1 ขวบ 5 เดือน

วันที่ ๕๑๘ ... พุธ ๑ มิถุนายน ๒๕๕๔

 

ตอนเช้าเด็กจิ๋วตื่นมา ก็มาบอกคุณแม่ว่า เป้อเปียกเปียก คุณแม่ไปจับดูก็เปียกจริงๆ
ฉี่เยอะทะลัก เปียกออกมาถึงที่นอนด้วย เช้านี้เด็กจิ๋วไม่สนใจปะป๊าเลยนะ ปกติตื่น
มาก็ต้องเรียกหาปะป๊า วันนี้ไม่ยอมเรียก ปะป๊าเลยงอนวิ่งออกจากห้องไปทำอาหาร
ให้เด็กจิ๋ว อย่างที่บอกว่าช่วงนี้เด็กจิ๋วฮิตกินข้าวไข่เจียว เราก็พยายามอยากให้กินผัก
เลยทำจับฉ่ายหม้อเบ้อเร่อ ทำมาสองรอบแล้ว แต่เด็กจิ๋วก็ไม่ยอมกิน รอบแรก ขม
ไปหน่อย รอบที่สองก็อร่อยดี แต่ก็ยังไม่ยอมกิน ไม่แน่ใจว่าไม่ชอบกลิ่นผักตัวไหน
คุณแม่กินแทนไปหน้ากลายเป็นผักไปแล้ว วันนี้ทำมักโรนีใส่บล็อกโครี่ กับแครอท
ซอยเล็กๆ ก็กินได้ ในจับฉ่ายมีผักที่ประหลาดๆอยู่อย่างเดียวแหล่ะ คือกวางตุ้ง ครั้ง
ต่อไปลองไม่ใส่ดูดีกว่า
วันนี้คุณแม่เปิด Youtube ใน iPad ให้เด็กจิ๋วดู ปรากฎว่าเจอ Old Macdonald เป็น
สิบเวอร์ชั่นเลย ดีมาก ของ Baby Einstein ก็มี แล้วนอกจาก McDonald แล้ว ยังมี
อื่นๆอีกเต็มเลย ลองเปิด Barney ให้ดู เด็กจิ๋วก็ถูกมนต์สะกดยืนจ้องนิ่งไม่กระดิกตัว
เมื่อก่อนเคยเปิด Barney ให้ดูทีแล้ว แต่ไม่ค่อยสนใจ พอวันนี้ชอบมาก เด็กจิ๋วเรียก
พี่ Barney ว่า โน่โน่ คงสับสนกับ นีโม่ อ่ะ และที่ถูกใจที่สุดเลย คือมี Barney ตอน
MacDonald ด้วย สุดยอด

วันที่ ๕๑๙ ... พฤหัส ๒ มิถุนายน ๒๕๕๔

วันนี้ปะป๊ากินพายเห็ดอยู่ เด็กจิ๋วก็เข้ามาขอกินด้วย เลยลองป้อนแป้งกรอบๆให้กินดู
ปรากฎว่ากินได้ ชอบมาก
เด็กจิ๋วอ่ะขำมากเลย เวลาร้องไห้งอแงดิ้นแถกๆอยู่ ถ้าเราหยิบบล็อกไม้รูปภาพมาให้
ถามว่านี่อะไร เด็กจิ๋วจะหยุดร้องงอแงช่วคราวมาตอบเรา ตอบเสร็จก็จะกลับไปกรี๊ดๆ
ต่อ ทำได้ไงเนี่ยะ งอแงอยู่ยังมีอารมณ์มาตอบเราอีก
ที่บอกว่าปะป๊าพยายามทำจับฉ่ายให้กินหลายทีไม่สำเร็จ เมื่อคืนตุ๋นซุปไก่ให้กิน วันนี้
ลองดูก็ไม่กินอีก ตอนเย็นคุณแม่เริ่มคิดได้ว่า ปกติเอาน้ำซุปราดข้าวแล้วป้อนเด็กจิ๋ว
บางทีเด็กจิ๋วอาจจะเหมือนปะป๊าคือไม่กินข้าวแฉะๆ เลยลองป้อนข้าวคำหนึ่ง น้ำซุปคำ
หนึ่ง แยกกัน ปรากฎว่าเด็กจิ๋วชอบแหะ
ตอนเย็นวิ่งไล่ตามป้อนข้าวเด็กจิ๋วกันจนเหนื่อย เด็กจิ๋วก็กินแหล่ะ แต่กินค่ำหนึ่งวิ่งไป
เล่นทีหนึ่ง จนในที่สุดล้มเลิกความพยายาม ลองพาไปให้จาน่าป้อนดู ปรากฎว่ายืนนิ่ง
อ้าปากรอพี่จาน่าป้อน ไม่ดื้อไม่งอแง พี่จาน่าก็ป้อนเก่งมาก ป้อนหายป้อนหาย จาน่า
มีแบบว่า ป้อนเสร็จก็ตบมือชมเด็กจิ๋วเก่ง เก่ง ด้วย เป็นพี่ที่น่ารักมากอ่ะ
ช่วงนี้เด็กจิ๋วชอบมาป้วนเปี้ยนแถวเครื่องคอมพิวเตอร์ของปะป๊า จิ้มโน่นจิ้มนี่ กดปุ่มปิด
เครื่องเลยก็เคยมาแล้ว แต่วันนี้จิ้มไปจิ้มมา ไปโดนปุ่ม Eject DVD ถาดใส่แผ่นเลื่อน
ออกมา เด็กจิ๋วตกใจกระโดดถอยหลังตัวลอยเลย หลังจากนั้นเด็กจิ๋วก็ทำกล้าๆกลัวๆ
ไม่กล้าจิ้มเครื่องปะป๊าอีก ซะใจจังเลย
ตอนกลางคืนพ่อแม่ลูก ๓ คนช่วยกันจัดกระเป๋าสำหรับจะไปเที่ยวพรุ่งนี้ คือ เด็กจิ๋วก็
ช่วยด้วยจริงๆนะ แต่ช่วยแบบคุณแม่เครียดไปเลย วิ่งหยิบของจากตู้เสื้อผ้าเอามาใส่
กระเป๋าเดินทาง ใส่ไปใส่มาก็รื้อของออกมา เอาตัวเองลงไปใส่แทน สนุกเด็กจิ๋วเลย
แหล่ะ ปะป๊าเล่นเอาเสื้อคุณแม่มาใส่ตุ๊กตาหมียักษ์ด้วย เด็กจิ๋วไปกอดๆแล้วก็บอกว่า
สวย สวย แม่ แม่

