วันอาทิตย์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

1 ขวบ 6 เดือน

วันที่ ๕๔๘ ... ศุกร์ ๑ กรกฎาคม ๒๕๕๔

เมื่อคืนให้เด็กจิ๋วกินยาแก้หวัดแล้ว ดูแล้วว่าคงเป็นแน่ๆ ตอนกลางคืนเด็กจิ๋วตื่นบ่อยมาก เดาว่า
คงมีน้ำมูกเยอะ เช้าวันนี้ก็ให้กินยาอีกรอบ เป็นยางอแง กินเข้าไปแล้วงอแงสุดขีด อาการป่วย
ยังไม่เยอะแค่เริ่มๆ
ตอนเย็นเด็กจิ๋วบ้าระห่ำมาก กินน้ำต่อเนื่องเข้าไปสามขวด กินเสร็จก็วิ่งไปวิ่งมา ล้มตัวลงนอน
ตักปะป๊า แล้วก็อ้วกพุ่งออกมา เป็นน้ำใสๆ เยอะมาก เหมือนท่อแตกน้ำท่วมบ้าน เมื่อตอนเช้า
พี่สาเพิ่งทำน้ำท่วมบ้าน อันนั้นท่วมตั้งแต่ชั้นห้าลงมายังชั้นล่าง ข้าวของเสียหายหมด
ตอนค่ำพออาบน้ำเสร็จ คุณแม่ก็จับเด็กจิ๋วไปแต่งตัวตามปกติ หยิบชุดนอนจะเอามาใส่ เด็กจิ๋ว
ไม่ยอมใส่ เปลี่ยนชุดใหม่ก็ไม่ใส่ เลือกไปเลือกมาจนในที่สุด เด็กจิ๋วเลือกชุดผึ้งน้อยสีเหลือง


วันที่ ๕๔๙ ... เสาร์ ๒ กรกฎาคม ๒๕๕๔

เด็กจิ๋วตื่น ๗ โมงเช้าเลย วันนี้วันหยุดนะเด็กจิ๋ว ตอนสายๆพากันออกไปเที่ยวโฮมโปร ไปซื้อ
ตู้ใส่ของมาไว้ที่ห้องครัว ตอนขึ้นบันไดเลื่อน เด็กจิ๋วขอลงลง เป็นครั้งแรกที่ให้เด็กจิ๋วยืนบน
บันไดเลื่อนเอง แต่เป็นบันไดเลื่อนแบบเรียบไม่ได้เป็นขั้นๆ เด็กจิ๋วยืนแล้วทำตัวแข็งนิ่งๆ คง
จะกลัวนิดๆ พอตอนสุดทางเลื่อนบอกให้ก้าว ก็ยังก้าวไม่เป็น เด็กจิ๋วได้ของเล่นกลับบ้านเป็น
ถ่านไฟฉายกับบัวรดน้ำ เอามาเล่นสนุกสนาน วิธีการเล่นก็คือเอาถ่านหย่อนใส่บัวรดน้ำ
ตรงประตูเข้าห้องนอน จะมีช่วงว่างใต้ประตูอยู่หน่อยหนึ่ง เด็กจิ๋วไปยืนด้อมๆมองๆแล้วก็บอก
คุณแม่ว่ารั่วๆแล้วก็เอาปากไปเป่า ไม่แน่ใจว่าเค้าเข้าใจว่ามันคืออะไร
ช่วงนี้เด็กจิ๋วพูดเป็นประโยคได้แล้ว เช่น แม่โฮมไป แปลว่าให้พาไปห้องโฮม นอนแม่ แปลว่า
นอนตักแม่กินนม แล้วก็ออกคำสั่งได้ เช่น ไม่ชอบ ปิดปิด คือเวลาเราดูทีวีแล้วเค้าไม่ชอบจะ
ให้เราปิด


วันที่ ๕๕๐ ... อาทิตย์ ๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔


เมื่อวานตื่น ๗ โมง วันนี้เอากัน  ๖ โมงเลยนะเด็กจิ๋ว ปะป๊ากับคุณแม่ก็ง่วงกันมากเลย ลุกกัน
ไม่ค่อยจะขึ้น ส่วนเด็กจิ๋วก็จะเที่ยวให้ได้ ปะป๊าพาออกไปเล่นตรงบ่อปลาตั้งนาน ย้ายไปห้อง
โฮม จนไม่ไหวต้องย้ายกลับมาเล่นแผนแกล้งตายในห้องนอน
ตอนสายๆสามพ่อแม่ลูกไปเลือกตั้งกัน ต้องผลัดกันลงไปเลือกตั้ง แล้วเอาเด็กจิ๋วไว้ในรถ ยัง
ไม่กล้าพาออกงานนะ กลัวโดนจับฐานก่อกวนการเลือกตั้ง
ตอนกลางวันเด็กจิ๋วขอกินนม ไม่มีใครเชื่อหรอก เพราะเด็กจิ๋วไม่ยอมกินนมกลางวันมานาน
มากแล้ว แต่ปะป๊าบอกว่าจริง คุณแม่ เด็กจิ๋วไม่เคยโกหกใคร คุณแม่เลยลองดู ปรากฎว่ากิน
จนหมดเกลี้ยงเลย แปลกมากๆ กินเสร็จก็นอนหลับไปยามสองชั่วโมงกว่า เป็นเพราะตื่นเช้า
ด้วยแหล่ะ พอตอนบ่ายก็ดูหนังกัน เดี๋ยวนี้ตอนวันเสาร์อาทิตย์ ก็เปิดหนังดูกันสามพ่อแม่ลูก
บ่อยๆ เด็กจิ๋วก็ดูบ้างวิ่งเล่นบ้าง ส่วนใหญ่ก็ดูได้ดี ไม่ก่อกวน หรือเป็นอุปสรรคในการดู


วันที่ ๕๕๑ ... จันทร์ ๔ กรกฎาคม ๒๕๕๔


ที่โต๊ะทำงานของปะป๊า จะมีกรอบรูป iFrame ที่เปิดรูปเด็กจิ๋วตั้งแต่เกิดจนปัจจุบัน เปิด
ทิ้วไว้ทั้งวัน เด็กจิ๋วชอบมาดูแล้วชี้ถามว่าใครใคร ก็เป็นรูปเด็กจิ๋วทั้งนั้นแหล่ะ แต่จำตัว
เองไม่ได้ วันนี้ไปเห็นรูปตอนเบบี๋กำลังร้องจ๊ากๆ เด็กจิ๋วก็ชี้ที่รูปแล้วบอกว่า เจ็บเจ็บ
ตอนนี้เวลาเด็กจิ๋วปีนขึ้นโต๊ะปะป๊า ปะป๊ามักจะเปิดรูปจาก google ให้ดู เมื่อก่อนก็เป็น
รูปสัตว์ต่างๆ ตอนนี้พยายามเพิ่มรูปผลไม้ กับข้าวของเครื่องใช้เข้าไป ส่วนคุณแม่ช่วง
นี้จะฮิตเปิดมิกกี้เมาส์คลับเฮ้าส์จาก youtube เด็กจิ๋วก็ชอบมาก ส่วนอี๊ป้อมจะชอบเปิด
พวกเพลงช้าง เพลงแม่ไก่ ไม่รู้ว่าเด็กจิ๋วจะได้รับสื่อพวกนี้เยอะเกินไปไม๊อ่ะ
อาการกลัวโน่นกลัวนี่ของเด็กจิ๋วยังเป็นอยู่ อาการหนักมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อวานก็กลัวชุด
นอนของปะป๊า ชุดนอนนะเด็กจิ๋ว มันน่ากลัวยังไง แต่เป็นชุดที่ปะป๊าไม่ได้ใส่นานแล้ว
เป็นผ้าพื้นหลายตารางสี่เหลี่ยม กลัวเพราะไม่คุ้นตาหรือเปล่า ส่วนล่าสุดวันนี้ ปะป๊ากับ
เด็กจิ๋วเล่นจ๊ะเอ๋มุดใต้โต๊ะทำงานกันไปมาแบบประจำทุกวัน แต่วันนี้ปะป๊าแอบแล้วโผล่
มาจ๊ะเอ๋ เด็กจิ๋วบอกว่ากลัวกลัว ไม่ได้จ๊ะเอ๋แรงด้วยนะ
ตอนกลางวันอี๊ป้อมอุ้มเด็กจิ๋วหลับในห้องทำงานของปะป๊าเหมือนทุกที พอบ่าย ๓ เด็ก
จิ๋วตื่น ยังไม่ทันได้งัวเงียอะไรเลย ตื่นปั๊บก็กลิ้งลงมาจากอี๊ป้อมแล้วพุ่งตัววิ่งไปที่ประตู
บอกว่า เครื่องป้อมเครื่องป้อม คือจะออกไปดู youtube ที่เครื่องอี๊ป้อม ขำมากๆ แบบ
คงอยู่ในพะวังหรือฝันถึงมั้ง ตื่นปั๊บถึงอยากดูทันที แบบนี้ติดงอมแงมเกินไปนะ
ช่วงนี้เด็กจิ๋วชอบเล่นหมุนตัว เวลาดีใจสนุกก็จะหมุนตัวเล่น หมุนต่อเนื่องหลายรอบ มัน
ฮาตรงที่หมุนเสร็จแล้ว เดินเซไปเซมา ขำมาก วันก่อนก็เซจนล้มหัวฟาด
วันนี้พี่โอมาขโมยหนมเด็กจิ๋วกิน เป็นแคล็กเกอร์ที่หาซื้อยากมาก ไม่แย่งกินธรรมดา
แต่แย่งกินจนหมดเกลี้ยงเลย


วันที่ ๕๕๒ ... อังคาร ๕ กรกฎาคม ๒๕๕๔

เมื่อคืนเด็กจิ๋วคึกจัด กล่อมหลับไปแล้วก็เด้งตัวตื่นขึ้นมายิ้มเล่นต่อ เป็นแบบนี้สองรอบ
กว่าจะหมดฤทธิ์ก็เที่ยงคืน เมื่อวานไม่ได้ให้กินยาแล้ว เพราะเหมือนอาการจะดีขึ้นมาก
โชคดีครั้งนี้เป็นแบบเฉียดๆ
อี๊ป้อมชอบเอาปากกาให้เด็กจิ๋วเขียนกระดาษเล่น มีบ้างที่กระเด็นไปเลอะตามโซฟาหรือ
เสื้อผ้า วันนี้คุณแม่ไปหยิบดินสอมาให้แทน แต่เป็นแบบยังไม่ได้เหลา เด็กจิ๋วเอามาถือ
แล้วทำหน้างงๆ ส่งกลับให้คุณแม่บอกว่า ไม่เอาไม่เอา
อี๊ตุ๋มขึ้นมาเห็นเด็กจิ๋วเล่น iPad แล้วอึ๊งเลย สงสัยว่าทำไมเด็กจิ๋วเล่นเป็น รู้ว่าเกมส์ไหน
ต้องกดยังไง คือตอนนี้เด็กจิ๋วสามารถเลือกเข้าเกมส์ได้ แล้วก็รู้ด้วยว่าเกมส์นี้ให้ทำแบบ
ไหน อย่าง Fruit Ninja พอเข้าไปก็เอานิ้วฟันๆผลไม้ใหญ่เลย เห็นแล้วขำมากเพราะเด็ก
ขวบครึ่งฟันผลไม้จริงจังมาก
เมื่อวานพาเด็กจิ๋วไปโลตัส คุณแม่เอาเป้จูงมาใส่ให้ด้วย แต่พอไปถึงโลตัสแล้วเด็กจิ๋วไม่
ได้ลงจากรถ ให้คุณแม่วิ่งไปซื้อของปั๊บเดียว พอมาวันนี้ เด็กจิ๋วไปหยิบเป้จูงมาให้ปะป๊า
ใส่ให้ พอใส่เสร็จก็บอกว่าไปเที่ยวไปเที่ยว ใส่ตั้งแต่เช้าไม่ยอมถอดออก ตอนนอนก็ใส่
ไว้ด้วย จะถอดก็ไม่ยอม ยังไม่ออกไปเที่ยวซะทีก็ใส่ไว้ยังงั้นแหล่ะ คงจะคิดว่าเป็นหลัก
ประกันว่าเดี๋ยวต้องได้ไปเที่ยวแน่ๆ


