วันอาทิตย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

เด็กจิ๋ว@เกาะมันนอก ระยอง

คราวนี้พาเด็กจิ๋วไปเกาะมันนอกอยู่ระยองนี่เอง เป็นที่ที่คุงแม่อยากมาตั้งนานมากแล้ว ตั้งแต่ยังเป็นนักเรียนกันอยู่เลย แต่ยังไม่ได้มาสักทีเพราะราคามันแพง ตอนนี้เที่ยวไฮโซมาเยอะแล้วเลยคิดว่าไม่แพงแล้วล่ะ ๓ วัน ๒ คืนรวมอาหารทุกมื้อ และรวมค่าเรือด้วย คนละ ๕๐๐๐ บาท เด็กจิ๋วฟรี พาอากงอาม่าราชบุรีมาด้วย

ออกจากบ้าน ๗ โมงแวะเจออากงอาม่าที่จุดพักรถมอเตอร์เวย์ อากงขับรถตามกันไปอีกคันหนึ่ง เราแวะซื้อนักเก็ตให้เด็กจิ๋วกินในรถ แล้วรีบขับรถต่อมาที่ท่าเรือ อากงรีบร้อนมากพอมาถึงเพิ่งรู้ว่าอากงเข้าใจผิด เรือออกบ่ายโมงแต่อากงนึกว่าออก ๑๑ โมง เรามาถึง ๑๑ โมงพอดีเลยมีเวลาเหลือเฟือ ไปนั่งกินข้าวร้านอาหารตามสั่งที่อยู่ติดกับจุดที่ฝากรถของรีสอร์ทเลย กินเสร็จก็ยังเหลือเวลาอีกเยอะ เราเลยพากันมานั่งรับลมทะเลที่หน้าร้านอาหาร ตอนนี้เด็กจิ๋วได้เพื่อนใหม่อีกแล้ว คืออากงนั่นเองเล่นกับอากงหัวเราะเอิกอักไม่หยุด เล่นโยนปลอกแขนเป่าลมกัน โยนแล้วก็รับธรรมดานี่แหล่ะแต่เด็กจิ๋วฮาเกิ้น เหมือนครั้งก่อนที่ไปเชียงรายแล้วไปเล่นกับน้าเอ๋เลย

บ่ายโมงเรือ ออก ที่เกาะมันนอกนี่จะมีรีสอร์ทอยู่แห่งเดียว เรือที่รับข้ามไปก็มีวันละรอบเท่านั้น เป็นเรือประมงดัดแปลง วันนี้บนเรือมีคณะอื่นร่วมเดินทางด้วยอีกประมาณยี่สิบคน ใช้เวลาแค่ ๔๕ นาทีก็มาถึงเกาะ วันนี้เด็กจิ๋วตื่นแต่เช้า ๗ โมงตอนนั่งเรือเลยสลบไป พอเรือเรามาถึงเกาะก็ต้องต่อเรือเล็กเพื่อเข้าฝั่งอีกทีหนึ่ง เป็นเรือยืน เกิดมาเพิ่งเคยเห็นนี่แหล่ะ คือลงไปยืนๆกันยี่สิบกว่าคน ไม่มีที่นั่ง ปะป๊าก็อุ้มเด็กจิ๋วยืนไป พอขึ้นฝั่งได้ปั๊บเด็กจิ๋วก็ตื่นทันที หลับไปทั้งหมดแค่ครึ่งชั่วโมงเอง

ห้องพักเป็นแบบบังกะโล จะไปเทียบกับพวกโรงแรมที่เคยไปมาคงไม่ได้ ต้องเทียบกับที่เกาะนางยวนถึงจะใกล้เคียงกัน ตอนนี้คุงแม่ติดหรูเริ่มบ่นอยากกลับบ้านตั้งแต่มาถึงแล้ว ในห้องไม่มีทีวี ตู้เย็น เครื่องทำน้ำอุ่น แต่มีแอร์ก็ใช้ไดแล้ว สมัยก่อนที่ยังไม่มีเด็กจิ๋วเราเที่ยวเกาะกันรันทดกว่านี้มากนะคุงแม่ แบบนอนเต๊นท์กลางทรายอ่ะ ที่จริงห้องก็ใช้ได้แหล่ะ กว้างใหญ่มาก แต่ดีไซน์ฉีกไปหน่อย ห้องน้ำต้องเดินขึ้นเวทีไป ๕ ขั้นบันได ไม่เข้าใจว่าเพื่ออะไร แล้วมีห้องอาบน้ำ ๒ ห้องส้วม ๒ อ่างล้างก็ ๒ เตียง ๕ ฟุตอีกสองเตียง คุงแม่บอกว่าที่จริงห้องนี้นอน ๕ คนก็ได้ แต่ของเราเลือกพักห้องละสองพอ อากงอาม่าไปอยู่อีกห้องที่ติดกัน

