วันพุธที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2554

1 ขวบ 7 เดือน

วันที่ ๕๗๙ ... จันทร์ ๑ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
เมื่อคืนกลับมาบ้าน เด็กจิ๋วมาโม้ให้อี๊ป้อมฟังใหญ่เลยว่าเจออะไรบ้าง ถามเด็กจิ๋วว่า
ลิงทำอะไร เด็กจิ๋วตอบว่า ลิงคาบแก้ว ลิงคาบแก้ว ??? ทุกคนอึ้ง มันคืออะไรอ่ะ ?
ตอนที่เด็กจิ๋วอยู่ที่รีสอร์ท เด็กจิ๋วจะร้องขอลงสระว่ายน้ำตลอดเวลา ปะป๊าพาลงไป
สามรอบก็เยอะแล้วนะ เวลาเด็กจิ๋วอยากลงสระ แล้วเรายังไม่ได้พาลงซะที เด็กจิ๋ว
ใจร้อน จะเดินมาหาปะป๊าดึงเสื้อปะป๊าขึ้น บอกว่า ถอดถอด จะให้ปะป๊าถอดเสื้อพา
ลงสระ
ตอนอยู่ที่รีสอร์ท ปะป๊ากำลังกล่อมเด็กจิ๋วนอน เด็กจิ๋วร้องไห้งอแง บอกให้เราร้อง
เพลงแมว เอาแมว เอาแมว ปะป๊าก็ไม่รู้เพลงแมวอะไร ต้องวิ่งไปถามคุณแม่ว่ามัน
เป็นเพลงอะไรกันแน่ คุณแม่บอกว่า เพลงแมวก็คือเพลง Twinkle Little Star ไง
พอคุณแม่พูด ก็นึกได้ว่า เด็กจิ๋วคิดว่านกฮูกเป็นแมวนี่ มันมีนกฮูกในเพลงนี้ที่ชอบ
เปิดให้ดูใน iPad อ๋อ พอร้องเพลง Twinkle Little Star ให้ฟัง เด็กจิ๋วถึงยอมนอน
ซบแล้วหลับได้ในที่สุด
เวลาเด็กจิ๋วเล่นอยู่ที่ดาดฟ้า พอเบื่อแล้วอยากจะลง ก็จะบอกว่า กลับบ้าน กลับบ้าน



วันที่ ๕๘๐ ... อังคาร ๒ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
วันนี้ก็ยัง ลิงคาบแก้ว ลิงคาบแก้ว อยู่ ยังไม่มีใครคาดเดาได้ว่า เด็กจิ๋วหมายถึงอะไร
รู้จักคำว่า คาบ ได้ไง แก้ว หมายถึงแก้วน้ำ หรือลูกแก้วกันแน่ ???
เดี๋ยวนี้มีท่าใหม่ในการกล่อมเด็กจิ๋วหลับ คือตอนหัวค่ำ ถ้าเด็กจิ๋วกินนมแล้วหลับก็ดี
ไป แต่ถ้าไม่หลับก็เรื่องยาว เมื่อก่อนเลยก็จะใช้วิธีอุ้มเต้น รองเพลง O'Macdonald
พอหลังๆเด็กจิ๋วก็เริ่มเบื่อ เปลี่ยนไปร้องเพลงอื่นก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่หลังๆมานี่จะ
ไม่ยอมให้อุ้มแล้ว ชอบดิ้น ถีบตัวลงมาวิ่งเล่น คือง่วงแค่ไหนแต่ถ้าได้วิ่งเล่นก็อยู่ได้
ยาวเลยเที่ยงคืน ต่อมาเลยจะใช้วิธีจับใส่คอกแล้วปะป๊ากับคุณแม่ก็ไปแกล้งตายอยู่
ด้วยข้างใน พอไม่มีเพื่อนเล่นด้วย เด็กจิ๋วก็จะเล่นคนเดียว บ่นโน่นบ่นนี่ไป สุดท้ายก็
จะหมดแรงสลบไปได้ แต่ต้องใช้เวลามากหน่อย ส่วนใหญ่ปะป๊าจะไปก่อนเด็กจิ๋วอ่ะ
ล่าสุดเลย เพิ่งค้นพบวิธีใหม่จากที่ไปเที่ยวสมุย คือแทนที่จะแกล้งตาย ปะป๊ากับคุณ
แม่เปลี่ยนมาคุยกัน คือถ้าปกติเราไม่คุยกัน เด็กจิ๋วก็จะมาแกล้ง มาเล่นด้วย จนไม่ได้
นอน แต่พอเด็กจิ๋วเห็นว่าเราคุยกัน เด็กจิ๋วคงจะเกรงใจ เลยหันไปเล่นคนเดียวแล้วจะ
เพลินหลับไปเองได้โดยง่าย ใช้แผนนี้มาหลายวันแล้ว วันนี้ก็ใช้อีก แต่เริ่มเหนื่อยที่
ต้องหาเรื่องมาคุยๆไม่หยุดเหมือนกัน
ก็จะใช้แผนแกล้งตาย ?




วันที่ ๕๘๑ ... พุธ ๓ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
เด็กจิ๋วชอบดู Barney มากเลยช่วงนี้ ชอบไปนั่งดูที่เครื่องคุณแม่ หรือบางทีก็เปิดให้ดู
ที่ iPad แต่เวลาดูที่ iPad จะมีปัญหาหน่อย พอเปิด Barney ปั๊บ เด็กจิ๋วก็จะวิ่งเข้าไป
กอด Barney รักมาก กอดไปกอดมา มือก็ไปโดนปุ่มนั้นปุ่มนี้ Barney ก็หายไป พอ
เด็กจิ๋วไม่เห็น Barney ก็กรี๊ดๆลงไปดิ้นกับพื้น พอเปิดให้ใหม่ ก็วิ่งมากอด มาโดนปุ่ม
อีก เป็นแบบนี้จนเหนื่อย
ตอนเย็นเด็กจิ๋วไปเล่นกับจาน่า ไจโร เจอเฮียโรกระโดดเต้นท่าบ้าบอ เด็กจิ๋วคงจะไม่
เคยเห็นมาก่อน ใครจะเต้นน่าเกลียดแบบนี้ เด็กจิ๋วเห็นแล้วหัวเราก๊ากก๊ากไม่หยุดเลย
หัวเราะจนแบบหายใจไม่ทัน


วันที่ ๕๘๒ ... พฤหัส ๔ สิงหาคม ๒๕๕๔


วันนี้ปะป๊าไม่อยู่บ้าน พอกลับเข้ามาเจอเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วรีบมาสารภาพผิด ชี้ไปที่กำแพง
มีรอยปากกาเลอะอยู่ แล้วบอกว่า พริมทำ พริมทำ
ตอนหัวค่ำช่วงนี้เด็กจิ๋วกินนมแล้วไม่หลับทุกวันเลย ต้องใช้แผนแกล้งคุยกันอย่างที่ว่า
นอกจากนั้น เมื่อวานกับวันนี้ยังมีท่าพิเศษเพิ่มขึ้นมาด้วย คือให้เด็กจิ๋วลงไปนอนในบ่อ
บอล เด็กจิ๋วชอบมาก เข้าไปในบ่อบอลแล้วก็จะร้องหาบรรดาหมีๆต่างๆเข้าไปอยู่ด้วย
ทั้งหมีหมี หมีจุด หมีจิ๋ว เอาไปกอด กลิ้งไปกลิ้งมา เปิดไฟดาว ดูเพลินๆ บวกกับปะป๊า
กับคุณแม่แกล้งคุยกันด้วย ปั๊บเดียว เด็กจิ๋วก็สลบไปในบ่อบอล
เรื่องที่ว่าลิงคาบแก้ว จนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้ความจริง แล้วเด็กจิ๋วก็ยังคงพูดแบบนี้ทุกๆ
วัน ตอนนี้ไม่ใช่แค่ลิงแล้วนะ เวลาถามเด็กจิ๋วว่า ?ทำอะไร เด็กจิ๋วก็จะตอบว่าคาบแก้ว
คือไม่ว่าถามว่าอะไร ถ้าลงท้ายด้วย ทำอะไร เด็กจิ๋วจะตอบว่าคาบแก้ว อย่างเมื่อเช้า
เจออากงปลูกต้นไม้อยู่ ก็ถามเด็กจิ๋ว ว่าอากงทำอะไร เด็กจิ๋วก็ตอบ คาบแก้ว คาบแก้ว
วันนี้ขอยืมตุ๊กตา Barney จากพี่จาน่ามาให้เด็กจิ๋วเล่น ไม่แน่ใจว่าใช่ตัวที่ปะป๊าเคยซื้อ
ให้พี่จาน่าเมื่อตอนเป็นเด็กหรือเปล่า ตอนนั้นจาน่ากับไจโรก็ชอบ Barney มาก ปะป๊า
เคยซื้อตุ๊กตาให้หลายตัวเลย ตัวเล็ก ตัวใหญ่ แบบห้อยกระเป๋าก็มี ตอนนี้พยายามหา
ซื้ออยู่ แต่หายากเหมือนกัน ในเว็ป ส่วนใหญ่ของจะหมด ไม่รู้ว่าตอนนี้เค้าเลิกฮิตกัน
แล้วหรือไง ที่มีแน่ๆเลยคือที่ Toy'R US แต่รู้สึกว่าแพงมาก คือช่วงนี้เด็กจิ๋วรัก barney
มาก เลยลองยืมของพี่จาน่ามาให้เล่น พอเด็กจิ๋วได้ไปก็เอาไปกอดแล้วก็จุ๊ปปากใหญ่
แบบว่ารักมาก พอคุณแม่เอามาดู ปรากฎว่า Barney ของพี่จาน่า เน่ามาก เหม็นแล้วก็
แฟ่บแบบว่าไส้ระเหิดหายไปหมดแล้ว เหลือแต่หนังห้อยต่องแต่ง คุณแม่บอกว่ามิน่า
เห็นเด็กจิ๋วคันๆหน้า สงสัยเป็นเพราะ Barney เน่านี่แหล่ะ



วันที่ ๕๘๓ ... ศุกร์ ๕ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
 
เด็กจิ๋วชอบมามุดโต๊ะทำงานของปะป๊ามาก เข้าไปนั่งเล่นนานๆ ชอบมานอนบนเบาะวาง
เท้าของปะป๊า บางวันก็แอบไปทำสมาธิเบ่งอึ๊ อย่างวันนี้ก็เข้าไปกินข้าว คว้าหนมจีบแล้ว
วิ่งหนีอี๊ป้อมเข้ามาแอบนั่งกินอยู่ใต๊ะโต๊ะ คือใต้โต๊ะเป็นทั้งห้องกินข้าวทั้งห้องส้วมเลย ที่
แย่คือเป็นที่อยู่ของยุงด้วยซิ วันนี้เด็กจิ๋วก็เจอมาสองตุ๋มที่หน้า
เดี๋ยวช่วงต่อไปนี้จะเป็นฤดูกาลท่องเที่ยวของเด็กจิ๋วอีกแล้ว มี Praxis Trip ที่วังน้ำเขียว
มีของกระบี่ที่ซื้อเก็บไว้นานมากแล้ว มีของที่ต้องไปรีวิวให้กับ KTC น่าจะไม่ต่ำกว่า ๒ ที่
แล้วยังมีที่ X2 กุยบุรีอีก เนื่องจากพอกลับจาก X2 สมุยแล้วคุณแม่ไปรีวิวตำหนิบริการใน
เว็ป ทางรีสอร์ทเลยรีบโทรมาขอโทษแล้วให้ไปพักฟรีที่กุยบุรี แล้วก็ยังมีที่ศาลาเขาใหญ่
อันนี้ต้องไปกับอี๊ตุ๋มอี๊นก



