วันพฤหัสบดีที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2553

เดือนที่ 9

วันที่ ๒๔๔ ... อาทิตย์ ๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๓
สุข สันต์วันเกิดของแท้นะเด็กจิ๋ว วันนี้ร้องเพลง happy birthday ให้เด็กจิ๋วฟังกันหลายรอบ ทุกรอบเด็กจิ๋วก็จะหัวเราะชอบใจ ไม่เหมือนวันก่อนที่ปะป๊ากับคุณแม่จำวันผิด อันนั้นร้องแล้วเด็กจิ๋วทำหน้างงๆ
วันนี้จับเด็กจิ๋วแต่งตัวสวยเลย กะว่าจะพาไปเที่ยวเล่นข้างนอก แต่ไปๆมาๆก็ไม่ได้ออก เด็กจิ๋วเลยแต่งตัวเก้อเลยนะ
ตอน บ่ายๆเด็กจิ๋วกำลังง่วงๆอยู่ ปะป๊าจับนั่งหันหน้าชนกัน แล้วเด็กจิ๋วก็ทำตาหวานใส่ คือทำหน้าเซ็กซี่ แล้วค่อยๆหลับตาลงช้าๆ ปะป๊ากับคุณแม่ชอบมากอ่ะ หลังจากนั้นพอบอกว่าให้ทำตาหวาน เด็กจิ๋วก็จะทำแบบนี้อีก
อาการละเมอกลางดึกของปะป๊าก็ยังเป็นอยู่ทุกคืน คุณแม่เล่าว่าเมื่อคืนอยู่ดีๆ ปะป๊าก็ลุกไปคว้าหมอนข้างเด็กจิ๋วมา คุณแม่โกรธมากว่าทำไมต้องไปแย่งหมอนเด็กจิ๋วมาด้วย รีบคว้าคืนเอาไปใส่ให้จิ๋ว แล้วผลักปะป๊าลงนอนต่อ คุณแม่นี่ก็ตลก หาว่าปะป๊าแย่งหมอนลูกทำไม ก็มันละเมออ่ะ แต่มันคล้ายๆว่าปะป๊าเห็นเด็กจิ๋วเอาหมอนมาปิดหน้าตัวเอง แล้วกลัวหายใจไม่ออก เลยไปช่วยเอาหมอนออก แต่ก็เบลอๆว่าเป็นเรื่องจริงหรือฝันไปก็ไม่แน่ใจ


วันที่ ๒๔๕ ... จันทร์ ๓๐ สิงหาคม ๒๕๕๓

วันนี้พาเด็กจิ๋วเข้าร่วมประชุมผู้บริหารของบริษัทฯด้วย ...กร๊๊ดซะ
คุณ แม่บอกว่าเมื่อคืนปะป๊าก็ละเมออีกแล้ว นอนอยู่ดีๆก็ลุกพรวดพราดขึ้นมานั่ง แต่อันนี้ปะป๊าคุ้นๆเหมือนกำลังฝันว่าอุ้มเด็กจิ๋วอยู่แล้วทำเด็กจิ๋วหลุด มือหล่นพื้น เลยตกใจสะดุ้งตื่น
วันนี้เด็กจิ๋วก็ยังทำตาหวานได้อยู่นะ อี๊ป้อมบอกว่าเหมือนเค้าเจ็บตามากกว่า ไม่ได้ทำตาหวาน
คุณแม่ได้รางวัลไปเที่ยวฟรีอีกแล้ว ภูเก็ต ๓วัน ๒คืน ฟรีหมดทั้งตั๋วเครื่องบิน โรงแรม รถเช่าขับ เป็นของ KTC แต่ต้องสละสิทธิ์ เพราะกำลังจะทำน้องชายให้เด็กจิ๋ว ปีที่แล้วก็ได้แต่สละสิทธิ์ไปเหมือนกันเพราะกำลังตั้งท้องเด็กจิ๋ว


วันที่ ๒๔๖ ... อังคาร ๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๓

เมื่อคืนเด็กจิ๋วก่อเรื่อง ตื่นขึ้นมาตอนตี ๒ แล้วก็ลั้นลาไม่ยอมนอน ปะป๊าก็พยายามพาเต้นอยู่พักหนึ่งไม่สำเร็จก็เลยยกให้คุณแม่จัดการต่อ ก็จัดกันจนถึงตี ๔ อ่ะ กว่าจะยอมนอน 
ตอน เย็นพาเด็กจิ๋วไปเซนปิ่น ได้ poko มาเยอะเลย ตอนนี้พยายามเปลี่ยนมาใช้แบบ pant แพงกว่าแถบกาวแต่ก็ใส่ง่ายกว่าแล้วก็เหมือนเด็กจิ๋วจะชอบมากกว่า เดี๋ยวนี้เวลาใส่poko ต้องใช้ ๒ คนช่วยกันจับเด็กจิ๋วขึงไว้
วันนี้เด็กจิ๋วได้ของเล่นใหม่ด้วย เป็นที่ถือแล้วเขย่ามีเสียง ดูเป็นของเล่น basic มาก แต่ก็งงตัวเองเหมือน กันว่าทำไมไม่เคยซื้อเลย ปกติใช้กล่องคลอเร็ต กลับมาบ้านเอาให้เด็กจิ๋วเล่น ปรากฎว่าชอบมากที่สุด ถือไว้ไม่ปล่อยเลย ตอนอาบน้ำเสร็จแต่งตัว ปกติต้องเล่นระบำปลาคราฟหรือไม่ก็จัดวงดนตรีคนตา
บอดมาแสดง แต่วันนี้ไม่ต้องเลย แค่ใช้ของเล่นใหม่นี่ถือเขย่าไปมาชิวๆมาก ตอนจะนอน ปะป๊าพาเต้นกล่อมหลับก็ไม่ยอมปล่อยนะ หลับไปแล้วก็ยังเขย่าๆเป็นระยะ ปะป๊าแย่งออกจากมือก็รู้สึกตัวร้องไห้





วันที่ ๒๔๗ ... พุธ ๑ กันยายน ๒๕๕๓


วันนี้ พากันไปโรงพยาบาลอีก เอาน้องชายเด็กจิ๋วใส่ท้องคุณแม่ ได้มา ๓ ตัว แต่ยังไม่รู้จะรอดต่อไปจนกลายเป็นน้องให้เด็กจิ๋วได้หรือเปล่า ต้องรอผลอีก ๒ อาทิตย์ ตอนแรกคุณแม่ก็ไม่ให้เอาจิ๋วไป ให้ฝากอี๊ป้อมแต่ปะป๊าอยากไปด้วยกันหมด แต่คราวหลังไม่พาไปแล้วหล่ะ วันนี้เจอคนใส่หน้ากากทั้งโรงพยาบาลเลย ไข้หวัดใหญ่กำลังระบาด แผนกที่เราอยู่ก็ไม่มีคนป่วยนะ แต่ก็เวลาเดินไปเดินมาก็มีสวนกันบ้าง ตอนที่ปะป๊าอุ้มเด็กจิ๋วไปนั่งเล่นรอคุณแม่อยู่ ก็มีเด็กคนหนึ่งมานั่งใกล้ๆ เด็กจิ่วก็หันไปเล่นกับเค้าแบบจะส่งยิ้มให้ ซักพักได้ยินแม่ของเด็กคนนั้นคุยโทรศัพท์กับใครอยู่ไม่รู้ บอกว่าลูกอยู่โรงพยาบาลนะ เป็นไข้หวัด ๒๐๐๙ สายพันธ์ A ปะป๊าก็ตกใจรีบเก็บข้าวของวิ่งหนีออกมาทันที

