ตอนเช้าแวะไปงานบวชพระเก่งที่วัดแถวๆสมุทรสาคร เด็กจิ๋วไปเก็บเงินที่พระโปรยทานมาได้ 1 อัน เด็กจิ๋วมีก่อเรื่องนิดหน่อย ไปกรี๊ดระหว่างที่พระกำลังเทศน์อยู่ ต้องวิ่งพากันหนีออกมากจากศาลา
พอนาคเข้าโบสถ์ก็กลับกันออกมา มุ่งหน้าไปพระราชนิเวศน์มฤคทายวัน ปะป๊ากับคุณแม่เคยมากันสมัยเป็นนักเรียน ประมาณว่ามาทัศนศึกษา คราวนี้เลยลองพาเด็กจิ๋วมาเที่ยวดู แต่กว่าจะออกจากวัด แวะกินหนมกันนิดหน่อย มาถึงที่นี่ก็ 11 โมงกว่าแล้ว กำลังร้อนจัดเลย คุณแม่กับเด็กจิ๋วไปหาซื้อหมวกวนิดาใส่กันคนละใบ ตรงลานจอดรถจะมีร้านขายหมวกแบบนี้เยอะมาก เป็นการคอนเฟิร์มว่าแดดร้อนแน่นอน
แดดร้อนจริง ตอนแรกๆเด็กจิ๋วก็ยอมใส่หมวกดี น่ารักมาก แต่แป๊บเดียวก็ถอดออก คุณแม่บอกว่าสงสัยว่าเด็กจิ๋วจะร้อน เพราะยิ่งใส่หมวกยิ่งร้อนหนัก เพราะมันอบ
พอเข้าไปถึง เจ้าหน้าที่ก็ให้รีบเดินไปท้ายวังไกลมาก เพื่อจะขึ้นไปเดินชมตัววังชั้นสอง เขาให้ขึ้นกันไปเป็นรอบๆ ขึ้นไปก็ห้ามถ่ายรูป ข้างบนก็ไม่ค่อยมีอะไร รู้นี้ไม่ขึ้นดีกว่า ต้องเสียเงินเพิ่มต่างหากด้วย เราลองปล่อยให้เด็กจิ๋วลงเดิน ปรากฎว่าเด็กจิ๋วไม่กล้าขยับตัวเลย บอกว่ากลัวกลัว เราก็สงสัยว่ากลัวอะไร ก็คือน่าจะกลัวที่ทางเดินมันเป็นเหมือนระเบียงไม้ ที่จริงก็ใหญ่มากนะ แต่เด็กตัวเตี้ยๆอาจจะกลัว อาจจะเหมือนรู้สึกว่าเดินอยู่บนไหล่เขา สองข้างทางเป็นเหว อะไรประมาณนั้น แปลกดี
พอลงมาก็หมดแรงกันแล้ว ร้อนมาก ที่จริงมาที่นี่ก็คือกะว่าจะมาถ่ายรูปเด็กจิ๋วเล่นเป็นหลัก แต่ยังไม่ได้ถ่ายกันเท่าไหร่ก็ต้องกลับกันแล้ว ถึงทนอยู่ต่อ เด็กจิ๋วก็ไม่ให้ความร่วมมือในการถ่ายรูปแล้ว หัวก็แฉะเละเทะมาก
ไปกินข้าวกลางวันกันที่ร้านเจ๊เขียว ร้านนี้เด็กจิ๋วเคยมากับอากงอาม่าแล้ว ที่ติดใจที่สุดก็คือน้ำผลไม้ปั่น อากาศร้อนๆอยากกินน้ำปั่นอย่างเดียว ครั้งที่แล้วไม่ประทับใจอาหาร มาครั้งนี้รู้สึกว่าอาหารเลวร้ายมาก ต่อไปไม่มาอีกแล้ว ไม่เข้าใจว่าทำไมดารามากันเยอะจริง
ขับรถเข้าที่พัก ฮาเว่น มาถึงก็บ่ายสองนิดๆ ทำเวลาได้ดีมาก เพราะเค้าให้ Check in บ่ายสอง ที่จอดรถของที่นี่ดีมาก ปกติที่รีสอร์ทอื่นจะให้จอดที่ลานกลางแจ้ง แต่ที่นี่เป็นลานจอดใต้ตึก ไม่ร้อนดี รู้สึกปลอดภัยดีด้วย
ที่ฮาเว่นนี่จองไว้ในงานท่องเที่ยวนานมากแล้ว ก่อนหน้านี้เคยเปลี่ยนใจจะไม่มา ขาย Voucher ให้โฮไอไป แต่โฮไอก็ไม่ว่างมาซะที แล้วช่วงนี้เด็กจิ๋วไม่มีโปรแกรมไปเที่ยวไหนตั้งนาน ก็เลยมานี่ดีกว่า
