วันเสาร์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เดือนที่ 7

วันที่ ๑๘๓ ... อังคาร ๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๓
เย้...สุข สันต์วันเกิดครบรอบ ๖ เดือนของน้องพริมนะ มีหลายคนว่าปะป๊าอ่ะ ชอบเรียกเด็กจิ๋วไม่ยอมเรียกชื่อจริงลูก อาม่าบอกว่าปะป๊าเปลี่ยนชื่อคุณแม่มาทีแล้ว จากกวางเป็นลูกขีด ตอนนี้จะมาเปลี่ยนชื่อหลานอีก ปะป๊าก็จะพยายามแล้วกัน แต่ว่าชื่อเด็กจิ๋วก็น่ารักดีนะ
วันนี้ เป็นวันเกิด ก็ต้องพาน้องพริมไปฉลองด้วยการฉีดยาอีกแล้วซิ แต่งตัวสวยแต่เช้าเป็นเสื้อแขนกุดสีแดงแป๊ดกระโปรงยีนส์สั้น วันก่อนปะป๊าว่าคุณแม่ว่าแต่งตัวลูกไม่เป็นเลย ต่อไปปะป๊าจะดูแลเสื้อผ้าหน้าผมของเด็กจิ๋วเอง วันนี้อีกแล้วใส่กระโปรงให้ลูกสูงขึ้นมาถึงหน้าอก ตลกมากอ่ะ 
วันนี้ ตอนหาหมอ ปะป๊าก็โทรศัพท์อยู่ข้างนอกได้ยินเสียงเด็กจิ๋วกรี๊ดดังมาก วิ่งเข้าไปดู ยังไม่ได้โดนฉีดเลยก็ร้องแล้ว หลังจากนั้นโด่นอีก ๒ เข็ม ก็กร๊ดกันโรงบาลแตก ปะป๊าเลยอุ้มเด็กจิ๋ววิ่งไปมา พยาบาลประมาณ ๑๐ คนก็มามุงดูกันใหญ่เลย คุณหมอขำด้วยบอกว่าปะป๊าเรียกน้องพริมว่าเด็กจิ๋วเหรอ ไม่เห็นจิ๋วเลยนะคุณพ่อ อ้าว...นี่ด่าพ่อหรือว่าลูกกันแน่ 
วัน นี้น้องพริมวัดความยาวได้ ๖๕ เซน น้ำหนัก ๗.๖ เลยมาตรฐานมาขีดเดียว แต่คุณหมอก็ยังไม่พอใจ บอกว่าต้องห้ามเกินเลย โห...นี่ลดความอ้วนมาแล้วนะ จะให้ผอมไปไหนเนี่ยะ 
อีกอ ย่าง คุณหมอบอกว่า...เออ...ให้เด็กจิ๋วเริ่มกินอาหารเสริมได้แล้วนะ คุณแม่เงียบกริบเลย คิดในใจว่า อ้าว...ให้กินมาเป็นเดือนแล้ว ก่อนกลับ คุณหมอยังไม่พอใจ มีแอบเหน็บเด็กจิ๋วอีกนะ บอกว่าอ้วนๆแบบเนี้ยะ คลานได้ยัง...ยัง เสร็จแล้วคุณแม่ก็พาเด็กจิ๋วไปที่แผนกผิวหนัง เพื่อจะเอาเม็ดที่มือออกให้ได้เลย คุณหมอบอกว่าไม่ใช่ตุ่มไขอย่างที่หมอเด็กบอก แต่เป็นสิวเม็ดข้าวสารเกิดจากผิวหนังเสียดสี เดี๋ยวก็หายไปเองไม่มีอันตราย คุณแม่อยากจะเอาออก แต่ปะป๊าไม่ยอมบอกว่าอยู่ๆจะให้เด็กจิ๋วเจ็บตัวทำไม ถ้าไม่มีอันตรายก็ปล่อยไปเรื่อยๆ ก็เลยไม่ได้เขี่ยออก 
ตอน เย็นกลับบ้าน กะว่าจะงดอาหารเสริมวันหนึ่ง ตามคู่มือบอกไว้ว่าหลังฉีดวัคซีนควรงดอาหารเสริม แต่เด็กจิ๋วมาร้องขอ แล้วทำท่าทุรนทุรายแบบอยากกินมาก คุณแม่ก็เลยต้องจัดให้ เด็กจิ๋วนะได้กินแล้วก็ตีปีกไปมาดีใจใหญ่เลย แล้วก็ซัดหมดเรียบ ป้อนหายๆ กินได้คล่องแล้วไม่เหมือนตอนแรกๆที่ยังกินไม่เป็น เอาลิ้นดุนๆ

