วันอังคารที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

เดือนที่ 11

วันที่ ๓๐๕ ... ศุกร์ ๒๙ ตุลาคม ๒๕๕๓
สุขสันต์วันเกิดครบรอบ ๑๐ เดือนนะเด็กจิ๋ว เมื่อเช้าปะป๊ากับคุณแม่ร้องเพลง Happy Birth Day ให้ไปแล้ว ขอพรไม่ให้เด็กจิ๋วอึ๊ตลอดไป เมื่อคืนปะป๊าเลี้ยงเด็ก จิ๋ว ให้คลานเล่นบนพื้นไม้ เด็กจิ๋วคลานๆอยู่ ก็ล้มหน้าฟาดพื้นดังสนั่น ร้องจ๊ากๆๆไม่หยุด แต่พอคุณแม่ทำท่าตลก เด็กจิ๋วก็หัวเราะ หัวเราะไปร้องไห้ไป แก้มแดงเลย สงสัยจะเจ็บมาก กลาง ดึกคุณแม่นอนหลับอยู่ แล้วก็รู้สึกเหมือนมีตัวอะไรมาไต่ขา ลืมตาชะโงกไปดู เห็นเด็กจิ๋วคลานมาบนตัวคุณแม่อีกแล้ว พร้อมกับพูดว่าแม่หม่ำหม่ำ แม่หม่ำหม่ำ ปะป๊ายังป่วยไม่หาย เวลาอุ้มเด็กจิ๋วก็ต้องใส่หน้ากากมดแดงด้วย เด็กจิ๋วก็เห็นเป็นของเล่นดิ่ ดึงแล้วปล่อยให้มันดีดใส่หน้าปะป๊าอ่ะ
วันที่ ๓๐๖ ... เสาร์ ๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๓
วันนี้ เป็นวันแห่งการทำอาหารเด็กจิ๋ว ทำกันครึ่งวันเหมือนเคย ครั้งนี้มีส่วนผสมใหม่ คือกะหล่ำปลีม่วง ฟัก แล้วก็ตำลึง ส่วนผสมอื่นๆก็เหมือนๆเดิม ข้าวกล้อง หอมใหญ่ มันฝรั่ง ผักกาดขาว กวางตุ้ง แครอท เอาทั้งหมดตุ๋นรวมกับอกไก่ สีที่ได้ออกมาก็...แต่รสชาติดี คุณแม่คอนเฟิร์ม
วันนี้อากาศเริ่มหนาวอีกแล้ว ตั้งใจว่าจะไปสวนรถไฟตอนเย็น คุณแม่คำนวณเวลาแล้วบอกว่าออก ๕ โมง พอได้เวลาก็แต่งตัวเด็กจิ๋วสวยงาม ใส่เสื้อแขนกุดรับลมหนาวเลย พอออกจากบ้าน มันรู้สึกแปลกๆอ่ะ  ทำไมมันมืดๆนะ ขับรถไปได้ครึ่งทางก็ต้องเปลี่ยนใจ เพราะกว่าจะไปถึงสวนรถไฟก็คงมองอะไรไม่เห็นแล้ว หน้าหนาวท้องฟ้ามันมืดเร็ว เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาใหม่ ออกตั้งแต่บ่าย ๓ เลย ว่าแล้วก็เปลี่ยนไปนั่งกินข้าวที่ร้านเรือนศิลา
อากาศวันนี้ดีมากเลย เด็กจิ๋วก็ลั้นลาเพราะไม่ได้ออกจากบ้านไปเที่ยวจริงจังเป็นเวลานาน เสร็จจากกินข้าวแล้วปะป๊ายังใจดีแถมพาไปเซ็นปิ่นอีกด้วย ไปหาซื้อแชมพู
ใหม่ให้เด็กจิ๋ว ก็อันปัจจุบันใช้แล้วรู้สึกว่าผมแห้ง ตอนเช้าตื่นมา ผมเด็กจิ๋วจะแห้งฟูๆแล้วก็พันกันยุ่งเหยิง  
วันที่ ๓๐๗ ... อาทิตย์ ๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๓
สุขสันต์วัน Halloween นะเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วไม่มีชุดแปลกๆใส่ให้เข้ากับเทศกาลเลย มีแต่ชุดหมีพูใส่ซ้ำหลายหนแล้ว วันนี้คงใส่ชุดนี้เป็นวันสุดท้ายแล้ว เพราะใส่แล้วชุดมันจะปริๆ  วันนี้ก็แก้ตัวที่เมื่อวานไปสวนรถไฟไม่สำเร็จ ออกจากบ้าน ๔ โมงกว่าเลย ไปถึงเจอรถติดทางเข้าสวน ปกติมาบ่อยๆก็ไม่ติดยังงี้ สงสัยอากาศหนาวคนเลยมาเดินเล่นกัน ก็เลยต้องอ้อมไปจอดทางสวนผีเสื้อ ทางเข้าด้านนี้รถน้อย ของขายหน้าสวนก็น้อย คุณแม่ก็จัดการตุนเสบียงก่อน เพราะถ้าเข้าไปแล้วจะไม่เดินออกมาอีกเด็ดขาด เด็กจิ๋วได้เจอลุงอ๊าทด้วย เดินกันไกลเลยกว่าจะหาที่เหมาะๆได้ ปูเสื่อ แล้วก็จัดการป้อนข้าวเด็กจิ๋ว เสร็จแล้วก็ต่อด้วยขนมโดโซะเบบี้ไบท์ ๑ อัน  เด็กจิ๋วลั้นลาจัง อากาศก็เย็นสบาย มีดนตรีให้ฟังด้วยจากคอนเสิร์ตที่มาจัดในสวนรถไฟช่วยน้ำท่วม แต่ดนตรีมันไปหน่อยหนึ่ง เด็กจิ๋วชอบเล่นหญ้ามาก
วันที่ ๓๐๘ ... จันทร์ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เด็ก จิ๋วหายป่วยแล้ว ปะป๊าหายป่วยแล้ว ตอนนี้อี๊ป้อมรับช่วงป่วยแทน ก็อยู่ดีๆอี๊ป้อมไปฉีดวัคซีนกันไข้หวัดใหญ่ พอฉีดปั๊บก็เป็นไข้หวัดเลย นอนสลบมาได้ ๒ วันแล้ว คุณแม่ก็ร่อแร่วันเว้นวัน อาทิตย์ที่แล้วอากง อาม่าก็เป็น วันนี้เจอไจโรก็เป็นอีก ขออย่าให้เด็กจิ๋วเป็นอีกก็พอ เพราะคนอื่นกินยาได้ เด็กจิ๋วกินไม่ได้
วันที่ ๓๐๙ ... อังคาร ๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
ตอนนี้คุณแม่จัดโปรแกรมการกินของเด็กจิ๋วเป็นดังต่อไปนี้
๐๕.๐๐ รับประทานนม ๖ ออนซ์
๐๙.๐๐ รับประทานอาหารเช้า
๑๐.๐๐ รับประทานผลไม้ตามฤดูกาล ได้แก่ มะละกอ องุ่น อะโวคาโด้
๑๒.๓๐
รับประทานนม ๖ ออนซ์ ๑๕.๐๐ รับประทานขนม ได้แก่ โดโซะเบบี้ไบท์ และขนมญี่ปุ่น
๑๖.๐๐ รับประทานอาหารเย็น
๑๘.๐๐ รับประทานนม ๖ ออนซ์ ๒๑.๓๐รับประทานนม ๖ ออนซ์ หมายเหตุ ตารางเวลามีการปรับเปลี่ยนบ้างตามอารมณ์เด็กจิ๋ว แต่เด็กจิ๋วเป็นเด็กมีน้ำใจนะ เวลากินขนมแล้วชอบเอายัดปาก คนอื่นๆ รวมทั้งปากตุ๊กตาด้วย
