วันศุกร์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2554

1 ขวบ 8 เดือน

วันที่ ๖๑๐ ... พฤหัส ๑ กันยายน ๒๕๕๔

 
เช้านี้ลงมาออฟฟิตแล้ว เด็กจิ๋วร้องจะเอาหมีจิ๋ว ต้องโทรให้พี่สาไปหยิบมาให้ พอเอามา
ให้แล้ว เด็กจิ๋วก็ร้องจะเอาบาร์นีอีก คุณแม่ต้องโทรให้พี่สาวิ่งไปเอามาอีกรอบ
วันนี้ตอนบ่ายๆเด็กจิ๋วเริ่มมี่น้ำมูก มีไอนิดหน่อยด้วย แย่แล้ว ทำไมป่วยบ่อยแบบนี้ ครั้ง
นี้ติดมาจากไหนก็ไม่รู้ แต่เมื่อคืนปะป๊าก็มีอาการเล็กน้อย แต่ตื่นเช้ามาก็ไม่เป็นไร
ตอนเย็นไจโรมาเล่นที่ออฟฟิต เด็กจิ๋วก็ไปตีไจโรอีกแล้ว ครั้งนี้ใช้แผนบอกเด็กจิ๋วว่า ถ้า
ตีแล้วเฮียโรไม่รักนะ เด็กจิ๋วได้ยินแล้วก็พุ่งตัวไปกิดไจโร พร้อมกับพูดว่า รักรัก เหมือนจะ
ดีนะแผนนี้ หลังจากนั้นเด็กจิ๋วมีเงื้อมือจะตีไจโรอีก แต่หันมามองหน้าปะป๊าแล้วยั้งมือไว้
ไม่รู้ว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ลืมหรือเปล่า
ตอนกลางคืนปะป๊าชวนเด็กจิ๋วดูทงอี เด็กจิ๋วพูดว่า คุงแม่เปิดไม่เป็น อีป๊าเปิดเป็น โหพูด
เป็นประโยคยาวยังงี้เลยเหรอ แต่ทำไมต้องอีป๊าด้วยนะ เจ็บใจอีแม่จริงๆ



วันที่ ๖๑๑ ... ศุกร์ ๒ กันยายน ๒๕๕๔


ตอนเช้าต้องพาเด็กจิ๋วไปหาหมอ ครั้งนี้เด็กจิ๋วเป็นเด็กดีมาก เริ่มตั้งแต่ชั่งน้ำหนัก ยอมให้
ความร่วมมือขึ้นไปยืนชั่งแต่โดยดี น้ำหนักวันนี้รวมหมีจิ๋ว ๑๑.๕ โล คุณหมอบอกว่าเกิน
ค่าเฉลี่ยมานิดหน่อย ครั้งก่อนๆน้ำหนักไม่ถึง มาครั้งนี้เกินไปอีก คุณหมอบอกว่าดูแล้วไม่
น่าจะหนักแต่ทำไมหนัก สงสัยมวลเยอะคือตันใน แต่ปะป๊าว่าอาจเป็นเพราะชั่งหมีจิ๋วรวม
ไปด้วย วันนี้คิวยาวมาก เด็กป่วยเยอะมาก ลานจอดรถก็เต็ม คุณหมอบอกว่าช่วงนี้เด็กจะ
ป่วยเยอะเพราะเป็นหน้าฝน มีเชื้อไวรัสตัวหนึ่งกำลังระบาดด้วย ห้องพักของโรงพยาบาล
เต็มไปแล้ว แต่เด็กจิ๋วไม่ยังไม่เป็นถึงขั้นนั้น ลองเคาะท้องดูแล้ว ไวรัสยังไม่ลงปอด ต้อง
สังเกตอาการดีๆ อีกสองวัน วันนี้คุณหมอมาจิ้มหู จิ้มท้อง จิ้มหลัง เด็กจิ๋วก็ยืนนิ่งบนเตียง
ยอมแต่โดยดีไม่มีอี๊อ๊ะ แต่ตอนกินไอติมมีจ๊ากเล็กน้อย ปะป๊าต้องจับกอดไว้ สรุปแล้วตอน
นี้ไม่มีไข้ ไอนิดหน่อย น้ำมูกใสข้างเดียว คุณหมอสั่งยามาให้กิน ยังมีมาถามอีกนะ ว่าเรา
จะเอายาแบบกินวันละสามมื้อหรือวันละมื้อ ไม่น่าถามนะคุณหมอ
มีเรื่องเด็กจิ๋วที่น่าสงสัยหลายเรื่อง วันนี้ได้กระจ่างมาหลายเรื่องแล้ว เรื่องแรก ก็คือระยะ
หลังๆนี่เด็กจิ๋วชอบพูด คับคับ ทำไมไม่พูดค่ะ เราก็สงสัยกันมาหลายวัน คุณแม่บอกว่าก็
คงจะฟังมาจากพี่ๆในออฟฟิตพูดกับปะป๊านั่นแหล่ะ เพราะพี่ๆที่นี่เป็นผู้ชายกันหมดเวลาที่
พูดกับปะป๊าก็จะครับครับ คุณแม่บอกว่าวันนั้นพอเด็กจิ๋วได้ยินใครสักคนพูดครับ เด็กจิ๋วก็
พูดตามทันที คับคับ อีกเรื่องคือ พัฟทาหน้า ทำไมเด็กจิ๋วเอาแผ่นรองฟิลเตอร์ของปะป๊า
ไปเล่นเป็นพัฟทาหน้า ซึ่งคุณแม่ก็ไม่เคยใช้ให้ดู วันนี้ก็พบความจริงว่ามาจาก Screen
Saver ของพี่ๆที่ออฟฟิตนั่นแหล่ะ มันเป็นสาวๆเกาหลีแต่งหน้ากันน่ารัก เด็กจิ๋วเห็นบ่อย
เลยทำตามได้



วันที่ ๖๑๒ ... เสาร์ ๓ กันยายน ๒๕๕๔

 
วันนี้พาอากงอาม่าไปกินข้าวกลางวันที่ร้านพูลสิน ร้านนี้เด็กจิ๋วเคยมาตอนเล็ก ปะป๊าทำ
เด็กจิ๋วตกเก้าอี้ไป จำได้ไม๊ ครั้งก่อนยังคลานไม่ได้เลยตอนนี้วิ่งแล้ว ไล่ตามจับไม่ไหว
กันเลยทีเดียว จะให้พาไปดูแมว ทั้งๆที่แถวนั้นไม่มีแมวซะตัว อย่างที่เคยบอก เวลามา
นอกบ้านแบบนี้ ชอบร้องหาแมว ต้องผลัดกันอุ้มเด็กจิ๋วไปหาแมว อากงบอกว่าเด็กจิ๋ว
สั่งให้ไปหานอกร้านแล้วไม่ยอมกลับเข้ามา ร้อนจะตาย สุดท้ายต้องซื้อแตงโมให้ถึงจะ
ยอมกลับเข้ามา เอาแตงโมมากินก็เป็นเรื่องอีก เละตุ้มเปะไปหมด มื้อเด็กจิ๋วไม่ยอมกิน
ข้าว สั่งทั้งข้าวผัดกับกุ้งทอดราดหน้าปูมา ปกติน่าจะชอบ แต่นี่ไม่ยอมกินเลย สงสัยว่า
จะป่วยเลยไม่อยากอาหาร ตอนนั่งรถกลับบ้าน เด็กจิ๋วเกิดหิวขึ้นมา ร้องหานม หาหนม
คุณแม่ไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย น้ำกินก็ยังไม่มีเพราะกะว่าจะมากินข้าวกลางวันกันแป๊บ
เดียว แต่วันนี้รถติดมาก เด็กจิ๋วเลยอาละวาดซะ



วันที่ ๖๑๓ ... อาทิตย์ ๔ กันยายน ๒๕๕๔

 
วันนี้เป็นวันเกิดเฮียโร เลยพากันไปบ้านลัดดารมย์ มีปาร์ตี้พิซซ่า กับข้าวแกงกะหรี่หมู
เด็กจิ๋วซื้อเค้กไอติม Swensen ไปเป่าแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้เฮียโรด้วย ไปถึงที่บ้านโน้น
เด็กจิ๋วเจอเจ๊นิวเจ๊แนน ก็เกาะปะป๊าแน่นแล้วซบหน้าไม่ยอมเงยหน้ามามอง พยายาม
งัดออกก็ไม่ยอม แบบนี้ทุกทีเลย แต่แค่ประมาณห้านาทีก็เข้าสู่สภาวะปกติ กล้าไปวิ่ง
เล่นกับพี่ๆ ปะป๊ากับคุณแม่เป่าลูกโป่งแจกเด็กๆให้เล่นกัน ปะป๊าทำลูกโป่งแตกใส่หน้า
เจ๊น่าด้วย ทำเจ๊น่าร้องไห้เลย เจ๊น่าบอกว่าเจ็บมาก โชคดีไม่แตกใส่เด็กจิ๋ว วันนี้เด็กจิ๋ว
ไม่สบายเลยไม่ได้ลงว่ายน้ำ เด็กจิ๋วจำได้นะว่าเคยมาว่ายน้ำที่นี่ ร้องจะว่ายน้ำใหญ่เลย
ปะป๊ากับคุณแม่ไปซื้อเสื้อให้เด็กจิ๋วที่ชาลอม หลังๆนี้ไม่ค่อยมีแบบใหม่ๆสวยๆเลย ได้
แต่กางเกงมาสองตัว เป็นกางเกงเด็กที่แพงมาก ลด ๕๐% แล้วเหลือตัวละ ๕๐๐
วันนี้เราดูทงอีกันจบแล้ว ๖๐ ตอน ดูกันประมาณสองอาทิตย์ เด็กจิ๋วดูแบบนี้ทุกคืน ต่อ
ไปไม่มีแล้วจะทำยังไง เพราะหลังๆมานี้ตอนอาบน้ำเสร็จแล้วมากินนม ไม่เคยหลับเลย
ต้องดูทงอีจนหลับไปทุกวัน