 วันที่ ๕๒๐-๕๒๑ ... ศุกร์ ๓, เสาร์ ๔ มิถุนายน ๒๕๕๔
ไปเที่ยว ฮาเว่น รีสอร์ท --> เด็กจิ๋ว@Haven Resort
 

วันที่ ๕๒๒ ... อาทิตย์ ๕ มิถุนายน ๒๕๕๔

เมื่อคืนอี๊ไก่ถามว่าเด็กจิ๋วเป็นอะไร อาการผิดปกติ...ฮุฮุ จะเป็นอะไรล่ะ ก็เป็น
โรคคึกกลับจากเที่ยวอ่ะดิ่ เล่าให้ฟังมันก็ไม่เหมือนกับมาเห็นด้วยตาตัวเองนะ
อี๊ไก่ได้เห็นแล้วยังงงเลย ก็เด็กจิ๋วเหมือนคนบ้า+เมาอ่ะ ตอนช่วงหัวค่ำก็คึกจัด
แบบวิ่งไปมา ไล่จับไม่ทัน เผลอเป็นกระโดดลงบ่อบอล กระโดดแบบตีลังกา
ม้วนตัวลงไป อี๊ไก่เห็นแล้วช็อคเลย คว้าไว้ไม่ทัน ยังดีนะที่ปรับลดกำแพงบ่อ
ลงมาหน่อยแล้ว ส่วนตอนดึกๆ นี่เริ่มง่วงจัดแล้ว แต่อารมณ์คึกยังอยากจะเล่น
เดินลากหมีหมีไปมาทั่วห้อง ไปหยิบจับของโน่นนี่ บางทีก็ไปจับจิ้มๆนิดหน่อย
พอเป็นพิธี แล้วก็เดินต่อไปเรื่อยๆ  เดินเซไปเซมา ก็ล้มตัวลงนอน เอาหน้าถูถู
กับหมีหมี แล้วก็เด้งตัวขึ้นมาเล่นต่อ เป็นแบบนี้อยู่นานกว่าจะยอมนอน
เมื่อวานเย็นตอนเล่นกันอยู่ในห้องครัว เด็กจิ๋วก็คึกวิ่งไปวิ่งมา จนไปชนกับมือ
จับลิ้นชักที่เป็นอลูมิเนียม ขอบมันคมมากบาดมือเราไปหลายทีแล้ว นี่เด็กจิ๋ว
วิ่งไปชนปั้งจะจะเลย ชนเสร็จก็เอามือกุมตาแล้วลงไปนอนร้องจ๊ากๆ คุณแม่
ตกใจสุดขีด นึกว่าโดนจิ้มตาบอดแล้ว แต่โอ๋สักพักก็มาวิ่งเล่นต่อเหมือนไม่มี
อะไรเกิดขึ้น คุณแม่เลยโล่งใจว่าคงไม่เป็นอะไรมาก ก็หาไม่เจอว่ามีแผลตรง
ไหน ต้องรอสักพักแผลถึงค่อยๆโผล่ออกมาให้เห็น ปรากฎว่าชนตรงจมูก
ตอนเช้าตื่นกันมาแปดโมง จะต้องไปงานขึ้นบ้านใหม่ของพี่แจ็คที่รังสิต ลั้นลา
กันไปมา กว่าจะออกจากบ้านก็สายแล้ว บ้านพี่แจ็คอยู่ไกลมากกกกกก คลอง
๗ แน่ะ อากาศร้อนมาก นั่งกินโต๊ะจีนกันท่ามกลางเหงื่อ เด็กจิ๋วที่งานไม่ได้คึก
จัดนะ ออกแนวงงมากกว่า ปะป๊าเองก็ยังงงเลย งานขึ้นบ้านใหม่ จัดยังกับงาน
แต่งงาน เด็กจิ๋วคงงงว่าอยู่ดีดีมีคนเยอะแยะ พี่พี่ที่ออฟฟิตก็มี คนอื่นๆที่ไม่รู้จัก
ก็มี แล้วมาอยู่ที่บ้านใคร เสียงเพลงก็ดัง มีแม่พี่โอ๋กับพี่อ็อฟออกมาดิ้นโชว์อีก
แต่เด็กจิ๋วก็มีออกสเต็ปเต้นโชว์ไปนิดหน่อยนะ เด็กจิ๋วได้เจอน้องมุกเป็นครั้ง
แรกเลยวันนี้ กลับจากงานบ้านพี่แจ็กก็ไปแวะบ้านอี๊ตุ๋ม อี๊นก อี๊กบ อี๊ตุ้ย ติ๊ดตี่
อี๊ตุ๋มทำข้าวไข่เจียวมาให้กินด้วย กินเสร็จ เด็กจิ๋วก็ไปเล่นกับติ๊ดตี่ อุ้มเดินไป
เดินมา พออุ้มไม่ไหว ก็จับหูลากไปลากมา ตอนแรกกลัวว่าเด็กจิ๋วจะไปงอแง
ที่บ้านอี๊ตุ๋ม เพราะบ่ายแล้วยังไม่ได้นอนเลย แต่เด็กจิ๋วก็เก็บอาการได้ดี ลั้นลา
ได้นาน จนในที่สุดทนไม่ไหวขึ้นมาก็เริ่มดีดตัวจะแถกลงพื้น พร้อมกับกรี๊ดกรี๊ด
เราเห็นไม่ได้การแล้ว เลยรีบพาหนีออกมาก่อนจะเสียภาพพจน์ไปมากกว่านี้
พอขึ้นรถยังไม่ทันไรก็หลับไปเอง  
 