วันที่ ๒๔๘ ... พฤหัส ๒ กันยายน ๒๕๕๓

ช่วงนี้คุณแม่อุ้มเด็กจิ๋วไม่ได้นะ เพราะเพิ่งใส่ตัวอ่อนน้องชายไป ต้องอยู่นิ่งๆไม่ได้ออกไปนอกบ้านด้วย ที่จริงถามคุณหมอหลายครั้งแล้วว่าให้ทำตัวยังไง คุณหมอก็จะบอกว่าให้ทำตัวเหมือนเดิม อยากทำอะไรก็ทำ แต่ไม่เชื่ออ่ะ เอาชัวร์ๆไว้ก่อน
ตอนบ่ายๆปะป๊าออกไปข้างนอก โทรเข้ามาหาเด็กจิ๋วที่บ้าน แล้วได้กลิ่นอึ๊เด็กจิ๋ว ก็เลยถามคุณแม่ว่าเด็กจิ๋วอึ๊หรือเปล่า สงสัยว่ากลิ่นอึํเด็กจิ๋วมันฝั่งเข้าไปในสมองปะป๊าแล้ว
วันนี้เด็กจิ๋วได้ของเล่นใหม่ เป็นช็อคโกแล็ต Snicker คว้ามาถือไว้ทั้งวันไม่ยอมปล่อยเลย ชอบมาก

วันที่ ๒๔๙ ... ศุกร์ ๓ กันยายน ๒๕๕๓

เด็ก จิ๋วอ่ะ เดี๋ยวนี้ชอบเล่นของที่ไม่ใช่ของเล่น พวกโทรศัพท์มือถือ หรือรีโมทต่างๆ ก็เห็นอาเฮีอาเจ้ก็เป็นกัน คุณแม่ไปดูในเว็ปก็เห็นเด็กคนอื่นๆก็เป็นกันหมด สงสัยเค้าเห็นผู้ใหญ่เล่นกันก็เลยอยากเล่นบ้าง วันนี้ปะป๊าเลยหารีโมทใหม่เอี่ยมมาให้เด็กจิ๋วเล่น โดยเฉพาะเลย เด็กจิ๋วก็ชอบมาก ถือติดมือตลอดเวลา
วันนี้เปียนโนของเด็กจิ๋วที่สั่งไว้ มาส่งแล้ว ปะป๊าชอบมากแต่ไม่รู้เด็กจิ๋วชอบไม๊ สีชมพูแป๋นเชียวล่ะ สามารถเล่นเป็นอิเล็กโทนได้จริงๆ มีให้เลือกเสียงหลายแบบ มีไมโครโฟนมาให้ด้วย แล้วก็มีเสียงสัตว์ใส่มาด้วย ราคาแค่ ๗๐๐ บาท ไมถูกจังอ่ะ

วันนี้อากงอาม่าราชบุรีมาอีกแล้ว เพิ่งรู้ว่าที่เด็กจิ๋วชอบแลบลิ้นนี่ เอา มาจากอาม่านั่นเอง สรุปแล้วพฤติกรรมประหลาดๆทั้งหลายที่เด็กจิ๋วทำก็มีต้นแบบทั้งนั้นเลย หลายอย่างก็เอามาจากพี่ๆที่ออฟฟิต พี่ๆที่นี่ยิ่งประหลาดๆอยู่ด้วย

วันที่ ๒๕๐ ... เสาร์ ๔ กันยายน ๒๕๕๓

๓-๔ วันมานี้ เด็กจิ๋วไม่ตื่นมากินนมรอบตี ๕ แล้ว จะตื่นมากินตอน ๗-๘ โมงเลย สงสัยรู้ว่าคุณแม่กำลังทำน้องชายให้อยู่ต้องพักผ่อนเยอะๆ
เด็กจิ๋วยังคงติดปะป๊าอยู่ จับวางไม่ค่อยได้จะโผให้อุ้มตลอด เมื่อคืนปะป๊าอุ้มจนหมดแรงก็จับวางแล้วนั่งลงข้างๆอ่ะ เด็กจิ๋วก็โผแล้วก็ปีนป่ายขึ้นตัวปะป๊าเลย จะให้อุ้ม นี่อาม่าบอกว่าเด็กจิ๋วอ่ะรักคุณแม่มากกว่าปะป๊านะ เพราะไม่อยากให้คุณแม่เหนื่อย ให้ปะป๊าเหนื่อยไปคนเดียว
ช่วยด้วย! วันนี้อี๊ป้อมไม่อยู่ไปธุระข้างนอก อากงอาม่าไปบ้านจาน่า ไจโร คุณแม่อุ้มจิ๋วไม่ได้เพราะเพิ่งใส่ตัวอ่อน ปะป๊าเลยต้องอุ้มจิ๋วคนเดียวทั้งวัน วางก็ไม่ได้ จะโผหาตลอด ลองจับวางแล้วไปแอบไม่ให้จิ๋วเห็น จิ๋วก็ร้องไห้ ตีแขนขึ้นลงแล้วเรียกปะป๊าปะป๊า ปะป๊าก็ต้องรีบไปอุ้ม แล้วก็อุ้มไม่อยู่สุขเลย ดีดตัวไปมา คว้าของทุกอย่างที่อยู่ใกล้ตัว จับนั่งตักก็ไม่ได้ ซวยแล้วปะป๊

วันที่ ๒๕๑ ... อาทิตย์ ๕ กันยายน ๒๕๕๓

ช่วง นี้เด็กจิ๋วติดถือของเล่นมาก อย่างวันก่อนที่เอารีโมทให้ถือก็จะถือทั้งวันไม่ปล่อย อย่างวันนี้ถือ ๒ มือเลย เป็นโทรศัพท์เด็กจิ๋วข้างหนึ่ง แล้วอีกข้างก็ถือดัมเบลจิ๋ว เวลาหลับก็จะหลับทั้งๆที่ถืออยู่ยังงั้นแหล่ะ หลับแล้วไม่ปล่อยด้วย เหมือนพี่โฮไอเลย เวลามาหาเด็กจิ๋วทีไรจะต้องมีอะไรถือติดมือมาตลอดเวลา ส่วนใหญ่จะเป็นช้อน ที่จริงของเด็กจิ๋วก็เหมือนกัน ไม่ต้องให้ถือของเล่นก็ได้ พวกของใช้ต่างๆเค้าก็ชอบเหมือนกัน
ปะป๊าเพิ่ง รู้ว่าเด็กจิ๋วพิการหน่อยหนึ่ง ที่เท้าทั้งสองข้าง นิ้วกลางจะสั้นกุดเข้าไปเล็กน้อย คุณแม่กับอาม่าบอก แล้วสืบไปสืบมาก็ได้รู้ความจริงว่าจิ๋วได้ยีนส์ด้อยมาจากคุณแม่นั้นเอง เพราะคุณแม่ก็เป็นเหมือนกัน เด็กจิ๋วอ่ะ ของดีๆก็ไม่เอามา


