วันเสาร์ที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เด็กจิ๋ว@Baby Genius

เช้าวันเสาร์ที่ Baby Genius ระหว่าง ที่คุงแม่กำลังสอบถามรายละเอียดเรื่องการเรียนอยู่ เด็กจิ๋วไปสำรวจห้องเรียนมาแล้วชอบมาก มากดดันคุงแม่ "ขอเข้านี่หน่อยได้ไม๊ จะเข้าไปเรียน จะเข้าไปเรียน" โห อะไรจะรักเรียนขนาดนี้ ว่าแล้วก็สมัคให้เรียบร้อย แรกเข้า ๔,๕๐๐ บวดค่าเรียน ๙,๕๐๐ บาท สิบครั้ง จะมาเมื่อไหร่ก็ได้ กะว่าจะมาเช้าวันธรรมดา

วันนี้เค้าให้เรียนได้ ฟรีครั้งหนึ่ง พอลงทะเบียนเสร็จ เด็กจิ๋วกับปะป๊าก็รีบวิ่งเข้าห้องเรียนทันที ในห้องเรียน เค้าไม่ยอมให้ถ่ายรูปถ่ายวีดีโอ ปะป๊าพยายามขอคุณครูแล้วแต่ไม่สำเร็จ

ชั้น เรียนนี้สำหรับเด็กสองขวบถึงสามขวบ วันธรรมดาเรียนวันละ ๒.๕ ชั่วโมง ถ้าเสาร์อาทิตย์จะแค่ ๒ ชั่วโมง เราจะมาวันไหนก็ได้ตามตารางเรียน ก็มีทุกวันยกเว้นวันจันทร์ แต่ละวันก็จะสอนกิจกรรมต่างๆเปลียนไปทุกวัน แต่ปะป๊าคิดว่ามันก็คงซ้ำไปซ้ำมาแหล่ะ จะเปลี่ยนยังไงได้ทุกวัน

วันนี้ มีเด็กเรียนอยู่ประมาณ ๑๐ คน เข้าไปถึงก็เจอรุ่นพี่นั่งเก้าอี้ล้อมวงเรียนตัวหนังสือภาษาอังกฤษอยู่ ปะป๊าจับเด็กจิ๋วไปวางบนเก้าอี้ แต่เด็กจิ๋วกลัว ปีนกลับมากอดคอปะป๊าไว้ สักพักก็ไม่เรียนแล้ว วิ่งไปเล่นของเล่นในห้อง เป็นพวกสไลดเดอร์ เบาะต่างระดับ แล้วก็อุโมงมุด โชคดีที่คุณครูเตือนไว้ก่อนเข้าเรียนแล้วว่า เด็กที่เข้ามาใหม่ๆอาจจะไม่สนใจเรียน ไปวิ่งเล่นบ้าง ถือว่าเป็นเรื่องปกติ ไม่งั้นปะป๊าคงเสียดายตังแย่ จ่ายตั้งแพงให้เด็กจิ๋วมาวิ่งเล่น

คุณ ครูสอนภาษาอังกฤษปั๊บเดียวเอง ก็เปลี่ยนมาร้องเพลงแล้วทำท่าประกอบ ถึงตอนนี้ เด็กทุกคนยืนขึ้นล้อมวง เด็กจิ๋วก็รู้สำนึก กลับเข้ามาร่วมวงแล้ว เด็กที่เข้าเรียนทุกคนจะให้มีผู้ปกครองเข้ามาด้วยหนึ่งคน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นคุณแม่หมดเลย ว่าแล้วคุณครูก็ร้องเพลงพร้อมกับทำท่าทางเดินเป็ด เด็กๆกับคุณแม่ก็ทำท่าทางตามกันใหญ่ แล้วปะป๊าล่ะ จะให้ปะป๊าทำด้วยเหรอ ถ้าอยู่ที่บ้านทำหนักกว่านี้ก็ไม่เป็นไร แต่ออกนอกสถานที่แล้วไม่ไหวนะ ปะป๊าเลยยืนเฉยๆให้เด็กจิ๋วเล่นเอง โชคดีมีคุณครูเข้ามาช่วยประกบเด็กจิ๋วให้ คงเพราะว่าเห็นว่าเป็นเด็กใหม่ หรือไม่ก็คิดว่าปะป๊ามันไม่ได้เรื่อง