วันที่ ๕๒๓ ... จันทร์ ๖ มิถุนายน ๒๕๕๔
 
เช้านี้ปะป๊าออกไปหาลูกค้า กลับเข้าบ้านมาตอนกลางวัน คุณแม่ฟ้องว่า วันนี้ปริมาณ
ความซนของเด็กจิ๋วพุ่งถึงขีดสุดแล้ว อี๊ป้อมกับอี๊ไก่ก็เห็นด้วยเช่นกัน ปะป๊าไม่รู้นะว่า
เช้านี้เด็กจิ๋วก่อเรื่องอะไรไว้บ้าง พอปะป๊ากลับเข้ามาเจอเด็กจิ๋วถูกขังอยู่ในห้องปะป๊า
พอเปิดประตูให้ นึกว่าจะวิ่งมาหาปะป๊าแบบทุกที แต่วันนี้ดันวิ่งเลยออกไป วิ่งลัดเลาะ
ไปตามโต๊ะทำงานของพี่ๆ คือรอให้ปะป๊าวิ่งตามไปเล่นด้วย พอจับมานั่งโต๊ะ ก็ให้อุ้ม
ปีนขึ้นมาเล่นบนโต๊ะ ปกติก็ปีนมาเล่นประจำ แต่วันนี้ปีนขึ้นมายืนบนโต๊ะเลย ปัดของ
ทุกอย่างล้ม ขึ้นมายืนบนคีย์บอร์ดขย่มจอไปมา เอาโทรศัทพ์มาทุบโต๊ะ นี่ขนาดคอย
จับไว้แล้วนะ ถ้าปล่อยอิสระก็พังพินาศแน่ๆ
เด็กจิ๋วไปรื้อของคุณแม่เล่น เจอตุ๊กตาหมีตัวหนึ่ง เป็นแบบหมีแนว มีรอยปะชุนไว้ตาม
ตัว เด็กจิ๋วหยิบขึ้นมาแล้วบอกว่า สาร สาร คือสงสาร ทำหน้าทำตาด้วยนะ ก็เลยงงว่า
เด็กจิ๋วรู้จักสงสารได้ไง สืบไปสืบมาก็เจอว่าอี๊กบเป็นคนสอนเอง
วันนี้เด็กจิ๋วนั่งเล่น iPad กับพี่จาน่า อยู่ดีดีก็ยกเท้าขึ้นมาบอกว่า คันคัน แล้วก็เอามือ
เอื้อมไปเกา...ปะป๊ากับคุณแม่ตกใจเลย รู้จักคันตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วรู้ด้วยว่าต้องเกา
เรื่อง iPad นี่เด็กจิ๋วก็เล่นกับคุณแม่ทุกวัน แต่มีปัญหามากเลยคือ เด็กจิ๋วชอบกดปุ่ม
ออกจากโปรแกรม กดเข้าโปรแกรมไป ยังไม่ทันได้ดูหรือได้เล่นเลย ก็กดปุ่มออกมา
กดเข้ากดออกจน iPad คุณแม่จะเจ๊งแล้วอ่ะ
วันนี้เด็กจิ๋วมีท่าใหม่ ท่าเหม็นเหม็น ตอนกำลังเดินเล่นในออฟฟิต เดินผ่านที่แท่ง ก็
เอามือมาบีบจมูกแล้วพูดว่า เหม็นเหม็น ถ้าผู้ใหญ่ทำก็เฉยๆ แต่เด็กจิ๋วทำแล้วน่ารัก
สืบไปสืบมาก็คืออี๊กบเป็นคนสอนนั่นเอง