วันที่ ๒๕๒ ... จันทร์ ๖ กันยายน ๒๕๕๓

คุณ แม่บอกว่าไปอ่านในเว็ป เด็กคนอื่นๆที่อายุเท่าเด็กจิ๋วสามารถทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง เรื่องคลานได้เนี่ยะเด็กๆ บางคนยืนได้ บางคนฟันขึ้น แต่ที่เจ๋งสุดมีคนฟังเพลงชาติจบแล้วไชโยได้ด้วย อันนี้ปะป๊าชอบ เด็กจิ๋วทำไม่ได้สักกะอย่างอ่ะ แต่ว่าเด็กจิ๋วเกิดมายังไม่เคยฟังเพลงชาติเลยอ่ะจะไชโยได้ไง
เดี๋ยวนี้ ตอนเช้าเวลาที่เด็กจิ๋วตื่นแล้วมาปลุกปะป๊า ปะป๊าจะแกล้งทำเป็นไม่ตื่น ต้องรอจนกว่าเด็กจิ๋วจะพูดคำว่า "ปะป๊า" ถึงจะเด้งตัวขึ้นมาฟัดเด็กจิ๋ว เมื่อเช้าเด็กจิ๋วก็มาปลุกปะป๊าตั้งนาน มีทั้งดึงทั้งตี แล้วก็เรียกอึ๋งๆ แต่ไม่ยอมพูดคำว่า "ปะป๊า" ซะที ปะป๊าก็เลยไม่ยอมลุก จนคุณแม่โมโห วีนแตกเลย 


วันที่ ๒๕๓ ... อังคาร ๗ กันยายน ๒๕๕๓

เช้านี้เด็กจิ๋วเป็นอะไรก็ไม่รู้ ไม่ยอมตื่น จน ๙.๓๐ แล้วก็ยังไม่ตื่น ปะป๊าเลยอุ้มลงมาทำงานทั้งชุดนอนยังงั้น กว่าจะตื่นก็ ๑๐ โมงกว่า ตื่นสายมาก อาจเป็นเพราะเมื่อคืนนอนดึกมั้ง กว่าปะป๊าจะปราบได้ก็เกือบ ๕ ทุ่ม แต่ตอนเช้ามึดก็มีกรี๊ดนะ เหมือนฝันร้ายอ่ะ นอนอยู่ดีๆก็กรี๊ดๆแล้วก็ร้องไห้ ต้องอุ้มขึ้นมาเขย่า ปกติตอนกลางคืนเด็กจิ๋วก็ชอบร้องนะ คือนอนหลับอยู่ดีๆก็จะร้อง แต่ตบตูดก็หลับต่อได้ อาม่าบอกว่าเป็นเพราะกลางวันเล่นเยอะมากอ่ะ ตอนกลางคืนเลยฝันหรือละเมอ

วันที่ ๒๕๔ ... พุธ ๘ กันยายน ๒๕๕๓

เช้า นี้เด็กจิ๋วก็ตื่นสายอีกแล้ว ๙ โมงกว่าแน่ะ ตอนเช้าพากันไปหาหมอธีฯ ไปฝังผลประกาศเรื่องน้องชายเด็กจิ๋ว ผลก็คือ ไม่สำเร็จ คุณแม่ทำน้องชายให้เด็กจิ๋วไม่ได้ ก็ครั้งนี้ท่าจะยากอยู่เพราะหลังจากใส่ตัวอ่อน หมอธีฯบอกว่าให้ทำตัวตามปรกติ ยกเว้นป่วยกับท้องเสีย คุณแม่จิ๋วเล่นเป็นมันทั้ง ๒ อย่างเลย ตอนนี้ยังไอค๊อกแค๊กอยู่เลย ปะป๊ากับคุณแม่คิดว่าอาจจะไม่ทำต่อแล้วดีกว่า ก็มีเด็กจิ๋วคนเดียวก็...แล้ว นะ 
คุณ แม่บอกว่าเด็กจิ๋วต้องเก่งกาจมากแน่ๆ เพราะคุณแม่ท้องยากจะตาย มีเพียงเด็กจิ๋วตัวเดียวเท่านั้นที่สามารถว่ายทะลุทะลวงและเกาะอย่างเหนียว แน่นมากๆ
กลางวันพาเด็กจิ๋วไปเซนลาด ระหว่างรอคุณแม่ไปทำธุระนานมาก ปะป๊าเลยจับเด็กจิ๋วไปนั่งเล่นบนเตียงนอนแผนกที่นอนของห้างฯ พนัก งานขายมามุงเล่นกับเด็กจิ๋วกันใหญ่เลย เด็กจิ๋วก็ลั้นลา แจกยิ้มกันไปตามฟอร์ม คนแถวนั้นชอบใจกันมาก เด็กจิ๋วไม่มีปริปากงอแงแม้แต่คำเดียว พอเล่นเสร็จ อุ้มขึ้นมาก็สลบหลับไปในทันที 
ที่ เด็กจิ๋วเป็นผื่นที่หลังแล้วลองเปลี่ยนสบู่ ก็เหมือนดีขึ้น แต่ก็ยังมีอยู่ ไม่หายขาดซะทีเดียว วันนี้คุณแม่ก็เลยลองเปลี่ยนนมตามที่หมอแนะนำ นม Isomil เป็นนมถั่วเหลือง ตอนเย็นลองให้กินเป็นครั้งแรก เด็กจิ๋วเม้มปากแน่นไม่ยอมดูด แต่ก็พยายามยัดๆเข้าไปสักพักก็ยอมกินโดยดีจนหมดขวด 