วันที่ ๑๘๔ ... พุธ ๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๓

เมื่อคืนน้องพริมตัวอุ่นๆ เลยให้กินยาลดไข้ เป็นครั้งแรกที่กิน ครั้งที่แล้ว ที่ฉีดวัคซีนกลับมาก็ตัวอุ่นๆแต่ไม่ได้ให้กินยา แล้วตกดึกงอแงมาก เมื่อคืนเลยลองให้ยาซะหน่อย ก่อนให้น้องพริมกิน คุณแม่ลองชิมดูก่อนว่ามียาพิษปนอยู่หรือเปล่า แล้วก็สงสัยว่าทำไมมันขมๆไม่หวานอร่อย เลยโทรไปถามที่โรงบาล เค้าก็บอกว่ายานะก็ขมแบบนี้แหล่ะ ก็เลยโอเคให้เด็กจิ๋วกินได้ แล้วเด็กจิ๋วก็เหมือนหมดสภาพอ่ะ ปกติต้องแสดงศักยภาพก่อนนอน แต่เมื่อคืนหมดแรง กินนมเสร็จก็อุ้มได้ปั๊บก็สลบไปเองเลย ตอนตี ๓ ตื่นมากินนม แล้วก็ไม่ยอมนอน แต่คงเป็นเพราะป่วยอยู่เลยไม่มีแรงกรี๊ด ได้แต่ครางอึ๋งๆ เราก็ปล่อยให้ครางไปเรื่อยๆจนตี ๕ ถึงหลับ แต่ ๖ โมงกว่าก็ตื่นอีก ปะป๊าก็เลยพาออกไปดูบอล ตัวก็ยังอุ่นๆอยู่ ตอนสายๆเลยให้กินยาอีกรอบ พอบ่ายๆก็หายเป็นปกติ คือมีแรงกรี๊ดได้ 
วันนี้ ตอนสายๆก็พาเด็กจิ๋วไปดูโรงเรียนแสงโสม ๒ อีก คล้ายๆกับที่แสงโสม ๑ เลย แต่กว้างขวางกว่า ได้เจอท่านปรมาจารย์แสงโสม ริ้วตระกูลตัวเป็นๆ พร้อมกับลูกสาว อาจารย์ใหญ่หรือครูปุ๊ก ก็คุยกันดี แล้วยังได้เจอจาน่าด้วยกำลังเรียนพละอยู่ เด็กจิ๋วอ่ะ เกิดปลายปี กว่าจะเข้าเรียนได้ต้องปี ๒๕๕๖ เจ้าหน้าที่บอกว่ามาจองปีหน้าก็ได้ คงคิดว่าเราเห่อกันมากเลยเนอะ
ตอน เย็นทำอาหารให้เด็กจิ๋วกินอีก ได้สูตรที่ ๔ แครอท+มะเขือเทศและสูตรที่ ๕ จมูกข้าวกล้อง+บล็อคโครี่+หอมหัวใหญ่ ทั้งหมดก็คิดเองเหมือนเดิม คุณแม่จะเป็นคนกำหนดวัตถุดิบ ส่วนปะป๊าจะคำนวณเรื่องความอร่อยที่ลงตัวของการจับวัตถุดิบแต่ละชนิดมาผสม กันโดยต้องคำนึงถึงสีสรรและคุณค่าทางอาหารร่วมไปด้วย


วันที่ ๑๘๕ ... พฤหัส ๑ กรกฎาคม ๒๕๕๓


ตอน เช้าวันนี้ปะป๊าใจดีนะ พาเด็กจิ๋วขึ้นไปเล่นที่สนามเด็กเล่นดาดฟ้าหลังจากไม่ได้พาขึ้นไปตั้งนาน เพราะต้องดูบอลทุกวัน วันนี้เด็กจิ๋วอ่ะลั้นลามาก คงเป็นเพราะไม่ได้ขึ้นมานาน ดีใจหัวเราะใหญ่เลย เดี๋ยวนี้สามารถทำให้เด็กจิ๋วหัวเราะได้ทุกวันเลย เพราะรู้เคล็ดลับแล้ว หลักๆ ก็คือหาของแปลกๆมาเล่นใกล้ๆหน้า หรือไม่ก็ทำจะเอ๋ หรือแค่ทำปากป็อกๆ ไม่จำเป็นต้องทำแบบที่ผู้ใหญ่ขำเลย ทำง่ายๆแค่นี้ เด็กจิ๋วเส้นตื้นก็ปล่อยก๊ากๆแล้ว 
เมื่อ วานกับวันนี้เอาอาหารสูตร ๔ ให้เด็กจิ๋วกิน เป็นแครอท กับมะเขือเทศ แต่เหมือนเด็กจิ๋วไม่ค่อยชอบ คุณแม่ชิมก็ยังไม่ชอบเลย เพราะมันมีมะเขือ แต่เด็กจิ๋วก็กินหมดอ่ะนะ แค่ไม่ตีปีก ดีใจตัวสั่นเหมือนเวลากินพวกมันฝรั่ง

วันที่ ๑๘๖ ... ศุกร์ ๒ กรกฎาคม ๒๕๕๓


ตอน นี้ถุงนอนเอาน้องพริมไม่อยู่แล้ว เวลาเด็กจิ๋วจะต้องการออกจากถุงนอน ก็แค่ยกเท้าขึ้นมาถึงอกแล้วก็ยันลงไปแรงๆ ถุงนอนก็เปิดออกอย่างง่ายดาย แล้วพอออกมาได้ ก็จะนอนดิ้น ตื่นมาเห็นกลับหัวกลับหาง
เมื่อ คืนเลยจัดที่นอนใหม่ให้นอนห่มผ้าห่มเหมือนคนปกติ เป็นไงล่ะ คุณแม่ไม่ได้นอนทั้งคืนเลย เด็กจิ๋วเล่นพลิกคว่ำไปมา แล้วตื่นร้องเรียกทั้งคืน

วันที่ ๑๘๗ ... เสาร์ ๓ กรกฎาคม ๒๕๕๓

ตอน นี้น้องพริมน้ำหนักเกินมาขีดหนึง ปะป๊าว่ามันดูซูบไปนะ เดี๋ยวไม่จ้ำม่ำน่ารัก อยากให้ไปดูงานเด็กคิวพีข้างบ้านจริงๆ อายุ ๒ ขวบหนัก ๒๐ โล เด็กคิวพีนั้นปะป๊าเคยเห็นเค้ากินอาหารว่างเป็นต้นไม้ตั้งแต่ ๑
ขวบแล้ว เหมือนหมีแพนด้าอ่ะ ถือกิ่งไม้เป็นต้นๆแล้วแทะใบไม้กินเล่น ตอนนี้เลยเพิ่มนมน้องพริมเป็นมื้อล่ะ ๖ ออนซ์เลย ปะป๊าใจป้ำมากนะ
วันนี้ พาน้องพริมไปหาอากงอาม่าที่ราชบุรี เค้าคิดถึงกันมากไม่ได้เจอ ๒ อาทิตย์ แต่โทรคุยกันทุกวันนะ วันละ ๓-๕ ครั้งแน่ะ กะว่าจะใส่ชุดสวยๆ เลือกเป็นเอี้ยมยีนส์ ใส่ปุ๊บอ้วกปั้บทันที เหมือนครั้งก่อนเป๊ะอ่ะ

