วันอังคารที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

1 ขวบ 4 เดือน

วันที่ ๔๘๗ ... อาทิตย์ ๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔ 
 วันแรงงานนะวันนี้ ปะป๊าเลยไม่ต้องใช้แรงงานทำอาหารให้เด็กจิ๋ว ที่จริงอาม่าทำ
ข้าวผัดมาเยอะเลย กินของอาม่าไปก่อน ตอนเที่ยงๆปะป๊ากับคุณแม่แอบไปกิน
บุฟเฟ่ต์กัน ทิ้งเด็กจิ๋วไว้กับอี๊ป้อม ตอนเย็นๆเจ๊นิวกับเจ๊แนนมาเล่นด้วย เล่นของ
เล่นชุดทำอาหารกันใหญ่เลย ตอนแรกเด็กจิ๋วเพิ่งตื่นมาเจอเจ๊ๆก็นิ่งๆเขินๆแต่ไม่
นานก็ลุยเข้าไปกลางวงไปเล่นกับเค้าด้วย เรื่องอาบน้ำของเด็กจิ๋ว ตอนนี้เข้าขั้น
สุดยอดแล้ว พอเริ่มเย็นก็จะมาทวงแจ๋มแจ๋ม ช้าหน่อยก็ไม่ได้ กรี๊ดๆทุรนทุรายจะ
แจ๋มให้ได้ เมื่อวานรอคุณแม่นานไม่มาซะที เด็กจิ๋วก็กรี๊ดๆ ปะป๊าเลยต้องพาเด็ก
จิ๋วลงไปนั่งรอคุณแม่กันในอ่างอาบน้ำ ไม่งั้นเด็กจิ๋วไม่ยอม พอลงอ่างได้ก็จะให้
เปิดน้ำตก เมื่อก่อนเปิดฝักบัวก็อาบสะดวก เดี๋ยวนี้ไม่ได้ ต้องเปิดก๊อกน้ำตกเท่า
นั้น ปิดก็ไม่ได้ ต้องเปิดไว้ตลอดเวลาจนกว่าจะอาบน้ำเสร็จ ใช้น้ำเต็มอ่างทุกวัน
เปลืองน้ำนะเนี่ย เมื่อไม่สามารถใช้ฝักบัวก็ต้องไปหาขันมาตักราด ตอนนี้กลาย
เป็นว่าเด็กจิ๋วสนุกกับขันตักมาก มีชามมีแก้วก็เอามาให้ตักน้ำเล่น พวกตัวสัตว์ที่
เมื่อก่อนชอบเล่น เดี๋ยวนี้ไม่แตะเลย สนุกกับการเอาแก้วกับชามรองน้ำจากก๊อก
แล้วมากิน ส่วนหมวกอาบน้ำ ตอนนี้ก็ใส่ได้ เพราะเด็กจิ๋วสนใจแต่ตักน้ำใครจะทำ
อะไรก็ได้ ไม่สนใจแล้ว พออาบเสร็จนี่แหล่ะเรื่องใหญ่ ไม่ยอมขึ้นจากน้ำ จะเล่น
ต่อไม่เลิก 


วันที่ ๔๘๘ ... จันทร์ ๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔

วันนี้เป็นวันหยุดแต่มีพี่ๆที่ออฟฟิตมาทำงานกันหลายคน เด็กจิ๋วได้ลงไปเจอพี่พี่
ก็กรี๊ดดังลั่น กรี๊ดเล่นอ่ะ แต่ดังมาก วันนี้ปะป๊าพยายามแกล้งไม่สนใจ นึกว่าเดี๋ยว
จะเลิกไปเองแต่ก็ไม่เลิก ยังคงกรี๊ดต่อเนื่องดังมากตลอดเวลา เวลาเสาร์อาทิตย์
เด็กจิ๋วอยู่บ้านไม่ได้เจอพี่พี่ที่ออฟฟิต บางทีก็จะถามหาคนนั้นคนนี้ เหมือนกับว่า
คิดถึงอ่ะ วันนี้ได้เจอเลยกรี๊ดดีใจใหญ่ ตอนกลางวันปะป๊ากับคุณแม่ออกไปกิน
ข้าวนอกบ้าน ทิ้งเด็กจิ๋วไว้กับอี๊ป้อม คุณแม่ไปเจอหนังสือป็อบอัฟน่ารักมาก ซื้อ
กลับมาให้เด็กจิ๋วเล่มหนึ่ง แต่พอเอามาให้เด็กจิ๋วไม่สนใจ สนแต่ เกิร์ตเกิร์ต คือ
โยเกิร์ตที่ซื้อกลับมาด้วยกัน ปะป๊าว่าแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ ตอนแรกยังนึกว่าเด็กจิ๋วจะ
เอามาฉีกเล่นซะแล้ว พอตอนเย็นๆก็พาเด็กจิ๋วไปทำธุระที่ bigC สะพานใหม่กับ
Central รามอินทรา ไม่เคยไปทั้งสองที่เลยแต่วันนี้มีความจำเป็นต้องไป เด็กจิ๋ว
ไปกรี๊ดลั่นห้างมา คราวนี้ไม่ได้กรี๊ดเล่นนะ แต่กรี๊ดเพราะง่วงจัด เสร็จแล้วก็ไปกิน
MK กัน เด็กจิ๋วกิน MK หลายครั้งแล้ว ชอบมาก ปกติจะสั่ง MK Salmon+ลูกชิ้น
MK ที่ร้าน MK เด็กจิ๋วเห็นผักก็พูดว่า ผักผัก เอ...ใครสอนก็ไม่รู้ ตอนนั่งรถกลับ
มาบ้าน ลุ้นแทบแย่ว่าเด็กจิ๋วจะหลับ เพราะง่วงมาก ต้องพยายามชวนคุยเล่นกัน
ตลอดทาง แล้วก็เปิด Baby Einstein ให้ดู เด็กจิ๋วชอบสุดสุด



 
วันที่ ๔๘๙ ... อังคาร ๓ พฤษภาคม ๒๕๕๔

ปกติทุกวันเวลาแต่งตัวให้เด็กจิ๋ว คุณแม่จะต้องหลอกล่อด้วยกล่องกิ๊ฟติดผม เป็น
อะไรที่เด็กจิ๋วเล่นได้ทุกวันมาหลายเดือนแล้วไม่มีเบื่อ เมื่อวานก็หยิบมาเล่น เล่น
ไปเล่นมาก็ดึงโบว์หลุดจากกิ๊ฟ มองหน้าคุณแม่แล้วก็พูดว่า ขาดขาด คุณแม่โวย
วายเด็กจิ๋วไปตามระเบียบ แต่สักพักเด็กจิ๋วก็ดึงโบว์หลุดอีกอัน มองหน้าแม่แล้วก็
พูดว่า ขาดขาด คือทำหน้าจ๋อยด้วยนะ รู้ว่าผิด ทำของเสียหาย แต่ก็ยังทำอีก น่า
จะเป็นอาการแบบอยากลองของ ตอนเช้าวันนี้เด็กจิ๋วลงไปทำงานที่ออฟฟิต เจอ
อี๊ตุ๋ม อี๊ตุ๋มก็วิ่งเข้ามาจะอุ้ม ไม่ได้เจอตั้งหลายวัน คิดถึง แต่เด็กจิ๋วดันไม่ยอม กรี๊ด
ลั่นออฟฟิต ทำตาขวางใส่ด้วย ประมาณว่าแบบไม่ถูกกันนะ อย่ามายุ่ง อี๊ตุ๋มเลยไป
หยิบกุญแจรถออกมา ทำท่าจะออกไปเที่ยว เท่านั้นแหล่ะ เด็กจิ๋วพุ่งตัวโผเข้าใส่
จุ๊บแก้มซ้ายขวา ไปไป ให้พาไปเที่ยวทันที ตอนบ่ายปะป๊ากับคุณแม่ไปเซ็นทรัล
ซื้อชามสีๆกลับมาให้เด็กจิ๋วด้วย เอาไว้เล่นในอ่างอาบน้ำ เพราะช่วงนี้เด็กจิ๋วชอบ
การตักน้ำเล่นมาก แล้วปะป๊าก็ไปตัดผมด้วย พอกลับมาบ้านเจอเด็กจิ๋วก็วิ่งเข้าใส่
กัน อุ้มเด็กจิ๋วขึ้นมา เด็กจิ๋วก็จับหัวปะป๊า ๒ มือ แตะเบาๆแล้วพูดว่า ผมผม ตกใจ
เลย เด็กจิ๋วรู้ได้ไงอ่ะว่าปะป๊าตัดผมมา มันก็แค่ตัดให้สั้นลง ไม่ได้เปลี่ยนทรงผมนี่
ช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมานี่ เด็กจิ๋วต้องเปลี่ยนชุดนอนใหม่หมด เมื่อก่อนจะใส่แบบ
ชุดหมี แต่พอตัวเริ่มยาวขึ้น ชุดหมีเค้าก็ไม่ทำสำหรับเด็กโตด้วย จะทำถึงแค่ ๑๘
เดือนเอง ก็เลยต้องเปลี่ยนมาใส่ชุดนอนแบบเสื้อกับกางเกงขายาว ก็โอเคนะ 



 
วันที่ ๔๙๐ ... พุธ ๔ พฤษภาคม ๒๕๕๔

ปกติเวลาปะป๊าไปทำงานข้างนอก จะชอบโทรเข้ามาคุยกับเด็กจิ๋ว เวลาเด็กจิ๋วพูด
ผ่านโทรศัพท์แล้วเสียงไม่เหมือนเด็กจิ๋วเลย เสียงเหมือนผู้ใหญ่ ตอนแรกก็นึกว่า
ปะป๊าคิดคนเดียว แต่วันนี้อี๊ตุ๋มก็โทรเข้ามาคุยด้วย อี๊ตุ่มบอกเหมือนกันว่าเสียงเด็ก
จิ๋วเหมือนผู้ใหญ่
วันนี้เด็กจิ๋วร้องเพลงทั้งวันเลย อีโยอีโยอีโย มันก็คือเพลง O' MacDonald นั่เอง
"McDonald มีแฮมเบอร์เกอร์ อีไออีไอโอ" เวลากล่อมนอนก็ให้ร้องเพลงนี้ ต้อง
ร้องวนไปเรื่อยๆจนหลับ
ตอนเย็นเด็กจิ๋วลงไปเล่นกับอี๊นกและติ้ดตี่ อี๊นกบอกว่าเด็กจิ๋วอุ้มติ้ดตี่เดินไปเดิน
มาตลกมาก เพราะติ้ดตี่ตัวเกือบเท่าเด็กจิ๋วเลย เด็กจิ๋วเล่นไปเล่นมามองไปเห็นเป้
โดนตะกร้อครอบปาก ก็บอกกับอี๊นกว่า เป้เป้ ปากปาก คือรู้ด้วยว่าเป้เปลี่ยนไป
ตอนดึกปะป๊าพาเด็กจิ๋วนอนหลับไปแล้ว ปกติช่วงนี้เด็กจิ๋วไม่ค่อยยอมกินนม ต้อง
รอให้เคลิ้มๆแล้วยัดนมเข้าไป พอดูดได้แล้วก็ไปยาวจนหมดขวด ลองเพิ่มนมเป็น
๗ ออนซ์ก็กินหมด วันนี้ปะป๊าพยายามป้อนเด็กจิ๋วอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ พอ
คุณแม่ซึ่งเป็นมือหนึ่งมาป้อน ก็ป้อนได้สำเร็จแต่โดยง่าย คุณแม่บอกว่ามีเคล็ดลับ
คือต้องให้เคลิ้มๆนั่นแหล่ะ แล้วก็ต้องจับนอนท่าประจำ หมีหมีต้องพร้อม ถึงจะกิน
ได้ เฉลี่ยแล้วทุกวันนี้ก็กินวันละ ๓ ขวด หัวค่ำ กลางดึก แล้วก็เช้ามึด



