Praxis เราไปเที่ยวกันปีละสองครั้งเป็นประเพณีไปแล้ว ครั้งนี้เป็นทริปกลางปี ครบรอบวันเกิดบริษัทฯ เราพาพนักงานไปเที่ยววังน้ำเขียวกัน พวกพี่ๆก็นั่งรถบัสไปส่วนเด็กจิ๋วไปกับปะป๊ากับคุณแม่นะ
ครั้ง นี้ GPS ให้ไปทางฉะเชิงเทรา เราไม่เคยไปทางนี้กันเลย แต่คงจะใกล้จริงแหล่ะ วิ่งมอเตอร์เวย์ไปฉะเชิงเทรา ออกปราจีนฯ เด็กจิ๋วนั่งอยู่ในรถก็ร้องหานมแล็บนมแล็บ อย่างที่บอกว่าช่วงนี้กินเก่งมาก
เราไปถึงร้านอาหารกลางวัน บ้านเลขที่ห้า ตอนเที่ยงๆ ครั้งนี้น้องมุกมาด้วย เด็กจิ๋วชอบไปดึงเสื้อน้องมุก ไม่ได้ดึงเสื้อแบบหาเรื่องนะ แต่จับเสื้อเหมือนสนใจว่าทำไมเสื้อไม่เหมือนของเรา แปลกตาอะไรประมาณนั้น ก็โชคดีที่เด็กจิ๋วไม่ไปตบตีทำร้ายร่างกายน้องมุก บอกให้หอมแก้ม ก็ยื่นแก้มไปให้หอม น้องมุกเพิ่งเก้าเดือน ยังเล่นไม่ค่อยเป็น แต่คุงแม่บอกว่า จำได้เลย ตอนเด็กจิ๋วเก้าเดือน แสบกว่าน้องมุกมาก ไม่มีนั่งเฉยแบบน้องมุกเลย
อาหารที่ร้านนี้ ทุกคนในคณะลงความเห็นพ้องกันว่า แย่มาก ไม่อร่อยเลย
ตอน จะออกจากร้าน อี๊กบขโมยเด็กจิ๋วขึ้นไปบนรถทัวร์ เด็กจิ๋วลั้นลาไม่ยอมลง แต่ยังก็ตาม คุณแม่ไม่ยอมให้นั่งรถบัส ต้องไปอุ้มมานั่งรถปะป๊า
ออก จากร้านอาหารไปแค่ ๓ กิโลก็ถึง นิกส์ลองสเตย์ ที่นี่เป็นเหมือนสวนผลไม้ แล้วเจ้าของมาทำรีสอร์ทให้แขกพัก แบบเจ้าของทำเอง ฉนั้นจึงเป็นแบบบ้านๆ ทั้งบริการ และที่พัก แต่ก็โอเคเลย ไม่ได้รู้สึกติดขัดอะไร ห้องพักก็สะอาดดี ถึงแม้จะเอาเบาะรถมาทำเป็นโซฟาให้นั่ง แล้วก็พวกของใช้ต่างๆ ผ้าปูที่นอน ผ้าเช็ดตัว ผ้าห่ม ก็จะไม่ค่อยน่าใช้เหมือนโรงแรม
แพ รกซิสปิดรีสอร์ท เหมาหมดทุกห้องเลย เด็กจิ๋วได้อยู่บ้านริมบึง ต้องคอยดูดีๆ ถ้าเผลออาจจะมีพลัดตกบึงไปได้ ที่บึงตอนนี้น้ำเป็นสีน้ำตาล คงเป็นเพราะน่าฝน ถ้าเด็กจิ๋วตกไปคงจะงมหาไม่เจอ
ตาม ธรรมเนียมเวลามาเที่ยวบริษัท ก็จะมีเล่นเกมส์กัน ครั้งนี้เป็นเกมส์ทางน้ำกันเลย จำพวกแข่งพายเรือ แต่พี่ๆเล่นกันฮา เด็กจิ๋วก็นั่งดูอยู่บนท่าเรือ อยากจะลงไปเล่นในน้ำด้วยแหล่ะ ต้องคอยจับกันไว้
ตกกลางคืนจะเป็นการเล่นเกมส์ในบ้าน พวกใบ้คำ วาดรูป อะไรพวกนั้น ครั้งนี้มีเกมส์ทายใจเด็กจิ๋วด้วย เอาของเล่นไปวางไว้สามอย่าง แล้วให้เด็กจิ๋วไปเลือกมา ใครทายถูกว่าเด็กจิ๋วจะเลือกอะไรก็ได้คะแนน แต่เด็กจิ๋วทำแสบอ่ะดิ่ ดันหยิบของสองอย่างพร้อมกัน ทำให้ข้อนี้เสมอกันไป