วันที่ ๖๑๔ ... จันทร์ ๕ กันยายน ๒๕๕๔

อาการป่วยของเด็กจิ๋วยังไม่ดีขึ้นนะ ยังไออยู่ แต่ไม่มีไข้ คือคุณหมอสั่งไว้ว่าถ้าไอเยอะ
แล้วมีไข้ด้วย ต้องมา admit
วันนี้เด็กจิ๋วยั่งดูนีโมกับคุณแม่ พอถึงตอนที่นีโม่ไปติดเครื่องกรอง เด็กจิ๋วบอกให้คุณแม่
ช่วยด้วย คุณแม่ก็ไม่ยอมช่วย เด็กจิ๋วคงเสียใจ แต่ที่ฮาคือ ดูนีโม่อยู่ดีๆ เด็กจิ๋วพูดขึ้นมา
ว่า จำได้โน่ จำได้โน่ สงสัยสับสนระหว่านีโม่กับมีโน่
ปะป๊าว่าเด็กจิ๋วดู Youtube เยอะเกินไปแล้ว คุณแม่กับอี๊ป้อมเปิดให้ดูทั้งวัน วันนี้ปะป๊า
เลยสั่งงดไม่ให้ดูแล้ว ให้ดู Barney ได้แค่ตอนขึ้นสนามเด็กเล่นเท่านั้น อี๊ป้อมใช้วิธีบอก
เด็กจิ๋วว่าเครื่องเสียดูไม่ได้ เด็กจิ๋วไม่ยอมนะไปตามพี่โอมาซ่อม บอกว่า โอซ่อมโอซ่อม
คือรู้ได้ไงอ่ะว่าเครื่องเสียต้องให้พี่โอซ่อม
ตอนเย็นๆอี๊ป้อมจะพาออกไปเดินเล่นเหมือนทุกวัน วันนี้ปะป๊าฝากเด็กจิ๋วซื้อนมเมจิหนึ่ง
ขวด ให้เด็กจิ๋วท่อง เด็กจิ๋วท่องได้แค่ว่า ๑ ขวด ๑ ขวด นมเมจิหายไปไหน ถามไปถาม
มาว่าเมื้อกี้ปะป๊าฝากซื้ออะไร เด็กจิ๋วก็ตอบว่า กล้วย ! ไม่เกี่ยวเลยอะเด็กจิ๋ว คุณแม่บอก
ว่าเมื่อก่อนเคยดูรายการญี่ปุ่นที่สั่งให้เด็กไปซื้อของ เพิ่งเข้าใจเดี๋ยวนี้เองว่ามันฮายังไง



วันที่ ๖๑๕ ... อังคาร ๖ กันยายน ๒๕๕๔


เมื่อวานตอนกลางวันเด็กจิ๋วไม่ยอมนอน ตอนเย็นเลยหลับไปตั้งแต่หกโมง นอนยาวไป
ถึงเช้า และก็เป็นไปตามคาด วันนี้เด็กจิ๋วตื่นตั้งแต่ ๖ โมง ปะป๊าคาดการณ์ไว้แล้ว เมื่อ
วานเลยรีบเข้านอนเร็วหน่อย ต้องตื่นมาพาเด็กจิ๋วขึ้นไปเล่นดาดฟ้า เด็กจิ๋วอุ้มหมีหมีมา
จากห้องนอนด้วย พอเดินผ่านห้องนั่งเล่นก่อนจะขึ้นดาดฟ้า ก็เอาหมีหมีวางไว้เอง ตอน
แรกวางไว้ริมเตียง เดินจากมาก้าวหนึ่งก็หันกลับไปขยับหมีหมีเข้าไปข้างใน แล้วพูดว่า
เดี๋ยวตก เจ็บ จากนั้นก็เดินจากมาอีกทีจะขึ้นดาดฟ้า ปะป๊าคิดว่า โห! เด็กจิ๋วเก่งมากอ่ะ
เพราะปกติจะต้องพยายามเอาหมีหมีเก็บไว้ไม่อยากให้ถือไปเล่น กลัวว่าจะเลอะสกปรก
ส่วนใหญ่เด็กจิ๋วก็จะไม่ยอม ต้องหาวิธีหลอกล่อแล้วแอบเอาไปซ่อน แล้วทำไมวันนี้ถึง
ได้ยอมวางหมีหมีไว้แต่โดยดี ปะป๊าคิดยังไม่ทันเสร็จ เด็กจิ๋วก็กลับไปคว้าหมีหมีมาอีก
แล้วค่อยเดินขึ้นดาดฟ้า
เมื่อกี้เด็กจิ๋วพูดว่า...เอาจีบ เอาจีบ ซุปด้วย ช้อนเล็กเล็ก แม่หยิบ...สั่งเป็นชุดเลยอ่ะจิ๋ว
เดี๋ยวนี้เวลาเด็กจิ๋วดูการ์ตูนใน iPad จะดูได้ยาว นั่งจ้องดูต่อเนื่อง เมื่อก่อนดูไปหน่อยก็
จะย้อนกลับไปตอนต้น ตอนนี้ไม่เป็นแล้ว และเปิดเองได้ด้วย อย่างเมื่อวาน เดินไปหยิบ
iPad มาเอง เปิดฝา สไลด์ เปิดโปรแกรมดูหนัง เลือกนีโม่ แล้วก็นั่งดูไปเองคนเดียว
ตอนกลางวันพาเด็กจิ๋วไปกินบุฟเฟ่ต์ที่ Novotel เพลินจิตเปิดใหม่มีโปรดี ปกติเวลาออก
ไปกินบุฟเฟ่ต์กัน จะทิ้งเด็กจิ๋วไว้กับอี๊ป้อม เพราะถ้าพาไปด้วยจะลำบากมาก แต่โชคดีที่
วันนี้อี๊ตุ๋มอี๊นกไปช่วยอุ้มด้วย เลยเป็นลาภปากของเด็กจิ๋วไป ที่จริงวันหลังพาเด็กจิ๋วไป
ดีกว่า เพราะจะได้กินของแปลกๆเยอะแยะเลย วันนี้ก็กิน เกี้ยวน้ำ มักโรนี พิซซ่า วุ้น มูสส
เยลลี่ มะม่วง ลูกชุบ แล้วก็อาจจะมีอีกหลายอย่าง จำไม่ได้ เด็กจิ๋วยอมนั่งกินที่เก้าอี้เด็ก
อยู่พักหนึ่ง พอละเลงซะเละเต็มที่แล้วก็ร้องจะลงเดิน พอลงได้ก็วิ่งเล่นสนุกสนาน ต้องให้
อี๊ตุ๋มอี๊นกผลัดกันพาเดิน ตอนหลังๆ เด็กจิ๋วหาแต่อี๊นกอี๊ตุ๋ม ไม่สนใจปะป๊ากับคุณแม่แล้ว
อยู่ที่โรงแรมทำตัวเป็นเด็กดีใหญ่ เจอพนักงานก็ยกมือไหว้ หัวเราะเล่นกับคนโน่นคนนี้
ไปทั่ว กินกันเสร็จขึ้นรถออกมาจากโรงแรมได้หน่อย จากที่ลั้นลาหัวเราะคึกคักอยู่ดีดีก็
ร้องไห้งอแง ง่วงนอนมาก บ่ายสองแล้วยังไม่ได้นอน แล้วเมื่อเช้าก็ตื่นตั้งแต่หกโมงอีก
อี๊ตุ๋มอี๊นกงงเลยอ่ะ อารมณ์เด็กจิ๋วเปลี่ยนแปลงรวดเร็วมาก ร้องงอแงได้สักพักก็สลบไป
คงหมดแรง



วันที่ ๖๑๖ ... พุธ ๗ กันยายน ๒๕๕๔

 
เมื่อวานเย็นป้อนยาเด็กจิ๋วแล้วอ้วกรุนแรง อี๊ป้อมเพิ่งมาบอกว่าเด็กจิ๋วเพิ่งกินข้าวเสร็จนี่
เอง คุณแม่ก็ไม่รู้ นึกว่ากินนานแล้ว อ้วกออกมาแบบว่าอาหารที่กินเข้าไปยังไม่ได้ย่อย
เราก็ตกใจเพราะเห็นกุ้งออกมาเป็นตัวๆเลย เพิ่งเห็นว่าอี๊ป้อมป้อนกุ้งคำใหญ่มาก ชิ้นละ
ประมาณหนึ่งเซน บางชิ้นนี่เป็นกุ้งครึ่งตัวเลย
ช่วงนี้เด็กจิ๋วชอบร้องเพลงมาก แบบที่ฟังไม่เป็นภาษาอ่ะ ต้องปล่อยให้นั่งเพลินๆอยู่คน
เดียว ก็จะร้องออกมา วันนี้พยายามจับใจความดู น่าจะเป็นเพลงรักนะ มีฉันรัก#$@%_(
ตอนเย็นพาไปบ้านโน้น เด็กจิ๋วไปทำเฮียโรร้องไห้ด้วย คือนั่งอยู่แล้วเตะชามข้าวของพี่
โรตกกระเด็นไป เฮียโรห้องไห้โฮๆ แต่ก็ไม่โกรธน้องนะ เด็กจิ๋วเข้าไปขอโทษ จุ๊บแก้ม
เฮียโรก็กอดเด็กจิ๋วไว้ แล้วร้องไห้ไปด้วย ยังไม่พอนะ วันนี้ไปตีอากงด้วย คืออากงเอา
ขนมเมอแรงให้กินแล้วปะป๊าไม่ยอมให้กิน เด็กจิ๋วไม่พอใจเลยไปตีอากงหนึ่งที เดี๋ยวนี้
เวลาเด็กจิ๋วเกเรแบบนี้ แค่บอกว่า เดี๋ยวอากงไม่รักนะ เด็กจิ๋วก็รีบพูดทันทีว่า รัก แล้วก็
พุ่งตัวไปกอดอากง แผนนี้ใช้ได้ผลกว่าไปบีบบังคับให้ขอโทษ