วันที่ ๓๑๐ ... พุธ ๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เดี๋ยว นี้เด็กจิ๋วสามารถคลานได้อย่างคล่องแคล่วแล้ว เดี๋ยวนี้อุ้มๆอยู่ก็จะไถตัวลงพื้น เหมือนกับพื้นบ้านเป็นของเล่นใหม่ขนาดใหญ่ของเด็กจิ๋ว จะเพลิดเพลินมากสำรวจพื้นไปทั่ว เอานิ้วจิ้มๆตามเศษขยะ รอยแยก รอยแตก หรือพวกลอยพื้นกระเทาะเนี่ยะจะชอบมาก ตอนเย็นคุณแม่ทำงานอยู่ ก็ปล่อยให้เด็กจิ๋วนั่งเล่นที่พื้นออฟฟิตคนเดียวได้นานเป็นชั่วโมง มีคลานไปดึงสายไฟ จิ้มปลั๊กไฟบ้างเป็นระยะ ก็ต้องรีบตามไปจับ วันนี้คุณแม่ลองเอาสนับเข่ามาใส่ ซื้อมาตั้งนานแล้ว แต่เพิ่งจะได้ใช้ เพราะเด็กจิ๋วมีพัฒนาการด้านการคลานช้ามาก แต่ใส่สนับเข่าแล้วเหมือนมันจะลื่นๆเกินไป ทำให้คลานไม่ค่อยไป
วันที่ ๓๑๑ ... พฤหัส ๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
อา กงอาม่าราชบุรีทนคิดถึงหลานไม่ไหว วันนี้ขับรถเข้ากรุงเทพฯกันมาหาเด็กจิ๋ว ปะป๊ากับคุณแม่เลยพาเด็กจิ๋วไปเจอที่เซ็นปิ่น ปะป๊ากับคุณแม่ก็เดินช็อปกัน ให้อากงกับอาม่าพลัดกันอุ้มหลานเดินตาม ชอบใจกันใหญ่เลยที่เห็นเด็กจิ่วเล่นทำเสียงแปลกๆ ที่เด็กจิ๋วผมแห้งมากตื่นมาตอนเช้า ผมจะฟูฟ่องแล้วก็พันกันยุ่งเหยิงมาก อาม่าเฉลยแล้ว บอกว่าเป็นปกติของเด็ก นอนดิ้นเลยเกิดไฟฟ้าสถิต ก็น่าจะใช่นะเพราะลองเปลี่ยนแชมพูเป็นแบบผสมน้ำมันแล้วก็ไม่ดีขึ้นเลย
วันที่ ๓๑๒-๓๑๔ ... ศุกร์ ๕ เสาร์ ๖ อาทิตย์ ๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๓  ไปเที่ยวเกาะช้าง --> N'Prim @ The Chill, Koh Chang 
วันที่ ๓๑๕_... จันทร์ ๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ เด็ก จิ๋วเหมือนเดิม กลับจากเที่ยวทีไรก็จะอารมณ์ค้างทุกครั้ง ตอนอยู่ที่เกาะช้างก็คึกมาก กลับมาบ้านก็มาคึกต่อ เมื่อวานอี๊ป้อมงงเลย เจอเด็กจิ๋วคึกจัด พอเด็กจิ๋วเจอหน้าอี๊ป้อมก็พูดๆพูดๆไม่หยุดเลย เหมือนกับจะบอกว่าไปเที่ยวมานะ เจออะไรบ้าง เล่าให้อี๊ป้อมฟัง วันนี้ก็ยังคึกไม่เลิก อี๊ๆที่ออฟฟิตขำกันใหญ่ เหมือนชีวิตเด็กจิ๋วมีความสุขมากๆอ่ะ ได้ออกไปเที่ยวเล่นไกลๆ คราวนี้ได้นั่งเรือ ได้ไปเกาะเป็นครั้งแรกด้วย ไม่เป็นไร เดี๋ยวเสาร์นี้ก็ต้องไปหัวหินอีกแล้ว อันนี้ได้ที่พักฟรี ตั้งนานแล้วยังไม่ได้ไปซะที
วันที่ ๓๑๖ ... อังคาร ๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เด็ก จิ๋วเป็นเด็กกินเก่งมาก อาหารสูตรที่แล้วที่สีน่าเกลียดแต่รสชาติดี เด็กจิ๋วกินเรียบทุกมื้อ เดี๋ยวตั้งแต่พรุ่งนี้ คุณแม่จะเพิ่มปริมาณให้ละจาก ๒ ก้อนเป็น ๓ ก้อน ส่วนขนมอย่างโดโซะที่เป็นแผ่นใหญ่ๆ เดี๋ยวนี้กินหมดอันเร็วมาก กินหมดแล้วก็จะร้องขอเอาอีก กินเท่าไหร่ก็ไม่พอ เด็กจิ๋วได้คิดค้นวิธีการกินไปเรื่อยๆ ตอนแรกยังกินไม่ค่อยเป็น เพราะแผ่นมันใหญ่ต้องค่อยๆอมทีละนิด แต่เดี๋ยวนี้เด็กจิ๋วจะใช้วิธียัดเข้าปากตามแนวตั้ง เอาเหงือกงับแล้วก็บิดขนมให้หัก พอหักแล้วอมแป๊บเดียวก็จะละลายหมด ส่วนผลไม้ที่เมื่อก่อนให้กินอะไรก็ไม่ยอม เดี๋ยวนี้ฟาดเรียบทุกชนิดไม่มีเหลือ วันนี้ก็แอบไปกินกล้วยน้ำว้าบ้านอาม่ามา  นอก จากของกินก็ยังมีของที่กินไม่ได้อีก วันนี้ก็กินกระดาษเข้าไปชิ้นใหญ่เลย แต่เห็นทันเลยพยายามล้วงปากเอาออกมาได้ เวลาล้วงปากเด็กจิ๋วจะยากหน่อย เพราะเด็กจิ๋วจะเม้มเหงือกแน่น วันนี้มีแอบอมเอาไว้ใต้ลิ้นอีก กว่าจะล้วงเอาออกมาได้
วันที่ ๓๑๗ ... พุธ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เมื่อ วานปะป๊าทำอาหารให้เด็กจิ๋วอีก ครั้งนี้เอาผักตุ๋นรวมกับเนื้อวัว ได้ออกมา กลิ่นหอมมาก แต่คุณแม่ กับอี๊ป้อมบอกว่าเหม็น เพราะไม่กินเนื้อวัวกันทั้งคู่ วันนี้ก็เลยลุ้นดูว่าเด็กจิ๋วจะชอบกินไม๊ ปรากฎว่ามื้อเช้าก็กินได้ดี แต่พอมื้อเย็นดันไม่ยอมกิน ส่ายหน้าด้วย ก็ไม่แน่ใจว่าเด็กจิ๋วไม่ชอบจริงหรือเปล่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องลองใหม่ แต่วันนี้ตั้งใจทำอาหารอีกสูตรหนึ่งอยู่แล้ว เมื่อวานเน้นสีเขียวแต่วันนี้จะเน้นสีเหลืองแดง คราวนี้ตุ๋นกับสันในหมู ปะป๊าพยายามจะหาส่วนผสมแปลกๆมาใส่ ครั้งนี้ลองใส่ต้นหอมญี่ปุ่นไปด้วย แล้วก็ซื้อดอกแคมา กะจะใส่ไปด้วย แต่อาม่าบอกว่ามันจะขม เลยไม่ได้ใส่
ตอน บ่ายๆอากงอาม่าราชบุรีมาอีกแล้ว นี่เดี๋ยววันเสาร์ก็จะพาไปเจอที่ราชบุรีอยู่แล้ว วันนี้ยังมาอีก คิดถึงหลานมาก อากงชอบใจเห็นเด็กจิ๋วคลานคล่องแคล่วทั่วออฟฟิตเลย
ตอน เย็นปะป๊ากับคุณแม่ออกไปธุระแค่ ๒ ชั่วโมงกว่าเอง ก่อนไปก็มีร่ำลากันรู้เรื่องแล้วนะ กลับมาบ้านเจอเด็กจิ๋วงอนใส่อีก งอนทั้งคุณแม่กับปะป๊าเลย งอนแบบเห็นได้ชัดมาก เวลาเราเข้าไปอุ้มก็จะหมุนหน้าหนีไม่ยอม พอเราเดินออกมา ก็ร้องอึ๋งๆแบบกลับมาง้อต่อดิ่ ต้องง้อกันซักพักถึงจะยอม 