 
วันที่ ๔๙๑ ... พฤหัส ๕ พฤษภาคม ๒๕๕๔

วันนี้เป็นวันหยุด เด็กจิ๋วไม่ต้องลงไปทำงาน ปกติเช้าวันหยุดแบบนี้ พ่อแม่ลูกก็จะ
อยู่กันในห้องครัว ทำกับข้าว กินโน่นกินนี่ไปเรื่อย วันนี้ก็เหมือนกัน เด็กจิ๋วก็เดินไป
เดินมา จับโน่นเล่นนั้น แล้วก็ไปเล่นตัวติดตู้เย็น ตอนนี้มีอยู่ประมาณ ๗๐ ชิ้น แปะ
เต็มประตูตู้เย็น หลายชิ้นก็จะแตก บิ่นไปบ้างเพราะเด็กจิ๋วเอามาขว้างเล่น เด็กจิ๋ว
จะชอบปัดตัวติดตู้เย็นทุกตัวให้ตกพื้น แบบนี้จะสนุกที่สุด วันนี้ก็ปัดตกแบบทุกครั้ง
แล้วก็ตามไปละเลงต่อที่พื้น เล่นไปเล่นมาก็ดันเอามือไปล้วงที่ฐานของตู้เย็น เป็น
เหมือนบานเกล็ดพลาสติก ปะป๊าก็ไม่เห็นตอนล้วงนะแต่อยู่ๆเด็กจิ๋วก็ร้องอึ๋งอึ๋ง พอ
หันไปดู ก็เห็นมือเด็กจิ๋วติดบานเกล็ดนั่นอยู่ ยังไม่ทันไรเด็กจิ๋วก็กระชากมือตัวเอง
ออกมา ปะป๊ากับคุณแม่ตกใจกรี๊ดกันลั่น เห็นแผลใหญ่มาก หนังเปิดออกมายาว ๑
เซน โดนที่นิ้วกลางมือขวา เด็กจิ๋วบอกว่าเจ็บเจ็บ แต่ก็ไม่ได้ร้องไห้ คุณแม่พาไป
ล้างแผลแล้วก็ใส่เบตาดีนแล้ว แต่หนังยังเปิดห้อยต่องแต่งอยู่ ต้องรอตอนหลับถึง
เอากรรไกรมาตัดหนังออก ตอนบ่ายๆเห็นว่าเด็กจิ๋วมีน้ำมูก น่ากลัวมาก กลัวต้อง
ไปโรงพยาบาลอีก คุณแม่รีบป้อนยาโดยด่วน คาดว่าอาจจะติดมาจากจาน่าไจโร






 


วันที่ ๔๙๒ ... ศุกร์ ๖ พฤษภาคม ๒๕๕๔

 
เมื่อคืน ๓ พ่อแม่ลูกย่ำแย่กันมาก เด็กจิ๋วนอนไม่ได้เลย ตื่นทุก ๑๕ นาที ถึงครึ่ง
ชั่วโมง ตั้งแต่หัวค่ำจนเช้าเลย เมื่อครั้งที่แล้วที่ป่วยยังไม่เป็นแบบนี้เลย ครั้งนี้ก็
ไม่ได้ว่านอนไม่ได้เพราะหายใจไม่ออกนะ แต่คาดว่าจะปวดหัวหรือเปล่าเพราะ
ตอนดึกๆก็เริ่มตัวร้อน ยังไม่ถึงเป็นไข้แต่ก็ให้ยาลดไข้กันไว้ก่อน หลังจากป้อน
ยาลดไข้ไปก็หลับได้ยาวหน่อย ตื่นมาวันนี้น้ำมูกใสมาเยอะเลย งอแงมากทั้งวัน
ไม่ยอมกินข้าว เอาข้าวต้มหมูหยองให้กินก็ไม่เอา ขนาดขนมยังไม่ยอมกินเลย
เอาหนมปังกรอบไส้ชีสให้กิน ก็ถือไว้สองมือตลอดทั้งวัน ไม่กิน ไม่ปล่อย ถือจน
หลับคามือไป สถาพหน้าตาย่ำแย่มาก ตาฉ่ำๆ น้ำมูกเกรอะกรัง ผมยุ่งเหยิง ไม่มี
ยิ้ม ขมวดคิ้ว หรือไม่ก็ร้องไห้ จะไปจะไป ถึงแม้ร่างกายไม่ไหวแต่ใจก็ยังอยาก
ไปเที่ยวอยู่
มีอยู่วันหนึ่งปะป๊าถามเด็กจิ๋วว่า แจ๋มไม๊ แปลว่าไปอาบน้ำกันไม๊ เด็กจิ๋วเข้าใจว่า
แจ๋มไม๊ เป็นคำศัพท์สำหรับการอาบน้ำ ตั้งแต่วันนั้นมา ช่วงเย็นๆเด็กจิ๋วจะเข้ามา
หาปะป๊าแล้วพูดว่า แจ๋มมะ แจ๋มมะ แปลว่าไปอาบน้ำกัน



 
วันที่ ๔๙๓ ... เสาร์ ๗ พฤษภาคม ๒๕๕๔
เมื่อคืนอุตส่าห์วางแผนกันว่าตอนนอนจะทำไง ต้องอุ้มเด็กจิ๋วหลับไม๊ แต่ปรากฎ
ว่าเด็กจิ๋วหลับตั้งแต่หัวค่ำ แล้วหลับสนิทมาก ไม่มีอาการตื่นขึ้นมางอแงใดใดทั้ง
สิ้น ตื่นเช้าวันนี้ ก็น่าตกใจอีก ปะป๊าหลับอยู่ ได้ยินเด็กจิ๋วเรียก บะป๊า เสียงร่าเริง
สุดขีด ต่างจากเมื่อวานมากที่ตื่นมาก็ไม่หาปะป๊า แล้ววันนี้เด็กจิ๋วไม่มีอาการป่วย
หลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อย พาลงไปหาอากงอาม่า อากงอาม่าก็ตกใจ เพราะที่
เมื่อวานพาเด็กจิ๋วไปหา มันคนละคนกับวันนี้เลย เมื่อวานมี
น้ำมูก ตาฉ่ำ คิ้วขมวด
งอแง หงุดหงิด ไม่เล่นกับใครทั้งสิ้น ไม่ยอมลงพื้น ต้องอุ้มตลอด อุ้มอยู่ก็ถีบตัว
ดิ้นไปมา บ่นโน่นบ่นนี่ไม่หยุด แต่เช้านี้ลงไป ก็เล่นกับอากงอาม่าแบบปกติแล้ว
คือจะลงเดินไม่ยอมให้อุ้ม แล้วเดินไปหยิบของโน่นของนี้ ชอบเดินไปชี้ที่ขนม
ของอากงอาม่าแล้วบอกว่าเผ็ดเผ็ด ชอบหยิบของจาน่าไจโรมาเล่น เดินไปชี้ที่
เครื่องเล่นดีวีดีของอากงแล้วพูดว่า เพลงเพลง พร้อมกับเต้นโชว์ไปด้วย ปะป๊า
งงมากยังถามคุณแม่อยู่ว่าเป็นไปได้เหรอที่คนเราป่วยแค่วันเดียวแล้วหาย ถ้า
ป่วยนิดหน่อยแบบมีน้ำมูกก็โอเค แต่อันนี้ป่วยหนักแบบมีไข้ทำไมถึงหายเร็วจัง
อี๊ป้อมบอกว่าเป็นเพราะคาถาวิเศษของอี๊ป้อม
ปกติเวลาอยู่ในห้องครัวแล้วมีของกินเยอะ เราก็จะบอกว่าเด็กจิ๋วว่า เผ็ด หรือไม่
ก็แข็ง หลอกบ้างจริงบ้าง แต่เด็กจิ๋วก็จะรู้ว่าอันไหนเราไม่ให้กิน คือเผ็ดหรือแข็ง
แล้วก็เด็กจิ๋วสามารถตัดใจได้ ไม่มาตื้อขอกิน แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ยั่วใจเด็กจิ๋วที่
สุด คือถั่ว ปะป๊ากับคุณแม่จะซื้อถั่วหลายๆชนิดมาใส่กล่องไว้กินเล่น เด็กจิ๋วเลง
อยู่หลายทีอยากกินมาก เมื่อวานเด็กจิ๋วอดใจไม่ไหวก็หยิบถั่วมา แต่รู้ว่าแข็งกิน
ไม่ได้ เลยเอามาป้อนปะป๊ากับคุณแม่ สนุกสนานมาก ป้อนปะป๊าทีป้อนคุณแม่ที
วันนี้ก็เอาอีก พอเห็นปะป๊าเริ่มหยิบถั่วมากิน เด็กจิ๋วก็จะรีบวิ่งมาหยิบป้อนปะป๊า
กับคุณแม่ ไม่ว่าคุณแม่จะอยู่ไกลแค่ไหน เด็กจิ๋วผู้ใจดีก็จะถือถั่ววิ่งไปป้อนให้ถึง
ที่ สนุกตรงไหนเนี่ยะ
ตอนกลางวันพาอาม่าไปกินข้าวร้านสามเสนวิลล่า พี่โฮไอก็ไปด้วย ร้านก็อยู่ใกล้
บ้านนะ แต่ไม่เคยรู้จัก อาแปะเป็นคนชวนไปกิน อาหารอร่อยและแพงดี เด็กจิ๋ว
กินข้าวผัดกุ้งได้หน่อยก็ไปเดินเล่นกับพี่โฮไอ วันนี้ใส่หมวกหมีน่ารักด้วย
ตอนบ่ายพาเด็กจิ๋วไปเที่ยวมหาวิทยาลัยกรุงเทพ คุณแม่ไปหาซื้อ iPad เด็กจิ๋ว
ไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่ เพราะวันนี้ยังไม่ได้นอนเลย ง่วงมาก ไปดิ้นอาละวาดที่
ร้านอยู่พักหนึ่ง กลับมาบ้านก็เจอเจ๊นิวกับเจ๊แนนอีก เลยเล่นกับถึงค่ำไม่ได้นอน
กลางวันเลย