วันที่ ๖๑๗ ... พฤหัส ๘ กันยายน ๒๕๕๔

 
มีอยู่พักหนึ่งที่เด็กจิ๋วไม่ยอมให้อากงอุ้ม ช่วงนี้ร้องหาอากง จะให้อากงอุ้มไปดูแมว ไป
ดูทีหนึ่งครึ่งชั่วโมง อากงก็ขยัน อุ้มไปกลางแดดต้องกางร่มด้วย แล้วอุ้มเด็กจิ๋วตั้งนาน
วันละหลายรอบด้วย แล้วเด็กจิ๋วไปชอบแมวได้ไงก็ไม่รู้ ปะป๊ากับคุณแม่อ่ะไม่ชอบเลย
กลัวอีกต่างหาก
ตอนบ่ายปะป๊ากับคุณแม่ทิ้งเด็กจิ๋วไปงาน KTC ที่เค้าจะให้เด็กจิ๋วไปเที่ยวฟรี แลกกับ
การกลับมารีวิว คราวนี้เด็กจิ๋วจะได้ไปสมุยกับเกาะช้างอีกแล้ว แต่ครั้งนี้ที่พักไฮโซกว่า
ครั้งที่แล้ว ในงานมีคนมาทักปะป๊ากับคุณแม่หลายคน เพราะจำได้ว่าเป็นคุณพ่อคุณแม่
ของเด็กจิ๋ว เรียกตัวเองว่าเป็นแฟนคลับเด็กจิ๋วเลย พวกน้าๆป้าๆติดตามกระทู้รีวิวเด็กจิ๋ว
ตั้งแต่เล็ก ผ่านมาปีกว่าแล้ว เด็กจิ๋วไปเที่ยวเยอะมาก ตอนนี้มีทริปจ่อคิวที่จะต้องไปใน
สี่ห้าเดือนนี้ ก็มี สมุย เกาะช้าง กระบี่ เขาใหญ่ กรุยบุรี เชียงราย เกาะมันนอก
ตอนที่ไป KTC ปะป๊ากับคุณแม่เจอร้านขายของเล่นเป่าลม ซื้อกลับมาให้เด็กจิ๋วหลาย
ชิ้น มีปลา ปลาหมึก ยีราฟ ลูกบอล เอากลับมาให้เด็กจิ๋วที่บ้าน เด็กจิ๋วชอบมาก ตอนที่
ปะป๊ากับคุณแม่กลับบ้านมาทีแรก เด็กจิ๋วงอนนะ ทำเป็นไม่สนใจ ก็สมควรอยู่เพราะเรา
ทิ้งเด็กจิ๋วกันไปตั้ง ๘ ชั่วโมง ที่จริงเริ่มตั้งแต่ตอนปะป๊ากับคุณแม่จะออกจากบ้านแล้ว
คือเราคุยกันว่าจะออกกันไปกี่โมง เหมือนเด็กจิ๋วแอบฟังแล้วเข้าใจ ตอนที่ปะป๊ากับคุณ
แม่จะออกก็ไม่ยอม กระโดดเกาะคุณแม่ไว้แน่น งอแงผิดปกติ ไม่เหมือนวันอื่นๆที่แค่ทิ้ง
ไปกินข้าวชั่วโมงสองชั่วโมง ตอนกลับมาเลยงอนใส่ซะ โชคดีที่มีของเล่นเป่าลมติดมือ
มาให้ถึงยอมหายงอน



วันที่ ๖๑๘ ... ศุกร์ ๙ กันยายน ๒๕๕๔

 
ของเล่นเป่าลมที่ซื้อให้เมื่อวาน เด็กจิ๋วชอบมาก เล่นตั้งแต่เมื่อคืน ตอนเช้าก็จะขนลงมา
ที่ออฟฟิต คือพยายามจะถือให้ครบทุกตัว แต่ไม่สามารถ เอาบางตัวก็ไม่ได้ คือได้พร้อม
กันก็ต้องเล่นพร้อมกันทุกตัว ตัวไหนหายก็ร้องหา ตอนบ่ายเอามาโยนเล่นกัน เด็กจิ๋วขำ
ก๊ากๆก๊ากๆ ต้องให้คุณแม่โยนด้วยนะถึงจะขำ ปะป๊าโยนก็ไม่ขำ
ตอนบ่ายๆ อากงอาม่าราชบุรีมาหา แต่อยู่ได้ปั๊บเดียวต้องรีบไปหาหมอกัน พอหาหมอ
เสร็จว่าจะกลับมาเล่นกับเด็กจิ๋วอีก ปรากฎว่าฝนตกหนักมาก ไม่สามารถลงรถได้ อาม่า
บอกว่าวันอาทิตย์จะมาหาใหม่ ช่วงนี้ฝนตกหนักทั่วประเทศ น้ำท่วมไปหลายจังหวัด



วันที่ ๖๑๙ ... เสาร์ ๑๐ กันยายน ๒๕๕๔

 
ช่วงนี้เด็กจิ๋วตื่นนอนมาก็ยังคงร้องให้พาขึ้นบน ขึ้นบน ขึ้นบน อยู่ แต่วันนี้มีเพิ่มอีกอย่างคือ
ร้องหาอากง ให้พาดูแมว ตอนแรกก็หลอกให้ไปดูแมวที่ดาดฟ้า แต่สักพักเด็กจิ๋วจับได้ ไม่
มีแมวให้ดู ปะป๊าเลยต้องแบกเด็กจิ๋วลงไปหาอากงให้อุ้มพาดูแมว
มื้อกลางวันปะป๊าทอดไข่เจียวให้เด็กจิ๋วกิน ช่วงนี้ปะป๊าไม่ค่อยได้ทำอาหารให้เด็กจิ๋วเลย
เพราะว่าทำทีไรเด็กจิ๋วก็ไม่กิน แต่อย่างไข่เจียวเนี่ยะเป็นอาหารเบสิก ยังไงก็กินได้
ตอนเย็นๆพี่โฮไอขึ้นมาเล่นที่สนามเด็กเล่นด้วย เด็กจิ๋วเข้าไปในบ้านลม แล้วกวักมือเรียก
พี่โฮไอให้มาเล่นด้วย เด็กจิ๋วพูดว่า โฮไอมานี่เร็ว กวักมือแบบคว่ำมือ ทำหน้าทำตาด้วยนะ
แบบชวนมาเล่นด้วยกัน พอพี่โฮไอเข้าไปในบ้านกระโดดกระโดด เด็กจิ๋วก็นั่งขำก๊ากก๊ากๆ
เออว่าแต่เด็กจิ๋วไม่เคยกระโดดเล่นในบ้านลมเลย มีแต่แบบนี้แหล่ะ ชอบให้คนอื่นกระโดด
ให้แล้วตัวเองก็นั่งตัวปลิวเด้งดึ๋งขำก๊ากก๊าก เวลาเล่นกับจาน่าไจโรก็เหมือนกัน โฮไอเป็น
เด็กผู้ชาย เวลาเล่นจะ hardcore มาก เด็กจิ๋วห้ามเอาแบบนะ มีแบบยกเก้าอี้มาทุ้มใส่ดัง
โครม แล้วก็วิ่งมาชกหลังเด็กจิ๋วปลิวล้มไปเลย แต่เด็กจิ๋วก็ไม่ได้กลัวนะ ยังเล่นต่อได้
เดี๋ยวนี้ตอนหัวค่ำ อาบน้ำเสร็จ กินนมแล้วไม่เคยหลับเลย ต้องกลิ้งไปกลิ้งมา ดูทงอีกันจน
ดึกถึงจะหลับ เพิ่งสังเกตุได้ว่าอย่างหนึ่งเป็นเพราะปวดอึ๊ คือช่วงนี้ต้องอึ๊รอบดึกทุกวันเลย
แบบตอนสี่ห้าทุ่ม หัวค่ำเลยไม่ยอมนอน



วันที่ ๖๒๐ ... อาทิตย์ ๑๑ กันยายน ๒๕๕๔

 
ที่อาม่าราชบุรีมาหาเด็กจิ๋วเมื่อวันศุกร์ เอาองุ่นเขียวไร้เม็ดมาให้ด้วย เด็กจิ๋วชอบกินมาก
เวลากินคุณแม่จะปลอกเปลือกให้ก่อน แบบกินทีเป็นสิบลูก ขอเติมไม่หยุด
ตอนกลางวันปะป๊ากับคุณแม่ทิ้งเด็กจิ๋วไว้กับอี๊ป้อม ไปกินบุฟเฟ่อาหารญี่ปุ่นกัน กลับบ้าน
มา เด็กจิ๋วยังไม่ยอมนอนกลางวันอีก พอปะป๊ากับคุณแม่มานอนดูหนังในห้องโฮมกัน เด็ก
จิ๋วก็นอนดูด้วย กลิ้งไปกลิ้งมา ดันหลับไปตอนสามสี่โมง ถ้าเป็นแบบนี้ตอนค่ำไม่นอนแน่
หลับยาวด้วยคราวนี้ ตื่นขึ้นมาหลายรอบ แต่ก็งังเงียๆร้องงอแง คือเวลาง่วงนอน หรือนอน
ไม่เต็มอิ่มแล้วตื่น จะมีอาการแบบนี้ คืองอแงมาก เอาหมีเอาหมี พอหยิบหมีให้ก็เขวี้ยงทิ้ง
ไม่เอา แล้วก็ร้องเอาหมีเอาหมีอีก แล้วก็แม่อุ้มแม่อุ้ม พอแม่ไปอุ้มก็ไม่เอา เดี๋ยวก็ป๊าอุ้มป๊า
อุ้ม คือจะงอแงอ่ะซะอย่าง ไม่ต้องมีเหตุผล
วันนี้เปิดคลิปเด็กจิ๋วนั่งดูกัน เด็กจิ๋วไปนั่งจ้องหน้าจอทีวี ชอบมาก



วันที่ ๖๒๑ ... จันทร์ ๑๒ กันยายน ๒๕๕๔

 
ตอนเช้าที่ออฟฟิต อี๊ป้อมกำลังเตรียมตัวเด็กจิ๋วไปดูแมว พอคุณแม่เดินไปหา เด็กจิ๋ว
โวยวายใหญ่ บอกว่า ไม่เอาไม่เอา คือกลัวว่าคุณแม่จะมาเอาตัวไป ไม่ยอมให้ดูแมว
อี๊ป้อมบอกว่าพอไปถึงที่ดูแมว เด็กจิ๋วก็พูดว่า แมว มานี่เร็ว แหล่งที่จะพบแมวมากที่
สุด คือหน้าบ้านหลังหนึ่ง ห่างจากบ้านเราไปประมาณ ๕๐ เมตร เป็นบ้านที่เจ้าของ
เอาอาหารมาเลี้ยงแมวในซอยทั้งหมด อากงกับอี๊ป้อมจะพาไปดูที่นี้เป็นประจำ
ช่วงนี้บ้าดูแมวมาก ร้องจะดูทั้งวัน กลับเข้ามาออฟฟิตก็ไม่ยอม ดูแมว ดูแมว
ร้อนก็ร้อนนะเด็กจิ๋ว ปะป๊ากับคุณแม่ไม่พาไปด้วย ปะป๊าก็ได้แต่พาดูปลาในตู้
นั่นแหล่ะ วันนี้ให้เด็กจิ๋วตักอาหารใส่ตู้ปลาเองด้วย ไม่น่าเลยเรา พอได้เล่นที
หนึ่ง คราวนี้ไม่ยอมหยุดแล้ว จะให้หารปลา หารปลา ให้ไปหลายรอบ ปลาจะ
ท้องแตกตายอยู่แล้ว ตอนที่เด็กจิ๋วดูปลาอยู่ ก็พูดว่า ปลา มานี่เร็ว
ตอนเย็น อี๊ป้อมพาเด็กจิ๋วไปเดินเล่นดูแมว เด็กจิ๋ววิ่งล้มเขาถลอก กลับมาบ้าน
บอกว่าให้แปะแผล แปะแผล คือตอนนี้ชอบแปะพลาสเตอร์ เวลาเป็นอะไรนิด
หน่อยก็เรียกคุณแม่ให้แปะ