วันที่ ๒๕๕ ... พฤหัส ๙ กันยายน ๒๕๕๓

เด็กจิ๋วเป็นอะไรไม่รู้เมื่อคืนไม่ยอมนอนอีกแล้ว ปะป๊าต้องอุ้มเต้นจนตี ๒ ถึงจะหลับได้ แล้วตี ๓ ก็ยังตื่นขึ้นมาวีนอีกนะ
ตอนเช้าคุณแม่เล่นจะเอ๋กับเด็กจิ๋ว อยู่ดีๆเด็กจิ๋วก็พูด "จะเอ๋" ออกมาบ้าง ฮาดี เด็กจิ๋วพูดชัดขึ้นทุกๆวัน เดี๋ยวนี้บางทีก็เรียก ปะป๊า ว่าอาป๊า ชอบมากเวลาที่เด็กจิ๋วนั่งอยู่แล้วมองปะป๊าด้วยสายตาเศร้าวิงวอนแบบว่ามาอุ้มหนูหน่อย พร้อมก็พูดว่า "ปะป๊า"
ที่คุณแม่ไปใส่ตัวอ่อนแล้วไม่ได้อุ้มเด็กจิ๋วเลยอาทิตย์หนึ่ง เด็กจิ๋วก็ไม่ร้องหาคุณแม่เลยนะ แต่พอเมื่อวานอุ้มได้แล้ว ก็กลับมาเรียกหาคุณแม่ อี๊ป้อมบอกว่าเค้ารู้เรื่อง ปะป๊าก็บอกว่าจะบ้าเหรอ เด็กจิ๋วไปจะรู้เรื่องได้ไง เด็กจิ๋วคงแค่อารมณ์ขึ้นลงตามธรรมดาผู้หญิงอ่ะ
ตอนเย็น ปะป๊าทำอาหารให้เด็กจิ๋ว หลังจากไม่ได้ทำมานาน เพราะอาม่าราชบุรีทำให้ วันนี้ถ้าไม่ทำเด็กจิ๋วก็จะไม่มีกินแล้ว อาม่าบอกว่าจะทำแล้วนั่งรถทัวร์เอามาให้ ปะป๊าว่ามันจะเอิกเกริกไปนะ เลยทำเองก็ได้ ใช้จมูกข้าวกล้อง+มันเทศญี่ปุ่น+แครอทออสเตรเลีย+หอมใหญ่เตาปูน แล้วก็ใส่สันในหมู S-Pure ด้วย ลงไปตุ๋นพร้อมกันแล้วก็เอามาปั่น แต่ตอนปั่นไม่เอาเนื้อหมูนะ ใส่ไปตุ๋นเพื่อให้ได้รสชาติเฉยๆ ได้มาซะเต็มหม้อเลย ใส่กล่องแช่แข็งให้เด็กจิ๋วแค่นิดเดียว ที่เหลืออี๊ป้อมเอาไปกินอร่อยดี

วันที่ ๒๕๖ ... ศุกร์ ๑๐ กันยายน ๒๕๕๓

สงสัยเด็กจิ๋วปรับนาฬิกาปลุกตัวเองใหม่แล้ว เช้านี้ก็ยังตื่น ๙ โมง เหมือนตลอดทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมา เลยไม่ได้ขึ้นไปเล่นสนามเด็กเล่นที่ดาดฟ้าเลย ยิ่งพัฒนาการทางร่างกายล้าหลังอยู่ด้วยนะจิ๋ว
วัน นี้ปะป๊าไปหาลูกค้าข้างนอก แล้วโทรกลับเข้ามาคุยกับเด็กจิ๋ว พอคุยเสร็จเด็กจิ๋วก็ง่วง ค่อยๆหลับตา แล้วก็ละเมอเรียกปะป๊า...ปะป๊า...จนหลับไปเลย
ตอนกลางวันพาไปกินข้าวที่ บองมาเช่ เจอคุณป้าไฮโซแต่งตัวอลังเหมือนดาวใจ ไพจิตร เดินเข้ามาทักมาเล่น ถ้าเป็นคนปกติมาเล่นแบบนี้เด็กจิ๋วต้องยิ้มตาปิดไปแล้ว แต่เด็กจิ๋วเจอป้าคนนี้เข้าไปถึงกับอึ้ง ยิ้มไม่ออกกันเลยทีเดียว ไม่ใช่แค่เด็กจิ๋วเท่าน้้น นะ คุณแม่ก็ยืนอึ้งอยู่เหมือนกัน จนคุณป้าต้องหันมาถามคุณแม่ว่า เป็นคนไทยหรือเปล่าคะ นึกว่าเป็นเกาหลี
วัน นี้อี๊ตุ๋มใช้งานเด็กจิ๋วหนักนะ ให้เป็นพนักงานเดินเอกสาร เด็กจิ๋วก็ขยันขันแข็งดี หยิบจับเอกสารและส่งได้ถูกต้อง เสียอย่างเดียวคือยังเดินเองไม่ได้ ต้องให้อี๊ป้อมอุ้มพาเดิน


วันที่ ๒๕๗ ... เสาร์ ๑๑ กันยายน ๒๕๕๓

เช้านี้เด็กจิ๋วกลับมาตื่นเช้าตามปกติแล้ว ๗ โมงกว่า เมื่อคืนปะป๊าเล่นนอนซะตี ๔ เลย กะว่าเช้านี้เด็กจิ๋วคงตื่นสายอีก ที่ไหนได้ ตื่นมาปลุกปะป๊าให้พาไปเล่นแต่เช้าเลย 
วันนี้เด็กจิ๋วพูดได้อีกคำแล้ว คือ นอย นอย นอย ก็คุณแม่เล่นนอยๆกับเด็กจิ๋ว อยู่ดีๆ เด็กจิ๋วก็พูด นอย นอย ออกมาซะงั้น ชัดเชียว แล้วก็มีเริ่มบ่นๆเหมือนพยายามจะพูดเป็นประโยค แต่ยังฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง เล่นเอาฮากันเลย
ผลของการลองเปลี่ยนนมดู ปรากฎว่าผื่นแดงที่หลังหายจริงๆด้วย แต่เปลี่ยนได้ ๒ วันก็ต้องเปลี่ยนกลับมาใช้นมแพะอีก เพราะนมอันนั้นกระป๋องหนึ่ง เด็กจิ๋วกิน ๒ วันหมดเลย ทั้งๆที่คุณหมอสั่งมาว่าสำหรับให้ลองอาทิตย์หนึ่ง ไม่รู้คุณหมองงหรือเด็กจิ๋วกินเยอะเกิน

วันที่ ๒๕๘ ... อาทิตย์ ๑๒ กันยายน ๒๕๕๓

วันนี้ ตื่นเช้าอีกแล้ว พากันขึ้นไปเล่นสนามเด็กเล่นกันนานเลย คุณแม่ก็ขึ้นไปด้วย เด็กจิ๋วเริ่มยืนจับลูกกรงแล้ว สามารถยืนจับเองได้นาน แล้วก็เขย่าๆด้วย ปะป๊าเล่นให้เด็กจิ๋วเป็นนักโทษจิ๋วติดคุกคดีขับรถชนคน เพราะปกติตอนกินข้าวอยู่ในครัวกัน จะจับเด็กจิ๋วใส่รถหัดเดิน แล้วเด็กจิ๋วก็จะวิ่งเร็วจี่เข้าชนปะป๊ากับคุณแม่ตลอดเวลา ว่าแล้วก็ไม่ฟัง เลยติดคุกเลย
สายๆก็ไปเซนปิ่นปั๊บหนึ่ง แล้วก็กลับราชบุรีกัน กะว่าจะพาเด็กจิ๋วไปดูอาม่าใหญ่ อาม่าตุ๊ อาม่าน้อยขายของที่ตลาดนัดกัน แต่พอไปถึงตลาดบางแก้ว แม่กลอง ปรากฎว่าพื้นเละเทะเพราะฝนตก ตลาดก็ใหญ่มากเลยล้มเลิกความตั้งใจ ไปกินข้าวร้านเจ๊แดงแทน


