เด็กจิ๋วไประยองบ่อยจังนะช่วงนี้ ไปติดๆกันสามครั้งแล้ว ตั้งแต่มันนอก เสม็ด คราวนี้ไปพักกันที่ X2 ระยอง ก่อนเข้าที่พัก คุณแม่พาแวะเที่ยวที่หนึ่งก่อน แปลกมาก มันคือ ทุ่งโปร่งทอง เป็นแบบเส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติในป่าโกงกาง เราไปถึงประมาณ ๙ โมง แดดก็เริ่มร้อนแล้ว แต่ยังดีกว่าฝนตก ไปถึงแล้วงงๆเล็กน้อย เพราะมันไม่เหมือนสถานที่ท่องเที่ยวนัก ทางเข้าก็หาไม่เจอต้องถามคนแถวนั้น ที่นี่เค้าทำสะพานไม้ให้เดินชมป่าโกงกาง เดินลัดเลาะไประยะทางประมาณ ๑ โล เด็กจิ๋วไม่ค่อยยอมเดินเอง ให้คุงแม่อุ้มตลอด จนท้ายๆต้องใช้แผนว่า ยัดเยียดให้คุงแม่อุ้มเด็กจิ๋วไปแล้วปะป๊าจะวิ่งไปถ่ายรูปก่อน เด็กจิ๋วถึงจะยอมให้ปะป๊าอุ้มบ้าง เดินตามสะพานไม้ไปจนสุดทะเลจะมีศาลาใหญ่ตั้งอยู่ ลมเย็นมาก เด็กจิ๋วอารมณ์ดีนอนตักปะป๊ารับลม ครั้งนี้บอกให้ใส่แว่นก็ยอมใส่แต่โดยดี ไม่ค่อยดื้อเท่าไหร่ ที่นี่มีปูเยอะมาก ตอนจะกลับ ปะป๊าต้องเล่านิทานเรื่องกำเนิดปู กับเทพเจ้าปูอาละวาด ถึงหลอกอุ้มเด็กจิ๋วกลับออกมาได้
ขับรถต่อมาอีกหน่อยก็ถึงร้านอาหาร กับที่พัก ร้านอาหารชื่ออ่าวไข่ซีฟู้ด อยู่ติดกับที่พักเลย เดินมาก็ได้ประมาณ ๒๐ ก้าว ร้านนี้ปะป๊าว่าอาหารก็อร่อยดีนะ แต่คุณแม่บอกว่าไม่ค่อย หวานเกินไป เค้าบอกว่าคนระยองติดอาหารรสหวาน เออจริงด้วย ที่ร้านนี้มีของสิ่งเดียวที่เอาเด็กจิ๋วอยู่ คือการเล่นน้ำแข็ง ตักเข้าตักออก เทไปเทมา เดี๋ยวใส่แก้วเดี๋ยวใส่ชาม สนุกอยู่ได้นานเลย แต่ทำโต๊ะเขาเละไปนิดนะ
กินเสร็จเราก็เข้าที่พักกัน เข้ารีสอร์ทมาก็จะเจอล็อบบี้ แล้วจากล็อบบี้จะต้องเดินลงเขาไปที่ห้องพัก ห้องของเราอยู่ชั้นล่างส่วนล็อบบี้อยู่ชั้น ๔ ทั้งหมดมีแค่สิบกว่าห้องเอง เป็นรีสอร์ทเล็กๆมาก
ในห้องโอเคเลย สะอาดแล้วก็สวยงามดี แต่ข้างนอกแถวๆสระว่ายน้ำดูไม่ค่อยดี เหมือนดูแลไม่ดี มันเก่าๆ แล้วที่สำคัญเลยคือตัวรีสอร์ทไม่ติดทะเล มีถนนเล็กๆคั้น ไม่รู้มาก่อน แต่ถนนก็เล็กจริงๆนะ จากรีสอร์ทข้ามถนนมาก็จะเป็นโต๊ะกินข้าว แล้วก็ลงหาดทรายเลย