วันที่ ๕๒๔ ... อังคาร ๗ มิถุนายน ๒๕๕๔
 
วันนี้โชคดีปะป๊าออกไปหาลูกค้า คุณแม่เล่าว่าตอนกลางวันเกือบจะร้องไห้แล้ว เด็ก
จิ๋วงอแงมาก ยิ่งเป็นตอนลางวันด้วย ได้เวลานอน แต่ห่วงเล่นไม่ยอมนอน แบบนี้เอา
ใจยากมาก อุ้มก็ไม่เอาจะดิ้นลง พอปล่อยลงก็ร้องจะให้อุ้ม จะให้เปิดเพลง อีโยอีโย
พอเปิดอีโยให้ ก็บอกไม่เอา โต๊ะจิ๊โต๊ะจิ๊ คุณแม่ก็ต้องเปลี่ยนเป็นโต๊ะจิ๊ให้ เปลี่ยนปั๊บ
ก็บอก อีโยอีโย คือทำยังไงก็ไม่ถูกใจอ่ะ จนในที่สุดต้องปราบด้วยอีโยสูตรเร็กเก้
ตอนเย็นพาเด็กจิ๋วไปเซนปิ่น คุณแม่ซื้อตุ๊กตาหมี Teddy Bear ให้เด็กจิ๋วตัวหนึ่ง พอ
ให้เด็กจิ๋วถือ เด็กจิ๋วก็เอามากอดซบไปซบมา บอกว่า รักรัก แล้วก็กอดตามตลอดตั้ง
แต่ตอนซื้อจนกระทั้งกลับมาบ้าน แล้วก็กอดจะหลับไปเลย ตอนแรกคุณแม่กะว่าจะ
ซื้อเอามาไว้ให้กอดที่ออฟฟิต คือตอนเช้าจะลงมาออฟฟิต เด็กจิ๋วจะต้องร้องเอาหมี
หมีตัวโปรดลงมาด้วยทุกวัน ต้องพยายามหลอกล่อกัน เอาไปซ่อนทีเผลอบ้าง กลัว
ว่าถ้ากอดหมีหมีทั้งวัน หมีหมีคงเหนื่อยมาก ไม่ได้พักผ่อน แต่พอซื้อตุ๊กตาหมีจิ๋วให้
กลายเป็นว่าตอนจะนอนก็ขอกอดหมี ๒ ตัวเลย ตอนอุ้มกล่อมหลับ แค่เด็กจิ๋วกับหมี
หมีก็อุ้มยากแล้ว นี่มีหมีจิ๋วมาเพิ่มอีกตัว แบบนี้แย่หนักกว่าเดิมอีก
ที่เซนปิ่น เราก็ไปนั่งกินข้าวกันที่ซูกิชิ เด็กจิ๋วก็ลั้นลาไปแหย่คนอื่นที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ
แหย่ฝั่งนี้เค้าไม่เล่นด้วย ย้ายไปอีกฝั่ง ไปเจอพี่ผู้ชายคนหนึ่ง ตอนแรกแหย่ไป เค้า
ก็เล่นกลับมานิดหน่อย เด็กจิ๋วได้ใจก็เล่นกับเค้าอีก ทีนี้พี่เค้าเล่นกลับมาแบบเต็มทำ
หน้าอ้าปากกว้างๆแบบขิคุสุดฤทธิ์ เด็กจิ๋วเห็นแล้วถอยหนี บอกว่า กลัวมากกลัวมาก
ไปไป หลังจากนั้นจากที่ลั้นลาก็ทำหน้าจ๋อยทันที คือกลัวจริงๆ ปะป๊าไม่เห็นหน้าตา
พี่คนนั้น คุณแม่เล่าว่าน่ากลัวจริงๆแหล่ะ เด็กจิ๋วไม่ได้โม้
ตอนไปซื้อของใน Top ย่ำแย่เลย ก็เป็นเหมือนเดิม คือไม่ยอมนั่งรถ จะลงจะลง พอ
ลงแล้วก็วิ่งไปรื้อข้าวของบนชั้น ตามจับกันไม่ไหวจริงๆ ยิ่งตอนซื้อเสร็จกำลังจะจ่าย
เงิน เด็กจิ๋วเกิดไม่พอใจกรี๊ดลั้นห้าง ปะป๊าต้องพาวิ่งหนีออกจากห้างไป คุณแม่บอก
ว่าเสียงดังมากมาก


วันที่ ๕๒๕ ... พุธ ๘ มิถุนายน ๒๕๕๔
 

วันนี้แผนการณ์หมีจิ๋วสัมฤทธิ์ผลเป็นอย่างดี เด็กจิ๋วถือหมีจิ๋วติดมือลงมาที่ออฟฟิต
โดยไม่ถามหาหมีหมีตัวโปรด แต่ก็แปลกใจนะที่เด็กจิ๋วติดหมีจิ๋วทันทีตั้งแต่ซื้อมา
ให้เลย ทั้งๆที่เด็กจิ๋วก็มีตุ๊กตาเยอะแยะมาก ตุ๊กตาหมีก็หลายตัว หรือเป็นเพราะไป
เลือกซื้อมาเองกับมือ
ตอนกลางวันพาเด็กจิ๋วไปบองมาเช่ จะไปหาซื้อที่บังแดดในรถแบบปรับทิศทางได้
แต่ของหมดเลยอดเลย ที่บังแดดอันปกติที่ใช้อยู่ เป็นลายคิตตี้ บังแดดเฉพาะด้าน
ข้างเท่านั้น แล้วทุกวันนี้เด็กจิ๋วไม่ค่อยยอมให้บังด้วย จะคอยดึงออกตลอดเวลา
วันนี้ความดื้อความซนของเด็กจิ๋วเพิ่มขึ้นกว่าเมื่อวานอีก อาการแย่แล้วเด็กจิ๋ว กรี๊ด
ลั่นออฟฟิตทั้งวันเลย ไม่ได้อะไรหน่อยก็กรี๊ดๆกรี๊ดๆ
ตอนเย็นเจออาเตี๋ย เด็กจิ๋วก็เรียก เอ้ อีกแล้ว ยังงงไม่หาย
ตอนกลางคืน เด็กจิ๋วหลับไปแล้ว อยู่ๆก็ละเมอว่า แม่แม่ กลัวมาก กลัวมาก สงสัย
ว่าจะฝันร้าย เดี๋ยวนี้เด็กจิ๋ว กลัวมาก หลายอย่างเลย