วันที่ ๕๕๓ ... พุธ ๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔

เมื่อวันซืนพาเด็กจิ๋วไปโลตัสแล้วให้นั่งรอในรถกับปะป๊า พอกลับมาบ้านเจอตุ่มยุงกัดที่
แก้มซ้าย ๒ ตุ่มใหญ่ ทายาไปก็ยุบ แต่พอตกตอนกลางคืน แผลกลับบวมเป่งขึ้นมาอีก
เมื่อวานก็พาไปโลตัส พอลงจากรถก็เจอตุ่มยุงกัดอีกหลายตุ่มบนหน้า คราวนี้รีบทายา
ทันที แป๊บเดียวตุ่มก็ยุบไป แต่เช้าวันนี้กลับบวมเป่งขึ้นมาอีก ส่วนแผลของวันก่อน วัน
นี้บวมใหญ่มาก เริ่มมีหนองแล้ว ตอนนี้หน้าเสียโฉมเละไปแล้ว ยุงตัวที่กัดเด็กจิ๋วในรถ
ปะป๊าตบตายเลือดสาดไปแล้ว
เด็กจิ๋วชอบเพลงคุณครูครับของน้องพลับมากเลย คุณแม่ไปหาเปิดจากไหนไม่รู้โบราณ
มาก เด็กจิ๋วชอบร้องตาม คูคับคูคับ แล้วก็มีเพลงแม่ไก่ออกไข่วันละฟอง กับช้างๆช้างๆ
เด็กจิ๋วก็กำลังหัดร้องตามอยู่ตอนนี้
วันนี้ปะป๊ากับคุณแม่ไปวิลล่าเจอหมอนสมุดนิทานเรื่องเจ้าหญิงชุด ๓ เล่ม มีสมุดนิทาน
ผ้าแล้วมีบุนิ่มๆเป็นหมอน พอเอากลับมาให้เด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วดีใจมาก เรียกแม่มาอ่านอ่าน
แต่อ่านไปได้หน้าเดียว เด็กจิ๋วก็คว้าไปเสียบแขนเล่นเดินไปเดินมา เจ้าหมอนนิทานมัน
จะได้ทำหน้าที่ของมันไม๊เนี่ยะ
ปกติเด็กจิ๋วชอบเล่นเอาหนมไปป้อนเหล่าบรรดาตุ๊กตาของเค้า แต่วันนี้เด็กจิ๋วเอาฝรั่งไป
ป้อนม้าใน youtube อันนี้แรงไปนะเด็กจิ๋ว


วันที่ ๕๕๔ ... พฤหัส ๗ กรกฎาคม ๒๕๕๔

ตอนเย็นๆ พาเด็กจิ๋วไปเที่ยวงานสินค้าลดกระหน่ำที่เมืองทองฯ จับเด็กจิ๋วใส่เป้อุ้ม ยอม
อยู่ในเป้อุ้มได้ปั๊บเดียวเอง ก็กรี๊ดจะออกแล้ว เลยต้องเอามาจับนั่งในรถเข็นช็อปปิ้งแทน
อันนี้อยู่ได้นานหน่อย เพราะซื้อของเล่นหลายชิ้น เอาใส่รถเข็นให้เด็กจิ๋วเล่นไปเพลินๆ
เด็กจิ๋วก็สนุกกับการแกะของนั้นนี่ ไม่รู้ว่าแอบหย่อนของทิ้งไปบ้างหรือเปล่า ไปเจอหนัง
สือนิทานที่เป็นหมอน วันก่อนเพิ่งซื้อมาพันกว่า วันนี้เจอห้าร้อยกว่าบาทเอง เศร้ามากอ่ะ
คุณแม่รีบซื้อมาอีกหนึ่งชุดทันที บอกว่าเอามาเฉลี่ยราคากับอันก่อนแล้วจะได้รู้สึกดีขึ้น
วันนี้ซื้อลาย Toy Story วันก่อนได้ลายเจ้าหญิงทั้งสามมา แต่เด็กจิ๋วก็ยังเล่นไม่เป็นนะ
มันเขียนไว้ว่าสามขวบขึ้นไป อย่างที่บอกว่า พยายามจะเอามาอ่านให้ฟัง แต่เด็กจิ๋วเค้า
ไม่สนใจเลย เอามาสวมแขนวิ่งเล่นแทน แล้วก็ได้ของเล่นอีกหลายชิ้น มีบล็อกตัวต่อที่
เป็นรูปสัตว์ มีชุดกอล์ฟเด็กที่ปกติไปบ้านอาม่าแล้วชอบไปแย่งของพี่จาน่ากับไจโรเล่น
ตอนหลังๆเด็กจิ๋วเริ่มเบื่อ นั่งรถเข็นนานเกิน เริ่มกรี๊ดๆ เลยต้องอุ้มออกมา พออุ้มออกมา
แล้วก็จะควบคุมยากมาก จะทิ้งตัวลงเดินเอง แล้วก็จับไม่อยู่แล้วทีนี้
ตอนเย็นอี๊ป้อมพาเด็กจิ๋วไปเดินเล่นในซอยแบบทุกวัน สักพักมีคนโทรเข้ามาหาคุณแม่
บอกว่าให้ไปรับตัวเด็กจิ๋วหน่อย คืออี๊ป้อมพาเด็กจิ๋วนั่งรถอี๊ตุ๋มเล่น แล้วเด็กจิ๋วไม่ยอมลง
ทำยังไงก็ไม่ลง เลยต้องตามคุณแม่ไปลากตัวลงมา อย่ามาแกล้งเด็กจิ๋วแบบนี้นะ เรื่อง
ไปเที่ยวนี่เรื่องใหญ่ที่สุดในชีวิตเลยนะ
ตอนค่ำๆที่บ้านไฟดับ เป็นครั้งแรกในชีวิตเด็กจิ๋วที่เจอไฟฟ้าดับ ดับไปชั่วโมงกว่า พวกผู้
ใหญ่ก็ทรมานนะ เด็กจิ๋วก็ทรมาน เพราะว่าง่วงมาก สามทุ่มกว่าแล้วยังไม่ได้อาบน้ำเลย
อยู่ในบ้านก็ร้อน ปะป๊าต้องอุ้มเด็กจิ๋วออกไปที่สวนดาดฟ้า แต่ยุงเยอะก็ต้องเต้นไปด้วย
พอเต้นไปได้ปั๊บเด็กจิ๋วคิดว่ากล่อมเค้ามั้ง ก็เริ่มซบหลับตา แบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด ยังไม่
ได้อาบน้ำแล้วหลับไป จะปลุกมาอาบได้ไง เลยพาไปเล่นจิ้มๆแทนไม่ให้หลับ เด็กจิ๋วก็
นั่งเล่นแบบตาลอย หมดแรง น่าสงสารจริง ร้อนก็ร้อน


วันที่ ๕๕๕ ... ศุกร์ ๘ กรกฎาคม ๒๕๕๔

พัฒนาการเรื่องส่วนสูงกับน้ำหนักของเด็กจิ๋วอาจจะยังไม่ถึงเกณฑ์ แต่พัฒนาการเรื่อง
การพูดนั้นไม่ต้องพูดถึง ตามตำราบอกว่าอายุเท่านี้จะพูดตามได้ ๑๐ คำ วันก่อนที่ไป
หาหมอ หมอก็ถามว่าพูดตามได้กี่คำแล้ว คือเด็กจิ๋วตอนนี้สามารถพูดตามได้ทุกคำนะ
เวลาเราพูดอะไรก็จะพูดตามหมด แต่จะไม่ครบทุกพยางค์ ก่อนหน้านี้จะได้พยางค์สุด
ท้าย แต่ตอนนี้ก็ตามได้หลายพยางค์อยู่ ตามคู่มือบอกว่าจะสามารถสั่งให้เด็กทำตาม
ได้แล้ว แต่เด็กจิ๋วนี่สามารถสั่งให้ทำได้นานมากแล้ว จนตอนนี้ดื้อไม่ยอมทำไปแล้วอ่ะ
คือเข้าใจหมดว่าเราสั่งให้ทำอะไรแต่ขึ้นอยู่กับเด็กจิ๋วว่าจะทำหรือเปล่า จำได้ว่าตอนที่
เจ๊นิวเจ๊แนนเล็กๆ ก่อนจะพูดรู้เรื่อง ต้องพูดเป็นภาษาเกาหลีก่อน แต่เด็กจิ๋วไม่พูดเป็น
เกาหลีเลย อยู่ๆก็พูดภาษาไทยได้เลย อันนี้แล้วแต่เด็ก คุณแม่บอกว่าเด็กจิ๋วพัฒนาไป
ถึงขั้นวางแผนแล้ว เป็นมาเดือนหนึ่งแล้วล่ะที่เด็กจิ๋วรู้จักหลอกเรา อย่างเช่นตอนอยาก
จะแจ๋มก็จะแกล้งบอกว่ามีอึ๊มีอึ๊


วันที่ ๕๕๖ ... เสาร์ ๙ กรกฎาคม ๒๕๕๔

วันนี้พากันขึ้นไปทำความสะอาดสนามเด็กเล่นของเด็กจิ๋ว ช่างแหลมเพิ่งทำเสร็จได้ ๒
วันแล้ว ที่ทำหลักๆก็คือตีฝ้า เพราะแต่เดิมเป็นหลังคาโปร่งแสง ไม่สามารถขึ้นไปเล่น
ตอนกลางวันได้ แล้วก็ให้ทำชั้นวางของเล่นเพิ่มเติม คนที่ทำความสะอาดก็เป็นอี๊ป้อม
กับพี่สานั่นแหล่ะ ปะป๊าจัดของเข้าที่ ส่วนเด็กจิ๋วขึ้นไปก่อกวนซะมากกว่า คุณแม่ต้อง
วิ่งตามไล่จับจนเหนื่อย เด็กจิ๋วมีของเล่นเยอะมาก เสื้อผ้าก็เยอะ ปะป๊ากับคุณแม่เก็บ
ไว้หมดเลย ยังไม่ได้บริจาคหรือทิ้ง เสียดาย ของใช้เด็กอ่อนก็เยอะ เอาไปเก็บไว้ใน
ห้องเก็บของจนล้นออกมาแล้ว เด็กจิ๋ววิ่งเล่นไปมาจนเลยเวลานอน คุณแม่พยายามจะ
กล่อมนอนแต่ก็ไม่สำเร็จ กลายเป็นว่าเด็กจิ๋วไม่ได้นอนกลางวันอีกแล้ว พอตอนเย็นๆ
ประมาณ ๖ โมง เด็กจิ๋วนั่งสัปะงก ขำมากๆ เลยต้องรีบพาไปอาบน้ำแล้วเอาเข้านอน
เร็วหน่อย


วันที่ ๕๕๗ ... อาทิตย์ ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๔


วันนี้ไม่ได้ออกไปไหน ตอนแรกว่าจะพาเด็กจิ๋วไปว่ายน้ำแต่เพิ่งหายป่วยเลยไม่ได้ไป
ตอนกลางวันเด็กจิ๋วหลับแล้วคุณแม่จับวางนอนเอง คือทุกวันนี้เด็กจิ๋วก็ยังนอนเองตอน
กลางวันไม่ได้นะ ต้องอุ้มหลับทุกวัน มีช่วงหนึ่งเหมือนจะได้แต่ก็ได้ไม่กี่ครั้ง ที่วันนี้ได้
ก็อาจจะเป็นเพราะว่าพาไปนอนที่นอนเค้าในห้องนอน ปิดไฟด้วยเหมือนตอนกลางคืน
ช่วงนี้เด็กจิ๋วชอบเพลงช้างมาก เมื่อวานเราก็ร้องกัน ช้างๆๆๆๆ น้องเคย........มีเขี้ยวใต้
งวงเรียกว่างา มี.... เด็กจิ๋วก็ตอบว่า หู เราก็พูดต่อว่า มี... เด็กจิ๋วก็ตอบว่า...ตาหางยาว
เก่งเกินคาดเลยเด็กจิ๋ว ร้องได้ ๓ พยางค์เชียว