วันที่ ๕๘๔ ... เสาร์ ๖ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
 
วันนี้เป็นวันเกิดคุณแม่ เราพาเด็กจิ๋วไปตัดเค้กวันเกิดกันที่บ้านราชบุรี พอไปถึง เด็กจิ๋วก็
พุ่งตัวไปที่ชั้นวางพรมหน้าร้าน แล้วไปรื้อพรมที่ละผืนลงมาวางที่พื้น เล่นเหมือนคราวที่
แล้วเลย สงสัยจะจำได้ ไม่รู้สนุกยังไง พอขึ้นไปบนบ้าน รู้สึกว่าวันนี้คึกจะจัด วิ่งไปวิ่งมา
รื้อของหยิบได้ก็วิ่งไปหย่อนไว้ตามรูต่างๆของบ้าน แล้วก็พูดๆคนเดียวไม่หยุด กลางวันก็
ไม่ยอมนอน มาง่วงจัดก็ตอนสี่โมง เลยตัดสินใจให้นอนไปชั่วโมงหนึ่ง ไม่งั้นเดี๋ยวตอนที่
ไปกินข้าวเย็นกัน ต้องกรี๊ดลั่นร้านแน่ๆ พอได้เวลาคุณแม่ก็ปลุกพาไปกินข้าวที่รื่นรส เด็ก
จิ๋วหน้าตางัวเงียมาก ไม่ยอมให้อากงอาม่าอุ้ม กว่าอาม่าจะหลอกล่อได้ ต้องงัดกระเป๋า
ตังมาโชว์แล้วบอกว่าจะพาไปซื้อของเล่น เด็กจิ๋วถึงยอมให้อุ้มไปด้วย แบบนี้งกของเล่น
นะเนี่ยะ วันนี้ไม่ได้ของเล่นกลับมา แต่อาม่าบอกว่า ไปดูเค้าร้องเพลงลูกทุ่ง เด็กจิ๋วชอบ
มาก ดูไม่เลิก เต้นตามด้วย กลับมาบ้านก็มาร้อง Happy Birth Day ให้คุณแม่กัน เด็กจิ๋ว
กินเค้กไอติมไปก้อนใหญ่มาก



วันที่ ๕๘๕ ... อาทิตย์ ๗ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
 
เมื่อคืนกลับมาบ้าน นั่งเล่นกันไปมา เด็กจิ๋วก็ร้องเพลง Happy Birth Day เล่น เออ เพิ่ง
นึกขึ้นมาได้ว่า เพลงนี้เด็กจิ๋วร้องเป็นตั้งแต่ตอนเบบี๋แล้วนี่ วันนี้ฟังรอบเดียวก็มาร้องตาม
ได้เลย ร้องแล้วก็เต้นโยกขึ้นลงแบบว่าเพลงมันส์มาก เนื่องจากว่าปะป๊าเป็นหวัด อาการ
รุนแรงพอสมควร เมื่อคืนปะป๊าเลยต้องมานอนในห้องโฮมคนเดียว กลัวเด็กจิ๋วจะติดหวัด
เป็นวันแรกในรอบสิบปีเลยนะที่ปะป๊าไม่ได้นอนกับคุณแม่ ตอนกลางวันวันนี้เด็กจิ๋วก็ไม่
ยอมนอนอีกแล้ว เล่นโน้นนี่ไปเรื่อย เลยจับอาบน้ำแล้วพาเข้านอนตอนหกโมงครึ่ง ตอน
นี้เหมือนกับว่าเด็กจิ๋วจะติดหวัดไปแล้ว หายใจฟืดฟ้าด นอนก็ไม่หลับสนิท ตื่นมาร้องไห้
กลางดึกหลายที ต้องอุ้มเต้นอยู่นานถึงจะยอมหลับต่อได้



วันที่ ๕๘๖ ... จันทร์ ๘ สิงหาคม ๒๕๕๔

เด็กจิ๋วเป็นหวัดจริงด้วย เมื่อคืนย่ำแย่เหมือนกัน คุณแม่บอกว่าต้องดูแลเด็กจิ๋วแล้ว ยัง
ต้องดูแลปะป๊าด้วย ป่วยทั้งพ่อลูกเลย วันนี้เลยจับมือกันไปหาหมอด้วยกัน ก็เป็นหวัด
ธรรมดา ไม่มีไข้ เด็กจิ๋วไม่ต้องตรวจเลือด แค่ไปเอายากลับมากินกันสองพ่อลูก ครั้ง
นี้เด็กจิ๋วได้ยาแบบใหม่ คุณแม่หนักใจมาก ต้องใช้ปริมาณเยอะมาก 5 cc คือต้องดูด
๒ หลอด นี่แค่ยาตัวเดียวนะ ยังมียาตัวอื่นๆอีก ตอนเย็นลองป้อนยาที่ว่าดู ก็เละเทะอ่ะ
ทั้งอ้วกทั้งบ้วน ยาเลอะเต็มหน้าเด็กจิ๋ว ไหลลงคอไปถึงตัว คือเวลาป้อนยาเนี่ยต้องจับ
แก้ผ้านะ ป้อนเสร็จก็แจ๋มมะต่อทันที อาบน้ำเสร็จก็หลับไปได้โดยดี ตอนกลางคืนก็มี
ตื่นมาบ้างแต่ก็ถือว่าใช้ได้ ไม่งอแงมาก เพราะไม่มีไข้ด้วยแหล่ะ


วันที่ ๕๘๗ ... อังคาร ๙ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
เช้านี้ปะป๊ากับคุณแม่ต้องออกจากบ้านตั้งแต่ ๗ โมง พาคุณแม่ไปตรวจตาสำหรับที่จะ
ทำ Lasik ต้องทิ้งเด็กจิ๋วไว้กับอี๊ป้อมตั้งแต่เช้าเลย อี๊ป้อมเล่าให้ฟังว่ามื้อกลางวันป้อน
ยาให้เด็กจิ๋ว ง่ายดายเหลือเกิน แค่เปิดบาร์นีย์ให้ดู ป้อนแกงจืดไปสลับกับป้อนยาไป
ด้วย เด็กจิ๋วด้วยความเพลินเจออี๊ป้อมลักไก่แบบไม่รู้ตัว กินยาไปจนหมดแต่โดยดี
วันนี้อี๊ป้อมพาเด็กจิ๋วดู youtube ตามปกติ จังหวะที่มันช้าภาพไม่มาซะที เด็กจิ๋วก็พูด
ว่า กำลังโหลดอยู่ อี๊ป้อมงงเลย รู้ได้ไง คือคุณแม่ชอบพูดเวลาเล่น ipad กันแล้วมัน
กำลังโหลดก็จะบอกว่า รอก่อน กำลังโหลดอยู่ เรื่อง ipad วันนี้ก็มีอีกนะ คุณแม่ปิด
เครื่องไว้ พอเด็กจิ๋วไปหยิบมาเปิด ก็เปิดไม่ติด เด็กจิ๋วคว้า ipad วิ่งไปหาคุณแม่ พูด
ว่า ชาร์ตแบ็ต ชาร์ตแบ็ต รู้ได้ไง คำนี้ไม่มีใครสอนซะหน่อย
ตอนเย็นๆปะป๊าเอาหลอดเสียบแก้วน้ำให้เด็กจิ๋วดูด เด็กจิ๋วดูดแล้วก็แบ่งให้ปะป๊าดูด
บ้าง ปะป๊าแกล้งทำเป็นดูดปลอมๆ ปกติเด็กจิ๋วจะอนุโลมให้ แต่วันนี้เด็กจิ๋วไม่ยอม
เอามือมาง้างปากปะป๊าออก บอกว่า ป๊าเปิด ป๊าเปิด ง้างปากแล้วก็เอาหลอดยัดปาก
เข้าไปเลย
ทำไมเด็กจิ๋วไม่เหมือนเด็กป่วยนะ คึกจัดมากมาก ตัวเองก็มีน้ำมูกไหลยืด หายใจไม่
ออก แต่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังวิ่งเล่น โวยวาย กรี๊ดกร๊าด เหมือนปกติ



วันที่ ๕๘๘ ... พุธ ๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
 
ปะป๊านั่งเล่น ก.ไก่ กับเด็กจิ๋ว คือเอาปากกาขีดๆเขียนๆลงกระดาษ พอเพลินได้ที่ก็
เริ่มมาขีดแขนปะป๊า ปะป๊าก็โวยบอกให้ขอโทษ เด็กจิ๋วทำหน้าจ๋อยมากบอกว่า ขอ
โทษ พูดเสร็จก็เอาปากกามาขีดแขนอีกข้างของปะป๊าทันที
เด็กจิ๋วเป็นหวัด ปะป๊าก็เป็นหวัด ปะป๊าเลยลองเอากระดาษมาให้เด็กจิ๋วสั่งขี้มูกพร้อม
กับปะป๊า หนึ่ง สอง สาม สั่งพร้อมกัน เด็กจิ๋วก็สั่งออกมาได้จริงด้วย
ตอนเล็กๆ เด็กจิ๋วเรียกคุณแม่ว่า "แม่" แล้วเรียกปะป๊าว่า "ป่าป๊ะ" ไม่ใช่ปะป๊าธรรมดา
ด้วย ปะป๊าแบบเสียงอ่อนเสียงหวานแบบชวนน่าหมั่นไส้มาก ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้วนะ
เด็กจิ๋วจะเรียกคุณแม่ว่า "คุณแม่" แล้วเรียกปะป๊าว่า "ป๊า" ไม่ใช่ป๊าธรรมดาด้วย เป็น
ป๊า! แบบตะคอก เหมือนจะเรียกมาด่า ความจริงก็คือเด็กจิ๋วพูดตามผู้ใหญ่นั่นแหล่ะ
ก็ปะป๊าชอบเรียกคุณแม่ว่า "คุณแม่" ส่วนคุณแม่ชอบเรียกปะป๊าว่า "ป๊า" เหมือนทั้ง
คำพูดและน้ำเสียงเชียว
เมื่อวานที่อี๊ป้อมหลอกป้อนยาสลับกับป้อนซุป ก็สลับกับอย่างละคำ พอกินไปกินมา
ได้สักพัก เด็กจิ๋วเริ่มรู้ทัน บอกอี๊ป้อมว่า ซุปอย่างเดียว!
วันก่อนเล่นใส่แว่นกันแดดกับเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วหยิบแว่นมาใส่กลับหัว ปะป๊าเลยบอกว่า
"แว่นมันกลับหัว เด็กจิ๋ว หมุนก่อน" เด็กจิ๋วได้ยิน ก็จัดการหมุนตัวเองหนึ่งรอบ แล้ว
ใส่แว่นใหม่ มันก็ยังกลับหัวอยู่ดีแหล่ะ เด็กจิ๋ว ให้หมุนแว่น ไม่ใช่ให้หมุนตัว เป็นมุข
หรือว่างงจริงก็ไม่รู้
วันนี้ไม่ได้ถ่ายรูปเด็กจิ๋วนะ เพราะอาแปะยืมกล้องไปถ่ายพี่โฮไอทำการแสดงวันแม่
ที่โรงเรียน ไม่รู้จะยอมเต้นหรือจะลงไปนอนดิ้นกับพื้นแบบพี่ไจโร พี่ไจโรแสบสุดๆ
แล้ว ตอนที่ไปแสดงประจำปีเนี่ยะแหล่ะ เป็นการแสดงใหญ่บนเวที มีเพื่อนๆเต้นกัน
หลายสิบคน พี่โรลงไปนอนกับพื้นไม่ยอมเต้นเฉยเลย เดี๋ยวดูเด็กจิ๋วแล้วกัน อีกสอง
ปีจะเป็นไง



วันที่ ๕๘๙ ... พฤหัส ๑๑ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
ในที่สุดคุณแม่ก็ทนไม่ไหว ขอเป็นหวัดด้วยอีกคนหนึ่ง ตอนนี้เป็นพร้อมหน้าพร้อมตา
๓ พ่อแม่ลูก อี๊ป้อมก็ใกล้จะเป็นแล้วด้วย เมื่อวานพี่จาน่ากับไจโรมาเล่นกับเด็กจิ๋ว มี
แบบเอาปากมาจุ๊บเด็กจิ๋วด้วย ปะป๊าก็บอกว่าเดี๋ยวติดหวัดนะ ไจโรบอกว่าไม่เป็นไร
ไจโรก็เป็นหวัดเหมือนกัน เอาเชื้อโรคมาแลกเปลี่ยนกัน
เมื่อเช้าเด็กจิ๋วเอากล่องดนตรีที่ปะป๊าเคยซื้อให้คุณแม่เมื่อ ๒๐ ปีที่แล้วมาเล่น มันจะ
เก่าแก่อะไรขนาดนั้น เป็นกล่องไม้ เวลาไขลาน จะมีเสียงดนตรี กับมีตุ๊กตาหมีมาเล่น
ไวโอลิน เล่นไปเล่นมา เสียเลย! ตอนนี้ไขไม่ดังแล้ว เด็กจิ๋วเล่นยังไงเนี่ยะ
ช่วงนี้ที่ปะป๊าไม่สบาย คุณแม่จะคอยจัดยามาวางไว้ให้ปะป๊ากิน เด็กจิ๋วจ้องตาเป็นมัน
มาหลายวันแล้ว พยายามจะพุ่งตัวไปหยิบเล่น วันนี้ทำสำเร็จ ตอนเราเผลอก็พุ่งตัวไป
คว้ามา โชคดีที่ไม่เอาเข้าปากตัวเอง แต่มายัดใส่ปากปะป๊าแทน ยัดจริงจังมาก ปะป๊า
ไม่ยอมกิน ก็เอานิ้วมาง้างปาก บอกว่า ป๊าเปิด ป๊าเปิด แล้วเอายายัดเข้าไป เด็กจิ๋วอ่ะ
กินยานะ ไม่ใช่ขนม มันต้องมีกรรมวิธี ต้องอมน้ำไว้ก่อน กลืนยา แล้วกินน้ำตาม
ตอนเย็นเด็กจิ๋วหยิบแว่นกันแดดมาใส่ แล้วเดินอวดไปทั่วออฟฟิต พี่ๆมาดูขำกันใหญ่
เดินไปเดินมา หัวก็ไปโหม่งกระจกดังโครม เสียงดังสนั่นหวั่นไหว จากเท่ห์ๆกลายเป็น
เสียฟอร์มไปเลย เด็กจิ๋ว