วันที่ ๓๑๘ ... พฤหัส ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
วันนี้ เป็นวันแรกตั้งแต่เกิดมาที่เด็กจิ๋วไม่เห็นหน้าปะป๊าทั้งวัน เพราะปะป๊าออกจากบ้าน ๗ โมง เด็กจิ๋วยังไม่ตื่นแล้วก็กลับมาห้าทุ่มครึ่ง เด็กจิ๋วก็หลับไปแล้ว ปะป๊าโทรคุยกับเด็กจิ๋วทั้งวัน แต่เด็กจิ๋วไม่ตอบ ตอนแรกเดาว่าสงสัยมีงอนอีกแล้วแน่ๆ เลยโทรมาอ้อนวอนเด็กจิ๋วว่าอย่างอนปะป๊าเลยนะ พอตอนดึกคุณแม่บอกว่าเด็กจิ๋วทำยังก็ไม่ยอมนอน รอปะป๊ากลับบ้าน ปกติ ๒-๓ ทุ่มก็ต้องหลับแล้ว แต่วันนี้ไม่ยอม คุณแม่บอกว่าเด็กจิ๋วชะเง้อมองประตูตลอดเวลา เหมือนรอว่าปะป๊าจะกลับมาเมื่อไหร่ ง่วงมากตาเยิ้มเลย กลิ้งเล่นไปมาจนห้าทุ่มถึงได้ หมดแรงสลบไปเอง หลับก่อนปะป๊ากลับมานิดเดียวเอง 
วันที่ ๓๑๙ ... ศุกร์ ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เด็กจิ๋วตื่นแต่ เช้า ๖ โมงกว่าก็พุ่งตัวมาหาปะป๊า แล้วก็ทั้งซบทั้งไซ้ มีหอมแก้มปะป๊าด้วย แล้วก็เกาะปะป๊าไม่ยอมปล่อย ไม่ยอมให้คุณแม่อุ้ม คงคิดถึงปะป๊ามากอ่ะ
วันที่ ๓๒๐-๓๒๑ ... เสาร์ ๑๓, อาทิตย์ ๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ ไปเที่ยวเชอราตันหัวหิน --> N'Prim @ Sheraton, Hua Hin 
วันที่ ๓๒๒ ... จันทร์ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เมื่อ วานกลับจากเที่ยวก็แวะที่ราชบุรี อาม่าติดใจเด็กจิ๋วที่ชอบทำตาปิ๊งๆ พอบอกว่าเด็กจิ๋ว ทำตาปิ๊งๆซิ เด็กจิ๋วก็จะทำกระพริบตาช้าๆ น่ารักสุดขีด
อา กงทำที่กันเด็กจิ๋วพุ่งหลาวมาให้ด้วย เพราะที่กั้นตกเตียงของเด็กจิ๋ว ทำสูง ๓๐ เซน ตอนนี้เด็กจิ๋วเริ่มที่จะปีนขึ้นได้แล้ว เลยจากที่กันนี้ก็จะต้องพุ่งหลาวลงมาที่พื้นแน่ๆ อากงเลยทำเบาะมารองไว้ วันนี้ตอนเช้าเด็กจิ๋วตื่นมาพร้อมกับตุ่มยุงกัดเม็ดใหญ่ที่หน้าผากระหว่าง คิ้ว ปะป๊าเรียกว่าท่านเทพสามตา ไม่อยู่บ้าน ๒ วัน ต้องมีใครปล่อยยุงเข้าบ้านปะป๊าแน่ๆ มีทั้งห้องนอนห้องน้ำ เต็มไปหมด ตอนเย็นๆพาเด็กจิ๋วไปเที่ยวมาบุญครอง เป็นครั้งแรกของเด็กจิ๋วเลย ที่นี่เจอฝรั่งเยอะ เด็กจิ๋วชอบ เพราะตั้งแต่ไหนแต่ไรมา เด็กจิ๋วจะชอบฝรั่ง เด็กๆ หรือไม่ก็คนที่หน้าตาแปลกๆ วันนี้มีคนไทยจะมาเล่นกับเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วเมินนะ แต่หันไปหัวเราะกับฝรั่งแทน

