วันจันทร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

เดือนที่ 5

วันที่ ๑๒๒ ... พฤหัส ๒๙ เมษายน ๒๕๕๓
สุข สันต์วันเกิดครบรอบ ๔ เดือนนะ พริมา เช้านี้ลั้นลามากเป็นพิเศษตั้งแต่ ๖ โมงกว่า เหมือนรู้ว่าเป็นวันเกิดตัวเอง (อิอิ ยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง) วันนี้ คุณแม่เลือกชุดกระเทยอังกฤษให้ใส่อีกแล้ว เป็นชุดที่น้าเอ๋ซื้อให้ ตัวนี้ใหญ่กว่าตัวสีชมพูหน่อย สามารถติดกระดุมได้ วันนี้จะพาพริมาไปฉลองวันเกิดด้วยการฉีดวัคซีน ฉีดที ๒ เข็มเลย ร้องจ๊ากๆ กันไปเหมือนเคย ฉีดเสร็จมีทำหน้าแค้นคุณหมอด้วยนะ ไม่รู้เป็นเพราะโดนหมอฉีดเจ็บหรือโดนหมอด่าว่าอ้วน ก็คุณหมอบอกน้ำหนัก ๖.๘ เกินมาตรฐานมา ๘ ขีด ให้รีบลดโดยด่วน พริมาก็เลยไม่พอใจ แต่ ปะป๊าว่าอ้วนๆก็ไม่เป็นไรนะ เราไม่เน้นสวยงาม เน้นเอาฮาดีกว่า คุณหมอให้เฝ้าระวังอาจเป็นไข้หลังฉีดวัคซีน ตัวบวมหน้าเขียว ... แย่แล้ว พริมาหน้าบวมแล้วทำไงดี
ปะ ป๊าพบวิธีทำให้พริมาหัวเราะเอิ๊กๆได้แล้วนะ เล่นมายากลกระต่ายน้อย เอาผ้าวิเศษคลุม แล้วเสกให้เป็นกระต่ายน้อย พริมาไม่ยอมให้ความร่วมมือ ต้องสอนทำท่ากระต่ายน้อยให้ดู พริมาก็ปล่อยกร๊ากๆๆ ลองให้ใครมาทำกระต่ายน้อย พริมาก็หัวเราะเหมือนกัน แหม พริมาขำได้ฮามากอ่ะ ใครมาเห็นก็ชอบใจ
วันที่ ๑๒๓ ... ศุกร์ ๓๐ เมษายน ๒๕๕๓
ปก ติพริมาจะมีพัฒนาการเร็วกว่ามาตรฐานเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องคอแข็ง หยิบจับของ แสดงอารมณ์ แต่เรื่องคว่ำนี่ยังไม่สำเร็จซะที เมื่อวานคุณหมอก็ได้ให้ความกระจ่างแล้วว่า ก็มันอ้วนแบบนี้จะคว่ำได้ไง...อ๋อ ... ปะป๊าก็ถามว่าแล้วจะรีบคว่ำไปทำไม คุณหมอบอกว่าเป็นพัฒนาการตามวัย...งง เรื่อง ดูดมือ คุณหมอบอกว่าไม่ให้ดูด เดี๋ยวติดแล้วมือเปื่อย ปะป๊าถามว่าถ้าไม่ให้ดูดกลัวเขาเสียใจ คุณหมอบอกว่าให้เบี่ยงเบนความสนใจแทน เมื่อ คืนพริมาตัวร้อน ลองวัดไข้แล้วก็ยังไม่ถึงขั้นเป็นไข้ เลยไม่ได้ให้กินยา แต่ตัวร้อนแล้วก็งอแงตอนกลางดึก ปะป๊าก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก คุณแม่เล่าให้ฟัง แล้วคุณแม่บอกว่าจะไม่ให้พริมานอนกลางแล้วนะ เพราะเมื่อคืนปะป๊านอนละเมอแล้วตีศอกใส่พริมา แต่โชคดีที่คุณแม่เห็น เลยมารับได้ทัน ไม่งั้นคงเลือดอาบ เออ ปะป๊าก็ไม่ค่อยไว้ใจตัวเองเหมือนกันแหล่ะ วัน นี้ปะป๊ากับคุณแม่ออกไปตามล่าหากระเบื้องอีกแล้ว คราวนี้แค่ ๒ แผ่น วิ่งหาครึ่งวัน ทิ้งพริมาไว้กับอี๊ป้อม พอกลับมาบ้าน พริมางอนอ่ะ ทั้งปะป๊ากับคุณแม่ แหย่เล่นยังไงก็ไม่ยอมยิ้มให้ปกติแค่เห็นหน้าก็ยิ้มแล้ว งอนจริงๆนะ
วันที่ ๑๒๔ ... เสาร์ ๑ พฤษภาคม ๒๕๕๓
เย้ เช้านี้พริมาหายงอนปะป๊าแล้ว ตื่นมาลั้นลากันตั้งแต่ ๖ โมงตรงเป๊ะ ว่าแต่ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ เค้า งอนจริงๆนะเมื่อวาน เมื่อ กี้ปะป๊าอุ้มพริมาแบบหันหน้าออกแล้ววิ่งลงบันได พริมาร้องจ๊ากด้วยน้ำเสียงประหลาดมาก หันมาดู เห็นพริมาทำหน้าแบบตกใจสุดขีด สงสัยคงเสียวเหมือนนั่งรถไฟเหาะ ปะป๊าก็เพิ่งรู้ วันนี้ พี่ไจโรกับพี่จาน่าชวนพริมาไปเที่ยวเล่นให้อาหารปลา พริมาก็โอ แต่ไปเย็นๆนะ กลัวแดด ซักพักไจโรโทรมาเองเลยบอกว่าต้องไปตอนกลางวัน ปะป๊าก็เออกลางวันก็ได้ ตอนเย็นเค้าอาจจะปิดหรือไง ไปถึงตอนบ่าย เป็นวัดหงษ์ อยู่ปทุม โหแดดร้อนมากอ่ะ พริมาหน้าบี้เลย ตัวเหนียวติดกับคุณแม่ แกะไม่ออกกันทีเดียว ถามพี่อี๊ดว่าทำไมต้องมากลางวันแสกๆ ที่วัดแบบนี้ พี่อี๊ดบอกว่าไม่รู้เหมือนกัน ไจโรเค้าใจร้อนอยากรีบมา...เอ่อ...  ที่ ไปก็มีพี่นิวกับพี่แนนไปด้วย ขาดพี่โฮไอเพราะไปหัวหิน ไปกัน ๑๑ คนพร้อมกับอาหารปลา ๒ กระสอบคนแบก ไปถึง ไจโรรีบจูงมือกู๋เล็กไปดูแบบภูมิใจมาก บอกว่าจะต้องตะลึง เป็นท่าน้ำในวัด แล้วมีปลาตะเพียน สวาย ตะเกียกตะกายเบียดกันขึ้นมากินอาหารปลาที่มีคนมาให้กันเยอะมาก แบบปลาฝูงนี้ไม่ต้องทำมาหากินอะไรแล้ว แค่ดิ้นไปดิ้นมาก็มีกินทั้งวัน ไม่มีคนกล้าจับไปกินด้วย พอหาที่เหมาะได้ พี่ไจโรกับจาน่าก็รีบจัดการตัดอาหารปลาเหวี่ยงลงไปแบบจริงจังมาก ไม่สนใจใครทั้งสิ้น พริมาก็ได้แต่ทำหน้าบี้ไปบี้มา ซักพักอึออกมาอีก ก็เลยต้องรีบกลับกันมาก่อน แวะไปเที่ยวบ้านพี่ตุ๋มก่อนกลับ แต่เข้าไปไม่ได้ เพราะบ้านพี่ตุ๋มกำลังก่อสร้างเละตุ้มเปะ
วันที่ ๑๒๕ ... อาทิตย์ ๒ พฤษภาคม ๒๕๕๓
อิ อิ...เมื่อวานเหนื่อยมากละสิ พริมา กลับมาหลับยาว ๑๐ ชั่วโมงอีกแล้ว วันนี้เอาใหม่ พาไปสวนรถไฟดีกว่า เอาให้เหนื่อยเลย กลับมาจะได้นอนยาวอีก คุณแม่กับปะป๊าชอบ วันนี้อากงอาม่าราชบุรีมาหาอีกแล้ว แต่อยู่ปั๊บเดียวก็กลับ เพราะพริมาไม่รับแขกเลย เอาแต่หลับ มีตื่นบ้างแต่ก็กรี๊ดๆงอแงมาก อดไปสวนรถไฟ ฝนตก เดี๋ยวไปพรุ่งนี้เช้าแทน
วันที่ ๑๒๖ ... จันทร์ ๓ พฤษภาคม ๒๕๕๓