วันที่ ๕๙๐ ... ศุกร์ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
 
วันนี้วันแม่นะเด็กจิ๋ว อี๊ป้อมทำเหมือนปีที่แล้วเลย ซื้อดอกมะลิมาให้เด็กจิ๋วไหว้คุณแม่
เด็กจิ๋วก็คว้าแล้ววิ่งไปหย่อนให้คุณแม่ แค่นั้นแหล่ะ
เมื่อคืนนี้พี่จาน่าขึ้นมาเล่นสงคราม Angry bird กัน ตอนนี้เด็กจิ๋วมีตุ๊กตา Angry bird
หรือที่เด็กจิ๋วเรียกว่า bird bird เยอะมาก มีตัวยางพร้อมหนังสติ๊ก ตัวยิงแบบพลาสติก
ตุ๊กตาหัว bridๆที่ซื้อจากราชบุรี หมอน birdๆ ตุ๊กตาตัวใหญ่ที่สั่งซื้อในเว็ป เมื่อคืนเล่น
เอาหัว birdๆ มาเขวี้ยงกัน พยายามให้เด็กจิ๋วเขวี้ยง เด็กจิ๋วก็ไม่ยอม จับไปยื่นส่งให้พี่
จาน่า ปะป๊ากับพี่จาน่าก็เล่นกันรุนแรงมาก เด็กจิ๋วคงจะงง ว่าทำไมถึงเอาของมาปากัน
แล้วทีตอนเด็กจิ๋วคว้าของใช้มาปาใส่เรา ทำไมเราต้องดุด้วย ปะป๊าก็งงๆเหมือนกันนะ
ไม่รู้จะบอกยังไงว่าของไหนปาได้อะไรปาไม่ได้
ตอนกลางวันพากันออกไปกินข้าวที่ร้านครัวเจ๊ง้อ ที่จริงจะไปทั้งตระกูลปะป๊า แต่บ้าน
พี่จาน่ากับไจโรมาช้ามาก เลยต้องเบี้ยวไป เด็กจิ๋วเจอพี่ๆมากันเยอะๆแล้วเขินไม่ยอม
เล่น กระโดดเกาะปะป๊าแน่นแล้วซบหน้าไม่เผยโฉม ไม่ยอมให้ใครอุ้มด้วย อากงก็ไม่
เอา ต้องให้ปะป๊า คุณแม่ แล้วก็อี๊ป้อมผลัดกันอุ้มเดินเที่ยว ให้นั่งโต๊ะกินข้าวด้วยกันก็
ไม่เอา ที่ร้านวันนี้คนแน่น พากันมาเลี้ยงวันแม่กัน โต๊ะส่วนใหญ่ก็จะมีอาม่า พ่อแม่ กับ
หลานๆ มีเด็กเล็กๆหลายคนวิ่งกันจ้าละหวั่น มีเด็กโต๊ะข้างๆพยายามจะมาแตะอั๋ง หอม
แก้มเด็กจิ๋ว แต่เด็กจิ๋วสงวนท่าทีไว้ ถอยหลังไม่ยอมให้หอมได้ เด็กคนนี้เดินสวนกันที
ไรจะพุ่งตัวมาหอมแก้มเด็กจิ๋วอยู่เรื่อย กินข้าวเสร็จแล้ว พาเด็กจิ๋วไปตลาดหลังการบิน
ไทย เพราะพี่โฮไอบอกว่ามีร้านขายของเล่นเยอะ พี่โฮไอได้ของเล่นมาจากที่นี่เยอะ
รวมทั้งแว่นกันแดดที่ใส่ติดหน้าไว้ตลอดเวลา ไม่เห็นเดือนเห็นตะวันมาหลายวันแล้ว
ไปแวะซื้อบาร์นนี่ย์โดยเฉพาะเลย เพราะช่วงนี้เด็กจิ๋วกำลังเห่อมาก ได้ตุ๊กตามี ๔ ตัว
แต่ละตัวร้องเพลง I love U ได้ ช่วงนี้ไม่มีของเล่นหรือของใช้เป็นบาร์นนี่ย์เลย สงสัย
จะหมดความนิยมไปจริงๆด้วย ขนาดตุ๊กตายังหายากเลย ปรากฎว่าในชุด ๔ ตัวนี่ ตัวที่
เด็กจิ๋วชอบที่สุดไม่ใช่บาร์นนี่ย์ แต่เป็นน้องใหม่ Riff ตัวสีส้ม น่าตาแย่สุดนะ ทำไมถึง
ชอบอ่ะ เด็กจิ๋ว กลับมาบ้านก็เอามากอดเล่นตลอดจนตอนกลางคืน หลับไปแล้วนะยัง
ละเมอร้องโวยวาย บาร์นนี่ย์ บาร์นนี่ย์ ต้องไปเอาตุ๊กตาบาร์นนี่ย์มาให้กอด



วันที่ ๕๙๑ ... เสาร์ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
 
ตอนนี้เด็กจิ๋วมีตุ๊กตาเยอะ การบริหารจัดการเลยมีปัญหา อยู่ดีๆเด็กจิ๋วก็นึกจะเอาตัวนั้น
ตัวนี้ แล้วบางทีมันกระจายกันอยู่ทั่วบ้าน บางตัวอยู่ที่ออฟฟิต บางตัวอยู่ห้องโฮม ห้อง
นอน สนามเด็กเล่นก็มี เวลาเด็กจิ๋วต้องการแล้วไม่ได้ ก็กรี๊ดๆจนเราก็ต้องไปเอามาให้
จนได้ แล้วอย่างจะเอา bird bird มันมีอยู่ ๕ ตัวใหญ่ๆ แบกมาก็ไม่หมด บาร์นีย์ก็มีตั้ง
๔ ตัว แบกกันทีวุ่นวายไปหมด
ตอนเช้า ทำผักโขมอบชีสกับมักโรนีอบชีสให้เด็กจิ๋วกิน ช่วงนี้จะให้เด็กจิ๋วกินไส้กรอก
ได้แล้ว กินข้าวเสร็จก็พากันไปบ้านน้าเอ๋ คุณยายบอกว่าคิดถึงเด็กจิ๋ว ตอนไปถึงบ้าน
น้าเอ๋ เด็กจิ๋วก็เกาะพวกเราแน่น ซุกหน้า ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมามอง เป็นแบบนี้อีกแล้ว
เหมือนเมื่อวานเลย เวลาเจอคนแปลกหน้า แต่บางทีเจอคนแปลกหน้ามาออฟฟิตบ่อย
บ่อยก็ไม่กลัวนะ ที่บ้านน้าเอ๋เลี้ยงแมวไว้ ๔ ตัว เด็กจิ๋วเป็นคนชอบแมวอยู่แล้ว ตอนที่
ไปเที่ยวตามรีสอร์ท ก็ชอบไปดูแมว แต่ทั้งปะป๊ากับคุณแม่ไม่ค่อยชอบ เลยให้อี๊ป้อม
อุ้มพาไปดู เด็กจิ๋วก็กล้าๆกลัวๆนะ อยากดูแต่ปากก็บอกว่า กลัวกลัว หลังๆเริ่มสนิทกับ
น้ากุ๊ก น้องสาวน้าเอ๋ เพราะน้ากุ๊กเป็นคนจัดโชว์แมวให้เด็กจิ๋วดู
เมื่อวานพี่สาล้างบ่อปลาคราฟเหมือนทุกอาทิตย์ แต่ไม่รู้ทำไง ปลาลอยผะงาบๆกันทั้ง
บ่อในน้ำก็มีฟองลอยเต็ม มีกลิ่นเหมือนน้ำยาอะไรสักอย่าง ปะป๊าต้องถ่ายน้ำออกไป ๒
รอบก็ยังไม่หายดี วันนี้ให้พี่สาล้างทั้งบ่อ ล้างทั้งถังกรอง ถึงค่อยยังชั่วขึ้น แต่ก็ทำปลา
ตายไป ๕-๖ ตัว ปกติเด็กจิ๋วต้องไปเล่นที่บ่อนี้ทุกวัน ไปให้อาหารปลา ไปเอาบัวรดน้ำ
มาตักน้ำเล่น วันนี้ก็จะวิ่งไปเล่นแต่ต้องห้ามไว้ กลัวไปเห็นภาพบาดตา ปลาหงายท้อง
ตายกัน


วันที่ ๕๙๒ ... อาทิตย์ ๑๔ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
 
๓ วันมานี่ เด็กจิ๋วตื่นเช้ามากทุกวันเลย ๖ โมง ๗ โมง คุณแม่โทษปะป๊าว่า เป็นเพราะ
ตอนเด็กจิ๋วกินนมมื้อเช้ามืดเสร็จแล้วปกติก็จะหลับต่อ แต่สองวันที่ผ่านมานี่ ปะป๊าทำ
เสียงดัง เด็กจิ๋วเลยไม่ยอมหลับต่อ เด็กจิ๋วตื่นก็คึกคักทันที ปะป๊าเลยต้องพาขึ้นไปที่
สนามเด็กเล่น ช่วงนี้จะเปิดบาร์นีย์เป็นหลัก เวลาเปิดบาร์นีย์ที่นามเด็กเล่น จะดีอย่าง
ตรงที่เด็กจิ๋วจะไม่นั่งจ้องดูอย่างเดียว เด็กจิ๋วจะดูไป วิ่งเล่นไป ส่วนใหญ่ตอนที่เป็นบท
พูดจะไม่ค่อยชอบ ไปวิ่งเล่นแทน แต่พอมีเพลงมาก็จะวิ่งกลับมายืนจ้องหน้าจอ มีเต้น
ตามไปด้วย พอเพลงจบก็พูดว่า อีก อีก ช่วงที่ไปวิ่งเล่น ก็จะชอบปีนบ้านน้อยสองชั้น
แปลกนะ ตอนนี้เด็กจิ๋วไม่กล้าไหลตัวลงมาจากบ้านน้อย จะมานั่งห้อยขาแล้วเรียกเรา
ป๊าอุ้ม ป๊าอุ้ม ทั้งๆที่ตอนเล็กๆก็ลื่นลงมาเองได้ สงสัยโตขึ้นแล้วเริ่มกลัวนั่นกลัวนี่มาก
ขึ้น น่าจะมาจากประสบการณ์ด้วยแหล่ะ ได้เคยเจ็บตัวจากการตกบ้างแล้ว สองวันมา
นี่ชอบเล่น bird bird เลียนแบบที่ปะป๊าเล่นกับพี่จาน่าวันก่อน คือเด็กจิ๋วจะขึ้นไปอยู่บน
บ้านน้อยแล้วโยน bird bird ลงมาให้ปะป๊า ปะป๊าก็โยนกลับขึ้นไป
ตอนเย็นๆ ปะป๊ากับคุณแม่เปิด ดงอี ดูกัน เป็นซีรีย์เกาหลีโด่งดังอยู่ในช่วงนี้ โหลดมา
ครบทุกตอนแล้ว ก็นั่งดูกันหมดสามพ่อแม่ลูกเลย ที่จริงไม่ควรให้เด็กจิ๋วดูเลยนะเนี่ยะ
แต่ไม่เป็นไร พอตอนมีฉากน่ากลัวมา ก็ใช้วิธีปิดตาเด็กจิ๋วแทน เอาหมีหมีมาปิดตาไว้
เด็กจิ๋วก็แปลก ตอนแรกนึกว่าไม่น่าจะยอมให้ปิด ตามนิสัยแล้ว ต้องดึงออกแน่นอน
แต่ปรากฎว่าเด็กจิ๋วชอบ ยอมให้ปิดแต่โดยดี นานเท่าไหร่ก็ไม่ว่า บางทีหยิบหมีหมีไม่
ทัน เราก็ใช้มือปิด เด็กจิ๋วไม่ยอม บอกให้เอาหมีหมีมาปิด คงจะนึกว่าเป็นการเล่นแบบ
หนึ่งแน่ๆ คล้ายๆซ่อนแอบ ชอบเล่นซ่อนแอบมาก ล่าสุดมุดเข้าไปแอบคุณแม่ในเสื้อ
ปะป๊าเลย คิดได้ไงเนี่ยะ แบบนี้ใครจะหาเจอ


