๒ ขวบ + ๑๕๕ วัน...ศุกร์ ๑ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เมื่อคืนกว่าจะหลับก็เที่ยงคืน เป็นเพราะว่าตอนกลางวันนอนบ่ายสาม ที่จริงเด็กจิ๋วง่วงจัด
ตั้งแต่เที่ยงแล้ว แต่อี๊ป้อมดันพาไปอาบน้ำเล่นเลยตาสว่างเลย มานอนเอาบ่ายสามตื่นสี่โมง
ครึ่ง เวลาตอนนี้เลยปรับเป็นแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว เช้านี้ก็ตื่นสาย เก้าโมงครึ่งยังไม่ตื่น ต้อง
อุ้มลงมาออฟฟิตทั้งๆชุดนอน
...วันนี้เด็กจิ๋วเริ่มเป็นหวัดแล้ว มีน้ำมูก เสมหะ ไอนิดหน่อย หรือว่าติดมาจากเพื่อนที่โรงเรียน
จริงๆด้วย มีแต่คนบอกว่าพอไปโรงเรียนแล้วจะป่วยเรื้อรังมาก เพราะติดไปมาระหว่างเพื่อน
...วันนี้เด็กจิ๋วได้ของเล่นกล่องใหญ่อีกแล้วนะ มีชุดคุณหมอ อันนี้ถูกใจมาก แกะมาเล่นใหญ่
เลย ขนาดไม่มีอุปกรณ์ก็ชอบเล่นผ่าตัดกันทุกวันอยู่แล้ว แล้วก็มีชุดทำดินน้ำมันไอติม อันนี้
เก็บไว้ก่อน คุณครูบอกว่าให้เล่นของเล่นทีละอย่าง อีกอันหนึ่งกล่องใหญ่สุดเลย เป็นรางรถ
ของ tomy เอามาเล่นกับรถเหล็กที่ซื้อมาคราวก่อน
...เด็กจิ๋วต้องกินยาแล้วนะเพราะเป็นเยอะเหมือนกัน ปะป๊าบอกคุงแม่ว่าไหนๆต้องกินยาแล้ว
เราใช้โอกาสนี้หลอกเด็กจิ๋วดีกว่า ให้กินตอนดื้อ คือปกติเวลาดื้อก็จะขู่กินยา เมื่อก่อนได้ผล
แต่หลังๆเริ่มรู้ทัน คราวนี้ดื้อแล้วโดนกินยาจริงจะได้เชื่อ ตกลงว่าเอาตอนไหนดี เริ่มจากตอน
กำจัดเอเลี่ยนก่อนเลย อันนี้ดื้อทุกวันการันตีได้ ว่าแล้วก็เรียกเด็กจิ๋วมา เด็กจิ๋ว จำกัดเอเลียน
เร็ว เด็กจิ๋วยืนนิ่งไม่ยอมอ้าปาก เห็นไม๊ จริงๆด้วย เราเลยบอกว่า เด็กจิ๋ว! ถ้าไม่ยอมต้องโดน
กินยานะ เด็กจิ๋วอ้าปากทันที อ้าาาา ยอมให้จำกัดเอเลี่ยนเฉยเลย เอ้ย รู้ได้ไงเนี่ยะ ว่าแล้วก็
เรียกคุงแม่มาประชุมลับกันด่วน เด็กจิ๋วเดินตามมา ถามว่า "ประชุมกันทำไมอ่ะ ?" ตกลงรอ
ไปก่อน เดี๋ยวก็ต้องมีดื้ออยู่แล้ว ไม่ตอนอาบน้ำก็ต้องตอนจับแต่งตัว ทุกวันกว่าจะจับแต่งตัว
ได้ เลือดตาแทบกระเด็น พออาบน้ำกัน เด็กจิ๋วเล่นไปเล่นมาก็เริ่มจะดื้อแล้ว แกล้งปิดก๊อกน้ำ
พอเราเปิด ก็ปิดอีก ปะป๊าเลยบอกว่า เด็กจิ๋ว!ถ้าไม่เปิดต้องโดนกินยานะ เด็กจิ๋วรีบเปิดก๊อกทัน
ที เปิดเสร็จแล้วหดมือกลับมา ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ฮามาก พออาบน้ำเสร็จ คุงแม่พาเข้าห้องแต่ง
ตัว ส่วนปะป๊าก็อาบน้ำต่อ ปกติจะต้องได้ยินเสียงคุงแม่โวยวายดังลั่นออกมา ...แม่เบื่อแล้วนะ
แม่ไม่ไหวแล้วนะ วันนี้ ทำไม เงียบมาก ปะป๊าเปิดประตูห้องนอนเข้าไปดู เห็นเด็กจิ๋วยืนนิ่งให้
คุงแม่จัดการแต่งตัวให้ บ้าไปแล้วเด็กจิ๋ว แต่สุดท้ายก็ไม่รอด ตอนจะนอนเริ่มงอแงเขวี้ยงหมี
หมี แล้วตีปะป๊าด้วย เลยต้องโดนกินยาจริงๆ กินเสร็จอ้วกออกมาเลอะเทอะอีก
๒ ขวบ + ๑๕๖ วัน...เสาร์ ๒ มิถุนายน ๒๕๕๕
...ที่จริงวันนี้กะว่าจะพาเด็กจิ๋วไปโรงเรียนอีกนะ แต่ป่วยซะก่อนเลยอดเลย อาการเริ่มตัวอุ่นๆ
แล้วด้วย วันนี้โดนกินยาไปทีหนึ่งเพราะดื้อมาก ตอนอยู่ในห้องครัวอาละวาดเขวี้ยงปาข้าวของ
เลยโดนจับกินยาไป
...ที่โรงเรียนบอกว่ากิจกรรมที่เด็กทุกคนชื่นชอบคือตักน้ำใส่แก้ว ซึ่งอันนี้เล่นกันประจำ กับอีก
อย่างหนึ่งคือตักข้าวสาร อันนี้ไม่กล้า เด็กจิ๋วต้องสาดเต็มบ้านแน่ๆแล้วจะตามเก็บยังไง วันนี้คุง
แม่เลยเอากระดุมให้เล่นแทน เป็นกระดุมลายดอกไม้ มีอยู่ประมาณสี่สิบเม็ดได้ ให้เล่นใช้ช้อน
ตักเข้าตักออกใส่ถ้วยเล็กๆ เล่นเพลินจริงๆ เล่นได้เองอยู่นาน เป็นวิธีหลอกให้เด็กจิ๋วเล่นอยู่กับ
ที่ซึ่งได้ผลพอควร ไม่งั้นเด็กจิ๋วจะบ้าคลั่งปีนป่ายหาของกินตลอดเวลา
...วันนี้พี่สาล้างบ่อปลา เด็กจิ๋วสนใจมาก จะไปยืนดูพี่สาทำตลอดเวลา ปัญหาคือตรงบ่อปลามัน
ร้อนอ่ะ เราพาไปสักพักก็ไม่ไหว ขอกลับเข้าห้องแอร์ แต่เด็กจิ๋วไม่สนนี่ ตัวก็ป่วยอยู่ด้วย ไปยืน
ดูจนเหงื่อออกเต็มหัว ร้องจะขอลงไปในบ่อแบบพี่สาด้วย คงอิจฉาพี่สามากละสิที่ได้เล่นบ่อปลา
เราไว้หนูโตแล้วปะป๊าใช้หนูล้างแทนก็ได้
...ชุด highway ของ tomy ใช้การได้ดีมากจริงๆ เด็กจิ๋วชอบมาก ปะป๊าก็ชอบ พี่โฮไอยิ่งชอบ
ใหญ่ ตอนเย็นพี่โฮไอขึ้นมาเล่นด้วย มีการแย่งชิงทะเลากันเล็กน้อย
๒ ขวบ + ๑๕๗ วัน...อาทิตย์ ๓ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เสียดายหยุดยาวสามวันนี้เด็กจิ๋วไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย วันนี้น้ำมูกน้อยลงนะ คงเป็นเพราะกิน
ยาไปเมื่อวานนี้ คุงแม่บอกว่ายาลดน้ำมูกตัวนี้กินแล้วดื้อ มิน่าละ เมื่อคืนเด็กจิ๋วหลับไปแล้วก็ลุก
ขึ้นมางอแงโวยวาย ต้องให้ปะป๊าอุ้มหลับ วางก็ไม่ได้ ต้องอุ้มอยู่นาน พอหลับสนิทแล้วถึงค่อยๆ
นอนลงไปด้วยกัน แล้วค่อยๆกระแซะตัวออกมา ว่าแล้วก็นึกถึงสมัยตอนเล็กกว่านี้ที่ต้องอุ้มนอน
ทุกวัน ถ้าตอนนี้ต้องอุ้มแบบนั้น ตายแน่ๆ เพราะเด็กจิ๋วตัวหนักมากแล้ว อุ้มซะปวดตัวไปหมด
...ตอนเช้าไจโรบุกเข้าห้องมา ตกใจเลย วันนี้วันอาทิตย์ต้องอยู่บ้านลัดดารมย์ แต่บังเอิญต้องมา
รับเจ๊น่าเข้าค่ายที่โรงเรียน เลยแวะมาเล่นกับเด็กจิ๋ว เฮียโรมาถึงก็นั่งเล่นรถ tomy ทันที ชอบอีก
เหมือนกัน แย่งกับเด็กจิ๋ว มีงอนไปหลายรอบ ตัวเองมาเล่นของเด็กจิ๋วแท้ๆ แต่ไม่ยอมให้เด็กจิ๋ว