วันที่ ๒๕๙ ... จันทร์ ๑๓ กันยายน ๒๕๕๓

วันนี้เด็กจิ๋วเป็นมนุษย์หินฟริ้นสโตน 
เมื่อ วานเด็กจิ๋วกินนมแค่ ๓ มื้อเอง ปกติต้องกิน ๕ สงสัยไปราชบุรีแล้วเหนื่อยกลับมาบ้านกินนม ๑ ทุ่ม แล้วไปตื่นกินอีกที ๗ โมงเช้าเลย
ตอนเช้าลงไปเล่นแกะสติ๊กเกอร์กับพี่กบ พี่กบก็แกล้งเอาสติ๊กเกอร์มาแปะที่หลังมือเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วก็โบกมือไปมา คืองงว่าจะไปหยิบสติ๊กเกอร์ที่หลังมือตัวเองได้ยังไง ซักพักก็คิดได้ว่าเรามีสองมือนี่ ก็เลยปล่อยของที่ถือไว้ด้วยมืออีกข้างมาแกะสติ๊กเกอร์ที่หลังมือออกได้ ทุกคนดีใจปรบมือกันใหญ่หลังจากที่ลุ้นอยู่นาน
ตอนเย็นไปเที่ยวเล่นบ้าน อี๊ตุ๋มที่รังสิตคลอง ๒ ไปถึงก็ยกเด็กจิ๋วให้แม่อี๊ตุ๋มไปเลย เด็กจิ๋วก็ลั้นลาไม่งอแงเลย อยู่กับแม่อี๊ตุ๋มเป็นเกือบชั่วโมง เจอเพื่อนบ้านมาขออุ้มก็ให้อุ้มแต่โดยดี แต่เด็กจิ๋วโชคร้าย เจอยุงบ้านอี๊ตุ๋มกัดไป ๓ จุด


วันที่ ๒๖๐ ... อังคาร ๑๔ กันยายน ๒๕๕๓

เช้านี้ตื่นมาแผลยุงกัดที่หน้าผากเด็กจิ๋วเป่งแล้ว กลายเป็นพี่เด๋อ ดอกสะเดาไปเลย
เมื่อคืนพี่จาน่า กับไจโรมาขอให้ปะป๊าเปิดวงดนตรีอีก ก็เล่นกัน ๔ คน เจ๊น่าเล่นเครื่องบีบ เฮียโรเล่นเปียโนกับร้องนำ ปะป๊าตีกลอง ส่วนเด็กจิ๋วเขย่าลูกแซ็ค ก็ตั้งใจเล่นกันดีนะ แต่มีอู้อยู่คนเดียวประจำเลยคือเด็กจิ๋ว เขย่าก็ไม่ได้ตรงจังหวะเล้ย
ที่เปลี่ยนนมไปได้ ๒ วันหลังก็หายแดง แต่นมอันนั้นหมด ก็เลยเปลี่ยนกลับมาใช้นมแพะ ก็ไม่เห็นแดงอีก ลองเปลี่ยนมาใช้สบู่ Seba med แบบแรกเกิด ก็ไม่แดง งงเลย ไม่รู้แดงเพราะอะไรกันแน่ แต่ตอนนี้ไม่แดงแล้วก็โอเค
๒-๓ วันนี้เวลาเด็กจิ๋วหิวจะพูดว่า แม่ หม่ำ หม่ำ แล้วก็วันนี้ติดพูดคำว่า แน่น แน่น แน่น ไม่รู้แปลว่าอะไร ว่าปะป๊าตัวแน่นหรือเปล่า
กลางวัน พาเด็กจิ๋วไปหาน้องเบสท์ที่ร้าน HiFi Tower น้องเบสท์อายุน้อยกว่าเด็กจิ๋วเดือนกว่า แต่น้ำหนักน่าจะมากกว่า ยังนั่งไม่ได้เลย พอไปถึง ปะป๊าก็จับเด็กจิ๋วไปนั่งเล่นในเตียงน้องเบสท์ มียิ้มทักกันแล้วสักพักเด็กจิ๋วก็เริ่มไปตีน้องเบสท์ซะงั้น น้องเค้าร้องไห้เลย เด็กจิ๋วแสบมาก ไปถึงถิ่นเค้าแล้วยังไปหยามเค้าอีก

วันที่ ๒๖๑ ... พุธ ๑๕ กันยายน ๒๕๕๓

ของ เล่นเด็กจิ๋วอ่ะ มีเยอะแยะเต็มบ้านเลย แต่เด็กจิ๋วจะชอบของที่ไม่ใช่ของเล่นมากกว่า อย่างพวกรีโมท หวี ข้าวของบนโต๊ะทำงานของปะป๊า ล่าสุดก็เล่นถือขนมผิง ปะป๊าว่าต่อไปไม่ซื้อของเล่นให้แล้วนะ กะว่าจะให้เล่นพวกแกนทิชชู แปรงสีฟัน สายไฟ หม้อแปลง ไวไว แล้วก็พวกถุงพลาสติก
ตอนกลางวัน พาเด็กจิ๋วไปนั่งกินข้าวร้านลองดู ร้านอาหารเวียตนาม คือต่อไปนี้ไม่สามารถอุ้มเด็กจิ๋วไปกินไปด้วย หรือให้นั่งในรถเข็นเล่นเองแบบเมื่อก่อนได้แล้ว ปะป๊ากับคุณแม่ต้องผลัดกันอุ้มผลัดกันกินทุกทีเลย ขนาดอุ้มก็ยังเอาไม่ค่อยอยู่ ให้ถือของเล่นของตัวเองก็ไม่ยอม จะเล่นของที่อยู่แถวนั้น วันนี้เลยใช้ช้อนเป็นของเล่น เห็นเด็กมาหลายคนชอบเล่นช้อน ไม่นึกเลยว่าจะมาเจอกับตัวจนได้ แล้วอีกอย่างก็ให้เล่นใบมะม่วง เอาเข้าปากแล้วทำหน้าจึ๋ยๆ ก็เลยเอามาฉีกเล่นแทน