วันที่ ๖๒๒ ... อังคาร ๑๓ กันยายน ๒๕๕๔

 
เมื่อคืนสงสัยว่าเด็กจิ๋วจะเป็นหวัดหรือเปล่า เห็นไอหลายทีอยู่ แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่
เป็นไรนะ อาการปกติดี ที่กลัวก็คือกลัวว่าจะไปเกาะช้างศุกร์นี้ไม่ได้ ตอนเช้านี้เด็กจิ๋ว
ตื่นมาแล้วไม่ยอมให้เอามุ้งครอบออก เป็นแบบนี้บ่อยๆเหมือนกัน อารมณ์อยากแบบ
อยากเล่น หรืออยากนอนต่อก็ไม่รู้ เวลาเรายกมุ้งออกก็จะโวยวาย ให้ครอบต่อแล้วก็
นอนกลิ้งไปมา
วันนี้เล่นมายากลให้เด็กจิ๋วดู เป็นมายากลเสกของหาย เด็กจิ๋วโดนหลอกง่ายมาก แค่
เอาของสลับมือไปมาแล้วโยนทิ้งไปด้านหลัง บางทีแอบไปวางไว้บนหัวเด็กจิ๋ว บาง
ทีก็เอาใส่เสื้อ ใส่กางเกง แค่เนี้ยะเด็กจิ๋วก็สนุกสนานชอบใจ เด็กจิ๋วจะเรียกว่า แต๊ แต๊
เพราะเวลาเล่นต้องร้องเพลง แต๊ แต แต...
เด็กจิ๋วชอบเล่น ก.ไก่ คือเอาเล่นดินสอมาขีดมั่วๆ เราก็คอยดูอย่างใกล้ชิดให้ขีดเฉพาะ
บนกระดาษที่เตรียมให้ไว้เท่านั้น บ้านนี้ไม่มีนโยบายแบบปล่อยให้ละเลงอิสระไปทั่ว
บ้าน แต่ขนาดคอยระวังแล้วก็ยังมีไปเลอะกำแพงบ้าง เบาะนั่งบ้าง บนโต๊ะทำงานของ
ปะป๊าก็เจอบ่อย แต่วันนี้สดๆร้อนๆเลย บนเสื้อปะป๊าเอง เป็นเสื้อขาวด้วยอ่ะเด็กจิ๋ว



วันที่ ๖๒๓ ... พุธ ๑๔ กันยายน ๒๕๕๔

 
เมื่อคืนกว่าจะหลับก็เกือบเที่ยงคืน นอนดูหนังไม่ยอมหลับ ไม่เปิดหนังให้ก็ไม่ได้ ร้อง
ดูหนัง ดูหนัง เช้านี้เลยตื่นสายมาก เก้าโมงครึ่งยังไม่ลุก ต้องอุ้มลงมาออฟฟิตแบบทั้ง
ยังหลับอยู่
ช่วงนี้เด็กจิ๋วตัวอ้วนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด หลายคนก็ทัก เสื้อผ้าชุดนี้ที่ใส่มาได้นานมาก
ตอนนี้เริ่มจะคับแล้ว ชุดนอนก็ซื้อใหม่ตัวใหญ่เชียวก็ใส่ได้ ตอนนี้เด็กจิ๋วตัวเกือบเท่า
พี่โฮไอแล้ว ส่วนสูงยังไม่ได้ แต่น้ำหนักนี่น่าจะใกล้กันมาก
เด็กจิ๋วกับคุณแม่นั่งดู Bolt บน iPad กัน อยู่ดีๆเครื่องดับ แบตหมด เด็กจิ๋วพูว่า ชาร์ต
ก่อน ชาร์ตก่อน
ตอนเย็นเด็กจิ๋วไปเดินเล่นกับน้อง เป็นเด็กข้างบ้าน อายุน้อยกว่าเด็กจิ๋ว ๔-๕ เดือน มี
การจูงมือเดินกันด้วยนะ เด็กจิ๋วกลับมาเล่าให้พวกเราฟังพร้อมกับทำท่าทางประกอบ
ไปด้วย ฮามาก รู้จักเล่ารู้จักทำท่าด้วย
วันนี้พี่ไจโรเรียกเด็กจิ๋วว่า จอมเขมือบ เพราะเด็กจิ๋วไปเล่นบ้านโน้นแล้วไปกินหนมปัง
แผ่นเบ้อเร้อ กินเสร็จกลับมาออฟฟิตเรียบร้อย พอพาไปบ้านโน้นอีกทีก็ไปหยิบกินอีก
ที่จริงไม่ใช่แค่หนมปังนะ คือเห็นอะไรก็ขอกินไปหมด แต่ถ้าเราแค่บอกว่ามันเผ็ด เด็ก
จิ๋วก็จะไม่กิน เชื่อฟังมาก แต่จะเปลี่ยนมาบังคับให้เรากิน แบบง้างปากแล้วเอายัดปาก
เข้าไปเลย อยากลูกอมที่โต๊ะทำงานปะป๊า เห็นเป็นไม่ได้ จะต้องบอกว่า ป๊ากิน ป๊ากิน
ถ้าเราไม่กินก็จะง้างปาก ป๊าเปิด ป๊าเปิด ไม่พอนะ ถ้ากินเข้าไปแล้ว ก็ยังมาง้างปากอีก
ป๊าเปิด ป๊าเปิด คือขอดูว่ากินแล้วเป็นยังไง หรืออยากให้แน่ใจว่าเรากินจริงนะ
สองสามวันมานี่เด็กจิ๋วมีพฤติกรรมแปลกไป เหมือนจะคึกเกินเหตุ เวลาเห็นอะไรแปลก
นิดหน่อย ก็จะหัวเราะ ขำตัวเซไปเซมา ขำแบบแทบขาดใจ เรื่องขำก็เรื่องหนึ่งแต่เรื่อง
ที่น่าปวดหัวก็คือตอนอาบน้ำกับตอนจับแต่งตัว คือปกติปะป๊าจะลงอ่างกับเด็กจิ๋ว ก็อาบ
ไปเล่นน้ำไปสนุกสนานทุกวัน แต่วันนี้เล่นหนักมาก ทั้งมือทั้งเท้าตีน้ำกระเด็นเปียกห้อง
น้ำไปหมด ตีเมามันส์มากไม่ยอมหยุด มีการมาถอดแว่นปะป๊าออกด้วยนะ ปกติไม่เคย
ถอดนี่ สงสัยวันนี้เห็นว่าเปียกหนักเลยบังคับให้ถอด ป๊าถอด ป๊าถอด ดึงแว่นปะป๊าออก
แล้วไม่ได้เอาไปเล่นด้วยนะ ส่งกลับให้ปะป๊าเอาไปวางไว้ไม่ให้ใส่ เวลาจะฟอกสบู่หรือ
สระผมก็ยากมาก เพราะกระโดดไปมาไม่อยู่กับที่ อาบน้ำให้เด็กจิ๋วเสร็จแล้ว ก็จะส่งต่อ
ให้คุณแม่จัดการแล้วปะป๊าก็ไปอาบน้ำตัวเอง พออาบเสร็จ คุณแม่จะต้องแต่งตัวเด็กจิ๋ว
เสร็จพอดี แต่วันนี้ปะป๊าอาบน้ำเสร็จ เดินเข้าห้องนอนไป เห็นภาพคุณแม่กำลังนั่งหมด
แรงอยู่คนเดียว เด็กจิ๋วหายไปไหน กวาดตาไปมอง เจอเด็กจิ๋วกำลังปีนที่กั้นเตียงเล่น
อยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง คุณแม่บอกว่าหมดแรงแล้ว เด็กจิ๋วไม่ยอมให้เป่าผม ไล่ตามจับ
จนเหนื่อยก็ไม่สำเร็จ สุดท้ายเลยต้องจับยึดตัวกันเป่าผม



วันที่ ๖๒๔ ... พฤหัส ๑๕ กันยายน ๒๕๕๔

 
ในที่สุดเด็กจิ๋วก็ถึงวัยขี้สงสัยแล้ว อย่างที่รู้ๆกันว่าจะมีช่วงหนึ่งที่เด็กจะคอยถามๆถามๆ
ตลอดเวลา วันนี้เด็กจิ๋วมารื้อลิ้นชักโต๊ะทำงานปะป๊า แล้วก็หยิบนามบัตรมาทีละใบถาม
ว่าอะไร ปะป๊าตอบ นามบัตร เด็กจิ๋วก็หยิบใบต่อไปขึ้นมา อะไร นามบัตร อะไร นามบัตร
ถามตอบกันประมาณ ๓๐ รอบได้ ไม่รู้จักเบื่อ บางทีไม่ได้เปลี่ยนใบด้วย หยิบขึ้นมาถาม
เราตอบไปแล้ว ก็ชูขึ้นมาถามใหม่ ยังไม่ทันวาง แบบนี้แกล้งกันใช่ไม๊ วันก่อนก็เหมือน
กัน เล่นหยิบซองซอสมะเขือเทศมาถามคุณแม่ อะไรอะไรอะไร
ตอนเย็นเด็กจิ๋วขึ้นไปเล่นกับจาน่าไจโรที่สนามเด็กเล่น เกิดเรื่องขึ้น พี่ไจโรเสียหลักตก
ลงมาจากบ้านน้อยสองชั้น ฟันกระแทกเจาะปากฉีกจากด้านในทะลุออกมาด้านนอก อา
โกวต้องพาไปโรงพยาบาล นึกแล้วก็น่ากลัวเหมือนกันนะ ขนาดไจโรเจ็ดขวบแล้วยังตก
ลงมาได้ เด็กจิ๋วก็เสี่ยงต่อการตกเหมือนกัน ปีนเล่นอยู่เกือบทุกวัน ผู้เห็นเหตุการณ์บอก
ว่า ไจโรเหยียบขากางเกงตัวเอง เลยสะดุดหัวค่ำตกลงมา เด็กจิ๋วเห็นพี่โรเจ็บร้องไห้ เลย
เข้าไปเช็ดน้ำตาให้ แต่เช็ดแล้วสนุกไม่ยอมเลิก จนเฮียโรโมโหแล้ว แต่เฮียโรรักเด็กจิ๋ว
มากไม่เคยโกรธน้องเลย วันนี้เด็กจิ๋วก็ไปตีๆทุบๆพี่โรหลายที พี่โรก็ไม่โกรธ ปะป๊าสงสาร
พี่โรเลยเปิดเกมส์ wii ให้เล่น ไม่ได้เล่นมานานมากแล้ว เด็กจิ๋วก็มาเล่นกับเค้าด้วย ช่วย
ปะป๊าตีปิงปอง ตีไปตีมาก็แย่งจอยไปถือคนเดียว ระหว่างเล่นเกมส์ไปก็กินโดนัทไปด้วย
อาโกวซื้อมาให้ KrispyKream เด็กจิ๋วเพิ่งเคยกินครั้งแรก ตอนแรกปะป๊าก็แบ่งให้กินนิด
หน่อย กินไปกินมาไม่ยอมเลิกจนหมดชิ้น ยังไม่พอขอต่อชิ้นใหม่อีก ปะป๊ากินส่วนหน้า
ที่เป็นช็อกโกแล็ตให้ เด็กจิ๋วกินแต่แป้ง เบ็ดเสร็จแล้วเด็กจิ๋วกินไปชิ้นหนึ่งเต็มๆได้ นี่ไม่
ใช่เวลาอาหารเลยนะ จะนอนอยู่แล้วยังกินเยอะขนาดนี้ สมแล้วที่พี่โรเรียกจอมเขมือบ