วันที่ ๕๙๓ ... จันทร์ ๑๕ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
วันนี้เด็กจิ๋วก็ยังตื่นเช้าอยู่ดี ๗ โมง เช้านี้ปะป๊าหลับสนิท ไม่ได้ส่งเสียงดังด้วยนะคุณแม่
สงสัยเด็กจิ๋วจะตั้งนาฬิกาตัวเองใหม่แล้ว แบบนี้เมื่อก่อนก็เคยเป็น ตื่นเช้าทุกวันอยู่พัก
หนึ่งแล้วเดี๋ยวก็เข้าสู่สถานการณ์ปกติ
เมื่อวานดู ดงอี กันหนักไปหน่อย เช้านี้ เด็กจิ๋วมาถามหา ดงอี ดงอี เปิด เปิด
พี่โอไปเที่ยวออสเตียเลียเพิ่งกลับมา ซื้อตุ๊กตาโคอล่ามาฝาก เด็กจิ๋วเห็นแล้ววิ่งหนีอ่ะ
บอกว่า กลัวกลัว แต่พอเราเอาไปเก็บ เด็กจิ๋วก็ร้องจะเอา อยากจะเล่น พอเอามาให้ก็
บอกว่า กลัวกลัว เด็กจิ๋วจะเรียกว่า คนล่า คนล่า ไม่กล้าจับด้วย ใช้วิธีจับตรงป้ายยี่ห้อ
แล้วหยิบขึ้นมาห้อยต่องแต่ง สักพักหยิบไปขว้างใส่พี่โอ บอกว่า คืนคืน
ตอนเย็นไปเล่นกับจาน่าไจโรที่บ้านอาม่า นั่งห้อยขาอยู่บนตั่ง แล้วอยู่ดีๆก็ตกลงมาคว่ำ
หน้าเลย จริงๆแล้วไม่ค่อยเจ็บเพราะตกมาบนขาอาโกว แต่ภาพน่ากลัวมาก เพราะเด็ก
จิ๋วเอามือไปเกี่ยวกระจาดผลไม้กับถั่วต้มติดลงมาด้วย ถั่วต้มกระจายเต็มตัวเลย เสียง
ดังเพ้งพ้าง
ตอนค่ำ ขึ้นมาบนห้องแล้ว ในห้องครัวตรงประตูเข้าออก ไม่รู้ใครทำกระเบื้องแตกหลุด
ออกมาเป็นชิ้นเลย ไม่รู้ใครทำ แต่โทษพี่สาไว้ก่อน พอกระเบื้องแตกเลยทำให้พื้นตรง
นั้นเป็นแง่งแหลม แตกมาได้หลายวันแล้วล่ะ แต่ช่างมัน วันนี้ได้เรื่องเลย เด็กจิ๋วคลาน
ออกจากห้องครัว จังหวะที่กำลังก้าวข้ามประตู เท้าคงไปเกี่ยวกับแง่งที่ว่า ก็ไม่มีใครรู้
นะตอนที่โดน เพราะโดนแล้วเด็กจิ๋วก็ไม่มีอาการ ไม่บอกกล่าวใดๆทั้งสิ้น ยังวิ่งพล่าน
ไปมาทั่วบ้าน ปะป๊ามาเห็นอีกที เอ ทำไมพื้นบ้านมีรอยเลือดเต็มไปหมด เลยจับเด็ก
จิ๋วพลิกขึ้นมาดู เห็นเลือดไหลเยอะมาก ที่จริงแผลไม่ค่อยใหญ่ แต่โดนทิ่มมานานแล้ว
ยังวิ่งย้ำแผลไปมา เลือดเลยไหลออกมาเยอะ ทำไมเด็กจิ๋วเป็นขนาดนี้แล้วไม่รู้ตัวเลย
อ่ะ มันน่าจะเจ็บบ้างนะ ตอนคุณแม่มาจับทำแผลให้ เด็กจิ๋วก็ยอมให้ทำแต่โดยดี ไม่มี
อาการดิ้นเหมือนตอนกินยา อันนี้ทั้งเช็ดแอลกอฮอล์ ใส่เบตาดีน เอาพลาสเตอร์พันก็
นั่งนิ่งให้ทำ มีร้องเจ็บนิดหน่อยตอนใส่เบตาดีน แล้วมาร้องมากอีกที คือตอนที่อาบน้ำ
เสร็จแล้ว คุณแม่มาทำแผลให้อีกที อันนี้นั่งร้องไห้ น้ำตากระเด็นออกมาเป็นเม็ดๆเลย
บอกว่า เจ็บเจ็บ แล้วก้มหน้าลงไปเป่าเท้าตัวเองด้วย พร้อมกับพูดว่า พ่วง หาย สงสัย
จะเจ็บมากจริง ที่ปะป๊ากับคุณแม่แปลกใจก็คือทำไมเลือดของเด็กจิ๋วมันสีแดงสดมาก
ไม่เหมือนของพวกเราที่มันจะคล้ำๆหน่อย



วันที่ ๕๙๔ ... อังคาร ๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
 
เช้านี้เด็กจิ๋วเอาอีกแล้ว ตื่น ๗ โมง วันนี้ปะป๊าเตรียมตัวพร้อมเลย หอบหมอนกับผ้าห่ม
ไปสนามเด็กเล่นด้วย ขึ้นไปถึงก็เปิดบาร์นีย์ให้เด็กจิ๋วดู ส่วนปะป๊านอนห่มผ้าสบาย ให้
เด็กจิ๋วดูบาร์นีย์ไปวิ่งเล่นไป แต่เล่นไปเล่นมา เอ้า เลือดไหลออกมาอีกแล้ว สงสัยไป
แกะแผลเล่น เพราะเมื่อคืนแผลแห้งแล้วนะ เด็กจิ๋วเนี่ยะตัวชอบแกะแผลสุดๆ
วันนี้พี่นาโนกับดีโนโทรมาชวนไปหัวหิน พี่โนบอกว่าคิดถึงเด็กจิ๋วมาก แต่ไปๆมาๆก็ไม่
ได้ไปด้วย เพราะไม่ลงตัว ดีแล้วล่ะ เพราะช่วงนี้มีทริปที่จะต้องไปเที่ยวติดต่อกันเยอะ
มาก ของที่จะต้องไปรีวิว KTC ยังไม่รู้เลยว่าต้องไปกี่ที่
ตุ๊กตา birdbird ตัวสีดำชื่อว่า bomby แต่เด็กจิ๋วจะเรียกว่า ดำปี๋ เป็นอะไรที่เด็กทุกคน
โปรดปรานมาก ทั้งจาน่า ไจโร รวมทั้งเด็กจิ๋วด้วย แย่งกันแต่ตัวนี้ เด็กจิ๋วนี่ชอบแบบว่า
ต้องเอาติดตัวไว้ เวลาขึ้นไปสนามเด็กเล่นก็เอาไปด้วย ลงมาห้องโฮมก็เอามาด้วย ลง
มาออฟฟิตก็ยังร้องหาเอามาอีก ชอบมากกว่าบาร์นีอีก มันลำบากตรงที่ว่า ดำปี๋ ตัวมัน
ใหญ่มาก ขนาดเท่าลูกแตงโม เวลาที่ต้องอุ้มเด็กจิ๋วที่กำลังกอดตัวนี้อยู่ เป็นอะไรที่สุด
แสนจะลำบาก



วันที่ ๕๙๕ ... พุธ ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๔


 
 
สองวันมานี่ ตอนกลางคืนอาบน้ำเด็กจิ๋วเสร็จแล้ว จะพามาป้อนนมในห้องโฮมแล้วเปิด
ดงอีดูกัน เด็กจิ๋วจะดูเงียบๆเพลินๆแล้วหลับไปเองโดยง่าย ไม่ต้องใช้กำลัง เดี๋ยวนี้เด็ก
จิ๋วก็จะร้องหา ทงอีทงอี ทั้งวัน อย่างวันนี้ตื่นเช้ามาก็ร้องหา ทงอีทงอี เป็นอย่างแรกอ่ะ
ไม่ร้องหาปะป๊าด้วย เวลาเปิดอย่างอื่นแล้วหลอกว่าเป็นดงอี เด็กจิ๋วก็รู้นะ อย่างวันนั้น
คุณแม่ลองเปิดไปเจอหนังจีน ก็หลอกเด็กจิ๋วว่าทงอี เด็กจิ๋วดูไปสักพัก ก็บอกว่าไม่ใช่
ไม่ใช่ แล้วก็มีที่ชอบอีกอย่างคือ รายการวู้ดดี้ตอนเช้า ตอนแต่งตัวกัน คุณแม่ชอบเปิด
ดูไปด้วย ช่วงที่เพลงเบรครายการมา เด็กจิ๋วจะพุ่งตัวมาดู แล้วโยกตาม พอเพลงจบ ก็
เอาอีกเอาอีก
เด็กจิ๋วชอบเล่นจ๊ะเอ๋มาก เวลาอยู่ในออฟฟิตแล้วมีคนเดินเข้ามา จะวิ่งมาแอบกับปะป๊า
ชอบมามุดใต้โต๊ะกับไปยืนข้างหลังชั้นวางของ วันนี้คุณแม่เดินเข้ามาในห้อง เด็กจิ๋ววิ่ง
ไปหาคุณแม่ จะให้แม่อุ้ม แต่อยู่ๆก็คิดขึ้นมาได้ว่าควรจะซ่อนแอบดีกว่า ก็เลยหันหลัง
กลับแล้ววิ่งมาซ่อนตัวใต้โต๊ะทำงานปะป๊า โห แบบนี้ไม่ต้องแอบหรอก เค้าเห็นหมด
เมื่อวานกับวันนี้้ปะป๊าให้เด็กจิ๋วเป็นขนมโตเกียว เพราะว่าเวลาเด็กจิ๋วกินข้าวเสร็จแล้ว
หน้าจะมีกลิ่นเหมือนขนมโตเกียวไส้เค็ม วันนี้ก็ไปเล่นอยากกินขนมโตเกียวกับไจโร
ไจโรถามว่ากินได้จริงไม๊ ปะป๊าบอกว่า ได้ ไจโรเลยอ้าปากงับเข้าไปที่หัวเด็กจิ๋วหนึ่ง
ที เด็กจิ๋วร้อง เจ็บเจ็บ หัวเปียกน้ำลายไจโรเลย ไจโรนี่ก็เล่นซะแรงเชียว
ช่วงที่ปะป๊าเป็นหวัด จะพกหน้ากากปิดปากใส่ไว้ตลอด ช่วงนี้หายดีแล้ว แต่เด็กจิ๋วติด
ใจ ไปหยิบหน้ากากมาให้ปะป๊าใส่ทั้งวัน ตอนเย็นก็เอาอีก ปะป๊าก็บอกไม่เอาแล้ว ให้
เด็กจิ๋วใส่ เด็กจิ๋วก็บอกไม่เอาให้ปะป๊าใส่ งอแงกันไปมาพ่อลูก จนในที่สุดเด็กจิ๋วก็หา
ทางออกแบบสมานฉันท์ได้ โดยการเอาไปปิดปากหมีจิ๋วแทน เก่งมาก