ปกติเวลาเข้าห้องพักปะป๊าต้องถ่ายรูปก่อน ก่อนที่เด็กจิ๋วจะละเลงห้อง แต่ครั้งนี้ลองไม่ถ่ายรูปดู เข้าห้องมาก็ให้เด็กจิ๋วขึ้นเตียงละเลงได้เต็มที่เลย เพราะกะว่าจะให้นอนกลางวันก่อน แต่ก็ไม่สำเร็จ เด็กจิ๋วลั้นลาแบบไม่มีวี่แววว่าจะหลับได้เลยพาไปเล่นทรายเลยดีกว่า ทรายไม่ค่อยขาวแต่ละเอียด นุ่ม แล้วก็กว้างมาก โอเคสำหรับเด็กจิ๋วแหล่ะ วิ่งเล่นสนุกสนานมาก ทั้งเล่นทราย ทั้งวิ่งเล่นน้ำ วิ่งๆลงไปนอนกลิ้ง น้ำทะเลซัดเข้าหน้า สำลักใหญ่เลย เล่นเมามันส์พอๆกับที่เสม็ดเลย ระหว่างเล่นอยู่ก็บ่นว่าเสียดายที่พี่โน่พี่โนไม่ได้มาด้วย มีคุณลุงคุณป้าพาหลานมาด้วย ยังมาคุยกับคุณแม่เลยว่าทำไมเด็กจิ๋วกล้าหาญอย่างนี้ วิ่งเล่นน้ำทะเลไม่กลัวเกรงเลย หลานเค้ากลัวมากไม่ยอมลง จะว่าไปเด็กจิ๋วก็เพิ่งมาติดใจทะเลตอนไปเสม็ดนี่เอง ก่อนหน้านี้ที่เคยไปจมน้ำกับอากงที่กระบี่มา เลยทำให้กลัวทะเลไปอยู่พักหนึ่ง ตอนไปเกาะมันนอกยังไม่ยอมลงทะเลเลย
เล่น น้ำทะเลเสร็จก็ต่อด้วยเล่นน้ำสระ สระที่นี่ตามสไตล์ X2 เลย คือเป็นสี่เหลี่ยมเรียบๆดำๆ ไม่มีส่วนตื้นให้เด็ก แต่เด็กจิ๋วก็สนุกแหล่ะ เล่นเมามันส์มากจนคว้าแว่นตาปะป๊าไปจะเอาไปโยนทิ้ง ปะป๊าก็คว้ายื้อยุดจนกระจกแว่นหลุดจมน้ำไปเลย แล้วใครจะงมไปเก็บล่ะ ปะป๊าก็มองไม่เห็น โชคดีมีคนแถวนั้นช่วยเก็บให้ ต้องให้คุณแม่เอาสก็อตเทปแปะซ่อมไปชั่วคราว แสบมานะเด็กจิ๋ว
ขึ้น จากสระก็กลับมาอาบน้ำที่ห้อง ห้องอาบน้ำดี น้ำแรง อ่างอาบน้ำก็ใหญ่ ห้องน้ำกว้างขวาง สะอาดดี เหมือนเพิ่งตกแต่งใหม่ อาบน้ำเสร็จก็พากันไปเดินเล่นริมทะเลต่อ วันนี้เด็กจิ๋วไม่ยอมนอนกลางวันอีกแล้วนะ ตอนแรกที่เพิ่งมาถึงกะว่าจะให้นอนกลางวันก่อนเลย แต่ไม่สำเร็จ
เรา ไปเดินเล่นริมทะเลแป๊บเดียว ก็ไปสั่งข้าวเย็นที่ร้านเดิม กะว่าจะแอบเอาไปกินในรีสอร์ท ระหว่าที่กำลังสั่งอาหารอยู่ เด็กจิ๋วก็คว้าเมนูไปเปิดเล่น ทำท่ากำลังจะฉีก ป้าเจ้าของร้านรีบแย่งไป ทำท่าไม่พอใจด้วย สงสัยเข็ดตั้งแต่มื้อกลางวันที่มาละเลงโต๊ะเค้า สั่งอาหารเสร็จก็กลับห้องกัน ให้คุณแม่กล่อมเด็กจิ๋วหลับ ส่วนปะป๊าไปถ่ายรูปต่อ ปะป๊าไปถ่ายอยู่เป็นชั่วโมง กะว่าเข้าห้องไปอีกทีเด็กจิ๋วน่าจะหลับแล้ว แต่ว่ายังไม่หลับอยู่ดี คุณแม่บอกว่าง่วงจัดมาก ตาปรือไปหลายรอบ แต่พยายามฝืนลืมตาขึ้นมาต่อ ทำไมอึดแบบนี้ ตื่นตั้งแต่หกโมงเลยนะ จนสองทุ่มแล้วยังไม่ยอมหลับอีก ต้องมากล่อมด้วยการเล่านิทานต่อ เล่าไปแล้วก็ไม่ยอมหลับอีก ต้องใช้แผนแกล้งตาย