วันที่ ๖๒๕-๖๒๗ ... ศุกร์ ๑๖ - อาทิตย์ ๑๘ กันยายน ๒๕๕๔
ไปเที่ยวเกาะช้าง --> N'Prim@AANA, Koh Chang



วันที่ ๖๒๘ ... จันทร์ ๑๙ กันยายน ๒๕๕๔

เมื่อคืนนี้เด็กจิ๋วหลับไปแล้ว คุณแม่เพิ่งเห็นว่ามีอึ๊ ทำไงดี ตอนแรกคุณแม่บอกว่าให้นอน
ไปแล้วหาผ้ายางมารองเช็ดอึ๊ แต่คิดไปคิดมา เอาไปล้างดีกว่าจะได้สะอาดๆ ปะป๊าเลย
อุ้มเด็กจิ๋วแล้วให้คุณแม่ล้างก้น ล้างจนเสร็จเปลี่ยนเป้อร์จับนอนต่อได้ เด็กจิ๋วสลบแบบ
ไม่รู้เรื่องเลย ตอนแรกคิดว่ายังไงจับมาล้างก้นก็ต้องตื่นแน่ๆ แล้วก็จะต้องร้องงอแงมาก
แน่ๆ แต่ที่ไหนได้ หรือจะเหนื่อยจากที่ไปเที่ยว
ตั้งแต่เมื่อวานที่กลับบ้านมา คุณแม่ก็ให้เด็กจิ๋วเล่าให้อากงอาม่า กับอี๊ป้อมฟังว่าไปเกาะ
ช้าง ไปดูอะไรมา เด็กจิ๋วตอบว่า หิงห้อย เก่งมาก จำได้ด้วย ตอนแรกอี๊ป้อมก็ไม่เชื่อ คิด
ว่าเด็กจิ๋วพูดมั่ว เกาะช้างทำไมมีหิงห้อย แล้วก็ถามต่อว่า มีหิงห้อยกี่ตัว เด็กจิ๋วก็ตอบว่า
ห้า หก เจ็ด เก้า สิบ !...!  ก็ใกล้เคียงอยู่นะ เพราะจริงๆแล้วมีประมาณ ๑๐ ตัวทั้งเกาะช้าง
วันนี้ วันเกิดปะป๊า ตอนเช้าเด็กจิ๋วร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยูให้ปะป๊า พอร้องเสร็จ ปะป๊า
ก็เป่าหัวเด็กจิ๋วพ่วง


วันที่ ๖๒๙ ... อังคาร ๒๐ กันยายน ๒๕๕๔

 
ตอนเช้าคุณแม่จับเด็กจิ๋วไปนั่งชักโครก ใช้ฝารองนั่งสนุ๊ปปี้ที่ซื้อไว้นานแล้ว เพิ่งจะเอามา
ใช้ เด็กจิ๋วชอบมากนั่งเล่นใหญ่เลย หมุนพวงมาลัยไปมากับปีบแตรที่หัวสนุ๊ปปี้ แป๊ด แป๊ด
แต่ไม่ยอมอึ๊ คุณแม่รออยู่นานจนล้มเลิก เด็กจิ๋วยังติดใจฝารองนั่ง หอบหิ้วลงมาที่ออฟฟิต
ด้วย เหมือนกับว่าเป็นของเล่น
เด็กจิ๋วเวลางอแงเอาแต่ใจ แล้วเราไปขัดใจ ก็จะชอบมาตีเรา ปกติก็จะดุไป แต่หลังๆนี้ใช้
วิธีบอกว่า ถ้าตี ปะป๊ากับคุณแม่จะไม่รักนะ เด็กจิ๋วได้ยินก็จะวิ่งเข้ามากอดเรา พร้อมกับพูด
ว่า รัก รัก วันนี้ใช้มุกเดิมอย่างที่ว่า แต่เด็กจิ๋วกลับทำหน้าจ๋อย ค่อยๆเบ่ะ ร้องไห้เสียใจ น้ำ
ตาไหลออกมา เหมือนจะเสียใจจริงนะเนี่ยะ



วันที่ ๖๓๐ ... พุธ ๒๑ กันยายน ๒๕๕๔

 
เช้านี้เด็กจิ๋วเป็นอะไรไม่รู้ งอแงผิดปกติ หรือว่ากำลังจะไม่สบาย คุณแม่บอกว่าเริ่มงอแง
ตั้งแต่กินนมรอบดึกแล้ว พอตอนเช้าก็อาละวาดหนัก เห็นอะไรขัดหูขัดตาไปหมด ต้องอุ้ม
ไปนั่งเล่นในห้องส้วม ถึงจะอารมณ์ดี คุณแม่ก็ตามไปทำผมให้เด็กจิ๋วในห้องส้วมด้วย
ตอนกลางวันเด็กจิ๋วปีนขึ้นมานั่งบนโต๊ะทำงานปะป๊าเหมือนที่ชอบทำประจำ แต่บนโต๊ะ
วันนี้มีแก้วน้ำใบใหญ่วางอยู่ด้วย เด็กจิ๋วเวลาเห็นใครกินน้ำก็ต้องมาขอกินด้วยประจำเลย
วันนี้ก็ไม่พลาด ขอกินน้ำ แล้วก็ขอถือแก้วเองด้วย ถือแก้วกินไปกินมา อยู่ๆก็เทน้ำใส่ปะป๊า
จนหมดแก้ว ไม่แน่ใจว่าตั้งใจเท หรือหลุดมือ หรือจะส่งแก้วให้ปะป๊ากินบ้าง แต่ภาพที่มัน
ออกมา เหมือนตั้งใจเทใส่ปะป๊าอ่ะ
ตอนเย็นไจโรขึ้นมาเล่นกับเด็กจิ๋วที่สนามเด็กเล่น เวลาไจโรไปหยิบของเล่นชิ้นไหน
เด็กจิ๋วต้องตามไปเล่นชิ้นเดียวให้ได้ พอไจโรใจดียกให้เด็กจิ๋วแล้วไปเล่นชิ้นอื่น เด็กจิ๋ว
ก็ตามไปกรี๊ดๆจะเอาอีก นิสัยไม่ดีนะเด็กจิ๋ว พอไจโรไม่ให้ก็เงื้อมือจะตี แต่รู้ตัวนะ หัน
มามองปะป๊าว่าตีได้ไม๊ ปะป๊าแค่บอกว่า จิ๋วไม่ตีพี่โรนะ เด็กจิ๋วได้ยินแค่นั้นก็รีบกอดพี่
โร พร้อมกับพูดว่ารักๆ ไม่พอนะ พี่โรวิ่งหนีไปไหน เด็กจิ๋วก็วิ่งตามเกาะขาพี่โรลากไป
มา รักรัก สงสัยกลัวพี่โรไม่รักไม่เล่นด้วนแน่เลย



วันที่ ๖๓๑ ... พฤหัส ๒๒ กันยายน ๒๕๕๔

 
ตอนกลางวันเด็กจิ๋วอาละวาดมาก ไม่ยอมนอน ทั้งปะป๊า คุณแม่ และอี๊ป้อมต้องร่วมแรง
กันมากล่อม ทั้งร้องเพลง ทั้งเต้น ทุกวิถีทาง พอหลับไปได้ ไม่กี่นาทีก็งอแงอีก ปกติถ้า
เป็นอาการแบบนี้ น่าจะไม่สบายนะ น่ากลัวมาก สรุปแล้วก็หลับๆตื่นๆ งอแงไปมาไม่ถึง
ชั่วโมงก็ตัดสินใจปลุกให้ตื่นดีกว่า หลอกว่าไปดูแมวดูแมว
ปกติตอนหัวค่ำ สามพ่อแม่ลูกจะใช้ชีวิตอยู่ในห้องโฮม นอนดูหนัง เล่นเน็ต เด็กจิ๋วก็มีวิ่ง
เล่น กระโดดๆ นอนกลิ้งไปมาบนเบาะที่จะปูไว้เต็มห้อง ทุกเช้าพี่สาก็จะมาเก็บขึ้น ตอน
เย็นเด็กจิ๋วจะมาช่วยปะป๊ายกเบาะลงมาวางเรียงที่พื้น ยกแบบจริงจังเลย วันนี้พอยกเบาะ
เสร็จไม่พอ ไปรื้อหมอนอิงจากโซฟาลงมาด้วย คุณแม่เห็นก็โวยวายใหญ่ว่าเด็กจิ๋วทำไม
ซนอย่างนี้ แต่พอเด็กจิ๋วไปหยิบหมอนลงมาได้ ก็มาจัดวางไว้ตำแหน่งที่คุณแม่จัดทุกคืน
เสร็จแล้วก็คว้าหมีมากอดนอนลงบนหมอนกบ กินนมกินนม อ๋อ เก่งมากเลย ที่แท้เด็กจิ๋ว
ไม่ได้ซนนะ แต่ช่วยคุณแม่จัดสถานที่



