เด็กจิ๋ว@ระวินทรา, พัทยา

...เด็กจิ๋วไปพัทยาครั้งนี้เป็นครั้งที่ 7 แล้ว ครั้งนี้เป็นทริปชิวๆไปกับเพื่อนๆ ปะป๊าไม่ถ่ายรูป
ด้วย เพราะต้องจอยกับเพื่อนๆแล้วกะว่าจะพาเด็กจิ๋วเล่นน้ำให้เต็มที่ เรานัดเพื่อนๆไปเจอ
กันที่ร้านปรีชาซีฟู้ดตอนเที่ยงๆ วันนี้เด็กจิ๋วได้เจอน้าเอ๋ น้าตี๋ น้าเป็ด น้าตุ้ม น้าปิ๊ก น้าหญิง
กับน้าคนอื่นๆก็โอเค แต่กับน้าตี๋นี่ไม่รู้เป็นอะไร กลัวมาก เวลาอยู่ใกล้ๆกทำนิ่งๆ ทำหน้ามี
พิรุธสุดขีด ส่วนน้าเอ๋นี่คิดถึงมาก ไปยืนรอหน้าร้านรอน้าเอ๋อยู่ตั้งนาน ไม่รู้ว่าอยากจะไปรอ
น้าเอ๋จริงๆ หรือว่าอยากจะหนีให้ไกลๆจากน้าตี๋ ระหว่างกินข้าวกันก็ไม่ยอมอยู่โต๊ะเลย วิ่ง
ไปดูปลา วิ่งไปดูทะเลตลอดเวลา
...กินข้าวเสร็จก็เข้าที่พักกัน คนอื่นๆไปเที่ยววัดกันก่อน แต่ว่าบ้านเราไม่ค่อยถนัดเรื่องวัด
เลยขอพาเด็กจิ๋วไปเล่นน้ำก่อนดีกว่า วันนี้คุณแม่ลืมเอาห่วงยางว่ายน้ำไป ซวยมาก ต้อง
ขับรถตะเวนหาอยู่ตั้งนาน สุดท้ายก็ไม่ได้ของ ต้องไปยืมของพี่โน่เล่นไปก่อน แล้วฝากให้
น้าหญิงซื้อมาให้ตอนกลับเข้ามาอีกที
...เด็กจิ๋วชอบเล่นน้ำแล้วกินหนมไปด้วย ครั้งนี้สั่งไว้ตั้งแต่อยู่บ้านแล้ว ว่าจะไปเล่นน้ำแล้ว
ให้คุณแม่ป้อนหนม สระว่ายน้ำที่นี่มี 3 สระ มีส่วนที่เป็นทางสโล๊บลงสระ อันนี้เด็กจิ๋วชอบ
วิ่งขึ้นวิ่งลงข้ามฝั่งสระนั้นสระนี้อยู่นาน ที่นี่เหมือนจะมีสระว่ายน้ำดีอย่างเดียว แต่อย่างอื่น
ค่อนข้างแย่ ตั้งแต่ตอนมา check-in แล้ว เรามากันเกือบบ่าย 3 แต่บอกว่าห้องยังไม่พรอ้ม
แล้วขอ check-out late ก็ไม่ให้ บริการของพนักงานที่นี่ไม่ดีเลย ตั้งแต่ front พนักงานบาร์
หรือพนักงานทั่วไปที่เดินผ่านไปมาในรีสอร์ท ปกติจะยิ้มแย้มทักทาย แต่อันนี้บึ้งตึงตลอด
เวลา ตัวห้องพักก็ธรรมดา วัสดุอุปกรณ์ไม่ค่อยดี น้ำไหลแรง แต่ฝักบัวไหลเอื่อย ไม่เชิงว่า
เอื่อยแต่ไหลออกมาเป็นเส้นเล็กมากๆ อาบน้ำด้วยความลำบาก แล้วตอนเข้าห้องไป คุณ
แม่เปิดน้ำแล้วน้ำเป็นโคลน เรียกพนักงานมาช่วยก็ได้แค่เปิดน้ำทิ้ง แล้วไม่ขอโทษต่อเหตุ
การณ์ใดๆ
...เด็กจิ๋วเล่นน้ำไปชั่วโมงหนึ่งพี่โนกับพี่โน่ก็ตามมา พร้อมกับได้ห่วงยางอันใหญ่มาอันหนึ่ง
เหมือนจะใหญ่เกินไป แต่ก็พอใช้ได้ ครั้งนี้เด็กจิ๋วเล่นกับพี่โน่หนุกหนานแล้ว มีแกล้งเค้าอยู่
บ้างแต่ก็น้อยกว่าครั้งก่อนๆ พี่โน่ก็ยอมเล่นด้วยไม่กลัวเด็กจิ๋วแล้ว พอตอนเย็นๆพระอาทิตย์
ใกล้ตก พี่ๆชวนไปเล่นทะเลกัน ทะเลที่นี่เลวร้ายมาก น้ำสกปรก มีขยะดำลอยไปมา ทรายก็