ระหว่างแกล้งหลับกันอยู่ เด็กจิ๋วก็ง่วงจัด กลิ้งไปกลิ้งมาจนกลิ้งตกเตียงไป ตกใจมาก คุณแม่กรี๊ดดังลั่นรีสอร์ท แต่เด็กจิ๋วลุกขึ้นมายืนงงๆแล้วตกใจด้วยเสียงคุณแม่เลยรีบวิ่งไปกอดคุณแม่ หลับได้ในที่สุด ปะป๊างงมากว่ากลิ้งตกเตียงไปท่าไหน ทำไมไม่ร้องไห้ คุณแม่บอกว่าเห็นว่ากลิ้งม้วนหลังลงไปจากเตียง คงม้วนลงไปแล้วลงไปท่ายืนพอดี เพราะไม่มีเสียงอะไรเลย ไม่เจ็บตัวด้วย ถือว่าเป็นการตกเตียงครั้งแรกในชีวิต แล้วยังเป็นการตกที่นุ่มนวลที่สุด
วัน รุ่งขึ้นปะป๊าตื่นออกไปถ่ายรูปอย่างเคย ตอนกลับเข้าห้องมา ไม่ได้ตั้งใจจะปลุกนะ แต่ทำเสียงดังจนเด็กจิ๋วตื่น แต่ตื่นแล้วก็ดี เลยพาเด็กจิ๋วไปเล่นทะเลต่อ ตอนเช้าน้ำลดลงไปกว่าเมื่อวานเย็นอีก ตอนนี้หาดทรายกว้างมาก วิ่งเล่นกันสนุกสนาน เสียอยู่อย่างเดียวคือมีฝนตกพรำๆเล็กน้อย ถ้าใส่หมวกไว้ก็ไม่เป็นไร แต่ว่าเด็กจิ๋วใส่ไม่ได้เพราะต้องวิ่ง พอวิ่งปั๊บหมวกก็ปลิวหล่น บอกไม่ให้วิ่งก็ไม่ได้ ปะป๊าต้องวิ่งตามจับหมวกไว้ แต่มีตกไปหลายรอบ โดนฝนไปก็เยอะ กลับไปคงจะมีป่วยบ้างแหล่ะ
ขึ้นจากทะเลยังมาเล่นน้ำ สระต่ออีก ถึงค่อยกลับห้องไปอาบน้ำแล้วมากินข้าวเช้ากัน มากินกันเป็นห้องสุดท้าย เกือบจะไม่ทันเค้าเก็บโต๊ะแล้ว อาหารเช้าที่นี่เป็นแบบสั่งคนละจาน แล้วก็มีบุฟเฟ่ต์เล็กๆเป็นพวกหนมปัง สลัด น้ำต่างๆ เด็กจิ๋วกินโน้นนี้ไปเรื่อยแล้วตบท้ายด้วยนมเทใส่แก้ว สงสัยจะชอบการเติมนมมากกว่าการกินนม กินอยู่ก็บอกว่าทำไมนมยังไม่หมดซะที คืออยากจะไปเติมอีกแล้ว ว่าแล้วก็ทำนมเลอะทั้งตัว ไม่ได้ตั้งใจทำหกแต่พอหกแล้วเอามือไปละเลงนมบนโต๊ะเล่น เลยโดนคุณแม่ซัดไปผลั่วะหนึ่ง
ขับรถต่อมาอีกหน่อยก็ถึงร้านอาหาร กับที่พัก ร้านอาหารชื่ออ่าวไข่ซีฟู้ด อยู่ติดกับที่พักเลย เดินมาก็ได้ประมาณ ๒๐ ก้าว ร้านนี้ปะป๊าว่าอาหารก็อร่อยดีนะ แต่คุณแม่บอกว่าไม่ค่อย หวานเกินไป เค้าบอกว่าคนระยองติดอาหารรสหวาน เออจริงด้วย ที่ร้านนี้มีของสิ่งเดียวที่เอาเด็กจิ๋วอยู่ คือการเล่นน้ำแข็ง ตักเข้าตักออก เทไปเทมา เดี๋ยวใส่แก้วเดี๋ยวใส่ชาม สนุกอยู่ได้นานเลย แต่ทำโต๊ะเขาเละไปนิดนะ
กินเสร็จเราก็เข้าที่พักกัน เข้ารีสอร์ทมาก็จะเจอล็อบบี้ แล้วจากล็อบบี้จะต้องเดินลงเขาไปที่ห้องพัก ห้องของเราอยู่ชั้นล่างส่วนล็อบบี้อยู่ชั้น ๔ ทั้งหมดมีแค่สิบกว่าห้องเอง เป็นรีสอร์ทเล็กๆมาก