คุณแม่จองห้อง Pool Access ไว้ เดี๋ยวนี้ไปพักที่ไหนก็ต้องเอา Pool Access แหล่ะ ดีสุด เพราะเด็กจิ๋วว่ายน้ำเสร็จก็ต้องรีบขึ้นมาอาบน้ำ ไม่งั้นจะไม่สบาย แล้วข้าวของเด็กจิ๋วก็เยอะมาก นึกไม่ออกว่าถ้าต้องขนของทั้งหมดเดินไปว่ายน้ำจะทำไง
วันนี้เป็นวันศุกร์ แขกเลยน้อยมาก ห้องแบบ Pool Access ที่นี่มีทั้งหมด 5 หลัง มีเราพักแค่หลังเดียว เพราะฉะนั้น สระว่ายน้ำอันใหญ่โตก็ตกเป็นของเด็กจิ๋วแต่เพียงผู้เดียว
ดาดฟ้าของห้องพักจะเป็นที่ให้ขึ้นมานั่งชมวิวได้ แต่ขั้นไปถ่ายรูปนิดหน่อยก็ต้องลงมา จะไปนั่งชมวิว คงไม่ไหว ต้องเลือกเอา ไม่อาบแดดก็อาบฝน
ที่นี่ไม่มี Welcome Fruit ให้ มีแต่ลูกชุบ รสชาติประหลาด แข็ง แต่กินไปกินมาก็พอใช้ได้นะ
ห้องพักโดยรวมก็ดีนะ ถึงแม้จะสู้ศรีพันวาไม่ได้ (ซวยแล้ว ไปศรีพันวากลับมา ไฮโซเลยเรา)
ห้องน้ำก็กว้างขวางดี มีอ่างอาบน้ำอยู่ข้างนอก มีมุ้งลวดติดกันยุงด้วยดีมาก แต่ในห้องก็ยังมียุงอยู่ดี สงสัยมุ้งลวดขาด
ตรง Day Bed ก็สวยดี มีกระจกบานใหญ่มองเห็นสระว่ายน้ำ เด็กจิ๋วชอบมาก ไม่ได้ชอบเพราะสวยนะ ชอบไปชักผ้าม่านเล่น
วันนี้เราเอาชุดที่อี๊กบอี๊ตุ้ยซื้อให้นานแล้วมาใส่ ชุดแบบนี้ ใส่อยู่บ้านก็แปลกๆ เอาไว้ใส่ตอนมาเที่ยวแบบนี้ จ๊าบสุดๆเลยเด็กจิ๋ว
ชุดอุปกรณ์ตักทรายของเด็กจิ๋วชุดนี้ เป็นของเล่นอีกอย่างที่ชอบมากที่สุด อยู่บ้านก็เล่นบัวรดน้ำทุกวัน
เด็กจิ๋วคึกจัดมาก ตั้งแต่เข้าห้องมาก็วิ่งเล่นไปทั่วห้อง ไล่ตามจับก็เหนื่อยแล้ว ทำไมเด็กจิ๋วไม่เหนื่อยบ้าง วิ่งไปวิ่งมาก็ไปเหยียบกระเป๋าลื่นเสียหลัก หน้าไปฟาดกับมุมโต๊ะกลาง แล้วกระเด้งตัวล้มไปนอน หัวกระแทกพื้น จากที่บรรยายมา ฟังดูแล้วน่ากลัวไปหน่อย ที่จริงก็เป็นแบบนี้แหล่ะ แต่เด็กจิ๋วตัวเตี้ยไง เวลาล้มเวลากระแทกมันเลยไม่ค่อยรุนแรงมาก รีบสำรวจอาการบาดเจ็บ ก็พบรอยแผลที่ใต้คางตรงที่โดนมุมโต๊ะเจาะ
เด็กจิ๋วเปลี่ยนชุดลงเล่นน้ำ แสงกำลังดีเลย ไม่มีแดด น้ำไม่เย็น กำลังสบาย สระก็ใหญ่มาก ไม่มีคนอื่น มีแต่เราสามพ่อแม่ลูกกับของเล่น น้ำที่นี่ไม่ได้ใส่คลอรีน เป็นสระน้ำเกลือ ตรงหน้าห้องพักแต่ละห้องจะเป็นแบบน้ำตื้นมาก เด็กจิ๋วสามารถเดินได้เลย ถ้าโตกว่านี้หน่อยน่าจะสนุก แต่ตอนนี้ปล่อยให้เดินเองไม่ได้
เล่นน้ำเสร็จก็พาไปอาบน้ำในอ่าง อ่างที่นี่เป็นหินขัดขนาดใหญ่เหมือนที่วีรันด้า ปะป๊าเปิดฝักบัวแบบน้ำตก เด็กจิ๋วตกใจสุดขีดกระโดดมาเกาะปะป๊าไว้แน่น
เสร็จแล้วก็ไปกินข้าวกันที่ห้องอาหารของรีสอร์ท กินข้าวผัดสับปะรด จานเดียวแบ่งกันสามพ่อแม่ลูก คืออาหารในรีสอร์ทมันแพง แต่จะว่าไป ราคาอาหารของที่นี่ก็ไม่แพงนะ ข้าวผัดสับปะรดจานละร้อยกว่าบาท จัดว่าเป็นราคามาตรฐานรีสอร์ทไทย คือไปเทียบกับศรีพันวาอีกแหล่ะ ที่นั่นแพงกว่าเยอะมาก