ถุง นอนน้องพริมอันเก่าเล็กเกินไปแล้วใช้ไม้ได้ เคยลองให้นอนแบบนอกถุงนอนก็ไม่เวิร์ค เด็กจิ๋วตื่นทั้งคืนเลย วันนี้เลยเอาผ้าห่มที่มีอยู่ไปให้อาม่าเย็บติดซิบเป็นถุงนอนขนาดใหญ่ ก็ใช้การได้ดี

 วันที่ ๑๘๘ ... อาทิตย์ ๔ กรกฎาคม ๒๕๕๓

วันนี้อยู่บ้านเล่นกับเด็กจิ๋วทั้งวัน ครั้งก่อนที่ไปหาหมอแล้วหมอว่าเรื่องใส่ผ้าอ้อม บอกว่าไม่ควรใส่เป้อตลอด ให้ใส่แบบเป็นผ้าหรือไม่ก็แก้ผ้าเลย ไอ้ใส่ผ้าอ้อมแบบผ้าอ่ะ เคยแล้ว แต่ก็งงว่าเค้าใส่กันยังไง เพราะลองแล้ว ฉี่ทีก็เลอะออกมาหมดเลย ครั้งนี้ คุณแม่เลยลองซื้อเป็นกางเกงซับฉี่มาใช้ วันนี้ต้องเปลี่ยนกางเกงไป ๔รอบในเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมง ก็เลยเริ่มท้อแท้ ทำไมเด็กจิ๋วฉี่บ่อยจังอากงไปบ้านเพื่อนกลับมาเอาแต่โม้เรื่องคาราโอเกะ ตอนเย็นเลยจัดให้อากงร้องคาราโอเกะเล่นที่สนามเด็กเล่นดาดฟ้ากับเด็กจิ๋ว แต่ก็เป็นแบบเปิดแผ่นวีซีดีธรรมดา อากงอยากได้แบบเป็นเครื่องที่ป้อนคิวเพลงได้

วันที่ ๑๘๙ ... จันทร์ ๕ กรกฎาคม ๒๕๕๓

วันนี้เด็กจิ๋วได้ของเล่นใหม่ สั่งซื้อไปตั้งนานแล้ว แต่ของเพิ่งเดินทางมาถึง 
Around we go เป็นรถหัดเดินแบบอลังการ เด็กจิ๋วอ่ะยังเตี้ยไปหน่อย พอใส่รถหัดเดินนี่แล้วขาลอยห้อยต่องแต่ง เด็กจิ๋วยังมีของเล่นอีกเยอะที่ซื้อมาไว้ล่วงหน้าแต่ยังเล่นไม่ได้ ขนาดของเล่นที่เด็กจิ๋วเล่นทุกวันนี้ บางอันปะป๊ายังซื้อล่วงหน้าก่อนเด็กจิ๋วเกิดตั้ง ๕ ปี แล้วเก็บไว้อย่างดีเพิ่งได้เอาออกมาเล่น 
วันนี้ เลยเอาของเด็กจิ๋วที่ยังไม่ได้เล่นมาให้พี่จาน่าเล่นไปก่อน พี่จาน่าชอบมากเลย เป็นร้านขายของสตรอเบอรี่ ขายอาหาร น้ำกับไอติม ตอนกลางคืนเฮฮามาก ทุกคนในบ้านขึ้นมาเล่นที่สนามเด็กเล่นหมด นอกจากพวกเด็กๆ จาน่า ไจโร โฮไอ น้องพริมกับพวกพ่อๆแม่ๆแล้ว วันนี้อากง กับอาม่าก็ขึ้นมาเล่นคาราโอเกะด้วย ตอนนี้กลายเป็นว่าอากงกับไจโรต้องทะเลาะแย่งทีวีกัน อากงจะเล่นคาราโอเกะ แต่ไจโรจะเล่นเกม

วันที่ ๑๙๐ ... อังคาร ๖ กรกฎาคม ๒๕๕๓

วันนี้ ตอนเย็นๆ พาเด็กจิ๋วไปเยี่ยมพ่อน้าเอ๋ที่โรงพยาบาลจุฬาภรณ์ เพิ่งรู้ว่ามีโรงพยาบาลนี้อยู่ด้วย อยู่ในสถาบันวิจัยจุฬาภรณ์นี่แหล่ะ แต่รู้สึกว่าจะไม่ได้รับแขกทั่วไป ปกติเด็กจิ๋วเจอหน้าน้าเอ๋แล้วชอบหัวเราะ วันนี้ก็เอาอีก พอเห็นน้าเอ๋เดินมาก็เตรียมจะหัวเราะแล้ว พอปะป๊าจับเด็กจิ๋วยื่นเข้าไปใส่น้าเอ๋ เด็กจิ๋วก็ปล่อยกร๊ากออกมาใหญ่เลย แล้ววันนี้ยังเจอน้ากุ๊กน้องสาวน้าเอ๋ด้วย หน้าตาก็แนวๆเดียวกัน เด็กจิ๋วก็ชอบเหมือนกัน แล้วก็ยังเจอพ่อน้าเอ๋อีก วันนี้ก็เลยลั้นลาใหญ่ไม่มีกรี๊ด ดีแล้ว ทีแรกยังกลัวๆว่าถ้ามากร๊๊ดในโรงพยาบาลแล้วจะทำไง
วันนี้ เด็กจิ๋วเริ่มเอานิ้วเท้ายัดเข้าปากเล่นแล้วนะ เป็นท่าบังคับของเด็กรุ่นนี้ ก็เอาขำๆพอ อย่าให้เหมือนเพื่อนที่โรงเรียนของไจโรนะ ชอบเลียรองเท้าเล่น