จับรถ ยิ่งห้าม เด็กจิ๋วก็ยิ่งจับใหญ่เลย ชอบแกล้งเฮียโร สองคนนี้งอนเก่งด้วยกันทั้งคู่ มีแบบงอน
พร้อมกันด้วยนะ ต่างคนต่างวิ่งเข้ามุมไป แล้วใครจะง้อใครละเนี่ยะ ปะป๊าต้องบอกว่าให้วิ่งมาเจอ
กันครึ่งทางแล้วง้อพร้อมกัน
...อากงอาม่ากับอี๊ไก่มาหาเด็กจิ๋ว แต่มาช้าไปหน่อย มาถึงทุ่มหนึ่ง เด็กจิ๋วเพิ่มหลับไปไม่กี่นาที
เอง มาเก้อเลย แต่พอดีต้องมาทำงานที่กรุงเทพฯอยู่แล้ว แค่แวะมาหาเฉยๆ
๒ ขวบ + ๑๕๘ วัน...จันทร์ ๔ มิถุนายน ๒๕๕๕
...วันนี้ไม่ได้ให้เด็กจิ๋วกินยา เพราะเป็นเด็กดีมากไม่ดื้อเลย มีดื้อบ้างแต่พอขู่ว่าจะให้กินยาก็
ยอมหายดื้อแต่โดยดี มีบ้างบางทีที่ขู่แล้วไม่เชื่อ ต้องไปหยิบไซลิ้งค์ยามาให้เห็นกับตาถึง
จะยอม
...เจ๊นินเจ๊แนนมาหา เล่นรถ tomy กันอีกแล้ว เด็กจิ๋วอ่ะ พี่ๆมาเล่นทีไร หนูก็แกล้งเค้าทุกที
เอาแก้มไปวางบนรางให้รถวิ่งมาชน บางทีก็เอามือยัดเข้าไปในอุโมงค์ขวางทางรถเหมือน
กัน พี่ๆก็โวยวายโกรธเด็กจิ๋วว่ามาแกล้งทำไม เด็กจิ๋วยิ่งสนุกแกล้งไม่เลิก
...พอเจ๊นิวเจ๊แนนกลับบ้านไป โฮไอก็มาบ้าง เอาหน้ากากมดเอ็กซ์กับสไปเดอร์แมนมาเล่น
กับเด็กจิ๋ว พอพี่โฮไอลงไปนอน ไจโรกับจาน่าก็มาอีก เอาเยลลี่มาให้ ทำเองจากลัดดารมย์
มีสั่งด้วยว่าให้เอาไปกินที่ข้างล่างตอนเย็นพรุ่งนี้ จะได้กินพร้อมกัน
...เราชอบเอาผ้าห่มผื่นเล็กๆของเด็กจิ๋วมาแกล้ง ผูกเป็นซุปเปอร์แมนบ้าง นุ่งเป็นผ้าถุงบ้าง
บางทีก็ทำหนูน้อยหมวกแดง เด็กจิ๋วชอบเล่นมากเลย
๒ ขวบ + ๑๕๙ วัน...อังคาร ๕ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เมื่อคืนตอนตีสองครึ่ง เด็กจิ๋วลุกขึ้นมายืนเกาะข้างที่นอนคุงแม่ "คุงแม่ขอกินนมหน่อย" คุง
แม่ก็ไม่ให้ เพราะเลิกนมมื้อดึกมานานแล้ว ที่ผ่านมาก็มีบ้างแบบละเมอๆขอกินนมตอนดึกแต่
ส่วนใหญ่จะออกแนวโวยวาย หลับหูหลับตางอแง เราก็ใจแข็งไม่ยอมให้ แต่เมื่อคืนนี้พอเรา
บอกว่าไม่ให้กิน เด็กจิ๋วเสียใจมาก ลงไปนอนร้องไห้สะอื้นจนคุงแม่ใจอ่อนต้องยอมให้กิน
...Play Doh ที่คุงแม่สั่งซื้อทางเว็ปไป พอเอามาเปิดเล่นแล้วคุงแม่บอกว่ามันไม่หอมเหมือน
ของที่โรงเรียน อันนั้นเป็นของแท้ อันนี้เป็นของจีนโง่ๆ ไม่รู้ว่าจะประหยัดไปทำไมนิดหน่อย
อันนี้มันมีพิษหรือเปล่าก็ไม่รู้ กลิ่นเหม็นเปรี้ยวด้วย แต่เด็กจิ๋วก็เล่นไปหลายรอบแล้วล่ะ วันนี้
ก็เอาออกมาเล่น ปะป๊าทำเป็นเมืองสไลดเดอร์ คือปั้นเป็นเส้นแล้วใช้แท่งดินสอกดให้บุ๋มลง
ไปเป็นรางยาว แล้วปั้นเม็ดกลมๆมากลิ้ง มีทำอุโมงค์ ทำคนใส่หมวกแสนตลบ แบบนี้แหล่ะ
ที่ปะป๊าชอบเล่นมากตอนเป็นเด็ก เด็กจิ๋วก็ชอบนะ เอาลูกมากลิ้งแล้วก็ขำ ปะป๊าเรียกว่าดิน
น้ำมัน ไม่ได้เรียก play doh ส่วนเด็กจิ๋วเรียกว่า "น้ำมันดิน น้ำมันดิน"
...ปะป๊าถามเด็กจิ๋วว่าอยากไปโรงเรียนไม๊ เด็กจิ๋วบอกว่า "อยากไป" ปะป๊าถามต่อว่ามีเพื่อน
ชื่ออะไรบ้าง เด็กจิ๋วบอกว่า "ปีโป้...ใบชา "...เก่งมาก จำชื่อเพื่อนได้ด้วย เจอกันแค่สองครั้ง
เอง ปะป๊ายังจำไม่ได้เลย
๒ ขวบ + ๑๖๐ วัน...พุธ ๖ มิถุนายน ๒๕๕๕
...ที่ว่าต้องตื่นมาตอนเช้าเพื่อทำอาหารให้เด็กจิ๋ว ทำทุกวันก็คงไม่ไหว เปลี่ยนมาเป็นทำไว้
ตอนกลางคืนแล้วแช่ตู้เย็นกินวันรุ่งขึ้นดีกว่า เด็กจิ๋วมีปัญหากับปลาจริงๆ ถ้าตอนเล็กๆจะกิน
ปลาโดรี่ได้แต่ปลาอย่างอื่นเหมือนจะเหม็นคาวกินไม่ได้ แต่ตอนนี้ทำปลาโดรี่ให้กินก็ไม่กิน
ส่วนเนื้อสัตว์อื่นๆก็พอกินได้แต่ถ้าเหนียวนิดเดียวก็จะไม่กิน แต่ก็พูดยาก บางทีเอาหมูปิ้งให้
กิน แบบแข็งๆเลย ก็ดันกินได้ แล้วแต่ว่าเนื้อสัตว์นั้นไปอยู่ในอาหารอะไรมากกว่า แล้วอย่าง
หมูสับนี่ใส่ในไข่ยัดไส้ก็กินได้ แต่เอามาใส่ในข้าวผัด ก็ดันไม่กินอีก ที่กินได้ชัวร์ๆก็เป็นไก่กับ
กุ้ง
...คุงแม่บอกว่าจะให้เลิกขวดนมแล้ว ทุกวันนี้ตอนนอนกับตอนตื่นนอนต้องดูดนม พอระหว่าง
วันก็จะชอบนอนดูดน้ำ เวลาดูดน้ำนี่ดูดไปเรื่อยๆไม่หยุด หมดแล้วเติมหมดแล้วเติม กินไปที
หนึ่งเป็นลิตรเลย ที่ดูดน้ำเยอะนี่เข้าใจว่าคงไม่ได้อยากกินน้ำหรอก คือคงอยากดูดจุกนมมาก
กว่า ปะป๊าบอกว่าถ้าจะเลิกก็หักดิบเลย ลูกปะป๊าต้องทำได้อยู่แล้ว ว่าแล้วก็เริ่มตั้งแต่หัวค่ำ
ปกติจะนอนกลิ้งในห้องโฮมกันพร้อมกับนอนดูดน้ำไปด้วย แต่วันนี้ไม่ให้ดูด ใช้ดูดหลอดจาก
แก้วน้ำแทน เด็กจิ๋วงอแงนิดหน่อย แต่ก็ยอมดูดจากแก้วในที่สุด ต้องปรับตัวเล็กน้อย เพราะ
ปกติจะนอนดูด แต่ถ้าดูดจากแก้วแล้วต้องนั่งพิง เสร็จแล้วก็ต่อด้วยนม คราวนี้อาละวาดหนัก
เพิ่มขึ้นไปอีก คุงแม่เอานมเมจิเทให้แก้วแล้วใช้หลอดปักให้ดูด สุดท้ายก็ยอมกิน กินนมเมจิ
หนึ่ง 200 ml เท่ากับนมชงขวดหนึ่งพอดี เราใช้ความพยายามหลอกล่ออยู่นานเหมือนกันจน
ในที่สุดก็กินได้หมดขวด ต้องหลอกโดยให้พี่กบกับพี่ไก่ถือขวดแก้วให้
...ตอนจะพาเข้านอน ปกติก็ต้องดูดน้ำ พอไม่ให้ดูดก็อาละวาดอีกรอบ ปะป๊าอธิบายเหตุผลให้
เด็กจิ๋วฟังว่า ขวดนมมันเสีย ทิ้งไปหมดแล้ว เราไม่มีเงินซื้อใหม่ เพราะช่วงนี้บ้านเราขัดสนกัน
มาก ต้องใช้เงินในการพาเด็กจิ๋วไปเที่ยว เที่ยวบ่อยเหลือเกิน แล้วหนูยังอยากไปทะเลยอีก
ถ้าจะไปทะเลก็ต้องเก็บเงิน จะซื้อขวดนมใหม่ไม่ได้...เด็กจิ๋วได้ฟัง ก็ได้แต่งง? ปะป๊าพูดไรอ่ะ