วันที่ ๕๕๘ ... จันทร์ ๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๔

 
วันก่อนที่ไปงานเดอะมอลล์ ได้เสื้อผ้าเด็กจิ๋วมาหลายตัว ไปติดใจยี่ห้อหนึ่ง เป็นยี่ห้อ
ที่ไม่เคยซื้อมาก่อน เพราะยี่ห้อนี้ไม่ได้ขายที่เซนทรัล เมื่อวานก็เอามาใส่ วันนี้ก็เอา
มาใส่ น่ารักมาก
ปะป๊าอุ้มเด็กจิ๋วดูตู้ปลา แล้วก็เล่นนับปลา ๑...เด็กจิ๋วก็สามารถนับเลขต่อได้ ๒ ๓...
ถึง ๑๐ แต่จะมีติดขัดอยู่แถวๆเลข ๔ กับเลข ๗ พอเราพูดเลขที่ติดให้ เด็กจิ๋วก็จะนับ
ต่อไปได้ถึง ๑๐ เก่งมาก เรื่องนับเลขก็เรื่องหนึ่งนะ แต่พอดูไปดูมาก็ไปหยิบโยเกิร์ต
มาถูกๆกับกระจกตู้ปลา แล้วพูดว่า ลบปลา ลบปลา ขำมาก คือเอาโยเกิร์ตมาทำเป็น
ยางลบ แล้วก็เข้าใจว่าลบปลาได้เหมือนลบรอยดินสอ
ระหว่างที่เล่นหั่นผักผลไม้กันอยู่ เด็กจิ๋วหยิบไข่มาให้ปะป๊าดู แล้วพูดว่า ทำเลอะ ทำ
เลอะ ฟังตั้งนาน ทำเลอะคืออะไร ปรากฎว่ามีรอยดินสออยู่ที่ไข่ สงสัยว่าเด็กจิ๋วเป็น
คนขีดเอาไว้ นี่เป็นเด็กดีมากนะ รู้ว่าทำผิดแล้วยอมสารภาพแต่โดยดี
วันนี้แว่นตากันแดดของเด็กจิ๋วที่สั่งไปเพิ่งมาส่ง เลยแกะมาให้เด็กจิ๋วเล่น เด็กจิ๋วไม่
ยอมใส่อ่ะ เอามาโยนเล่น ปะป๊าเลยเก็บไม่ให้เล่นต่อ เป็นการดัดนิสัย เด็กจิ๋วก็ร้อง
ไห้จ๊ากๆ บีบน้ำตากระเด็นเป็นเม็ดๆ ทำยังไงก็ไม่หยุดเลยให้อี๊ป้อมพาไปเล่นบ้านอา
กง หลังจากนั้นเหมือนเด็กจิ๋วจะงอนปะป๊าเลย ไม่ยอมให้อุ้ม ต้องหลอกล่อเล่นจ๊ะเอ๋
ถึงจะยอมหายงอน ไม่ได้งอนมานานแล้วนะ


วันที่ ๕๕๙ ... อังคาร ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๕๔



พี่จาน่ากับไจโรไม่ได้ขึ้นมาเล่นที่สนามเด็กเล่นนานมากแล้ว เพราะปิดปรับปรุงไป
เดือนหนึ่ง เมื่อคืนเลยชวนกันขึ้นมาเล่น เดี๋ยวนี้จาน่ากับไจโรเริ่มจะโตเกินที่จะเล่น
กับเด็กจิ๋วแล้วหรือไง เพราะมาถึง ก็พุ่งตัวไปเล่น iPhone กับ iPad ของคุณแม่ทัน
ที ไม่สนใจเด็กจิ๋วเลย เด็กจิ๋วก็พยายามจะเข้าไปมีส่วนร่วม แต่พี่พี่เค้าจะโวยเอานะ
ดิ่ เพราะเด็กจิ๋วเข้าไปถึงก็กดปุ่มปิดอย่างเดียวเลย ท้ายสุดเลยต้องจับเด็กจิ๋วมานั่ง
เล่นขายของไปคนเดียว
วันนี้ตอนเช้าคุณแม่บอกว่าเจ็บคอ เด็กจิ๋วก็พูดตามว่าเจ็บคอ แล้วพอตอนบ่ายคุณ
แม่ก็บอกว่าปวดหลัง เด็กจิ๋วก็พูดตามว่าปวดหลัง แล้วก็จับคอตัวเองพร้อมกับพูด
ว่าเจ็บคอ คุณแม่งงใหญ่เลยว่าเด็กจิ๋วทำไมถึงเชื่อมโยงกันได้ระหว่าปวดหลังกับ
เจ็บคอ เด็กวัยนี้ไม่น่าจะเข้าใจนะ
ตอนเย็นจาน่ากับไจโรมาเล่นที่ออฟิต มาขอเล่น iPad ปะป๊าเลยให้มานั่งเล่นที่ใต้
โต๊ะทำงาน เพราะไม่ยากให้เด็กจิ๋วเห็น ถ้าเด็กจิ๋วเห็นก็จะไปก่อกวนเค้า ระหว่างที่
พี่ๆเล่นกันใต้โต๊ะ เด็กจิ๋วก็นั่งเล่นบนโต๊ะ เด็กจิ๋วได้ยินเสียงพี่พี่แล้วก็ทำหน้างงมาก
พยายามองหา แต่ก็ไม่เห็น หันมาถามปะป๊าว่า น่าน่า โรโร ปะป๊าก็บอกไปว่า ไม่มี
หนูหูฝาดไปเอง เด็กจิ๋วหันไปหันมา สงสัยอยู่นาน จนในที่สุดก็ก้มลงไปมองเห็นพี่
พี่นั่งเล่นกันอยู่ใต้โต๊ะก็พุ่งตัวลงไปทันที


วันที่ ๕๖๐ ... พุธ ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔



เวลาเด็กจิ๋วเห็นรอยอะไรบนตัวคน ไม่ว่าจะเล็กแค่ไหน ก็จะจิ้มแล้วพูดว่า เจ็บเจ็บ
พร้อมกับช่วยเป่าพ่วงหายให้ อย่างพวกปาน ไฝ ก็เจ็บหมดเป่าหมด วันนี้นั่งดูรูป
ตัวเองตอนเด็กเบบี๋ เวลาเจอภาพที่เบบี๋กำลังร้องไห้ ก็จะพูดว่าเจ็บเจ็บ แล้วก็เป่า
พ่วงหายที่หน้าจอ ขำมาก ใครมาเห็นคงคิดว่าบ้า ไปนั่งหน้าคอมแล้วก็เป่าเป่าพ่วง
หาย พ่วงหาย
เด็กจิ๋วชอบพี่เพลงมาก ปกติก็จะไปจูงมือเข้ามาให้นั่งเล่นด้วยในห้องทำงานปะป๊า
บ่อยๆ บางทีก็ไปนั่งตักพี่เพลงไม่ยอมลง ต้องไปลากตัวมา
ตุ๊กตาหมีจิ๋วที่เด็กจิ๋วรักมาก ตั้งแต่ตื่นมาก็ร้องหา พอเอาให้ก็จะถือติดมือตลอดทั้ง
วัน คือจะแบ่งเวรกัน หมีหมีจะทำงานกะดึก ส่วนหมีจิ๋วให้ทำกะกลางวัน มีบางทีที่
เด็กจิ๋วไม่ยอม จะเอาสองหมี ก็ต้องหลอกล่อไปมา ที่สำคัญก็คือกลัวหมีจะทำงาน
เหนื่อยเกินไป มีอยู่วันหนึ่งปะป๊าแกล้งถอดเสื้อหมีจิ๋วออก เด็กจิ๋วคงจะชอบแบบนี้
มั้ง หลังจากนั้นมาก็ไม่ยอมให้ใส่เสื้อให้หมีจิ๋วอีกเลย ถ้าเห็นหมีจิ๋วใส่เสื้อก็จะบอก
ให้ถอดออก
หลังๆมานี่ให้เด็กจิ๋วป้อนข้าวเอง ก็เก่งขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้มีความแม่นยำสูงในการยก
ช้อนตักเข้าปาก แต่ก็ยังมีหกอยู่ ในห้องทำงานปะป๊าก็จะมีเศษข้าวตกอยู่ตามพื้น
เต็มไปหมด ช่วงนี้เมนูสุดฮิตก็ยังเป็นเหมือนเดิม คือข้าวไข่เจียว ข้าวผัด หนมจีบ
มักโรนีผัด มีอยู่เท่านี้แหล่ะ เคยพยายามทำอะไรแปลกๆมาก็ไม่ค่อยกิน


วันที่ ๕๖๑ ... พฤหัส ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๔



เมื่อวานตอนเย็น ปะป๊าทำไข่ยัดไส้ให้คุณแม่กิน เด็กจิ๋วเห็นแล้วมาขอกินด้วย กิน
ไปกินมา กินจริงจังมาก กินไปซะเยอะเลย ไม่ใช่เวลามื้ออาหารด้วย
เวลานอนกลางวันแล้วตื่นขึ้นมา เด็กจิ๋วจะต้องอาละวาดประจำเลย นิสัยนี้น่าจะติด
มาจากคุณแม่ คือเวลางัวเงียจะงอแงมาก
ตอนนี้ทักษะในการเล่นจ๊ะเอ๋ของเด็กจิ๋วพัฒนาขึ้นมาก เวลาอยู่ที่ออฟฟิต เด็กจิ๋วจะ
ชอบมาเกาะที่หลังเก้าอี้ทำงานปะป๊า แล้วเรียก เอ๋เอ๋ ปะป๊าก็จะแกล้งหมุนซ้ายหมุน
ขวาตามหาเด็กจิ๋ว เมื่อก่อนเด็กจิ๋วจะยืนอยู่นิ่งๆ แบบก้มหน้านิ่งๆคิดว่าเมื่อมองไม่
เห็นคนอื่น คนอื่นก็ไม่น่าจะเห็นตัวเอง แต่เดี๋ยวนี้ ปะป๊าหาเด็กจิ๋วไม่เจอของจริงอ่ะ
เพราะเด็กจิ๋วเกาะหลังเก้าอี้เดินหมุนไป เวลาเราหันซ้าย เด็กจิ๋วก็เดินหลบมาด้าน
ขวา เวลาเราหมุนกลับ เด็กจิ๋วก็เดินมาอีกทาง เก่งมากๆ
อาม่าพยายามขอเลขเด็ดอาจารย์จิ๋วทุกงวดเลย งวดนี้ขอไม่สำเร็จเลยต้องใชกล
อุบาย แกล้งถามว่า เด็กจิ๋วนกบินมากี่ตัว เด็กจิ๋วตอบ ๖ แล้วอะไรอีก ไม่ตอบแล้ว


วันที่ ๕๖๒ ... ศุกร์ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๔



วันนี้ชวนน้าเอ๋กับน้าหญิงมาที่บ้าน ให้น้าหญิงพาพี่โนกับพี่โน่มาเล่นกับเด็กจิ๋ว พี่โน่
มาถึงก็เข้าไปเล่นในบ้านบอล แล้วก็อยู่แต่ในนั้นไม่ออกมาอีกเลย สามารถเล่นอยู่คน
เดียวได้นานไม่สนใจใคร ส่วนพี่โนนี่ชอบเล่นกับเด็กจิ๋วมาก มีให้เด็กจิ๋วนั่งตักแล้วพา
ขับรถ แต่น้ำหนักเยอะเกิน ขับไม่ไป แล้วก็พากันมุดบ้านเล่นกันสนุกสนาน แต่เด็กจิ๋ว
อย่าเลียนแบบพี่โนมากนะ เพราะพี่โนเล่นแบบฮาร์ดคอร์มาก ปีนเข้าบ้านน้อยสองชั้น
จากทางหน้าต่าง หรือลื่นลงไม้ลื่นแบบเอาหัวโม่งพื้น ตอนที่พี่โนกำลังบ้าระห่ำอยู่นั้น
เด็กจิ๋วก็วิ่งมาหาคุณแม่แล้วบอกว่า กลัวกลัว แล้วเอามือคุณแม่มาปิดตาไว้ แบบเห็น
พี่โนเล่นแรงแล้วกลัว เด็กจิ๋วเล่นไปเล่นมา เลยไม่ได้นอนกลางวันเลย ถ้ามีเพื่อนเล่น
หรือมีกิจกรรมแบบนี้ เด็กจิ๋วสู้ตายอยู่แล้ว ตอนเย็นๆพี่พี่กลับกันเแล้ว เด็กจิ๋วก็เริ่มซึม
ถ้าปล่อยไว้อาบมีเผลอหลับ เลยให้อี๊ป้อมพาไปเดินเล่น กลับมาก็รีบกินข้าวแล้วอาบ
น้ำนอนตั้งแต่หกโมงกว่า