วันที่ ๑๙๑ ... พุธ ๗ กรกฎาคม ๒๕๕๓

น้อง พริมดิ้นหลุดจากถุงนอนทุกคืนเลย พอออกมาได้ก็จะกลิ้งไปกลิ้งมากำลังคิดหาทางปรับปรุงถุงนอนทำไงไม่ให้หลุดออก มาได้ วันนี้พาเด็กจิ๋วไปเที่ยวไทรน้อย ไปโรงงานทำเครื่องคาราโอเกะ เพราะวันก่อน
ไป สั่งซื้อไว้แล้วเมื่อวานมาส่ง ปรากฎว่าเพลงที่ทำให้ไม่ถูกใจ ใหม่เกินไป อยากได้เพลงเก่าๆ วันนี้เลยเอาไปให้เค้าทำเพลงให้ใหม่ ที่โรงงานคาราโอเกะ เด็กจิ๋วเจอหมาโหดเห่าใส่ด้วย คุณแม่อ่ะตกใจแต่เด็กจิ่วเฉยๆ 
วันนี้คุณแม่ลองเอาแก้วหัดดื่ม step ๔ มาใช้ คือพยายามใช้ step ๒ มา หลายครั้งแล้วแต่ไม่สำเร็จ เพราะมันเป็นแบบปากแบนๆ ใหญ่ๆ เหมือนนกหวีด แล้วปากเด็กจิ๋วอ่ะเล็กมาก กว้างไม่ถึง ๒ เซน เลยอมเข้าไปไม่ค่อยได้ ส่วน step ๓ เป็นแบบหลอดดูดก็ยังใช้ไม่เป็น เลยเอา step สุดท้ายมาลองใช้ดู เป็นแบบยกดื่ม แต่น้องพริมก็ยังใช้ไม่เป็นอยู่ดี
ตอน มื้อดึกปะป๊าป้อนนมเด็กจิ๋ว แล้วให้เด็กจิ๋วถือขวดเอง ปกติให้ถือเล่นบ้างบ่อยๆ แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เด็กจิ๋วสามารถถือเองตั้งแต่ต้นจนหมดขวดเลย เก่งมากๆ หนักด้วย เป็นแบบเต็ม ๖ ออนซ์ เห็นเด็กจิ๋วเอานิ้วจิกขวดซะนิ้วซีดเลย เลือดไม่เดิน

วันที่ ๑๙๒ ... พฤหัส ๘ กรกฎาคม ๒๕๕๓

วันนี้เด็กจิ๋วเป็นเด็กดีมาก ตื่นสาย ๘.๓๐ แน่ะ ปะป๊าก็นอนยาวสบายเลย
คุณ แม่ลองเอาแอปเปิ้ลชิ้นใส่ถุงตาข่ายสำหรับให้เด็กดูดเล่น มาลองกับเด็กจิ๋ว ปะป๊าเห็นแล้วล่ะว่ามันใหญ่มาก ไม่ดูปากลูกตัวเองเลย ยัดยังไงก็ไม่เข้า ปากเด็กจิ๋วกว้างแค่ ๒ เซนเอง 
วันนี้ ได้เครื่องคาราโอเกะมาเล่นแล้ว อากงก็มาร้องเล่นแข่งกับอี๊ป้อม แล้วต้องหาทีวีใหม่มาต่อเกมส์ให้ไจโรต่างหาก ไม่งั้นตีกับอากงแย่งทีวีกัน ส่วนจาน่าก็เล่นขายของอย่างเมามัน เด็กจิ๋วเราก็เล่นไปกรี๊ดไป ลั้นลาอ่ะเพราะคนเยอะครึ๊กครื้น 
ตอน ดึก เด็กจิ๋วไปยอมนอน เอาแต่พ่นน้ำลาย เดี๋ยวนี้กลับมาเล่นพ่นน้ำลายอย่างหนัก แลบลิ้นออกมาด้วย แล้วก็พ่นปรื๋อๆ คงสนุกมากอ่ะ เวลาพ่นน้ำลายจะกระจายตัวดีมาก เลอะเต็มไปหมดเลย

วันที่ ๑๙๓ ... ศุกร์ ๙
กรกฎาคม ๒๕๕๓

เดี๋ยว นี้ตอนกลางคืน คุณแม่จะจับเด็กจิ๋วใส่เสื้อแขนยาวกับกางเกงขายาว เพราะกลัวเด็กจิ๋วหนาวเวลาดิ้นหลุดจากถุงนอน แต่ปะป๊าว่าจะกลายเป็นดิ้นมากขึ้นหรือเปล่า เพราะมันร้อนรำคาญ
วันนี้พา เด็กจิ๋วไปกินข้าวกลางวันที่วิลล่าพหลฯ กินร้านข้าวหน้าเนื้อคินนิกุแมน เสร็จแล้วก็ไปหาซื้อของสำหรับมาทำอาหารให้เด็กจิ๋วกินพรุ่งนี้ ตอนนั่งรถอี๊ตุ๋มวันนี้ เด็กจิ๋วก็เล่นพ่นน้ำลายซะรถอี๊ตุ๋มเปียกไปหมดเลยนะ


วันที่ ๑๙๔ ... เสาร์ ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๓

กลางวันพาน้องพริม อาม่า อากงไปกินข้าวที่ร้านวิเศษไก่ย่าง ร้านนี้เด็กจิ๋วมา เป็นครั้งที่ ๔ แล้ว เสร็จแล้วก็ไปเยี่ยมโฮไอที่พญาไท ๒ ไปผ่าไส้เลื่อน เพิ่งขวบกว่าเองก็เป็นไส้เลื่อนแล้ว บอกแล้วว่าให้ใส่กางเกงในเวลาวิ่งเล่น พี่โฮไอไม่รู้สึกเจ็บปวดใดๆทั้งสิ้น แบบชิวๆเลย นอนโรงพยาบาลคืนหนึง
ตอน เย็นปะป๊าทำอาหารอีก ๒ สูตร น่าจะสูตรที่ ๖ กับ ๗ แล้ว วิธีทำคือใช้ซี่โครงหมูต้มกับไช้เท้า แล้วช้อนเฉพาะน้ำซุปมาต้นกับจมูกข้าวกล้องตั้งนาน ระหว่างนั้นก็นึ่งหน่อไม้ฝรั่ง หอมหัวใหญ่ แครอท แล้วก็เอามาปั่นรวมกัน สูตรแรกเป็นข้าวกับแครอท อีกสูตรเป็นข้าวกับหน่อไม้ฝรั่งกับหอมหัวใหญ่ ใช้เวลาทำเกือบ ๒ ชั่วโมง ที่จริงทำแบบง่ายๆก็ได้ แต่หาเรื่องให้มันวุ่นวายไปงั้นเองแหล่ะ ก็ทำไปเรื่อยๆสนุกดี ตอนแรกปะป๊ากะว่าน้ำซุปอ่ะ จะใช้แค่ซี่โครงหมูหรือไม่ก็ไช้เท้าอย่างใดอย่างหนึ่ง เพราะใส่สองอย่าง
เลย มันจะหวานไปสำหรับเด็ก พอเสร็จแล้วก็จริงด้วย คุณแม่ชิมแล้วว่ามันรสชาติเข้มข้นไปหน่อย ทำเสร็จก็รีบให้เด็กจิ่วกิน ก็โอเคอ่ะไม่ได้ชอบมาก แต่ก็กินได้ วันนี้เป็นวันแรกที่เด็กจิ๋วได้สัมผัสรสชาติของเนื้อสัตว์เลย