ที่ ทำให้มันนอกมีชื่อเสียงมายาวนานมาก ก็น่าจะเป็นเพราะว่าวิวสวยมาก ตอนที่นั่งเรือมาถึงยังคิดเลยว่าสวยกว่าที่คิดไว้มาก ความสวยน้องๆเกาะนางยวนได้เลย ทั้งๆที่อยู่แค่ระยอง ทรายที่นี่ก็ขาวนุ่มใช้ได้ เด็กจิ๋วเริ่มเล่นทรายแล้วตอนนี้ เล่นจริงจังอยู่นานเกือบชั่วโมงได้ สนุกกับการตักทรายใสกระบะต่างๆ เล่นไปเล่นมา เริ่มสงสัยว่ามีอะไรเข้าไปในกางเกง เอามือล้วงกางเกงแคะดู มันคือเม็ดทรายนั่นแหล่ะ อากงกับอาม่าเลยจับไปล้างน้ำทะเลให้

ปะป๊า ทิ้งเด็กจิ๋วไปเดินถ่ายรูป พอเด็กจิ๋วเล่นทรายเสร็จเลยให้คุงแม่กับอาม่าพาไปแจ๋มมะ คงแม่บ่นใหญ่เลย เพราะห้องอาน้ำมันเลว ฝักบัวแบบมือถือก็ไม่มี มีแต่แบบติดเพดานเป็นฝนตก น้ำก็เอื่อย เจอแบบนี้จนเบื่อเลย ตามรีสอร์ทชอบทำน้ำตกแบบเอื่อยๆ อาบน้ำสระผมทรมานที่สุด

ที่นี่ขึ้นชื่ออีกอย่างคือเรื่องนกยูง มีเยอะมาก ที่รีสอร์ทเค้าเลี้ยงแบบปล่อยให้เดินเพ่นพ่านไปมาได้ มีมานานแล้ว สงสัยมันออกลูกออกหลานจนสมาชิกมีมากกว่านักท่องเที่ยวบนเกาะอีก อย่างหน้าบ้านเราก็มีมาป้วนเปี้ยน ๕-๖ ตัว เดินเข้ามาที่ระเบียงบ้านแบบไม่กลัวเกรงคนเลย โชคดีที่ไม่มาขโมยของกินเหมือนลิงที่กระบี่ เด็กจิ๋วชอบนกยูงใหญ่เลย ชอบให้อากงอาม่าพาไปดู รู้สึกว่าเด็กจิ๋วจะเพิ่งเคยเห็นนกยูงเป็นครั้งแรกเลยนะ

เด็กจิ๋ว อาบน้ำเสร็จก็ออกไปเดินเล่นริมทะเลกัน ตอนนี้อากาศกำลังดี เด็กจิ๋วเดินบนทรายไปมาแล้วหักห้ามใจไม่ได้ ขอเล่นทรายอีกรอบ คุงแม่ก็พยายามขัดขวางแต่ไม่สำเร็จ เด็กจิ๋วเริ่มจากค่อยๆเอานิ้วจิ้มทราย จิ้มไปจิ้มมาก็เอามือละเลง เพลินๆก็จะลงนั่งคลุกทรายอีกรอบ แต่อันนี้ไม่ผ่านคุงแม่ไม่ยอมเด็ดขาดเนื่องจากขี้เกียจพาไปอาบน้ำใหม่ การเล่นทรายของเด็กจิ๋วต้องยุติลงเพราะทรายปลิวมาเลอะหน้า เด็กจิ๋วเลยยกมือมาปัด คราวนี้ทรายยิ่งเลอะเต็มหน้าเข้าไปใหญ่ เข้าปากด้วย คุณแม่โวยลั่นเกาะเลยทีเดียว

เลิกเล่นทรายดีกว่า มานั่งเล่นที่ศาลาริมทะเล รอชมพระอาทิตย์ตกกัน สั่งน้ำแตงโมปั่นมาให้เด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วกินเข้าไปเกินครึ่งแก้วอีก ตามด้วยซันไบท์ที่อากงเอามาฝากอีก หยิบป้อนตัวเอง ป้อนปะป๊า ป้อนอากงสนุกสนาน