วันที่ ๔๙๔ ... อาทิตย์ ๘ พฤษภาคม ๒๕๕๔

 
วันนี้ปะป๊ากับคุณแม่ทิ้งเด็กจิ๋วไว้กับอี๊ป้อม หนีไปซื้อต้นไม้กันที่บางบัวทอง พา
เด็กจิ๋วไปไม่ได้เพราะแดดร้อนมาก ปะป๊ากับคุณแม่เองยังแทบเอาชีวิตไม่รอด
กลับมาบ้าน อี๊ป้อมบอกว่าเด็กจิ๋วอึ๊ไปสองรอบ คือเวลาเช็ดอึ๊แล้วไม่มีผู้ช่วย ทำ
คนเดียวนี่น่ากลัวเหมือนกัน ถ้าเด็กจิ๋วอารมณ์ดีก็โอเค แต่ถ้าเกิดไม่ยอมขึ้นมา
ก็ยุ่งเลย คราวที่แล้วอี๊ป้อมถูกหวยจากอาจารย์จิ๋วไปทีหนึ่ง คราวนี้เอาอีก เขียน
เลขให้อาจารย์จิ๋วจิ้มเลย ลองดูคราวนี้จะถูกกินไม๊
ตอนบ่ายๆอากงอาม่าราชบุรีมาหาอีกแล้ว เด็กจิ๋วเดินไปเกาะหลังทุกคนเพื่อจะ
ให้เล่นจะเอ๋ แล้วก็โชว์มายากลเดินลงตะกร้า คืออันนี้เด็กจิ๋วคิดขึ้นมาเองนะ มี
ตะกร้าใส่ผลไม้ขนาดประมาณกระดาษ A4 เด็กจิ๋วเล่นอยู่ดีๆก็เดินลงไปนั่งทั้ง
ตัว นั่งคนเดียวไม่พอนะเอาแก้วน้ำวางลงไปด้วย ขำมาก คือตะกร้าเล็กนิดเดียว
ไม่น่าจะลงไปได้ เสร็จแล้วเด็กจิ๋วก็พาอากงอาม่าขึ้นไปที่สนามเด็กเล่น เดี๋ยวนี้
พอขึ้นไปสนามเด็กเล่นทุกครั้ง เด็กจิ๋วจะตรงเข้าไปหา iMac แล้วพูดว่าเปิดเปิด
เด็กจิ๋วชอบดูพวกเด็กเต้นประกอบเพลง ดูแล้วก็จะโยกตาม เล่นอยู่ข้างบนได้
ไม่นานก็วงแตก เพราะจาน่ากับไจโรมา เพิ่งรู้ความจริงว่า อาทิตย์ที่แล้วเรานึก
ว่าจาน่าป่วย แต่วันนี้จาน่าบอกว่าไม่ได้ป่วย คนที่ป่วยคือไจโร อ้าว เด็กจิ๋วเผลอ
ไปเล่นกับไจโรตั้งนาน เลยติดหวัดมา โชคดีที่เป็นวันเดียวแล้วหาย




 วันที่ ๔๙๕ ... จันทร์ ๙ พฤษภาคม ๒๕๕๔

นอกจากเพลง อีโยอีโยอีโย แล้ว ยังมีอีกเพลงที่เด็กจิ๋วชอบ Request มากคือ
โตะจิ๊โตะจิ๊ มันคือเพลง Cahcito เพลง Bossa ภาษาสเปน เปิดกล่อมเด็กจิ๋ว
นอนทุกวัน ที่จริงแล้วเพลงชุดที่กล่อมเด็กจิ๋วนอนจะมีอยู่ประมาณ ๕๐ เพลงนะ
แต่ทำไมเด็กจิ๋วเลือกชอบเพลงนี้ก็ไม่รู้ สรุปแล้วตอนนี้เด็กจิ๋วรู้จักสามเพลงคือ
อีโยอีโยอีโย ปิ๊งปิ๊งปิ๊ง และ โตะจิ๊โตะจิ๊ ขำมาก เวลาที่เด็กจิ๋วเคลิ้มๆแล้วเราเปิด
เพลงไม่ถูกใจก็จะตะโกนออกมา โตะจิ๊โตะจิ๊ เด็กตัวแค่นี้รู้จักเลือกเพลงเองอ่ะ
ตอนเย็นปะป๊าทำอาหารชุดใหญ่ตั้งแต่คอดเกล็ดปลา ปั่นพริกกระเทียม บดหมู
แล้วก็ทำอีกหลายอย่าง ใช้เวลานานไปหน่อย เด็กจิ๋วทนไม่ไหวจะ แจ๋มมะแจ๋ม
มะให้ได้ ถึงขั้นแก้ผ้าถือขันน้ำ เดินไปเดินมาทั่วบ้าน ขำมากๆ ที่จริงแล้วเด็กจิ๋ว
มาของแจ๋มมะตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ ช่วงนี้ชอบอาบน้ำมากที่สุด
วันนี้มีประชุม Support พี่พี่ที่ออฟฟิตเข้ามากันหลายคน เด็กจิ๋วยังไม่รู้จักพี่ต้อ
พี่ต่อเลย สงสัยไม่ค่อยได้เจอ แต่พี่เอ็ม ที่ปกติเด็กจิ๋วเจอก็จะเรียกชื่อถูก ชอบ
เรียกพี่เอ็มมากกว่าคนอื่นซะด้วยซ้ำไป แต่วันนี้พี่เอ็มเพิ่งไปตัดผมมา พอเด็กจิ๋ว
เห็นก็เรียกว่า เคน ! อะไรอะเด็กจิ๋ว พี่เอ็มแค่ตัดผมนะ ทำไมไปเหมือนพี่เคนได้

วันที่ ๔๙๖ ... อังคาร ๑๐ พฤษภาคม
๒๕๕๔

เมื่อคืนเด็กจิ๋วกินนมไป ๔ ขวดแน่ะ ปกติกินแค่ ๓ ถ้า ๔ ขวดก็ ๒๘ ออนซ์เลย
คุณแม่ดีใจใหญ่ ตอนเช้าไปเล่นในห้องครัวกัน ปกติเวลาใครไปยืนทำอะไรที่่
อ่างล้างจาน เด็กจิ๋วจะให้อุ้มดูให้ได้ อยากรู้อยากเห็นมาก ถ้าเราไม่ยอมอุ้มก็
จะไปเกาะขา ตะกายๆ บางทีอี๊ป้อมก็จับให้ยืนบนเก้าอี้เตี้ย วันนี้เด็กจิ๋วเหมือน
เดิม ตะกายคุณแม่ไม่สำเร็จก็ไปหยิบเก้าอี้มาจะปีน แต่ว่าเด็กจิ๋วทำไม่เป็น ดัน
ไปหงายเก้าอี้แล้วขึ้นไปยืน ตัวสูงขึ้นไปประมาณ ๓ เซนติเมตร ขำมากๆ
ตอนกลางวันพาเด็กจิ๋วไปกินบุฟเฟ่ต์ที่ Grand Sukumvit อี๊ตุ๋มกับอี๊นกไปด้วย
เด็กจิ๋วลั้นลามาก กินโน่นนี่ไปหลายอย่าง กินหนมปังฝรั่งเศษแข็งๆด้วย ใช้ฟัน
กัดแล้วเอามือดึงดึงจนหน้ายู่เลยกว่าจะขาด กินเอามัน แล้วก็มีหนมจีบ ลูกชุบ
สเต็กปลาโดรี่ แล้วก็ผลไม้ กินเสร็จก็เดินเล่นในร้านแบบมีความสุขมาก วันนี้ก็
กรี๊ดไม่เยอะ มีแค่นิดหน่อย กลับมาบ้านเริ่มเห็นว่าเด็กจิ๋วมีน้ำมูก ปะป๊าเหมือน
กัน เริ่มมีไข้จมูกอี้ สงสัยคราวนี้ไม่รอดแน่พ่อลูก แต่คุณแม่ยังแกร่งอยู่ ที่จริงก็
เกือบจะเป็นจะเป็นมา ๒ อาทิตย์แล้วล่ะ เจ็บคอนิดหน่อยมาทุกวัน ทั้งคุณแม่
กับปะป๊า แต่กินไวตามินซีทุกวันก็เลยไม่เป็นไร นี่เหมือนกับว่าทนไม่ไหวแล้ว
เลยถึงคราวต้องเป็นจริงๆ ตอนเย็นคุณแม่เอายามาอัดให้กินทั้งพ่อทั้งลูก

วันที่ ๔๙๗ ... พุธ ๑๑ พฤษภาคม
๒๕๕๔

เช้าวันนี้อาการป่วยของเด็กจิ๋วกับปะป๊าก็ยังเป็นเหมือนเดิม แต่โชคดีที่เมื่อคืน
เด็กจิ๋วหลับได้ดีไม่มีตื่นมากรี๊ดกลางดึก ตอนบ่ายๆเริ่มงอแงมากแล้วก็มีน้ำมูก
เยอะ เมื่อวานลองให้เด็กจิ๋วกินไวตามิลแชมป์รสช็อกโกแล็ต เหมือนจะอร่อย
กินเข้าไปเกือบหมดกล่อง แต่วันนี้ให้กินรสสตรอเบอร์รี่ ก็กินไปได้หน่อยเดียว
ไวตามิลแชมป์เป็นแบบหวานน้อยและมีเติมแคลเซียมลงไปด้วย ให้เทียบเท่า
นมวัว
ประมาณเดือนสองเดือนที่ผ่านมานี่ เด็กจิ๋วชอบเอามือมาตีหัวตัวเอง แต่ตีเบาๆ
ไม่เจ็บ วันนี้เด็กจิ๋วก็ตีหัวตัวเองแบบทุกที แต่ในมือดันถือกล่องคิตตี้อยู่ ตีไปได้
๓-๔ ทีก็ร้องจ๊ากเพราะมันเจ็บ ไม่เหมือนตีมือเปล่า
ตอนเย็นเมายาง่วงจัดเลยหลับไปเป็นชั่วโมง ตอนดึกเลยคึกมาก ขึ้นไปเล่นกับ
พี่จาน่าไจโรที่สนามเด็กเล่นแบบเมามันมาก เล่นมุดคลานเข้าไปใต้บ้านสองชั้น
กับพี่จาน่า สนุกมาก เล่นไม่ยอมเลิก จาน่าไม่ไหวแล้วแต่เด็กจิ๋วยังไม่ยอมออก
มา มุดไปมุดมาก็จะเอ๋กัน กรี๊ดลั่นบ้าน พอแจ๋มแจ๋มเสร็จก็มาเล่นต่อในห้องโฮม
ได้ไม่นานก็ทำท่าง่วง อุ้มขึ้นมาเขย่าไม่กี่ทีก็หลับไปเลย สงสัยเหนื่อยมาก คุณ
แม่ไปโหลดเพลง O'Mcdonald มาใส่โทรศัพท์แล้ว ช่วงนี้เด็กจิ๋วจะเอาแต่เพลง
นี้อย่างเดียวเลย ร้องกันเป็นร้อยๆรอบจนเจ็บคอ เด็กจิ๋วไม่ยอมให้หยุด ก่อนนี้
จะร้อง อีโยอีโย มาช่วงนี้ร้องเพิ่มได้อีกหลายคำ มูมู วัววัว (อันนี้ในเนื้อเพลงก็
ไม่มีหรอก แต่เด็กจิ๋วเค้าดู Baby Einstein แล้วรู้ว่า Cow คือวัว พอเพลงนี้มาก็
เลยพูด วัววัว)