วันที่ ๑๙๕ ... อาทิตย์ ๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๓

สองสามวันมานี้ที่สนามเด็กเล่นดาดฟ้ามีกลิ่นเหม็นมาก ไม่สามารถขึ้นไปเล่นได้เลย เดากันว่าต้องมีศพใครมานอนตายอยู่แน่ๆ ไม่รู้จะทำไงดี ก็เลยเรียกช่างก่อสร้างมาดูเพราะมันมีปัญหาน้ำรั่วอยู่พอดี เป็นโชค
ร้ายของพี่น้ำไป เพราะเปิดหลังคามาดู เจอศพแมวนอนตายอยู่บนฝ้า คาดว่าตายมาสิบวันแล้ว สภาพเป็นไงนึกเอาเองแล้วกัน มันน่าจะมุดมาทางช่องเล็กๆแล้วงง หาทางออกไม่เจอ มิน่า ก็ได้ยินเสียงแปลกๆ
อยู่บนฝ้าเหมือนกัน ตอนนี้กลิ่นยังไม่หายเหม็นเลย
วันนี้ปะป๊าอุ้มเด็กจิ๋วแล้วก็ร้องคาราโอเกะไป เด็กจิ๋วก็แหงนหน้าขึ้นมามองด้วยความสงสัย น่าตาตลกมาก ปะป๊าเอาไมค์จ่อปากเด็กจิ๋วด้วย ให้ช่วยร้องหน่อย เด็กจิ๋วก็ได้แต่กรี๊ดๆใส่ไมค์ ฮาดี
อาหารสูตรล่าสุดไม่ค่อยโอเลย แช่แข็งแล้วพออุ่นมากิน มันแปลกๆ คุณแม่ชิมแล้วยังแหว่ะเลย เลยทิ้งไป เอาสูตรดังเดิมมากินแทน

วันที่ ๑๙๖ ... จันทร์ ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๕๓


เดี๋ยว นี้เวลาอาบน้ำให้น้องพริม คุณแม่จะหัดล้างหน้า โดยเอาน้ำลูบหน้าแล้วบอกให้หลับตา ครั้งแรกก็ตกใจร้องโวยวาย แต่วันนี้เป็นครั้งที่สามก็เริ่มชิน ไม่ร้องแล้ว คุณแม่บอกหลับตา ก็หลับให้เลย แล้วปกติเวลาปะป๊าอาบน้ำให้น้องพริม ตอนล้างคอก็จะเรียกให้เงยหน้าขึ้นจะได้ล้างคอได้ วันนี้น้องพริมไม่ยอมเงย ปะป๊าเลยแกล้งตะโกนไฟไหม้ ไฟไหม้ เด็กจิ๋วรีบเงยหน้ามองทันที แล้วก็ทำหน้างงๆ 
ตอนกลาง คืน ลองเอาชุดหมีมาใส่ให้เด็กจิ๋ว ปกติยังไม่เคยใส่เลย เพราะมีหลายชุดที่ซื้อมาแล้วใส่ไม่ได้ เด็กจิ๋วโตเร็วเกิ้น วันนี้ลองดูแล้วท่าทางเด็กจิ๋วจะชอบ ดิ้นหลุดออกจากถุงนอนก็ไม่เป็นไร

วันที่ ๑๙๗ ... อังคาร ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๓

ตอนบ่ายไปซื้อของเล่นให้เด็กจิ๋วอีกแล้ว เป็นกระดานข้างหนึ่ง เป็น กระดานเขียวอีกด้านเป็น White board แล้วก็ซื้อช็อคกับปากกาแบบปลอดสารพิษมาด้วย เด็กจิ๋วยังเล่นไม่ได้หรอก แต่ปะป๊าเอามาเล่นกับพี่จาน่า ไจโร กับ โฮไอ ไปก่อน
ตอน เย็นทำอาหารอีก ๓ สูตร ปะป๊ากับคุณแม่ช่วยกันทำตั้งแต่ทุ่มไปเสร็จตอนสี่ทุ่มเลย เพราะว่าขั้นตอนเยอะมาก สูตรแรก เป็นจมูกข้าวกล้องต้มกับฟักทองไทย สูตรต่อมาเป็นมันฝรั่งกับหอมใหญ่เคี่ยวเป็นน้ำสต๊อกแล้วไปปั่นรวมกับกระหล่ำ ปลีสีม่วง ได้เป็นสูตรที่สอง แล้วก็เอาไปปั่นรวมกับผักโขมได้เป็นสูตรที่
สาม ตอนนี้ก็ทำกันแบบเอามันส์แล้ว ทำทีกินได้เป็นเดือนเลย แต่ก็กินไม่หมดหรอก เบื่อแล้วก็ทิ้งไปทำใหม่