เมื่อ คืนพริมาทำลายสถิติโลกอีกแล้ว หลับยาว ๑๑.๕ ชั่วโมงเลย น่ารักจริงๆ หลับตั้งแต่เย็นๆ มาตื่นอีกทีก็ตี ๕ กินนมแล้วก็ตาค้าง ไม่ค้างได้ไง หลับยาวขนาดนั้น ปะป๊าก็เลยพาไปสวนรถไฟเลย แต่กว่าจะเก็บของออกเดินทาง ไปถึงก็ ๖.๔๕ โมง กะว่าเช้าๆ อากาศจะได้ไม่ร้อน แต่ร้อน! อบอ้าวมาก เหงื่อไหลกันทั้งพ่อแม่ลูก พาอี๊ป้อมไปด้วย แล้วหญ้าก็วิ่งเล่นไม่ได้ เพราะมีน้ำค้าง แบบนี้ทีหลังพามาตอนเย็นดีกว่า นั่งปิ๊กนิ๊กกินข้าวเหนียวหมูปิ้งพร้อมกับซาวน่าในตัว ได้ชั่วโมงหนึงก็กลับ เพราะเหมือนฝนทำท่าจะตก  กลับ มาบ้าน พาอากงอาม่าไปหาหมอ แล้วก็เลยไปบ้านพี่ตุ๋ม ไปร่วมงานวันเกิดของพี่นก...แหม...พริมาแอ๊บเป็นเด็กดีใหญ่เลยนะ ลั้นลายิ้มเล่น กินนมแล้วก็หลับยาว ไม่มีโยเย ตอนจะนอนปกติต้องเปิดเพลงกล่อมพริมา วันนี้แม่อี๊ตุ๋มเล่นเปิดพุ่มพวงเลย พริมาก็ชอบหลับได้ดี (กลับมาบ้าน มาเจอพี่ Helmut ทีนี้ไม่ยอมแล้วติดใจพี่พุ่มพวง) บ่ายๆ ก็รวมสมัครพรรคพวกได้อี๊ตุ้ยกับอี๊กบไปตระเวนทั่วกรุงเทพฯ เพื่อหาเครื่องเสียงรถให้พริมา เพราะว่าพริมาเป็นเด็กที่ชอบฟังเพลงมาก ถ้างอแงแล้วเปิดเพลงก็จะเงียบเลย วันนี้ไปแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเฮียเหลียง เฮียเต้า แล้วก็พี่หมูแฟนเฮียบั๊ค แต่ละคนก็แชมป์โลก SQ ทั้งนั้น วันนี้ปะป๊าเจอชุดของเฮียเต้าเข้าไปถึงกับขนลุก น้ำตานองหน้ากันเลยทีเดียว เฮียเต้านี่บุคลิกดูงงๆตามสไตล์ศิลปิน ยิ่งคุยด้วยก็ยิ่งงงใหญ่ แต่ก็ได้เข้าใจแล้วว่าสุดยอดขั้นเทพของ SQ คือการถ่ายทอดอารมณ์เพลงเหนือกว่าคุณภาพเสียง
วันที่ ๑๒๗ ... อังคาร ๔ พฤษภาคม ๒๕๕๓
ช่วง นี้ครบ ๑ เดือนที่อากงไปผ่าต้อมาแล้ว เลยเริ่มเอาพริมาไปฝากอุ้มได้...อิอิ...แต่วันนี้ไม่รู้เป็นอะไร พริมากรี๊ดลั่นเลย ไม่ยอมให้อากงอาม่าอุ้ม หรือว่าไม่ได้อุ้มนาน แล้วเค้าว่าเด็ก ๔ ขวบจะเริ่มจำหน้าคนด้วยซิ ซวยล่ะขาดมืออุ้มไปหนึ่ง จะทำไง เดี๋ยวต้องรีบกลับมาสานสัมพันธ์กันใหม่ดีกว่า กลาง วัน พาพริมาไปนั่งกิน Burger King ที่วิลล่า แจ้งวัฒนะ ก็เหมือนเคย ขอให้ออกนอกบ้านเหอะ จะแอ๊บเป็นเด็กดีทุกทีเลย คุณแม่กับปะป๊าก็กินกันเพลิดเพลิน พริมาก็นั่งเล่นในรถเข็นคนเดียวสบายอารมณ์ พอกินเสร็จ ก็เริ่มร้องเรียก ปะป๊าก็เลยพาซิ่งรอบห้าง เจอคนแปลกหน้ามาเล่นด้วยยิ่งชอบใหญ่ คุยกับเค้าเป็นเรื่องเป็นราว ส่งยิ้มหวาน แล้วก็หัวเราะคิ๊กคั๊กๆ แหม่ ใครๆก็ว่าหนูเป็นเด็กลั้นลาน่ารัก แต่โฉมหน้าที่แท้จริงนั้น...
วันที่ ๑๒๘ ... พุธ ๕ พฤษภาคม ๒๕๕๓
ชุด เครื่องเสียงของเฮียเต้ายังตามหลอกหลอนปะป๊าตลอด ๒ วันที่ผ่านมา ถ้าได้ชุดนี้มากล่อมพริมา คงหลับฝันดีเป็นแน่ ราคาชุดละล้านเท่านั้นเอง วันนี้เป็นวันหยุด เลยชวนพริมากับพี่ตุ้ยพี่กบไปตะเวนฟังอีก ...พริมา ถ้าไม่ต้องถึงล้านหนูพอฟังได้ไม๊อ่ะ  ออก ไปเที่ยงๆ แวะกินข้าวร้านเจ๊ง้อ วันนี้พริมานอนหลับสนิทในรถเข็น แต่ปะป๊าดันทำช้อนหล่นพล่าง พริมาเลยตื่นแล้วก็กรี๊ดๆ ปะป๊าเลยต้องเข็นรอบร้าน ไป ร้านจรวดเกินชั่วโมง พริมาก็ให้ความร่วมมือดีแต่ มีกรี๊ดๆบ้าง คุณแม่จับเข้าห้อง Test เสียงก็สงบได้ เสร็จแล้วก็พากันไปหาเฮียเต้าอีก วันนี้โชคดีได้ฟังชุดของรถอีกคัน ขนไม่ลุกซู่แต่ก็โอ เป็นอันว่าได้ข้อสรุปเป็น Simfoni+DLS Iridium ก็ว่าจะทำกับเฮียเต้าแล้วหล่ะ แต่เฮียแกดันบอกว่า ถ้าเป็นผมนะ รถระดับนี้แล้ว ไปทำร้านเฮียบั๊คดีกว่า...อ้าว ศิลปินจริงๆ แล้วเฮียจะเปิดร้านไมเนี่ยะ วัน นี้พริมาคงเหนื่อยอ่ะ แดดร้อนมาก แล้วก็คงเบื่อ ขนาดคุณแม่กับพี่กบยังเบื่อเลย บอกให้ปะป๊ากับพี่ตุ้ยมานอนค้างกับเฮียเต้าดีกว่า แต่ที่เอาพริมาติดรถไปด้วย ก็เพราะตั้งแต่วันนั้นที่ทิ้งพริมาไว้ที่บ้านแล้วหนีไปเที่ยวกัน กลับมาเจอพริมางอนใส่ หลังจากนั้นก็เลยเปลี่ยนใจ ไม่ว่าจะไปไหน ก็ไปกันหมดพ่อแม่ลูกดีกว่า
วันที่ ๑๒๙ ... พฤหัส ๖ พฤษภาคม ๒๕๕๓
เดี๋ยวนี้ตื่นมาปลุกปะป๊า ๖ โมงเปะทุกวันเลยนะ พริมา หนูนอน ๒-๓ ทุ่ม แต่ปะป๊านอนตี ๑ นะ  แผน การเลี้ยงพริมาช่วงนี้ คือพริมาอาบน้ำตอนประมาณ ๖ โมง กินนมเสร็จเปิดเพลงเต้นไปมาก็จะหลับ สามารถวางนอนได้ จะตื่นมาอีกทีช่วงตี ๓-๕ อันนี้คุณแม่รับผิดชอบไป กินนมเสร็จก็จะหลับต่อได้โดยง่าย แล้วพอ ๖ โมงเป๊ะ ก็จะตื่นมาปลุกปะป๊าให้พาไปเล่นทุกวัน อันนี้ปะป๊าจำต้องรับผิดชอบไปจนถึง ๙ โมง ก็ไปทำงานกัน ช่วงที่อยู่ออฟฟิตก็จะให้พี่ป้อมอุ้มบ้าง อากงอุ้มบ้าง หรือไม่ก็คุณแม่กับปะป๊าผลัดกัน กลางวันต้องอุ้มทั้งวันเลยนะ จะวางนอนแบบกลางคืนไม่ได้ ถ้ายอมนอนก็จะไม่เกิน ๒๐ นาที
ตอน เย็นพาไปเซ็นทรัล เพราะปะป๊าจะไปตัดผม ก็ต้องพาพริมาไปด้วย ระหว่างปะป๊าตัดผมอยู่ คุณแม่ก็พานั่งรถเข็นเล่นในห้าง ก็เหมือนเคยแอ็บเป็นเด็กดี อารมณ์ดีมาก ร่าเริงสุดขีด มีแต่คนมาชมว่าน่ารัก ยิ้มให้คนโน่นที คนนี้ที แต่วันนี้จิ๋วจิ๋วแอ็บได้ไม่ตลอดรอดฝั่ง ในที่สุดก็ทนไม่ไหว ต้องเผยตัวตนที่แท้จริงออกมา คือจิ๋วจิ๋วเกิดง่วง ก็เลยกรี๊ดห้างแตกกันเลย คุณแม่อายมากแต่วิ่งหนีไม่ทัน ก็ยังสงสัยอยู่ดีว่าทำไมง่วงแล้วต้องกรี๊ด