วันที่ ๒๖๒ ... พฤหัส ๑๖ กันยายน ๒๕๕๓

เย้!...คุณแม่ดีใจ KTC มาง้อให้ไปเที่ยวฟรีอีกแล้ว คราวนี้ส่ง list มาให้เลือก 2 ทีเลย ที่แรกชื่อ เศรษฐปุระ อยู่อุบลฯ ติดชายแดน แต่เป็นรีสอร์ทไฮโซ ห้องละ ๑๕,๐๐๐ บาท อะไรจะเว่อร์ขนาดนี่ อีกที่หนึ่งชื่อ ธูษิฏา เป็นรีสอร์ทไฮโซที่สุดในชุมพร ๓ วัน ๒ คืน อาหารครบทุกมื้อ ทั้งหมดนี่ฟรีแต่ต้องแลกกับการเขียนรีวิวให้เค้า
เด็กจิ๋วอ่ะมีโปรแกรมเที่ยวยาวเหยียดเลย นี่ยังไม่รวมกับที่จะต้องไปเกาะช้างเดือนหน้า และก็มีแลกที่พักฟรีหัวหินไว้ แล้วก็จองที่สวนผึ้งไปกับอาม่า แล้วก็ยังมีเที่ยวบริษัทอีก ปีนี้ไป AKA หัวหิน
ตอนเย็นมีเลี้ยงวันเกิดอาเตี๋ย พ่อของจาน่าไจโรกัน ปะป๊าก็ทำกับข้าว แล้วก็มีเค้กมาเป่ากันเล็กน้อย เสร็จแล้วจาน่ากับไจโรก็ชวนกันตั้งวนดนตรีอีก คราวนี้เอาอาเตี๋ยอาโกวมาเล่นด้วย เล่นกัน ๖ คน เด็กจิ๋วตีกลองอย่างมุ่งมั่นมากแต่ไม่ตรงจังหวะ เครื่องดนตรีไม่พอกับคน ก็เลยมีบางคนต้องไปโบกธงบ้าง เต้นบ้าง เล่นเพลงไก่ออกไข่ ๑ ๒ ๓ ๔ กว่าจะครบ ๕ ฟอง ไจโรก็สลบล้มลงไปนอนกับพื้น แล้วมีงอนด้วยว่าเต้นจนเหนื่อยเกิ้น เล่นกันบ้าบอมากเป็นกันทั้งตระกูลเลย ฮาที่สุดคือเด็กจิ๋วนี่แหล่ะ ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลยก้มหน้าก้มตาตีกลองอย่างเดียว

วันที่ ๒๖๓ ... ศุกร์ ๑๗ กันยายน ๒๕๕๓

เมื่อคืนเด็กจิ๋วงอแงทั้งคืน นอนนอนอยู่ก็ร้องๆ ปะป๊ารู้เลยเป็นเพราะตอนหัวค่ำเล่นวงดนตรีกันครื้นเครงมาก แต่ละคนกรี๊ดกันลั่นห้องอ่ะ
ตอน เย็นๆพาเด็กจิ๋วไปเก็บข้าวของเตรียมจะไปเที่ยวอุบลคืนนี้ เด็กจิ๋วเกาะปะป๊ากับคุณแม่แน่นไม่ยอมให้วาง แบบผิดปกติมาก คุณแม่บอกว่า สงสัยเด็กจิ๋วเห็นว่าเก็บข้าวของจะไปเที่ยวกันแล้ว จะทิ้งจิ๋วไว้ไม่พาจิ๋วไปด้วย

ประมาณ ๔ โมงก็ออกเดินทางกัน

วันที่ ๒๖๔ ... เสาร์ ๑๘ กันยายน ๒๕๕๓ + วันที่ ๒๖๕ ... อาทิตย์ ๑๙ กันยายน ๒๕๕๓
 
ไปเที่ยวโขงเจียม อุบลฯ --> N'Prim @ Sedhapura, Khong Jiam, Ubonratchathani


วันที่ ๒๖๖ ... จันทร์ ๒๐ กันยายน ๒๕๕๓

ชัว ร์แล้วล่ะ วันนี้เด็กจิ๋วกลับมาคึกแบบวันก่อนอีกแล้ว ที่ว่าเหมือนกินยาบ้าเข้าไป ปะป๊าลองสืบประวัติดู หลักฐานมัดตัวแน่นหนา คราวที่แล้วก็คึกหลังจากกลับจากเที่ยวที่วังน้ำเขียว ท่าเดียวกันเปี๊ยบ เวลาอุ้มเด็กจิ๋วอยู่ เด็กจิ๋วก็จะขย่มตัวขึ้นลงแรงๆแล้วก็ขู่คำรามดังๆ อาการแบบคึกไม่เลิกอ่ะ คุณแม่บอกว่าอาจเป็นเพราะติดใจนั่งรถปะป๊า ครั้งนี้ยิ่งไปลุยลูกรังมาด้วย เด็กจิ๋วคงมันส์เลยล่ะ ส่วนอาม่า บอกว่าเด็กจิ๋วใจแตกเที่ยวเยอะเกิน
โอ้ย ไม่ไหวแล้วเด็กจิ๋ว ถึงดึกก็ยังคึกไม่เลิก ที่ออฟฟิตขำกันใหญ่ สงสัย ว่าเป็นอะไร ตอนเย็นเด็กจิ๋วกินกระดาษเข้าไปอีกแล้ว เป็นกระดาษที่ยัดรองเท้า เด็กจิ๋วคว้าหมับยัดเข้าปากแบบรวดเร็วมาก ขนาดคุณแม่นั่งจ้องอยู่ยังไม่ทันเลย แต่ก็ล้วงคอออกมาได้
 

วันที่ ๒๖๗ ... อังคาร ๒๑ กันยายน ๒๕๕๓

วันนี้พาเด็กจิ๋วไปหาคุณหมอ ที่จริงไม่มีอะไรเลย แต่คุณแม่กังวลเรื่องผื่นที่ขา ไปถึงก็ตามคาด คุณหมอก็ไม่ได้ทำอะไร บอกว่าเดี๋ยว ๒ ขวบก็จะหายเอง กลับบ้านได้ แต่ก็คุยไปคุยมาก็เลยจะลองเปลี่ยนสบู่ เป็นแบบไร้สีไร้กลิ่นยี่ห้อ Cetaphil วันนี้คุณหมอยังสงสัยเลยว่าเด็กจิ๋วเป็นอะไร ทำไมถึงคึกจัง ลองเอาเด็กจิ๋วไปวัดส่วนเตี้ยดู ทำไมมันเตี้ยลงไปจากครั้งที่แล้ว! อ๋อ...ก็ส่วนสูงของเด็กขึ้นอยู่กับอารมณ์ที่แปรปรวน ว่าเค้าจะยอมเหยียดขาให้แค่ไหน ส่วนน้ำหนักนี่ ๘.๒ โลมา ๒ เดือนแล้วไม่ขยับเลย ปะป๊าอยากให้อ้วนๆแล้วน่ารัก 
ปะป๊าได้ถามคุณหมอด้วยว่าเด็กวัยนี้ มีวิธีสระผมเค้ายังไง ดิ้นมากเลย คุณหมอได้ชี้แนะแบบให้ข้อคิดไว้ดีมากเลยบอกว่า "ก็ช่วยกันจับหลายๆคนอ่ะคุณพ่อ"
กลางวันแวะไป outlet ชาลอมอีกแล้ว ได้เสื้อกับกระโปรงเด็กจิ๋วมา ๖-๗ชิ้น ซื้อฝากพี่เมฆด้วยตัวหนึ่ง ตอบบ่ายคุณแม่ป้อนข้าวเด็กจิ๋ว ป้อนไปหน่อยแล้วหยุดเล่นอะไรไม่รู้ไม่ยอมป้อนต่อ เด็กจิ๋วก็จ้องหน้าคุณแม่แล้วพูดว่า "แม่" ดังๆชัดๆ อารมณ์แบบว่ามาป้อนต่อเดี๋ยวนี้
ตอนเย็นลองใช้สบู่ใหม่ดู อะไรกันนี่ ไหนบอกว่าไม่มีกลิ่น กลิ่นเหมือน
กาวแป้งเปียก หน้าตาก็เหมือน ลองเอามาทาตัวแล้วยิ่งเหมือนใหญ่อ่ะไม่มีฟอง ถูไปแล้วก็หายไปเลย ถูไปก็ไม่รู้ว่ามันทั่วยัง แล้วมันจะสะอาดได้ไง