ตอนนี้รีสอร์ทเงียบสงัดมาก ไม่รู้มีแขกมาพักกี่ห้อง แต่ไม่มีใครออกมาเดินเล่นหรือว่ายน้ำกันเลย
เมื่อวานเด็กจิ๋วไม่ได้นอนกลางวันเลย มัวแต่คึกจัดวิ่งเล่นอยู่ คุณแม่พาเข้านอนตั้งแต่หกโมงเย็น ก็หลับได้ดีทั้งคืน
เช้าวันนี้ฟ้าปิดมาก ไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้น เด็กจิ๋วตื่นเช้าดีนะวันนี้ 7 โมงกว่าก็ตื่นแล้ว นอนไป 13 ชั่วโมง เต็มอิ่มแล้ว วันนี้มีแรงถล่มโลกต่อ พากันไปเดินถ่ายรูปในรีสอร์ทกันนานเหมือนกัน ชั่วโมงหนึ่งได้ เข้าบ้านโน้นออกบ้านนี้ เพราะว่าบ้านหลังอื่นไม่มีแขกพัก บ้านแบบ Pool Access มีทั้งหมด 5 หลัง หลังที่ติดทะเล 2 หลัง แพงเกินไป เหลือ 3 หลัง คิดว่าหลังที่ดีที่สุดคือหลังเดี่ยวฝั่งตรงข้ามที่เราอยู่
ที่ห้องอาหารเช้า จับเด็กจิ๋วนั่งเก้าอี้เด็ก ส่งหนมปังชนิดต่างๆให้กิน เด็กจิ๋วก็เพลิดเพลินได้อยู่พักใหญ่ แต่ก็ไม่นานพอที่เราจะกินข้าวเสร็จ ในที่สุดเด็กจิ๋วก็เริ่มกรี๊ดขอลงจากเก้าอี้ แล้วก็วิ่งเล่นไปมาหนุกหนาน วิ่งไปเจอเชฟที่ทำออมเล็ต พี่เค้าตัวใหญ่มาก เด็กจิ๋วเห็นก็กลัววิ่งหนี ที่ฮาที่สุดคือ มีอยู่โต๊ะหนึ่งเป็นชาวจีน พาลูกสาวกับลูกชายมาเที่ยว เด็กจิ๋วไปทักเด็กสองคนนั้นว่า นิว กับโฮไอ ทักหลายรอบมาก จนในที่สุดก็เดินเข้าไปหาโฮไอเลย ไปเล่นกับเค้า ระหว่างเล่นก็เรียกไอไอ เด็กคนนั้นตัดผมเหมือนโฮไอ เล่นรถบื้นบื้นเหมือนกันด้วย ตอนนี้เด็กจิ๋วก็ยังไม่รู้เลยว่าเด็กคนนั้นไม่ใช่โฮไอนะ ไม่ใช่แค่เด็ก 2 คนนี่นะ เด็กจิ๋วยังไปทักอี๊กบ อี๊ป้อม วุ่นวายไปหมด คุณแม่บอกว่าเด็กจิ๋วเป็นโรคจำคนผิดเหมือนปะป๊าเลย เพราะปะป๊าเองก็ก่อเหตุเอาไว้เยอะ
กินข้าวเสร็จก็มาว่ายน้ำย่อยทันที วันนี้ยังคงฟ้าปิดอยู่ เที่ยวแบบนี้ฟ้าปิดไปก็ดี ไม่ต้องถ่ายรูปวิว เน้นว่ายน้ำเล่นหนุกหนาน
ปะป๊าเล่นกระโดดหงายท้องทิ้งตัวลงน้ำหนีเด็กจิ๋ว เล่นแรงไปหน่อย เด็กจิ๋วเลยทำเลียนแบบใหญ่เลย นั่งห่วงยางอยู่ก็ทำหงายแหง่ะไป ห่วงยางเกือบพลิกคว่ำเลย
อยากจะพาเด็กจิ๋วไปเล่นทรายอีก แต่ทรายที่นี่ไม่ค่อยอำนวย ไม่ได้ลงไปตรงทะเลเพราะมันต้องลงบันไดไปอีกไกล เราให้เล่นอยู่บนเขื่อนนี่แหล่ะ มีเศษใบไม้กับมดเยอะเต็มไปหมด แดดก็ส่องหน้าจะจะ เลยเล่นได้แป๊บเดียวเอง
วันนี้เล่นน้ำนานเลย ครึ่งชั่วโมงได้ ปกติให้เล่นแค่สิบนาทีเองเพราะกลัวไม่สบาย ขึ้นจากน้ำอาบน้ำเสร็จ เด็กจิ๋วก็หมดแรงหลับไป
ขากลับแวะไปหาอากงอาม่าที่ราชบุรีแป๊บหนึ่ง แล้วก็กลับบ้านกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น