วันที่ ๑๓๐ ... ศุกร์ ๗ พฤษภาคม ๒๕๕๓
ที่ คาดผมพริมาที่คุณแม่สั่งซื้อทางเว็ปมาส่งแล้ว มี ๔ อัน ใส่เอาฮาอ่ะ ดูแล้วน่าหมั่นไส้มาก นี่ยังมีสั่งซื้อชุดว่ายน้ำแบบ 2 pieces ไว้ด้วยนะ เดี๋ยวไปใส่ที่หัวหินสัปดาห์หน้า จะฮาไปถึงไหนนี่ กลาง วัน แวะไปตลาดหลังการบินไทย คุณแม่อ่านเจอว่ามีของเด็กเยอะ ที่นี่พาพริมาไปไม่ได้จริงๆ ยอมให้งอนไปก็แล้วกัน ไปถึงปรากฎว่าของเด็กไม่เห็นจะเยอะเลย แต่ที่สำคัญคือรันทดมาก อากาศร้อนสุดขีด ทางเดินก็แคบไม่เข้าใจว่าแม่ค้าที่นี่ดำรงชีพอยู่ได้ไง เข้าไปแป็บเดียวก็เกือบตายแล้ว ไม่ได้ของพริมาเลย ได้แต่ข้าวเหนียวหมูทอดไก่ทอด ที่แลกมาด้วยหยาดเหงื่อและความทรมาน

วันที่ ๑๓๑ ... เสาร์ ๘ พฤษภาคม ๒๕๕๓
วันนี้ ก็ต้องทิ้งจิ๋วจิ๋วไว้บ้านอีกแล้ว พาอากงอาม่าไปซื้อต้นไม้ที่บางบัวทอง จะมาไว้ที่ดาดฟ้า เพราะสนามเด็กเล่นใกล้เสร็จแล้ว อากงอาม่าก็เลือกแต่สีสรรคัลเลอร์ฟูลมากๆ กลับมาบ้านจิ๋วจิ๋วก็ไม่งอนนะ รอดตัวไป  วันนี้ ไม่ค่อยได้เล่นกับเด็กจิ๋วเลยนะ เพราะมีรวมญาตกันที่บ้าน ปะป๊าต้องทำอาหาร ๑๐ กว่าอย่าง แล้วยังมีออเดอร์พิเศษจากน้าเอ๋ ที่อุตส่าห์ขับรถมากินโดยเฉพาะอีก  ตอนกลาง วันแปลกมากเด็กจิ่วหลับได้ยาวผิดปกติ ก็น่าจะดี แต่พอตกดึกซิ เด็กจิ๋วตาค้าง ไม่ยอมนอน ปะป๊าอุ้มเต้นจนขาหักแล้ว เต้นๆไปก็หลับนะ แต่พอวางปุ๊บ ก็จะลืมตาโพลง แล้วก็ยิ้มลั้นลามาก กว่าจะปราบกันได้ก็เที่ยงคืนกว่า