ว่าแล้วก็ร้องไห้งอแงต่อ
๒ ขวบ + ๑๖๑ วัน...พฤหัส ๗ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เด็กจิ๋วตื่นมาเกือบแปดโมง ร้องขอกินนม ปกติจะกินแล้วหลับต่อได้อีกหน่อย พอไม่มีนมให้
ดูดเลยต้องตื่นกันหมดบ้านเลย จะเช้าเกินไปไม๊ ปะป๊าต้องพาไปเล่นห้องโฮม แล้วเอานมเมจิ
กินก็กินไปได้นิดเดียว ถ้าเป็นแบบนี้ทุกวัน ต้องผอมลงแน่ๆ สรุปแล้ววันแรกผ่านพ้นไปได้ดีนะ
มีอาละวาดงอแงแต่ไม่เยอะอย่างที่คิด เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็หักดิบเลิกดูการ์ตูนมาแล้ว
ทีหนึ่ง ก็ไม่เห็นมีอาการอะไรเลย พวกผู้ใหญ่นั่นแหล่ะ เป็นคนเปิดให้ดู คือเปิดตอนที่
จะหลอกล่อ ตอนกินข้าว ตอนทำผม พอไม่ให้ดูเด็กจิ๋วก็ไม่ได้ร้องขอ เวลานั่งรถเดี๋ยว
นี้ก็ไม่เปิดบาร์นีให้ดูแล้วด้วย ระยะทางใกล้ๆก็ยังไม่เป็นไร แต่ถ้าไปเชียงราย จะไหว
หรือเปล่ายังไม่แน่ใจ
...เมื่อวานอุตส่าห์ผัดมักโรนีไว้ให้ วันนี้เด็กจิ๋วดันไม่ยอมกิน ไม่รู้ว่าทำไม ปกติกินไม่ยั้ง อาจจะ
เบื่อ เพราะเมื่อวานปะป๊าเพิ่งบอกคุงแม่เองว่า เด็กจิ๋วกินไม่เบื่อเหรอ ปะป๊าเป็นคนทำยังเบื่อที่
จะทำเลย หรือถ้าไม่เบื่อก็เป็นเพราะเลิกขวดนมหรือเปล่า อาจจะอดอาหารประท้วง ที่จริงการ
เลิกนมเค้าว่ากันว่าเป็นเรื่องใหญ่นะ มีปัญหากันเยอะ อย่างเมื่อคืนของเด็กจิ๋วนี่ถือว่าเก่งมากๆ
แล้ว แต่ยังไงต้องรอดูหลายๆวันก่อน
๒ ขวบ + ๑๖๒ วัน...ศุกร์ ๘ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เมื่อวานตอนเย็นเด็กจิ๋วงอแงมาก อาละวาด กรี๊ดๆกลางออฟฟิต ปะป๊าต้องใช้แผนโหดแกล้ง
ทำเป็นโกรธอยู่หลายรอบ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะป่วยหรือลงแดงที่เลิกขวดนม ตอนมื้อดึกปะป๊าเอา
นม dutchmill เทใส่แก้วให้เด็กจิ๋วดูด ดูดปั๊บเดียวหมดแก้ว ต้องไปเติมอีกขวด แต่ขวดที่สอง
กินไม่หมดกินไปได้ ๗๐% นมขวดหนึ่งมีปริมาณเท่ากับนมชงขวดหนึ่ง ๗ ออนซ์ แบบนี้ก็เท่า
กับว่าเด็กจิ๋วกินนมไปเกือบสองขวดเลย ตอนแรกคิดว่าเลิกดูดขวดแล้วจะผอมลง ตอนนี้ไม่แน่
ใจแล้วล่ะ ที่กินได้เยอะก็อาจจะเป็นเพราะว่าพี่กบเป็นคนป้อน พี่กบคือหุ่นมือที่เพิ่งซื้อมาให้ใหม่
ตอนนี้มีพี่ไก่ กบ จรเข้ กวาง ตัวกบนี่ชอบมาก เมื่อคืนปะป๊าก็ต้องใส่หุ่นกบนี้เป็นชั่วโมงเลย ไม่
ว่าจะป้อนนม หยิบหมีหมีให้ หรือเล่นอะไรก็ตาม ต้องมาบังคับให้ปะป๊าใส่พี่กบไว้ตลอดเวลา มี
อีกอย่างหนึ่งที่อาจจะเป็นสาเหตุที่กินนมได้เยอะ คือนมตัวนี้เป็นตัวใหม่ dutchmill selection
เด็กจิ๋วเคยไปชิมที่ห้างแล้วชอบมาก ขอเติมสองแก้ว เหมือนจะอร่อยกว่าเมจิที่กินประจำ
...ตอนตีสองมีตื่นขึ้นมาโวยวาย "จะกินนมชม จะกินนมชมมมม" คุงแม่ต้องใจแข็งแกล้งทำเป็น
หลับ สักพักเด็กจิ๋วก็หลับต่อไปเอง ส่วนตอนเช้าเจ็ดโมงก็ตื่นขึ้นมาขอกินนมชม มีอาละวาดอยู่
พักหนึ่งแล้วก็หลับต่อไปอีกหน่อย ตื่นมาเก้าโมงกว่า ให้กินนมไปอีกครึ่งขวด สรุปแล้วสองวันที่
ผ่านมา การเลิกขวดนมยังเป็นไปได้ด้วยดี มีอาละวาดงอแงตามที่ควร
๒ ขวบ + ๑๖๓ วัน...เสาร์ ๙ มิถุนายน ๒๕๕๕
...วันนี้อาการหวัดเหมือนจะหายแล้วเลย ครั้งนี้ลองไม่กินยาดู คือกินไปแค่สองมื้อเอง ใช้เวลา
ในการหายอาทิตย์หนึ่ง ปกติกินยาตลอดก็หายอาทิตย์หนึ่งเหมือนกัน แบบนี้แล้วจะกินไปทำไม
คราวหลังถ้าเป็นหวัดอีกจะไม่ให้กินยาแล้ว ยกเว้นแต่จะเป็นไข้
...เด็กจิ๋วร้องจะไปเที่ยวทุกวันเลย ไม่ได้ไปไหนเป็นอาทิตย์แล้ว โรงเรียนก็ไม่ได้ไป วันนี้เลยจะ
พาเด็กจิ๋วไป Santorini ซะหน่อย แวะหาอากงอาม่าที่ราชบุรีก่อน พอไปถึงบ้านราชบุรี เราก็ใช้
แผนเดิมคือทิ้งเด็กจิ๋วไว้กับอาม่าแล้วปะป๊ากับคุงแม่จะไปกินข้าวกัน แต่วันนี้ไม่สำเร็จ เด็กจิ๋วไม่
ยอม คือรู้แล้วว่าจะต้องเจอมุขนี้ คราวก่อนก็รู้ทันทีหนึ่งแล้ว ต่อไปคงใช้แผนนี้ไม่ได้อีก ว่าแล้ว
ก็ต้องพากันไปกินข้าวด้วยกัน
...ออกจากร้านอาหารก็ขับรถมุ่งหน้าไป Santorini แต่ไปได้หน่อย ปะป๊าก็นึกขึ้นมาได้ว่าลืมเอา
กล้องถ่ายรูปมา ที่จริงแล้วที่จะไปเที่ยวเนี่ยะ ไม่ได้จะพาเด็กจิ๋วไปหรอก ปะป๊าอยากจะถ่ายรูปซะ
มากกว่า พอนึกได้ว่าไม่มีกล้อง เลยกลับรถทันที น่าสงสารเด็กจิ๋วนะ อดไปเที่ยวอีกแล้ว ตอนนั่ง
ในรถก็พูดตลอดเลยว่าจะไปเล่นม้าหมุน จะเล่นชิงช้าสวรรค์ อดหมดเลย
๒ ขวบ + ๑๖๔ วัน...อาทิตย์ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๕๕
...ตั้งแต่ไม่ให้ใช้ขวดดูดน้ำดูดนม ทำให้เด็กจิ๋วได้น้ำวันๆหนึ่งน้อยกว่าเดิมมาก แต่ว่าเมื่อก่อนนี่รู้
สึกว่าได้น้ำมากไปนะ ที่ฉี่ราดบ่อยมาก เปลี่ยนเป้อบ่อยมาก ตอนนี้ขาดน้ำเลยมีปัญหาเรื่องอึ๊นิด
หน่อย ต้องเบ่งนานแล้วอึ๊ออกมาแข็งบางที แต่เด็กจิ๋วเป็นเด็กดีมากนะ พออธิบายเหตุผลว่าขวด
น้ำเจ๊ง เอาทิ้งไปหมดแล้ว เด็กจิ๋วก็เข้าใจไม่ตอแย อย่างวันนี้เด็กจิ๋วก็บอกปะป๊าว่า "จะดูดน้ำ จะ
ดูดน้ำ" คือถ้าพูดแบบนี้ปกติหมายความว่าจะนอนดูดน้ำจากขวดนม ปะป๊าฟังผ่านๆ นึกว่าขอกิน
น้ำจากแก้ว เลยบอกว่าได้ เดี๋ยวไปหยิบให้ เด็กจิ๋วก็รีบพูดทันทีว่า "ไม่ได้ ขวดนมเสียหมดแล้ว
ดูดไม่ได้ ต้องใช้แก้ว"