วันที่ ๕๖๓ ... เสาร์ ๑๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔



เมื่อคืนเด็กจิ๋วนอน ๖ โมง ตอนเช้าตื่น ๙ โมง นอนไปทั้งหมด ๑๕ ชั่วโมง ทำได้ไงนี่
ตอนเช้าพาเด็กจิ๋วขึ้นไปเล่นที่สนามเด็กเล่น เล่นๆอยู่ เด็กจิ๋วก็พุ่งตัวเข้าไปอยู่ในบ้าน
ลม เข้ามุม นั่งนิ่งไม่กระดุกกระดิก อยู่นานมาก เรียกให้ออกมาก็ไม่ยอม คือกำลังเข้า
ไปเบ่งอึ๊อยู่ ในที่สุดปะป๊าต้องปีนเข้าไปหยิบตัวออกมาจนได้ แต่ก็ยังอึ๊ไม่สำเร็จ ต้อง
พาไปหาคุณแม่ คุณแม่เอาเด็กจิ๋วไปกอดแล้วช่วยกันเบ่งช่วยกันบิ้วจนสำเร็จในที่สุด
วันนี้เด็กจิ๋วคิดเกมส์การเล่นแบบใหม่ คือวิ่งไปหยุดอยู่นิ่งแล้วเอามือมาปิดหน้าตัวเอง
แบบว่าถ้ามองไม่เห็นใคร คนอื่นก็น่าจะไม่เห็นตัวเองด้วย ปะป๊าก็แกล้งทำเป็นหาเด็ก
จิ๋วไม่เจอ พอเด็กจิ๋วเอามือเปิดออก ปะป๊าก็จ๊ะเอ๋ เด็กจิ๋วดีใจสุดขีด ขำมากขำมาก
ตอนเที่ยง พาอาม่าไปกินข้าวที่ร้านแหลมเจริญซีฟู๊ดกัน เป็นร้านที่มาจากระยอง แต่มี
สาขาในกรุงเทพฯอยู่หลายที่ เราไปกินกันที่สาขารามอินทรา ปลากระพงราดน้ำปลา
อร่อยมาก แต่อย่างอื่นธรรมดา เด็กจิ๋วกินข้าวผัดปูก็อร่อยดี เสร็จแล้วก็ไปว่ายน้ำกันที่
บ้านลัดดารมย์ พี่โฮไอเป็นคนชวน ครั้งนี้ปะป๊าพาเด็กจิ๋วเล่นแบบฮาร์ดคอร์เลย จับ
เด็กจิ๋วเหวี่ยงไปมา บินขึ้นลง สนุกสนานมาก แล้วก็ให้ไปเดินบนขอบสระ อันนี้ทีแรก
กะว่าจะให้ไปยืนพักเฉยๆ แต่เด็กจิ๋วดันชอบมาก เดินไม่หยุด ปัดมือปะป๊าออกด้วยนะ
บอกว่า เองเอง คือจะเดินเอง


วันที่ ๕๖๔ ... อาทิตย์ ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๕๔



คุณแม่เล่าให้อาม่าฟังว่าเมื่อวานพาเด็กจิ๋วไปว่ายน้ำมา เด็กจิ๋วได้ยินก็ยกมือขึ้นมาไหว้
แบบไหว้พระ ไม่รู้ว่างงจริงหรือเล่นมุขเนี่ยะเด็กจิ๋ว
เวลาอยู่ในห้องครัวเด็กจิ๋วจะชอบปีนเก้าอี้เตี้ยสีเขียว เมื่อก่อนต้องให้อุ้มขึ้นไปวาง แต่
เดี๋ยวนี้สามารถปีนขึ้นเองได้แล้ว พอปีนขึ้นไปแล้วก็จะเขย่งเท้า เอามือเกาะเค้าท์เตอร์
ดูกิจกรรมที่ปะป๊าหรือคุณแม่ทำ เด็กจิ๋วยังเตี้ยอยู่ ปีนเก้าอี้เฉยๆก็ยังไม่เห็น ต้องเขย่ง
เท้าด้วย ดูมีความทรมานอยู่ แต่เด็กจิ๋วก็ชอบเหลือเกิน ยืนดูอยู่ได้นานๆ วันนี้ปีนขึ้นไป
เทน้ำจากแก้วดูด ลงอ่างล้างจาน เทนานมากจนหมดแก้ว แต่ด้วยความที่ต้องเขย่งเท้า
แล้วยืดแขนสุด เขย่งไปมา เก้าอี้ก็พลิกคว่ำ แต่ปะป๊าคว้าตัวไว้ได้ทัน ไม่ค่อยเจ็บแต่ก็
ตกใจร้องจ๊ากเหมือนกัน


วันที่ ๕๖๕ ... จันทร์ ๑๘ กรกฎาคม ๒๕๕๔



เช้านี้เด็กจิ๋วตื่นมานอนกลิ้งอยู่บนที่นอนตัวเองพร้อมกับร้องเพลงไปด้วย มีเพลงแมงมุม
กับเพลงอีโยอีโย แล้วก็พูดพูดไม่หยุดจนตอนสายลงมาที่ออฟฟิตก็ยังพูดอยู่ เหมือนว่า
วันนี้จะพูดเยอะมาก บ่นโน่นนี่ไปเรื่อย คุณแม่บอกว่าดูเหมือนเสาร์อาทิตย์นี้ พัฒนาการ
เด็กจิ๋วเด่นชัดมาก คือพูดเก่ง แล้วก็พูดแบบสองพยางค์ตลอด บางทีก็สามหรือสี่พยางค์
สามารถสั่งเอาโน้นเอานี่ได้ พูดคุยโต้ตอบกันเรารู้เรื่อง แล้วก็แอคทีฟตลอดเวลา ตั้งแต่
สนามเด็กเล่นกลับมาเปิดดำเนินการได้ใหม่ เด็กจิ๋วก็จะร้องหา บนๆบนๆ ตลอดทั้งวัน ถ้า
ไม่พาไป เด็กจิ๋วก็สามารถคลานขึ้นบันไดขึ้นไปได้เองอย่างคล่องแคล่ว ตอนนี้ตีฝ้าแล้ว
จะขึ้นไปตอนไหนก็ได้ เมื่อก่อนเป็นหลังคาโปร่งแสง จะขึ้นไปเล่นได้แต่ตอนค่ำๆ พอขึ้น
ไปถึง เด็กจิ๋วจะสั่งให้เปิดบ้านลม คือเล่นหรือไม่เล่นก็ตาม แต่ต้องให้เปิดไว้ตลอด เมื่อ
วานนี้เล่นบ้านลมอยู่ก็ถามหา โน่โน่ คือคงจำได้ว่าเมื่อวันก่อนพี่โนกับพี่โน่มาเล่นด้วยกัน
ช่วงนี้เด็กจิ๋วจะชอบมุดบ้านน้อย ๒ ชั้นมาก คลานเข้าไปเล่นจ๊ะเอ๋กับเราบ้าง เอาของเล่น
ไปเล่นข้างในบ้าง สามารถเล่นอยู่ในนั้นได้นานๆ ปะป๊าลองคลานเข้าไปเล่นด้วย ยังรู้สึก
ว่าบรรยากาศดีเลย เด็กๆคงจะชอบ นอกจากมุดบ้านน้อยแล้ว ดูเหมือนว่าสองวันนี้เค้าจะ
ชอบของเล่นที่เป็นชุดร้อยเชือก คือเป็นบล็อกไม้สีลายต่างๆ แล้วมีเชือกให้เด็กฝึกร้อย
เมื่อก่อนยังร้อยไม่เป็น แต่ตอนนี้ทำเป็นแล้ว สามารถพลิกบล็อกไม้หารู แล้วเอาเชือก
แทงเข้ารูได้อย่างแม่นยำ แต่เหมือนยังไม่ค่อยมีความอดทนหรืออยู่กับของเล่นชิ้นไหน
ได้นานๆ อย่างอันร้อยเชือก พอร้อยได้สองสามอันก็เลิก หรือเวลาให้เล่นหย่อนบล็อก
ไม้ลงรูก็เหมือนกัน เวลาหย่อนไม่ได้ก็จะปัดทิ้งแล้วก็เลิกเล่น แบบนี้จะไม่ดีนะเด็กจิ๋ว ที่
เห็นว่าเล่นได้นานจริงๆ ก็มีพวกชุดทำครัวหั่นผักผลไม้
ตอนกลางวันพาเด็กจิ๋วไปกินข้าวที่ Crystal Park ร้านสกู๊ซซี่ เด็กจิ๋วเพิ่งไปครั้งแรกเลย
พอกินข้าวเสร็จ เด็กจิ๋วพูดว่า จ่ายตัง จ่ายตัง !! เพิ่งรู้ว่าที่นี่ตรงชั้น ๒ เค้าทำเป็นอณาจักร
เด็ก มีร้านของเด็กหลายร้าน ความจริงแล้วตั้งใจมาที่ Crystal นี่เพราะตามพี่โนพี่โน่มา
วันก่อนที่พี่พี่มาที่บ้าน เค้าเอา angry bird มาอวด ปะป๊าเห็นแล้วอยากซื้อให้เด็กจิ๋วบ้าง
พอเข้าไปในร้าน เด็กจิ๋วก็คว้า angry bird มากอดไว้แน่นทันที เด็กจิ๋วรู้จักนะ จะเรียกว่า
bird bird เด็กจิ๋วคว้าตุ๊กตาได้แล้วยังไม่พอ พยายามจะพังร้านให้ได้ เลยต้องอุ้มออกมา
นอกร้าน ออกมาได้ก็วิ่งกอด Bird Bird หนีปรุ๊ดไปทันที
ตอนเย็นเด็กจิ๋วเดินไปมาในออฟฟิต เดินไปเจอคุณแม่ยืนขวางอยู่ เด็กจิ๋วพูดกับคุณแม่
ว่า หลบหน่อย หลบหน่อย