พระอาทิตย์ตกก็สวยใช้ได้เลย วันนี้ฟ้าใสพอควร เสร็จแล้วก็มานั่งกินข้าวเย็นที่ห้องอาหารกัน อาหารที่นี่ฟรีทุกมื้อ คือรวมอยู่กับราคาห้องแล้ว เด็กจิ๋วเริ่มง่วงมากแล้ว วันนี้ตื่นเช้า ใช้พลังแบทไปก็เยอะ นอนกลางวันไปจิ๊ดเดียว ข้าวเย็นก็ไม่กิน เป็นเพราะง่วงหรืออิ่มซันไบท์ก็ไม่รู้ เลยต้องรีบกินข้าวรีบกลับห้องมานอน แต่พอมาถึงห้องพัก เด็กจิ๋วดันฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีก กระโดดๆบนเตียงไปมาจนเตียงดังเปี้ยะๆเหมือนเตียงจะแตก ปะป๊ามาเห็นอีกที เตียงไม้เนื้อแข็งแตกจริงๆด้วย แต่น่าจะแตกก่อนหน้าเด็กจิ๋วทำมั้ง เด็กจิ๋วกระโดดคนเดียวไม่หนุกพอ กระโดดขึ้นไปขี่อาม่าที่เผลอนอนลงบนเตียง พอขึ้นไปขี่ได้ก็ขย่มตัวแรงๆๆ คือเป็นท่าที่เล่นกับะป๊าประจำ เพียงแต่เปลี่ยนจากปะป๊าเป็นอาม่า อาม่าก็ร้องโอ้ยๆ สงสัยกระดูกแหลกไปแล้ว อากงต้องรีบมาช่วยชีวิตพาอาม่าหนีกลับห้องโดยด่วน

เช้าวันนี้เด็ก จิ๋วตื่นตั้งแต่หกโมงครึ่ง ให้อากงอาม่าพาไปเดินเล่นริมทะเล เสร็จแล้วก็ไปกินข้าวเช้ากัน ที่รีสอร์ทจัดเป็นข้าวต้มกับกับข้าว พวกไข่เค็ม ผักดอง เด็กจิ๋วกินไม่ได้เลยต้องสั่งข้าวผัดมาให้กิน เป็นข้าวผัดแบบชาวบ้านหน่อย จะแชะๆ ข้าวเละๆ เด็กจิ๋วไม่ยอมกิน

ตอน ใกล้เที่ยงทุกคนหมดแรงผลัดกันไปสลบทีละคน ตอนนี้เรากลับเข้ามาผึ่งแอร์กันในห้อง เหลือแต่เด็กจิ๋วที่ยังคงวิ่งรอบห้อง กระโดดไปมาแบบไม่เหน็ดเหนื่อย

เด็กจิ๋วอยู่ในห้องพักเกาะกระจกดูนก ยุงที่ระเบียงห้อง พอนกยุงเดินหนีไป เด็กจิ๋วก็พูดว่า "นกยุงมาไม่ทันพริมเลย ดูซิเดินหน้าเศร้าไปเลย"

เด็กจิ๋วแกะขนม ซันไบท์มากินกับอาม่า แล้วบอกอาม่าว่า"อาม่ารีบกินหนมเร้ว เดี๋ยวมันไม่กรอบ". อาม่าอึ้งไปเลย งงว่าเด็กจิ๋วรู้จักกรอบไม่กรอบด้วย

ที่ เตียงนอนในห้องจะมีผ้าห่มรุ่นภูธรที่เวลาใช้ไปเก่าๆแล้วมันจะเป็นเม็ดขลุ๋ยๆ หลุดหล่นตามเตียง อาม่าเห็นก็มาปัดๆให้ออกไปจากเตียงหล่นบนพื้น เด็กจิ๋วเห็นก็ร้องโวยวาย "อาม่าไม่ทิ้งของลงพื้น" อาม่าต้องไปเก็บเศษด้ายที่ปัดไปทิ้งถังขยะ สักพักอากงเข้าห้องมา เห็นขลุ๋ยผ้าห่มก็เก็บทิ้งลงพื้นท่าเดียวกันกับอาม่า เด็กจิ๋วเห็นก็ร้องโวยวายเหมือนเดิม อากงก็ต้องเก็บไปทิงถังขยะอีกเหมือนกัน

เด็ก จิ๋วกอดหมีหมีเล่นอยู่ในห้อง อาม่ามาชวนออกไปเดินเล่น เด็กจิ๋วดีใจเขวรี้ยงหมีหมีไปบนเตียง "เดี๋ยวเก็บหมีหมีก่อน" แล้ววิ่งไปหาอาม่า อาการเหมือนรีบมากกลัวเค้าไม่รอแล้วอดไปเที่ยว แต่พอยังไม่ทันก้าวออกจากห้อง เด็กจิ๋วก็หยุดชะงักเหมือนจะลืมของบางอย่าง เด็กจิ๋ววิ่งกลับมาหาหมีหมี ก้มลงกราบ "ขอโทษ ขอโทษ" คือกลับมาขอโทษที่เขวี้ยงหมีหมีแรงเกินไปเมื้อกี้