วันที่ ๒๖๘ ... พุธ ๒๒ กันยายน ๒๕๕๓

เช้า นี้อุ้มเด็กจิ๋วคุยงานกับน้องๆอยู่ พี่ต๊อบวิ่งเข้ามาเล่นด้วยพร้อมกับเสียงแน่นๆ แน่นๆ ... ชัดแล้ว...ที่เด็กจิ๋วชอบพูด แน่นแน่น มาจากพี่ต๊อบนี่เองส่วนเสียงแปลกๆอีกหลายอย่างก็มาจากพี่โอ แล้วเมื่อวาน เด็กจิ๋วเล่นลิ้นจ้วบๆ จ้วบๆ ทั้งวันเลย เหมือนเอาลิ้นดุดเพดานแล้วดีดออกมา ลองทำกันดูแล้วทำไม่ได้คุณแม่บอกต้องไม่มีฟันถึงจะทำได้ กำลังสืบกันอยู่ว่าครั้งนี้เลียนแบบมาจากใครอีก แต่ทุกคนก็มีฟันหมดนะคุณแม่
ประมาณ อาทิตย์นึงที่ผ่านมา เด็กจิ๋วกลับมาตื่นกินนมตอนตี ๕ อีกแล้วก่อนหน้านี้เลิกไปแล้วนี่ นอนยาวแล้วตื่นมา ๗ โมงเลย คุณแม่ก็หลงดีใจ

วันที่ ๒๖๙ ... พฤหัส ๒๓ กันยายน ๒๕๕๓

วันนี้เด็กจิ๋วทำสำเร็จแล้ว ช่วงที่ปะป๊ากำลังเลี้ยงเด็กจิ๋วอยู่แล้วทำงานไปด้วย ปล่อยให้เด็กจิ๋วเล่นกระดาษโน๊ตบนโต๊ะทำงาน คุณแม่เดินเข้ามาเห็นก็กรี๊ดเลย กระดาษแหว่งไปแล้ว หาเศษส่วนมาต่อจิ๊กซอว์ก็ไม่เจอ คาดว่าคงกินเข้าไปแล้วล่ะ ถามเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วก็ได้แต่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ หลังจากมีความพยายามอยู่หลายที ครั้งนี้ก็สำเร็จแล้วนะ แต่ปะป๊าว่ากระดาษกินได้
เมื่อคืนเด็กจิ๋วฉี่ทะลักออกมาเลอะที่นอนเลย คาดว่าเป็นเพราะกินน้ำเยอะช่วงก่อนหน้านี้จะเป็นโรคไม่ยอมกินน้ำ พอป้อนนมใกล้จะหมดจะต้องเอาขวดน้ำยัดสวนเข้าไป แบบไม่ทันให้ตั้งตัว ไม่งั้นจะไม่ยอมกินน้ำเลย แต่มาได้อาทิตย์หนึ่งแล้วที่อยู่ๆก็อยากกินน้ำขึ้นมา แล้วกินทีเป็นออนซ์ ดึงออกก็ไม่ยอม ทำอะไรไม่มีความพอดีเลยเด็กจิ๋ว (เป็นยีนส์เด่นของปะป๊าเอง)
วันนี้ลองไปหาโลชั่นยี่ห้อ Cetaphil ที่ร้าน Booth ลองใช้สบู่เค้าแล้วรู้สึกว่าดีอ่ะ ถึงแม้จะเหมือนแป้งเปียกมากกว่าสบู่ก็ตาม หลังจากใช้แค่วันเดียวขาเด็กจิ๋วก็กลับมาเนียนนุ่มเหมือนเดิม ช่วงก่อนหน้านี้สากมือมากเวลาลูบคนขายบอกว่าของ Sebamed ที่เมื่อก่อนใช้มันแรงนะ จริงเหรอ แล้วทำไมหมอแนะนำให้ใช้ทีแรก โลชั่นที่ได้มาขวดนิดเดียว ๗๐๐ บาท แพงมาก

วันที่ ๒๗๐ ... ศุกร์ ๒๔ กันยายน ๒๕๕๓

ตอนกลาง วัน ปะป๊ากับอี๊ตุ๋มพาน้องๆทั้งออฟฟิตไปเลี้ยงวันเกิดกันที่ร้านไดจัง ร้านเนื้อย่างญี่ปุ่น  โชคดีได้โต๊ะหลุมใหญ่ ที่นั่งเป็นแท่นยกสูงมีพื้นที่กว้างมาก ๑๐ ตารางเมตรได้ เลยให้เด็กจิ๋วกลิ้งเล่นไปมา เพราะไม่มีใครสนใจแล้ว เพราะต่างคนต่างก็มีภาระกิจกัน เด็กจิ๋วก็ร่าเริงมาก กว่าจะกลับออฟฟิต ก็ง่วงมากทำท่าจะหลับแล้ว สักพักก็มีพี่ๆที่ออฟฟิตร้อง Happy Birthday ให้ปะป๊ากับอี๊ตุ๋มกันอีกรอบ มีเค้กไอติมมากินกัน เด็กจิ๋วก็รีบยกหัวทันที อยากไปมีส่วนร่วมด้วย วันนี้เลยไม่ได้นอนกลางวันเลย พอตอน ๖ โมงเย็นกินนมแล้วสลบยาว ไปกินอีกมื้อก็ตี ๕ เท่ากับว่ากินนมขาดไปมื้อหนึ่งเลย