วันที่ ๕๖๖ ... อังคาร ๑๙ กรกฎาคม ๒๕๕๔



ตอนเช้าเด็กจิ๋วเดินไปมาในออฟฟิต อยู่อยู่ก็ชะงัก ถอยหลัง ชี้ไปที่พื้น แล้วตะโกนว่า ไร
ไร ปรากฎว่าเป็นปลากำลังดิ้นผะงาบอยู่ คงจะโดดออกมาจากตู้ปลาปะป๊า โชคดีที่เด็กจิ๋ว
ช่วยชีวิตไว้ได้ทัน
เมื่อเช้าเด็กจิ๋วตื่นมาก็นอนร้องเพลงอีกแล้ว ตอนบ่ายปะป๊ากลับมาจากข้างนอก พอเจอ
หน้าปะป๊า เด็กจิ๋วก็พูดว่า ป๊ามา ป๊ามา แล้วตบมือไปด้วย เด็กจิ๋วกำลังกินโยเกิร์ตเองอยู่
ซึ่งปกติแล้ว โยเกิร์ตนี้ต้องให้ปะป๊าป้อนเท่านั้น ปะป๊าก็เลยโวยว่า เด็กจิ๋ว ทำไมไม่รอให้
ปะป๊าป้อน เด็กจิ๋วก็หยิบถ้วยโยเกิร์ตส่งให้ปะป๊า พร้อมกับพูดว่า ป๊าป้อนป๊าป้อน คุณแม่
เล่าว่าวันนี้ปะป๊าไม่อยู่ออฟฟิต เด็กจิ๋วรู้เรื่องมากเลย นั่งเล่นของเล่นอยู่ เล่นไปเล่นมาทำ
ของเล่นหลุด เด็กจิ๋วพูดว่า อุ๊ยเสียเลย ขำอ่ะ แล้วก็มีไปคุยกับพี่แท่งเป็นเรื่องเป็นราวนะ
เด็กจิ๋วบอกพี่แท่งว่าจะไปเที่ยว พี่แท่งบอกว่าฝนตกไปไม่ได้ เด็กจิ๋วก็บอก ฝนตก ฝนตก
พี่แท่งบอกให้ไปนั่งรอก่อน เด็กจิ๋วได้ยินอย่างนั้น ก็นั่งลงไปตรงหน้าพี่แท่งทันที พี่แท่ง
ตกใจ อ้าว เอากันอย่างนี้เลยเหรอ มีตอนหนึ่งกำลังนั่งเล่นของเล่นอยู่กับคุณแม่ แล้วอี๊
ตุ๋มจะมาพาไปเล่น ก่อนจะตามอี๊ตุ๋มไป เด็กจิ๋วพูดว่า เก็บก่อน เก็บก่อน แล้วก็เก็บของ
ที่เล่นอยู่เข้าที่ อี๊ตุ๋มชมใหญ่เลยว่าเก่งมาก ถึงแม้จะเก็บแค่ชิ้นเดียวจากสิบกว่าชิ้นก็ยังดี
ตอนเย็นจะพาเด็กจิ๋วไปโลตัส แค่รู้ว่าได้ไปเที่ยวเด็กจิ๋วก็ดี๊ด๊าสุดชีวิตแล้ว ปะป๊าทำงาน
ยังไม่เสร็จ เด็กจิ๋วใจร้อน วิ่งเข้ามาในห้องทำงานปะป๊า แล้วมาบอกว่า ปะป๊า ไปตัส ไป
ตัส ทำท่าผยักหน้าแบบเร็วๆหน่อย แล้วก็วิ่งนำไปอย่างรวดเร็ว ที่โลตัสวันนี้เด็กจิ๋วก็คึก
จัดเหมือนเดิม วิ่งไปรื้อของบนชั้นเหมือนเดิม แต่วันนี้ใส่เป้จูง ต้องคอยกระตุกไว้ ปะป๊า
อายเหมือนกันนะ มีแต่คนมองเป้จูงอ่ะ เมื่อก่อนปะป๊าเห็นคนใช้ ยังเม้าส์กับคุณแม่เลย
ว่าเหมือนจูงหมามาเดินเล่น เด็กจิ๋ววิ่งเล่นไปมาสักพัก มาหยุดตรงหน้าเด็กชายสองคน
ยืนจ้องเค้านิ่ง เวลาเค้าเดินก็เดินตาม ทำท่าเหมือนว่าอยากจะขอเล่นด้วย แต่พี่สองคน
นั้นเค้าไม่สนใจเด็กจิ๋วนะ แล้วเดินต่อไปอีก เจอพี่ผู้ชายเป็นเซลขายอะไรสักอย่าง พอ
เด็กจิ๋วเจอก็ชะงัก ถอยหลังกลับมาซบปะป๊า แล้วก็ให้ปะป๊าอุ้มซบหน้าลงไม่กล้าเงยขึ้น
มามอง สงสัยจะกลัวมาก ตอนกลับมาบ้านมาเจออี๊ตุ้ยเล่นด้วย ขำก๊ากก๊าก วิ่งมาจ๊ะเอ๋
กับอี๊ตุ้ยแล้วก็ขำ เล่นซ้ำไปซ้ำมาประมาณ ๒๐๐ รอบ อยู่ดีๆก็บอกว่า กลัวกลัว แล้วก็
หยุดเล่นเฉยๆ อะไรอ่ะเด็กจิ๋ว อารมณ์แปรปรวนมาก
ตอนเย็นให้เด็กจิ๋วกินหนมปังไส้กรอก เป็นครั้งแรกของเด็กจิ๋วที่ให้กินไส้กรอก เด็กจิ๋ว
กินไปก็บ่นว่า เผ็ดมาก เค็ม เปรี้ยว หนมปังไส้กรอกนะ ไม่ใช่ปลาราดพริก


วันที่ ๕๖๗ ... พุธ ๒๐ กรกฎาคม ๒๕๕๔



เด็กจิ๋วจะให้ความสนใจแผลตามร่างกายทั้งของคนอื่นและของตัวเอง สำหรับปะป๊า ตอน
นี้มีแผลน้ำมันกระเด็นเด็มแขนขวา ปะป๊าอ่ะเจ็บแผล แต่เด็กจิ๋วอ่ะสนุก เป็นของเล่นของ
เด็กจิ๋วไปได้หลายวัน ชอบมาจิ้มๆแล้วเป่าพ่วง บางทีก็จิ้มๆบอกว่าเจ็บมากเจ็บมาก รู้แล้ว
ก็ดี แต่บางทีมันส์มือ ชอบมาแกะนี่สิ ที่ขาตัวเองก็มีเสก็ดแผลอยู่นะ ชอบแกะเหมือนกัน
คุณแม่ต้องเอาอังปังแมนมาแปะไว้
วันนี้ของเล่น Angry Bird ที่สั่งไว้มาส่ง เป็นแบบเล่นได้จริง เป็นตัวพลาสติก มีตัวนก ตัว
หมู มีเสียงเพลงเหมือนในเกมส์ด้วย ที่กล่องเขียนว่าสำหรับ ๕ ขวบขึ้นไป เด็กจิ๋วแค่ขวบ
กว่า เล่นได้แค่เอาแท่นดีดมาถือเดินไปเดินมา แค่นี้ก็สนุกแล้ว พี่จาน่ากับไจโรมาแย่งไป
เล่นกันหนุกหนาน


วันที่ ๕๖๘ ... พฤหัส ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๕๔



เด็กจิ๋วชอบดูการ์ตูนเรื่อง Bolt ใน iPad มาก ดูมาเป็นร้อยครั้งแล้ว แต่ดูไปได้ไม่ไกลเลย
พอเริ่มมีฉากสู้กัน เด็กจิ๋วก็จะให้เอาใหม่ ย้อนกลับไปตอนเริ่ม คือชอบดูแต่ตอน Bolt เป็น
เด็กน้อย ตอนนี้ถ้าเด็กจิ๋วขึ้นรถ จะเปิด Baby Einstein ให้ดู จะดูแค่ ๓ ตอน คือ Neptune
Noar และ Old MacDonald ถ้าไปนั่งดูเครื่องอี๊ป้อมก็จะเปิดเพลงช้าง เพลงแม่ไก่ เครื่อง
คุณแม่ช่วงนี้จะเปิดเพลง พวก Twinkle Little Star ส่วนเครื่องปะป๊าจะงดให้บริการชั่วคราว
ถ้าขึ้นไปดาดฟ้าก็จะเปิด Barney ให้ดู ตอนแรกๆเด็กจิ๋วยังไม่ค่อยติด ตอนนี้ติด Barney
มาก ดูวนไปวนอยู่ตอนเดียว ยังไม่ได้เปิดตอนอื่นให้ดู คิดว่า Barney นี่ดีสุดแล้วล่ะ สอน
ให้เด็กเป็นเด็กดีแล้วก็สอนสิ่งรอบตัวเยอะแยะ มีเพลงตลอดเวลาด้วย เด็กจิ๋วชอบให้วนซ้ำ
ตอนที่มีเพลง ตอนนี้ชอบเพลง I Love You มาก ร้องทีไรเด็กจิ๋วก็จะยิ้มหวานเลย
ตอนเย็น เด็กจิ๋วเล่นเขียน ก.ไก่ อยู่ พอหยุดเขียน คุณแม่ก็ถามว่าเขียนพอแล้วเหรอ เด็ก
จิ๋วก็พยักหน้า แล้วตอบว่า อิ่มแล้ว อิ่มแล้ว !
เดี๋ยวนี้ ตอนกลางวัน เวลากล่อมเด็กจิ๋วหลับแล้ว จะจับนอนเองบนเบาะปูกับพื้้น ไม่ต้องอุ้ม
นอน ก็สำเร็จมาได้ ๓-๔ วันแล้ว หลับได้ยาวด้วย จะมีตื่นมาอี๊อ๊ะบ้าง แต่ตบตูดก็หลับต่อได้


วันที่ ๕๖๙ ... ศุกร์ ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๔



พักนี้เด็กจิ๋วชอบยืนทำมือไขว้หลัง กำลังสืบกันอยู่ว่าเลียนแบบมาจากไหน มีอย่างหนึ่งที่
อาจจะเป็นไปได้คือ เลียนแบบท่าเป็ด เพราะช่วงนี้ปะป๊ากับคุณแม่เล่นเพลง ก๊าบๆๆ เป็ด
อาบน้ำในคลอง ให้เด็กจิ๋วดูบ่อยๆ
เมื่อวานก็เป็น วันนี้ก็เป็นอีก ที่ท้องเด็กจิ๋วมีผื่นแดงเกิดขึ้นแบบไร้ร่องรอย ไม่น่าจะใช่มด
หรือถ้าเป็นมดก็เป็นมดตัวเล็กๆ แต่ไม่เจอซากศพ แต่คาดว่าน่าจะแพ้อะไรสักอย่าง คัน
ด้วย แต่เด็กจิ๋วยังเกาไม่เป็น ได้แต่พยายามดึงเสื้อออก แล้วบอกว่า เจ็บเจ็บ
คุณแม่โหลด App สุดฮิตสำหรับเด็กน้อยมาตัวหนึ่ง คือ Twinkle Little Star เป็นเพลงมี
Animation ประกอบ มีเป็นเกมส์ด้วย เค้าบอกว่าเด็กๆจะชอบ App นี้มาก มาลองกับเด็ก
จิ๋วดู ปรากฎว่าชอบจริงๆด้วย อย่างวันนี้เด็กจิ๋วกำลังงอแงกรี๊ดลั่นออฟฟิตอยู่ คุณแม่เปิด
Twinkle Little Star ให้ดู เด็กจิ๋วก็สงบลงได้ นั่งจ้องดูด้วยความเรียบร้อย เวลาดาวจะไป
แล้วมี บ๊ายบาย เด็กจิ๋วก็บ๊ายบายตอบ ในเรื่องจะมีตัวนกฮูกที่เด็กจิ๋วยังไม่รู้จัก เด็กจิ๋วจะ
เรียกว่าแมว เราก็ว่ามันเหมือนแมวเหรอเด็กจิ๋ว แต่คิดไปคิดมา นกฮูก มันก็คล้ายๆกับนก
เค้าแมว แสดงว่าหน้าตามันคงเหมือนแมวจริงแหล่ะ


วันที่ ๕๗๐ ... เสาร์ ๒๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔



วันนี้พาเด็กจิ๋ว กับอากงอาม่าไปกินข้าวร้านเจ๊แดง เป็นครั้งที่เท่าไหร่ของเด็กจิ๋วแล้วก็นับ
ไม่ถ้วน เมื่อก่อนเด็กจิ๋วจะชอบกินหนมผิงหน้าร้านเจ๊แดงมาก แต่วันนี้ซื้อให้กินไม่ยอมกิน
แล้ว คุณแม่บอกว่าเมื่อก่อนตอนเด็กๆยังไม่เคยลิ้มรสของหลากหลาย แค่เจอหนมผิงก็คิด
ว่าเจ๋งแล้ว พอโตขึ้น ได้กินของเยอะแยะ หนมผิงเลยไม่แยแสอีก หนมหลายอย่างก็เป็น
เหมือนกัน อย่างพวกแคร็กเกอร์ที่เมื่อก่อนชอบ เดี๋ยวนี้ก็เบื่อแล้ว พวกหนมจะเบื่อง่ายแต่
ถ้าเป็นอาหาร ข้าวผัดข้าวไข่เจียว ยังไม่เห็นเบื่อเลย กินข้าวเสร็จก็ไปราชบุรี พอไปถึงที่
บ้าน เด็กจิ๋วก็ถามหาพี่เดียวทันที แต่พี่เดียวหลับอยู่ พอพี่เดียวตื่นเด็กจิ๋วก็หลับบ้าง เลย
ไม่ได้เล่นด้วยกัน เด็กจิ๋วไปรื้อพรมที่วางขายอยู่หน้าร้านแทน ยกขึ้นยกลง พรมหนักด้วย
ขนไปมาจนเหนื่อยเลย พอทำงานหนักเสร็จ ปะป๊าก็พาเข้านอน ตื่นมาก็รีบกลับบ้าน วันนี้
อาม่าราชบุรียังไม่ได้เล่นกับเด็กจิ๋วเลย ตอนนั่งรถกลับ อากงอาม่าขำเด็กจิ๋วใหญ่เลย ได้
ยินเด็กจิ๋วพูด มีทั้งบอกว่า หิว ข้าวไข่เจียว (สามารถสั่งได้แล้วอ่ะว่าจะกินข้าวไข่เจียว) มี
สั่งให้ร้องเพลงด้วย เลื่อกเพลงเองด้วย ร้องเพลงไม่ถูกใจก็โดนสั่งเปลี่ยน สั่งให้คุณแม่
ร้องไม่พอ มีมาสั่งปะป๊าร้องอีก แล้วก็เปิด Baby Einstein ให้ดู ก็สั่งเปลี่ยน เดี๋ยวจะเอา
ตอนนั้น ตอนนี้ เปลี่ยนกลับไปมาตามใจชอบ