วันที่ ๕๒๖ ... พฤหัส ๙ มิถุนายน ๒๕๕๔

ตอนเย็นๆปกติอี๊ป้อมชอบพาเด็กจิ๋วไปเดินเล่นในซอย ห้ามไม่ให้เดินเลยออกจาก
ซอยเพราะกลัวอี๊ป้อมจับไม่ไหว วันนี้ก็ไปเดินเล่นกันมา กลับมาบ้าน ปะป๊ากับคุณ
แม่ตกใจเลย เด็กจิ๋วหน้าเยินมาก เหมือนไปแบกปูนมา แก้มแดง หัวเปียก ผมเละ
เทะมาก โทรมจริงๆ อี๊ป้อมบอกว่าเด็กจิ๋วคึกมาก เดินผ่านต้นไม้ทุกต้นก็จะชี้ให้อี๊
ป้อมดูบอกว่าสวยสวย
ตอนเย็นให้ไจโรกับจาน่ามาเล่น iPad กับเด็กจิ๋ว ก็ไม่เชิงมาเล่นด้วยกันหรอก คือ
มาถึงก็แย่งเด็กจิ๋วไปเล่นแหล่ะ แต่เด็กจิ๋วชินแล้วเวลาเล่นของแล้วมีคนมาแย่งจะ
ไม่งอแง แค่ยืนอึ้งๆ ปะป๊าตั้งใจฝึกแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก พี่โฮไอก็ชอบแย่งของเล่น
เวลาใครมาแย่งก็จะให้เด็กจิ๋วอยู่เฉยๆห้ามไม่ให้ไปแย่งกลับ วันนี้เด็กจิ๋วดูพี่จาน่า
กับไจโรเล่น แล้วก็ขำชอบใจ
วันนี้ปะป๊าซื้อซาลามานเดอร์มาใส่ตู้ปลา คุณแม่กลัวมากเห็นแล้วร้องกรี๊ดกรี๊ด แต่
เด็กจิ๋วชอบ เรียกว่า เด้อเด้อ ยืนเกาะตู้ปลาดูเด้อเด้อ บอกว่าสวยสวย ให้คุณแม่
พามาดูคุณแม่ก็ไม่ยอม เด็กจิ๋วก็ร้องเอาเป็นเอาตายจะมาดูให้ได้ ขำจริงๆ ตอนนี้
คุณแม่เดินผ่านตู้ปลาก็ผวาแล้ว



วันที่ ๕๒๗ ... ศุกร์ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๕๔
 
เดี๋ยวนี้ตอนเช้าตื่นขึ้นมา กิจกรรมแรกที่เด็กจิ๋วชอบทำมากคือปีนที่กั้นเตียง จะปีน
ขึ้นแล้วข้ามไปยืนเล่นตรงซอกข้างที่นอน เป็นมุมโปรด พอเข้าหลืบนี้แล้ว คุณแม่
จะกลุ้มใจมาก เพราะหลอกล่อให้ออกมายากมาก ปีนเข้าไปอุ้มก็ลำบาก เด็กจิ๋วจะ
วิ่งหนีไปหนีมา สามารถอยู่ในหลืบนี้ได้นานๆ ที่จริงมันไม่มีอะไรให้เล่นนะ
เด็กจิ๋วมีพัฒนาการเรื่องการเล่น iPad ดีมาก ตอนนี้สามารถเอานิ้วจิ้มที่ไอคอนแต่
ละตัวบน iPad ได้อย่างแม่นยำ คือจิ้มแบบมีวัตถุประสงค์ ไม่ได้จิ้มเรื่อยเปื่อยแบบ
แต่ก่อน ถ้าเข้าไปนิทานหมูสามตัวซึ่งเป็นอันโปรดของเค้า ก็จะสามารถนั่งมองได้
นาน สามารถจิ้มไปที่ตัวการ์ตูนแต่ละตัวเพื่อให้มันกระดุกกระดิก แล้วสามารถจิ้ม
เปลี่ยนหน้าหนังสือได้เอง เก่งมาก อาม่าตื่นเต้นใหญ่เลย เพราะอาม่ายังทำไม่เป็น
เวลาเด็กจิ๋วเอาอะไรเข้าปาก แล้วมันไม่อร่อย ก็จะบอกว่าเปรี้ยว ไม่ว่ามันจะเปรี้ยว
หรือไม่ก็ตาม หรือบางทีไม่ได้เป็นของกิน ก็บอกว่าเปรี้ยวเปรี้ยว
วันนี้นอกจากจะติด หมีจิ๋วตัวใหม่แล้ว ยังไปขโมยตุ๊กตาแมวของพี่ิมิตรมาเล่นด้วย
แกะถุงของเค้าแล้วยึดมาเป็นของตัวเองเลย