วันที่ ๔๙๘ ... พฤหัส ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔

เวลาจับเด็กจิ๋วแต่งตัวตอนเช้ากับตอนเย็น จะให้เด็กจิ๋วเล่นพวกหวี แปรง กิ๊ฟ
โบว์ แล้วก็ยางรัดผม เด็กจิ๋วเป็นเด็กมีน้ำใจมาก ชอบหวีผมให้ปะป๊ากับคุณแม่
แต่หวีทีไรก็ระบมหัวทุกที เพราะมันเหมือนโดนตีหัวมากกว่า
ตอนสายๆเล่นกันอยู่ในห้องทำงานปะป๊า อยู่ดีๆเด็กจิ๋วก็วิ่งหนีออกไปจากห้อง
วิ่งไปหลบหลังพี่เพลงที่นั่งอยู่ไกลสุดจากห้องทำงานปะป๊า พี่ๆก็ถามว่าเด็กจิ๋ว
ไปไหน เด็กจิ๋วตอบว่า หนีหนี คือตอนนั้นคุณแม่กำลังทำยาจะป้อนเด็กจิ๋ว เด็ก
จิ๋วรู้ทันเลยหนีไปก่อน พี่ๆขำกันใหญ่เลย
วันนี้ปะป๊าทำข้าวผัดให้เด็กจิ๋วกิน แล้วเด็กจิ๋วไม่ยอมกิน สงสัยว่าคงเบื่อข้าวผัด
แล้วแน่ๆ ก็กินข้าวผัดมาทุกมื้อทุกวัน ก็น่าจะเบื่อแหล่ะ ตอนนี้เหมือนว่าจะกลับ
มาชอบแกงจืดแบบเมื่อก่อนมั้ง




วันที่ ๔๙๙ ... ศุกร์ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๔

เมื่อคืนเด็กจิ๋วเพี้ยนไปแล้ว กินนมไป ๕ ขวด คุณแม่เริ่มกลุ้มใจอีกแล้ว ทีเมื่อ
ก่อนไม่ยอมกิน ตอนนี้กินเยอะเกิน ตื่นมากินทุกสองชั่วโมง กินจนตัวพองขึ้นมา
อย่างเห็นได้ชัด เป็นคนทำอะไรไม่มีพอดีจริงๆด้วย
เช้านี้ปะป๊าทำหนมปังชุบไข่ให้กินเพราะเบื่อข้าวผัดแล้ว จะทำแกงจืดไข่น้ำให้
ด้วย แต่ไม่สำเร็จ ทำแล้วมันเกิน ไม่ควรกิน เลยทิ้งไป
วันนี้เป็นวันพืชมงคล คุณแม่เปิดถ่ายทอดสดพิธีพืชมงคลให้เด็กจิ๋วดูด้วย
คุณแม่ได้ iPad II มาหลายวันแล้ว วันนี้ลองเอามาให้เด็กจิ๋วเล่น มีภาพระบายสี
เลือกสีแล้วจิ้มลงบนภาพ เด็กจิ๋วก็พอเล่นได้นะ แต่จิ้มแรงไปหน่อย จิ้มไปจิ้มมา
ก็เริ่มมีใช้เท้าเหยียบบ้าง ภาพระบายสีเป็นพวกรูปสัตว์ เด็กจิ๋วเลือกเองเลยว่าจะ
เอาตัวไหน วัว ช้าง แล้วก็มีนิทานเป็นเหมือนสมุดนิทาน เปิดหน้าได้แล้วก็มีเสียง
พูด นอกจากนั้นก็มีการ์ตูน วันนี้เปิดการ์ตูนเรื่อง Toy Story ให้ดูก็นั่งนิ่งเงียบจ้อง
ดูใหญ่เลย
ปกติเล่นทายภาพจากบล็อกไม้กัน จะมีอยู่ภาพหนึ่งเป็นภาพช้าง ทุกครั้งเด็กจิ๋ว
จะทายว่า กบ คงเป็นเพราะมันเป็นช้างสีเขียวเลยสับสนกับกบ เราก็จะบอกว่าผิด
เด็กจิ๋วก็จะทายต่อว่า นุ้ย เด็กจิ๋วจะทายแบบนี้เลยทุกครั้งเป็นสิบสิบครั้งที่เล่นกัน
พอวันนี้อี๊กบขึ้นมาเล่นด้วย เราก็หยิบบล็อกรูปช้างเจ้าปัญหานี่ให้เด็กจิ๋วทาย ดัน
ตอบว่า ช้าง ชัดแจ๋วเลยวันนี้ คุณแม่บอกว่าเด็กจิ๋วต้องรู้แน่ๆว่ามันคือช้าง แต่ว่าที่
ผ่านมาคือแกล้งเรา เพราะเด็กจิ๋วเป็นเด็กชอบแกล้ง แบบยืนของให้แล้วชักกลับ
ตอนเย็นพาไปซื้อของที่ Home Pro เพราะว่าตอนนี้กำลังจะตีฝ้าที่สนามเด็กเล่น
ให้เด็กจิ๋วเลยต้องไปซื้ออุปกรณ์นิดหน่อย หลังจากที่ไม่ได้พาออกไปเดินเล่นที่
ห้างมานานแล้ว ครั้งนี้เด็กจิ๋วเริ่มสำแดงอิทฤทธิ์แล้ว ตอนแรกก็สนุกกับการยืนใน
รถเข็น แต่ได้สักพักก็เบื่อแล้ว ขอลงเดิน ทีนี้ต้องวิ่งไล่จับกันเลยทีเดียว เด็กจิ๋ว
สนุกมากกับการวิ่งไปวิ่งมา ไปหยิบของบนชั้นออกมาวางเรียงที่พื้น เราก็ต้องไป
ตามเก็บ ห้ามก็ไม่ได้ มีกรี๊ด วิ่งไล่กันทั่วห้าง เสร็จแล้วไปแวะซื้อของที่ห้าง The
Mall ตอนนี้สถานการณ์เริ่มเลวร้ายหนักกว่าเดิมอีก เพราะที่นี่คนเยอะ ต้องเข็น
รถเข็นเด็กจิ๋ว รถเข็นซุปเปอร์ แล้ววิ่งตามไล่จับ นี่ปะป๊ากับคุณแม่มากันสองคนนะ
ถ้ามาคนเดียวนี่คิดไม่ออกเลย แล้วที่นี่เด็กจิ๋วก็ไม่ยอมนั่งรถเข็นทั้งของตัวทั้งรถ
เข็นซุปเปอร์ อุ้มก็ไม่ได้ กรี๊ดจะลงอย่างเดียว ที่เด็กจิ๋วชื่นชอบมากที่สุดคือถ่าน
ไฟฉาย ไปหยิบมาเรียงที่พื้น บางทีก็หยิบแล้ววิ่งหนีไป 

วันที่ ๕๐๐ ... เสาร์ ๑๔ พฤษภาคม
๒๕๕๔

เมื่อคืนเด็กจิ๋วก็ยังกินนม ๕ ขวดอีก ถ้าเป็นแบบนี้ทุกคืนแย่แน่ๆ ตอนบ่ายพา
เด็กจิ๋วไปเที่ยวโลตัส ก็เป็นเหมือนเมื่อวาน ตอนแรกก็จับใส่ในรถเข็น ก็ก่อ
เรื่องไป
ปีนเหยียบกล่องนมเกือบแตก แล้วก็เด็ดผักเล่น อุ้มขึ้นมาก็ดิ้นตีแขน
ตีขาจะลง พอปล่อยลงก็วิ่งเลี้ยวหายไปเลย คุณแม่ต้องวิ่งตามไป แบบนี้ถ้า
เผลอแป็บเดียวเด็กจิ๋วหายสาบสุญแน่ เดี๋ยวต้องเอาเชือกจูงมาใช้แล้ว ซื้อ
ไว้นานแล้วยังไม่เคยได้ใช้
อาจารย์จิ๋วงวดนี้บอกเลขเด็ดแล้ว คือ ๒๒ ถามหลายครั้งก็บอกเลขเดิม แล้ว
พอถามว่าบนล่าง ก็ตอบว่าล่าง ยังไม่แน่ใจ ลองถามใหม่ว่า ล่างบน เด็กจิ๋ว
ก็ตอบว่าล่าง เลขงวดนี้ตามซื้อกันเต็ม ทั้งที่ราชบุรี ทั้งที่ออฟฟิต
ตอนเย็นพี่โฮไอเพิ่งกลับจากฟาร์มโชคชัย มาเล่นกับเด็กจิ๋ว ทำเสียงเสือใส่
เด็กจิ๋ว โฮกโฮก เด็กจิ๋วกลัว ร้องไห้ วิ่งหนีไปหลบหลังคุณแม่ แต่พอพี่โฮไอ
เผลอ เด็กจิ๋วก็วิ่งไปร้อง โฮกโฮก ใส่พี่โฮไอบ้าง โฮไอตอบโต้กลับด้วยการ
โฮกโฮกใส่ เด็กจิ๋วก็วิ่งหนีหัวหดไปอีก

วันที่ ๕๐๑ ... อาทิตย์ ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๔


ตอนสายๆน้าเอ๋มากินข้าวที่บ้าน เด็กจิ๋วเห็นก็วิ่งหนี แต่ปั๊บเดียวก็ให้อุ้ม พา
น้าเอ๋ขึ้นไปอวดของเล่นที่สนามเด็กเล่นด้วย กินข้าวเสร็จก็พากันไปซื้อต้น
ไม้ที่ราบ ๑๑ เด็กจิ๋วเพิ่งเคยไปครั้งแรก ปะป๊ากับคุณแม่ก็ครั้งแรกเหมือน
กันด้วยแหล่ะ อยู่ที่นี่นานเกินชั่วโมงเลย เด็กจิ๋วเริ่มง่วงจัดตั้งแต่ไปถึงแล้ว
พออุ้มเดินไปเดินมาก็หมดแรงสลบไป อากาศก็ไม่ค่อยร้อนนะ แต่เด็กจิ๋ว
หัวเปียกแฉะชุ่มเหงื่อมาก กลับมาที่บ้าน ปะป๊าก็จัดต้นไม้ที่ซื้อมาใหม่ ที่
สวนหลังบ้านตรงบ่อปลา ตอนนี้กลายเป็นป่าไปแล้ว ปกติเด็กจิ๋วจะเดินไป
เกาะกระจกมองรอดออกมา แต่วันนี้ไปเกาะแล้วก็โยกหัวไปมา มองอะไร
ไม่เห็นเลยเพราะต้นไม้บังหมด
ช่วงนี้เด็กจิ๋วติด iPad เหมือนคุณแม่เลย พอเห็นก็จะให้เปิด ที่ชอบมากสุด
ตอนนี้ก็คือโปรแกรม นก ที่พูดเลียนแบบเสียงเรา แล้วก็จิ้มจิ้มๆไปที่ตัวนก
ได้ เด็กจิ๋วจะชอบจิ้มจิ้ม แต่จิ้มแรงไปหน่อยนะลูก
ตอนเย็นๆ ปะป๊ามีอาการบาดเจ็บที่แขนขวา แบบยกแขนไม่ขึ้น ส่วนคุณแม่
ก็มีอาการคล้ายๆกันแต่เป็นที่หน้าอก เดาว่ามาจากเด็กจิ๋วนั่นแหล๋ะ เมื่อวาน
เล่นกันแรงไปหน่อย เล่นจะเอ๋แล้วไล่กินพุงเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วกระโดดหยียบอก
คุณแม่ตั้งหลายที
วันนี้เด็กจิ๋วขี้แกล้งมากเลย น้ำน้ำ พอหยิบน้ำมาให้ก็บอก ไม่เอา แล้วก็ นม
นม พอหยิบมาก็ไม่เอา บางทีก็ถือขวดน้ำไว้ในมือแล้ววิ่งตะโกนถานหา น้ำ
น้ำ บ๊องมาก แล้วก็ถุงเท้า เด็กจิ๋วบอก ใส่ใส่ พอใส่แล้วก็บอกว่า ถอดถอด
พอถอดออกก็บอกใส่ พอไม่ใส่ก็กรี๊ดร้องไห้แบบจะเป็นจะตาย จนเราต้อง
ยอมใส่ พอใส่ปั๊บก็บอกว่าถอด มีอีกเดินเล่นไปทั่วห้องโฮม แล้วไปจิ้มของ
ที่เราสั่งห้ามไว้ พอจิ้มแล้วก็เรียกเราให้ดู ให้เราดุ พอดุแล้วก็หัวเราะดีใจอ่ะ