วันที่ ๑๙๘ ... พุธ ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๓

ตอน เช้าพาน้องพริมขึ้นไปเล่นสนามเด็กเล่นดาดฟ้า หลังจากไม่ได้ขึ้นไปเป็นอาทิตย์ เพราะมีแมวตายอยู่บนฝ้า นี่เอาออกไปเกือบอาทิตย์แล้ว ยังไม่หายเหม็นเลย แต่ก็พอทนได้
ตอนบ่าย ลองเอาอาหารสูตรใหม่กระหล่ำม่วงที่เพิ่งทำเมื่อวานให้น้องพริมกิน คุณแม่เอาที่แช่แข็งไว้ออกมาอุ่นแล้วก็ใส่ไข่แดงต้มลงไปผสมด้วย น้องพริมก็ชอบเลยอร่อยดี แต่ตอนดึก เริ่มมีผื่นแดงๆขึ้นตามแก้มและหน้าผาก เลยเดาว่าน่าจะเป็นอาการแพ้ไข่ ซึ่งเจอได้บ่อยๆในเด็กอ่อนแต่พอครบขวบก็จะหาย แล้วนอกจากนั้น อึ๊ของน้องพริมออกมาเป็นสีน้ำเงิน สีสันสวยงามมาก


วันที่ ๑๙๙ ... พฤหัส ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕

น้องพริมตัวโตกว่าพี่โฮไออีก เมื่อวานปะป๊าบอกให้โฮไอเรียกน้องพริมว่าอาเจ๊ พี่โฮไอขวบครึ่งแล้วแต่หัวเล็กว่า แขนขาก็เล็กกว่าน้องพริมอีก 
วันนี้ตอนเย็นจับน้องพริมใส่รถหัดเดินแล้วป้อนอาหาร ปกติต้องใช้คน ๒ คน คนหนึงจับขึงไว้ แล้วคุณแม่
จะเป็นคนป้อน แต่วันนี้คุณแม่จัดการคนเดียว เด็กจิ๋วก็กินคำกรี๊ดคำ ไม่รู้ทำไม

วันที่ ๒๐๐ ... ศุกร์ ๑๖ กรกฎาคม ๒๕๕๓

วันนี้ พาเด็กจิ๋วไปเดินเล่นที่เซนปิ่น ไปนั่งกินนมในร้านพูลสิน ตั้งใจหาร้านที่เสียงเจี๊ยวจ๊าวที่สุด เผื่อเด็กจิ๋วกรี๊ดจะได้กลบเกลื่อนกันไป ตอนกำลังซื้อของอยู่ เด็กจิ๋วพอเจอคนขายของ ก็ไปเล่นกับเค้าอีกตามเคย จนเค้าชอบใจขออุ้มหน่อย ปะป๊าก็รีบอุ้มเด็กจิ๋ววิ่งหนีมา บอกไม่ซื้อแล้ว ปะป๊าเลยไม่ได้ของเลย แล้วก็พยายามจะไปหาซื้อจุกหลอกแต่ก็หาไม่ได้อีก มันมีแต่แบบจุกแบนๆ แต่เด็กจิ๋วไม่กินต้องเป็นแบบกลมๆ เคยเจอแต่ของ Mother care แต่ห้างนี้ไม่มีขาย ที่จริงช็อปปิ้งผ่านเน็ตสบายสุดแล้ว วันนี้ก็เพิ่งได้ชุดหมีที่สั่งซื้อไป เอามาให้เด็กจิ๋วใส่นอน

วันที่ ๒๐๑ ... เสาร์ ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๕๓

วันนี้คุณแม่ทิ้งเด็กจิ๋วไปดูละครเวที ไปกับอาม่า ปล่อยให้ปะป๊าเลี้ยง เด็กจิ๋วตามลำพัง ตอนแรกก็พากันไปที่เอสพาหนาด ปะป๊ากับเด็กจิ๋วก็ไปด้วย ไปส่งคุณแม่กับอาม่า แล้วปะป๊าก็พาเด็กจิ๋วกลับบ้าน เป็นครั้งแรกเลยที่ขับรถไปกับเด็กจิ๋ว ๒ คน ปกติต้องมีคนนั่งข้างๆประกบไว้ เวลากรี๊ดจะได้รีบเอาอะไรอุดปากไว้ ปะป๊าก็ลุ้นระทึกอยู่เหมือนกัน ก็เลยใช้วิธีร้องเพลงแล้วก็จ้องหน้าเด็กจิ๋วผ่านกระจกมองหลังตลอด ไม่กล้าหยุดเลย กลัวไม่ต่อเนื่องแล้วขัดอารมณ์ มาได้ครึ่งทางเด็กจิ๋วก็หลับได้ เก่งมากๆ เลยปะป๊า

วันที่ ๒๐๒ ... อาทิตย์ ๑๘ กรกฎาคม ๒๕๕๓ 

วันนี้ เด็กจิ๋วตื่นเช้า ๖ โมง ไม่ได้เป็นแบบนี้มานานแล้ว ปะป๊าก็เลยต้องพาไปเล่นตั้งแต่เช้ามืด เล่นกับเด็กจิ๋วตั้งแต่หกโมงยัน ๑๐ โมงกว่าเลย คุณแม่ไม่ยอมตื่นซะที เล่นของเล่นทุกขนานที่มีอยู่ ตอนบ่ายเลยพลัดเวรให้คุณแม่เลี้ยง แล้วปะป๊าก็สลบยาวจนเย็นเลย
อาม่าเตาปูนชอบสอนเด็กจิ๋วเล่นจับปูดำ เด็กจิ๋วก็ทำตามได้นะฮาดี แต่พี่โฮไอมาดูแล้วก็สงสัย ไหนอ่ะปูดำ