วันที่ ๕๗๑ ... อาทิตย์ ๒๔ กรกฎาคม ๒๕๕๔



เมื่อวานอาม่าราชบุรีงานยุ่ง เลยไม่ค่อยได้เล่นกับเด็กจิ๋ว วันนี้อาม่าตามมากรุงเทพฯ มา
เล่นกับหลานต่อ ที่จริงอาม่าเข้ามาทำงานแถวนี้พอดี คราวนี้เล่นกันยาวเลย ขึ้นไปอยู่ที่
สนามเด็กเล่นดาดฟ้า เจ๊นิวเจ๊แนนก็มาเล่นด้วย เล่นบ้านลมกันหนุกหนานมาก อาม่าเอา
เชอร์รี่มาด้วย เด็กจิ๋วกินเข้าไปคำแรกก็คายออกมา พร้อมกับทำหน้าเปรี้ยวสุดขีด ลอง
ป้อนไปอีก ๒-๓ ครั้งก็คายออกมา เปรี้ยวมาก แต่ก็อยากจะกิน ยื่นหน้ามาขอ พอให้ไป
อีก คราวนี้ไม่คายแล้ว แต่ยังทำหน้าบู้บี้อยู่ สุดท้ายก็กินเข้าไปเยอะมาก ครั้งที่แล้วเคย
ลองเอาเชอร์รี่ให้กิน เด็กจิ๋วก็ชอบกินเหมือนกัน จำได้ วันนี้เด็กจิ๋วก็เล่นเพลินเหมือนเดิม
ลืมนอนกลางวัน ยิ่งมีพี่ๆมาเล่นด้วย


วันที่ ๕๗๒ ... จันทร์ ๒๕ กรกฎาคม ๒๕๕๔


เมื่อคืนเด็กจิ๋วนอนละเมอมั้ง หลับไปแล้วนะ อยู่ดีดีก็มาจับมือคุณแม่ บอกว่าแม่จูงแม่จูง
แล้วก็จับมือคุณแม่ไว้ไม่ปล่อย พอคุณแม่ชักมือออกก็เอานิ้วจิ้มตาม กลางคืนเหมือนจะ
นอนไม่ค่อยหลับสนิท คล้ายๆกับจะเริ่มเป็นหวัดหรือเปล่า ตื่นบ่อยตลอดทั้งคืน มีน้ำมูก
เล็กน้อย หายใจติดขัดบ้าง แต่ยังไม่ได้ให้ยากิน ถ้าเป็นก็ไม่แปลก อาจจะติดมาจากพี่
โรหรือพี่ไอก็ได้
อาการเกือบจะเป็นหวัดก็ยังเป็นอยู่ ตอนเย็นลองให้ยาไปหนึ่งตัว แก้หวัด ไม่งั้นคืนนี้อาจ
จะไม่ได้นอน ตอนป้อนยาเสร็จ เด็กจิ๋วก็หลับหูหลับตากรี๊ดกรี๊ดแบบทุกที พอปะป๊าแกล้ง
พามาตรงตู้ปลาแล้วถามว่า เด็กจิ๋ว เด้อเด้ออยู่ไหน จากที่กำลังหลับหูหลับตากรี๊ดอยู่ ยัง
มีน้ำใจลืมตามาหาเด้อ แล้วชี้ให้ปะป๊าดู เด้อเด้อ เสร็จแล้วก็หลับหูหลับตากรี๊ดต่อ ขำมาก
พี่แท่งจะเลี้ยงปลากัดไว้ตัวหนึ่งที่ออฟฟิต เด็กจิ๋วไปยืนดู เราก็บอกว่าปลากัด เด็กจิ๋วก็ทำ
มือเจ็บบอกว่ากัดเลยกัดเลย ไม่รู้จะบอกยังไงว่าเป็นชื่อปลา
วันนี้เด็กจิ๋วไปหยิบเป้อ แล้ววิ่งมาหาปะป๊า บอกว่าเปลี่ยนเป้อเปลี่ยนเป้อ พอปะป๊าไม่ยอม
เปลี่ยนให้ ก็วิ่งไปหาคุณแม่ บอกว่า เปลี่ยนเป้อเปลี่ยนเป้อ ยังไม่เปลี่ยนหรอกเพิ่งเปลี่ยน
ไปเอง เด็กจิ๋ว แล้วเวลาเปลี่ยนจริง ใช่จะยอมเปลี่ยนนี่ วิ่งหนีกว่าจะจับใส่ได้


วันที่ ๕๗๓ ... อังคาร ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔



ช่วงนี้เป็นแบบนี้ทุกวัน ตื่นนอนมาตอนเช้า ก็จะนอนกลิ้งไปมา ร้องเพลงบ้าง พูดๆพูดๆไม่
หยุดบ้าง คือว่าตอนนี้เวลาเด็กจิ๋วพูดเป็นคำๆตามเรา จะพูดได้ชัดมาก พูดตามได้ทุกคำอ่ะ
แต่เวลาที่อยู่คนเดียว จะชอบบ่นบ่นพูดไปเรื่อยไม่หยุด แบบนี้จะพูดแบบไม่รู้เรื่อง ไม่เป็น
ภาษามนุษย์เท่าไหร่
เด็กจิ๋วชอบกิจกรรมตอนเช้าของพี่สามาก คือการรดน้ำต้นไม้ เวลาพี่สาตักน้ำรด เด็กจิ๋วก็
จะเอื้อมมือไปเกาะไว้ด้วย เหมือนแตะตัวกันกวดน้ำ บางทีก็ไปคว้ากระบวยรดน้ำมาตักน้ำ
เอง เวลาตักน้ำพี่สาจะตักจากบ่อปลามา เด็กจิ๋วก็ทำเลียนแบบ ก้มลงไปในบ่อปลาตักน้ำ
บ้าง เดี๋ยวต้องมีสักวันที่ตกบ่อปลาไปแน่ๆ
เมื่อคืนเด็กจิ๋วกินนมเสร็จแล้วไม่ยอมนอน ปะป๊าต้องพาเข้าคอกแล้วใช้มุขแกล้งตาย พอ
แกล้งไปแกล้งมา ดันหลับไปจริงๆ หลับก่อนเด็กจิ๋วอีก หลับได้สักพัก เอ๊ ทำไมหน้าเปียก
เปียก ลืมตามาดู เห็นเด็กจิ๋วกำลังเอาขวดน้ำมาเทน้ำใส่หน้าปะป๊า นี่คือกะจะปลุกให้ตื่นมา
เล่นด้วยใช่ไม๊ แล้วสักพักก็หมดแรงหลับกันไปสองคน ทีนี้กลับอยู่ดีๆ เหมือนมีใครเอานิ้ว
มาแหย่จมูก ลืมตามาดู เด็กจิ๋วก็หลับอยู่ คุณแม่เข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดี บอกว่าเหมือน
เด็กจิ๋วละเมออ่ะ ลืมตาขึ้นมาแล้วพุ่งนิ้วมาจิ้มจมูกปะป๊า พอจิ้มเสร็จก็ชักมือกลับแล้วหลับ
ต่อ ขำมากเลยนะเด็กจิ๋ว ที่ละเมอแบบนี้ก็เพราะก่อนหลับ เล่นจิ้มจมูกกันอยู่
ตอนเย็นพาเด็กจิ๋วไปเซนปิ่น ปะป๊าจะไปตัดผมซะหน่อย แต่สุดท้ายไม่ได้ตัด คุณแม่บอก
ว่าถ้าต้องอยู่กับเด็กจิ๋วคนเดียวตายแน่ๆ ไม่สามารถเอาอยู่ ก็คงจริงแหล่ะ ขนาดว่าช่วยกัน
จับสองคนยังเหนื่อยเลย ตอนพาเข้าร้านอาหาร ก็ปีนขึ้นไปยืนบนโต๊ะคว้าของเขวี่ยงทิ้งลง
พื้น ทั้งจานชาม ตะเกียบ ที่ใส่ทิชชู ต้องพาไปวิ่งเล่นหน้าร้าน พอตอนอยู่ในซุปเปอร์ ก็วิ่ง
หนี คุณแม่วิ่งไล่จับบอกว่าเหนื่อยมาก เพราะเด็กจิ๋วตัวเล็ก วิ่งซิกแซก หลบหลีกคนกับรถ
เข็นได้คล่องแคล่ว คุณแม่วิ่งตามก็ไปติดโน่นติดนี่ ตอนที่ไปแผนกของเล่น ก็ไปปีนรถลง
ไปนั่งไม่ยอมออก เราก็ใช้มุขเดินหนีไปแอบ นึกว่าจะตกใจพ่อแม่หาย ก็ไม่อ่ะ นั่งเล่นไป
ไม่สนใจใคร อุ้มออกมาก็กรี๊ดๆ ดิ้นๆถึบตัวลงพื้นแล้ววิ่งกลับไปใหม่ เวลาเราอุ้มเด็กจิ๋วอยู่
แล้วเด็กจิ๋วไม่ยอม จะลงพื้น เด็กจิ๋วจะทำทุกวิถีทางที่จะลงให้ได้ จับยากสุดสุด วันนี้เป็น
ครั้งแรกที่ให้เด็กจิ๋วกินข้าวผัดกระเทียม คุณแม่เกลียดมาก เหม็นกระเทียม แต่เด็กจิ๋วคง
จะชอบเหมือนปะป๊า เพราะแย่งปะป๊ากินเข้าไปเยอะเลย


วันที่ ๕๗๔ ... พุธ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๔



เมื่อวานที่ไปเซนปิ่น เด็กจิ๋วได้หมีจุดมาใหม่ เป็นน้องของหมีหมี หวังว่าจะรักเหมือนหมีหมี
นะ เพราะหมีหมีนับวันก็มีแต่จะเน่าเปื่อยผุพังลงไป ต้องหาตัวแทนเตรียมไว้ก่อน ตอนที่ไป
ซื้อหมีจุด ตรงหน้าร้านจะมีรูปปั้นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่อยู่ เด็กจิ๋วชอบมาก ไปยืนเกาะ แล้วบอก
ว่า เอาไม๊เอาไม๊ คำว่าเอาไม๊ของเด็กจิ๋วก็คือ จะเอา เราบอกว่าเอาไม่ได้ เด็กจิ๋วก็ไม่ยอม
เดินวนไปวนมาแล้วกลับมายืนเกาะไม่ยอมไปไหน
วันนี้ให้เด็กจิ๋วลองกินโดนัท Krispy Kreme เด็กจิ๋วชอบมาก กินแล้วหยุดไม่ได้ กินหมดก็
มากระโดดกระโดดขอกินอีก ให้กินเยอะไม่ได้นะเด็กจิ๋ว มันหวานมากมาก
เป็นมา ๒ อาทิตย์แล้วที่เด็กจิ๋วเกิดนึกสนุกชอบเล่นมุ้งขึ้นมา ตอนไม่ได้นอนก็ให้เรากางมุ้ง
ให้ แล้วมุดเข้าไปอยู่ข้างใน
ตอนเย็นปะป๊าติดงาน ให้คุณแม่พาเด็กจิ๋วไปอาบน้ำ พี่จาน่าก็ไปช่วยด้วย ที่จริงเฮียไจโรก็
อยากจะช่วยด้วย แต่เป็นหวัดยังไม่หายซะที จาน่าช่วยตั้งแต่อาบน้ำจนแต่งตัวเสร็จเลย ที่
ช่วยนี่ก็คือช่วยหลอกล่อเด็กจิ๋ว พอแต่งตัวเสร็จคุณแม่ก็ให้พี่จาน่าไปได้ เพราะต้องกล่อม
เด็กจิ๋วนอน เด็กจิ๋วไม่ยอมกรี๊ดลั่นบ้านเลย


วันที่ ๕๗๕ ... พฤหัส ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๔



ปะป๊าไปหาลูกค้ากลับเข้ามา เด็กจิ๋วเจอหน้าก็มาคว้าเนคไทแล้วดึงสุดแรง บอกว่าออกออก
จะมาดึงเนคไทปะป๊าออกทำไมเนี่ยะ
เดี๋ยวคืนนี้จะออกเดินทางไปสมุยตอนสามทุ่ม เป็นเวลาดีที่เด็กจิ๋วนอนหลับ เราก็จับใส่รถไป
ตื่นเช้าที่สมุยพอดี แต่ในทางปฏิบัติอาจจะไม่ราบรื่นอย่างงั้น อย่างครั้งก่อนๆก็มีกรี๊ดจนอ้วก