ในห้องโอเคเลย สะอาดแล้วก็สวยงามดี แต่ข้างนอกแถวๆสระว่ายน้ำดูไม่ค่อยดี เหมือนดูแลไม่ดี มันเก่าๆ แล้วที่สำคัญเลยคือตัวรีสอร์ทไม่ติดทะเล มีถนนเล็กๆคั้น ไม่รู้มาก่อน แต่ถนนก็เล็กจริงๆนะ จากรีสอร์ทข้ามถนนมาก็จะเป็นโต๊ะกินข้าว แล้วก็ลงหาดทรายเลย
ปกติเวลาเข้าห้องพักปะป๊าต้องถ่ายรูปก่อน ก่อนที่เด็กจิ๋วจะละเลงห้อง แต่ครั้งนี้ลองไม่ถ่ายรูปดู เข้าห้องมาก็ให้เด็กจิ๋วขึ้นเตียงละเลงได้เต็มที่เลย เพราะกะว่าจะให้นอนกลางวันก่อน แต่ก็ไม่สำเร็จ เด็กจิ๋วลั้นลาแบบไม่มีวี่แววว่าจะหลับได้เลยพาไปเล่นทรายเลยดีกว่า ทรายไม่ค่อยขาวแต่ละเอียด นุ่ม แล้วก็กว้างมาก โอเคสำหรับเด็กจิ๋วแหล่ะ วิ่งเล่นสนุกสนานมาก ทั้งเล่นทราย ทั้งวิ่งเล่นน้ำ วิ่งๆลงไปนอนกลิ้ง น้ำทะเลซัดเข้าหน้า สำลักใหญ่เลย เล่นเมามันส์พอๆกับที่เสม็ดเลย ระหว่างเล่นอยู่ก็บ่นว่าเสียดายที่พี่โน่พี่โนไม่ได้มาด้วย มีคุณลุงคุณป้าพาหลานมาด้วย ยังมาคุยกับคุณแม่เลยว่าทำไมเด็กจิ๋วกล้าหาญอย่างนี้ วิ่งเล่นน้ำทะเลไม่กลัวเกรงเลย หลานเค้ากลัวมากไม่ยอมลง จะว่าไปเด็กจิ๋วก็เพิ่งมาติดใจทะเลตอนไปเสม็ดนี่เอง ก่อนหน้านี้ที่เคยไปจมน้ำกับอากงที่กระบี่มา เลยทำให้กลัวทะเลไปอยู่พักหนึ่ง ตอนไปเกาะมันนอกยังไม่ยอมลงทะเลเลย
เล่น น้ำทะเลเสร็จก็ต่อด้วยเล่นน้ำสระ สระที่นี่ตามสไตล์ X2 เลย คือเป็นสี่เหลี่ยมเรียบๆดำๆ ไม่มีส่วนตื้นให้เด็ก แต่เด็กจิ๋วก็สนุกแหล่ะ เล่นเมามันส์มากจนคว้าแว่นตาปะป๊าไปจะเอาไปโยนทิ้ง ปะป๊าก็คว้ายื้อยุดจนกระจกแว่นหลุดจมน้ำไปเลย แล้วใครจะงมไปเก็บล่ะ ปะป๊าก็มองไม่เห็น โชคดีมีคนแถวนั้นช่วยเก็บให้ ต้องให้คุณแม่เอาสก็อตเทปแปะซ่อมไปชั่วคราว แสบมานะเด็กจิ๋ว
ขึ้น จากสระก็กลับมาอาบน้ำที่ห้อง ห้องอาบน้ำดี น้ำแรง อ่างอาบน้ำก็ใหญ่ ห้องน้ำกว้างขวาง สะอาดดี เหมือนเพิ่งตกแต่งใหม่ อาบน้ำเสร็จก็พากันไปเดินเล่นริมทะเลต่อ วันนี้เด็กจิ๋วไม่ยอมนอนกลางวันอีกแล้วนะ ตอนแรกที่เพิ่งมาถึงกะว่าจะให้นอนกลางวันก่อนเลย แต่ไม่สำเร็จ