วันที่ ๕๙๖ ... พฤหัส ๑๘ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
 
แผลที่เท้าเด็กจิ๋วแห้งปิดแล้ว แต่เด็กจิ๋วชอบบอกให้คุณแม่ทำแผล แปะพลาสเตอร์ให้
สงสัยจะสนุก ปะป๊าว่าเด็กจิ๋วชอบเพราะมีพลาสเตอร์แปะอยู่แล้วเอานิ้วไปแกะเล่นได้
นั้นแหล่ะ
เมื่อคืนเราก็ดู ดงอี กันอีก ปกติพอถึงฉากน่ากลัว แบบมีสู้กัน จะต้องเอาหมีหมีมาปิด
ตาเด็กจิ๋ว แต่เมื่อคืน ปะป๊ากับคุงแม่ดูกันเพลิน สักพัก เด็กจิ๋ววิ่งมาหาคุงแม่บอกว่าปิด
ตา ปิดตา คือมันมีฉากตัวโกงฆ่าทหารฮ่องเต้ตายไปหลายคนแล้ว ปะป๊ากับคุงแม่มัวดู
กันเพลินลืมปิดตาให้เด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วก็ดีนะ ไม่ลักไก่แอบดู รีบมาปิดตา
วันนี้อี๊ป้อมพาเด็กจิ๋วไปซื้อฮูลาฮูบมาเล่น เพราะเด็กจิ๋วเห็นของผู้ใหญ่ที่เราเตรียมไว้จะ
เอาไปเล่นที่ไปเที่ยวด้วย เด็กจิ๋วเห็นแล้วอยากเล่นบ้าง เล่นไม่เป็นหรอก เอามาทำท่า
ฮาฮาเท่านั้นแหล่ะ
ตอนกลางวันอยู่ที่ออฟฟิต เด็กจิ๋วก็ร้องหา ดงอี ทั้งวันเลย บอกว่าดูได้แต่ตอนกลางคืน
ก็ไม่เชื่อ อี๊ป้อมเลยเปิดในยูทูปให้ดู เด็กจิ๋วก็ตั้งหน้าตั้งตาอยู่ราวกับว่าดูรู้เรื่องจริงๆ พี่พี่
ที่ออฟฟิตขำกันใหญ่
ช่วงนี้เด็กจิ๋วขยันกินมาก มีหลายคนทักว่าอ้วนแล้วนะ หิวทั้งวัน ขอกินทั้งวัน


วันที่ ๕๙๗ ... ศุกร์ ๑๙ สิงหาคม ๒๕๕๔

เด็กจิ๋วตื่นเช้ามาวันนี้ คำแรกที่พูดคือ ทงอีทงอี แล้วตอนอยู่ออฟฟิตก็ให้คุงแม่เปิดให้ดู
ทั้งวัน ปิดก็ไม่ยอม ทงอี ทงอี
เด็กจิ๋วกินเก่งจริงช่วงนี้ ตอนเช้าขอกิน นมแล็บ กับ บัตเตอร์เค้กไปหนึ่งชิ้น กินจนเกือบ
หมดเลยนะ ผ่านไปสิบนาทีขอกิน เกิ่ดเกิ่ด อีก เอาให้ป้อนเอง ตักจ้วงเข้าปากคำต่อคำ
เร็วมาก ปั๊บเดียวเหมดกล่อง คุงแม่ตกใจมาก ทำไมกินเก่งแบบนี้ กินเร็วอีกต่างหาก ที่
ตกใจสุดขีดคือผ่านไปอีกห้านาที เด็กจิ๋วก็ขอกินหนมอีก คุงแม่หนมหนม คุงแม่บอกว่า
ไม่ไหวแล้วเด็กจิ๋ว กินเก่งเกิ้น
ของเล่นตัวหยอดบล็อกไม้ ก่อนหน้านี้เวลาให้เด็กจิ๋วหยอด จะต้องชี้ให้หยอดรูไหน แต่
ตอนนี้เด็กจิ๋วสามารถดูรูปร่างของบล็อกแล้วเลือกรูหยอดได้เองแล้ว แต่จะชอบหยอด
แค่บางตัว สงสัยจะเป็นตัวง่ายๆ อย่าง วงกลม หรือตัวกากบาท ชอบอยู่สองตัวนี้ หยอด
ไปแล้ว ก็ไม่ยอมเอาอันอื่นมาหยอด ไปเปิดฝาแล้วหยิบสองตัวนี้มาหยอดใหม่ แต่เรื่อง
ความอดทนก็ยังเหมือนเดิม พอหยอดแล้วไม่ลงก็จะเรียก ป๊าช่วย ป๊าช่วย อย่างวันนี้ป๊า
ไม่ช่วย ก็หยิบบล็อกไม้เขวี้ยงทิ้งเลย ไม่พอ มายกกล่องทั้งกล่องโยนทิ้งอีก น่าตีมาก


วันที่ ๕๙๘, ๕๙๙ ... เสาร์ ๒๐, อาทิตย์ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๕๔
เด็กจิ๋วไปเที่ยวทริปประจำปี --> เด็กจิ๋ว@นิกส์ลองสเตย์ วังน้ำเขียว


วันที่ ๖๐๐ ... จันทร์ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
เมื่อวานกลับมาถึงบ้านเร็วหน่อย แค่ ๔ โมงเอง พอมาถึง ก็ดูทงอีกันเลย ดูจนถึงดึกถึงดื่น
คุณแม่บอกว่าเด็กจิ๋วไม่ตื่นมากินนมมื้อกลางดึกได้ สองสามวันแล้ว เป็นช่วงตอนช่วงตี๓
หรือว่าเด็กจิ๋วจะเริ่มโตแล้ว หรือไม่อีกอย่างก็เพราะตอนระหว่างวัน เด็กจิ๋วกินกินเยอะมาก
ทั้งข้าว หนม นมแล็บ เกิ่ด
ตอนเด็กจิ๋วตื่นนอนกลางวันก็มีอาการงัวเงียเหมือนทุกที ตื่นแล้ว แต่ไม่ยอมลุก ให้อี๊ป้อม
อุ้มนอนต่อ อี๊ป้อมก็ถามว่า เด็กจิ๋วตื่นยัง หรือละเมอเนี่ยะ เด็กจิ๋วตอบว่า ละเมอ
ตอนหัวค่ำอาบน้ำเสร็จแล้วมานอนดูทงอีกันเหมือนเคย แต่วันนี้เด็กจิ๋วเบื่อแล้วหรือไงเนี่ย
ไม่ยอมดูแล้ว งอแง กรี๊ดๆ ต้องกลับไปอุ้มเต้นเหมือนเดิม ถึงจะยอมหลับได้



วันที่ ๖๐๑ ... อังคาร ๒๓ สิงหาคม ๒๕๕๔

เมื่อคืนเล่นร้องเพลงต่อคำกับเด็กจิ๋วอีกแล้ว เพลงฉันกับเธอ...เธอกับฉัน เด็กจิ๋วเก่งมากเลย
ร้องตามคำสุดท้ายของประโยคได้หมดเลย แต่ต้องเป็นคำสุดท้ายจริงๆนะ ลองเว้นคำก่อน
สุดท้ายให้พูด เด็กจิ๋วก็จะข้ามไปพูดคำสุดท้ายอยู่ดี แล้วอย่างให้นับเลข ตอนนี้เด็กจิ๋วจะนับ
ได้ถึง ๑๐ แต่หายไปบางเลข เด็กจิ๋วจะนับว่า ...๒ ๓...๕ ๖ ๗...๙ ๑๐
ช่วงนี้ปะป๊าไม่ค่อยทำอาหารให้เด็กจิ๋วกินแล้ว เพราะทำไปเด็กจิ๋วก็ไม่ค่อยกิน เด็กจิ๋วจะกิน
แต่แบบเดิมๆ ข้าวไข่เจียว แกงจืด ข้าวผัด ส่วนใหญ่ก็ให้อี๊ป้อมซื้อจากตลาดมา หรือเวลาที่
ปะป๊ากับคุณแม่ออกไปกินข้าวกลางวันก็ซื้อพวกข้าวผัดกลับมาให้
วันนี้อาม่าเอาลูกโป่ง Ben10 ของเฮียโฮไอมาให้เด็กจิ๋วเล่น เป็นลูกโป่งสวรรค์ลอยไปลอย
มา เด็กจิ๋วรู้จักด้วย เรียกว่า Ben10 เล่นอยู่ทั้งวัน เล่นไปเล่นมา พอตอนบ่ายเรียกว่า Benอี
ขำมาก คือเอา Ben10 กับ ทงอี มาปนกัน



วันที่ ๖๐๒ ... พุธ ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๔



 
เมื่อคืนดูทงอีกัน ปกติจะดูเวอร์ชั่นภาษาเกาหลี แต่เมื่อคืนเปลี่ยนมาเป็นเวอร์ชั่นพากย์ไทย
เด็กจิ๋วดูไปซักพักก็บอกว่า ไม่ใช่ จะเอาทงอี ทงอี เราบอกว่านี่แหล่ะทงอี เด็กจิ๋วก็
ไม่เชื่อ เด็กจิ๋วอ่ะ ชอบทงอีก็เพราะเค้าพูดจาภาษาตลกใช่ม้า
อาทิตย์ที่ผ่านมา เด็กจิ๋วชอบพูดว่า เหนื่อย เข้าใจความหมายนะ แต่แค่ทำอะไรนิด
หน่อยก็บอกว่าเหนื่อย ทำท่าเหนื่อยด้วย
กล่องพลาสติกใส่นมกล่องสำหรับกันเด็กบีบ ใช้ไม่ได้ผลนะ เด็กจิ๋วไม่ยอมใช้เลย
ถ้าเราใส่ให้ ก็จะแกะออกมา พอไม่ใช้ เด็กจิ๋วก็บีบนมปิ๊ดออกมาเลอะหมด
เด็กจิ๋วบางอารมณ์จะเรียกปะป๊าว่า กู๋เล็ก เรียกคุงแม่ว่า อากิ๋ม คือเรียกตามจาน่ากับ
ไจโรแหล่ะ แต่วันนี้เรียกคุงแม่ว่า คุงแม่กิ๋ม
วันนี้เด็กจิ๋วขำมากเป็นพิเศษ ตั้งแต่ตอนเย็นพาขึ้นไปเล่นที่สนามเด็กเล่นกับพี่จาน่า
ก็ขำ เห็นพี่จาน่าทำอะไรแปลกๆก็ขำ ปะป๊าเอาของมากลิ้งกับพื้นก็ขำ ขำต่อเนื่องถึง
ตอนอาบน้ำเสร็จ คุณแม่จับแต่งตัวก็ขำ แล้วก็คึกคะนองมาก มากระชากผมคุณแม่
เล่นอย่างแรง คุณแม่เจ็บมากแบบผมจะหลุดจากหัวอ่ะ แต่เด็กจิ๋วทำไปเพราะสนุก



วันที่ ๖๐๓ ... พฤหัส ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
สองวันมานี้ตอนค่ำเข้าห้องโฮมนอนดูทงอีกันแล้ว แล้วเด็กจิ๋วไม่ยอมหลับไปเหมือนเมื่อก่อน
อาละวาดกว่าจะปราบได้ก็เกือบเที่ยงคืน คิดว่าเป็นเพราะทงอีมาพูดไทยนั่นแหล่ะ เมื่อก่อนที่
พูดเกาหลีแล้วฟังเหลินหลับไป อย่างเมื่อคืนอาละวาดอยู่สองชั่วโมง ตอนเกือบเที่ยงคืนบอก
ว่าไปครัว ไปครัว หนมเค้ก หนมเค้ก ขำมาก คือตัวเองก็ง่วงมาก แต่งอแงวิ่งพล่านไปทั่วห้อง
คงจะใช้แรงเยอะ แล้วหิว มีอีกเรื่องคือช่วงนี้กินน้ำเยอะมาก อย่างเมื่อคืนนี้ พอไม่หลับก็จะขอ
กินน้ำไปเรื่อยๆกินหมดขวดก็ขอ เท เท กินจนอ๊วกออกมา เลอะหมีหมีด้วย ตอนเช้าต้องแอบ
เอาไปซัก
ปกติบัญชา คนส่งเอกสารของบริษัท จะชอบมาเล่นกับเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วจะรู้จัก พอบัญชามาก็จะ
เรียกว่า ชาชา แล้วเอาเอกสารไปยื่นให้ วันนี้บัญชาก็มาที่ออฟฟิตเหมือนทุกที แต่ต่างจากเดิม
ตรงที่ไม่ได้ใส่หมวกกันน็อคมาด้วย เด็กจิ๋วเห็นบัญชาแบบไม่มีหมวกกันน็อค ก็ตกใจ ถอยกลับ
มายืนเกาะหลังคุงแม่ คุงแม่ถามว่านี่ใช่บัญชาไม๊ เด็กจิ๋วตอบว่า ไม่ใช่