วันที่ ๕๗๖-๕๗๘ ... ศุกร์ ๒๙, เสาร์ ๓๐, อาทิตย์ ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๔
เด็กจิ๋วไปเที่ยวเกาะสมุย --> N'Prim@X2, Samui

@X2 Villas by Design, Koh Samui

สวัสดีค่ะ เด็กจิ๋วมาพาเที่ยวอีกแล้วค่ะ คราวนี้พาลงใต้ นั่งรถ ต่อเรือ ไปสมุยกันค่ะ
เราจะไปพักกันที่ X2 Villas by Design ซึ่งอยู่ในเครือ Centara Boutique Collection
เนื่องด้วยแม่กับปะป๊าอยากพาเด็กจิ๋วไปดูลิงที่เกาะสมุย ก็เลยพากันไปเดินหาที่พักจากงานท่องเที่ยว
มาลงตัวที่ X2 Villas by Design เพราะราคาที่ไม่แพงนัก เทียบกับการเป็น Pool Villa ที่มีสระขนาดใหญ่พอสมควร
ถึงแม้ว่าการเดินทางมาพักที่ X2 ของเราครั้งนี้ จะมีหลายเรื่องที่แม่ไม่ประทับใจ จนเอามาบ่นดังๆ ใน BP ไปแล้วนั้น
แต่สิ่งที่ประทับใจที่นี่ก็มีไม่น้อยเหมือนกัน ลองตามมาเที่ยวไปพร้อมๆกับเด็กจิ๋วละกันนะคะ
Voucher ที่เราซื้อมาจะไม่สามารถใช้ได้ในช่วงเดินสิงหาคม เพราะเป็น High Season ของสมุย
แม่ก็งงๆเหมือนกัน ว่าสิงหาฝนตก ทำไมเป็นช่วง High ของสมุย มาดูใน net ก็พบว่าเป็นช่วงคลื่นลมสงบจริง
เราเลยจองมาเที่ยวปลายเดือนกรกฎา เอาให้ใกล้สิงหาสุดๆ 
ปรากฏว่าเจอฝนหนักตั้งแต่ออกจากกรุงเทพ จนมาถึงท่าเรือเฟอร์รี่เลย 
ภาระกิจแรกเมื่อมาถึงสมุยก็คือ หาซื้อรองเท้าให้เด็กจิ๋ว เพราะแม่ดันลืมเอามาจากบ้าน
พวกเราแปลกใจกันมากว่าทำไมสมุยถึงได้เจริญขนาดนี้ มีทั้ง Big C ทั้ง Lotus มี Starbucks ด้วย เจริญมากๆ อ่ะ
ซื้อรองเท้าจาก Big C ได้แล้วก็มาทานกลางวันกันที่ร้านเสบียงเล
จานนี้เป็นอาหารแนะนำ กุ้งซอสมะขาม
ยำเสบียง แปลกดี ไม่เคยกินยำรสชาติแบบนี้
กรรเชียงปูนึ่ง สดดี แกะมาให้เสร็จ กินสะดวก
ของเด็กจิ๋วก็ข้าวผัดปู เมนูประจำ ป้อนกินเอง เอร็ดอร่อย
กินเสร็จก็มาเช็คอินกันเลย ร้านอาหารอยู่ใกล้กับรีสอร์ทนิดเดียว
Welcome Drink เดาว่าเป็นน้ำกระเจี๊ยบรึเปล่า ไม่แน่ใจ มันเหมือน แต่จืดกว่าน้ำกระเจี๊ยบที่เคยกินมาก
เช็คอินเสร็จก็เดินไปห้องพักกันเลยค่ะ
พอเปิดประตูบ้านมา จะเจอภาพนี้ค่ะ 
สระว่ายน้ำ มีน้ำตกด้วย กระจกทางขวาเป็นทางเข้าห้องนอน ทางซ้ายเป็นประตูเข้าห้องน้ำค่ะ
เราสามารถปิดเปิดน้ำตกเองได้ มีสวิทซ์เหมือนสวิทซ์ไฟอยู่ตรงกำแพงที่เห็นทางขวาอ่ะค่ะ
คืนแรกไม่รู้ว่าเราปิดได้เอง เปิดมันไว้ทั้งคืนเลยอ่ะ
หันหลังกลับ เป็นประตูเข้า Villa และที่นั่งเล่น
แต่ฝนตกอยู่เป็นระยะๆ เบาะก็เลยเปียกตลอด ไม่ได้ไปนั่งเลยค่ะ
เข้ามาดูห้องนอนกันค่ะ เปิดประตูกระจกเข้ามาก็จะเจอเตียงเลยค่ะ
หันหลังกลับ ประตูกระจกหลังผ้าม่านคือทางเข้าห้อง 
แต่ติดนิดนึงตรงที่ทีวีจะวางอยู่ตรงนั้นด้วย เข้าออกจะเกะกะนิดนึงค่ะ
ทางซ้ายจะเป็นส่วนของเคาท์เตอร์มินิบาร์ มีตู้ซ่อนตู้เย็นอยู่ด้านล่าง
มีชา กาแฟ หม้อต้มน้ำให้ วางไว้ในตู้
จากห้องนอน เดินเลี้ยวซ้าย จะเจอส่วนของห้องน้ำอันกว้างใหญ่
ห้องน้ำกว้างจริงๆ ด้านขวาจะเป็นตู้เสื้อผ้า
อ่างล้างหน้าที่นี่ใหญ่ดี ถูกใจมาก
ขวาสุดเป็นห้องสุขา
มีเก้าอี้พร้อมหมอนอิงให้นั่งด้วย แต่แม่ใช้วางของ
Amenities ต่าง ๆ พร้อมน้ำดื่ม
Cotton Bud มีให้น้อยไปหน่อย ให้แค่ 3 แท่ง ไม่มีเติมให้ด้วย 
อยู่กัน 2 คืน แถมเล่นน้ำกันไม่รู้กี่รอบ แล้วดันไม่ได้เตรียมไปด้วย
หันกลับมาดูอ่างอาบน้ำบ้าง 
พอเดินเข้าส่วนห้องน้ำมา จะเจออ่างหินใบใหญ่อยู่ซ้ายมือ ขวามือเป็นห้อง Shower ที่ใหญ่พอควร
ที่อ่างอาบน้ำจะมีไม้พาด 1 อัน เอาไว้วางสบู่แชมพูต่างๆ
ปะป๊าไปเอาตะเกียงจากไหนมาไม่รู้ เอามาประกอบฉาก ความจริงมันไม่ได้อยู่ตรงนี้
อันนี้แม่ไม่ได้ลองใช้เลย ไม่รู้กลิ่นเป็นไง 
ปะป๊าใช้แล้ว บอกว่าก็หอมดี
ระหว่างที่ปะป๊าถ่ายรูปรอบๆห้อง เด็กจิ๋วหลับอยู่
พอตื่นมา ก็ร้องลงน้ำทันที
อยู่ที่นี่ลงน้ำกันหลายรอบมาก เด็กจิ๋วชอบสุดๆ
ขึ้นจากสระแล้ว ยังมาต่อในอ่างอีก
อ่างที่นี่ก็เป็นอ่างหิน
สังเกตว่าโรงแรมที่ไป หลังๆ จะเป็นอ่างหินกันซะส่วนใหญ่
อ่างหินก็ดีตรงที่มักจะใหญ่ดี และรักษาอุณหภูมิได้ดี
กว่าจะขึ้นจากน้ำ อาบน้ำอาบท่ากันเสร็จก็เย็นพอดี
เราไปนั่งเล่นที่ห้องอาหาร 4k 
เครื่องดื่ม 1 แถม 1 เลยต้องสั่งมาลองซะหน่อย
แก้วสีแดงเป็น Virgin Singapore Sling รสชาติมาตรฐาน 
แก้วสีขาวจำชื่อไม่ได้ แต่ไม่ค่อบชอบเพราะใส่เหมือนกระทิ หรืออะไรที่มันมะพร้าวๆ อ่ะค่ะ
ความจริงอยากนั่งโต๊ะนี้ เพราะใกล้ชิดทะเลที่สุด แต่ว่าโดนจองไว้แล้ว
ที่ใส่ทิชชูต้องเอาหินทับไว้ ไม่งั้นปลิว 
แจกันก็เก๋มาก แค่เอาใบหญ้ามาปักไว้
ของประดับที่ห้องอาหาร 4k
ข้างๆโต๊ะแต่ละโต๊ะจะมีหนังสือให้อ่าน
จานนี้ของปะป๊า ข้าวกับไก่ผัดเม็ดมะม่วงฯ
จานนี้ของแม่กับเด็กจิ๋ว คลับแซนด์วิช
ห้องอาหาร 4k เป็นห้องอาหารที่วิวดีมากอีกที่หนึ่ง 
วันที่เราไปครึ้มฟ้าครึ้มฝนตลอด อากาศเลยไม่ค่อยร้อน นั่งได้สบายๆ
4k เป็นร้านเล็กๆ มีโต๊ะไม่เยอะ ทุกโต๊ะเห็นวิวสวยหมด
ด้านนี้เป็นวิวสนามหญ้าเขียวๆ ซึ่งเลยออกไปก็เป็นวิวทะเลเหมือนกัน
เดินถ่ายรูปได้ตามสบายเลยค่ะ ไม่ต้องกลัวกวนแขกคนอื่น เพราะมีเรามานั่งโต๊ะเดียว
เราใช้เวลาที่ห้องอาหารนี่นานมากๆ เพราะกว่าจะป้อนข้าวเด็กจิ๋ว
กินข้าวตัวเอง และถ่ายรูปรอบๆ น้องพนักงานที่ห้องอาหารน่ารักมาก
บริการดี ยิ้มแย้มตลอด เราชอบที่ร้านอาหารนี่มากสุดในรีสอร์ท
โต๊ะนี้ที่บอกว่าวิวดีสุด แต่มีคนจองไว้เราเลยไม่ได้นั่ง
แต่จนเรากลับห้อง ก็ยังไม่เห็นคนมานั่งเลย
แต่ยังไงเราก็ไปนั่งถ่ายรูปเกือบทุกโต๊ะเลย รวมโต๊ะนี้ด้วย
ความจริงเกือบทุกโต๊ะก็วิวดีหมดแหละค่ะ
เดินลงมาจากห้อง 4k ลงมาทางทะเล จะมีสระน้ำตื้นๆ 
เล่นไม่ได้นะคะ เป็นเหมือนสระประดับ
ภาพสะท้อนน้ำ สวยดี 
โคมไฟที่เห็นในห้องอาหาร ไม่ใช่โคมจริงนะคะ เป็นเหมือนภาพบนกำแพง
ห้องอาหาร 4k มองจากริมทะเล
นี่ก็ห้อง 4k มองจากสระว่ายน้ำ
สระว่ายน้ำส่วนกลาง
สระที่นี่เป็นแบบตื้นแล้วค่อยๆ slope ลึกลงไป 
เราไม่ได้มาเล่นที่นี่เลย เพราะเล่นที่ห้องสะดวกกว่า
เงียบมากเลย ไม่รู้แขกห้องอื่นๆ เค้าไปไหนหมด 
พนักงานบอกว่าห้องเต็มนะคะ แต่ไหงไม่เห็นคนอื่นเลย
เงาสะท้อนน้ำอีกซักรูป
ฝักบัวอาบน้ำริมสระส่วนกลาง
ทางเดินไปห้องพัก
แม่กับเด็กจิ๋วกลับไปนอนดู Apple TV ที่ห้องแล้ว
แต่ปะป๊ายังเดินถ่ายรูปต่อ ตรงนี้เป็นส่วน Lobby
ด้านหน้าของ Lobby คือถ้าเราเข้ามาจอดรถที่ลานจอดรถ ลงมาก็จะเจอภาพนี้
มุมนี้คงเคยเห็นมาจากหลายๆรีวิวแล้วนะคะ
อาคารเหลี่ยมๆ เหมือนจะเรียบๆ แต่ดูสวยงามเก๋ไก๋ด้วยแสงไฟ และวัสดุที่ใช้
อีกมุมใน Lobby
กว่าปะป๊าจะกลับมา แม่กับเด็กจิ๋วดู Finding Nemo เกือบจบละ