เรากลับห้องมานอน กันก็เกือบเที่ยงคืน เด็กจิ๋วกลิ้งไปมาบนเตียงไม่นานก็หลับไป เตียงที่นี่ทำไมมันเล็กผิดปกติ เหมือนไซต์ไม่ได้มาตรฐาน นอนทรมานมาก
ครั้งนี้เราตื่นพร้อมกันเลยสามพ่อแม่ลูก ตอนแปดโมง สายแล้วแหล่ะ เพราะพี่ๆเค้าตื่นกันไปกินข้าวเช้ากันนานแล้ว
ตอน เช้าแต่งตัวให้เด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วเอากล่องฟิลเตอร์กล้องของปะป๊ามาเล่น เปิดไปเจอแผ่นโฟมบางๆกลมๆสำหรับรองฟิลเตอร์ เด็กจิ๋วหยิบมาทาหน้า เป็นพัฟ ปะป๊าถามคุงแม่ว่าเด็กจิ๋วไปเอามาจากไหนอ่ะ เพราะคุงแม่ก็ไม่ได้ใช้แป้งพัฟแบบนี้ คุงแม่ก็งงเหมือนกัน ยังไม่รู้ว่าไปดูมาจากไหน
อาหารเช้าไปไข่กระทะ กับสลัดแฮมไส้กรอก รสชาติไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่นะ ส่วนเด็กจิ๋วก็ให้กินนมแล็บกับขนม
เกือบๆ เที่ยงก็ออกจากที่พัก จะไปกินข้าวร้านครัวต้นไทรซึ่งขับรถไปประมาณ ๓ กิโลก็ถึง คุณแม่เลยบอกว่าไม่ต้องจับเด็กจิ๋วใส่ Car Seat ก็ได้ อุ้มไว้ โห! หายนะบังเกิด อย่าว่าแต่ ๓ กิโลเลย ขับรถออกไปได้หน่อย ปะป๊าต้องแวะจอดรถข้างทาง แล้วจับเด็กจิ๋วใส่ Car Seat ตามเดิม เพราะไม่สามารถจับเด็กจิ๋วได้เลย ปีนปายจับโน่นแกะนี่ ที่สำคัญคือ ปีนมากระชากปะป๊าที่ขับรถอยู่ด้วย แล้วอย่างที่เคยบอก เวลาเด็กจิ๋วกระชากเรา มันไม่เหมือนเด็กอ่ะ ทำไมแรงมหาศาลจัง ดึงซะตัวเราปลิวเลย ตอนจับใส่ Car seat ทีนี้ก็ไม่ง่ายแล้ว เพราะเด็กจิ๋วรู้กำลังเพลินกับการนั่งรถแบบใหม่ ต้องช่วยกันจับตัวขึงไว้คนหนึ่ง รัดเข็มขัดคนหนึ่ง
ร้านครัวต้นไทร นี้ดีเลย พี่ๆชอบกันใหญ่ บอกว่าอาหารอร่อยมาก กินข้าวเสร็จ อี๊ป้อมก็ขโมยเด็กจิ๋วขึ้นไปนั่งเล่นบนรถทัวร์อีกแล้ว เด็กจิ๋วอ่ะชอบ แต่เวลาคุณแม่ไปเอาลงมานี่หนักหนาสาหัสนะ เด็กจิ๋วเอามือข้างหนึ่งเกาะเสารถทัวร์ไว้ มืออีกข้างกอดคออี๊ป้อม ไม่ยอมให้คุณแม่พาลง แต่ยังไงก็ต้องเอาลงมาให้ได้เพื่อความปลอดภัยของเด็กจิ๋วเอง ถ้าอยู่บนรถทัวร์ มีหวังวิ่งเล่นทั่วรถแน่ๆ ก็ขนาดนั่งรถปะป๊าไม่นานยังก่อเรื่องเลย
ตอนขับรถกลับบ้าน เด็กจิ๋วหลับไปชั่วโมงกว่า พอตื่นขึ้นมาก็กรี๊ดลั่นจนถึงบ้าน ปะป๊าต้องร้องเพลง ฉับกับเธอ เธอกับฉัน เด็กจิ๋วช่วยร้องได้ด้วย เวลาปะป๊าร้องว่า ฉันกับ... เด็กจิ๋วก็จะพูดว่า เธอ ปะป๊าร้อง เธอกับ... เด็กจิ๋วก็ต่อว่า ฉัน ต่อคำได้เรื่อยๆจนจบเพลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น