วันที่ ๓๒๔ ... พุธ ๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
หลัง จากที่เด็กจิ๋วโดนยุงกัดอย่างต่อเนื่อง เมื่อคืนคุณแม่คิดขึ้นมาได้ว่ามันมีเทคโนโลยีมุ้งครอบเด็กนี่ ปะป๊าก็เออใช่ เห็นเด็กทั่วประเทศก็ใช้กัน แต่ทำไมเด็กจิ๋วไม่เคยมีกับเค้าเลย ว่าแล้วก็รีบออกไปซื้อกันที่โลตัสกลางดึก ทั้ง ห้างมีอยู่แค่ ๒ แบบ คือแบบเด็กหญิงสีชมพู กับเด็กชายสีฟ้า (เป็นการปลูกฝังเด็กตั้งแต่เกิดว่าถ้าเป็นผู้หญิงโตขึ้นต้องชอบสีชมพูนะ) รีบจัดการเอากับมาครอบเรียบร้อยคืนนี้ไม่เจอแน่ๆ  ... ตื่นมาตอนเช้า เด็กจิ๋วได้มาอีก ๒ ตุ่ม เริ่มลังเลว่าจะเป็นมดหรือเปล่า ทำไมครอบมุ้งแล้วยังโดนอีก ฮาสุดๆ ก็คือตุ่มที่แก้ม ๒ ข้างจากเมื่อวาน วันนี้บวมเป่งแดงแป๊ด แล้วอยู่ตำแหน่งตรงกันเลย ๒ ข้าง เหมือนตัวตลกโบโซ่ แต่คุณแม่บอกว่าเหมือนสัญลักษณ์ "เพราะฉะนั้น" มากกว่าเพราะรวมกับที่หน้าผากอีกจุดก็ใช่เลย วันนี้นับรวมได้ทั้งหมด ๑๔ ตุ่ม ตอนนี้เด็กจิ๋วเสียโฉมไปแล้ว คุณแม่โมโหมากให้ปะป๊าพาไปบองมาเช่ร้านของญี่ปุ่น ไปกว้านซื้อยากันยุงชนิดต่างๆ ทั้งทา ฉีด พ่น แปะ เอา ทุกขนาน กลับมาบ้านก็มาล่ายุงกันใหญ่แต่ไม่ค่อยสำเร็จ วันนี้เด็กจิ๋วยังไม่โดนกัดเพิ่ม แต่ปะป๊าโดนไปชุดใหญ่ แบบต่อเนื่อง ๖ ตุ่ม คุณแม่บอกว่ายุงชุดนี้เก่งพิเศษ ตามจับยาก บินเร็ว ตัวเล็ก ล่องหนได้  

วันที่ ๓๒๕ ... พฤหัส ๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เมื่อ คืนเด็กจิ๋วนั่งเล่นค้นหาของในกล่องสมบัติส่วนตัว เจอมงกุฎที่ปะป๊าทำไว้ให้ เด็กจิ๋วหยิบมาใส่หัวตัวเองเฉยเลย เก่งมากๆ คุณแม่ลองดูอีกหลายที เด็กจิ๋วก็จับหยิบใส่หัวตัวเองทุกครั้ง แต่ยังเล็งไม่ค่อยถูกเป้า บางทีก็ใส่เลยหัวไป  วันนี้ ตอนเย็นพาเด็กจิ๋วไปเดินเซ็นปิ่น ไปหาซื้อของวันเกิดให้น้องมุก อันนี้วันเกิดจริงๆ ไม่ใช่คล้ายวันเกิด ปะป๊ากับคุณแม่ก็ใช้ประสบการณ์จากเด็กจิ๋ว หาซื้อแต่ของที่คาดไม่ถึงว่าต้องใช้ อย่างเช่นพระอบเป็นต้น เด็กจิ๋วไปเดินห้างวันนี้มีแต่คนล้อ ชอบมาถามว่าที่แก้ม ๒ ข้างโดนอะไรมา ก็ต้องยุงกัดอยู่แล้วไม่น่าถาม เดี๋ยวนี้เวลาไปนั่งกินข้าวกันนอกบ้าน สามารถนั่งกินกันอย่างมีความสุข ๓ พ่อแม่ลูกได้แล้ว ก็แค่หลอกล่อเด็กจิ๋วด้วยการเอาขนมให้กิน เด็กจิ๋วก็จะนั่งสงบเงียบเลย 
วันที่ ๓๒๖ ... ศุกร์ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เด็ก จิ๋วตื่นเช้ามาวันนี้ไม่เจอปะป๊าอีกแล้วนะ ปะป๊าออกไปทำงานแต่เช้า โชคดีกลับมาบ้านตอนเย็นไม่เจอเด็กจิ๋วงอน ไม่รู้เด็กจิ๋วใช้อะไรตัดสินว่าจะงอนหรือไม่งอน ตั้งแต่วันนั้นที่ปะป๊ากลับบ้านดึกแล้วเด็กจิ๋วนั่งรออยู่ไม่ยอมนอน กว่าจะนอนก็ดึกมาก ทำให้หลังจากนั้นเด็กจิ๋วนอนดึกทุกวันเลย กว่าจะปราบให้หลับได้ก็เที่ยงคืนแล้วจะตื่นสาย ประมาณ ๙ โมงกว่า
วันนี้ คุณแม่บอกว่าเด็กจิ๋วสามารถดูดน้ำด้วยหลอดได้เป็นครั้งแรก เดือนที่แล้วเอามาลองยังไม่ยอมดูดเลย วันนี้ดูดได้แล้ว แต่ยังควบคุมได้ไม่ดีเท่าไหร่ ถ้าดูดเยอะๆจะกลืนไม่ทัน ต้องดูดทีละนิด