...เมื่อวานพาเด็กจิ๋วไปหาอากงอาม่า วันนี้อากงอาม่าราชบุรีมาหาเด็กจิ๋วอีกแล้ว พอดีเป็นเพราะ
ว่าต้องเข้ามาทำงานที่กรุงเทพพอดี พอเด็กจิ๋วเจอหน้าอาม่า ก็พูดประโยกแรกว่า "อาม่าซื้อหนม
มาฝากพริมไม๊"...หลานรัก อาม่าซื้อมาทุกครั้งแหล่ะ คราวนี้เอานมข้าวโพดมาสิบขวด ครั้งก่อนที่
ซื้อนมข้าวโพดมาให้ปะป๊า ปะป๊าแบ่งเด็กจิ๋วกินแล้วเด็กจิ๋วติดใจมาก ร้องขอจะกินนมข้าวโพดมา
หลายวันแล้ว เมื่อวานโทรศัพท์คุยกับอาม่าก็สั่งอาม่าว่าจะกินนมข้าวโพด ให้อาม่าซื้อมาให้หน่อย
...ช่วงนี้เด็กจิ๋วดื้อมาก เราก็จะใช้วิธีว่าบ้าง โวยวายกลับบ้าง ทำโกรธ ทำงอนบ้าง เปลี่ยนวิธีไปมา
เพราะไม่แน่ใจเหมือนกันว่าวิธีไหนจะได้ผล แต่เท่าที่หาข้อมูลมา คือไม่ว่าวิธีไหนก็ไม่ได้ผลทั้งนั้น
ต้องรอจะสามขวบถึงจะหายไปเอง ทีนี้มีประเด็นว่าเราชอบบอกเด็กจิ๋วว่าดื้อ นิสัยไม่ดี ตอนนี้ตั้ง
ใจว่าจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว เพราะเค้าบอกว่ามันเป็นการปลูกฝังสิ่งไม่ดีไปในจิตใต้สำนึกของเด็ก
ถ้าเด็กได้ยินว่าตัวเองดื้อทุกวันทุกวัน จิตใต้สำนึกก็จะสั่งให้ทำดื้อไปเรื่อยๆ ที่จริงก็เคยได้ยินแบบ
นี้มานานแล้ว แต่เอาเข้าจริงมันก็ลืมบ้างอะไรบ้าง เอาเป็นว่าช่วงนี้จะลองใช้วิธีชมแทนการต่อว่าดู
...สองอาทิตย์ที่ผ่านมานี่เปลียนวิธีพาเด็กจิ๋วเข้านอน เมื่อก่อนใช้วิธีนอนกลิ้งดูหนังในห้องโฮมจน
หลับไปเอง ที่จริงเป็นวิธีที่ง่ายมากเลย แต่ teacher บอกว่าไม่ควรให้ดู เลยเปลี่ยนเป็นพาไปเข้า
ห้องนอนแล้วกล่อมให้หลับ วิธีกล่อมก็คือเล่านิทาน ถ้านิทานคุงแม่ก็จะเป็นเรื่องราวแต่ถ้าให้ปะป๊า
เล่าก็จะเป็นแนวแต่งเองสดๆ ออกแนวลุ้นระทึก ฟังแล้วไม่หลับหลอก เน้นฮามากกว่า คือเล่าไปงั้น
อ่ะ ไม่ได้เป็นการกล่อมหลอก เป็นการเอ็นเตอร์เทนก่อนนอนมากกว่า แต่สรุปสุดท้ายทุกวันก็ต้อง
ปล่อยให้กลิ้งไปมาจนหลับไปเอง โดยคุงแม่ต้องนั่งดูตลอดด้วย ถ้าเด็กจิ๋วเห็นคุงแม่แอบหลับก็จะ
โวยวายสั่งให้ตื่นมานั่งดูพริมนอน แต่ละวันนี่คุงแม่ก็ต้องนั่งดูพริมนอนเป็นชั่วโมงอ่ะ กว่าจะหลับได้
ส่วนปะป๊าโชคดีที่ใช้วิธีแกล้งตาย คือแกล้งตายทีไร หลับก่อนเด็กจิ๋วทุกครั้งเลย
๒ ขวบ + ๑๖๕ วัน...จันทร์ ๑๑ มิถุนายน ๒๕๕๕
...ตั้งแต่เริ่มป่วยมานี่อาทิตย์หนึ่งผ่านมาแล้ว กิจกรรมตอนอาบน้ำของเด็กจิ๋วราบรื่นมาก เริ่มตั้งแต่
กำจัดเอเลี่ยน ลงอ่างกับปะป๊า จนเช็ดตัวแต่งตัว เป็นเด็กดีไม่กรี๊ดเลยยอมแต่โดยดี แต่ตอนเป่าผม
ยังไม่ยอมอยู่ จะใช้วิธีวิ่งหนีไปมา กระโดดปีนขึ้นเตียง คือคึกอ่ะ สนุกกับการวิ่งไล่ สองสามวันมานี้
ปะป๊าคิดแผนใหม่ ใช้วิธีนั่งนิ่งๆแล้วบอกว่าถ้าเด็กจิ๋วไม่เป่าผม ปะป๊าจะไม่เล่นด้วย เด็กจิ๋วจะวิ่งไป
มาอยู่พักหนึ่งแล้วเริ่มมาเกาะคอปะป๊า ขอขี่หลังบ้าง ขอเล่นไฟระเบิดบ้าง พอปะป๊าทำเป็นไม่สนใจ
เด็กจิ๋วก็จะบอกว่า "พริมยอมเป่าผมแล้ว" ว่าแล้วก็ไปยืนนิ่งให้เป่าผมแต่โดยดี
...การละเล่นก่อนนอนอย่างหนึ่งที่เล่นเกือบทุกวันคือการขี่หลัง ถ้าปะป๊าเผลอนอนคว่ำเมื่อไหร่ จะ
เสร็จเด็กจิ๋วทันที กระโดดปีนขึ้นมาขี่แล้วก็ยาวเลย ขี่ไม่เลิก เวลาขี่ก็จะมีเรื่องราวหน่อยนะ เช่นจะ
เดินทางไปไหนกัน เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา ขึ้นเขา ตกเหวอะไรประมาณนี้ ส่วนเมื่อวานนี้ปะป๊าคิดเกมส์
ใหม่ เล่นวิ่งไล่จับในห้องนอน ปะป๊ากระโดดขึ้นเตียง เด็กจิ๋วก็ปีนขึ้นตาม แต่จะค่อยๆปีนช้ามาก พอ
ขึ้นมาได้ ปะป๊าก็กระโดดลงทันที เด็กจิ๋วชอบใจขำก๊ากๆ รีบปีนลง แต่ด้วยสปีดของเด็กจิ๋วก็ยังช้า
อยู่ดี พอลงมาได้แล้วก็รีบวิ่งมาจับปะป๊า พอจะโดนตัวปะป๊าก็กระโดดพุ่งตัวขึ้นเตียงด้วยความเร็วสูง
แล้วก็เริ่มใหม่วนไปวนมาประมาณสิบรอบจนเดี้ยงทั้งพ่อทั้งลูกเลย ปะป๊าหมดแรงลงมากองกับพื้น
ส่วนเด็กจิ๋วก็ไอไอจะอ้วก
...เด็กจิ๋วชอบกินข้าวเหนียวหน้าปลามาก เวลาไปบองมาเช่หรือตลาดอตก.จะต้องซื้อมาฝากทุกที
กินทีหนึ่งเยอะมากด้วย วันนี้ก็ซื้อมาให้จากอตก. พอตื่นนอนตอนบ่ายมาเจอข้าวเหนียวหน้าปลาก็
ยิ้มแฉ่งดีใจสุดขีด
๒ ขวบ + ๑๖๖ วัน...อังคาร ๑๒ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เมื่อคืนเละเทะมาก ตอนอาบน้ำเสร็จปะป๊ากับเด็กจิ๋วเล่นวิ่งไล่จับกัน กระโดดขึ้นลงเตียง คุงแม่
เตือนแล้วว่าอย่าเล่นแรง ปะป๊าก็กะว่าเล่นแค่ไม่กี่รอบพอ เล่นไปได้แค่ ๕ รอบ เด็กจิ๋วก็มาหยุดอยู่
ที่ปลายเตียงแล้วก็ไอไอ ต่อด้วยอ้วกออกมาอย่างแรง จะว่าเป็นเพราะปะป๊าอย่างเดียวก็ไม่เชิงนะ
เพราะอ้วกที่ออกมานี่มีแต่ทับทิมกรอบเต็มไปหมดเลย เด็กจิ๋วเพิ่งกินกับคุงแม่มาเมื่อเย็นนี้ ดูสภาพ
ทับทิมกรอบแล้วยังเป็นเม็ดๆสมบูรณ์อยู่เลย คือเด็กจิ๋วเล่นกลืนไปทั้งเม็ดไม่ยอมเคี้ยว แล้วมีกะทิ
อีก มันน่าอ้วกอยู่แล้ว ที่ว่าเละเทะนี่ไม่ใช่แค่อ้วกอย่างเดียวนะ หลังจากที่ปะป๊าล้างตัวที่เลอะอ้วก
เสร็จก็พาเด็กจิ๋วกินนม เป็นนมเทใส่แก้วให้ดื่ม เด็กจิ๋วงอแงเอามือปัดแก้วนมหกกระเด็นเลอะปะป๊า
ต้องไปอาบน้ำอีกรอบ โมโหมากเลยอ่ะ เมื่อคืนงอแงเยอะมาก คงลงแดงที่ไม่ได้ดูดขวด นมเทๆนี่
วันแรกๆก็กินดีนะ สองวันมานี้ไม่ยอมกินแล้วไม่รู้ว่าเบื่อหรือประท้วงอยากดูดขวด