วันที่ ๕๒๘ ... เสาร์ ๑๑ มิถุนายน ๒๕๕๔
 

วันนี้ออกไปกินข้างกลางวันนอกบ้านกัน กินเสร็จก็เอาเด็กจิ๋วไปทิ้งไว้ที่บ้านลัดดารมย์
ให้อี๊ป้อมพานอน ส่วนปะป๊ากับคุณแม่ก็ไปเที่ยวเล่นกัน ไปดูต้นไม้นิดหน่อย แล้วก็ไป
ร้านชาลอม แต่ไม่ได้ของเลย เสื้อผ้าที่สวยๆก็ซื้อมาให้เด็กจิ๋วหมดแล้ว ช่วงนี้เป็นช่วง
อยู่ตัวของเด็กจิ๋ว มีความรู้สึกว่าเสื้อผ้าล็อตนี้ใส่มานานมาก เริ่มเบื่อแล้ว กลับมาที่บ้าน
นึกว่าเด็กจิ๋วหลับอยู่ ปรากฎว่ากำลังยืนเล่นผ้าม่านอย่างสนุกสนาน ยังไม่มีทีท่าจะหลับ
เด็กจิ๋วเหมือนพี่พี่เลย ชอบเล่นผ้าม่าน เข้าไปยืนแอบม้วนผ้าพันตัวไปมา พอเราไปจ๊ะ
เอ๋ก็หัวเราะดีใจ พอเห็นว่าเด็กจิ๋วไม่หลับ ปะป๊ากับคุณแม่เครียดเลย สงสัยคืนนี้กล่อม
กันเลยเที่ยงคืนแน่ ตัดสินใจเอาเด็กจิ๋วนอนโดยเร็ว สักชั่วโมงเดียวพอ เดี๋ยวจะปลุกไป
ว่ายน้ำกัน เด็กจิ๋วก็ให้ความร่วมมือดีมาก กล่อมปั๊บเดียวก็หลับ แล้วหลับไปชั่วโมงหนึ่ง
พอดีก็ตื่นขึ้นมาเอง ไปว่ายน้ำเล่นกันหนุกหนาน พี่จาน่ากับไจโรก็เล่นด้วย แต่ตอนคุณ
แม่พาไปอาบน้ำนี่ลำบากมาก ต้องให้อาโกวไปช่วยจับ เด็กจิ๋วอาละวาด เปิดฝักบัวราด
ก็บอกว่ากลัวกลัว เกาะเราแน่น ช่วงนี้เด็กจิ๋วกลัวนั่นกลัวนี่หลายอย่างมาก ขำมากเลย
ตอนกลับมาบ้านแล้ว เด็กจิ๋วยืนเล่นอยู่ ปะป๊าเห็นยุงบินอยู่แถวๆหัวเด็กจิ๋ว ก็ชี้ให้คุณ
แม่ดู เด็กจิ๋วได้ยิน ก็กลัวลนลาน วิ่งหน้าตั้งไปหาคุณแม่
เรื่องที่ว่าทำไมเด็กจิ๋วถึงเรียกอาเตี๋ยว่า เอ้ หลังจากที่สืบไปสืบมา ก็พบว่าปกติอาเตี๋ย
เวลาเจอเด็กจิ๋วก็จะเข้ามาเล่น เอเอ้เอเอ้ หมุนมือไปมา เด็กจิ๋วคงจำมาได้ว่า เอ้เอ้ นั่น
แหล่ะ ชัวร์


วันที่ ๕๒๙ ... อาทิตย์ ๑๒ มิถุนายน ๒๕๕๔
 
ตอนเช้า ปะป๊าไปรดน้ำต้นไม้ เก็บใบไม้แห้ง เด็กจิ๋วมาเห็นก็ทำตามบ้าง ตลกดี เดิน
ไปเดินมาในสวนแล้วทำท่าจับต้นนั้นต้นนี้ เดี๋ยวนี้ทำอะไรก็เลียนแบบทุกอย่างเลยนะ
ตอนกลางวันยังไม่ทันได้กินข้าวเลย เด็กจิ๋วก็ง่วงเผลอหลับไป ถ้าหลับไปโดยยังไม่
ได้กินข้าวแบบนี้ จะตื่นเร็วเพราะหิว วันนี้ก็จริงๆด้วย หลับไปแค่ชั่วโมงเดียวก็ตื่นแล้ว
ปัญหามันเกิดต่อเนื่องไปถึงตอนเย็น คือตอนเย็นก็ดันมาง่วงหลับไปอีกรอบ พออาบ
น้ำเสร็จก็ไม่ยอมนอนแล้ว กล่อมกันจนหมดแรงทั้งปะป๊ากับคุณแม่ กว่าเด็กจิ๋วจะหลับ
ก็เลยเที่ยงคืน
วันนี้อยู่ดีดีเด็กจิ๋วก็นึกกลัวตุ๊กตาหมีพูตัวหนึ่ง ที่อยู่หัวนอนมาตั้งแต่เกิด แต่ตัวนี้ปกติก็
วางไว้เฉยๆ เด็กจิ๋วไม่ค่อยได้มาเล่นมากอด แต่น่าตามันก็ไม่น่ากลัว งงเลยว่าเด็กจิ๋ว
กลัวตรงไหน ตอนนี้เลยเอาหมีพูตัวที่ว่า ไปวางไว้ตรงซอกข้างที่นอนเด็กจิ๋ว เดี๋ยวดูสิ