วันที่ ๓๒๗ ... เสาร์ ๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
วันนี้ จัดห้องโฮมใหม่ ไปย้ายคอกกั้นเด็กจากสนามเด็กเล่นดาดฟ้าลงมาใช้ที่ห้องโฮม เพราะเดี๋ยวนี้เด็กจิ๋วตื่นสาย ไม่ค่อยได้ขึ้นไปเล่นสนามเด็กเล่นเลย ตื่นมาก็ลงไปทำงานที่ออฟฟิต ตอนเย็นขึ้นบ้านก็อยู่กันแต่ในห้องโฮม คอกนี่ขนาด ๒x๒ เมตร วันแรกเด็กจิ๋วก็ลั้นลาอยู่ในคอกดี แต่ไม่รู้ว่าจะเบื่อเมื่อไหร่ เห็นวันนี้เริ่มวางแผนปีนที่กั้นเตรียมหนีแล้ว  เด็ก จิ๋วมี High Chair อยู่ตัวหนึ่งเอาไว้นอนในห้องโฮมตั้งแต่เกิด ตอนนี้เด็กจิ๋วตัวยาวเกินแล้วไม่สามารถนอนได้ วันนี้เลยเอาไปใช้เป็นเก้าอี้นั่งกินข้าวในห้องครัว ผลก็เป็นไปตามคาด เด็กจิ๋วไม่ยอมนั่ง ตอนเย็นปะป๊าอาบน้ำให้เด็กจิ๋วตามปกติ คือทุกวันนี้เปลี่ยนวิธีการอาบน้ำใหม่ ปะป๊าต้องใส่กางเกงว่ายน้ำลงไปอาบกับเด็กจิ๋วในอ่างอาบน้ำทุกวัน เพราะกะละมังเอาเด็กจิ๋วไม่อยู่แล้ว ทำมาได้สักอาทิตย์หนึงแล้ว เด็กจิ๋วชอบมากอ่ะ อาบแบบนี้ แค่เห็นปะป๊านั่งรอในอ่างเด็กจิ๋วก็จะลั้นลา ทำท่าอยากกระโจนลงอ่างให้ได้ คุณแม่บอกว่าตอนนี้เค้ามีโครงการถ่ายรูปกิจกรรมพ่อลูก ได้รางวัลเป็นที่พักฟรี คุณแม่ก็เลยมาถ่ายรูปตอนเราอาบน้ำ ถ่ายยิงไม่ยั้งเป็นร้อยรูปเลย แต่ปะป๊าดูแล้วใช้การไม่ได้ เบลอทุกรูปเลย ทำได้ไงเนี่ยะ   
วันที่ ๓๒๘ ... อาทิตย์ ๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เป็น อีกวันที่ยาวนานและสนุกสนานของเด็กจิ๋ว ตื่นตั้งแต่เช้าไปส่งอาแปะที่สุวรรณภูมิกัน เด็กจิ๋วมาสนามบินเป็นครั้งที่ ๒ แล้ว เสร็จแล้วไปกินข้าวกับเพื่อนๆของปะป๊ากับคุณแม่ ที่ร้านเกียง้วน เด็กจิ๋วได้เจอพี่ๆอีก ๓ คน มีเด็กจิ๋วเป็นผู้หญิงคนเดียว หลังจากได้เปรียบเทียบกันจะๆแล้ว เด็กจิ๋วเป็นเด็กที่ไฮเปอร์สุดขีด คนอื่นๆก็นั่งกันนิ่งๆ เด็กจิ๋วไม่สามารถนิ่งได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว จะต้องคว้าของรอบตัว ปีนปายไปมา ที่สำคัญไปแกล้งพี่เมฆร้องไห้ด้วย พี่เมฆนี่แก่กว่าเด็กจิ๋วแค่ ๓ วัน พี่เมฆปกติอยู่อเมริกา กลับมาเที่ยวแค่เดือนเดียว อยากเจอมานานแล้วจะได้เปรียบเทียบกันจังๆซะที หลังจากที่ใช้กำลังไปเยอะในการถล่มร้าน เด็กจิ๋วก็หมดแรงสลบทันที พาไปแวะบองฯ ซื้อของฝากนิดหน่อยแล้วไปเยี่ยมแม่น้าเอ๋กัน เด็กจิ๋วมาบ้านนี่ครั้งที่ ๒ แต่เพิ่งได้เจอยายครั้งแรก เด็กจิ๋วกลัวยายไม่ยอมให้อุ้มเลย แต่ชอบเล่นกับน้ากุ๊ก น้าเอ๋ซื้อของเล่นให้เป็นปลาก้างใสเลี้ยงลูกบอลกลางอากาศขณะที่วิ่งไปด้วย เก่งมาก ตอนกลับจากบ้านน้าเอ๋เจอร้านขายกระทงข้างทาง ปะป๊าเลยแวะซื้อให้เด็กจิ๋วอันหนึง ๒๐ บาท ให้อี๊ป้อมอีกอัน เป็นกระทงที่หน้าตาโง่มาก คุณแม่ด่าใหญ่เลย ตอนแรกปะป๊าบอกว่าจะทำกระทงขนมปังให้แต่คุณแม่ไม่เชื่อบอกว่ายากเกิน ไปลอยกันที่บ้านนั่นแหล่ะ ถ้าไปที่อื่นคนเยอะ ชวนโฮไอขึ้นไปลอยกันด้วย เด็กจิ๋วอ่ะจ้องแต่จะกระโจนลงน้ำ ไม่สนใจพิธีกรรมเลย ส่วนโฮไอลอยกระทงนะ แต่ดันไปเป่าเทียน นึกว่าจุดเทียนวันเกิด เสร็จแล้วก็พาเด็กจิ๋วไปอาบน้ำ วันนี้ต้องให้คุณแม่ถ่ายรูปซ่อมอีกที น่าจะดีกว่าเมื่อวาน 
วันที่ ๓๒๙ ... จันทร์ ๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
วันนี้ พาเด็กจิ๋วไปสมัครเรียนอนุบาลที่โรงเรียนแสงโสม ทีแรกจะให้พี่จาน่าไปสมัครให้แต่เจ้าหน้าที่ไม่ยอม ก็สมัครเรียบร้อยแล้ว ได้เลขประจำตัวมาด้วย ๑๘๐๓ หมายความว่าเป็นคนที่ ๓ ของห้อง ๑๘ คุณครูนัดวันมอบตัวเป็นเดือนกุมภาพันธ์ ปี ๒๕๕๖ อีกแค่ ๓ ปีเอง ... จะจำได้ไม๊เนี่ยะ
เดี๋ยวนี้เด็กจิ๋วกินขนมโดโซะเบบี้ไบท์จนชำนาญแล้ว สามารถกัดเป็นคำๆ แล้ว ค่อยอม ถ้าเมื่อก่อนก็ต้องดูดไปรอบๆอันจนหมด นี่ขนาดฟันยังไม่ขึ้นนะ เด็กจิ๋วใช้เหงือกกัด กัดได้คล่องแคล่วมาก เข้าปากกัดเปาะๆเลย พอตอนเย็นๆเด็กจิ๋วเริ่มมีน้ำมูกใสออกจากจากจมูกข้างขวา คุณแม่กลัวว่าจะไม่สบายอีกหรือเปล่า
 