...วันนี้ของเล่นกล่องใหญ่มาส่งอีกแล้ว เด็กจิ๋วตื่นนอนตอนบ่ายมาเห็นก็ดีใจมาก มันเป็น play doh
พร้อมอุปกรณ์การเล่นเยอะแยะเลย เช่นพิมพ์สำหรับปั๊บเป็นรูปสัตว์รูปผลไม้ ที่ทำวัฟเฟิ้ล อุปกรณ์ที่
ใช้ตัด กรีด บด หั่นต่างๆ คุงแม่เล่นสนุกกว่าเด็กจิ๋วมั้ง เห็นเด็กจิ๋วไม่ได้ปั้นเลย คุงแม่เป็นคนปั้นแล้ว
เด็กจิ๋วเอาไปเซิร์บคนนั้นคนนี้กิน
...วันนี้น้าเอ๋ฝากของมาให้เด็กจิ๋ว เป็นเป็ดน้อยลอยน้ำ ของเล่นเบสิกที่เด็กหลายคนต้องมีแต่เด็กจิ๋ว
ยังไม่เคยดีเลย อันนี้ซื้อมาจากอเมริกาเลยนะ เด็กจิ๋วชอบมากเอามาเล่นทั้งบนบกและในน้ำ
๒ ขวบ + ๑๖๗ วัน...พุธ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๕๕
...ตอนเช้าพาเด็กจิ๋วไปโรงเรียน หายไปอาทิตย์หนึ่งเพราะป่วย วันนี้เด็กจิ๋วเป็นเด็กดีมาก ให้ความ
ร่วมมือดี ไม่หนีออกนอกวง อาหารที่โรงเรียนเป็นข้าวมันไก่ เด็กจิ๋วกินเก่งเหมือนเดิม พอกินหมด
ไปสองชามแล้วก็รีบปีนลงจากเก้าอี้ วิ่งไปหาคุงครูขอเพิ่ม แต่อาหารหมดแล้ว เด็กจิ๋วเลยอดกินต่อ
ข้าวชามหนึ่งที่เค้าตักให้ เด็กจิ๋วกินห้าหกคำก็หมดแล้ว ไม่พอยาไส้จริงๆ
...ตอนบ่ายอี๊ป้อมพาขึ้นไปนอนข้างบนตามปกติ แต่สักพักก็หอบหิ้วกันลงมา บอกว่าตั้งแต่ขึ้นไปก็
ร้องไห้ไม่หยุด จะหาคุงแม่ เลยต้องพามาให้คุงแม่อุ้มนอน ไม่รู้วันนี้เป็นอะไร
...เวลาขับรถให้เด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วจะคอยมองหาไฟแดงไฟเขียวตลอดเวลา "ปะป๊าหยุดซิ ไฟแดง หยุด
ซิ... ไฟเขียวแล้วไปได้" แต่บางทีมันมีไฟแดงอยู่แต่ไฟเลี้ยวสีเขียว พอปะป๊าเลี้ยวไปก็จะโดนดุโวย
วายใหญ่ สนุกมากกับไฟเขียวไฟแดง วันก่อนเรากินข้าวกันอยู่ เด็กจิ๋วก็พูดขึ้นมาว่า "อุ้ยไฟแดงต้อง
หยุดเดี๋ยวนี้"...ไฟแดงที่ไหนอ่ะ อ๋อ มันคือแกงนั่งเอง แกงมัสมั่นสีแดงๆอยู่ในถ้วย เด็กจิ๋วคงเห็นว่า
เป็นสีแดงๆกลมๆเลยนึกไปถึงไฟเขียวไฟแดง
๒ ขวบ + ๑๖๘ วัน...พฤหัส ๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๕
...ช่วงตอนเช้าที่ออฟฟิตจะเป็นเวลาที่ปะป๊าหากิจกรรมเสริมพัฒนาการมาเล่นกับเด็กจิ๋ว เลียน
แบบที่โรงเรียนมา คือของเล่นที่โรงเรียนกับที่บ้านเราก็เหมือนๆกันแหล่ะ แต่ที่โรงเรียนมีแบบ
เยอะกว่ามากเท่านั้น เราต้องเล่นแบบ Active Learning ด้วยคือเล่นปั๊บเดียวก็เปลี่ยน ถึงแม้
จะเป็นของเล่นเดิมๆเล่นซ้ำๆทุกวันแต่เด็กจิ๋วก็ไม่เบื่อนะ เล่นได้สนุกสนานทุกวัน แต่ละวันก็จะ
เห็นว่าพัฒนาการดีขึ้น แต่ก็ไม่แน่ใจว่าพัฒนาการดีหรือมันจำได้เพราะอย่างเล่นตัวต่อรูป มันก็
เป็นรูปเดิมรูปเดียวทุกวัน เล่นทุกวันมันก็ต้องจำได้ต้องเก่งขึ้นอยู่แล้ว แต่ที่สังเกตเห็นชัดๆคือ
แผ่นโฟมรูป A B C นอกจากจะต่อได้เร็วขึ้นแล้ว วันนี้รู้จักที่จะขอมาต่อแต่ละตัวให้เป็นแผ่นต่อ
กันยาวๆ เแล้วเล่นอยู่ได้นาน
...ตอนเย็นอยู่ในห้องครัว กินข้าวไปดู AF ไป อยู่ดีๆเด็กจิ๋วก็ลุกขึ้นมายืนบนเก้าอี้แล้วก็เต้นตาม
เพลงไป ส่ายตัวส่ายแขนเต้นเมามันส์อยู่นาน
...ตุ๊กตาของเด็กจิ๋วมีเยอะมาก กระจายอยู่ทุกอนุของบ้าน ของเด็กจิ๋วเองก็เยอะ ยังมีของคุงแม่
อีก แล้วเวลาไปบ้านราชบุรีก็ไปจิ๊กตุ๊กตาของอี๊ไก่มาหลายตัวแล้ว ตอนกลางคืนเล่นเอาตุ๊กตา
หมีจุดมาเล่นเป็นอากง แล้วก็ตัวหมียืนไม่ได้เอามาเล่นเป็นอาม่า เด็กจิ๋วสนุกกับจินตนาการอัน
นี้มาก เล่นกับอากงอาม่าใหญ่เลย ตอนนอนยังสั่งให้อากงอาม่ามานอนข้างพริม แล้วห่มผ้าห่ม
ด้วยกันด้วย
๒ ขวบ + ๑๖๙ วัน...ศุกร์ ๑๕ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เรื่องการนอนตอนกลางคืนยังเป็นปัญหาอยู่ตั้งแต่เลิกดูดขวด เมื่อคืนนี้ตอนพากันเข้าห้องนอน
แล้ว ปะป๊าเล่านิทานเรื่องศึกชิงเจ้าป่าระหว่างเสือดาวคะนองกับหอยทากจบแล้ว เด็กจิ๋วก็ต้อง
ให้คุงแม่นั่งจ้องตัวเองนอนเหมือนเดิม ไม่ยอมหลับตา นอนกลิ้งไปมาอยู่นานมาก ตัวเองง่วงจัด
แต่ไม่ยอมนอน เขย่าหัวไปมาให้ตื่น เวลาจะหลับจะหลับ ก็เขย่าหัวอีก เหมือนกับว่าหลับไม่ได้
นะ แล้วถ้าเห็นคุงแม่แอบหลับก็จะปลุกให้ขึ้นมานั่งจ้องพริมนอน
...ของเล่นอันหนึ่งของเด็กจิ๋วเป็นสมุดผ้าแล้วมีตัวตุ๊กตาผ้าให้เด็กเอาไปแปะวางบนฟาร์มได้อิสระ
เด็กจิ๋วก็แปะต้นไม้ บ้าน บ่อน้ำ แล้วพอถึงตัวชาวนา เด็กจิ๋วชอบเอาไปแปะในบ่อน้ำ บอกว่าให้
ชาวนาว่ายน้ำ ส่วนสัตว์ชนิดต่างๆ ก็ชอบเอาไปยัดกองไว้ในคอก ไม่ยอมไปแปะบนทุ่งหญ้า
๒ ขวบ + ๑๗๐ข๑๗๑ วัน...เสาร์ ๑๖ - อาทิตย์ ๑๗ มิถุนายน ๒๕๕๕
...วันนี้เด็กจิ๋วยังคงติดคุงแม่อยู่ เป็นมาตั้งแต่ประมาณวันพฤหัสที่แล้ว ไม่เอาใครเลย จะ
หาคุงแม่คนเดียว ไม่แน่ใจว่าเป็นไปตามวัยของเค้า หรือมีเหตุอะไรที่ทำให้เด็กจิ๋วกลัว
ว่าคุงแม่จะทิ้งไป หรือว่าที่ชอบไปขู่เค้าว่าถ้าดื้อแล้วคุงแม่จะไม่รักแล้วนะ แต่ก็พูดแบบ
นี้กันมานานแล้ว ทำไมเพิ่งมีอาการ ตอนเช้ามีอึ๊จะพาไปล้างก้น คือปกติปะป๊าต้องอุ้มแล้ว
ให้คุงแม่เป็นคนล้างแต่พอติดแม่ก็ไม่ยอม จะให้คุงแม่อุ้มแล้วปะป๊าล้าง ปะป๊าไม่ยอมล้าง
เด็ดขาด เลยปล่อยให้คุงแม่ทั้งอุ้มทั้งล้างไปเอง พอตอนสายพากันไปส่งคุงแม่ที่โรงบาล
คุงแม่นัดคุงหมอไปยิงกระเนื้อที่คอ ตอนนี้ขึ้นมาเกือบร้อยเม็ดแล้ว ปะป๊ากับเด็กจิ๋วไปส่ง