 วันที่ ๕๐๒ ... จันทร์ ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๔
เมื่อวานตอนเย็นเด็กจิ๋วแอบหลับไป ตอนกลางคืนเลยไม่ยอมนอน กว่าจะปราบ
ได้ก็เที่ยงคืน ที่จริงปราบไม่สำเร็จ ปะป๊ากับคุณแม่หลับไปก่อน เด็กจิ๋วยังคึกอยู่
เลย ไม่รู้ว่าหมดแรงสลบไปตอนไหน
วันนี้เป็นวันหยุดพิเศษ อยู่บ้านกันไม่ได้ไปไหน พี่โฮไอขึ้นมาเล่นด้วย เอาเลโก้
ตัวสัตว์มาเล่น เด็กจิ๋วสนใจมากอยากจะเล่นบ้าง มีแย่งกันไปมานิดหน่อย แต่ที่
น่าเป็นห่วงเลย คือเด็กจิ๋วไปหยิกพี่โฮไออีกแล้ว ไม่รู้จริงๆว่าใครสอนเนี่ยะ
ปกติเด็กจิ๋วจะชอบเอาของไปหย่อนไว้ตรงนั้นตรงนี้ บ่อยๆที่ไปเจอแปรงสีฟันใน
ลิ้นชักถุงเท้า บัตรเครดิตในกองเอกสาร เป็ดน้อยในตู้ครัว แต่วันนี้ที่จี๊ดสุดๆเลยก็
คือกระเป๋ากล้อง ปะป๊าเปิดกระเป๋ากำลังจะเอากล้องเก็บ ช็อคเลย!! เจอแก้วน้ำ
ของเด็กจิ๋ววางอยู่ วางคว่ำด้วย น้ำหกเปียกกระเป๋า แล้วที่สำคัญเลยคือไปหย่อน
แล้วปิดกระเป๋าเรียบร้อย ทำแนบเนียนมาก ไม่มีคนเห็นด้วย ตอนนี้เครื่องคอมฯ
ของปะป๊ามันเพี้ยนๆ Taskbar หายสาบสุญ โทษเด็กจิ๋วไว้ก่อนเลย เด็กจิ๋วแน่แน่
ตอนเย็นๆอากงกับอาม่าราชบุรีมาหา ทำแกงจืดไข่น้ำมาให้ ช่วงนี้เป็นเมนูสุดฮิต
ของเด็กจิ๋ว มีมะม่วงมาด้วย ตอนนี้ผลไม้ทุกอย่างไม่ว่าจะอะไร น่าตาแบบไหน สี
อะไร เด็กจิ๋วก็จะเรียกว่า ม่ง ตอนที่ปะป๊าจับเด็กจิ๋วนั่งตักป้อนมะม่วงอยู่ เด็กจิ๋วก็
ปัดจานข้าวเหนียวกระเด็นตกพื้น แสบจริงๆ มือไวมากจับไม่ทัน เสร็จแล้วก็พากัน
ออกไปกินข้าวร้านหัวปลาช่องนนทรี ครั้งนี้ปะป๊าพาเด็กจิ๋วไปปาโป่ง ได้ ๕ แต้ม
ได้พวงกุญแจโง่ๆมาอันหนึ่ง แต่เด็กจิ๋วก็ชอบนะ ถือไว้ตลอดไม่ปล่อย

วันที่ ๕๐๓ ... อังคาร ๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๔
ช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี่ เวลาไปเล่นกันที่สวนหลังบ้าน เด็กจิ๋วจะพุ่งตัวไปหยิบ
กล่องอาหารปลามายื่นให้ปะป๊า ปะป๊าก็จะเปิดเทให้ปลากิน เล่นกันแบบนี้ประจำ
แต่เมื่อวานนี่ เด็กจิ๋วไปหยิบกล่องอาหารปลามา แล้วก็โยนลงบ่อปลาทั้งกล่องอ่ะ
แสบมาก
ตั้งแต่ที่ยก iMac ให้เด็กจิ๋ว เอาไปไว้ที่สนามเด็กเล่น แล้วก็เปิดเพลง Old Mac
Donald ให้ดู ตอนนี้เด็กจิ๋วติดงอมแงมมาก ทั้งวันก็จะพูดว่า อีโยอีโย บนบน คือ
ให้พาขึ้นไปข้างบนไปดูเพลง McDonald ที่จริงมีตั้งหลายเพลง แต่เด็กจิ๋วชอบ
เพลงนี้ที่สุด เปิดแล้วก็จะนั่งจ้องดูจนเริ่มน่ากลัวแล้ว คิดถูกไม๊เนี่ยะที่ให้ดู แต่ว่า
เห็นหมอบอกให้ดูได้วันละชั่วโมง
วันนี้ยังคงเป็นวันหยุดอยู่ ตอนกลางวันปะป๊าทิ้งเด็กจิ๋วไว้บ้านอีกแล้ว ออกไปกิน
บุฟเฟ่ต์กัน กลับมาบ้าน อี๊ป้อมเล่าให้ฟังว่าวันนี้เด็กจิ๋วนอนกินน้ำอยู่ดีๆก็คิดสนุก
ไปหยิบหมีหมีมานอนตักแล้วป้อนน้ำให้หมีหมีกิน ไอเดียก็ดีนะเด็กจิ๋ว แต่ทำน้ำ
เปียกเลอะเทอะไปหมด
เลขเด็ดของอาจารย์จิ๋ว ๒๒ ล่าง ถูกกินกันเรียบ ขำ




วันที่ ๕๐๔ ... พุธ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๔
วันก่อนที่ไปโฮมโปร ซื้อตัวยางกันลื่นเป็นรูปสัตว์ต่างๆมาติดที่พื้นอ่างอาบน้ำ กัน
เด็กจิ๋วลื่น แต่เด็กจิ๋วชอบแกะมาเล่นมากกว่า ไม่ได้เล่นแค่ในอ่างด้วยนะ พออาบ
น้ำเสร็จก็จะต้องหยิบติดมือไป พอเราเดินไปตามมุมต่างๆของบ้านก็จะเจอตัวยาง
กันลื่นนี่ซุกไว้ทุกที่ เด็กจิ๋วขยันมากอ่ะกับการเอาของไปยัด ซุก ซ่อนตามที่ต่างๆ
ช่วงนี้ตอนอาบน้ำก็ยังคงลั้นลาทุกวัน พอขึ้นก็มีกรี๊ดทุกวันไม่อยากขึ้น แต่ว่าอยู่ดี
ดี เด็กจิ๋วก็ไม่ยอมใส่หมวกกันน้ำไหลเข้าตาซะงั้น เมื่อก่อนก็ใส่ได้ดีทุกวัน พอจะ
ไม่ใส่ ทำยังไงก็ไม่ใส่ พี่โฮไอบอกว่าเค้าก็ไม่เคยใช้หมวกอาบน้ำนะ เวลาจะสระ
ผมก็ราดไปเลย เด็กจะรู้จักหลับตาเอง ตอนนี้ก็เลยต้องลองแบบนั้นบ้าง วันแรกๆ
เด็กจิ๋วเจอราดเข้าไปก็ตกใจทำหน้าเลิกลั่กกระโจนเกาะเราแน่น พอวันหลังๆเริ่มดี
ขึ้น แต่ก็ยังมีอาการอยู่
ปกติตอนหัวค่ำจะมาเล่นกันในห้องโฮม ของเล่นที่เด็กจิ๋วชื่นชอบอีกอย่างหนึ่งก็คือ
การปีนขึ้นโซฟาไปรื้อ DVD ของปะป๊ามาเล่น ส่วนใหญ่ก็จะเอาพวกการ์ตูนวางไว้
ให้รื้อเล่นโดยเฉพาะ เด็กจิ๋วก็จะรู้จัก ม่อง คิง พู เมาส์ แต่วันดีคืนดี ดันไปรื้อ DVD
Concert แล้วไปเจอพี่ IL Divo หน้าปกเป็นรูปพี่พี่ IL Divo ๔ คนแต่งตัวอย่างเท่
ใส่สูทยืนเรียงกันหล่อๆ เด็กจิ๋วเห็นแล้วก็บอกว่า กลัวกลัว ไม่กล้าจับ หลังจากวัน
นั้นเด็กจิ๋วก็เลิกรื้อ DVD เล่นอีกเลย ลองเอาแผ่นที่ว่ามาส่งให้ เด็กจิ๋วก็บอก กลัว
กลัว ทุกที งงมากนะเด็กจิ๋ว พี่พี่เค้าออกจะหล่อ น่ากลัวตรงไหน

วันที่ ๕๐๕ ... พฤหัส ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๔
วันก่อนป้อนข้าวกับแกงจืดให้เด็กจิ๋วกิน ปกติเวลาเราป้อนเราก็จะเป่าในช้อนให้มัน
เย็นก่อน ทีนี้เด็กจิ๋วขอเป่าบ้าง แต่เป่าแรงมาก น้ำแกงจืดกระเด็นหายหมดช้อนเลย
วันสองวันมานี่เวลาเด็กจิ๋วอึ๊แล้วเริ่มมาสารภาพ เดินมาบอกคุณแม่ว่า แม่อึ๊อึ๊เช็ดเช็ด
เดี๋ยวว่าจะเอากระโถนที่ซื้อไว้นานแล้วมาใช้แล้วดีกว่า เพราะทุกเช้าที่ปะป๊าพาเด็ก
จิ๋วไปเล่น เล่นได้ปั๊บเดียวก็จะอึ๊ออกมาทุกที เป็นเวลานี้ทุกเช้า กระโถนของเด็กจิ๋ว
นี่ซื้อมานานมากแล้ว ตอนนั้นอาม่าบอกว่าให้เด็กฝึกนั่งกระโถนได้ตั้งแต่ ๒ เดือนก็
เลยรีบซื้อมา แต่อ่านข้อมูลโน่นนี่ เค้าบอกว่า ๒ ขวบ สงสัยอาม่าจำผิดไปนิดหนึ่งอ่ะ
แล้วตอนนี้คุณแม่ก็เริ่มหาซื้อฝารองนั่งชักโครกด้วย แบบเอามาสวมทับชักโครกอัน
ของผู้ใหญ่อีกทีหนึ่ง ปะป๊าก็งงว่าแล้วจะได้ใช้เมื่อไหร่อ่ะแบบนี้
ตอนแรกที่เด็กจิ๋วเริ่มกินโยเกิร์ต ก็จะแบ่งกันกินกับปะป๊า พอมาหลังๆนี้เริ่มกินเยอะ
ขึ้น ปะป๊ากินได้ไม่กี่คำ เด็กจิ๋วจะยื่นหน้ามาจอที่ปากถ้วยรอให้ป้อน ป้อนไม่ทันจะ
มีเรื่องได้ พอมาวันนี้ ปะป๊าก็ป้อนเด็กจิ๋วกินคนเดียวหมดกล่องเล็กเลย ปะป๊าแอบ
กินได้แค่สองคำ พอหมด เด็กจิ๋วก็บอกว่า อีกอีก เทเท คือจะกินอีกอ่ะ เสร็จแล้วก็
ไม่พอนะ วิ่งไปกินแคนตาลูปต่ออีก
เด็กจิ๋วกินน้ำเก่งมาก กินหมดขวดต่อขวด เวลาหมดขวดแล้วก็จะบอกว่า เทเท ก็คือ
ให้เราเทน้ำจากขวดใหญ่ใส่ขวดนม แต่ขวดน้ำของเด็กจิ๋วเป็นแบบเล็กแค่ ๔ ออนซ์
แยกขนาดขวดไว้คือ ๔ ออนซ์เอาไว้กินน้ำส่วน ๘ ออนซ์เอาไว้กินนม เคยเอาน้ำใส่
ขวดใหญ่ให้ดูดก็ไม่เอา คิดว่าเป็นนม ไม่ยอมกินนม หลังๆมานี่เวลาดูดน้ำแล้วน้ำยัง
ไม่หมดขวดก็จะบอกให้เทเทแล้ว เหมือนกับว่าเวลาน้ำเหลือน้อยแล้วมันต้องกระดก
ขวดสูง อาจจะเมื่อยมือ อยากให้เราเทให้เต็มๆ