เดี๋ยวเดียวก็เปลี่ยนกิจกรรม อีกแล้ว เป็นต่อรูปบ้าง ต่อจิ๊กซอบ้าง คือเข้ามาปั๊บเดียวเปลี่ยนกิจกรรมเร็วมาก คุณครูใหญ่มาบอกปะป๊าทีหลังว่า แบบนี้เรียกว่า Active Learning เพราะเวลาของเด็กจิ๋วจะเร็วกว่าผู้ใหญ่เท่าตัว เด็กต้องนอนกลางวัน ฉะนั้นครึ่งวันของเด็กก็เหมือนกับหนึ่งวัน อะไรรอบๆตัวเด็กมันก็จะเร็วขึ้นเป็นสองเท่า ถ้าเด็กสนใจเล่นของเล่นอะไรได้นาน ๑๕ นาที ก็เท่ากับผู้ใหญ่สนใจทำอะไรครึ่งชั่วโมง ซึ่งเป็นระยะเวลาที่กำลังพอดี ไม่ควรบังคับให้เด็กทำอะไรนานๆเกิน ๑๕ นาทีเพราะจะเป็นอันตรายต่อเด็ก คือเด็กจะเริ่มต่อต้าน และไม่ยอมทำตามอีกเลยในครั้งต่อๆไป แต่ถ้าเด็กเค้าชอบเองก็ปล่อยเค้าได้ แบบนี้เรียกว่า Child center คือสังเกตว่าตัวเด็กชอบอะไร เราก็ให้เค้าทำอย่างนั้น จะทำได้ดีและมีความสุข อย่าบังคับ แล้วถ้าจะให้ทำอะไรก็ต้องใช้วิธีหลอก อย่างเช่นจะให้ระบายสี อย่าสั่งว่ามาระบายสี ให้หลอกว่า อุ๊ยตัวในรูปไม่มีสีเลย มาช่วยกันใส่สีให้หน่อย อะไรประมาณนี้

ของเล่นต่างๆที่คุณครูจัดมาให้เด็กเล่นก็ จะคล้ายๆกับที่เด็กจิ๋วมีอยู่ที่บ้านนะ แต่ที่นี่จะเยอะกว่า หลากหลายมากกว่า และที่สำคัญคุณครูนำเล่นแล้วมันมีพลังมากกว่าเราเล่นกับเด็กจิ๋วที่บ้าน มีเพื่อนๆด้วยแหล่ะ คือทุกคนทำเด็กจิ๋วก็ทำตามบ้าง

คุณครูที่นำสอน เป็นชาวฟิลิปิน ตอนแรกที่เข้าห้องเรียนมาก็ตกใจ คือทั้งครูทั้งนักเรียนจะพูดเป็นภาษาอังกฤษตลอดเวลา แล้วเด็กจิ๋วล่ะ ไม่อินเตอร์กับเค้าเลย มาถึงงงเลย เวลาคุณครูส่งของให้ก็สอนว่า say thank you เด็กจิ๋วเงียบ ยกมือไหว้แทน คุณครูไม่ยอมบอก say thank you หลายๆทีเข้า เด็กจิ๋วก็บอกว่า "thank you" เก่งจริงแฮ่ะ คุณครูบอกว่าเด็กเรียนรู้ได้ ๔ ภาษา ไม่ต้องตกใจที่ครั้งแรกยังงงๆ เดี๋ยวครั้งต่อๆไปก็สบายแล้ว

คลา สที่เด็กจิ๋วเข้าไปลองครั้งแรกนี้ เริ่ม ๑๑ โมง เรียนไปชั่วโมงหนึ่งได้ประมาณ ๔-๕ กิจกรรม ตรงกับที่ครูใหญ่พูดเลยว่าแต่ละกิจกรรมไม่ควรเกิน ๑๕ นาที พอเที่ยงก็ออกมากินข้าวกลางวันกัน อันนี้เป็นกิจกรรมที่เด็กจิ๋วทำได้ดีที่สุดในวันนี้ เพื่อนๆบางคนไม่ยอมกินข้าว แต่เด็กจิ๋วมาวันแรกก็ซัดเข้าไปสามจาน เติมแล้วเติม จนเวลาหมดแล้ว เพื่อนทุกคนหายไปจากโต๊ะอาหารแล้ว เหลือแต่เด็กจิ๋วคนเดียว จนคุณครูใหญ่ทนไม่ไหว เดินมาบอกว่า หมดเวลาแล้ว ให้เข้าห้องเรียนได้แล้ว เด็กจิ๋วก็เชื่อฟังดีมาก เลิกกินแล้ววิ่งเข้าห้องไปทันที อาหารวันนี้คือข้าวมันไก่ กับน้ำซุป กินเสร็จก็เข้าห้องเรียนต่ออีกชั่วโมงหนึ่ง