มีคนเคยบอกว่านอนดูดาวริมสระน้ำตอนกลางคืน มีความสุขมาก
เราไม่ได้ทำเลย เพราะอย่างที่บอกว่าเบาะที่นั่งเปียกตลอด เพราะฝนตกอยู่เรื่อยๆ
ปะป๊าตื่นแต่เช้าไปถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้นตามเคย แต่ฟ้าปิดมากๆ ไม่เห็นอะไรเลย
ไปนอนหลับอยู่ริมทะเล จนสว่างก็มารับเด็กจิ๋วไปกินข้าวเช้า
เดินผ่านดงดอกบัวดิน แวะถ่ายรูปซะหน่อย
เด็กจิ๋วเริ่มพูดรู้เรื่อง แม่บอกให้นั่งลง ถ่ายรูปกับดอกไม้ ก็นั่งลงโดยดี
มาถึงที่ห้องอาหารก็งงเลย มีคนมากมาย 
ทำไมไม่เจอคนเหล่านี้ เมื่อวานเลยนะ?
หิวแล้วๆ เดี๋ยวไปดูสิ มีอะไรให้เด็กจิ๋วหม่ำได้บ้าง
หยิบให้เด็กจิ๋วอย่างละชิ้นเลย
โกโก้ปั่นของปะป๊า กาแฟเย็นของแม่
สเต๊กเนื้อ ปะป๊าบอกว่าอร่อย ถ้าจำไม่ผิด ปะป๊าหม่ำไป 3
Eggs Benedict ขนมปังด้านล่างเหนียวไปหน่อยค่ะ
เด็กจิ๋วไม่ยอมนั่งกินดีๆที่โต๊ะ ไปนั่งหม่ำที่ริมสระว่ายน้ำ
ดูทำหน้าสิ นี่แหละโฉมหน้าอันร้ายกาจของเด็กจิ๋ว
แม่มาลากกลับไปที่โต๊ะก็ไม่ยอม จะเล่นอยู่ตรงนี้
เล่นใบไม้อยู่ตรงนี้นานมาก
ขณะที่เรานั่งคุยกันว่าวันนี้จะไปเที่ยวที่ไหนดี
ก็มีชาวต่างชาติคนนึง เป็นคุณพ่อลูกอ่อน อุ้มลูกสาววัย 6 เดือนมาด้วย เดินมาคุยกับเรา
แล้วก็แนะนำสถานที่เที่ยวต่างๆบนเกาะสมุยให้เรา เค้าเป็นชาวดัทช์ รีไทร์แล้วมาอยู่เมืองไทยนานแล้ว
ตลกดี เป็นคนไทย แต่ต้องให้ฝรั่งมาแนะนำที่เที่ยวในเมืองไทย
ก่อนออกไปเที่ยวตามที่คุณพ่อลูกอ่อนชาวดัทช์แนะนำ เด็กจิ๋วก็ขอลงน้ำอีกรอบ
สนุกสนานตามเคย
ที่ X2 นี่เค้ามีป้ายเขียนไว้ว่าถ้าอยากให้แม่บ้านมาทำห้องให้ ต้องแจ้งที่ front เอง
เพราะแม่บ้านจะไม่เค้ามาในวิลล่า เพื่อความเป็นส่วนตัวของลูกค้า
ก่อนเราจะออกไปเที่ยว ก็เลยแวะบอกที่ front ให้มาทำห้องให้หน่อยค่ะ
ที่แรกที่ไปคือ Aquarium แต่ไปมองๆ แล้วไม่ได้เข้าไป 
สภาพภายนอกดูไม่ค่อยหน้าเข้า บวกกับราคาที่เราคิดว่าแพงไป เลยไปสวนผีเสื้อดีกว่า
ที่สวนผีเสื้อนี่แม่กับปะป๊าเคยมาเมื่อนานมากมาแล้ว มาคราวนี้รู้สึกว่าผีเสื้อน้อยกว่าเมื่อก่อนมาก
แถมแม่ยังรู้สึกทรมานมากๆ เพราะต้องอุ้มเด็กจิ๋วเดินขึ้นเขา (ในนั้นจะเป็นเขาย่อมๆน่ะค่ะ เดินขึ้นเรื่อยๆ)
อากาศก็ร้อนมาก แม่เกือบจะเป็นลม อยู่แป๊บเดียวไม่ไหว ไปที่อื่นต่อดีกว่า
แป๊บเดียวฝนก็ตกลงมาแรงมาก เหมือนกับมีพายุ ลมแรงสุดๆ
เราจะไปขึ้นจุดชมวิวกัน ก็เลยอด 
ขับผ่านร้านนี้ ดูน่าสนใจ ก็เลยแวะกินข้าว + หลบฝนกันที่นี่
จานนี้เป็นไข่เจียวปู กับต้มยำกุ้ง ไม่ผิดหวังเลย รสดีทีเดียว
หอยเชลล์ย่าง กับปลาหมึกทอดราดน้ำปลา อร่อยดี
ร้านนี้ชื่อว่าร้านท่าเรือสมุย วิวสวยมาก เพราะเหมือนตั้งอยู่ตรงหน้าผา เห็นทะเลกว้างไกล
ก่อนกลับเข้ารีสอร์ท เราพาเด็กจิ๋วไปแวะดูโชว์ลิงที่ใกล้ๆรีสอร์ท
เป็นสวนมะพร้าวใกล้ๆ ที่เรากว่าจะเข้ามาถูกได้ก็เลยไปมาหลายรอบ เพราะไม่มีป้ายบอกเลย
ลิงตัวนี้โชว์ขึ้นมะพร้าวและเก็บมะพร้าวให้เราดู 2-3 ลูก
ลิงตัวนี้เด็กกว่า มีหน้าที่ถ่ายรูปกับนักท่องเที่ยว
เวลาจะถ่ายรูป เจ้าของเค้าก็จะเอาลูกมะพร้าวอ่อนๆ ให้ลิงกินเล่น
เวลาลิงกินขนมเพลินๆ จะได้อยู่นิ่งๆ เกาะไหล่นักท่องเที่ยวถ่ายรูปได้
แนวทางนี้เหมือนกับที่เราทำกับเด็กจิ๋วเลย เวลาจะให้เด็กจิ๋วอยู่นิ่งๆ ก็มักจะให้ขนมกิน
ทั้งปะป๊าและแม่ไม่มีใครกล้าให้ลิงเกาะไหล่ถ่ายรูป 
ขอถ่ายอยู่ห่างๆละกันนะ
นั่งกินลูกมะพร้าวอ่อนๆ เพลินเชียว
พอเรากลับมาที่พัก ปรากฎว่าแม่บ้านยังไม่มาทำห้องให้ 
แจ้ง front ไปอีกรอบ แม่บ้านก็พากันมาทำห้องเต็มไปหมด 
ก็เลยต้องออกมาเดินเล่นรอบๆรีสอร์ท มีเปตองให้เล่นด้วย 
แต่ลูกมันเขรอะไปหน่อย แม่ไม่กล้าจับ ให้ปะป๊าเล่นไปคนเดียว
ไปเดินเล่นชายหาด เจอชาวบ้านมาหาหอยเสียบกัน
เด็กจิ๋วเหมือนอยากไปเล่นกับพี่ แต่ก็กลัวๆกล้าๆ
ที่ชายหาดมีแก้งค์หมาวิ่งอยู่หลายตัว เหมือนจะมีหมา 2 แก้งค์วิ่งไล่กัดกันอยู่
แม่หวาดเสียว เลยชวนกลับมานั่งเล่นที่รีสอร์ทดีกว่า เลยมานั่งกินคุ้กกี้ที่ริมสระว่ายน้ำ
นั่งกินซักพักก็มีแขก (จริงๆ) ห้องอื่นมาว่ายน้ำกัน
เด็กจิ๋วเห็นแล้วก็อยากลงน้ำบ้าง มานั่งมองตาละห้อยเลย
พอแม่บ้านทำห้องเสร็จ กลับไปห้อง เด็กจิ๋วก็ได้ลงน้ำอีกรอบ
เช้าที่สอง ปะป๊าก็ยังไม่ละความพยายาม ตื่นมาถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้นอีก
คราวนี้ก็เหมือนเดิม ฟ้าปิด
เมฆเต็มฟ้าเลย
ปะป๊าถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นไม่ได้ เลยหันมาถ่ายร้านอาหาร 4k แทน
เช้าตรู่มาก พนักงานเพิ่งเริ่มตั้งโต๊ะไลน์บุฟเฟต์อาหารเช้า
คิดภาพว่าถ้าฟ้าเปิด พระอาทิตย์ขึ้นสวยๆ ตรงนี้คงวิวงามมาก
เช้ามืดอย่างนี้ น้ำทะเลลงไปเยอะมาก เหมือนทะเลอยู่ไกล๊ไกล
อย่างที่บอกว่าห้อง 4k มีไม่กี่โต๊ะ แต่ละโต๊ะน่านั่ง วิวงามทั้งนั้น
สว่างแล้วปะป๊าก็เดินกลับมารับแม่กับเด็กจิ๋วไปกินอาหารเช้ากัน
วันนี้เราปิดน้ำตกที่สระว่ายน้ำแล้ว ค้นพบโดยบังเอิญว่าสวิทซ์มันอยู่ตรงไหน
น่าเสียดายที่ช่วงที่เราไป มีฝนตกอยู่เรื่อยๆ เลยไม่มีโอกาสออกมานั่งเล่นแถวนี้เลย
พอฝนหยุดเบาะก็เปียกนั่งไม่ได้ พอเริ่มจะแห้ง ฝนก็ตกลงมาใหม่
เบาะของเก้าอี้ตัวนี้ มันไม่น่าใช่เป็นของเก้าอี้ตัวนี้แน่เลย ดูมันไม่พอดี
หรือว่ามันเป็นดีไซน์ แล้วเราดูไม่ออกหว่า
เช้านี้เริ่มด้วยแพนเค้ก
นั่งสงบนิ่งกินได้ไม่นานก็ขอไปวิ่งเล่น
แม่กับปะป๊าก็ต้องผลัดกันกิน ผลัดกันไปไล่จับเด็กจิ๋วตามเคย
เด็กๆนี่วิ่งไม่รู้จัดเหน็ดเหนื่อยจริงๆ แม่เหนื่อยแล้ววว
ไปเจอลูกบอลของใครไม่รู้วางไว้ริมสระ เด็กจิ๋วเลยขอยืมเล่นแป๊บนึงนะคะ
ชอบลูกบอลใบนี้มาก ถือไว้ไม่ปล่อยเลย
พอจะกลับห้อง แม่เอาไปวางคืนที่เดิม เด็กจิ๋วเสียใจร้องไห้ใหญ่
ตรงสระว่ายน้ำปลูกต้นไม้ทึบเป็นกำแพงบังตาได้ดีทีเดียว ดูสวยงามด้วย
แต่พื้นรอบๆสระเป็นไม้ที่ค่อนข้างผุแล้ว บางจุดอาจมีเสี้ยนหรือตะปู ต้องระวังนิดนึง
แวะถ่ายรูปดอกบัวดินอีกละ
ชอบมากๆ กำลังบานสะพรั่งสวยทีเดียว
อันนี้เป็นหน้าห้องคนอื่น ก่อนถึงห้องเรา หน้าห้องเราเป็นต้นไรไม่รู้ ไม่มีดอกเลย
กลับมาห้อง เด็กจิ๋วก็ขอลงน้ำอีกรอบ ก่อนเก็บของกลับบ้าน
งวดนี้เด็กจิ๋วลงน้ำเยอะมาก เล่นน้ำจนหนำใจไปเลย
จบทริปดูลิงที่สมุยของเด็กจิ๋วแล้วค่ะ แล้วก็หมดทริปที่ดองๆรูปเอาไว้ของเด็กจิ๋วแล้วด้วย
ทริปต่อไปจะเป็นที่ไหน ก็ยังไม่รู้เลยค่ะ แต่งานท่องเที่ยวที่ผ่านมา แม่ไปซื้อ voucher มาหลายที่เหมือนกัน
คงจะมีรีวิวเด็กจิ๋วให้ดูกันอีกเรื่อยๆหลายอันเลยค่ะ
เด็กจิ๋วบ้ายบายไปก่อนนะคะ แล้วเจอกันใหม่ค่ะ