คุงแม่เสร็จก็กลับมารอที่บ้าน ตอนขับรถกลับมาเด็กจิ๋วก็ร้องหาแม่ ต้องหลอกว่าขับรถรอ
ให้คุงแม่เสร็จก่อนค่อยไปรับ ถ้าไปรับตอนนี้เด็กจิ๋วจะโดนคุงหมอจิ้มไปด้วย เด็กจิ๋วถึงจะ
ยอม แต่พอขับรถเข้าซอยบ้านเท่านั้นแหล่ะ ก็ร้องโวยวายจะหาคุงแม่ ร้องเป็นชั่วโมงเลย
สุดท้ายหลอกล่อด้วยการเล่นดินน้ำมัน ถึงจะหยุดร้อง แต่เล่นไปได้พักหนึ่งก็คิดถึงคุงแม่
อีก ก็ร้องอีก
...เด็กจิ๋วตาดีมาก ชอบเห็นยุงบินไปบินมา บางทีเราไม่เห็นแต่เด็กจิ๋วเห็น วันนี้ในห้องทำ
งานปะป๊า เด็กจิ๋วก็บอกว่ามียุงชี้ให้เราดู เออมีจริงด้วย แต่ตีไม่ทัน สักพักก็ชี้อีกที มียุง มี
ยุง ชี้ไปก็เจออีกตัว คราวนี้ตีได้สำเร็จ
...เอารูปเด็กจิ๋วที่ Art in paradise ให้เฮียโรกับเจ๊น่าดู พี่ๆชอบกันใหญ่เลย อยากไปบ้าง
๒ ขวบ + ๑๗๓ วัน...อังคาร ๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เราเริ่มมาคิดใหม่เรื่องการนอนของเด็กจิ๋ว ที่ทุกวันนี้นอนดึกมากเลย เที่ยงคืนตีหนึ่งเป็น
เพราะเราพาเข้านอนช้าไปหรือเปล่า กว่าจะพาเข้านอนเที่ยงคืน กว่าจะหลับต้องนอนกลิ้ง
ไปมาชั่วโมงหนึ่งไปหลับตีหนึ่ง เมื่อคืนเลยเปลี่ยนใหม่ อาบน้ำเสร็จแล้วก็อยู่ในห้องนอน
เลย ไม่ไปเล่นห้องโฮมแล้ว ปล่อยให้วิ่งเล่น ขี่ม้า เล่นไฟระเบิดไปสักพัก ก็เริ่มดึงดูดเด็กจิ๋ว
ให้สงบด้วยการเล่านิทานแต่งสดของปะป๊า พอเริ่มสงบก็เอานมให้กิน ใช้เวลากลิ้งไปกลิ้ง
มาต่ออีกหน่อย เบ็ดเสร็จแล้วก็ชั่วโมงหนึ่งเหมือนกัน แต่พาเข้านอนเร็วก็หลับได้เร็ว อย่าง
เมื่อคืนนี้ก็หลับตั้งแต่ห้าทุ่ม ถือว่าเร็วแล้วสำหรับเด็กจิ๋ว
...เรื่องนม ตอนนี้คุงแม่พยายามเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตั้งแต่เมจิ ดัทมิว ไวตามิ้น ล่าสุดเปลี่ยนมา
เป็นโฟโมสต์เพราะไปอ่านในเว็ปเค้าบอกว่านมโฟโมสต์จะหอมกว่ายี่ห้ออื่น เด็กจะชอบกัน
มากกว่า นมโฟโมสต์นี่ให้กินมาสองวันแล้ว กินได้ดีเลย ที่กล่องเป็นรูปเด็ก เด็กจิ๋วเลยเรียก
ว่านมเด็ก นมเด็ก เมื่อคืนกินนมเด็กหมดกล่องแล้วขอต่อกล่องใหม่ด้วย
...เรื่องนิทานก่อนนอนที่ปะป๊าเล่าแบบแต่งสดๆทุกวัน จะว่ามั่วซั่วก็ใช่ แต่เด็กจิ๋วก็จำได้นะ
ชอบบอกว่าจะเอาเรื่องนั้นที่ปะป๊าเคยเล่า เราเล่าเองก็ลืมไปแล้วจะจำได้ไง อย่างเรื่องที่
ให้เล่าต่อกันมาสามวันแล้วคือเรื่องจุ๋มจิ๋ม เด็กจิ๋วขอมาเราก็เล่าไปแต่เล่าไม่เหมือนเดิมนะ
เป็นแบบภาคสองภาคสามไป
๒ ขวบ + ๑๗๔ วัน...พุธ ๒๐ มิถุนายน ๒๕๕๕
...ที่บอกว่าอาทิตย์ที่ผ่านมานี่เด็กจิ๋วติดคุงแม่มาก แต่หลังๆบางทีก็มาติดปะป๊าบ้าง ส่วน
เมื่อคืนนี่เป็นหนักเลย อยู่ดีๆก็จะติดอี๊ป้อมขึ้นมา ตอนกลางคืนอาบน้ำเสร็จ ต้องไปตามอี๊
ป้อมขึ้นมาอยู่กับเด็กจิ๋ว กะว่ามาให้หายอยาก แต่ตอนจะหลอกเด็กจิ๋วให้อี๊ป้อมลงไปยิ่ง
ยากใหญ่ พยายามหลอกล่อทุกวิถีทาง คุงแม่หลอกว่าเด็กจิ๋วไปหยิบของตรงโน้นให้คุง
แม่หน่อย กะว่าพอเด็กจิ๋วเดินไปหยิบจะให้อี๊ป้อมแอบออกไป แต่เด็กจิ๋วรู้ทัน พูดออกมา
ว่า "พริมไม่ว่าง พริมต้องเฝ้าอี๊ป้อมอยู่ ไม่งั้นอี๊ป้อมจะหายฉาบฉูนไปเลย"
...เด็กจิ๋วไปเห็นหิ้งพระพิฆเนศที่ออฟฟิต มีแก้วเล็กๆใส่นมวางไหว้อยู่ เด็กจิ๋วเห็นแล้วก็บอก
ว่าอยากกินนมแบบนี้บ้าง อี๊ป้อมอุตส่าห์ไปหาแก้วเล็กๆมาใส่นมให้แต่แล้วก็ไม่กิน แค่ขอๆ
ไปงั้นแหล่ะ
...ตอนกลางคืนเฮียโรมาขออาบน้ำที่ห้อง เปิดน้ำซะเต็มเล่นสนุกสนาน เล่นเสร็จ
มาบอกว่าต่อไปนี้ขอขึ้นมาอาบน้ำที่นี่อาทิตย์ละครั้ง เฮียโรก็โตแล้วนะแปดขวบ
แต่แก้ผ้าอาบน้ำโชว์เด็กจิ๋วแบบนี้มันจะดีไม๊น่า พออาบน้ำกันเสร็จก็พาเข้าไปเล่น
ในห้องนอน ปะป๊าเล่นเป้ายุ้งฉิบกับเฮียโร ออกมาเป็นอะไรก็ได้แล้วดูว่าใครชนะ
เช่นออกเป็นปืน ยาพิษ ซึนามิ พลังเต่า เป็นต้น ปะป๊าไม่ให้เด็กจิ๋วเล่นด้วยเพราะ
เด็กจิ๋วดื้อไม่ยอมเป่าผม เด็กจิ๋วปีนมาแอบดู อยากเล่นบ้างเลยบอกว่ายอมเป่าผม
แล้ว พอเป่าไปทีเดียวก็วิ่งหนี แล้วยังมาเล่นมุขกับปะป๊าอีก มายื่นหน้าแล้วบอกว่า
"เป่าผม วิ่งหนี เป่าผม วิ่งหนี" ปะป๊ามีอารมณ์โกรธจริงเลยนะ นี่เป็นครั้งที่สองหรือ
สามในชีวิตนี่แหล่ะที่โกรธโมโหเด็กจิ๋วจริงๆ พอเด็กจิ๋วเจอปะป๊าโกรธ ก็เลยงอแง
ร้องไห้ แล้วร้องต่อเนื่องไปว่า "จะหาเฮียโร จะหาเฮียโร" ก็ดึกแล้วเฮียโรไปนอน
แล้ว ร้องหาเฮียโรไปมา เปลี่ยนมเป็น "จะหาอี๊ป้อม จะหาอี๊ป้อม" คือมั่วไปหมดอ่ะ
ที่จริงก็คือง่วงนอนจัด ตอนกลางวันนอนไปชั่วโมงเดียว ง่วงแล้วเป็นแบบนี้ทุกที
๒ ขวบ + ๑๗๕ วัน...พฤหัส ๒๑ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เมื่อคืนนี้น่าสงสารเด็กจิ๋วมากที่โดนปะป๊าโกรธ วันนี้ปะป๊ากับคุงแม่เลยพาเด็กจิ๋วออกไป
กินข้าวกลางวันด้วย ปกติจะหนีไปกันสองคนทุกวัน ทิ้งเด็กจิ๋วไว้กับอี๊ป้อม วันนี้ไปที่วิลล่า
พหลฯกัน เด็กจิ๋วได้ยินเราคุยกันก็บอกว่า "ไปโกยซิล่า ไปโกยซิล่า" เข้าไปนั่งกินข้าวร้าน
คินิกุ เป็นร้านประจำของปะป๊ากับคุงแม่ มาที่นี่ทีไรก็กินกันแต่ร้านนี้ทุกครั้ง สั่งข้าวหน้าไก่
ย่างมาให้เด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วกินบ้างแต่ไม่เจริญอาหารเลย เดาว่าแน่นท้องหรือเปล่า เพราะว่า