วันที่ ๕๐๖ ... ศุกร์ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๔
วันนี้พาเด็กจิ๋วไปเดินเล่นโลตัส ก็เหมือนเดิมคือไม่ยอมนั่งรถเข็น ไม่ยอมให้อุ้ม จะ
ลงเดินอย่างเดียว แต่วันนี้ก็ปล่อยให้เดินมากหน่อย คอยเดินตามดู รู้สึกเด็กจิ๋วจะมี
ความสุขมากกับการได้สัมผัสสิ่งของต่างๆ เดินผ่านไปตรงที่ขายลูกบอลยาง เด็กจิ๋ว
หยิบมาขว้างเล่น ปะป๊าก็ต้องวิ่งตามไปเก็บ ไปเก็บมาคืนที่ได้ เด็กจิ๋วก็ขว้างลูกใหม่
ไปอีกแล้ว เราก็ต้องตามไปเก็บ เด็กจิ๋วสนุกมาก เล่นไม่เลิก ปะป๊าไปคว้าตัวอุ้มขึ้น
มาก็กรี๊ดกรี๊ด ดีดตัวกระแทกหัว จะเล่นต่อ ต้องทำหน้าด้านวิ่งหนีฝาฝูงชนออกมา
ตอนหัวค่ำที่เคยบอกว่าเด็กจิ๋วจะกินน้ำเยอะมาก ที่จริงก็กินเยอะทั้งวันแหล่ะ แต่ว่า
ตอนหัวค่ำที่อยู่ในห้องโฮม พอเริ่มง่วงก็จะขอกินน้ำ วันนี้กินไปสามขวดแล้วก็ยังไม่
พอ ขอคว้าขวดน้ำมากอดไว้ แล้วให้ปะป๊าอุ้มเต้นพานอน คือปกติต้องอุ้มเด็กจิ๋วซึ่ง
จะต้องกอดหมีหมีอยู่แล้ว แต่วันนี้เพิ่มขวดน้ำมาอีก คิดสภาพคนอุ้มหน่อยนะเด็กจิ๋ว
แต่ก็ยังดีกว่าบางวันที่กอดลูกโป่งใบใหญ่มากแล้วให้เราอุ้มเต้น อุ้มยากมากอ่ะ
ตอนนี้ iMac ของเด็กจิ๋วถูกยึดไปชั่วคราว ยกไปให้พี่ที่ออฟฟิต test program เด็ก
จิ๋วก็จำได้นะ เวลาอยู่ที่ออฟฟิต ชอบพุ่งตัวไปที่ iMac แล้วก็บอกว่า อีโยอีโยอีโย
ช่วงนี้เวลาจะกล่อมเด็กจิ๋วหลับ จะใช้ท่าไม้ตายที่เพิ่งคิดค้นใหม่ ท่านี้ไม่ถึงสิบนาที
เด็กจิ๋วก็จะเดี้ยงไปเลย คือให้คุณแม่กับปะป๊าประสานเสียงร้องเพลง O'McDonald
เอาแบบมีลูกคู่จังหวะมันส์ๆหน่อย

วันที่ ๕๐๗ ... เสาร์ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔
เมื่อคืนลังเลอยู่ว่าวันนี้จะไปเที่ยวไหนดี แต่อยากพาเด็กจิ๋วไปดูสัตว์ เพราะช่วงนี้
เด็กจิ๋วชอบสัตว์มาก เรียกร้อง อีโยอีโย จะให้เปิด Old MacDonald ตลอดทั้งวัน
ตอนแรกว่าจะไปฟาร์โชคชัย เพราะเป็นฟาร์มแบบที่จิ๋วดูในทีวี แต่ดูไปดูมาน่าจะ
รอให้โตกว่านี้หน่อย เลยเปลี่ยนใจไปสวนสัตว์เปิดเขาเขียว ปะป๊ากับคุณแม่เคย
ไปสมัยเด็กมากมาก จำอะไรไม่ได้แล้ว น่าจะเกือบสามสิบปีแล้วมั้ง ออกจากบ้าน
เกือบเจ็ดโมง กะว่าจะไปเช้าๆแดดจะได้ไม่ร้อน แต่ฤดูนี้ แปดโมงแดดก็ร้อนแล้ว
อากงอาม่าก็ไปด้วย ไปถึงที่เขาเขียวแปดโมงกว่า เค้าเปิดให้เข้าแปดโมง เราไป
ถึงก็ยังไม่มีรถคนอื่น เที่ยวสบาย เป็นแบบขับรถไปเองเป็นวนรอบ อยากจะจอด
รถดูสัตว์อะไรก็ตามใจชอบ สถานที่กว้างมาก รู้สึกดีกว่าที่คิดไว้ เด็กจิ๋วได้เจอลิง
ฮิปโป ยีราฟ ม้าลาย หมี เสือ นก ส่วนใหญ่เด็กจิ๋วก็จะรู้จักอยู่แล้วจากในดีวีดี พอ
พาไปเดินเดินดูก็สนใจพวกสัตว์ต่างๆระดับหนึ่ง แต่ไม่ถึงกับกรี๊ดกร๊าดดีใจได้เห็น
ตัวจริง เด็กจิ๋วคงคิดว่าดูในดีวีดีสนุกกว่า เพราะมีเพลงประกอบด้วย ดูของจริงก็งั้น
งั้น ร้อนอีกต่างหาก เราเที่ยวกันข้างในถึงสิบโมงก็หมดแล้ว ที่นี่จะมีโชว์เล็กๆนิด
หน่อย แต่เราไม่ได้ดู เพราะแดดร้อนมาก กลับออกมากินข้าวที่ร้าน ไก่อบโอ่ง พี่
โฮไอแนะนำมา อาหารก็อร่อยดีนะร้านนี้ 

วันที่ ๕๐๘ ... อาทิตย์ ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔
เมื่อวานหลังจากกลับจากเที่ยว เด็กจิ๋วมีอาการคึกจัด กระโดดบ่อบอลเล่นไปมา
แบบบ้าคลั่งมาก มีหลายครั้งที่เด็กจิ๋ววิ่งมาแล้วตีลังกาลงไปในบ่อบอล น่ากลัว
มาก บางทีก็จับไม่ทันตีลังกาลงไปเลย มีโอกาสคอหักได้นะเนี่ะ แล้วก็กินแหลก
คือกินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม กินข้าวเสร็จ ตามด้วยผลไม้ หนมปัง แล้วเจอใครกินอะไร
ก็จะไปกินกับเค้าอีก เล่าเรื่องที่ไปเที่ยวให้คนนั้นคนนี้ฟังด้วย แต่เล่ามั่วไปนิดนะ
บอกว่าไปเที่ยวเห็นยีราฟ เห็นวัว คือยีราฟก็โอเค แต่วัว ที่นี่ไม่มีนะ ทำไมติดใจ
ยีราฟก็ไม่รู้ มีสัตว์อื่นๆอีกตั้งหลายตัว
วันนี้อากงอาม่ามาอีกแล้ว เพิ่งมาครั้งที่แล้วยังไม่ถึงอาทิตย์เลยนะ มาหาเด็กจิ๋ว
โดยเฉพาะเลย บอกว่าคิดถึง นี่ขนาด Facetime วันละหลายรอบนะ เด็กจิ๋วเจอ
อากงอาม่าก็เล่าเรื่องที่ไปเที่ยวเมื่อวานให้ฟังอีก ตอนเย็นๆนั่งเล่นกันอยู่ อาม่า
เล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ แล้วมีคำว่า ข้าว หลุดออกมาคำหนึ่ง พอเด็กจิ๋วได้ยินก็ตะโกน
ออกมาว่า คาววว คาวววว พร้อมกับยกมือไหว้คุณแม่ คาวคาว ทำตัวแบบน่าสง
สารมาก เหมือนคุณแม่ไม่ยอมให้กินข้าวอ่ะ 





 วันที่ ๕๐๙ ... จันทร์ ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๔
ปกติตอนหัวค่ำ อาบน้ำเสร็จก็พาเด็กจิ๋วเต้นเข้านอน ประมาณ ๒-๓ ทุ่มก็จะหลับ
แต่ถ้าวันไหนไม่ยอมหลับ ก็มาจาก ๒ อย่าง คือเพิ่งนอนมาตอนเย็น หรือไม่อีก
อย่างคือปวดอึ๊ วันนี้ก็เหมือนกัน ตดเหม็นหลายครั้งมาก แต่ก็ไม่ยอมอึ๊ไม่ยอม
นอนซะที จนในที่สุดก็อึ๊ออกมาได้สำเร็จตอน ๔ ทุ่ม พออึ๊เสร็จก็หลับได้ทันที
วันนี้คุณแม่เอาฝารองนั่งชักโครกมาเล่น เป็นแบบสวมทับฝารองนั่งชักโครกของ
ผู้ใหญ่มีหัวสนุปปี้ด้วยเป็นพวงมาลัย บีบแตรได้ น่ารักมาก เด็กจิ๋วไปนั่งเล่นแล้ว
ติดใจ พูดตลอดเลยว่า โคก โคก อยากไปเล่นอีก แต่นั่งแล้วก็ไม่อึ๊นะ แค่ไปนั่ง
เล่นเฉยๆ