สกปรก สีน้ำตาล เป็นเหมือนทรายก่อสร้าง ขนาดปะป๊าเดินยังเจ็บเลย เหมือนมีเศษกรวด
เศษขยะปะปนอยู่ด้วย แช่น้ำทะเลแป๊บเดียวก็ต้องขึ้นไปล้างตัวในสระ
...ขึ้นจากสระ อาบน้ำเสร็จ ก็พากันออกไปกินข้าวข้างนอก ร้านข้าวต้มโต้รุ่งโชคอนันนต์ น้า
ปิ๊กเป็นเจ้าถิ่นแถวนี้ พาไปกิน เป็นร้านข้าวต้มชื่อดังแถวนี้ แต่รสชาติไม่ค่อยถูกปากบ้านเรา
สถานที่ก็ไม่เหมาะกับเด็กๆเลย
...กลับมารวมตัวเล่นกันที่ห้อง เด็กจิ๋วเอาอุโมงมุด กับเบ็ดตกปลาไปเล่นด้วย เด็กๆวิ่งเล่น
รุนแรงมาก เอาที่ขุดทรายมาตีฟาดกัน ปะป๊าเจอไปหลายดอกเจ็บจริง พี่โนกับพี่โน่เล่นแรง
มาก ทั้งเตะต่อยทุบตีกระโดดเหยียบ ปะป๊าโดนซะน่วม
...ตอนเช้าพาเด็กจิ๋วไปเล่นทรายที่ริมทะเล เด็กจิ๋วไม่ยอมเล่น ไม่ยอมลงเดิน บอกว่าทราย
มันอิจฉะปรก นั่งบนเตียงดูปะป๊าก่อปราสาททรายคนเดียว พี่โนพี่โน่ก็ตื่นสาย กว่าจะตาม
มา เด็กจิ๋วก็เลิกแล้ว อยากจะลงสระว่ายน้ำมากกว่า น้าตุ้มกับน้าตี๋รออยู่สระว่ายน้ำแล้ว
พอเด็กจิ๋วเห็นน้าตี๋ก็ทำท่ากลัวอีกแล้ว วิ่งหนีไปสระอีกฝั่ง ไม่ยอมเล่นสระเดียวกับน้าตี๋ แต่
พอน้าตี๋ขึ้นไปอาบน้ำ เด็กจิ๋วก็รีบวิ่งมาลงสระนี้มาเล่นกับน้าตุ้มใหญ่เลย ขนาดว่าน้าตี๋เอา
ช็อกโกแล็ตของโปรดมาให้ เด็กจิ๋วยังกลัวไม่กล้ากินเลย ปะป๊าหยิบช็อกโกแล็ตป้อนเด็กจิ๋ว
แล้วบอกให้น้าตี๋หันหลังไปก่อน แต่เด็กจิ๋วก็ไม่ยอมกิน ตาจดจ้องแต่กับน้าตี๋ สงสัยกลัวมียา
พิษ
...อาหารเช้าที่นี่ไม่อร่อย และที่เลวร้ายก็คือมีการซ่อนเบค่อนด้วย ตอนแรกหาไม่เจอ ปรากฎ
ว่าเอาไปซ่อนหลังเคาเตอร์ ต้องไปบอกให้น้องเค้าคีบให้
...ออกจากรีสอร์ท เราพากันไปเที่ยวเขาเขียวก่อนกลับบ้าน เพราะเด็กจิ๋วบ่นว่าอยากจะไปดู
สัตว์ บอกมาหลายวันแล้ว ที่เขาเขียวก็เคยมานะ แต่ผ่านมาปีหนึ่งแล้ว ตอนนั้นยังไม่ค่อยรู้
เรื่องเลยมั้ง ชวนพี่โนพี่โน่ไปด้วย พวกเพื่อนๆก็บอกว่าไปด้วยกันเพราะไม่ได้เที่ยวสวนสัตว์
มานานแล้ว เด็กจิ๋วไม่ค่อยลั้นลากับสวนสัตว์เท่าไหร่ สงสัยจะง่วงมาก อยากดูงูกับเสือ แต่
กรงงูปิดปรับปรุง เสือก็อยู่อีกโซนหนึ่ง มีหรือเป่าก็ไม่รู้ไม่ได้พาไป ที่เด็ดๆก็มียีราฟ ให้เด็กจิ๋ว
ถือถั่วฝักยาวให้ยีราฟ พอยีราฟเข้ามาใกล้หน่อยก็ปล่อยถั่วทิ้งแล้ว ขี้กลัวจะตาย จะไปป้อน
อาหารสัตว์ได้ไง แล้วก็ช้าง มีเอากล้วยให้ช้างกินกัน เราเที่ยวอยู่ในเขาเขียวแค่ชั่วโมงกว่าๆ
ก็กลับกันออกมาไปกินข้าวร้านไก่อบโอ่ง ตอนนี้เด็กจิ๋วง่วงสุดขีด นั่งตาลอย ไม่กิน ไม่พูดจา
แป๊บเดียวก็มาคว้าแขนป๊าให้อุ้มแล้วก็หลับไปโดยง่าย