วันที่ ๒๐๓ ... จันทร์ ๑๙ กรกฎาคม ๒๕๕๓

วันนี้ คุณแม่ลองเอาผลไม้ให้เด็กจิ๋วกิน เป็นลูกแน็คทารีน เป็นผลไม้ประหลาด ลูกอะไรก็ไม่รู้จัก แพงด้วยลูกหนึ่ง ๖๐ บาท พอเด็กจิ๋วกินเข้าไปแล้วก็ทำหน้าอึ้งและก็เบะแบบไม่เคยเป็นมาก่อน แล้วก็สายหัวไปมาไม่ยอมกิน ก็สมควรล่ะ ปะป๊าลองชิมดู ยังกินไม่ได้เลย ไม่อร่อย บอกว่าให้ป้อนทุเรียนก็ไม่เอา
ส่วนเมื่อวานก็ลองลูกพรุนไปที น้องพริมไม่ยอมกินเหมือนกัน ตกลงแล้วยังกินผลไม้ไม่สำเร็จเลย พอตอนเย็นได้เวลาป้อนอาหารเสริมที่เด็กจิ๋วชื่นชอบ ปรากฎว่าเด็กจิ๋วไม่ยอมกินส่ายหน้าไปมา แต่พอยัดคำแรกเข้าไป ก็รู้ว่าไม่ใช่ผลไม้แบบเมื่อเช้านี่ ทีนี้ก็เลยตีแขนตีขาอาการกลับคืนสู่สภาวะปกติ


วันที่ ๒๐๔ ... อังคาร ๒๐ กรกฎาคม ๒๕๕๓

ตอนกลางวันปะป๊า คุณแม่กับอี๊ตุ๋มทิ้งน้องพริมออกไปกินข้าวกัน วันนี้พาเด็กจิ๋วไปไม่ได้เพราะไปกินบุฟเฟ่ต์ กลับมาบ้าน อี๊ป้อมเล่าว่าตอนที่ออกจากบ้านกันมา เด็กจิ๋วทำท่าผิดหวังมากว่าทำไมเด็กจิ๋วไม่ได้ไปด้วย ก็ตรงตามคู่มือนะว่าเด็กวัยนี้เริ่มมีอาการแบบนี้แล้ว อาการอีกอย่างก็คือเค้าจะรู้แล้วว่าของในโลกนี้ไม่มีทางสูญหายไปเอง เวลาที่เค้าหยิบอะไรเล่นอยู่แล้วเราเอาไปซ่อนเฉยๆไม่ได้ เค้าจะเริ่มออกค้นหาว่าหายไปไหน
ตอนเย็นลองกล้วยน้ำหว้า เป็นผลไม้ครั้งที่ ๓ ในชีวิตของเด็กจิ๋ว อันนี้น่าจะชัวร์ๆ เพราะคุณแม่ลองชิมไป ๒ ลูกแล้วอร่อยดี พอป้อนเข้าปากปุ๊บ ก็ดุนลิ้นออกทันทีพร้อมกับทำหน้าอี๋ พวกเราก็งงกันมากเลย แค่แตะลิ้น รู้ได้ไง ลองสลับมาป้อนอาหารเสริม ก็กินได้ยิ้มลั้นลาใหญ่ ลองกล้วยอีกคำ ก็ดุนออกมาอีก ตอนนี้เริ่มกรี๊ดๆ ตีแขนแบบไม่พอใจแล้ว คุณแม่ก็เลยต้องหยุด

วันที่ ๒๐๕ ... พุธ ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๕๓

น้อง พริมนอนดิ้นเหมือนปะป๊าอ่ะ ผ้าห่มเอาไม่อยู่เลย แต่เดี๋ยวนี้ให้ใส่ชุดหมีนอนทุกวันก็โอเค เมื่อเช้าดิ้นไปดิ้นมาเบียดปะป๊าจะตกเตียงแล้ว
อาม่าบอกว่าที่น้องพริมไม่ยอมกินผลไม้ เป็นเพราะเคยแต่กินอาหารที่ปะป๊าทำ มันอร่อยมาก จนไม่ยอมไปกินอย่างอื่นแล้ว


วันที่ ๒๐๖ ... พฤหัส ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๓

วันนี้พาน้องพริมไปหาอาม่าอ๊อง กับลีนา ที่เพิ่งกลับจากอเมริกา เจอลุงวิทย์ อี๊อั๊ง แล้วก็กิ๋มก้อยด้วย น้องพริมได้ของฝากเป็นตุ๊กตานีโม่ กับตุ๊กตามนุษย์ต่างดาวอีกตัว
แผลน้องพริมที่โดนมดกัดตั้ง ๒ ๓ เดือนมาแล้ว ยังไม่หายเลย คงเป็นน้ำเหลืองไม่ดีเหมือนปะป๊า คุณแม่ก็ทายาไปเรื่อยๆทุกวัน ตอนนี้เริ่มมีแผลที่อยู่ๆก็เกิดเอง คาดว่าจะเป็นพวกเชื้อรา

วันที่ ๒๐๗ ... ศุกร์ ๒๓ กรกฎาคม ๒๕๕๓

วันนี้คุณแม่จับน้องพริมเล่น sit up น้องพริมชอบมาก ขำกิ๊กๆกั๊กๆ
ตอน บ่ายๆอากงกับอาม่าราชบุรีมาหา เห็นน้องพริมกินอาหารเสริมแล้วบอกว่าน้อยไป ตอนคุณแม่เป็นเด็กกินเป็นชามเลย คุณแม่ก็เลยจัดให้ ปกติ ๑ ก้อน เพิ่มเป็น ๒ ก้อนดู น้องพริมก็กินหมดเลย ต่อด้วยนมอีก ๖ ออนซ์ ปะป๊าจับนั่งเล่นซักพักก็อ้วกออกมา เดากันว่าคงเยอะไปอ่ะ คราวหน้าเอาก้อนครึ่งดีกว่า


วันที่ ๒๐๘ ... เสาร์ ๒๔ กรกฎาคม ๒๕๕๓

สนามเด็กเล่นดาดฟ้ายังมีกลิ่นเหม็นของแมวตายอยู่เลย นี่หลายอาทิตย์แล้ว ก็ยังไม่หาย วันนี้ปะป๊าเลยจัดการทาสีฝ้าใหม่เอง ก็เลอะเทอะพอควร
เดี๋ยวนี้น้องพริมเปลี่ยนแนว จากเพลง Bossanova มาเป็นเพลงคาราบาว วันนี้ไม่แน่ใจลองทดสอบดูอีกที เปิดเพลงพี่ Lisa เต้นเป็น ๑๐ เพลง ก็ไม่ยอมหลับ แต่พอเปลี่ยนมาเป็นเพลงคนล่าฝัน ยังไม่จบเพลงก็น็อคไปแล้ว ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ แล้ววันนี้เพิ่งเห็นว่าเวลาน้องพริมง่วงนอนมากๆ รู้จักเอามือขยี้ตาเป็นแล้ว

วันนี้ปะป๊ากับคุณแม่รู้สึกว่าเด็กจิ๋วนั่งทำหน้าตาน่ารักทั้งวันเลย..