วันที่ ๕๓๐ ... จันทร์ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๕๔

เด็กจิ๋วเวลานอนไม่ยอมนอน เวลาตื่นก็ไม่ตื่น เช้านี้ต้องควักจากที่นอนลงมาออฟฟิตทั้ง
หลับๆอยู่ ตอนกลางวันก็ไม่นอนอีกไปนอนเอาบ่าย 2 กว่าจะตื่นก็เกือบ 5 โมง
เมื่อก่อนเด็กจิ๋วชอบกินโยเกิร์ตรสสตรอเบอรี่ แต่ตอนนี้เปลี่ยนมาชอบรสวุ้นมะพร้าว รส
สตรอเบอร์รี่ไม่ยอมกินซะงั้น แล้วที่กล่องโยเกิร์ตมันจะมีลายหนึ่งที่เป็น Tasmania Devil
เด็กจิ๋วจะกลัวมาก ตอนนี้เห็นโยเกิร์ตไม่ว่าจะลายอะไรก็จะพูดว่า กลัวกลัว ไว้ก่อน
ตอนเย็น ปะป๊าอุ้มเด็กจิ๋วไปขอยืมคึ่นฉ่ายที่บ้านอาม่า เผลอแป๊บเดียว เห็นเด็กจิ๋วทำปาก
ขมุบขมับ คายอะไรออกมาดำๆ ล้วงเอาออกมาดูก็เห็นว่าเป็นดิน มาจากต้นคึ่นฉ่ายแหล่ะ
ไม่รู้ไปคว้าเข้าปากตั้งแต่เมื่อไหร่ เด็กจิ๋วกินแล้วก็ทำหน้าเฉยๆนะ ปกติถ้าไม่อร่อยจะบอก
ว่าเปรี้ยว หรือดินนี่อร่อยดี
ตามโซฟาในห้องทำงานของปะป๊าเริ่มมีรอยปากกาแล้ว ตอนนี้ยังถือว่าน้อยอยู่ ตามพวก
กำแพงยังไม่มี วันก่อนเด็กจิ๋วมาชี้รอยปากกาตรงโซฟาแล้วพูดว่า เลอะเลอะ เลอะนะใช่
แต่จะรู้ไม๊นะว่าตัวเองเป็นคนทำ


วันที่ ๕๓๑ ... อังคาร ๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๔

 
ช่วงนี้เด็กจิ๋วควบคุมมือได้เก่งมาก วันนี้ก็ให้ป้อนข้าวตัวเอง ป้อนได้แม่นยำทีเดียว เวลา
ให้ป้อนเองแบบนี้ จะกินเร็วมาก ตักยัดตักยัด แป๊บเดียวหมด สงสัยกินเร็วเหมือนคุณแม่
แต่เด็กจิ๋วยังไม่สามารถควบคุมนิ้วได้ อย่างให้ทำท่าชูสองนิ้ว ก็จะทำไม่ได้ ยกขึ้นมาทั้ง
มือเลย
ตอนนี้ผมเริ่มยาว มัดจุกแล้วก็ห้อยตกลงมาจิ้มตา คราวนี้เลยจิ้มตาเป็นพวงเลย คุณแม่ก็
ยากจะตัดผมม้า แต่ก็ยังคิดไม่ออกว่าเด็กจิ๋วจะยอมตัดได้ไง มีร้านตัดผมเด็กโดยเฉพาะ
ที่พี่โฮไอเคยไปตัด แต่ก็คิดว่าคงเอาเด็กจิ๋วไม่อยู่แน่แน่ ส่วนปะป๊าไม่อยากให้ตัดหรอก
เพราะมันเป็นการแก้ปัญหาปลายเหตุ ถ้าตัดแล้วก็ต้องตัดเรื่อยๆ ยิ่งยุ่งยากไปกันใหญ่
ปะป๊ามีปานดำรูปก้อนหินอยู่ที่แขนขวา เป็นที่โปรดปรานของเด็กๆมาก อย่างจาน่าไจโรก็
ชอบมาขอกิน บอกว่าเป็นช็อคโกแล็ต วันนี้เด็กจิ๋วเอาบ้าง มาจิ้มๆตรงปานปะป๊าแล้วบอก
ว่า แผลแผล เจ็บเจ็บ ปะป๊าเลยให้เด็กจิ๋วเป่าพ่วงหายหน่อย
วันก่อนเด็กจิ๋วดึงทิชชูออกมาเล่น เราก็บอกให้เก็บ เด็กจิ๋วก็เชื่อฟังเอาทิชชูยัดเก็บใส่ใน
กล่องให้แต่โดยดี ปะป๊ากับคุณแม่เลยตบมือบอกว่าเก่งเก่ง ไม่น่าเลยเรา หลังจากนั้นมา
เด็กจิ๋วจะไปดึงทิชชูแล้วยัดใส่แล้วตบมือ ดึงยัดตบมือ ดึงยัดตบมือ เล่นแบบนี้ทุกวันมา
หลายวันแล้ว เด็กจิ๋วคงเข้าใจว่าการดึงแล้วยัดใส่ คือเก่ง ตบมือให้