วันที่ ๖๐๔ ... ศุกร์ ๒๖ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
 
เมื่อคืนไม่ยอมหลับอีกแล้ว ตอนดึกก็ร้องจะไปครัว ตะโกนออกว่า หนมเค้ก! ดึกมากแล้วเด็กจิ๋ว
จะมากินเค้กตอนนี้ได้ไงนะ
ตอนนี้คุงแม่ออกตะเวนซื้อโป๊ะโก๊ะมาให้เด็กจิ๋วเต็มบ้าน สิบกว่าห่อ เป็นเพราะตอนนี้มีโปรโมชั่น
ที่ท็อปลดราคาถูกมาก กลัวเหมือนกันว่าเด็กจิ๋วจะโตเร็วเกินใช้ไม่ทัน
วันนี้ลองซื้อเยลลี่มาให้เด็กจิ๋วกิน เด็กจิ๋วกินเข้าไปแล้วทำหน้าเปรี้ยว สงสัยจะไม่ชอบ ไม่ยอม
กินต่อ
อี๊ป้อมเล่าว่าตอนเย็นพาเด็กจิ๋วเดินเล่นในซอย เด็กจิ๋วเห็นเงาตัวเองแล้วกลัววิ่งหนี อย่างฮามาก
อ่ะเด็กจิ๋ว ฟังอี๊ป้อมเล่าก็ขำแล้วนะ ตอนกลางคืนเราก็ดูทงอีกันตามปกติ เด็กจิ๋วก็ไม่ยอมหลับวิ่ง
พล่านไปทั่วห้องโฮมตามปกติ สักพักปะป๊ากับคุณแม่เห็นเด็กจิ๋วไปยืนหยุดนิ่งอยู่ ทำท่าแปลกๆ
คุณแม่บอกว่าสงสัยไปแอบเบ่งอึ๊อยู่ ที่ไหนได้ เด็กจิ๋วตะโกนเรียก ช่วยด้วย ช่วยด้วย ปรากฎว่า
เด็กจิ๋ววิ่งไปเจอเงาตัวเอง แล้วแบบว่ากลัวมาก ไม่กล้าขยับตัว ต้องให้เราไปอุ้ม อุ้มแล้วเกาะไว้
แน่นไม่กล้าลงพื้นอีกเลย หลังจากนั้นก็พยายามมาลากปะป๊าไปดูตรงที่มีเงาอีกนะ คืออยากจะดู
แต่ไม่กล้าไปดูคนเดียว ต้องให้ปะป๊าพาไป พยายามสอนแล้วว่าเงาคืออะไร แต่เด็กจิ๋วคงจะไม่
เข้าใจอ่ะ ตอนนี้ก็ยังกลัวเงาตัวเองอยู่


วันที่ ๖๐๕ ... เสาร์ ๒๗ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
 
อากงอาม่าราชบุรีนั่งนับวันที่ไม่ได้เจอหลาน บอกว่าไม่ได้เจอมายี่สิบกว่าวันแล้ว ที่จริง
ก็เห็นหน้ากันผ่าน facetime ทุกวันนะ วันละสามครั้ง วันนี้เลยพาเด็กจิ๋วไปราชบุรี ปะป๊า
กับคุณแม่ทิ้งเด็กจิ๋วไว้กับอาม่าอี๊ไก่ตามเคย แล้วออกไปกินข้าวกัน อาม่าบอกว่าเด็กจิ๋ว
วิ่งไม่หยุดเลย ไม่ได้นอนกลางวันด้วย ห่วงแต่เล่น อาม่าซื้อฮูลาฮูบมาสองอัน ใหญ่อัน
เล็กอัน เอามาเล่นกับหลาน สงสัยอี๊ป้อมคงจะบอกว่าเด็กจิ๋วชอบเล่น อาม่าเลยซื้อบ้าง
ที่บ้านนี่ก็มีหลายอัน อี๊ป้อมก็ซื้อให้ อันที่เป็นของเด็ก เด็กจิ๋วไม่ชอบด้วย ชอบแบบอัน
ของผู้ใหญ่มากกว่า วันนี้พี่เดียวมาเล่นกับเด็กจิ๋วด้วย พี่เดียวมาเปิดเสื้อเด็กจิ๋วดูพุงแล้ว
บอกว่า ฮูย ท้องอืดเลย เห็นไม๊เด็กจิ๋ว พี่เดียวเค้าเห็นว่าหนูอ้วนจริงอ่ะ ไปราชบุรีครั้งนี้
ต้องแวะซื้อตุ๊กตา angrybird ตามคำสั่งของจาน่าไจโรด้วย ปะป๊าเลยซื้อตัวสีแดงใหญ่
ให้เด็กจิ๋วอีกตัว ใหญ่กว่าตัวเด็กจิ๋วอีก เวลาเห็นเด็กจิ๋วแบกแล้วขำดี ตกลงวันนี้อากงไม่
ได้เจอเด็กจิ๋วเลย เพราะออกไปข้างนอก กลับมาไม่ทัน


วันที่ ๖๐๖ ... อาทิตย์ ๒๘ สิงหาคม ๒๕๕๔

 
วันนี้เป็นวันที่เซนลาดกลับมาเปิดใหม่เป็นวันแรก เมื่อวานโทรชวนพี่โนพี่โน่มาด้วย แต่
น้าหญิงบอกว่าไม่เอา กลัวคนเยอะ แหม่ จะเยอะอะไรนักหนา วันนี้เรากะไปถึงแต่เช้า
หน่อย ที่ไหนได้ รถติดตั้งแต่บนถนนก่อนเข้าห้างอีก ดูเหมือนกับว่ารถทุกคันมุ่งหน้าไป
เซนลาดกันหมด ในลานจอดรถก็แน่นแบบว่ากระดุกกระดิกไม่ได้หลายนาที เด็กจิ๋วนั่ง
อยู่ในรถก็ตะโกนว่า กลับบ้าน กลับบ้าน สงสัยจะเบื่อจริง โชคดีได้ที่จอดแบบฟลุ๊คๆ มี
รถออกพอดี ส่วนเรื่องคนเยอะ ไม่ต้องห่วง เยอะจริงแหล่ะ ร้านอาหารทุกร้านคนต่อแถว
กันยาว เราเลือกร้านที่คิดว่าคนน้อยสุดแล้ว แหลมเจริญซีฟู้ด ขนาดคนน้อยแต่ก็ยังต้อง
รอคิวนาน รอหน้าร้านก็ว่านานแล้วนะ เข้าไปนั่งโต๊ะแล้วกว่าอาหารจะมายิ่งนานกว่า จน
เด็กจิ๋วรอไม่ไหว หลับไปก่อนที่ข้าวผัดจะมา แต่ดีตรงที่มีลดราคาฉลองเปิดร้านวันแรก
ลดไปเยอะ ร้านอื่นๆห็ลดราคากันเยอะเหมือนกัน ข้าวผัดเด็กจิ๋วต้องห่อมาแล้วมาหาที่
แอบกินตอนเด็กจิ๋วตื่น ร้านใหม่ๆมาเปิดเยอะดีเหมือนกัน แต่แผนกเด็กเหมือนเดิมเลย
เด็กจิ๋วถือหมีจิ๋วติดตัวตลอดเวลาตอนเดินเล่นในห้าง พอผ่านร้าน teddy bear ที่กำเนิด
ของหมีจิ๋ว เด็กจิ๋วก็พุ่งตัวเข้าไปแล้วเอาหมีจิ๋วไปจุ๊บกับตุ๊กตาทุกตัวในร้าน มีแอบคว้า
เอาตัวใหม่ติดมือมาด้วย แต่คุณแม่ไม่ได้ซื้อให้ เด็กจิ๋วเพลิดเพลินอยู่ในร้านนี้ไม่ยอม
ออก จนปะป๊าต้องไปอุ้มตัวออกมา เด็กจิ๋วก็กรี๊ดๆแล้วไปเนี่ยวแขนคนอื่นยึดตัวเอาไว้
ด้วย แสบมาก กลับมาบ้านตอนเดินขึ้นห้อง ปะป๊าปล่อยให้เด็กจิ๋วเดินขึ้นมาเอง ตั้งแต่
ชั้นล่างถึงชั้น ๕ เด็กจิ๋วคลานขึ้นไปทีละชั้น พร้อมกับหันมาบอกเราว่า เหนื่อย เหนื่อย



วันที่ ๖๐๗ ... จันทร์ ๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๔

วันนี้ครบ ๑ ขวบ ๘ เดือน สุขสันต์วันเกิดนะเด็กจิ๋ว ตอนนี้พูดเก่งมากอ่ะ พูดเป็นประโยค
ยาวๆ แบบฟังรู้เรื่องก็มี แบบพูดภาษาต่างดาวก็มี เวลาพูดต่างดาวจะเป็นตอนที่พูดเล่น
อยู่คนเดียว เหมือนบ่นๆหรืออาจจะร้องเพลงก็ไม่แน่ใจ ช่วงนี้ที่ฮามากเลยคือเรื่องกลัว
เงาตัวเอง คือวันดีคืนดีก็เพิ่งสังเกตว่าตัวเองมีเงา เริ่มจากวันที่ออกไปเดินเล่นข้างนอก
แล้วกลัวเงาตัวเอง ตอนนี้อยู่ในบ้านจะสังเกตว่ามีเงาตลอดเวลา แต่เป็นเงาจางๆที่เกิด
จากหลอดไฟ ผ่านมาสี่ห้าวัน ตอนนี้เริ่มชินกับเงาบ้างแล้ว บางทีเอาตุ๊กตาไปส่องแล้ว
บอกว่ามีเงาด้วย ถ้าเป็นมือ แขน หรือเอาตุ๊กตาไปส่องให้เกิดเงา แบบนี้จะไม่กลัว แต่
ถ้าเป็นเงาที่เท้าจะกลัวมาก ไม่กล้าขยับตัว ต้องเรียกแม่อุ้ม แม่อุ้ม เรื่องอาหารการกิน
ก็ยังชอบกินของเหมือนเดิมๆ ข้าวไข่เจียว แกงจืด หนมจีบ ตอนนี้จะชอบหนมเค้กพวก
ชีสเค้ก S&P ชอบนมแล็บคือไวตามินแชมป์รสช็อกโกแล็ต ชอบโยเกิร์ตรสวุ้นมะพร้าว
ชอบกินแต่วุ้นด้วย ถ้าป้อนแบบไม่มีวุ้น ก็จะก้มหน้าลงไปในถ้วยแล้วบอก เอาวุ้นเอาวุ้น
พักหลังๆมานี่ชอบหัวเราะแบบแปลกๆ หัวเราะดังๆสั้นๆ เหมือนไปจำใครมาสักคน ชอบ
ดูบาร์นี ชอบให้ปะป๊าร้องเพลงบาร์นีให้ฟัง เด็กจิ๋วก็ช่วยร้องได้บ้าง เรื่องการสื่อสาร เรา
บอกอะไรไป เด็กจิ๋วจะเข้าใจหมด ขึ้นกับว่าจะทำตามหรือเปล่า ชอบบอก ขึ้นบนขึ้นบน
คือให้พาขึ้นไปสนามเด็กเล่นดาดฟ้า เป็นอณาจักร์ส่วนตัวมีบาร์นี มีเบิร์ดๆ และของเล่น
เยอะแยะ แต่ที่ขำก็คือ เวลาออกไปนอกบ้าน ไม่ว่าจะอยู่ไหนก็ชอบพูดว่า ขึ้นบนขึ้นบน
ด้วยเหมือนกัน โดยลืมตัวไปว่าไม่ได้อยู่ที่บ้าน ตื่นมาตอนเช้าก็จะให้พาขึ้นบนเป็นอย่าง
แรกเลย เรื่องชอบเที่ยวเป็นชีวิตจิดใจก็ยังเหมือนเดิมอยู่ ทำทุกวิถีทางให้ออกไปเที่ยว
แต่เดี๋ยวนี้มีหลายครั้งที่นั่งรถนานๆแล้วเริ่มเบื่อ ร้องกลับบ้าน กลับบ้าน ฮาไม๊ล่ะ ช่วงนี้รู้
สึกว่าจะไม่ยอมนั่ง Car seat อีกแล้ว เดาว่าเป็นเพราะตอนไปเที่ยววังน้ำเขียว ยอมให้
นั่งรถโดยไม่อยู่ใน Car seat แป๊บหนึ่ง แค่ไม่กี่นาทีนั่นแหล่ะ ตอนนี้คงจะรู้แล้วว่าไม่นั่ง
Car seat ก็ได้