วันที่ ๒๐๙ ... อาทิตย์ ๒๕ กรกฎาคม ๒๕๕๓


ตอนเช้า พาน้องพริมไปงานเด็กที่ศูนย์ประชุมฯ เป็นงานเล็กๆ เกี่ยวกับการศึกษา มีโรงเรียนต่างๆมาออกบูท แล้วก็มีของขาย เราก็ได้แต่ของเล่นมาเยอะเลย เป็นพวกของเล่นไม้ กับได้หนังสือมานิดหน่อย น้องพริมยังอ่านไม่ได้หรอก แต่ซื้อมาเก็บไว้ก่อน
พอตอนบ่ายไปเซนทรัลแจ้งฯ คุณแม่ชอบห้องให้นมที่นี่มาก เพราะใหญ่ดี น้องพริมวันนี้ก็แอ๊บน่ารักอีกตามฟอร์ม คุณแม่บอกว่าเข้าห้องให้นมไปก็แจกยิ้มตาปิดไปทั่วห้องเลย มีแต่คนมาบอกว่าน่ารักไม่ดื้อเลย เป็นเด็กอารมณ์ดี...หุหุ...ไม่ทันขาดคำ ตอนกลับมาบ้านก็แสดงอิทธิฤทธิ์เลย ๒ ๓ วันมานี้ไม่รู้เป็นไง เวลาน้องพริมจะนอน จะมีอาการว่าง่วงจัด ตาแดงเยิ้ม ขยี้ตาไปมา แล้วก็หาวหวอดๆ แต่ทำไงก็ไม่ยอมหลับ ต้องพาเต้นจนปะป๊าปวดเมื่อยตัวไปหมดแล้ว

วันที่ ๒๑๐ ... จันทร์ ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๕๓

เอาอีกแล้วไง น้องพริม เมื่อคืนตี ๒ ตื่นมากลางดึกแล้วก็งอแง ไม่ยอมนอน ปะป๊าต้องพามาเต้นจนเกือบตี ๔ ถึงจะหมดฤทธิ์ ตัวเองก็ง่วงมากนะแต่ไม่ยอมนอน คงมีอะไรผิดปกติแน่ๆ หรือว่าฟันจะขึ้นก็ไม่รู้
วันนี้ เป็นวันหยุดอาสาฬหบูชา อยู่บ้านเล่นกับเด็กจิ๋วทั้งวัน ปะป๊า กับคุณแม่ช่วยกันทำอาหารให้เด็กจิ๋วอีกแล้ว ๓ สูตร ใช้มันฝรั่งกับหอมหัวใหญ่เคี่ยวทำน้ำสต็อกเหมือนเดิม แล้วก็ปั่นรวมกับผักสูตรแรกเป็นตำลึง สูตรที่ ๒ เป็นถั่วลันเตา ตอนแรกจะทำสูตรข้าวโพดด้วย แต่ทำแล้วมันมีกากข้าวโพดเยอะ กลัวย่อยไม่ได้
เลยเอามาทำซุบข้าวโพดให้ผู้ใหญ่กินแทน


วันที่ ๒๑๑ ... อังคาร ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๓


วันนี้เป็นวันเข้าพรรษา ที่แพรกซิสไม่ได้หยุด แต่บางที่หยุด แล้วก็โรงเรียนเด็กๆก็หยุด ตอนกลางวันพาเด็กจิ๋วไปกินข้าวกับพี่โน พี่โน่ น้าหญิง กับน้านอ เอาของเล่นหอยทากไม้ลากๆที่ซื้อให้พี่โนพี่โน่ไปฝาก ส่วนน้าหญิงก็ซื้อเสื้อมาฝากเด็กจิ๋ว ๒ ตัว พี่โนเอาของเล่นมาเขย่าหน้าเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วก็ขำก๊ากๆอีกแล้ว ไปนั่งเล่นในร้าน Daiso ตั้งนาน ไปหยิบของเค้ามาเล่นกันวุ่นวาย ยังกับสวนสนุก แต่ไม่ได้ซื้อ มีซื้อที่ปาเป้าแม่เหล็ก กับโมเดลกระดาษมา แต่เหมือนจะเป็นของเล่นปะป๊ามากกว่าเด็กจิ๋ว ส่วนพี่โนได้ซื้อธงชาติไทยกลับไปเล่น ช่างเป็นเด็กที่รักชาติมาก

วันที่ ๒๑๒ ... พุธ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๓

วัน นี้ปะป๊ากับคุณแม่ไปหาหมอธี ไปคุยเรื่องจะหาน้องชายให้เด็กจิ๋ว คุณหมอธี เป็นหมอที่เพาะน้องพริมขึ้นมา เลยพาน้องพริมไปสวัสดีหน่อย แล้วก็เลยพาเด็กจิ๋วไปหาหมอเด็กด้วย ให้ดูแผลที่ตามแขนตามขา ตอนแรกคิดว่าเป็นเชื้อรา แต่คุณหมอบอกว่าเป็นผิวแห้ง อาบน้ำอุ่นมากไป ให้อาบน้ำปกติได้ ปะป๊าก็ลืมไปเลย ก็อาบแบบนี้ตั้งแต่เกิด ก็อาบมาเรื่อยๆ น้ำที่ล้างก้นล้างหน้าก็เหมือนกัน ทุกวันนี้ยังใช้น้ำต้มสุกอยู่ แต่คุณหมอบอกว่าใช้น้ำธรรมดาได้แล้ว วันนี้ช่างน้ำหนักเด็กจิ๋วได้ ๘ โล