วันที่ ๖๓๒ ... ศุกร์ ๒๓ กันยายน ๒๕๕๔

 
จาน่าไจโรปิดเทอมแล้ว ช่วงเวลาแห่งความระทึกได้กลับมาเยือนอีกแล้ว เพราะจาน่ากับ
ไจโรจะมาแฮงค์ที่ออฟฟิตทั้งวัน วิ่งเล่นเสียงดัง โวยวาย ที่สำคัญช่วงนี้ไจโรเป็นหวัดอยู่
ด้วยดิ่
ตอนบ่ายอาแปะมาหา เด็กจิ๋วเวลาเจออาแปะแล้วต้องเขินแอบซุกหน้ากับปะป๊า กอดไว้
แน่นไม่ยอมเงยหน้ามามอง อาการแบบนี้จะเป็นกับบางคน อย่างอาแปะเจ๊นิวเจ๊แนนเป็น
ทุกครั้งที่เจอ กับคนอื่นแถวนี้ก็เคยเป็น กับคนแปลกหน้าส่วนใหญ่ก็ไม่เป็น แต่จะเป็นกับ
บางคนอย่างบางทีไปร้านอาหารเจอพนักงานบางคนก็จะมีอาการกลัวแบบนี้เหมือนกัน
ตอนเย็นไปเลี้ยงส่งพี่ต่อกันที่ร้านอุ่นไอดิน พี่ๆร้องคาราโอเกะกันเสียงดังมาก ต้องผลัดกัน
อุ้มเด็กจิ๋วมาวิ่งเล่นอยู่หน้าห้อง ขนาดอยู่หน้าห้อง เด็กจิ๋วก็ยังกระโดดเต้นๆอย่างเมามันส์
ปะป๊าสอนเด็กจิ๋วให้ปิดตาทำกลัวๆเวลาเห็นพี่ต้อ ก็สมควรอ่ะ เพราะพี่ต้อเมาแล้วอาละวาด
สงสัยเด็กจิ๋วจะกลัวจริงแล้ว ต่อไปเจอพี่ต้อไม่รู้จะกลัวอยู่ไม๊



วันที่ ๖๓๓ ... เสาร์ ๒๔ กันยายน ๒๕๕๔


เด็กจิ๋วยังคงชอบดู Bolt ใน iPad มาก ตั้งใจดูเหมือนไม่เคยดูมาก่อน ทั้งๆที่ดูมาเกินร้อย
รอบแล้ว ก็ใช้เป็นเครื่องมือหลอกล่อเด็กจิ๋วได้ดี เวลางอแงมาก หรือเวลาจะให้อยู่นิ่งๆกิน
ข้าว หรือทำผม ก็เปิด Bolt ให้ดูไป
อาทิตย์ที่ผ่านมาเหมือนว่าเด็กจิ๋วจะงอแงผิดปกติ ตอนแรกนึกว่าจะไม่สบาย แต่ผ่านมา
หลายวันแล้วก็ปกติดี ตอนนี้เริ่มนึกถึง the terrible two เป็นที่ร่ำลือกันมากว่าพอเด็กอายุ
สองขวบจะน่ากลัวที่สุด งอแง อาละวาด เอาแต่ใจ แบบนี้แหล่ะใช่เลย อย่างเมื่อคืนก็เป็น
คุณแม่ก็งงว่าเป็นอะไร ปกติตอนกินนมรอบดึก จะกินแล้วหลับไปต่อได้ทุกครั้ง จะเปลี่ยน
เป้อร์หรือทำอะไรก็ได้ เด็กจิ๋วหลับสนิทแล้วก็จะไม่ตื่น ขนาดจับไปล้างก้นวันก่อนก็ยังไม่
ตื่นเลย แต่เมื่อคืนกินเสร็จแล้วก็งอแงไม่ยอมนอนต่อ
เด็กจิ๋วเป็นโรคชอบชนของ คือเหมือนการชนแก้วน้ำ แต่เอาอะไรก็ได้มาชน ไม่ว่าจะเป็น
ชามข้าว ช้อน ขนม หรืออะไรก็ได้ที่เห็นคนอื่นถือเหมือนที่ตัวเองก็ขอชนไปทั่ว วันนี้เข้า
ขั้นสุดยอดแล้ว ชนแผล คือเด็กจิ๋วเห็นปะป๊ามีแผลยุงกัดที่ขา มาเขี่ยเล่นไปมาแล้วก็พูด
ว่า ชนชน พร้อมกับเอาแผลที่ขาของตัวเองมาชนด้วย




วันที่ ๖๓๔ ... อาทิตย์ ๒๕ กันยายน ๒๕๕๔

 
เด็กจิ๋วยังเป็นโรคชอบดึงแว่นปะป๊าอยู่เลย เมื่อคืนก็จัดหนัก ดึงแล้วเขวี้ยงทิ้งหลายรอบ
จนปะป๊าดุเสียงดัง เด็กจิ๋วตกใจรีบวิ่งมาหาปะป๊า พร้อมกับพูดว่า รัก รัก ไม่ตีป๊า ไม่ตีป๊า
ที่จริงไม่ดึงแว่น แต่สงสัยสับสน แล้วก็ทำหน้าเหมือนร้องไห้ กอดปะป๊าซบหน้าแน่น สง
สัยว่าจะเข็ดจริงๆแล้วใช่ไม๊ เห็นไม๊ต้องดุแรงๆ ระหว่างที่กำลังสำนึกผิดอยู่นั่นเอง เด็กจิ๋ว
ก็เอื้อมมือมาดึงแว่นปะป๊าแล้วเขวี้ยงทิ้งกระเด็นไปอีกรอบ...?
ทุกเช้าปะป๊าจะพาเด็กจิ๋วเข้าไปห้องส้วมด้วย ระหว่างปะป๊าทำธุระก็สั่งให้เด็กจิ๋วหมุนตัว
แล้วก็ปิดตา ที่จริงไม่ได้ผลหรอก เวลาหมุนตัวก็จะหมุนเร็วๆรอบหนึ่งควับ แล้วกลับมาอยู่
ที่เดิม ส่วนเรื่องปิดตา ก็ปิดแต่แอบมองรอดนิ้ว อันนี้เป็นกิจกรรมที่ทำกันทุกวัน แต่ว่าวัน
นี้มีเรื่องฮา เด็กจิ๋วด้อมๆมองๆไปข้างโถส้วม แล้วเห็นแปรงขัดส้วมอยู่ ด้วยความสนุก รีบ
พุ่งตัววิ่งเข้าไปหาแปรงขัดส้วม พร้อมกับพูดว่า ซี่บนซี่บน ! ซี่บนมันหมายความว่าเด็กจิ๋ว
จะไปเอามาแปรงฟันอ่ะ ขำแล้วเด็กจิ๋วคิดได้ไง เอาแปรงขัดส้วมมาแปรงฟัน ว่าด้วยเรื่อง
แปรงฟันก็ต้องขอบพระคุณพี่บาร์นีมากที่ทำให้เด็กจิ๋วหันมาแปรงฟันอย่างสนุกสนาน แม้
จะต้องแลกมาด้วยการร้องเต้นเพลงแปรงฟันของปะป๊ากับคุณแม่ไปพร้อมๆกัน เพลงนี้ได้
รับความนิยมจากเด็กจิ๋วมาก เวลากล่อมนอนยังเอามาร้องได้ด้วย



วันที่ ๖๓๕ ... จันทร์ ๒๖ กันยายน ๒๕๕๔

เด็กจิ๋วมีปัญหากับ iPad มาก วันๆก็ ชาร์ตแบ็ตชาร์ตแบ็ต แบ็ตยังไม่หมดก็ให้ชาร์ตทั้งวัน
มันสนุกยังไงเนี่ยะเล่นให้ชาร์ตแบ็ต
ช่วงนี้ปะป๊ากำลังรณรงค์ให้เด็กจิ๋วติดกิ็ฟ เพราะวันก่อนไปเห็นเด็กคนอื่นติดกิ๊ฟแล้วน่ารักดี
เลยสั่งคุณแม่ให้ติดให้เด็กจิ๋วบ้าง คุณแม่ ทำไมไม่ติดกิ๊ฟให้เด็กจิ๋วบ้าง คุณแม่ตอบว่าเด็ก
จิ๋วเป็นเด็กพิเศษเหมือนเด็กธรรมดาที่ไหน ติดให้แล้วก็ดึงออก ที่จริงเด็กจิ๋วมีกิ๊ฟเยอะมาก
อยู่นะ แต่ติดไม่ได้ ที่ผ่านมาเลยต้องมัดยางแทน คราวนี้ลองกลับมาติดดูวันสองวัน ก็ยังมี
พฤติกรรมดึงออกอยู่ดี ตอนนี้ปะป๊าเจอกิ๊ฟเด็กจิ๋วหล่นตามพื้นรถ เบาะรถ เป็นฝีมือเด็กจิ๋วที่
ดึงทิ้งไว้ตามที่ต่างๆ
ตอนเย็นปะป๊ากับคุณแม่ทิ้งเด็กจิ๋วไปวัด มีงานศพพ่อพี่เก่ง เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องไปอีก ต้องทิ้ง
เด็กจิ๋วอีก น่าสงสารเด็กจิ๋วไม่ได้มาด้วย เพราะถ้ามาก็คงต้องมาพังงานเค้าแน่ๆ มียุง มีควัน
ธูปอีกต่างหาก ที่งานเจอหลานพี่เก่งคนหนึ่ง แก่กว่าเด็กจิ๋วนิดหน่อย นั่งเรียบร้อย ตอนพระ
สวดก็เงียบไม่มีเสียงเลย ฝึกมาจากไหนนี่ ถ้าเป็นเด็กจิ๋วต้องกรี๊ดแข่งกับพระแน่



วันที่ ๖๓๖ ... อังคาร ๒๗ กันยายน ๒๕๕๔


เมื่อวานพี่จาน่าไจโรไม่อยู่ ไปเที่ยวหัวหินกัน วันนี้กลับมาแล้ว ไจโรจะมาเล่นกับเด็กจิ๋วใหญ่
เลย แต่เราไม่ยอมกัน เพราะไจโรป่วยอยู่ ส่วนพี่จาน่าปลอดเชื้อ ให้เล่นได้
ช่วงนี้เป็นช่วงนอนดึกตื่นสาย กว่าจะนอนก็เกือบเที่ยงคืนทุกวันเลย ตื่นก็เก้าโมงกว่า เมื่อคืน
นี้ก็กลิ้งกันไปมาในห้องโฮมเป็นชั่วโมงยังไม่ยอมหลับ จนปะป๊าเผลอหลับไปก่อนเด็กจิ๋วอีก
ง่วงก็ง่วงนะ ไม่รู้เด็กจิ๋วจะทนฝืนไปทำไม
ช่วงนี้เด็กจิ๋วชอบกินกุ้งมาก ถามกินไร ก็ตอบว่า กินกุ้งกินกุ้ง มีให้กินเกี้ยวกุ้ง ข้าวผัดกุ้ง ผัด
ผักใส่กุ้ง ไข่เจียงกุ้งก็มี
ตอนค่ำเล่นกันในห้องโฮม เด็กจิ๋วปีนขึ้นไปนั่งบนลำโพงของปะป๊า อันนี้ก็ไม่แปลก เด็กจิ๋วอ่ะ
ชอบปีนป่ายอยู่แล้ว แต่พอขึ้นไปนั่งเสร็จก็บอกว่า "โต๊ะอี้โต๊ะอี้" ใครสอนเนี่ยะ อี๊ป้อมแน่เลย
มันเรียกว่า เก้าอี้ ไม่ใช่ โต๊ะอี้ เล่นไปเล่นมาเด็กจิ๋วก็ขอกินนม พูดว่า "แม่กินนมกินนม ปะป๊า
บ๊ายบาย บ๊ายบาย" ปะป๊าถามว่าบ๊ายบายไปไหนอ่ะ เด็กจิ๋วตอบว่า "เดี๋ยวเจอกัน" อันนี้ใคร
สอนมาอีกเนี่ยะ