วันที่ ๑๓๒ ... อาทิตย์ ๙ พฤษภาคม ๒๕๕๓

วัน นี้พาพริมาไปเที่ยวนอกบ้านทั้งวัน ตอนเที่ยง พาไปกินข้าวที่ร้านสวนกุหลาบ เสร็จแล้วไปซื้อของที่ King Power พาพริมาไปนั่งกินนมใน Lounge บรรยกาศจะไฮโซหน่อย คือเงียบๆ แต่พริมาอยู่ๆก็กรี๊ดลั่น ปะป๊าเลยแกล้งทำเป็นไม่รู้จัก ให้คุณแม่จัดการไป อยู่ที่นี่เป็นชั่วโมง พริมาก็โอนะ มีงอแงเล็กน้อย อุ้มขึ้นมาก็หาย ส่วนใหญ่ก็ยอมนั่งในรถเข็น หลัง จากนั้นก็พาไปเดินเล่นที่เซ็นทรัลแจ้งวัฒนะ เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง ช่วงนี้เซ็นลาดปิดปรับปรุงอยู่ ไปถึงก็มุ่งหน้าแผนกเด็กเหมือนทุกที ได้ยางกัด ๑ อัน เอามาให้พริมาดูดเล่นกำปั้น ปะป๊าก็อยากได้ของเล่นอีกแต่คุณแม่ไม่ยอมให้ ที่เซ็นทรัลส่วนใหญ่ ตรงแผนกเด็กเค้าจะทำห้องให้นม กับห้องเปลี่ยนผ้าอ้อมไว้ก็เป็นแหล่งชุมนุมคุณแม่ทั้งหลาย วันนี้ลองจับพริมาไปนั่ง Jumpeeroo กับ Around We Go จะดูว่าเค้าชอบไม๊ พริมาก็ทำหน้างงๆ ซักพักก็ร้อง เลยคิดว่าไม่ชอบมั้ง ดีแล้ว จะได้ไม่ต้องเสียตัง

วันที่ ๑๓๓ ... จันทร์ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๓


เมื่อวานที่ไปห้าง คุณแม่บอกว่าพริมากรี๊ดเสียงดังที่สุด ลองวัดเดซิเบลเทียบกับเด็กคนอื่นๆแล้ว  เดี๋ยวนี้ไม่ได้กรี๊ดตอนงอแงอย่างเดียวนะ บางทีก็กรี๊ดเล่นเฉยๆ ? วันนี้ อุ้มดูตู้ปลาอยู่ดีๆก็กรี๊ดๆลั่นเลย กรี๊ดด้วยความดีใจ พริมาชอบเล่นกับอี๊กบมากเลยอ่ะ อี๊กบหลอกล่อไปมา พริมาก็ขำก๊ากๆ แล้วก็ตอนเย็นๆ อี๊ป้อมชอบพาพริมาเดินเล่นในซอย พริมาก็ชอบลั้นลา แต่อี๊ป้อมกลับบ้านมาเหงื่อแตกทุกวันเลย ร้อนมาก

วันที่ ๑๓๔ ... อังคาร ๑๑ พฤษภาคม ๒๕๕๓

เดี๋ยว นี้พริมากินนมมื้อหนึ่งอยู่ไม่ค่อยได้ถึง ๔ ชั่วโมงแล้ว ๓ ชั่วโมงกว่าก็จะหิว ตอนเริ่มลดความอ้วน ที่ให้ลดนมลงจาก ๕ ออนซ์มาเป็น ๔ ออนซ์ แรกๆ กินเสร็จก็จะร้องขออีก แบบว่าไม่อิ่ม ซักพักก็เริ่มชิน ปรับตัวได้ กินเสร็จก็ไม่ได้ร้องขออีก แต่ก็อยู่ได้ไม่ถึง ๔ ชั่วโมง ตอนกลางคืนก็ไม่มีแบบ ๑๐ ชั่วโมงมานานแล้ว พริ มายังไม่ยอมให้อากงอุ้มอยู่ดี พยายามไปลองทุกวันก็ยังไม่สำเร็จ ตอนแรกคิดว่าเป็นเพราะบ้านนู๊นมันร้อน ให้ลองเปิดแอร์ดู ก็เหมือนเดิม ปะป๊าเครียดนะนี่ อี๊ป้อมก็ไม่ได้ว่างอุ้มทั้งวันนะ จะออกไปกินข้าวกลาง วันข้างนอกก็ไม่ได้ เพราะกลางวันอี๊ป้อมจะไม่ว่าง แล้วบางที่ก็พริมาก็ไปไม่ได้ อย่าง MK เนี๊ยะ กลัวพริมากรี๊ดแล้วโดนหม้อสุกี้เขวี้ยง


วันที่ ๑๓๕ ... พุธ ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๓
วันนี้ ไปกินข้าวกลางวันกันที่ฟูจิ วิลล่า พหล พริมานั่งอยู่ในรถเข็นได้แป็บก็กรี๊ดลั่นร้าน ปะป๊าต้องจับมานั่งตักถึงจะหาย เวลาอยู่บ้านก็เหมือนกัน ส่วนใหญ่เวลาที่คุณแม่กับปะป๊ากินข้าวเย็นกัน ก็จะจับพริมานั่งชิงช้าไกวแต่บางทีชิงชาก็เอาไม่อยู่ ต้องจับมานั่งตักปะป๊า สามารถนั่งได้นานๆ นั่งเล่นคนเดียวเฉยๆก็ได้ คุณแม่ดันมาเล่าว่ามีเด็ก ๓ เดือนนอนคว่ำแล้วลืมหายใจ ปะป๊าก็เลยวิตกจริตเลย เวลาเฝ้าพริมาหลับ ต้องคอยหันมามองว่ายังหายใจอยู่เป่า แต่ปกติไม่ให้นอนคว่ำอยู่แล้ว เมื่อกี้ เห็นพริมานอนเอาหมอนแปะหน้าอยู่ ก็ตกใจรีบไปเขย่าตัว พริมาก็หรี่ตาขึ้นมามองค้อนๆ ทำหน้าเซ็งๆ แบบอะไรกันนักกันหนา แล้วก็หลับต่อ


วันที่ ๑๓๖ ... พฤหัส ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๓
วัน นี้พาพริมาไปออกรถใหม่ที่ TSL ก่อนไป แวะกินข้าวกลางวันที่ OTOYA วิลล่าแจ้ง ร้านนี้พริมาเพิ่งเคยไปเป็นครั้งแรก เสร็จแล้วอี๊ตุ๋มก็พาไปเข็นรถเล่นในซุปเปอร์ พริมาก็ลั้นลาดี ตอนแรกคิดว่าพี่ตุ๋มจะเอาไม่อยู่ซะอีก ที่ TSL เค้าให้ตุ๊กตาเสือมาตัวหนึง เป็นของขวัญออกรถใหม่ พริมาเห็นก็ตีแขนตีขาดีใจ แล้วก็หัวเราะเอิ๊กอ๊ากคาดว่าเพราะเป็นของแปลก ที่บ้านไม่เคยมีตุ๊กตาเสือมาก่อน พวกเรากับเซลก็ฮากันใหญ่ เด็กอะไรตลกจริงๆ วันนี้ขน Car Seat ใส่รถพี่ตุ๋มมาแล้วก็มาติดตั้งที่ร้านให้พริมาเลย ให้พริมานั่งเป็นคนแรก พริมาบอกว่านั่งสบายมาก ชอบๆ 
 
วันที่ ๑๓๗ ... ศุกร์ ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๓ - วันที่ ๑๓๘ ... เสาร์ ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๓
ไปเที่ยวหัวหินกัน -> เด็กจิ๋วเปิดตัว ประเดิมทริปแรก ... เด็กจิ๋ว Chill Out @ Rest Detail หัวหิน