ครึ่งหลังนี่ลองให้คุณ แม่เข้าไปดูบ้าง ทีแรกปะป๊าก็อยากเข้าไปเรียนกับเด็กจิ๋วนะ แต่เอาเข้าจริงแล้วมันเขินๆไงไม่รู้ แล้วอยู่ในห้องก็ต้องเรียกเด็กจิ๋วว่า น้องพริม น้องพริม มันกระดากปาก

เริ่มด้วยการเล่นดินน้ำมัน เป็นครั้งแรกของเด็กจิ๋วเลย คุณแม่บอกว่าก็ทำได้ดีนะ ต่อด้วยทำหน้ากากแมว คุณครูตัดกระดาษมาแล้วให็เด็กๆระบายสี ติดหู เสร็จออกมาเป็นหน้ากากใส่เล่นกันสนุกสนาน เป็นผลงานชิ้นแรกของลูบรักเลย ต้องเก็บไว้อย่างดี

แล้วก็มีสอนวาดรูป สอนร้องเพลงพร้อมกับทำท่าประกอบ แล้วมีอันหนึ่งที่เด็กจิ๋วสนุกมากคือให้เด็กทุกคนจับผ้าผืนใหญ่ไว้แล้วสะบัด พร้อมกัน อันนี้ปะป๊าจำกลับมาเล่นสะบัดผ้าห่มกับเด็กจิ๋วด้วย

ครู ใหญ่กับปะป๊ายืนเกาะกระจกดูเด็กจิ๋วเข้าเรียนอยู่หน้าห้อง คุณครูบอกว่า เด็กจิ๋วใช้ได้เลยนะ ครั้งแรกก็ทำได้ดีเลย แสดงว่าฝึกมาดีแล้ว การใช้กล้ามเนื้อมือทำได้ดี มีความร่าเริง เป็นตัวของตัวเอง กล้าแสดงออก ชมใหญ่เลย แต่ปะป๊าไม่เชื่อหลอกนะ ที่ชมเพราะเราจ่ายตังให้เค้านี่ จะหลอกให้เราดีใจแล้วเรียนเยอะๆหรือเปล่า แต่เด็กจิ๋วก็ทำได้ดีมากจริงๆนะ ไม่มีเกเร มีแค่ตอนแรกๆที่เตลิดไปนิดหน่อย แต่ส่วนใหญ่ก็ร่วมกิจกรรมได้ดี ให้ทำอะไรก็ทำได้ แล้วที่สำคัญคือเด็กจิ๋วชอบมาก ตอนเลิกเรียนออกจากห้องกันมาแล้ว ยังวิ่งกลับเข้าห้องอีก อยากเรียนต่อ ปะป๊าถามว่าพรุ่งนี้อยากไปว่ายน้ำหรืออยากมาเรียนอีก เด็กจิ๋วตอบว่า "ไม่ว่ายน้ำ จะมาโรงเรียน"

สรุปแล้วปะป๊าว่าก็ดีนะ มาเรียนที่นี่คงดีกว่าไม่ได้เรียน แต่ก็คงไม่จำเป็นขนาดต้องพยายามหรือต้องเรียนเยอะๆ เอาอาทิตย์ละครั้งก็พอแล้ว มาเรียนได้เจอเพื่อนๆ ได้เจอคุณครู ถ้าอยู่บ้านเราก็เล่นกันแต่ไฟระเบิดทั้งวันเลย ไฟระเบิดอ่ะเล่นไม่เบื่อจริง แต่ไม่รู้ว่ามันจะได้พัฒนาการเรื่องอะไรนะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น