วันที่ ๖๓๗ ... พุธ ๒๘ กันยายน ๒๕๕๔

 
ตอนกลางวันพาเด็กจิ๋วไปวิ่งเล่นที่แฟชั่นไอแลนด์ ไม่ได้ใกล้บ้านเล้ย เห็นมีงานลดราคาของ
เล่น Toy R Us ไปตั้งไกลไม่ค่อยได้ของเลย เพราะงานเค้าจัดกันมาหลายวันแล้ว ของเล่นก็
หมดไปเยอะ เหลือแต่ของไม่ดี และที่สำคัญ เหนื่อยมาก เด็กจิ๋ววิ่งพล่านฉุดไม่อยู่จริงๆ อุ้มก็
ทีบตัวลง กรี๊ดๆลั่นห้าง ขนาดมีพี่จาน่าไปช่วยแล้วยังเอาไม่อยู่ วันนี้เด็กจิ๋วได้หมวกแก็ปคิดตี้
ดินสอเทียนเบิร์ดๆ กระติกน้ำเบิร์ดๆ แล้วก็บั้บเบิ้ล อ้อ มีแว่นกันแดดโง่ๆอีกอัน เอาไว้ใส่ตอน
ไปเที่ยวสมุยพรุ่งนี้
วันนี้ปะป๊าจูงเด็กจิ๋วเดินขึ้นบันได ปกติบางทีเด็กจิ๋วจะให้เราจูงมือสองข้างแล้วโหนตัวก้าวขึ้น
บันได คือก้าวไปเลยแบบผู้ใหญ่ หรือไม่อีกอย่างคือสะบัดมือเราทิ้ง ไม่ยอมให้จูง แล้วใช้วิธี
คลานขึ้นบันได แต่วันนี้เด็กจิ๋วมีพัฒนาการขึ้น คือสะบัดมือเราทิ้ง แล้วขึ้นบันไดได้เองโดยไม่
คลานด้วย แต่ใช้วิธีไปโหนราวบันไดแทน โหนตัวแล้วก้าวขึ้นไปทีละขั้น ดูแล้วน่าตื่นเต้นมาก
ไม่คิดว่าเด็กจิ๋วจะทำได้ขนาดนี้
ตอนเย็นปะป๊าพาเด็กจิ๋วขึ้นไปดูบาร์นีบนสนามเด็กเล่นเหมือนเคย แต่วันนี้นั่งกันอยู่หน้าจอดีๆ
เด็กจิ๋วก็มาคว้าหัวปะป๊าแล้วกดเข้าไปกับจอ iMac ตกใจเลย กดจริงจังแบบจะเอาให้ได้พร้อม
กับพูดว่า "ป๊าชน ป๊าชน" คือให้ปะป๊าไปชนกับใครสักคนในเรื่องบาร์นี เข้าใจว่าน่าจะเป็นเด็ก
ใส่แว่นคนหนึ่ง เดี๋ยวนี้เห็นอะไรเหมือนกันหน่อยเป็นจับชนแหลก เมื่อเย็นก็ไปชนซาลาเปากับ
พี่ต๊อบมา



วันที่ ๖๓๘ ... พฤหัส ๒๙ กันยายน ๒๕๕๔

 
ตอนเช้าพาเด็กจิ๋วไปซื้อเสื้อผ้าที่ชาลอม มีมหกรรมลดราคาที่โรงงาน ปีละสองครั้ง เราไปกัน
ทุกครั้งตั้งแต่เด็กจิ๋วเกิด ไม่เคยพลาด ชอบกันมาก ครั้งที่แล้วไม่ค่อยได้ของ คือมันมีแต่ซ้ำกับ
ที่เคยมีแล้ว แต่ครั้งนี้ได้ดีๆมาหลายชิ้นอยู่ พี่จาน่าก็ไปด้วย ได้เสื้อเหมือนเด็กจิ๋วมาตัวหนึ่ง ไว้
นัดกันใส่เหมือนกันดีกว่า เด็กจิ๋วไปชาลอมทั้งชุดนอนเลย เพราะเมื่อคืนนอนตีหนึ่ง เราออกกัน
จากบ้านเก้าโมงกว่า เด็กจิ๋วก็ยังไม่ตื่น เดี๋ยววันนี้ต้องไปเที่ยวแล้วนะ เวลานอนมั่วตั้วหมดแล้ว
ที่ชาลอม เด็กจิ๋ววิ่งเล่น มุดไปตามราวแขวนเสื้อ เราคอยเดินตาม มีตกใจบ้างที่เด็กจิ๋วหายตัว
ไปหาไม่เจอ เพราะมุดไปมุดมา เราก็มุดตามไม่ทัน มีไปนั่งจ้องพี่คนหนึ่งด้วย เค้าเล่นเกมส์กด
อยู่ เด็กจิ๋วก็เข้าไปนั่งยองๆข้างพี่เค้า แล้วก็จ้องหน้า ทำซะน่าเกลียดเลย ปะป๊าต้องไปลากตัว
มา พอออกมาแล้ว เด็กจิ๋วก็ร้องว่า เจ๊นิว เจ๊นิว เอาอีกแล้ว มุกจำคนผิดมาอีกแล้ว ไม่ใช่เจ๊นิวซะ
หน่อย



วันที่ ๖๓๙-๖๔๑ ... ศุกร์ ๓๐ กันยายน - อาทิตย์ ๒ ตุลาคม ๒๕๕๔
ไปเที่ยวสมุย --> N'Prim@Silavadee, Samui

วันอาทิตย์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2554

เด็กจิ๋ว@อาน่า เกาะช้าง

เด็กจิ๋วได้ไปเกาะช้างอีกแล้ว ครั้งที่แล้วไป The Chill โดนยุงเกาะช้างเล่นงานซะเสียโฉมไปหลายวัน ตอนนั้นยังคลานไม่ได้ แต่ตอนนี้วิ่งจี๋แล้ว สงสัยต้องเหนื่อยหนักเป็นแน่

วันนี้ ต้องโดดงานกันเพราะเป็นวันศุกร์ ออกตอนเช้าเจอรถติด ไม่ค่อยคุ้นเลย เพราะปกติเดินลงมาทำงาน เพิ่งไปเกาะช้างไม่นานมาเอง ไปคราวนี้ยังอุตส่าห์หลงอีก GPS พาไปท่าเรืออะไรไม่รู้ ตอนลงเรือเฟอร์รี่ครั้งนี้เราไม่ลงจากรถด้วย นั่งมันอยู่ในรถนั่นแหล่ะ แค่ครึ่งชั่วโมงเอง เพิ่งสังเกตเห็นว่าหลายคนก็ทำกันอย่างนี้

เด็กจิ๋วลั้นลามากอ่ะ พอขึ้นเกาะช้าง เด็กจิ๋วรีบถามทันที คุงแม่คุงแม่ ช้างอยู่ไหนอ่ะ...? จะมีก็แต่รูปปั้นช้างหน้าโรงแรม พอประทังไปก่อนนะเด็กจิ๋ว

แวะกินข้าวกลางวันที่ร้านภู-ทะเล คุณแม่ไปหามาจากเว็ป เห็นว่าอยู่ติดกับรีสอร์ทเลย ก็ลองดู เรามัวแต่หลงทาง มาสายด้วย ถ้าไปกินบางเบ้า เดี๋ยวจะเข้าที่พักช้า
ปะป๊าชอบร้านนี้มาก อยู่ริมคลอง วิวสวย

จากที่ร้านมองไปจะเห็นอาน่าอยู่ไม่ไกล เดินไปได้
แต่อาหารสู้ที่บางเบ้าไม่ได้

กินเสร็จก็เข้าที่พักทันที

Welcome Drink เป็นน้ำมะตูมที่รสชาติเหมือนน้ำตะไคร้

ฮาเกิ้น

ห้องที่ทางรีสอร์ทจัดให้เรา อยู่ลึกสุด เดินจากล็อบบี้ไกลสุด

แต่เป็นห้องที่ดีที่สุด
คุณ GM มาต้อนรับดูแลเอง มีแจกมือถือให้เครื่องหนึ่งด้วย ไว้โทรตามบัดเลอร์ส่วนตัวได้ตลอดเวลา คือโทรได้ตลอดเวลา แต่จะรับหรือเปล่าก็อีกเรื่อง

ห้องเราอยู่ชั้นสามต้องเดินขึ้นบันได

เทียบกับศรีพันวาแล้ว ห้องที่นี่จะเล็กไปหน่อย

เจอช้างอีกตัวแล้ว จัดการซะ

ไม่มีส่วนห้องนั่งเล่น

ชอบถ่ายเตียง สวยดี แต่ไม่ชอบนอนมุ้งแบบนี้ แอบหลอนนิดหน่อย

อัน นี้เรียกว่าหินสื่อสาร ไว้บอกแม่บ้านว่าเปลี่ยนผ้าปูหน่อย แต่แม่บ้านไม่มา พ่อบ้านมาแทน ผ้าปูก็ไม่เปลี่ยน ใช้กลับด้าน A B เอา อันนี้ยังงงอยู่ เอางี้จริงเหรอ หรือหินสื่อสารผิด

เด็กจิ๋วรักห้องน้ำ

อ่างล้างหน้าเท่มาก เอากระทะมาทำ เวลาคุณแม่ล้างขวดนม ปะป๊าคิดว่ากำลังผัดกับข้าวอยู่

ที่ใส่ทิชชูก็เท่นะ

เข้าใจทำที่นั่งเด็กไว้ในห้องน้ำ

ไม่ใช่ที่นั่งเด็กและ มันคือบันไดเดินลงจากุซซี่

แช่จากุซซี่ชมวิว

ที่ระเบียงวิวสวยมาก

สมแล้วที่เป็นห้องแพงสุดในรีสอร์ทนี้

สระว่ายน้ำที่นี่มีให้เลือกสองแบบ คือใหญ่แห้งกับเล็กน้ำ แบบใหญ่แห้งกำลังขัดตะใคร่อยู่