วันที่ ๑๓๙ ... อาทิตย์ ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๓
แหม...วัน นี้ลั้นลาใหญ่เลยนะ พริมา คิดว่าปะป๊ากับคุณแม่จะพาไปเที่ยวอีกละสิ ทีแรกก็นัดเจ๊จาน่า เฮียโร เจ๊นิวกับแจ๊แนนไว้ว่าจะไปกินเนื้อย่างร้านเพื่อนของอาโกว แต่ว่าออกไปไม่ได้นะวันนี้ ข้างนอกเค้ากำลังเล่นสงครามกันทั่วกรุงเทพเลย แล้วเมื่อวานยังมาอึ๊ใส่รถปะป๊าอีกนะ วันนี้หนูต้องโดนทำโทษไม่ให้นั่งรถใหม่แล้ว ตอน เย็นปะป๊าขึ้นไปปูพื้นไม้สวนดาดฟ้าให้เด็กจิ๋ว เหนื่อยมากเลย ลงมาก็ทั้งเหงื่อทั้งดินเต็มตัว เละตุ้มเปะ เลยลองให้คุณแม่อาบน้ำให้เด็กจิ๋วดู แล้วปะป๊าเป็นผู้ช่วยสลับกันก็โอแหล่ะ เด็กจิ๋วก็รอดมาได้อย่างหวุดหวิด


วันที่ ๑๔๐ ... จันทร์ ๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๓
วันนี้ รัฐบาลประกาศให้เป็นวันหยุดราชการ เพื่อเฉลิมฉลองเทศกาลสงครามกลางเมืองที่กำลังวุ่นวายอยู่ ปะป๊ากับคุณแม่เสี่ยงตายออกไปนอกบ้าน เอารถไปทำเครื่องเสียง แล้วก็ไปซื้อต้นไม้มาเพิ่มที่ดาดฟ้าด้วย เราออกนอกเมือง คงไม่เป็นไร แต่ก็ทิ้งเด็กจิ๋วไว้ที่บ้านกับอี๊ป้อมดีกว่า  วันนี้เฮียโรมาถามว่าเวลาคนเราโดนระเบิดแล้วจะตายหรือตัวดำ (...เอ่อ เฮียโรดูการ์ตูนมากไปแล้ว) กลับมาบ้านตอนบ่าย เด็กจิ๋วไม่ยอมยิ้มให้ทั้งคุณแม่และปะป๊าเลย ตายแล้วงอนอีกแล้วแน่ๆ แต่ ซักพักก็ยิ้มให้ ค่อยโล่งใจหน่อย วันนี้ปะป๊าต้องคอยคุมงานช่างทั้งวัน ไม่ว่างเล่นกับจิ๋วๆ แล้วก็ไม่ได้ทำอาหารเลย ต้องสั่งพิซซ่ามากิน แต่ยังไงตอนเย็นก็รีบมาอาบน้ำให้เด็กจิ๋วนะ ไม่ไว้ใจคุณแม่ เวลาคุณแม่สระผมให้เด็กจิ๋ว ไม่เห็นจะนวดศรีษะเลย ปะป๊านวดให้ทุกวัน เด็กจิ๋วจะได้ฉลาดๆ วันนี้คุณแม่บอกว่าอุ้มเด็กจิ๋วหลับอยู่ดีๆ เด็กจิ๋วก็ละเมอหัวเราะออกมาทั้งๆที่หลับอยู่ แล้วก็มีบ่อยครั้งที่ละเมอร้องไห้


วันที่ ๑๔๑ ... อังคาร ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๓
ช่วงนี้พริมาดูดนิ้วหนักมาก ไม่ได้อมทั้งมือแบบเมื่อก่อน แต่จะยัดเข้าไปทีละนิ้วสองนิ้ว เวลาเราอุ้มพริมาก็จะโดนอมมือ อมแขนไปด้วย พยายามเอาออกแบบที่หมอบอกแล้วแต่ไม่สำเร็จ กลัวเค้าเสียใจ
เมื่อ วานเช้าเอาพริมาไปฝากอากงอุ้ม ดีใจจัง พริมายอมให้อากงอุ้มแล้ว แต่กลับมา พริมามีตุ่มๆที่ขา ๓ ๔ ตุ่ม คาดว่าจะเป็นยุงหรือมดกัด แล้วเหมือนแพ้อ่ะ บวมเป็นไตแข็งๆขึ้นมาเป็นวงใหญ่เลย เดาว่าอากงอุ้มออกไปเดินเล่นที่โรงรถหน้าบ้านเลยโดยยุงโรงรถกัด
วัน นี้ปะป๊าเรียกพริมาว่า ไอ้เด็กไม่มีหูรูด ก็ตอนหัวค่ำ กินนมเสร็จ ปะป๊าก็จับเต้นตามเพลงแบบทุกที แต่อาจจะเพลินไปนิด พริมาเลยแหว่ะออกมา หลังๆนี่ก็มีแหว่ะบ้างเรื่อยๆ แต่ก็จะออกมานิดหน่อย ไม่ได้อ้วกพุ่งแบบเมื่อก่อน


วันที่ ๑๔๒ ... พุธ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๓
ช่วง นี้พริมากลับมากินนมมื้อละ ๕ ออนซ์แล้ว เพิ่มมาได้ซักอาทิตย์หนึ่ง คุณแม่ไม่แคร์สื่อเลย คุยกับหลายๆคนแล้วบอกว่ากินได้ ก็เลยให้กินไป เพราะตอนที่ลดเป็น ๔ ออนซ์ตามที่หมอบอก รู้สึกสงสารพริมา เวลากินเสร็จแล้วอยากกินต่อร้องไห้ขอกินอีก
วันนี้เกิดเหตุปั่นป่วนทั่วเมือง ดูในโทรทัศน์มียิงกันพริมานั่งดูแล้วก็หัวเราะ ชอบเหรอลูก มีไฟไหม้ ๒๐ กว่า แห่งแล้วด้วย เราก็อยู่กันแต่ในบ้านไม่ได้ออกไปไหน เรื่องของกินไม่เป็นปัญหา เพราะปกติปะป๊าจะแช่เนื้อสัตว์ไว้เต็มตู้อยู่แล้ว เวลาไปเดินห้าง เจอของอะไรลดราคา ก็จะกว้านซื้อมาแช่ไว้เต็มเลย  วัน นี้ปะป๊ากับอี๊ป้อมขึ้นไปทำความสะอาดสนามเด็กเล่นที่ดาดฟ้าต่อ ตอนนี้งานปูพื้น ติดแอร์เรียบร้อยแล้ว เหลือแต่งานพี่น้ำกับพี่แหลมอีกนิดหน่อย ตอนเย็นพาพริมาขึ้นไปนั่งเล่นมาแล้ว พี่โฮไอก็ขึ้นมาดู แต่เด็กทั้ง ๒ ยังไม่ชอบ ได้แต่ทำหน้างงๆ