ไม่ได้อี๊มาสองวันแล้ว เป็นปัญหาตั้งแต่เลิกจุกนมทำให้กินน้ำน้อยลงมาก วันนี้นับว่าเด็กจิ๋ว
เป็นเด็กดีใช้ได้ มีดื้อบ้างเล็กน้อย แค่ลงไปนั่งหน้าร้านขนมเวลาไม่ได้ดั่งใจ
...ตอนเย็นๆอากงอาม่ามาหา เด็กจิ๋วเอากล่องอุปกรณ์คุณหมอมารักษาอาม่า เสร็จแล้วก็
เล่นเตะฟุตบอลกัน อากงอาม่าอยู่เล่นปั๊บเดียวก็กลับ
๒ ขวบ + ๑๗๖ วัน...ศุกร์ ๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เมื่อคืนเล่านิทานยาวมาก เรื่องจิ้มบุ๋ง จิ้มบี๋ จบแล้วต่อด้วยภาคสอง ไปถึงภาคสี่ตอนจิ้มบ๋า
เล่าจบสี่ภาคตาสว่างเลย กว่าจะกลิ้งนอนจนหลับก็ห้าทุ่มครึ่ง นี่พาเข้านอนตั้งแต่สี่ทุ่มเลยนะ
ใช้เวลาชั่วโมงครึ่งในการกล่อมให้หลับ
...วันนี้ช่างตู่มาซ่อมแอร์ดาดฟ้าให้เด็กจิ๋วแล้ว เสียมาเกือบเดือนแล้วมั้ง เด็กจิ๋วไม่ได้ขึ้นไปที่
ดาดฟ้านานมากแล้ว เด็กจิ๋วจะขึ้นไปดูช่างซ่อมแอร์กันให้ได้เลย เราบอกว่ามันน่ากลัว ต้องมี
อ๊อกไฟระเบิดด้วย เด็กจิ๋วก็ไม่เชื่อ ต้องพาขึ้นๆลงๆหลายรอบ
...เด็กจิ๋วอยู่ในห้องโฮมกับคุณแม่ กำลังแอบปะป๊าอยู่ รอปะป๊าเข้ามาแล้วจะจะเอ๋แต่ปะป๊าทำ
อะไรอยู่ไม่รู้นานมากยังไม่ยอมมาซะที เด็กจิ๋วเลยออกจากที่ซ่อน แต่เดินหลับตาออกมา คุณ
แม่ถามว่าทำไมต้องเดินหลับตาด้วย เด็กจิ๋วตอบว่า "พริมแอบปะป๊าอยู่ ปะป๊าจะได้ไม่เห็น"
๒ ขวบ + ๑๗๗ วัน...เสาร์ ๒๓ มิถุนายน ๒๕๕๕
...ตอนเช้าพาเด็กจิ๋วไปโรงเรียน วันนี้เด็กเยอะมาก ปกติวันธรรมดามี ๕-๖ คน วันนี้มี ๑๕ คน
เล่นได้ไม่ค่อยทั่วถึง teacher ที่นำก็เป็นอีกคนที่ไม่แกร่งพอ เอาเด็กไม่ค่อยอยู่ วันนี้เด็กจิ๋ว
ให้ความร่วมมือดี แต่ตอนท้ายๆเริ่มดื้อเริ่มงอแงเล็กน้อย วันนี้ยังติดคุงแม่อยู่ พอเรียนเสร็จลง
ไปซื้อของข้างล่างก็ไม่ยอมให้คุณแม่ละสายตาเลย เลยต้องให้คุณแม่พาเด็กจิ๋วไปส่วนปะป๊า
แยกไปซื้อของเข้าครัว สักพักคุณแม่ก็โทรมาตามปะป๊าให้ไปช่วยหน่อย บอกว่าไม่ไหวแล้ว
ดื้อมาก สงสัยง่วงนอนด้วยแหล่ะ เพราะกว่าจะซื้อของเสร็จก็บ่ายสอง ปะป๊าซื้อชูครีมแบ่งกับ
เด็กจิ๋วกินอีกแล้ว เด็กจิ๋วชอบ กินซะหน้าตาเละเทะเลย
...ตอนเย็นพาเด็กจิ๋วไปว่ายน้ำที่ลัดดารมย์ ชวนโฮไอไปด้วย พอเด็กๆลงสระกัน ฝนก็ตกเลย
โชคดีที่นี่มีหลังคาขนาดใหญ่กันฝนได้ ส่วนคุณแม่ที่ไม่ได้ลงก็ต้องไปหลบฝนในฟิตเนต เล่น
ขี่หลังแข่งกัน เด็กจิ๋วขี่ปะป๊า ไจโรขี่จาน่าแล้วคลานในน้ำแข่งกัน เด็กจิ๋วคึกมากวันนี้ เล่นกัน
ประมาณชั่วโมงหนึ่งได้ พี่ๆทุกคนขึ้นจากสระหมดแล้วเหลือเด็กจิ๋วคนเดียว จะจับอุ้มขึ้นก็ร้อง
โวยวาย ต้องช่วยกันยึดตัวลากไป อี๊ป้อมยกหัว ปะป๊ายกขา ช่วยกันลากเข้าห้องน้ำ ตอนคุณ
แม่อาบน้ำให้ก็โวยวายแก้ผ้าอยู่ก็นั่งลงไป คุณแม่เลยซัดผลั่วะที่ขา ขาขึ้นแนวแดงเลย
๒ ขวบ + ๑๗๘ วัน...อาทิตย์ ๒๔ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เมื่อคืนเด็กจิ๋วนอนเร็วหน่อย เพราะกลางวันไม่ได้นอนแล้วยังมีกิจกรรมทั้งวันเลย ตอนเช้าไป
เรียนตอนบ่ายเล่นน้ำ วันนี้เลยตื่นแต่เช้า ปะป๊าเลยพาเด็กจิ๋วไปโลตัสกัน ทิ้งคุณแม่ให้นอนต่อ
ไปก่อน ไปถึงโลตัสก็เจอรถเข็นช็อปปิ้งเด็กแบบเป็นรูปรถ ปกติมาตอนเย็นๆรถเข็นแบบนี้ไม่
ค่อยเหลือให้เห็น นี่มาแต่เช้าเลย มีให้เลือกเป็นสิบคัน เด็กจิ๋วนั่งแล้วเพลินมาก เลี้ยวซ้ายเลี้ยว
ขวา ไม่ดื้อเลย ปะป๊าสามารถเลือกซื้อของได้อย่างสบายใจ แต่ว่าตอนซื้อเสร็จแล้วนี่ซิ ดันไม่
ยอมลงจากรถ ทั้งอ้อนวอนทั้งบังคับ ลองไปแอบซ่อนตัวให้เด็กจิ๋วหาเราไม่เจอแล้วอาจจะตก
ใจรีบลงจากรถมาตามหา แต่ก็ไม่สำเร็จ ในที่สุดก็ได้แต่ปล่อยให้นั่งเล่นไปเรื่อยๆจนเบื่อแล้วก็
ลงมาเอง
...วันนี้ทำอาหารญี่ปุ่นกินกัน ข้าวหน้ากุ้งเทมปูระ ข้าวห่อสาหร่าย เด็กจิ๋วก็กินด้วยได้ กินกุ้งกิน
ปูอัด มีมาดึงๆสาหร่ายที่ห่อข้าวอยู่ออกไปกินด้วย กินกันเสร็จ คุณแม่บอกว่าครัวเละเทะมากมี
ไข่กุ้งกระจายอยู่ทุกอนูของห้อง เด็กจิ๋วเพลิดเพลินกับการใช้ตะเกียบมาก สามารถคีบของได้
จริงๆ แต่ต้องจับสองมือ
๒ ขวบ + ๑๗๙ วัน...จันทร์ ๒๕ มิถุนายน ๒๕๕๕
...ตอนนี้มีปัญหาเรื่องเป้อ คราวที่แล้วที่ซื้อมาเยอะมากจากงาน มีไซส์ XL ๗ ห่อ XXL อีก ๗
คือตอนนั้นเด็กจิ๋วอ้วนเอาอ้วนเอาเลยซื้อไซส์ใหญ่ XXL มาเผื่อ แต่ตั้งแต่เลิกจุก น้ำหนักก็คง
ที่ไม่ขึ้นอีก ตอนนี้ไซส์ XXL เลยคงไม่ได้ใช้ แล้วเดี๋ยวก็จะเลิกเป้อแล้วด้วย ทำไงดี
...ตอนเย็นพาเด็กจิ๋วไปบ้านโน้นตั้งแต่ก่อนห้าโมงเล็กน้อย ไปรอรับเจ๊น่ากับไจโรกลับมาจาก
โรงเรียน เจ๊น่าบอกว่าคุณครูที่นั่งรถตู้มาส่งด้วยถามหาเด็กจิ๋วทุกวันเลย บอกว่าน่ารักอยากจะ
เจอ หลังๆไม่ค่อยได้เจอเพราะเด็กจิ๋วไปไม่เจอรถตู้ วันนี้เจอคุณครูจริงๆด้วย คุณครูวิ่งเข้ามา
จุ๊บแก้มเด็กจิ๋วทีหนึ่ง ต่อด้วยเฮียโรกับเจ๊น่าคนละที วันนี้เจ๊น่าเจอเด็กจิ๋วในสภาพที่กำลังกิน
ไอติมหางสิงโตอยู่ หน้าตาเละมาก เจ๊น่าเลยไม่ค่อยอยากจะเล่นด้วย วิ่งหนีไป เด็กจิ๋วจะตาม
หาใหญ่ เราก็โบ้ยไปเรื่อยไม่ยอมให้ไปหา สุดท้ายบอกว่า เด็กจิ๋ว รอหกโมงก่อนแล้วเดี๋ยวจะ
พาไป เด็กจิ๋วหยุดนิ่งไปสามวินาทีแล้วพูดว่า "ปะป๊า หกโมงแล้ว"