วันที่ ๓๓๐ ... อังคาร ๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เมื่อ คืนสาหัสมาก ๓ พ่อแม่ลูกไม่ได้นอนกันเลย ตกลงเด็กจิ๋วเป็นหวัดจริงๆด้วย มีน้ำมูก ตัวร้อนมาก คุณแม่ใช้ยาที่เหลือจากที่ป่วยครั้งที่แล้วเอาให้กิน เด็ก จิ๋วนอนไม่ได้เลย ต้องอุ้มตลอด ขนาดอุ้มนอนแล้วก็ยังตื่นทุก ๑๐ นาที อุ้มแล้วต้องเต้นไปด้วยนะ ถ้านั่งปั๊บก็จะร้องทันที ขนาดแค่หย่อนก้นลงไปจะนั่ง เด็กจิ๋วก็รู้สึกตัวร้องจ๊ากๆทันที อาการดูจะรุนแรงกว่าครั้งที่แล้ว ครั้งนี้คาดว่าจะติดมาจากโฮไอ ตื่นมาตอนเช้ายังมีน้ำมูกอยู่ ไม่ตัวร้อนแล้ว แต่งอแงมาก วันนี้ทั้งออฟฟิตต้องเอาใจเด็กจิ๋วเป็นพิเศษ
ปกติที่ออฟฟิตจะประดับต้น คริสมาส พร้อมกับตกแต่งออฟฟิตทุกปี วันนี้ก็เอาออกมาจัดกัน เด็กจิ๋วก็ชอบใจ ไปดึงลูกๆที่ประดับไว้มาเล่นใหญ่เลย นี่ เป็นคริสมาสแรกของเด็กจิ๋วนะ ปีที่แล้วเกิดช้าพลาดไปนิดเดียว เดี๋ยวจะมีจัดงานที่บ้าน ๓ วันติดต่อกันเลย รวมฉลองวันเกิดเด็กจิ๋วไปด้วย
ตอน เย็นพาเด็กจิ๋วไปหาหมอที่วิชัยยุทธ ไม่ไปวิภาวดีแล้ว ที่วิชัยยุทธใกล้กว่า หมอดูเก่งกว่า คนน้อยไม่พลุกพล่าน ก็ได้ยามาคล้ายๆเดิม เอากลับมากินก็อ้วกเหมือนเดิม
 
วันที่ ๓๓๑ ... พุธ ๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เมื่อ คืนช่วงหัวค่ำเด็กจิ๋วนอนยังนอนไม่ได้ ถ้าวางนอนแล้วไม่เกิน ๑๐ นาที ก็จะร้อง ต้องอุ้มหลับ แต่พอเที่ยงคืน พาเข้าไปนอนในห้อง ก็สามารถหลับได้ยาวตามปกติ อาจเป็นเพราะยาหยอดจมูก ทำให้จมูกโล่ง ตัวนี้ห้ามใช้เกิน ๕ วัน ไม่งั้นจะทำไมก็ไม่รู้ วันนี้อาโกวเห็นเด็กจิ๋วกินยาแล้วงงมาก บอกว่าตอนจาน่า ไจโรนะ ชอบกินมาก จับสลิ้งบีบเข้าปากตัวเองเลย แล้วพอถามว่าหายป่วยยัง ก็จะแกล้งไอ บอกว่ายังไม่หาย เพราะอยากกินยาอีก ทุกวันนี้จาน่ากินยาเม็ดแล้ว กินเองเลย ชิวชิว ไม่ต้องมีคนจัดให้ด้วย อันนี้ก็จะเก่งเกิน ปะป๊าเพิ่งมากินยาเม็ดได้เอง ตอนอยู่มหาลัยได้มั้ง  วันที่ ๓๓๒ ... พฤหัส ๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
อา เตี๋ยบอกเคล็ดลับการป้อนยาให้เด็กจิ๋ว เพราะใช้ได้ผลกับจาน่า และไจโรมาแล้ว คือให้เราทำชิวๆไมเหมือนป้อนยา เหมือนเอาขนมให้กิน ว่าแล้วลองเอามาใช้ดู...ไม่ได้อ่ะ...เด็กจิ๋วแค่เห็นหลอดก็หันหน้าหลบแล้ว ไม่รู้จะชิวยังไง ถ้าส่งหลอดเปล่าให้เล่นอ่ะ คว้าหมับไปเล่นทันที แต่ถ้ามียาอยู่นะ ยังไงก็ไม่ยอม
ปกติเด็กจิ๋วชอบเลียนเสียงพวกเรานะ จะพูดตามได้บางคำ แบบชัดจนขนลุกมาก็หลายครั้งแล้ว วันนี้คุณแม่ไอ แอ็กๆ เด็กจิ๋วก็เลียนแบบไอ แอ็กๆบ้าง รู้ว่าไม่ได้ไอจริงอ่ะ แต่แกล้งไอ ตลก
ตอน ค่ำเด็กจิ๋วแกล้งเล่นพ่นน้ำลาย พ่นไปพ่นมาอ้วกแตก เลอะโซฟายังเช็ดไม่หายเหม็นเลย เลอะหัวด้วย เลยได้โอกาสลองใช้แชมพูวิเศษแบบไม่ต้องล้างน้ำดู ก็คล้ายๆมูสใส่ผมอ่ะ บีบมาแล้วก็ถูกับหัวไปมา มันใช้การได้ดีไม๊ก็ไม่แน่ใจ แต่แปะไปที่ผมแล้วก็ลดกลิ่นเหม็นอ้วกไปได้บ้าง
 
วันที่ ๓๓๓ ... ศุกร์ ๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เมื่อ คืนหลังจากเอาขี้มูกก้อนใหญ่มากออกจากจมูกเด็กจิ๋ว ๒ ข้างได้แล้ว ก็เหมือนกับว่าเด็กจิ๋วหายป่วยทันที มีแรงอาระวาด ไม่ยอมนอน ตอนนี้ปะป๊ากับคุณแม่ก็มาติดหวัดเด็กจิ๋วอีกแล้ว เริ่มอ่อนแรงในขณะที่เด็กจิ๋วกำลังคึกจัด เหมือนกับว่าป่วยมาหลายวันไม่ได้เล่นเต็มที่ วันนี้เลยเอาให้หนัก พาเต้นจนหลับแล้ว พอวางนอนปั๊บก็กระโดดขึ้นมาเล่นลั้นลาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คุณแม่นอนสลบอยู่ เด็กจิ๋วก็ปีนข้ามตัวคุณแม่ไปมาจะไปเล่นของเล่น จับมาวางที่นอนก็ปีนไปอีก เล่นไปเล่นมาจนเที่ยงคืนกว่าจึงสลบไป
ตอนเย็น พาเด็กจิ๋วไปเที่ยวร้านเจ๊เล้ง เหมือนเป็นธรรมเนียมว่าต้องไปปีละ ๑ ครั้งใกล้ปีใหม่ เพราะต้องไปหาซื้อของขวัญ ที่จริงของขวัญก็ไม่เท่าไหร่ แต่ที่เยอะเนี่ยะเป็นขนมของคุณแม่ ที่ซื้อมากักตุนไว้ฉลองปีใหม่ เด็กจิ๋วส่งเสียงกรี๊ดลั่นตึกมากๆ กรี๊ดแบบเล่นนะไม่ได้งอแง เดินไปซอยไหนๆก็จะมีพนักงานมาบอกว่าเจอแล้ว เจ้าของเสียง 
 