วันที่ ๑๔๓ ... พฤหัส ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๓
กลางวันพาพริมาไปกินวิเศษไก่ย่างแถวบ้าน หารถเข็นของพริมาไม่เจอ ปะป๊ากับคุณแม่เลยต้องผลัดกันอุ้มผลัดกันกิน เสร็จ แล้วก็ไปรับรถที่เอาไปติดเครื่องเสียงไว้ ๓ วันเสร็จตามกำหนดการ รีบลองเปิดเพลง Test ฟัง ก็ไม่ถึงกับขนลุกแบบชุดที่แต่งเป็นล้านที่เคยฟัง แต่ก็โอเค ชอบมาก คนขายก็ยังชมว่าชุดนี้เสียงดี ทั้งๆที่ร้านนี้ไม่มีแอมป์ตัวนี้ขายด้วย ต้องไปหามาให้พิเศษ แต่กว่าจะเลือกได้ชุดนี้ก็ต้องใช้เวลา นานกว่าเลือกรถอีก เดี๋ยวเสาร์นี้จะพาพริมาไปฉลองเครื่องเสียงใหม่ที่ราชบุรี

วันที่ ๑๔๔ ... ศุกร์ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๓
วันนี้ปะป๊าออกนอกบ้านทั้งวัน ไม่ได้อยู่เล่นกับเด็กจิ๋วเลย พอกลับมาตอนเย็น ต้องรีบทดสอบว่าเด็กจิ๋วจะงอนเปล่า เด็กจิ๋วพอเห็นหน้าปะป๊าก็ยิ้มให้เลย รอดตัวไป วันนี้ อยู่ๆก็นึกขึ้นมาได้ว่า ช่วงนี้เด็กจิ๋วไม่ค่อยพูดเลย ก่อนหน้านี้พูดเก่งมาก ตอนนี้ยิ้มอย่างเดียว แล้วปะป๊าก็คิดออกว่าเป็นเพราะไม่มีใครคุยกับเค้ารู้เรื่องแน่ๆ ก็เมื่อก่อนปะป๊าจะคุยกับพริมาภาษาเด็กจิ๋ว พริมาก็จะคุยกลับเป็นเรื่องเป็นราว แล้วอยู่ๆคุณแม่ก็มาบอกว่าให้พูดภาษาคน ตามตำราเค้าบอกไว้ ปะป๊าก็เลยเชื่อ นี่ต้องเป็นสาเหตุให้เด็กจิ๋วไม่ค่อยพูดแน่ๆ ว่าแล้วก็เลยลองพูดภาษาเด็กจิ๋ว ปรากฎว่าเด็กจิ๋วก็พูดโต้ตอบกลับมาลั้นลามากๆ ในที่สุดก็มีคนเข้าใจหนูแล้วนะเด็กจิ๋ว ตอน ค่ำ อาบน้ำให้พริมา ปะป๊าก็แกล้งบอกว่า เด็กจิ๋ว...ต่อไปเวลาหนูจะอึ๊ ให้เดินออกไปอึ๊นอกบ้านไกลๆแบบไอ้เป้นะ เด็กจิ๋วก็หัวเราะใหญ่เลย ไม่รู้ฟังเข้าใจไม๊อ่ะ

วันที่ ๑๔๕ ... เสาร์ ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๓
วัน นี้พาพริมาไปเที่ยวราชบุรี แวะร้าน UDC ให้เค้าแก้เรื่องประตูรถมีปัญหาหลังจากไป Damp มา ก็นึกว่าจะแป็บเดี๋ยวแต่รอไปรอมา ๕ ชั่วโมงเลย เพราะหาสาเหตุกันไม่เจอซะที แต่ก็ดีที่เฮียบั๊คมาช่วยดูให้เอง เลยคุยกันยาวเรื่องปรับจูนเสียง สรุปแล้วเฮียบอกว่า วันหลังให้มาคนเดียว อย่าพาลูกเมียมา แล้วค่อยมาคุยกันเรื่องของผู้ชาย  วันนี้ จิ๋วจิ๋วให้ความร่วมมือปะป๊าอย่างดีไม่ค่อยงอแงเท่าไหร่ ก็โชคดีที่พาเตียงมนุษย์ไปด้วย แต่ที่แย่คือจิ๋วจิ๋วอึ๊แตก แล้วคุณแม่ลืมเอาเป้อมา ก็เลยต้องไปหาซื้อกันวุ่นวายหน่อย กว่าจะออกจากร้านไปถึงราชบุรีก็ ๔ โมงเย็นแล้ว รีบกินข้าวแล้วก็รีบกลับ อากงไปตีกอล์ฟกลับมาไม่ทันเจอเด็กจิ๋ว เพราะต้องรีบพาเด็กจิ๋วกลับเข้ากรุงก่อนสามทุ่น กำลังมีเคอร์ฟิวอยู่ ถ้ากลับไม่ทันเดี๋ยวโดนยิง

วันที่ ๑๔๖ ... อาทิตย์ ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๓
ตอนเช้าปะป๊ากินทุเรียนอยู่ ก็แกล้งเอาไปยั่วพริมา พริมาก็ทำท่าอยากกิน โน้มตัวมาแล้วก็อ้าปากจะงับเลย ฮาดี  วัน นี้น้าเอ๋มา เด็กจิ๋วเจอปุ๊บก็ยิ้มเลย ให้อุ้มด้วย ลั้นลามากอ่ะ นี่ถ้าเด็กจิ๋วรู้ความจริงว่าน้าเอ๋เป็นคน ไม่ใช่ตุ๊กตาหมี แล้วจะเสียใจไม๊นะ  ตอนกลาง วันพาอาม่าเตาปูนไปกินข้าวร้านครัวเจ๊ง๊อ มีเฮียโฮไอไปด้วย เสร็จแล้วไปซื้อของที่ Home work เด็กจิ๋วให้ความร่วมมือดีทั้งวัน พอเย็นๆก็ไปบ้านลัดดารมย์ ไปว่ายน้ำกัน ปะป๊าจับเด็กจิ่วลงน้ำแล้วก็เหวี่ยงไปมาอีกแล้ว คราวนี้เหมือนจะชื่นชอบมากกว่าที่หัวหิน มีถีบขาไปมาด้วย ลงไปว่ายเล่นได้ประมาณ ๑๐ นาที เสร็จแล้วคุณแม่ก็พาไปอาบน้ำในอ่างล้างหน้า แล้วก็กลับบ้านเตาปูน ตอนแรกว่าจะ แวะกินข้าวที่ร้านอาหารกัน แต่ฝนตก  เลยกลับมากินที่ครัวอาอู๋แทน มีพี่จาน่า ไจโร โฮไอ ก็มาด้วย เด็กๆ ก็พากันจะขึ้นไปเล่นที่สนามเด็กเล่นดาดฟ้า เครื่องเล่นบ้านน้อยสองชั้นก็มาแล้วแต่ยังประกอบไม่เสร็จ ต้องรออีกอาทิตย์หนึ่งนะเด็กๆ