วันที่ ๖๐๘ ... อังคาร ๓๐ สิงหาคม ๒๕๕๔

เมื่อคืนตอนเที่ยงคืนกว่า เด็กจิ๋วละเมอชุดใหญ่ เริ่มต้นด้วย ขึ้นบนขึ้นบน สักพักบอกว่า
แม่มีเงา มีเงา แล้วก็เรื่องใหญ่เลยคือร้องหาหมีจิ๋ว ซึ่งหาไม่เจอคาดว่าจะอยู่ที่ออฟฟิต
ปะป๊าเลยลักไก่ไปเอาหมูต่ายมาให้แทน โชคดีเด็กจิ๋วยอมเอาหมูต่ายไปกอดแทนแล้ว
หลับต่อ แบบเนี้ยะชอบร้องหาตุ๊กตาตัวนั้นตัวนี้ แล้วมันมีตั้งหลายตัว เป็นความลำบาก
มากนะเด็กจิ๋ว
วันนี้เกิดเรื่องใหญ่โต ตอนเย็นเฮียโรขึ้นมาเล่นกับเด็กจิ๋วที่ออฟฟิต เล่นไปเล่นมา เด็กจิ๋ว
ก็ไปตีหัวเฮียโร ตีหลายทีอยู่ เหมือนจะแย่งดำปี๋กัน ปะป๊าก็ดุไปทีหนึ่ง บอกให้ขอโทษ
เด็กจิ๋วก็ขอโทษ สักพักก็ไปตีหัวอี๊ป้อมอีก ปะป๊ากับคุณแม่ไปรุมบอกให้เด็กจิ๋วขอโทษ
เด็กจิ๋วคงจะกดดันมาก หรือไม่ก็เป็นเพราะตีอี๊ป้อมเลยไม่ขอโทษ เพราะปกติจะโดนทุบ
ตียังไง อี๊ป้อมก็ยอมแต่โดยดี พอเรารุมกันไปมา เด็กจิ๋วงอแงมาตีปะป๊าอีก ครั้งนี้คุณแม่
เลยตีมือเด็กจิ๋วทีหนึ่ง ไม่แรงหรอก แต่เป็นการโดนตีครั้งแรกในชีวิตของเด็กจิ๋ว ไม่รู้ได้
ผลไม๊ แต่เด็กจิ๋วก็ไม่ยอมขอโทษ ได้แต่กรี๊ดๆร้องไห้ ลงไปดิ้นกับพื้น จนในที่สุดต้องใช้
วิธีบอกว่า เด็กจิ๋ว ขอโทษก่อนแล้วเดี๋ยวไปแจ๋มมะ แค่นั้นแหล่ะ จากที่ฟูมฟายก็ขอโทษ
ด้วยท่าประจำตัวของเค้า แล้วก็หยุดร้องไห้ทันที แจ๋มมะแจ๋มมะ คุณแม่บอกว่านี่ไม่ได้
สำนึกผิดเลยนะ ที่ยอมขอโทษ เป็นเพราะอยากจะแจ๋มมะเท่านั้น
เรื่องที่อาม่าชอบ Facetime มาหาเด็กจิ๋ววันละสามเวลา บางวันก็เป็นสิบ ทุกครั้งอาม่า
จะพูดกับเด็กจิ๋วว่า เรียกม่าก่อน เรียกม่าก่อน แต่เด็กจิ๋วก็จะไม่ยอมเรียก เหมือนกับจะ
แกล้งอาม่า ไปเรียกชื่อคนนั้นคนนี้แทน วันนี้ก็เหมือนกัน เด็กจิ๋วนอนดูดน้ำอยู่แล้วอาม่า
Facetime เข้ามาบอกให้เรียกม่า เด็กจิ๋วก็ไม่ยอมเรียก อาม่าคะยั้นคะยอให้เรียกให้ได้
เด็กจิ๋วทนตื้อไม่ไหว เลยดึงขวดน้ำออกจากปาก แล้วเรียก เดียว แล้วก็ดูดน้ำต่อ แบบ
ตั้งใจแกล้งชัดชัดเลยอ่ะ อาม่าพยายามต่อไป เด็กจิ๋วก็เอาอีก ดึงขวดน้ำออกจากปาก
แล้วพูดว่า ไก่ แล้วก็กดปิดโทรศัพท์ไปเอง อาม่าไม่ยอมแพ้ Facetime เข้ามาใหม่อีก
จะเอาชนะเด็กจิ๋วให้ได้เลย สุดท้ายเด็กจิ๋วก็ไม่ยอมพูด แต่เวลาที่อาม่าไม่ได้โทรมานะ
เด็กจิ๋วจะชอบเอาโทรศัพท์ หรือรีโมท หรือบางทีก็อะไรก็ได้อย่างสายไฟ เป็นต้น เอา
มาแนบหูแล้วบอกว่า โหลม่าโหลม่า


วันที่ ๖๐๙ ... พุธ ๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๔

เรื่องกลัวเงา วันนี้เหมือนจะไม่กลัวแล้ว แต่กลายเป็นชอบเล่นเงา ชอบเรียกให้เราดูว่า
มีเงาด้วย มีเงาด้วย
เมื่อวานเปิดรูปเก่าๆดูกัน เจอรูปที่ไปเกาะสมุย พอเด็กจิ๋วเห็นรูปลิง ก็พูดทันที ลิงคาบ
แก้ว ทุกวันนี้ยังเป็นปริศนาอยู่เลยว่ามันคืออะไร
ของเล่นหยอดบล็อกไม้ ตอนนี้เด็กจิ๋วสามารถแยกแยะรูปทรงบล็อกให้สัมพันธ์
กับช่องหยอดได้ทุกรูปแล้ว ยกเว้น ห้าเหลี่ยมกับหกเหลี่ยม ยังไงก็ไม่สามารถ
แยกออก มันคล้ายกันมาก
ตอนนี้ไม่ใช่แค่ปะป๊า คุณแม่และเด็กจิ๋วจะติดทงอีแค่นั้น ทั้งอากง อาม่า อาโกว
รวมถึงจาน่า ไจโร ก็ติดกันหมด ตอนเย็นอุ้มเด็กจิ๋วไปเล่นบ้านอากง ปกติจะเห็น
ภาพพี่น่ากับโรนั่งจ้องการ์ตูนกัน แบบการบ้านไม่ยอมทำ น้ำก็ไม่อาบ ดูการ์ตูน
กันอย่างเมามันส์ วันนี้พอเห็นหน้าปะป๊า พี่น่ากับโรก็บอกว่า ทงอี ทงอี ให้ปะป๊า
เปิดทงอีให้ดู

วันจันทร์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เด็กจิ๋ว@Nics Long Stay, Wang Num Keaw

Praxis เราไปเที่ยวกันปีละสองครั้งเป็นประเพณีไปแล้ว ครั้งนี้เป็นทริปกลางปี ครบรอบวันเกิดบริษัทฯ เราพาพนักงานไปเที่ยววังน้ำเขียวกัน พวกพี่ๆก็นั่งรถบัสไปส่วนเด็กจิ๋วไปกับปะป๊ากับคุณแม่นะ


ครั้ง นี้ GPS ให้ไปทางฉะเชิงเทรา เราไม่เคยไปทางนี้กันเลย แต่คงจะใกล้จริงแหล่ะ วิ่งมอเตอร์เวย์ไปฉะเชิงเทรา ออกปราจีนฯ เด็กจิ๋วนั่งอยู่ในรถก็ร้องหานมแล็บนมแล็บ อย่างที่บอกว่าช่วงนี้กินเก่งมาก
เราไปถึงร้านอาหารกลางวัน บ้านเลขที่ห้า ตอนเที่ยงๆ ครั้งนี้น้องมุกมาด้วย เด็กจิ๋วชอบไปดึงเสื้อน้องมุก ไม่ได้ดึงเสื้อแบบหาเรื่องนะ แต่จับเสื้อเหมือนสนใจว่าทำไมเสื้อไม่เหมือนของเรา แปลกตาอะไรประมาณนั้น ก็โชคดีที่เด็กจิ๋วไม่ไปตบตีทำร้ายร่างกายน้องมุก บอกให้หอมแก้ม ก็ยื่นแก้มไปให้หอม น้องมุกเพิ่งเก้าเดือน ยังเล่นไม่ค่อยเป็น แต่คุงแม่บอกว่า จำได้เลย ตอนเด็กจิ๋วเก้าเดือน แสบกว่าน้องมุกมาก ไม่มีนั่งเฉยแบบน้องมุกเลย

 

อาหารที่ร้านนี้ ทุกคนในคณะลงความเห็นพ้องกันว่า แย่มาก ไม่อร่อยเลย


ตอน จะออกจากร้าน อี๊กบขโมยเด็กจิ๋วขึ้นไปบนรถทัวร์ เด็กจิ๋วลั้นลาไม่ยอมลง แต่ยังก็ตาม คุณแม่ไม่ยอมให้นั่งรถบัส ต้องไปอุ้มมานั่งรถปะป๊า


ออก จากร้านอาหารไปแค่ ๓ กิโลก็ถึง นิกส์ลองสเตย์ ที่นี่เป็นเหมือนสวนผลไม้ แล้วเจ้าของมาทำรีสอร์ทให้แขกพัก แบบเจ้าของทำเอง ฉนั้นจึงเป็นแบบบ้านๆ ทั้งบริการ และที่พัก แต่ก็โอเคเลย ไม่ได้รู้สึกติดขัดอะไร ห้องพักก็สะอาดดี ถึงแม้จะเอาเบาะรถมาทำเป็นโซฟาให้นั่ง แล้วก็พวกของใช้ต่างๆ ผ้าปูที่นอน ผ้าเช็ดตัว ผ้าห่ม ก็จะไม่ค่อยน่าใช้เหมือนโรงแรม


แพ รกซิสปิดรีสอร์ท เหมาหมดทุกห้องเลย เด็กจิ๋วได้อยู่บ้านริมบึง ต้องคอยดูดีๆ ถ้าเผลออาจจะมีพลัดตกบึงไปได้ ที่บึงตอนนี้น้ำเป็นสีน้ำตาล คงเป็นเพราะน่าฝน ถ้าเด็กจิ๋วตกไปคงจะงมหาไม่เจอ


ตาม ธรรมเนียมเวลามาเที่ยวบริษัท ก็จะมีเล่นเกมส์กัน ครั้งนี้เป็นเกมส์ทางน้ำกันเลย จำพวกแข่งพายเรือ แต่พี่ๆเล่นกันฮา เด็กจิ๋วก็นั่งดูอยู่บนท่าเรือ อยากจะลงไปเล่นในน้ำด้วยแหล่ะ ต้องคอยจับกันไว้

ตกกลางคืนจะเป็นการเล่นเกมส์ในบ้าน พวกใบ้คำ วาดรูป อะไรพวกนั้น ครั้งนี้มีเกมส์ทายใจเด็กจิ๋วด้วย เอาของเล่นไปวางไว้สามอย่าง แล้วให้เด็กจิ๋วไปเลือกมา ใครทายถูกว่าเด็กจิ๋วจะเลือกอะไรก็ได้คะแนน แต่เด็กจิ๋วทำแสบอ่ะดิ่ ดันหยิบของสองอย่างพร้อมกัน ทำให้ข้อนี้เสมอกันไป

เรากลับห้องมานอน กันก็เกือบเที่ยงคืน เด็กจิ๋วกลิ้งไปมาบนเตียงไม่นานก็หลับไป เตียงที่นี่ทำไมมันเล็กผิดปกติ เหมือนไซต์ไม่ได้มาตรฐาน นอนทรมานมาก


ครั้งนี้เราตื่นพร้อมกันเลยสามพ่อแม่ลูก ตอนแปดโมง สายแล้วแหล่ะ เพราะพี่ๆเค้าตื่นกันไปกินข้าวเช้ากันนานแล้ว 


ตอน เช้าแต่งตัวให้เด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วเอากล่องฟิลเตอร์กล้องของปะป๊ามาเล่น เปิดไปเจอแผ่นโฟมบางๆกลมๆสำหรับรองฟิลเตอร์ เด็กจิ๋วหยิบมาทาหน้า เป็นพัฟ ปะป๊าถามคุงแม่ว่าเด็กจิ๋วไปเอามาจากไหนอ่ะ เพราะคุงแม่ก็ไม่ได้ใช้แป้งพัฟแบบนี้ คุงแม่ก็งงเหมือนกัน ยังไม่รู้ว่าไปดูมาจากไหน


อาหารเช้าไปไข่กระทะ กับสลัดแฮมไส้กรอก รสชาติไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่นะ ส่วนเด็กจิ๋วก็ให้กินนมแล็บกับขนม