วันที่ ๓๓๔ ... เสาร์ ๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เมื่อ คืนตอนคุณแม่ป้อนนมกลางดึก เด็กจิ๋วดูดไป ๒ อึก แล้วก็เด้งตัวขึ้นมานั่งงงๆแล้วก็พุ่งตัวไปที่นอนตัวเองกอดหมอนหมีแล้วก็ หลับต่อ ระหว่างนั้นคุณแม่ก็กำลังงงไปด้วย เด็กจิ๋วก็เด้งตัวจากที่นอนขึ้นมาร้องไห้หิวนม ก็จับมานอนกินนมต่อ กินหมดปั๊บ ยังไม่ได้กินน้ำเลย เด็กจิ๋วก็พุ่งตัวไปกอดพี่หมีหลับต่ออีกปกติต้องอุ้มขึ้นมากล่อมให้หลับก่อน ถึงจะวางได้ ตื่นมาตอนเช้าถามเด็กจิ๋วว่าเมื่อคืนเป็นอะไร เด็กจิ๋วก็ไม่ตอบ สงสัยจะละเมอแน่ๆ
วันนี้ไปหาอากงอาม่าที่ราชบุรีกัน ไปถึงคุณแม่ก็ทิ้งเด็กจิ๋วไว้ที่บ้าน เพราะต้องไปดัดผมนาน ๔ ชั่วโมงได้ อากงหวังดีอุ้มเด็กจิ๋วไปหาคุณแม่ที่ร้านทำผม เจอเด็กจิ๋วแผลงฤทธิ์ไป อากงถึงกับอึ้งเลย ก็เด็กจิ๋วเจอคุณแม่แล้วไม่ยอมกลับจะอยู่กับคุณแม่ กรี๊ดลั่นซอบเลย อากงทำอะไรไม่ถูก ที่บ้านก็ตามหาเด็กจิ๋วใหญ่
ไม่รู้หายไปไหน เจอกลับมาพร้อมกับอากงด้วยน้ำตานองหน้า
 
วันที่ ๓๓๕ ... อาทิตย์ ๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
วันนี้ เจ๊นิวกับเจ๊แนนมาหา ก็มาเล่นกับเด็กจิ๋ว เล่นๆอยู่เจ๊นิวก็สั่งให้เด็กจิ๋วเดินไปทางนั้นทางนี้ เสร็จแล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่าเด็กจิ๋วเดินไม่ได้นี่หน่า ๓ พี่น้องก็เลยร่วมใจใช้วิธีคลานกันไปมาแทน
ตอน เย็นพาเด็กจิ๋วไปเดินเล่นเซ็นลาด อี๊ป้อมไปด้วย อี๊ป้อมสงสัยว่าทำไมอุ้มเด็กจิ๋วเดินในห้างแล้วพนักงานมาทักทายเหมือนรู้จัก เด็กจิ๋ว พนักงานบอกว่าขาใหญ่มาแล้ว เด็กจิ๋วได้เสื้อผ้ามาอีก ๒-๓ ชิ้น หลังๆมานี่จะซื้อแต่ยี่ห้อ le petit pumm เฉพาะพวกตกรุ่น ไม่ซื้อที่ชาลอม outlet ก็ซื้อตามห้างนี่แหล่ะ แนวเด็กจิ๋วเลย