วันที่ ๑๔๗ ... จันทร์ ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๕๓
ตอน เช้าพริมาก็ร้องเรียกปะป๊าเหมือนเคย แต่วันนี้ไม่รู้เป็นไร ปะป๊าง่วงมาก ลุกไม่ขึ้นเลย พริมาก็นอนร้องเรียกแล้วเอามือมาตบหน้าปะป๊า บอกให้ตื่นๆ พอปะป๊าลุกจะไปอุ้ม พริมาใจร้อนยกตัวค้างรอไว้เลยให้รีบอุ้มพาไปเล่น  ๓-๔ วันที่ผ่านมาให้พริมามานอนกลางระหว่างปะป๊ากับคุณแม่ ลองดูอีกที คือนอนกลางจะได้จับตะแคงซ้ายขวาได้ หัวจะได้ไม่เบี้ยว กลาง วัน พาพริมาไปเที่ยว The Mall งามเป็นครั้งแรก ไปซื้อเครื่องซักผ้ากับตู้เย็นให้พี่โฮไอ พี่เค้าใกล้จะย้ายไปอยู่คอนโดในเมืองแล้วนะ เด็กจิ๋วจะขาดพี่เล่นไปอีกหนึ่ง วันนี้ตัดสินใจซื้อจุกหลอกให้เด็กจิ๋วใช้ โดยเฉพาะเวลานั่งรถ เดี๋ยวนี้จับนั่ง Car Seat แล้วจะกรี๊ดลั่นทุกครั้งเลย รถติดไม่ติดก็กรี๊ด เลยจะเอาจุกหลอกมาให้ดูดลดความเครียด ฝรั่งก็ดูดกันทั้งนั้นแต่คนไทยกลัวปากเจ่อกับฟันเหยิน ตอนแรกก็ไม่กล้าใช้เหมือนกัน แต่ลองดู ที่ได้มาเป็นแบบแพ็ก ๒ อัน ลายวัวกับแกะ เดาว่าคนทำคงหมายถึงเสต็กเนื้อวัวกับเนื้อแกะ

วันที่ ๑๔๘ ... อังคาร ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๓
ประมาณ ๑ สัปดาห์ที่ผ่านมานี้ พริมาชอบทำปากจ๊วบๆแบบแปลกๆ คาดว่าฟันกำลังขึ้นแน่เลย ก็รอดูอยู่ว่าจะอาละวาดไม๊ แต่ก็ยังไม่เจอ วันนี้ลองเอาจุกหลอกให้ดูดแล้วไม่เห็นจะดูดเลย ลองทั้งรสวัวรสแกะแล้ว เสียตังฟรีอีกแล้ว ตอน ค่ำๆปะป๊ากับคุณแม่ต้องรีบทำงานด่วน เด็กจิ๋วดันเกิดดื้อขึ้นมา ปกติสองสามทุ่มก็หลับได้ พอมาวันนี้ตาค้าง ไม่ยอมนอน กว่าจะปราบได้ก็ห้าทุ่ม ก็ต้องรีบมาทำงานกันต่อ

วันที่ ๑๔๙ ... พุธ ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๕๓
เมื่อ คืนปะป๊านอนดิ้นจะกลิ้งมาทับพริมาอีกแล้ว คุณแม่บอกว่ายันเอาไว้ทัน ไม่งั้นพริมาแบนไปแล้ว จริงเหรอ คุณแม่จะเห็นทันได้ไง หลายครั้งแล้ว เฝ้าไว้ทั้งคืนเลยเหรอ ปะป๊าก็ไม่รู้เรื่องหรอก หลับแล้วก็แล้วกัน เดี๋ยวก็ต้องให้พริมากลับไปนอนริมแบบเดิมอีก ตอน เช้าปะป๊าพาคุณแม่ไปหาหมอเรื่องเจ็บมือ ตอนแรกคิดว่าเป็นเพราะอุ้มเด็กจิ๋ว แต่หมอบอกเป็นแค่การกระตุ้น ส่วนสาเหตุที่แท้จริงก็คือเป็นผังผืดทับเส้นประสาท ก็เป็นโรคเดิมของคุณแม่นั่นแหล่ะ ยังไม่ได้ผ่าซะที มาช่วงนี้ใช้งานหนัก มันก็เลยกำเริบ  เมื่อเช้าทิ้งพริมาไว้กับอากง เดี๋ยวนี้ให้อากงอุ้มได้นิดหน่อย ต้องอุ้มแบบไม่ให้เค้าเห็นหน้า ถ้าหันมาเห็นหน้าอากงก็จะร้องทันที วันนี้เย็นๆ ช่างจะมาทำเครื่องเล่นเด็กต่อให้เสร็จ นัดจาน่า ไจ โร กับโฮไอไว้ให้มาฉลองกันหน่อย ไจโรเริ่มเอาของเล่นส่วนตัวมาจองที่ไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว  ทีนี้สิ่งที่ขาดอยู่ก็คืองานของพี่แหลมกับผ้าม่านของอาม่าเรานี่เอง พอเสร็จเรียบร้อยสัปดาห์หน้าจะเรียกหลานๆทุกคนมาทำพิธีเปิดเป็นทางการอีกที หนึ่ง วันนี้ ที่ฝากพริมาไว้กับอากง ตอนคุณแม่ไปรับกลับ เจอภาพเหตุการณ์ระทึก อากงอุ้มหลานอยู่แล้วนั่งหลับ ทิ้งแขนดิ่งทั้งสองข้าง ส่วนพริมาเด็กจิ๋วก็หลับด้วย แต่ใช้มือเกาะอากงอยู่ด้วยความสามารถของตัวเอง


วันที่ ๑๕๐ ... พฤหัส ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๕๓
เมื่อ วานปะป๊าไปธุระกลับมาบ้าน ๓ ทุ่ม เด็กจิ๋วก็ยังไม่นอนอีก เหมือนวันก่อนเลย ปะป๊าก็จับเต้นไปเต้นมาจนหมดแรง ต้องวางเด็กจิ๋วลงนั่ง ไหว้ ๑ ทีแล้วขอให้หลับเถิด เด็กจิ๋วก็ไม่สนใจยิ้มลั้นลาใหญ่คิดว่าปะป๊าเล่นด้วย ปะป๊าก็หมดแรงสลบ นั่งหลับไปตรงหน้าเด็กจิ๋วนั่นแหล่ะ ต้องให้คุณแม่มาจัดการต่อ เหมือนเดี๋ยวนี้เด็กจิ๋วเค้าตั้งนาฬิกาใหม่แล้ว นอน ๕ ทุ่ม ตื่น ๘ โมง เป็นมา ๒-๓ วันแล้ว  วันนี้ของเล่นพริมาที่คุณแม่สั่งซื้อทางเว็ปมาส่งอีกแล้ว เป็นพี่น้องคิดตี้ลากๆ เด็กจิ๋วเห็นแล้วกรี๊ดด้วยความกลัว...เอ่อ... แล้วก็มีแก้วหัดดื่มของ combi ลายหมีพูเด็กจิ๋ว แบบใบเดียว แต่เปลี่ยนฝา ๓ step