วันที่ ๒๗๑ ... เสาร์ ๒๕ กันยายน ๒๕๕๓

วันนี้พาเด็กจิ๋วกลับราชบุรี พอไปถึงบ้าน อาม่ามาขออุ้ม เด็กจิ๋วก็โยกตัวหลบตามเคย เพราะคู่นี้ไม่ค่อยถูกกันสักเท่าไหร่ เนื่องจากอาม่าชอบมาแกล้งหลาน พออยู่ได้สักพัก เด็กจิ๋วเกิดจะเอาอาม่าขึ้นมา คุณแม่อุ้มอยู่ก็โผตัวไปหาอาม่าเลย พอคุณแม่จะรับกลับมาอุ้มก็โยกตัวหนี รักอาม่ามากอ่ะวันนี้ ตอนเย็นๆก็ไปกินข้าวร้านเจ๊ออน ก็ให้อาม่าอุ้มตลอด ปะป๊ากับคุณแม่งงกันมากว่าทำไมวันนี้เด็กจิ๋วเรียบร้อยมาก นอกจากไม่กรี๊ดแล้ว ยังไม่มีอี๊อ๊ะเลย ปะป๊ากับคุณแม่ก็ว่าเด็กจิ๋วแอ๊บอีกแล้ว อาม่าไม่เชื่อ หาว่าปะป๊ากับคุณแม่ใส่ร้ายหลานไม่เห็นจะอาละวาดเลย พอตอนใกล้ค่ำป้อนอาหารเสริมเสร็จ เด็กจิ๋วกลายร่างทันที ตอนนี้เผยโฉมหน้าที่แท้จริงออกมาแล้ว เด้งตัวดึ๋งดังแล้วก็กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด ไม่มีใครสามารถจับอยู่ได้ อาม่าถึงกับช็อคไปเลยว่าหลานเป็นอะไรกลายเป็นคนละคนกับเมื่อเช้าเลย สงสัยว่าได้อาหารเติมพลัง แต่ปะป๊ารู้ว่าไม่เกี่ยวอ่ะ เด็กจิ๋วก็บ้าบอไปตามเรื่อง อยู่ๆอยากจะคึกก็คึกงั้นแหล่ะ
แปลกมากๆ ครั้งที่แล้วเด็กจิ๋วก็มาคว่ำได้ที่ราชบุรี วันนี้ก็เป็นวันแรกที่สามารถลุกนั่งได้เอง แล้วก็เริ่มคลานได้เอง เวลาลุกนั่งก็จะทำท่าคลานถอยหลังแล้วก็พับขาหลังมาด้านหน้า แล้วก็ยกตัวขึ้นได้ ส่วนเรื่องคลานนี่ที่จริงวันที่ไปเศรษฐปุระก็เหมือนจะคลานได้แล้ว แต่ไปได้แค่ ๑๐ เซนแต่วันนี้ชัดเจนสามารถคลานได้เป็นเรื่องเป็นราวมากกว่า แต่ท่าทางยังพิการอยู่คลานแล้วเอาหัวไถพื้นไปด้วย

วันที่ ๒๗๒ ... อาทิตย์ ๒๖ กันยายน ๒๕๕๓

เมื่อ คืนขนอุปกรณ์กั้นเด็กจิ๋วตกเตียงกลับมาจากราชบุรี เอามาทดลองใช้แล้วประสบความสำเร็จสูง ถ้าอุปกรณ์นี้มาช้าวันเดียว เด็กจิ๋วได้ตกเตียงแน่ๆ เพราะเด็กจิ๋วเพิ่งไปหัดคลานสำเร็จมา แล้วก็ร้อนวิชามาก
เมื่อเช้าพอตื่นแล้วก็กลิ้งตัวคล่องแคล่วไปมาไปค้าง ติดอยู่กับที่กั้น ถ้าไม่มีก็คงตกเตียงแล้ว ที่กั้นนี้ปะป๊าออกแบบเอง เป็นเบาะหุ้มหนังสีสันสดใส แล้วก็เป็นแท่งหนาหน่อย มีสายรัดพันติดกับที่นอน พอเด็กจิ๋วโตก็เอาไปใช้ทำที่นั่งเล่นได้
ตอนกลางวัน พาอากงอาม่าเตาปูนไปกินครัวเจ๊ง้อแล้วก็ไปคอนโดเจ้นิวเจ้แนนกัน สาธรการ์เด้นท์สนามเด็กเล่นที่นี่ใหญ่มาก สระว่ายน้ำก็ใหญ่ มีสนามเทนนิสด้วย ดีมากๆ แต่เจ้นิวเจ้แนนไม่ได้อยู่เองนะ ทำไว้ให้คนเช่า วันนี้ไปช่วยกันแขวนผ้าม่านที่ห้อง ปะป๊าทำเจ้แนนร้องไห้น้ำตาหยดเป็นเม็ดๆเลย แค่บอกว่าเจ้าเป็นมนุษย์ต่างดาว กลับดาวของเจ้าไป๊!


วันที่ ๒๗๓ ... จันทร์ ๒๗ กันยายน ๒๕๕๓

ตอนเช้า ปะป๊าออกไปข้างนอก คุณแม่เล่าว่าเด็กจิ๋วคิดถึงปะป๊ามาก มองดูรูปปะป๊าที่กำแพง แล้วร้องเรียกแบบว่าจะให้อุ้ม
ที่ ว่าเดี๋ยวนี้เด็กจิ๋วกลับมากินน้ำเยอะ หลังจากมีอยู่ช่วงหนึ่งไม่ยอมกิน วันนี้เอาหนัก กินแบบไม่เลิก กินจนสำลัก ดึงขวดออกก็ร้อง มีอีกก็คือตอนดึกเล่นจะเอ๋แล้วหัวเราะ ก็ไม่ยอมเลิกเหมือนกัน ปะป๊าเล่นจนหมดแรง พอหยุดก็ร้องแล้วก็เด้งตัวไปมา


วันที่ ๒๗๔ ... อังคาร ๒๘ กันยายน ๒๕๕๓

เดี๋ยวนี้เด็กจิ๋วไม่ค่อยเอามือล้วงคออ้วกแล้ว เพราะว่ามือเค้าไม่ว่าง จะต้องทำนอย นอย ตลอดเวลา ชอบชูมือแล้วพลิกไปมา บางทีก็ยกมือสูงๆแล้วทำนอย นอย พร้อมกับแหงนหน้ามองข้างบน ปะป๊าชอบบอกว่าสงสัยเด็กจิ๋วติดต่อกับยานแม่ให้ส่งตัวกลับดาว
กลางวันพากันไปกินข้าวที่ตะวันนา อี๊ตุ๋มกับอี๊นกไปด้วย เดี๋ยวนี้นะเด็กจิ๋วนอกจากจะไม่ยอมนั่งรถเข็นแล้ว ยังไม่ยอมให้อุ้มนั่งอยู่กับที่ด้วย ต้องผลัดกันอุ้มพาเดินรอบร้าน แล้วเดี๋ยวนี้นะเวลาจับใส่รถเข็นหรือ Car Seat จะลำบากมาก เด็กจิ๋วจะทำท่าสะพานโค้งไม่ยอมนั่ง ต้องช่วยกันกด ๒ คนถึงจะเอาอยู่