เราออกไปเดินเล่น ถ่ายรูปแล้วก็ไปกินข้าวกลางวันกัน ตอนนี้เด็กจิ๋งง่วงจัดมาก ร้องหาหมีหมีแล้ก็จะกินนมด้วย ตองหลับแน่ๆแล้วคราวนี้ รีบพากลับห้องไปกินนมนอน พอนมหมดก็ค่อยๆหลับตากำลังจะหลับ ทันใดนั้นเอง อาม่าเปิดประตูห้องเข้ามา เด็กจิ๋วได้ยินเสียงก็กระเด้งตัวขึ้นมาดู คราวนี้กล่อมยังไงก็ไม่หลับแล้ว เลยตามเลย พาออกไปเล่นน้ำเลยแล้วกัน ที่จริงควรจะนอนนะเพราะตื่นเช้ามาก กลัวไม่มีแรงเล่นทราย

วันนี้ย้าย ทำเลไปเล่นทรายตรงอีกที่หนึ่ง ตรงนี้แดดจะร่มกว่าหน่อย ปะป๊าตั้งใจจะให้เด็กจิ๋วลงเล่นน้ำทะเลเป็นครั้งแรกในชีวิต เตรียมแพมาลอยเล่นด้วย พอจับเด็กจิ๋วลงนั่งแพในทะเล เด็กจิ๋วก็กอดปะป๊าไว้แน่นไม่ปล่อยเลย ทำท่ากลัวมากแต่ก็ไม่ร้องให้ขอขึ้น เล่นแบบกลัวๆได้แป๊บเดียวก็พาขึ้นดีดว่า สงสารเด็กจิ๋ว พอกลับขึ้นไปเล่นทราย คราวนี้เด็กจิ๋วจ๋อยมากไม่ลั้นลาเหมือนปกติ ไม่พูดจาซะคำ แต่ก็ยังคงสนุกสนานกับการขุดทรายตักทราย ไม่รู้ว่าง่วงมากหรือกลัวน้ำทะเลเมื่อกี้ ตอนคุณแม่จับเด็กจิ๋วไปล้างทรายในทะเลก่อนจะขึ้น  เด็กจิ๋วก็ยังคงกลัวอยู่นะ กอดคุงแม่แน่น แต่ก็ไม่ยอมขึ้น บอกว่า "เดี๋ยวก่อน ยังล้างไม่เสร็จ" เหมือนจะกลัวด้วยแต่ก็อยากจะเล่นด้วย

ตอนพาเด็กจิ๋วมาอาบน้ำกันในห้องน้ำ ปะป๊าใส่กางเกงในอาบกับเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วบอกว่าให้ปะป๊าถอดเป้อร์ออกก่อน

พอ ได้น้ำเด็กจิ๋วก็ฟื้นคืนชีพ กระโดดลั้นลา ไม่มีอาการง๋อยเหมือนที่ทะเลเลย ตอนอาบน้ำอ่ะอยากให้ซึมหน่อยก็ดีนะเพราะอาบยากมากห้องน้ำก็เลวด้วย

อาบ น้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกไปเดินเล่นลั้นลาอารมณ์ดี ได้นั่งเปลยวนกับปะป๊าด้วย เสร็จแล้วก็ไปนั่ดูพระอาทิตย์ตกที่ศาลา วันนี้ลมเย็นมากอากาศดี พระอาทิตย์ก็สวยกว่าเมื่อวาน

ตอนกินข้าวเย็นกัน เด็กจิ๋วคงหมดสภาพแล้วจริงๆ ตอนนี้ง่วงสุดขีดแล้ว แต่ยังไม่ยอมหลับง่ายๆร้องจะเอาหมีหมี ปะป๊าแกล้งอุ้มพาเดินไปกะจะหลอกให้หลับ คือทำเป็นเดินกลับห้อง แต่เดินไปได้หน่อยก็หมุนตัวกลับ เด็กจิ๋วที่กำลังหัวตกซบปะป๊าใกล้จะหลับก็เด้งหัวขึ้นมา เหมือนจะรู้ว่าถูกหลอก เด็กจิ๋วบอกว่า "หนูจะเอาหมีหมี เพราะว่าหนูง่วงนอน ไปนอนที่ห้อง" สุดท้ายให้อาม่าอุ้มกล่อมหลับไปได้สำเร็จ คงหมดแรงจริงๆแล้วคราวนี้