วันที่ ๕๑๐ ... อังคาร ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๕๔
เด็กจิ๋วอ่ะ ชอบเล่นดินสอมากเลยช่วงนี้ ชอบเดินมาที่โต๊ะทำงานปะป๊า ปีนขึ้นมา
หยิบดินสอ แล้วก็ กอไก่ กอไก่ เอาดินสอไปขีดเขียนตามที่ต่างๆ บนพื้นบนโต๊ะ
ก็ยังโอเค แต่วันนี้ปีนขึ้นมาขีดเข้าไปที่จอคอมพิวเตอร์ของปะป๊าเลย แสบมาก!
หลายวันมานี่ เด็กจิ๋วเริ่มพูดได้หลายพยางค์แล้ว ที่พูดเก่งมากก็คือ จะไปเที่ยว
ตอนเย็นปะป๊าพาเด็กจิ๋วไปเล่นกับจาน่าไจโร พอไปถึง เด็กจิ๋วก็โผ่เข้าไปกอดพี่
จาน่า ซบหน้าแนบด้วย หลังจากนั้นก็กอดอีกหลายที นี่เค้ากอดเองนะ ไม่มีใคร
บอก แล้วก็เล่าเรื่องที่ไปเที่ยวเขาเขียวให้โซ่ยโกวกับอากงอาม่าฟัง เด็กจิ๋วเล่า
ว่า...ล๊าฟ ใหญ่ ใหญ่ นก ลิง...มีอะไรอีก...โป เหม็น เหม็น...เก่งมากเลยเด็กจิ๋ว
ตอนนี้เด็กจิ๋วเคลื่อนที่เร็วมาก ไม่ใช้การเดินแล้ว ใช้วิธีวิ่งแทน ตลกมาก คือไป
ไหนก็วิ่งเอา อย่างบางทีนั่งตักปะป๊าอยู่ จะไปหาคุณแม่ ห่างไปแค่ ๒ ก้าว ก็ใช้
วิธีวิ่งไป วันนี้วิ่งไปวิ่งไปหัวไปชนประตู แดงเป็นทาง แล้วก็หัวโนด้วย 
ตอนค่ำเปิดดูรูปกันอยู่ พอถึงรูปนกที่ปะป๊าไปถ่ายมาจากเขาเขียว คุณแม่ดูแล้ว
ก็บอกว่าน่ากลัวมาก หลังจากนั้นเด็กจิ๋วก็พูดไม่หยุดเลย กลัวมาก กลัวมาก แล้ว
ทำหน้าทำตาแบบกลัวด้วยนะ เพราะเด็กจิ๋วรู้จักว่ากลัวเป็นไง ถึงแม้จะปิดรูปไป
แล้ว เด็กจิ๋วก็ยังคงชี้ไปที่ทีวีแล้วบอกว่า กลัวมาก กลัวมาก


วันที่ ๕๑๑ ... พุธ ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๔
ปกติเวลาดูรูปกัน เหมือนกับว่าเด็กจิ๋วจะไม่รู้จักตัวเองในรูป จะบอกว่า น้อง น้อง
ทั้งๆที่เป็นรูปตัวเองนั่นแหล่ะ ถ้ารูปตอนเด็กๆก็เข้าใจได้ แต่รูปตอนปัจจุบันก็ไม่
รู้จัก แต่เพิ่งเช้านี้แหล่ะเป็นครั้งแรกที่ดูรูปแล้วก็ชี้บอกว่า หนู หนู
ทุกเช้าคุณแม่ต้องมัดผมให้เด็กจิ๋ว ที่ต้องมัดทุกวันเพราะเด็กจิ๋วไม่ได้ตัดผมม้า
ถ้าไม่มัดผม ผมก็จะจิ้มตาบอด คุณแม่ก็อยากให้ตัดผมม้า แต่ปะป๊าว่าตัดแล้วก็
จะยิ่งเป็นภาระ ต้องไปตัดอยู่เรื่อยๆ แล้วที่สำคัญอีกอย่างคือตอนตัดก็ไม่รู้จะทำ
ยังไง ขนาดว่าตอนเล็กๆที่อาม่าอดีตแชมป์ผมมาตัดผมม้าให้ ยังแหว่งรุ่งริ่งเลย
การมัดผมก็เป็นงานที่ยากอยู่ เมื่อเช้าคุณแม่มัดเสร็จแล้ว เพิ่งเห็นว่ามีผมหลุด
มาจิ้มตาสองเส้น ถ้าจะมัดใหม่ก็ไม่ไหวแล้ว ตัดสินใจตัดผมสองเส้นทิ้งเลย
เด็กจิ๋วอยู่ในห้องทำงานปะป๊า ได้ยินเสียงคนมา ก็ถามว่า ใคร ใคร เราก็บอกว่า
พี่เอ็ม เด็กจิ๋วก็บอกว่า ไป ไป แล้วก็วิ่งออกไปหาพี่เอ็ม คือเดี๋ยวนี้รู้จักถามแล้ว
ว่าใครมา แต่เด็กจิ๋วก่อกวนพี่ๆเกินไปนะ พี่พี่ทำงานกันอยู่ เด็กจิ๋วก็ชอบไปเล่น
กับเค้าด้วย
เวลาเด็กจิ๋ววิ่งเล่นอยู่ในออฟฟิต จะมีมุมโปรดอยู่มุมหนึ่ง คือห้อง Server ชอบ
มาก วิ่งไปวิ่งมา ก็จะชอบแวะเข้าไปในห้องนี้ เป็นห้องเล็กๆ เวลาเด็กจิ๋วเข้าไป
แล้วก็จะไปยืนอยู่กลางห้องแล้วแหง๋นมองไปรอบๆ โชคดีที่ไม่ค่อยไปหยิบจับ
ของในห้อง สงสัยจะงง เพราะในห้องจะมีขยะเยอะแยะ คงงงว่ามันคืออะไร มี
อีกอย่างที่ช่วงนี้ชอบเล่นมากเลย คือมู่ลี่ในห้องทำงานปะป๊า อันนี้ชอบเล่นกัน
มาตั้งแต่สมัยจาน่าไจโรยังเล็กๆ ชอบมาเปิดขึ้นเปิดลง มุดหัวโผล่เข้าไปดู
วันนี้อาจารย์จิ๋วใบ้หวยอีกแล้ว เล่นอยู่ดีๆก็พูดเลขออกมา ห้า คุณแม่ถามต่อว่า
ห้าแล้วอะไร เด็กจิ๋วก็ตอบทันที แปด สรุปได้เลข 58 พี่ๆบอกว่าทุ่มหมดตัวงวด
นี้ ยังไม่เข็ด

วันที่ ๕๑๒ ... พฤหัส ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๕๔
เมื่อวานอาบน้ำให้เด็กจิ๋วเสร็จ ปะป๊าก็มาทำตู้ปลา ทำยาวถึงตี ๒ เมื่อก่อนก็ทำ
แบบนี้บ่อยๆ แต่ตั้งแต่เด็กจิ๋วมาอยู่ด้วยนี้ยังไม่ได้ทำเลย ปล่อยให้ตู้รกเป็นป่า
นานปีกว่าแล้ว นี่ยังทำไม่เสร็จนะเดี๋ยวคืนนี้ต้องดำนาต่อ เมื่อคืนเด็กจิ๋วนอนดึก
ตามปะป๊าไปด้วย เพราะคุณแม่พาเต้นก็ไม่ยอมนอน มัวแต่สนใจปะป๊าทำอะไร
เช้านี้ตื่นมา เด็กจิ๋วก็เดินมาหาปะป๊า จะให้พาไปเที่ยว แต่ปะป๊าก็กลิ้งไปกลิ้งมา
ไม่ยอมลุกซะที ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงนกร้อง จิ๊บจิ๊บ ดังมาจากระเบียงหน้าบ้าน
เด็กจิ๋วได้ยินก็กระโดดมากอดปะป๊า แล้วบอกว่า กลัว กลัว เด็กจิ๋วทำไมกลัวนก
ร้องอ่ะ ตลกจัง แล้วเด็กจิ๋วก็ทำผิวปากตามเสียงนก อันนี้คงทำตามอากงเพราะ
อากงชอบเล่นผิวปากเสียงนก
วันนี้พาเด็กจิ๋วไปฉีดวัคซีน ก็ร้องไห้ตั้งแต่วัดส่วนสูงกับชั่งน้ำหนัก พอเจอหมอ
จิ้มก้นก็ร้องจ๊ากทีหนึ่งตามปกติ โอ๋ๆปั๊บเดียวก็หาย คุณแม่ถามคุณหมอเรื่องที่
เด็กจิ๋วไม่ยอมกินนมตอนกลางวัน กินแต่กลางคืน คุณหมอช่วยอะไรไม่ค่อยได้
ก็บอกแค่ว่าพยายามป้อนตอนกลางวันดู โห เด็กจิ๋วนะคุณหมอ แต่ได้ข้อมูลมา
ว่าไม่ควรกินนมช็อกโกแล็ตเพราะมันหวาน เดี๋ยวฟันผุ แล้วการที่กินนมตอนดึก
เยอะๆก็ทำให้ฟันผุด้วยเหมือนกัน แล้วก็ถามอีกเรื่องคือ เด็กจิ๋วชอบเดินปลาย
เท้า แบบเต้นบัลเล่ย์อ่ะ คุณหมอบอกว่าให้ใส่รองเท้าไว้ตลอดเวลาจะช่วยได้

วันที่ ๕๑๓ ... ศุกร์ ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๕๔
เมื่อวันก่อนพาเด็กจิ๋วไปบ้านอาม่า ไม่ได้เจออาเตี๋ยมาสองอาทิตย์ได้ พอเจอกัน
ก็ถามเด็กจิ๋วว่าใคร
เด็กจิ๋วบอกว่า เอ้ ปกติเด็กจิ๋วก็จะรู้จักอาเตี๋ยนะ แต่ทำไมเกิด
จำไม่ได้ขึ้นมา จำไม่ได้ก็ไม่เท่าไหร่ แต่เอ้นี่ไปเอามาจากไหน ไม่มีคนรู้จักชื่อเอ้
เลย ไม่น่ามีคนสอนด้วย คิดขึ้นมาเองเหรอ วันนี้เอาอีก เจออาเตี๋ย เราถามว่าใคร 
เด็กจิ๋วก็ตอบเหมือนเดิมว่า เอ้ แสดงว่าไม่ได้มั่วนะ จำอาเตี๋ยเป็น เอ้ จริงๆ
ตอนเย็นพาเด็กจิ๋วไปกินข้าวกับพี่ๆที่ออฟฟิต เลี้ยงส่งพี่แอลจะไปเมืองนอก ร้าน
เนื้อย่างยูชิ ไปกันทั้งออฟฟิตเลย ในร้านเหม็นควันเนื้อย่างมาก แต่เด็กจิ๋วคงไม่รู้
สึกหรอก คึกมาก วิ่งเล่นไปมาในร้าน ไม่ยอมให้อุ้ม วิ่งไปทักทายคนอื่นโต๊ะโน้น
โต๊ะนี้ ยังกับรู้จักเค้า ตอนแรกสั่งไข่ตุ๋นมาให้ แต่เด็กจิ๋วไม่กิน ต้องพากันออกไป
ซื้อข้าวผัดที่ 7-11 มาป้อนในร้าน ที่แสบสุดเลย คือไปรื้อหินกรวดเล็กๆที่เค้าโรย
ประดับไว้ลงมาหย่อนในร่องโซฟา ตอนจะกลับ คุณแม่ก็บอกเจ้าของร้านว่าเด็ก
จิ๋วเป็นคนทำ ขอโทษด้วย เจ้าของร้านทำหน้าอึ้งไปเลย เพราะไม่รู้จะเก็บยังไง