สระแบบเล็กน้ำอยู่ที่ Hill Top แปลว่าต้องปีนขึ้นไป

สระสีสวยปูพื้นด้วยวัสดุหยาบสีเขียว


ข้างบนสระว่ายน้ำที่ Hill Top จะทำเป็นศาลานั่งเล่น

มองเห็นวิวรอบรีสอร์ท ถ้าเราอาบน้ำอยู่ที่ห้อง มายืนดูตรงนี้ก็มองเห็นได้เลย

มองลงมาที่สระ

อันนี้ดึกใหญ่มีห้องพัก 40 ห้อง

บรรยากาศดีมาก


มีบริการขนมกับน้ำดื่มให้ฟรีด้วย ดีเกินคาด

แต่เราไม่กินน้ำนี่นะ สั่งน้ำปั่นกิน พร้อมว่าห้องที่เราพัก มีโควต้าสั่งเครื่องดื่มฟรีสองแก้วต่อวัน
น้ำปั่นนี่เด็กจิ๋วซัดไปซะเยอะ

เด็กจิ๋วยังไม่ได้ว่ายน้ำนะ วันนี้ไม่มีเวลา

ห้าโมงตามเวลานัด ทางรีสอร์ทจัดดินเนอร์สุดหรูกลางน้ำให้

อาหารอลังการงานสร้างมากอ่ะ กิน 6 คนน่าจะพอดี
ปกติบ้านนี้เวลากินข้าวไม่เคยมาพิธีการแบบนี้นะ กินอย่างเดียวไม่เคยเอาบรรยากาศ

เตรียมชูชีพขี้ติดมาด้วยนะ แต่เด็กจิ๋วไม่ยอมใส่บอกว่าเจ็บ เลยเอาชูชีพใส่เรือ ให้คุณแม่เหยียบไว้เพื่อความอุ่นใจ

เด็กจิ๋วลงเรือแล้วแอ็บเป็นเด็กดี ตอนแรกนึกว่าจะต้องไล่จับวุ่นวาย แต่ก็นั่งนิ่งเรียบร้อยเชียว

พาย เรือไปกินข้าวไป บรรยากาศดีมาก แต่กินไม่ลง เพราะมันอยู่ในเรือมั้ง มันมีกิจกรรมต้องถ่ายรูป ต้องดูนั่นดูนี่ จับเด็กจิ๋ว สุดท้ายอาหารเต็มโต๊ะกินไปได้หน่อยเดียว ต้องให้น้องเค้าจัดไปไว้ที่ห้องกินต่อตอนกลางคืน

ขึ้นจากเรือมา เจอกล้วยเชื่อมอีก นี่มหกรรมเลี้ยงช้างบนเกาะช้างหรือ
แต่ อาหารอร่อยนะ รอบดึกปะป๊ากับคุณแม่มากินอาหารที่เหลือจากเรือต่อเกือบหมด เหลืออยู่อย่างเดียวที่กินไม่เป็น คือไม่รู้จะกินมันเป็นของคาวหรือของหวานดี เพราะมันคือไก่ราดมะพร้าว ไม่ใช่กะทินะ แต่เป็นมะพร้าว?

ปะป๊าตื่นเช้าออกไปถ่ายรูป ส่วนคุณแม่กับเด็กจิ๋วก็ไม่รู้สึกตัวเหมือนเคย

กว่าเด็กจิ๋วจะมากินข้าว ก็สิบโมงแล้ว ปะป๊าเห็นคนอื่นเค้ามากินกันตั้งแต่เจ็ดโมง

อากาศตอนเช้าดีมาก นั่งกินข้าวริมคลอง

อาหารเช้าที่นี่ก็ตามมาตรฐาน มีอาหารไทยให้ด้วย พวกไก่ผัดเม็ด ผัดไทย
และที่ปะป๊าชอบก็คือสั่งช็อกโกแล็ตปั่นได้ คุณแม่ก็สั่งกาแฟเย็นได้

กินข้าวเสร็จ ปะป๊าก็สั่งให้คุณแม่กับเด็กจิ๋วทิ้งปะป๊าไปเล่นน้ำกันที่ห้อง ปล่อยปะป๊าไปพายเรือเพื่อจะไปถ่ายรูปที่หาด

คือ ที่อาน่า รีสอร์ทนี่จะไม่ติดหาด ต้องพายเรือไป คุณแม่พยายามถามว่าพายไปกี่นาที ก็ตอบไม่ได้จริงๆ บางคนพายเร็ว บางคนพายวนไปวนมา ส่วนปะป๊าพายไปถ่ายรูปไปก็นานอยู่ แต่ถ้าพายจริงจังน่าจะ 15 นาทีนะ

ให้รีสอร์ทขับเรือมาส่งก็ได้นะ แต่พายเองสนุกกว่า

ชายหาดตรงนี้เหมือนเป็นดอนทรายที่น้ำทะเลพัดมาเกย มีเศษอะไรดำๆเยอะเลย

ถ้าจะเล่นน้ำต้องเดินต่อไปสัก 200 เมตร น่าจะพอเล่นได้

เป็นหาดส่วนตัวของอาน่า มีบาร์

มีเตียงให้บริการ


ตอนบ่าย คุณ GM พาเด็กจิ๋วดูห้องแบบอื่นๆของรีสอร์ท


ตรงนี้เป็นส่วนของศาลานวด อยู่ริมคลองสวยมาก

เด็กจิ๋วไม่ได้นวดนะ ไปนอนเล่น

ห้องสปา เดี๋ยวพรุ่งนี้คุณแม่ได้มาทำสปาด้วย

คุณแม่เห็นว่าได้ทำสปาฟรี ติ๊ปไปตั้ง 500 บาท


ร้อนๆแบบนี้เหมาะที่จะแจ๋มมะที่สุด

เด็กจิ๋วเจอสหายจิ๋ว เลยขอยืมปลอกแขนมาใส่ดู เออ ใส่ได้แล้วนี่ คุงแม่รีบกลับไปซื้อด่วน

แอ็บเรียบร้อย

ไม่ หน่ำใจ กลับมาต่อที่ห้อง ที่จริงเด็กจิ๋วอ่ะ เล่นน้ำที่บ้านเราก็ได้ เล่นที่ไหนก็เหมือนกัน จะสระใหญ่แค่ไหน หรือปกติแจ๋มมะในอ่างที่บ้าน ก็เล่นบัวรดน้ำกับสาดน้ำไปมาแบบนี้เหมือนกัน

ตอนเย็นไปชิวริมคลองกันหน่อย

ได้แจ๋มมะนานเลยนะวันนี้ รมณ์ดีนะ

นั่งเรือไปดูพระอาทิตย์ตกกัน

เรือขับมาแค่ 2-3 นาทีก็ถึงหาด

มาถึงปุ๊บ ตกปั๊บ เปลี่ยนเลนส์ไม่ทัน

สองคนนี้ไม่ลง

ไปกลับปั๊บเดียว ทำเวลาดีมาก

ห้องอาหารตอนใกล้ค่ำสวยเลย

แต่ไม่ได้ใช้บรรยากาศนะ ไปกินที่ห้องดีกว่า มีแอร์

มื้อ ดึกเราสั่งลาซานย่า กับคลับแซนวิช (คุงแม่กินเป็นอย่างเดียวเหรอ) มากินกันที่ห้องตอนเด็กจิ๋วหลับแล้ว เป็นช่วงเวลาที่โลกกลับมาสู่สันติสุขอีกครั้ง

เช้าวันนี้คุณแม่กับเด็กจิ๋วยอมออกไปถ่ายรูปแต่เช้า ไปที่ห้องอาหารคนแรกเลยเป่านี่

ตื่นเช้าแล้วน่ารักแบบนี้ก็ไม่บอก

กิน ข้าวเสร็จ คุณแม่ไปทำสปา ปะป๊าพาเด็กจิ๋วเล่นน้ำที่ห้อง อันนี้ก็เฮฮากันไป แต่ทำไมต้องมาอึ๊ตอนคุณแม่ไม่อยู่ด้วย ปะป๊าต้องจับคนเดียว ล้างไปล้างมา เด็กจิ๋วเอามือมาตีปะป๊า บอกว่าเจ็บเจ็บ เจ็บอะไรตอนนี้ยังไม่รู้เลย เดาว่าก้นไปขูดกับกระทะ


นี่คือเรือที่ให้แขกพายไปหาด

ชอบ ที่นี่มากอ่ะ ตอนแรกนึกว่าไม่ค่อยดีเพราะไม่ติดทะเล แต่เอาเข้าจริงๆ การที่ต้องพายเรือไปหาดเอง กลับกลายเป็นเสน่ห์ของที่นี่ เพราะมันทำให้การเดินทางไปหาด มีคุณค่ามากกว่าตัวชายหาดเอง

แล้ว เราก็ไม่เคยมาอยู่กับคลองน้ำกร่อยที่ติดกับทะเลแบบนี้ น้ำสีสวย ใส น่าลงเล่น เมื่อวานเห็นมีคนพลิกเรือลงเล่นน้ำในคลองอยู่เหมือนกัน แต่ลงกันไปแล้วทำหน้าเหมือน ช่วยด้วยช่วยด้วย

บริการ ดีสุดๆ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเราเป็นวีไอพีหรือเปล่า พนักงานอาจจะไม่โปรมาก เป็นแนวเกณฑ์ชาวบ้านละแวกนั้นมาทำงาน แต่แค่ยิ้มแย้มแบบนี้ ไม่มีลูกค้าที่ไหนว่าหรอก

งาน นี้ทุกอย่างฟรีหมด ตอนแรกโครงการนี้ให้เรามาพักคืนเดียว คุณแม่ขอจองเพิ่มคืนหนึ่ง เค้าก็ฟรีให้ อาหารทุกมื้อก็ฟรี (ถ้ารู้แต่แรก จะขอสั่งแรงกว่านี้) เด็กจิ๋วกินน้ำในห้องไปเยอะมาก น้ำแร่ที่ปกติอยู่ในห้องพักจะแพงเวอร์ เด็กจิ๋วก็ซัดไปหลายขวด เพราะครั้งนี้คุณแม่ลืมเตรียมน้ำไป ถ้าเค้าคิดเงินขึ้นมา ก็หลายร้อยนะเด็กจิ๋ว ได้ทำสปาฟรีด้วย เสียแต่ค่าติ๊ปอย่างเดียว คุณแม่ติ๊ปไปทั้งหมดรวม 1 พันบาท