เด็กจิ๋วนั่งเล่นกับอาม่าอยู่ที่ศาลา ริมทะเล เล่นเพลินก็เริ่มเกเร หยิบของเขวี้ยงเล่น อาม่าก็สอนว่าเด็กจิ๋วทำไม่ถูกนะ เขวี้ยงของไม่ได้ ขอโทษก่อนเร็ว เด็กจิ๋วทำหน้างง "จะให้ขอโทษใครอ่ะ" มันก็จริงของเด็กจิ๋วนะ คือคดีนี้มันไม่มีโจทก์ จะขอโทษใครดี คุงแม่เลยต้องรีบออกตัว เด็กจิ๋วมาขอโทษคุงแม่ก็แล้วกัน


วันสุดท้าย ตื่นมาเดินเล่นแล้วก็ไปกินข้าวเช้ากันเหมือนเดิม วันนี้เป็นข้าวต้มทะเล เด็กจิ๋วก็ไม่ยอมกินอีก กินหนมโน้นนี่ไปแทน ที่ห้องอาหาร เด็กจิ๋วเงยหน้ามองเพดานแล้วพูดว่า "ซามอกอได ซามอกอได" พวกเราก็ห๊ะอะไรนะ อะไรนะ เด็กจิ๋วก็พูดซ้ำไปตั้งหลายรอบ จนในที่สุดก็อ๋อ มันคือ Small Crocodile คืออากงไปสอนเด็กจิ๋วไว้ว่าจิ้งจกก็คือ Small Crocodile เด็กจิ๋วเลยจำมาพูด

วันนี้ตอนแรกกะว่าจะให้เด็กจิ๋วเล่นทรายอีกรอบ แต่คิดไปคิดมา ไม่เอาดีกว่า ขี้เกียจอาบน้ำ แล้วก็โชคดีจริงๆด้วย เช้านี้ที่รีสอร์ทตัดไฟหมดเลย ทั้งไฟส่องสว่างแล้วก็แอร์ เราเลยรีบเก็บของแล้วออกมานั่งเล่นที่ศาลา อยู่ในห้องไม่ไหว วันนี้อาม่าสอนเด็กจิ๋วทำโยคะด้วย ขำมากเพราะเวลาอาม่าทำท่า เด็กจิ๋วก็ดูแล้วก็เลียนแบบทำทันที มันไม่เหมือนหลอกแต่ก็ฮาอ่ะ ทำท่าแบบว่าตั้งใจมาก

ตอนเด็กจิ๋วนั่งเล่นอยู่ที่ห้องอาหาร เผลอแป๊บเดียว ได้ยินเสียงพนักงานโวยวายลั่นแล้ววิ่งมาโต๊ะเรา พอพวกเราหันไปอีกทีก็ถึงกับตะลึง เจอภาพระทึกขวัญ เด็กจิ๋วกำลังเอาแก้วน้ำต่อซ้อนกันขึ้นไปถึงใบที่ ๔ ต้องรีบคว้าแก้วไว้ คือถ้าช้าอีกแค่วินาทีเดียวก็คงตกมาแตกหมดทั้งสี่ใบ แต่งงกันมากเลย เพราะแค่หันไปมองทางอื่น เด็กจิ๋วพ้นสายตาเราไปแป๊บเดียวเอง ทำไมเรียงซ้อนแก้วเร็วมาก แล้วก็เก่งด้วย ซ้อนไปถึงชั้นที่สี่ได้

ข้อ เสียของที่นี่คือต้องรอเรือออกจากเกาะตอนบ่ายสาม แล้วเราเก็บของออกจากห้องกันตอนสิบโมงเพราะทนอยู่ไม่ไหว ไม่มีแอร์ เลยต้องมานั่งรอเวลาอยู่นานมาก โชคดีมีเด็กจิ๋วด้วยเลยเล่นโน้นเล่นนี้ขำกันไป เอา iPad มาเปิดพี่เบิร์ดดูกัน

ตอนนั่งเรือกลับ เด็กจิ๋วตื่นเต้นสนใจปีนเรือดูใหญ่เลย ตอนมาไม่รู้เรื่องเพราะหลับไป ขากลับเร็วมาก นั่งเรือแค่ครึ่งชั่วโมงก็ถึง สงสัยว่าไม่มีคลื่น ทะเลนิ่งมาก เด็กจิ๋วหมดแรงหลับไปตอนอยู่บนเรือ แต่ก็แป๊บเดียวอีกเพราะว่าพอจับนั่งรถก็ตื่นทันที