วันที่ ๕๑๔ ... เสาร์ ๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๔
วันนี้ปะป๊าทำตู้ปลาที่ออฟฟิต ต้องทำทั้งวันอีกแล้ว เลยพากันมาเล่นที่ออฟฟิต
พี่โฮไอก็มาเล่นด้วย เล่นไปเล่นมา โฮไอชักจะมันส์ มีแอบตี แอบเหยียบเด็กจิ๋ว
ไปหลายที สุดท้ายไปขว้าอัลบั้มรูปมาเขวี้ยงใส่หน้าเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วเลยกลัวโฮไอ
ใหญ่ เวลาโฮไอเข้ามาใกล้ๆก็วิ่งหนีแล้วพูดว่า กลัว กลัว
เนื่องจากว่าวันนี้ปะป๊าต้องทำตู้ปลา ไม่ว่าง อี๊ป้อมก็ไม่อยู่ ไปเรียนทำอาหาร ไม่
มีข้าวให้เด็กจิ๋วกิน เลยไปบอกอากงให้เจียวไข่ให้หน่อย เป็นครั้งแรกเลยที่เด็ก
จิ๋วได้กินข้าวฝีมืออากง
ตอนเย็นมีญาติๆมาที่บ้านหลายคน เป็นบรรดาอาโกวต่างๆ อาม่าให้พาเด็กจิ๋วไป
โชว์ตัว พอเด็กจิ๋วไปถึง ก็ได้แต่งงๆไม่ยอมให้ใครอุ้มเลย ไม่เล่นด้วย กอดปะป๊า
ไว้แน่น ที่จริงถ้าอยู่ต่ออีกสัก ๑๐ นาทีน่าจะเริ่มเล่นได้ เป็นแบบนี้หลายครั้งแล้ว
เวลาเจอคนแปลกหน้ามาอยู่ในบ้าน แต่ถ้าไปเจอนอกบ้านก็จะชอบ เข้าไปเล่น
ด้วยเลย



วันที่ ๕๑๕ ... อาทิตย์ ๒๙ พฤษภาคม ๒๕๕๔
วันนี้เด็กจิ๋วไปส่งโซ่ยโกวกลับฮ่องกง สุวรรณภูมิกลายเป็นสนามเด็กเล่นไปแล้ว
เด็กจิ๋วลั้นลามาก วิ่งเล่นไปมาแบบไม่ยอมให้อุ้ม แค่จับตัวก็สบัดวิ่งหนีไป ตรงที่
Check in จะมีเสาตั้งเรียงขึงแถบคาดกั้นทางเดินเป็นช่องๆ เด็กจิ๋ววิ่งอยู่แถวนั้น
แหล่ะ วิ่งไปวิ่งมา พอจะรอดแถบกั้น ก็มีก้มหัวด้วย บางทีก็ลงไปนั่งเลย คือกลัว
จะชนแถบที่ว่า แต่ขำอ่ะ เพราะเด็กจิ๋วตัวเตี้ยมาก เตี้ยกว่าแถบนั้นเป็นฟุตเลยอ่ะ
แล้วก็มีไปยืนเกาะเสาแต่ละต้นแล้วจ๊ะเอ๋กับเรา ระหว่างที่วิ่งเล่นลั้นลาอยู่ ก็กรี๊ด
เป็นระยะๆแบบสนุกสนาน วันนี้เจอเพื่อนโซ่ยโกวมาขอเด็กจิ๋วถ่ายรูป เด็กจิ๋วทำ
โพสท่าน่ารักด้วย แล้วบอกให้ยิ้มก็ยิ้มหวานซะ ใครสอนไม่รู้ ปกติปะป๊าถ่ายรูป
ทุกวันก็ไม่มีโพสท่านะ
ตอนที่เด็กจิ๋วนั่งในรถ ตอนนี้ก็จะเปิด Baby Einstein ให้ดูตลอด ก็จะดูอยู่ตอน
เดียวคือ Old Macdonald นั่นแหล่ะ วันนี้เพิ่งได้รู้ความจริงว่า ที่ปกติเด็กจิ๋วจะมี
ท่าเต้นสุดน่ารักเป็นท่าประจำตัว ชอบเต้นโชว์คนนั้นคนนี้ ปะป๊าก็พยายามหาอยู่
ว่าไปเลียนแบบมาจากไหน หรือคิดขึ้นมาเอง เพราะถ้าจำจากคนทั่วไปเต้น มัน
ไม่มีใครเต้นท่าตลกแบบนี้นะ เพิ่งรู้ว่าเด็กจิ๋วเลียนแบบมาจาก Baby Einsteinนี่
เอง เวลาที่เด็กจิ๋วดู O'Mcdonald จบตอนแล้วเริ่มตอนใหม่ ปกติเด็กจิ๋วก็จะร้อง
อีโย อีโย คือให้ย้อนใหม่ มีบางทีอย่างวันนี้ย้อนไม่ทัน มันจะมีตัวหุ่นมือออกมา
ตัวหนึ่ง เด็กจิ๋วเห็นทีไรก็จะบอกว่า กลัวกลัว วันนี้ร้องไห้ด้วย สงสัยจะกลัวมาก
จริงๆ 




 วันที่ ๕๑๖ ... จันทร์ ๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๔
เมื่อวานเป็นวันเกิดเด็กจิ๋วครบ ๑ ขวบ ๕ เดือน ตอนนี้ยังมีปัญหาเรื่องกินนมอยู่ คือ
ไม่ยอมกินนมตอนกลางวันเลย กินแต่ตอนกลางคืน กินที ๔-๕ ขวด ตื่นมากินแบบ
๒-๓ ชั่วโมงกินถี่มาก เพี้ยนจริงๆ คุณแม่ก็กลัวฟันผุ กำลังสั่งซื้อผ้าเช็ดฟันมาให้อยู่
ตอนกลางวันไม่กินนม แต่ก็กินข้าวได้เยอะดี จะฮิตกินเป็นพักๆ ช่วงนี้ฮิตกินข้าวไข่
เจียว ระหว่างวันก็มีกินโยเกิร์ต ผลไม้ ขนม นมกล่องนิดหน่อย ตอนเช้าจะตื่นไม่แน่
นอนแต่ประมาณ ๘-๙ โมง ตื่นมาคำแรกที่จะพูดก็คือ
ปะป๊าอุ้ม ไปเที่ยว แล้วจะเริ่ม
ปีนป่ายหยิบจับของโน่นนี่ ขนาดยังงัวเงียอยู่นะ ตื่นมาก็อารมณ์ดีเลยพร้อมซนเลย
เด็กจิ๋วจะงอแงอยู่ตอนเดียวแหล่ะคือตอนง่วงนอน มันเหมือนกับผีเข้าอ่ะ กรี๊ดกรี๊ด
อุ้มก็ไม่เอา วางก็ไม่ได้ เหมือนมันหงุดหงิด ทุกอย่างขวางหูขวางตาไปหมด ก็ต้อง
ขืนใจอุ้มเต้นๆสักพักก็จะหยุดไปเอง แต่ที่สำคัญต้องมีเพลง อีโยอีโยด้วย ถ้าจะให้
ดีต้องร้องประสานกันคุณแม่กับปะป๊า อันนี้จะได้ผลที่สุด ตอนกลางวันอยู่ออฟฟิต
ชอบไปก่อกวนพี่พี่ที่ทำงานกัน ชอบเข้าห้อง Server แล้วก็ชอบมาแกล้งปะป๊า จิ้ม
ปุ่มปิดเครื่องอย่างเงี้ยะ หรือไม่ก็ให้อุ้มอุ้มแล้วปีนขึ้นโต๊ะไปเล่น เปิดปิดจอ หมุนปุ่ม
ลำโพง หยิบโทรศัพท์มา โหลโหลมาม่า คว้าดินสอมาขีดเขียนบนโต๊ะ อันนี้อันตราย
มาก เพราะมันมีเอกสารงานบนโต๊ะ
ตอนบ่าย ปะป๊าไปหาลูกค้า กลับเข้ามาก็วิ่งมาหาเด็กจิ๋ว ขอจุ๊บแก้ม แปลกมาก วันนี้
เด็กจิ๋วไม่ยอมให้จุ๊บ พูดอะไรไม่รู้ ฟังไม่ออก ยึกยักไปมา จนในที่สุดคุณแม่มาเห็น
ก็บอกว่า ที่เด็กจิ๋วพูดอะไรไม่รู้อ่ะ จริงๆแล้วพูดว่า เลอะเลอะ คือปากปะป๊าเลอะเป็น
คราบไอติม เพิ่งกินไอติมมา เด็กจิ๋วเลยไม่ยอมให้จุ๊บ พอเช็ดปากแล้วก็ยอมให้จุ๊บ
ทันที
ตอนหัวค่ำ พี่จาน่าไจโรขึ้นมาเล่นกับเด็กจิ๋วบนห้อง จาน่าเอาแว่นตามาใส่ให้เด็กจิ๋ว
เป็นแว่นที่อี๊ป้อมซื้อมาให้อันล่ะ ๓๐ บาท ซื้อมานานแล้วแต่เด็กจิ๋วไม่ยอมใส่ ใส่ให้
ก็จะถอดออกทันที พอวันนี้พี่จาน่ามาใส่ให้ เด็กจิ๋วดันชอบใจใหญ่เลย ยืนตบมือดี
ใจ หัวเราะเอิ๊กอั๊ก เด็กจิ๋วชอบพี่จาน่ามาก พี่จาน่าไปหยิบของเล่นมาเล่น เด็กจิ๋วจะ
ตามไปเล่นด้วยทุกที แล้วก็ทำแบบพังวินาศหมด พี่จาน่าต้องไปหยิบของเล่นใหม่
มา เด็กจิ๋วก็วิ่งตามไปเล่นกับพี่จาน่าอีก เป็นแบบนี้หลายครั้งจนพี่จาน่าโกรธ นึกว่า
เด็กจิ๋วแกล้ง แต่จริงๆแล้วเด็กจิ๋วเค้าอยากจะเล่นกับพี่

วันที่ ๕๑๗ ... อังคาร ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔
คุณแม่บอกว่าเมื่อคืนปะป๊านอนกรนดังมาก จนเด็กจิ๋วสะดุ้งตื่นขึ้นมาร้องไห้กลางดึก
น่าสงสารจริงๆ เช้านี้เลยตื่นสายเลยเด็กจิ๋ว อุ้มลงมาที่ออฟฟิต เสียงดังโครมครามก็
ไม่ยอมตื่น กว่าจะตื่นก็เกือบสิบโมง
เวลาเด็กจิ๋วล้มแล้วเจ็บ จะมาให้เราเป่าพ่วง พอเราเป่าพ่วงเสร็จ เด็กจิ๋วจะพูดว่า หาย
ขำมาก เมื่อวานอาโกวขำใหญ่เลย ต้องดูหน้าเด็กจิ๋วด้วยว่ามันขำขนาดไหน
ช่วงนี้เด็กจิ๋วชอบถามว่า ใคร ไร เวลาได้ยินเสียงคนแว่วๆมาก็จะถามว่า ใครใคร แล้ว
ก็เริ่มรู้จักตัวเอง เวลาดูรูปตัวเค้าเองแล้วเราถามว่าใคร เมื่อก่อนจะบอกว่าน้อง ตอนนี้
บอกถูกแล้วว่าพริม แล้วถ้าหยิบของเล่นของเด็กจิ๋วมาถามว่านี่ของใคร ก็จะตอบถูก
ว่าของพริม
ตอนเย็นพาไปเล่นกับจาน่าไจโร เด็กจิ๋วเห็นพี่จาน่านั่งอยู่ ก็ตรงเข้าไปกอดแล้วก็นอน
ตักพี่จาน่าเลย รักมาก ขนาดปะป๊ากับคุณแม่ เด็กจิ๋วยังไม่เห็นมากอดแบบนี้ เมื่อก่อน
จะติดไจโร ทั้งวันจะถามหา โรโร เดี๋ยวนี้จะติดจาน่ามากกว่า