วันเสาร์ที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

เด็กจิ๋ว@Sheraton, หัวหิน

ปกติ จะชอบไปพักพวกรีสอร์ทเล็กๆมากกว่า ที่ Sheraton หัวหินนี่เป็นโรงแรมใหญ่เลย แต่เค้าว่าดีกัน แล้วก็แลกคะแนนบัตรเครดิตได้ก็เลยลองดู เด็กจิ๋วมาหัวหินเป็นครั้งที่ ๒ แล้ว คราวที่แล้วพักที่ Rest Detail ซึ่งประทับใจมาก ปะป๊ายกให้เป็นอันดับ ๑ เลย จัดสัมภาระขึ้นรถ รู้สึกทำไมรถมันโล่งๆนะ ออกจากบ้าน ๘ โมง แวะทำธุระเด็กจิ๋วที่ปั๊บน้ำมันตามเคย
วันนี้ลองแวะกินข้าวที่ร้านป้าสังเวียน ร้านนี้ก็ดังนะ แต่มาหัวหินหลายที ยังไม่เคยกินกับเค้าเลย เพราะข่าวลือว่าไม่ค่อยอร่อย โชคดีมาก เรามาเกือบเที่ยง หลังจากโต๊ะเราแล้วก็ต้องรอคิวกันนาน เพราะคนเยอะมาก
สั่งปลาเก๋าทอดกระเทียม+สามรส รสชาติเกือบได้ แต่ปลาไม่สด ราคาแพง จานนี้ไม่ผ่านอย่างแรง ไข่เจียวปู หาปูไม่ค่อยเจอ แต่รสชาติดี มันไปหน่อย จานนี้ให้ผ่าน กุ้งอบเกลือ ตัวใหญ่ สด เนื้อแน่น แต่น้ำจิ้มเผ็ดมาก คุณแม่กินไม่ได้เลย จานนี้ให้ผ่าน ปลาหมึกทอดกระเทียม อร่อย เหมือนปลาหมึกจะผ่านมา ๑ แดดด้วย จานนี้ให้ดีมาก
ไปถึงโรงแรมประมาณบ่ายกว่าๆ เค้าให้ check in บ่าย ๒ แต่ไม่ต้องสนใจ ลุยเข้าไปเลย ถ้าห้องว่างก็เข้าได้ก่อน ตามสไตล์โรงแรมใหญ่ ที่จอดรถอยู่ไกลหน่อย เหมือนจะมีรถกอล์ฟบริการ แต่ไม่มีคนขับ 
ห้องพักที่จัดให้ไม่ค่อยถูกใจ เพราะเปิดประตูห้องออกไปทางสระว่ายน้ำ จะเจอร้านอาหาร คุณแม่เลยขอเปลี่ยนห้อง
ได้ห้องใหม่ ดีเลย หลังจากตระเวนดูทั่วโรงแรมแล้ว ห้องนี้ดีที่สุด ๗๑๐๗ อยู่ตึก ๗ ห้องของเราเป็นแบบ Pool Access จากห้อง เปิดกระจกบานใหญ่ก็กระโดดลงสระได้เลย ที่โรงแรมนี้จะเน้นสระว่ายน้ำ มีห้องพักแบ่งเป็นตึกอยู่ ๘ ตึก ล้อมรอบสระว่ายน้ำที่มีความยาวทั้งสิ้นครึ่งกิโล สามารถกระโดดจากหน้าห้องแล้วว่ายน้ำไปโผล่ที่ห้องไหนก็ได้ เราอยู่ตึก ๗ ที่ว่าดีที่สุดเพราะถ้า ตึก ๕ จะไกลจากทะเลมาก ใกล้ร้านอาหาร พลุกพล่าน ตึก ๖ อยู่ถัดมาไม่ค่อยมีวิวอะไรนอกจากร้านอาหาร ตึก ๗ ได้สระว่ายน้ำกว้างสุด ตึก ๘ ใกล้ทะเลที่สุดแต่ก็พลุกพล่านมาก คนเดินผ่านไปผ่านมาจะมองเข้ามาในห้องได้ 
ภาย ในห้องพักก็ถือว่าดีมาก แต่ก็ยังสู้ที่ Rest Detail ไม่ได้อยู่ดี ที่นอนโอเค หมอนขนเป็ดนุ่มดี ห้องน้ำดีมาก แต่ไม่มีแปรงสีฟันให้ โทรไปขอได้ แต่ได้แบบโง่ๆมา โทรศัพท์มี ๓ เครื่อง จะเยอะไปไหนเนี่ยะ ในห้องไม่มี Welcome Fruit จัดให้ ไม่แน่ใจว่าลืมหรือไง แต่ปกติเราไม่เคยกินกันอยู่แล้ว 
มี Welcome Gift เป็นกล่องกระดาษพับไปมาได้ ถูกใจเด็กจิ๋วที่สุด เอากลับมาเล่นต่อที่บ้านด้วย
เด็กจิ๋วช่วยรื้อของออกจากกระเป๋า
เสร็จ แล้วก็ลงเล่นน้ำกันเลย สระลึก ๑.๒ เมตร ตอนแรกคุณแม่ลงเล่นกับเด็กจิ๋ว ปะป๊าก็ถ่ายทำอยู่บนบก แต่อดใจไม่ไหวก็ต้องกระโดดลงไปเล่นด้วย กระโดดจริงๆ โคร่มดังเลย คุณแม่ว่าไม่สุภาพ ว่ายน้ำเล่นกัน ๓ คน ลอยคอไปเรื่อยๆ ได้รับการตอบรับจากฝรั่งเยอะแยะเลย ออกไปที่สระใหญ่ที่เกือบติดกับทะเล ปะป๊าจับเด็กจิ๋วเหวี่ยงไปรอบๆด้วย เด็กจิ๋วชอบมาก 
สระ ที่นี่ว่ายสนุก ระหว่างทางจะมีจุดให้นั่งเล่น กดปุ่มปล่อยน้ำพุ หรือน้ำพ่นได้เอง รู้สึกน้ำจะเย็นไปหน่อย เลยรีบกลับห้องดีกว่า นี่ไม่ครบรอบนะ ถ้าครบครึ่งกิโล เด็กจิ๋วต้องป่วยอีกรอบแน่ๆ
เสร็จแล้วก็พาเด็กจิ๋วไปเดินเล่นริมทะเลกัน ที่นี่ฝรั่งเยอะ ชอบมานอนตากแดดริมทะเล บางคนนอนตากทั้งวันไม่ทำอะไรเลย 
ที่นี่เค้าเลยจัดเตียงผ้าใบไว้มากมายริมทะเล เป็นพื้นหญ้าสวยงามบรรยากาศดีมาก
รู้แล้ว ที่ว่ารถโล่งๆ คือลืมเอาขาตั้งกล้องมา เลยถ่ายรูปตอนค่ำไม่ค่อยได้ ใช้ ISO ช่วยล้วนๆ 
พอ มืดแล้ว เราก็ออกไปตลาด Cicada กัน ขับต่อไปอีก ๓๐ โลได้ อยู่แถวเขาตะเกียบ เป็นตลาดแบบขายของเก๋ๆ ศิลปินทำกันมาขายบ้าง แต่ถ้าไม่อยากไปไกลถึงหัวหิน ก็แนะนำจตุจัตร ของเหมือนๆกัน
ที่ศิลปินจริงๆก็มี อยากให้เค้าวาดรูปเด็กจิ๋วบ้าง แต่เด็กจิ๋วไม่มีวันนั่งนิ่งๆเป็นแบบ ลืมเอาเป้อุ้มมา คุณแม่เลยต้องแบกเด็กจิ๋วจนแขนหัก ปะป๊าก็ช่วยไม่ได้เพราะต้องถ่ายทำตลอด ว่าจะมาหาของกินมื้อค่ำที่นี่ แต่สุดท้ายก็ได้แค่สัปรดกับแตงโมปั่น กลับมาห้องก็สามทุ่มกว่าเลย 
ตอนเช้าหกโมงครึ่ง ปะป๊าออกไปถ่ายรูป แต่เด็กจิ๋วไม่ยอมตื่น
ถ่าย ไปมาอยู่นาน เห็นคนเค้าพาเด็กเล็กๆออกมาเดินเล่นกันใหญ่เลย อากาศกำลังดี รีบโทรไปปลุกคุณแม่ให้ออกมาบ้าง คุณแม่รับสายพูดว่าอะไรไม่รู้ แต่สรุปก็คือไม่เป็นผลนอนต่อทั้งคุณแม่ทั้งเด็กจิ๋ว 
จนแปดโมงกว่าถึงตื่นกัน ไม่ทันไปเดินเล่นแล้วล่ะ ไปกินข้าวกันเลย
ไลน์ บุฟเฟ่ต์ที่นี่ใหญ่โตอลังการมาก เหมือนจะเยอะนะ แต่จริงๆ ก็พอๆกับที่อื่น ที่ดูเยอะเพราะเป็นโรงแรมใหญ่ เลยจัดไลน์ไว้กว้างๆ กระจายๆ รสชาติก็ตามมาตรฐาน แต่ไม่อร่อย ไปเที่ยว ๓ ที่หลังมานี่ ไม่ได้กินอาหารเช้าบุฟเฟ่ต์เลย เป็นแบบสั่งเป็นจานๆ ตอนแรกก็ไม่ชอบ แต่พอมาตอนนี้ชอบมากกว่าบุฟเฟ่ต์แล่ะ  

เด็กจิ๋วนั่งในรถเข็น เจอเพื่อนร่วมดาว สื่อสารกันด้วยภาษาต่างดาว ขำมากๆ คุยโต้ตอบกันแบบว่ารู้เรื่องอ่ะ เรากินกันจนเค้าจะมาไล่อยู่แล้ว เพราะลงมาสาย แถมยังต้องจัดการกับเด็กจิ๋วด้วย เลยต้องใช้เวลาหน่อย เด็กจิ๋วเจอคนมาหยิกแก้ม  ๒ คน ตามทฤษฎีแล้วก็ต้องไม่ยอม แต่ก็ไม่รู้จะทำไง ไม่รู้เค้ามาหยิกด้วยความน่ารัก หรือรำคราญที่เด็กจิ๋วกรี๊ดๆก็ไม่รู้
ติดใจลงเล่นน้ำอีกครั้ง ว่ายไปรอบๆสระเหมือนเดิม 
เวลาหมดไปเร็วมากๆ ต้องขอ check out late ชั่วโมงหนึง แกล้งบอกว่าลูกหลับ แต่ที่จริงก็เล่นกันอยู่ ขากลับจากหัวหิน แวะหาอากงอาม่าที่ราชบุรีหน่อย