๒ ขวบ + ๑๘๐ วัน...อังคาร ๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เมื่อวานเด็กจิ๋วอยู่ในห้องโฮมกับคุณแม่ คุณแม่บอกว่าร้อนมาก เด็กจิ๋วก็พูดว่าร้อนมากเหมือน
กัน "โห ร้อนมาก เหงื่อแตกดังโป๊ะเลย"
...วันนี้พาเด็กจิ๋วไปฉีดวัคซีน ตอนชั่งน้ำหนักกับวัดส่วนสูงก็ให้ความร่วมมือดี น้ำหนักเกินเกณฑ์
ไปเกือบสองโล ตอนนี้ ๑๔.๗ ส่วนสูง ๙๑ อยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน ตอนเข้าไปหาคุณหมอ ตอน
แรกก็สงบดี คุณหมอจะทำอะไรก็ยอมให้ทำ แต่พอตอนที่จะฉีดวัคซีนเท่านั้นแหล่ะ คุณหมอแค่
บอกว่าให้นอนคว่ำ เด็กจิ๋วก็เริ่มอาละวาดทันที แต่คุณหมอมือไวมาก ฉีดปั๊บเดียวเสร็จ เราเลย
บอกเด็กจิ๋วว่าคุณหมอเปลี่ยนใจไม่ฉีดยาแล้ว ยังไม่ได้ฉีดเลย ไม่รู้จะเชื่อหรือเปล่า แต่ก็ร้องว่า
เจ็บอ่ะ เจ็บอ่ะ คุณหมอแจกสติ๊กเกอร์เจ้าหญิงให้แผงหนึ่ง คุ้มไม๊เด็กจิ๋ว เจ็บตัวแลกสติกเกอร์
...เด็กจิ๋วชอบพูดว่า "อุ้ยยย เรื่องเยอะจริงเลย"...ว่าคนอื่นนะ แต่ตัวเองนั่นแหล่ะที่เรื่องเยอะคือ
เวลาจะเอานั้นจะเอานี่แล้วเราไม่ให้ก็มาว่าเราเรื่องเยอะ
๒ ขวบ + ๑๘๑ วัน...พุธ ๒๗ มิถุนายน ๒๕๕๕
...ตอนเช้าพาไปโรงเรียนอีก teacher แอนไม่อยู่แล้ว ไปทำลูก ตอนนี้ teacher ดอนเป็นคนนำ
แล้วมีผู้ช่วยเพิ่มขึ้นมาเยอะเลย ตอนนี้ทั้งห้องมีเด็ก ๕ ผู้ปกคราอง ๕ แล้วครูอีก ๕ ครั้งนี้เหมือน
ครั้งที่แล้ว คือไม่ค่อยออกนอกวงแล้ว แต่ก็ยังไม่ค่อยเล่นตามครูอย่างเต็มที่ เวลาเค้าร้องเพลง
ให้ทำท่ากัน เด็กจิ๋วก็ไม่ยอมทำ ทั้งๆที่เพลงนี้เวลาอยู่ที่บ้านล่ะ ร้องเล่นใหญ่เลย เหมือนที่คุณ
ครูใหญ่เคยบอกไว้เลยว่าเด็กอ่ะ อยู่บ้านจะเก่งที่สุด แต่พอออกมานอกบ้านแล้วต้องดูว่ากล้าที่
จะเก่งไม๊ เหมือนเด็กจิ๋วไปสนใจแต่เพื่อนๆ เวลาเค้าร้องเพลงกันก็เดินไปจ้องเพื่อนๆ ไม่ยอมทำ
แล้วอีกอย่างปะป๊าว่าครูแอนคนเดิมจะมีพลังมากกว่าครูดอน เด็กๆจะสนใจครูมากกว่านี้
...เด็กจิ๋วเล่นขับรถกับคุณแม่ ขับเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา ถึงแล้ว คุณแม่ถามว่าถึงที่ไหนคะ เด็กจิ๋ว
บอกว่า "ถึงอิสระรีเอวแล้ว"
...เด็กจิ๋วช่วงนี้บ้าบอมาก ตอนกลางวันไม่ยอมให้อี๊ป้อมพาขึ้นไปนอน ร้องหาปะป๊ากับคุงแม่
พอกลางคืนที่ต้องนอนกับปะป๊าคุงแม่ก็ร้องหาอี๊ป้อม คือจะร้องหาคนที่ไม่อยู่อ่ะ ว่างั้นเหอะ
๒ ขวบ + ๑๘๒ วัน...พฤหัส ๒๘ มิถุนายน ๒๕๕๕
...ตอนเช้าปะป๊าต้องไปหาลูกค้าข้างนอก เด็กจิ๋วดันเกิดติดปะป๊าไม่ยอมปล่อย กอดไว้แน่นเลย
กว่าจะแกะออกแล้วหนีออกไปได้ คุงแม่เล่าว่าร้องต่ออีกสิบกว่านาทีได้
...ช่วงอาทิตย์ที่แล้วชอบกินนมโฟโมสต์รูปเด็ก ตอนนี้เปลี่ยนมาชอบนมช็อกโกแล็ต ส่วนนมผง
ที่ซื้อตุนไว้ตั้งเยอะยังเหลืออีกหกกระป๋อง เมื่อวานนี้เพิ่งเอาไปขายต่อให้พี่โน่ ผู้หญิงบอกว่าพี่โน่
ยังไม่เลิกนมง่ายๆตอนนี้ยังกินนมชงวันละหลายขวดอยู่
...ช่วงนี้จะอาบน้ำให้เด็กจิ๋วประมาณสามทุ่มแล้วก็จะอยู่เล่นในห้องนอนไปเลย กว่าเด็กจิ๋วจะได้
หลับก็ห้าทุ่มกว่า ใช้ระยะเวลาในการกล่อมนานมาก คุณแม่เริ่มเสนอว่าเปลี่ยนเป็นว่าพออาบน้ำ
เสร็จแล้วไปเล่นในห้องโฮมก่อนเหมือนเมื่อก่อนดีไม๊ แล้วเมื่อวานคุณแม่ดันร้องเพลงอับบลาฮัม
มีบุตรเจ็ดคน เด็กจิ๋วชอบมาก เมื่อวานเอาไปหลายสิบร้อย วันนี้ขออีกหลายสิบรอบ พอร้องจบ
อับบลาฮัมแล้วก็มาเพลงคุงแม่มีบุตรหนึ่งคน... เด็กจิ๋วไม่มีบุตรสักคน...ไปเรื่อยๆ อากงอาม่าหมี
หมีก็เอา ยาวเลย
๒ ขวบ + ๑๘๓ วัน...ศุกร์ ๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๕
...เมื่อคืนตอนอาบน้ำเสร็จแล้วกล่อมเด็กจิ๋วหลับในห้องนอน ปะป๊าแว่บลงมาทำงานที่ออฟฟิต
พอเด็กจิ๋วรู้ตัวว่าปะป๊าหายก็ถามคุงแม่ว่าปะป๊าไปไหน คุงแม่บอกว่าปะป๊าไปทำงาน เด็กจิ๋วก็
บอกว่า "อ๋อ ปะป๊าไปทำงานหาเงินมาซื้อมาการองให้น้องพริม แล้วก็พาไปเที่ยวทะเลด้วย หนู
ไม่ลงไปหาปะป๊าหรอก เพราะถ้าลงไปจะไปทำเครื่องปะป๊าพัง แล้วปะป๊าทำงานไม่ได้ อดไป
เที่ยว อดกินมาการอง งั้นไม่ลงดีกว่า"...พูดเป็นเรื่องเป็นราวเลย แสดงว่าที่ผ่านมานี่รู้เรื่องหมด
เลยนะ ที่ชอบปีนขึ้นโต๊ะทำงานปะป๊ามาก่อกวนต่างๆทำให้ปะป๊าทำงานไม่ได้ แล้วก็มีอีก เด็ก
จิ๋วบอกว่า "ปะป๊าต้องไปทำงาน เพราะคุณบอยสั่ง ถ้าไม่ทำคุณบอยจะว่าเอา"...คุณบอยในที่
นี้ก็คือพี่บอยนั่นเอง คือมีอยู่วันหนึ่งคุงแม่แกล้งบอกว่าต้องรีบไปทำงานเพราะพี่บอยสั่ง เด็กจิ๋ว
คงจำมาว่าปะป๊ากับคุงแม่ต้องทำงานให้พี่บอย
...ตอนกลางวันพาเด็กจิ๋วไปกินบุฟเฟ่ต์ที่แลนด์มาร์ก คือก่อนหน้านี้เป็นพ่อแม่ใจร้าย ชอบแว๊บ
ไปกินบุฟเฟ่ต์กันสองคน ทิ้งเด็กจิ๋วอยู่บ้านกับอี๊ป้อม แต่หลังๆเริ่มรู้ตัวว่าควรจะพาเค้าไปด้วยดิ่
จะได้กินของอร่อยเยอะแยะ ก็จริงอ่ะนะได้กินโน้นนี้เยอะเลย แต่ก่อกวนจริง ต้องผลัดกันวิ่งจับ
ผลัดกันกิน แล้วก็ทำโต๊ะเค้าเละเทะ ตักน้ำเทใส่จานเล่น พี่คนเก็บจานยกจานแล้วน้ำหกเปียก
เสื้อไปหมด ก็ใครจะคิดว่ามีน้ำอยู่ในจานข้าว แต่เด็กจิ๋วก็ลั้นลาดีอ่ะ อาหารที่กินเข้าไปหลักๆก็
มีสปาเก็ตตี้ กุ้ง ไก่ ช็อกโกแล็ต สลิ่ม แล้วก็หนมชั้นซึ่งกินเข้าไปเยอะมาก
๒ ขวบ + ๑๘๔-๑๘๕ วัน...เสาร์ ๓๐ มิถุนายน - อาทิตย์ ๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น