เรา ไปเดินเล่นริมทะเลแป๊บเดียว ก็ไปสั่งข้าวเย็นที่ร้านเดิม กะว่าจะแอบเอาไปกินในรีสอร์ท ระหว่าที่กำลังสั่งอาหารอยู่ เด็กจิ๋วก็คว้าเมนูไปเปิดเล่น ทำท่ากำลังจะฉีก ป้าเจ้าของร้านรีบแย่งไป ทำท่าไม่พอใจด้วย สงสัยเข็ดตั้งแต่มื้อกลางวันที่มาละเลงโต๊ะเค้า สั่งอาหารเสร็จก็กลับห้องกัน ให้คุณแม่กล่อมเด็กจิ๋วหลับ ส่วนปะป๊าไปถ่ายรูปต่อ ปะป๊าไปถ่ายอยู่เป็นชั่วโมง กะว่าเข้าห้องไปอีกทีเด็กจิ๋วน่าจะหลับแล้ว แต่ว่ายังไม่หลับอยู่ดี คุณแม่บอกว่าง่วงจัดมาก ตาปรือไปหลายรอบ แต่พยายามฝืนลืมตาขึ้นมาต่อ ทำไมอึดแบบนี้ ตื่นตั้งแต่หกโมงเลยนะ จนสองทุ่มแล้วยังไม่ยอมหลับอีก ต้องมากล่อมด้วยการเล่านิทานต่อ เล่าไปแล้วก็ไม่ยอมหลับอีก ต้องใช้แผนแกล้งตาย ระหว่างแกล้งหลับกันอยู่ เด็กจิ๋วก็ง่วงจัด กลิ้งไปกลิ้งมาจนกลิ้งตกเตียงไป ตกใจมาก คุณแม่กรี๊ดดังลั่นรีสอร์ท แต่เด็กจิ๋วลุกขึ้นมายืนงงๆแล้วตกใจด้วยเสียงคุณแม่เลยรีบวิ่งไปกอดคุณแม่ หลับได้ในที่สุด ปะป๊างงมากว่ากลิ้งตกเตียงไปท่าไหน ทำไมไม่ร้องไห้ คุณแม่บอกว่าเห็นว่ากลิ้งม้วนหลังลงไปจากเตียง คงม้วนลงไปแล้วลงไปท่ายืนพอดี เพราะไม่มีเสียงอะไรเลย ไม่เจ็บตัวด้วย ถือว่าเป็นการตกเตียงครั้งแรกในชีวิต แล้วยังเป็นการตกที่นุ่มนวลที่สุด
วัน รุ่งขึ้นปะป๊าตื่นออกไปถ่ายรูปอย่างเคย ตอนกลับเข้าห้องมา ไม่ได้ตั้งใจจะปลุกนะ แต่ทำเสียงดังจนเด็กจิ๋วตื่น แต่ตื่นแล้วก็ดี เลยพาเด็กจิ๋วไปเล่นทะเลต่อ ตอนเช้าน้ำลดลงไปกว่าเมื่อวานเย็นอีก ตอนนี้หาดทรายกว้างมาก วิ่งเล่นกันสนุกสนาน เสียอยู่อย่างเดียวคือมีฝนตกพรำๆเล็กน้อย ถ้าใส่หมวกไว้ก็ไม่เป็นไร แต่ว่าเด็กจิ๋วใส่ไม่ได้เพราะต้องวิ่ง พอวิ่งปั๊บหมวกก็ปลิวหล่น บอกไม่ให้วิ่งก็ไม่ได้ ปะป๊าต้องวิ่งตามจับหมวกไว้ แต่มีตกไปหลายรอบ โดนฝนไปก็เยอะ กลับไปคงจะมีป่วยบ้างแหล่ะ
ขึ้นจากทะเลยังมาเล่นน้ำ สระต่ออีก ถึงค่อยกลับห้องไปอาบน้ำแล้วมากินข้าวเช้ากัน มากินกันเป็นห้องสุดท้าย เกือบจะไม่ทันเค้าเก็บโต๊ะแล้ว อาหารเช้าที่นี่เป็นแบบสั่งคนละจาน แล้วก็มีบุฟเฟ่ต์เล็กๆเป็นพวกหนมปัง สลัด น้ำต่างๆ เด็กจิ๋วกินโน้นนี้ไปเรื่อยแล้วตบท้ายด้วยนมเทใส่แก้ว สงสัยจะชอบการเติมนมมากกว่าการกินนม กินอยู่ก็บอกว่าทำไมนมยังไม่หมดซะที คืออยากจะไปเติมอีกแล้ว ว่าแล้วก็ทำนมเลอะทั้งตัว ไม่ได้ตั้งใจทำหกแต่พอหกแล้วเอามือไปละเลงนมบนโต๊ะเล่น เลยโดนคุณแม่ซัดไปผลั่วะหนึ่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น