วันที่ ๑๕๑ ... ศุกร์ ๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๓
วันนี้เป็นวันหยุด วิสาขบูชา เราพาจิ๋วจิ๋วไปล้มวัวกันที่ร้านเนื้อย่าง เป็นร้านของเพื่อนอาโกว มีจาน่า ไจโร นิว แนน ไปด้วย ขาดโฮไอคนเดียวเพราะไปบ้านคุณตา ปะป๊า อาโกว อาเตี๋ยอาแปะ อาอึ้มก็กินเนื้อย่างกัน แล้วส่งคุณแม่ไปคุมโต๊ะเด็กๆ เพราะ ไม่ได้กินบุฟเฟต์ เจ้าของร้านมาขออุ้มเด็กจิ๋ว แล้วก็วิ่งหนีหายไปเลย เอาไปเล่นตั้งนาน เด็กจิ๋วก็แอ็บเป็นเด็กดีลั้นลาแบบทุกครั้งที่ออกนอกบ้าน แบบนี้ขโมยเด็กมาอุ้มไปได้สบายเลย ยิ้มรับด้วย  เสร็จ แล้วก็กะว่าจะไปว่ายน้ำย่อยเนื้อย่างกันที่บ้านลัดดารมย์ แต่แวะเซ็นปิ่นก่อน พาจาน่าไปซ์้อเสื้อให้คุณพ่อ แล้วคุณแม่ก็ไปหาซื้อชุดว่ายน้ำใหม่ให้พริมา คราวนี้เซ็กซี่กว่าเดิมอีก กว่าจะออกจากห้างไปถึงลัดดารมย์ก็มืดแล้ว เลยอดว่ายน้ำ พอกลับมาบ้านเจอว่าพี่แหลมทำสีเหม็นบ้านอีกแล้ว ก็เลยพากันอพยพไปนอนราชบุรี ไปถึงที่ราชบุรีก็จะเที่ยงคืนแล้ว

วันเสาร์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

@สวนผึ้ง ราชบุรี

คราวนี้เด็กจิ๋วไป Chill Out ที่สวนผึ้ง ราชบุรีมาค่ะ (ณ ตอนนั้น เด็กจิ๋ว 5 เดือนพอดีค่ะ)
ทริปนี้เป็นทริปไม่ได้ตั้งใจไป จริงๆ ที่บ้านทำเฟอร์นิเจอร์ไม้ใหม่แทนของเก่าที่ปลวกกินเรียบไป
บ้านเลยเหม็นสีหึ่ง เด็กจิ๋วอยู่ไม่ไหว หนีไปนอนบ้านอาม่าที่ราชบุรี 2-3 วัน
ปะป๊าเบื่อ ไม่มีไรทำ เลยขับรถไปเที่ยวสวนผึ้ง ขับไป 40 นาทีก็ถึง 
ไม่ได้ค้างที่สวนผึ้งนะคะ ไปเที่ยงๆ เย็นๆ ก็กลับค่ะ
กินข้าวกลางวันที่ร้านเจ้ออน ปลาช่อนเกยตื้น 
เด็กจิ๋วได้ทดลองกินอาหารเสริม (ที่ไม่ใช่นม) เป็นครั้งแรกในชีวิต
กินเสร็จแล้ว ก็ไปสวนผึ้ง แวะที่บ้านหอมเทียนเป็นที่แรก
เด็กจิ๋วได้เจอกับพี่มดเขียว ถึงกับอึ้งไป
บ้านหอมเทียน
ต่อมาก็แวะที่ Scenery Resort สุดฮิต
แกะที่ Scenery
แกะ
สามารถซื้อตั๋วเข้าไปเลี้ยงแกะได้
แต่เด็กจิ๋วไม่เอา กลัวแกะโดดใส่
ไปดูของที่ระลึกน่ารัก ดีกว่า
ซื้อของที่ระลึกนิดหน่อย แล้วก็ไปนั่งกินน้ำที่ร้านอาหารของรีสอร์ท
ไม่ได้เข้าในตัวรีสอร์ทนะคะ เพราะเด็กจิ๋วมาเที่ยวเฉยๆ ไม่ได้พักที่นี่ เค้าไม่ให้เข้าค่ะ
ในร้านอาหารก็มีมุมให้ถ่ายรูปเยอะเหมือนกัน
อันนี้ทางลงไปห้องน้ำ
เสร็จแล้วก็ไปต่อที่ La Toscana
ไปถึงก็อึ้งเลย ชอบมาก แต่งแนวแบบนี้ แม่ชอบบบบ สวยอ่ะ
สวยทุกมุม
มองจากชั้นบนของ Lobby
บ้านก็น่าพักจังเลย
ห้องอาหารอยู่ชั้นบนของ Lobby
เสร็จจาก La Toscana ก็กลับบ้าน แม่กลัวเด็กจิ๋วจะเหนื่อย
แต่ยัง...หนูยังไม่เหนื่อย ปะป๊าเลยจัดให้
ไปเดิน Chill กันที่ตลาดน้ำอัมพวา ซึ่งร้อนมากกกก
ให้อากงอุ้มตลอดงาน แม่ไม่หวาย....
คนเยอะมาก แต่เด็กจิ๋วชอบ
นอนกินนมริมน้ำ Chill Chill (แต่แม่ร้อนนนน)
เว้นไปได้วันเดียว เด็กจิ๋วก็มีอันจะต้องไปสวนผึ้งอีก เพราะบริษัทปะป๊าจะพาพนักงานไปเที่ยวประจำปี 
เห็นเราอยู่บ้านอาม่าที่ราชบุรี เลยใช้ให้เด็กจิ๋วไป Survey ที่พักต่างๆ
เริ่มที่ Swiss Valley ซึ่งปกติถ้าไม่พักที่นี่ เค้าไม่ให้เข้าค่ะ แต่เรามา Survey โทรมาแจ้งก่อน เค้าเลยให้เข้าค่ะ
มีกระต่ายเยอะเลยค่ะ แต่กลางวันร้อน หลบแดดหมด
สีแดงที่เห็น เป็นบ้านกระต่ายค่ะ
สระว่ายน้ำ
ภายในบ้าน อันนี้เป็นบ้านใหญ่ที่มี Pool
บ้านอื่นไม่ได้ถ่ายข้างใน เพราะเค้ารื้อจัดใหม่อยู่ค่ะ
บ้านแต่ละหลังจะตกแต่งต่างกันนะคะ
เสียดายไม่ได้ดูข้างใน
ไปต่อกันที่ La Toscana อีกครั้ง
คราวนี้ขอดูในบ้านด้วย
ภายในห้อง มันจะเย็นๆ ค่ะ ไม่ได้เปิดแอร์นะคะ
แถมอากาศข้างนอกร้อนมาก เดาว่าน่าจะเป็นเพราะกำแพงหินค่ะ
สระว่ายน้ำ
ที่ต่อไปที่ไป Survey คือบ้านอ้อมกอดขุนเขา
โซนที่ไปดู เป็นโซนใหม่ ล้อมรอบสระน้ำ
แต่ที่นี่ไม่ผ่านอย่างแรง เพราะไม่มีประตูห้องน้ำอ่ะ 
ไม่สามารถมาเป็นทริปบริษัทได้อ่ะ
ถ้ามีประตูห้องน้ำซะหน่อย จะเชียร์ให้บริษัทมาที่นี่เลย
เหมาทุกหลังรอบสระ น่าจะสนุกดี
บ้านแต่ละหลัง theme สีของตกแต่งจะไม่เหมือนกัน น่ารักดีค่ะ
ปิดท้ายด้วรูปเด็กจิ๋วที่เพิ่งคว่ำเองสำเร็จเป็นครั้งแรกในชีวิต (หลังจากพยายามมานาน)
เด็กอื่นเค้า 3 เดือนก็คว่ำกันแล้ว เด็กจิ๋วล่อเข้าไป 5 เดือนเลย
มาคว่ำได้หลังจากกลับจากสวนผึ้งนี่เอง 
บ๊าย บายนะคะ เจอกันคราวหน้า เด็กจิ๋วชวนเพื่อนไป Chill Out ที่ Z Through พัทยาค่ะ