เกือบๆ เที่ยงก็ออกจากที่พัก จะไปกินข้าวร้านครัวต้นไทรซึ่งขับรถไปประมาณ ๓ กิโลก็ถึง คุณแม่เลยบอกว่าไม่ต้องจับเด็กจิ๋วใส่ Car Seat ก็ได้ อุ้มไว้ โห! หายนะบังเกิด อย่าว่าแต่ ๓ กิโลเลย ขับรถออกไปได้หน่อย ปะป๊าต้องแวะจอดรถข้างทาง แล้วจับเด็กจิ๋วใส่ Car Seat ตามเดิม เพราะไม่สามารถจับเด็กจิ๋วได้เลย ปีนปายจับโน่นแกะนี่ ที่สำคัญคือ ปีนมากระชากปะป๊าที่ขับรถอยู่ด้วย แล้วอย่างที่เคยบอก เวลาเด็กจิ๋วกระชากเรา มันไม่เหมือนเด็กอ่ะ ทำไมแรงมหาศาลจัง ดึงซะตัวเราปลิวเลย ตอนจับใส่ Car seat ทีนี้ก็ไม่ง่ายแล้ว เพราะเด็กจิ๋วรู้กำลังเพลินกับการนั่งรถแบบใหม่ ต้องช่วยกันจับตัวขึงไว้คนหนึ่ง รัดเข็มขัดคนหนึ่ง


ร้านครัวต้นไทร นี้ดีเลย พี่ๆชอบกันใหญ่ บอกว่าอาหารอร่อยมาก กินข้าวเสร็จ อี๊ป้อมก็ขโมยเด็กจิ๋วขึ้นไปนั่งเล่นบนรถทัวร์อีกแล้ว เด็กจิ๋วอ่ะชอบ แต่เวลาคุณแม่ไปเอาลงมานี่หนักหนาสาหัสนะ เด็กจิ๋วเอามือข้างหนึ่งเกาะเสารถทัวร์ไว้ มืออีกข้างกอดคออี๊ป้อม ไม่ยอมให้คุณแม่พาลง แต่ยังไงก็ต้องเอาลงมาให้ได้เพื่อความปลอดภัยของเด็กจิ๋วเอง ถ้าอยู่บนรถทัวร์ มีหวังวิ่งเล่นทั่วรถแน่ๆ ก็ขนาดนั่งรถปะป๊าไม่นานยังก่อเรื่องเลย


ตอนขับรถกลับบ้าน เด็กจิ๋วหลับไปชั่วโมงกว่า พอตื่นขึ้นมาก็กรี๊ดลั่นจนถึงบ้าน ปะป๊าต้องร้องเพลง ฉับกับเธอ เธอกับฉัน เด็กจิ๋วช่วยร้องได้ด้วย เวลาปะป๊าร้องว่า ฉันกับ... เด็กจิ๋วก็จะพูดว่า เธอ ปะป๊าร้อง เธอกับ... เด็กจิ๋วก็ต่อว่า ฉัน ต่อคำได้เรื่อยๆจนจบเพลง

วันอาทิตย์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2554

@Nics Long Stay, Wang Nam Kiew

สวัสดีค่ะ วันนี้เด็กจิ๋วจะมาพาไป Company Trip กันค่ะ เป็นการไปเที่ยวประจำกลางปีของบริษัทปะป๊า
บริษัทปะป๊าจะไปเที่ยวกันปีละสองครั้งค่ะ เดี๋ยวปลายปีก็มีไปอีกค่ะ มีผู้บริหารรักการท่องเที่ยวก็ดียังงี้แหละค่ะ
เราไปพักกันที่นิกส์ลองสเตย์ วังน้ำเขียว เด็กจิ๋วอ่ะ ตั้งแต่เกิดมา 1 ขวบ 8 เดือน ไปวังน้ำเขียวมา 3 ครั้งแล้ว
คราวนี้เราขับไปทาง motorway เข้าฉะเชิงเทรา ปราจีน ไม่ได้ไปทางเขาใหญ่แล้ว เพราะมันจะอ้อม
พนักงานบริษัทปะป๊านั่งรถบัสไปกัน แต่เด็กจิ๋วไปรถปะป๊า เพราะต้องนั่ง carseat 
ถ้านั่งรถบัส คงไม่ยอมนั่งนิ่งๆแน่ น่าจะอันตรายไปหน่อยสำหรับเด็กจิ๋ว
ทริปนี้เน้นไปเที่ยวทำกิจกรรมของบริษัท รูปที่พักเลยไม่ค่อยเยอะ เป็นมินิรีวิวละกันนะคะ
เราไปถึงวังน้ำเขียวกันเที่ยงๆ แวะทานกลางวันกันที่ร้านอาหารบ้านเลขที่ 5
อาหารที่นี่เฉยๆนะคะ ไม่แย่ แต่ก็ไม่อร่อยเท่าไหร่ กลางๆน่ะค่ะ
อันนี้ปลาอะไรซักอย่างจำชื่อไม่ได้แล้ว ไม่เคยเห็นปลาทอดราดน้ำแบบนี้แปลกดี
เต้าหู้ทรงเครื่อง อันนี้ก็เกือบอร่อยค่ะ เด็กจิ๋วทานอันนี้เป็นอาหารกลางวัน
ผัดผักมีดีที่ผักสดมากค่ะ กรอบอร่อย
ไก่ผัดเม็ดมะม่วงฯ รสชาติมาตรฐานทั่วไป
หม่ำอิ่มแล้ว ขอวิ่งเล่นก่อน
ทำท่ารักน้อง (ลูกของน้องที่ออฟฟิศ อายุ 9 เดือน)
ทำท่าซารางแฮโย เดี๋ยวนี้พอจะถ่ายรูป ชอบทำท่านี้ อาม่าสอนมา
แม่เผลอแป๊บเดียว เด็กจิ๋วขึ้นไปนั่งลั้นลาบนรถบัสแล้ว
แม่ต้องไปลากลงมา คราวนี้เลยไม่ยอมนั่ง carseat ดีๆ 
กว่าจะจับให้นั่งได้ ต้องออกแรงกันเยอะเลย
ร้านอาหารอยู่ใกล้กับที่พักนิดเดียว อยู่ในซอยไทยสามัคคีเหมือนกัน
บริษัทเรามีกันทั้งหมดประมาณ 30 คน พักที่นิกส์ลองสเตย์ ก็ปิดรีสอร์ทกันเลยที่เดียว
มีแต่พวกเราเท่านั้น ไม่ต้องกลัวว่าจะเสียงดังไปกวนคนอื่น
บ้านที่เด็กจิ๋วได้พัก เป็นบ้านริมน้ำ หลังริมขวาสุด
ห้องนี้ที่เด็กจิ๋วจะนอนคืนนี้ เห็นวิวน้ำสวยดี 
เสียดายแค่ว่าเป็นช่วงหน้าฝน น้ำก็เลยกลายเป็นสีเหมือนชาเย็นเลย
ห้องก็เรียบๆ ดูน่าอยู่ดี แต่ขัดใจตรงเบาะรถที่เอามาทำเป็นเก้าอี้ข้างเตียงมากๆ ขัดใจอย่างแรง
เราไปเยี่ยมบ้านอื่นๆ ก็มีแบบนี้เกือบทุกหลังนะคะ ไม่ได้มีบ้านเราบ้านเดียว
ห้องที่นี่ดีตรงที่มีตู้เย็นให้ใบใหญ่หน่อย ไม่ใช่ตู้จิ๋วๆ แบบตามโรงแรมทั่วไป
มองไปเห็นเบาะรถอีกละ ขัดตามากๆ รู้สึกว่ามันไม่เข้ากับห้องอ่ะค่ะ
ห้องน้ำสะอาดสะอ้านดี
ออกมาชมวิวตรงระเบียงห้องบ้าง 
เห็นน้ำสีชาเย็น กับต้นไม้เขียวๆ ก็สดชื่นดี
โชคดีว่าช่วงที่เราไปไม่มีฝนตกเลย เล่นและทำกิจกรรมกลางแจ้งกันได้สนุกสนาน
ที่รีสอร์ทมีจักรยานให้ปั่นไปเที่ยวรอบๆได้ บริเวณรีสอร์ทจะมีสวนกระท้อนด้วย
น้องๆที่ออฟฟิศไปปั่นเล่นกันสนุกสนาน เด็กจิ๋วยังได้ซ้อนจักรยานจูงไปจูงมาด้วย ชอบใจใหญ่
พวงโกเมน สีส้มสด บานสะพรั่งมากๆ 
ต้นนี้เป็นที่นิยมปลูกแถวๆนี้มาก ทั้งร้านอาหาร ร้านกาแฟ จะมีต้นนี้ทั้งนั้น และช่วงที่ไป กำลังบานสวยเลย
ถามคนทางพื้นที่ เค้าบอกว่าพวงโกเมนจะออกดอกเฉพาะหน้าฝน พอหน้าหนาวก็เหลือแต่ใบ
แต่หน้าหนาวก็จะมีอีกต้นออกดอกแทนคือพวงหยก หน้าตาเหมือนกัน แต่สีออกฟ้าอมเขียวๆ
ช่วงบ่ายๆ แดดร่มลมตก เราก็มาเล่นเกมกันที่ริมน้ำ 
เด็กจิ๋วมาร่วมกับเค้าด้วย ซนมากๆ กลัววิ่งลงน้ำ
พายเรือเล่น สนุกสนานกันใหญ่
ตอนเช้าตื่นพร้อมกันทั้งบ้าน วันนี้ปะป๊าไม่ได้ตื่นแต่เช้ามืดมาถ่ายพระอาทิตย์ขึ้น
เคยเห็นรูปที่นี่ตอนไม่ใช่หน้าน้ำ น้ำจะสีสวยกว่านี้
อากาศค่อนข้างดี ไม่ร้อนมากนัก ไกลๆยังมีหมอกบนยอดเขา
ริมระเบียงอีกซักรูป
น้องๆที่ออฟฟิศนี่แรงเยอะกันจริง เมื่อวานก็เล่นกันหนัก 
วันนี้ยังลงไปพายเรือกันแต่เช้า
เรือแคนูกับแพเหล็กของทางรีสอร์ทที่เตียมไว้ให้เล่น
อาหารเช้าที่นี่มีมีแบบเดียวทุกคนต้องกินเหมือนกันหมด 
คือไข่กระทะ ขนมปังไส้หมูสับ ไส้กรอกแฮม และสลัดผัก
รสชาติมาตรฐานทั่วไป สู้ไข่กระทะอุบลไม่ได้อ่ะ
กินแค่นี้ก็อิ่มจุกแล้ว
ทานข้าวเช้าเสร็จก็เดินเล่นถ่ายรูปรอบๆรีสอร์ท 
ทำท่านี้อีกละ ท่าประจำ
บ้านนี้เป็นบ้านใหญ่ มี 3 ห้องนอน ไม่ได้ถ่ายรูปด้านในมา 
เพราะบ้านนี้น้องๆผู้ชายนอนกัน สภาพเละเทะ ไม่สามารถออกสื่อได้เด็ดขาด
ก่อนกลับนางแบบก็ขอเปลี่ยนชุดซะหน่อย เตรียมมาเยอะ
ซับหน้ามันนิดนึง เดี๋ยวถ่ายรูปแล้วไม่สวย
เอ่อ ... ว่าแต่ที่ซับหน้าเด็กจิ๋วมันคือแผ่นรองฟิลเตอร์กล้องปะป๊านี่นา
ขากลับเราแวะทานกลางวันกันที่ร้าน ครัวต้นไทร
ทุกคนชื่นชอบกันมาก อาหารอร่อยทุกอย่าง ผักและเห็ดสดมากๆ 
จานนี้น้ำพริกอะไรไม่รู้ แม่กินไม่เป็น กินแต่ผัก โอ้ว..สดกรอบอร่อย
ปลาทอดราดน้ำปลาก็อร่อย
ต้มยำก็อร่อย
ผัดเห็ดสามอย่าง คนอื่นๆว่าอร่อยกัน แม่ไม่รู้หรอก เพราะไม่กินเห็ด T T
ปิดมินิรีวิวนิกส์ลองสเตย์ด้วยรูปรวมบริษัทนะคะ เด็กจิ๋วอยู่ตรงกลางตัวเล็กๆ มองเห็นมั้ยคะ
เด็กจิ๋วต้องบ้ายบายไปก่อนนะคะ ทริปหน้าเจอกันใหม่ จะพาไปเที่ยวศิลาวดี เกาะสมุยค่ะ
(ยังไม่ได้ขออนุญาตพี่ๆน้องๆในภาพเลย เอารูปมาลงละ ไม่ว่ากันนะ อิอิ หล่อสวยกันทุกคนอยู่แล้วนี่)