วันที่ ๕๓๒ ... พุธ ๑๕ มิถุนายน ๒๕๕๔

วันนี้ขนของเล่นไม้พวกชุดครัวชุดขายของมาเล่นที่ออฟฟิต ช่วงนี้ไม่ได้ขึ้นไปเล่นที่สนาม
เด็กเล่นดาดฟ้าเลย เพราะมีอุปสรรคหลายอย่าง เครื่อง iMac ของเด็กจิ๋วก็ถูกพี่ที่ออฟฟิต
ยึดไปทดสอบโปรแกรมนานแล้วยังไม่คืนมา ผ้าม่านก็ไม่มีเพราะอาม่าถอดไปซ่อมอยู่ พี่
จาน่ากับไจโรก็ไม่ค่อยได้ขึ้นมาเล่นด้วย เพราะช่วงนี้ติดเล่นเกมส์กันมาก ถ้าพี่พี่ขึ้นมาเล่น
ด้วยถึงจะสนุก เดี๋ยววันนี้ช่างแหลมจะมาตีฝ้าที่สนามเด็กเล่นแล้ว ยังไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหน
สงสัยเด็กจิ๋วคงอดขึ้นไปเล่นอีกนานนะ
วันนี้เด็กจิ๋วเจอพี่เอ็มก็เรียกว่าเคนอีกแล้ว เป็นเพราะพี่เอ็มไปตัดผมเหมือนพี่เคนมา ครั้งที่
แล้วก็เรียกผิดไปที แต่วันนี้มันแปลกตรงที่ว่า พอเด็กจิ๋วเรียกพี่เอ็มเป็นเคนแล้ว หันหน้าไป
เห็นพี่เคนตัวจริงแล้วก็เกิดความสับสน ทำหน้างงมาก แล้วก็เดินหนีไปซ่อนตัวไม่ให้พี่เอ็ม
เห็น อยากรู้จังว่าเด็กจิ๋วคิดว่าอะไร อาจจะคิดว่าทำไมคนเราแยกร่างได้ด้วย
ตอนบ่ายๆ อากงอาม่าแอบมาเซอร์ไพรสเด็กจิ๋ว คิดถึงหลานเลยขับรถมาจากราชบุรีแต่มา
ถึงแล้วเด็กจิ๋วไม่สนใจไม่เล่นด้วย ทำอากงอาม่าผิดหวังมากๆ
วันนี้เด็กจิ๋วเล่นเอากล่องมาครอบปากแล้วพูดให้เสียงก้องๆ เล่นมาหลายทีแล้วล่ะ แต่วันนี้
เอามาครอบแล้วพูดว่า พริมดื้อ พริมดื้อ อันนี้คิดเองนะ ไม่ได้บอกให้พูดตาม
ตอนหัวค่ำปะป๊าเล่นโม่งลูกบอล เด็กจิ๋วเห็นก็ขำฮากลิ้ง ขำไม่หยุดเกือบอ้วกออกมาเลย
พอตอนจะนอน วันนี้มาแปลก ให้ปะป๊าอุ้มเต้นแล้วจะถือหมีหมีกับโคมไฟด้วย ... คือกอด
โคมไฟแล้วมันช่วยให้หลับสบายหรือไงเด็กจิ๋ว โคมไฟก็ไม่ใช่เล็กนะ อันใหญ่กว่าหัวเด็ก
จิ๋วอีก อุ้มยากมากอ่ะเด็กจิ๋ว


วันที่ ๕๓๓ ... พฤหัส ๑๖ มิถุนายน ๒๕๕๔
 
ทุกวันนี้ตอนเช้าๆตื่นขึ้นมา เด็กจิ๋วยังคงชอบปีนไปซอกข้างที่นอนอยู่ อย่างวันนี้ปีนไปแล้ว
ไม่ยอมกลับมา เราเข้าไปอุ้มก็ไม่ได้ เกลี่ยกล่อมกันตั้งนานกว่าจะยอมออกมา ขนาดปะป๊า
กับคุณแม่แกล้งหนีออกจากห้องไปแล้ว ทิ้งเด็กจิ๋วไว้คนเดียว ก็ยังไม่ยอมออกมาอีก เป็น
แบบนี้ทุกวันเลย
เมื่อวานมีของเล่นเด็กจิ๋วมาส่งอีกล็อตหนึ่ง มีกระดิ่ง กดแล้วเป็นเสียงโน๊ต เล่นเป็นเพลงได้
กับบล็อคตัวต่อ เจ้าบล็อกตัวต่อที่เด็กทุกคนต้องมี ปะป๊าจะซื้อมาตั้งนานแล้ว แต่คุณแม่ว่า
ยังเล่นไม่เป็น ตอนนี้มีโปรโมชั่นแลกซื้อจากนมผง DG ก็เลยซื้อมา เด็กจิ๋วเล่นเป็นแล้วยัง
ก็พูดยาก เค้าก็เล่นแบบของเค้าอ่ะ พอเราเอามาต่อต่อ ก็สั่งให้เราถอด แล้วก็ยัดไปไว้ใต้
ตู้ ใต้โต๊ะ แบบเนี่ยะแหล่ะหนุกหนาน
วันนี้เด็กจิ๋วเดินไปที่โต๊ะพี่แท่ง ไปยืนดูรูปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์เป็นรูปมอเตอร์ไซต์ จ้องดู
ใหญ่เลยแล้วก็บอกว่ากลัว ทำหน้าทำตาแบบกลัวมาก อันนี้ก็ธรรมดา อย่างที่บอกว่าช่วงนี้
เด็กจิ๋วกลัวโน่นกลัวนี้ไปหมด แต่ที่ฮาคือ พอเราไปอุ้มออกมาก็ไม่ยอม จะดูจะดู ดูแล้วก็ว่า
กลัว กลัว แปลกไม๊ล่ะ เมื่อเช้านี้ก็เหมือนกัน กอดตุ๊กตาหมีที่เค้ากลัวไว้ในมือ แล้วก็พูดว่า
กลัว กลัว แต่กอดตุ๊กตาแน่นไม่ยอมปล่อย เริ่มสงสัยแล้วล่ะ กลัวกลัวของเด็กจิ๋วคืออะไร
เมื่อวานอาจารย์จิ๋วเข้าทรงใบ้หวยอีกแล้ว อี๊ป้อมมาถามว่า เด็กจิ๋วงวดนี้ออกอะไร เด็กจิ๋วก็
ตอบกลับมาทันทีว่า ๒ อี๊ป้อมถามต่อ ๒ แล้วอะไร เด็กจิ๋วตอบว่า ๘ ก็ได้เลข ๒๘ ฮาแล้ว
เด็กจิ๋ว เวลาถามเลขทีไรก็บอกเลขเด็ดมาทุกที วันนี้หวยออกมาแล้ว งวดนี้ออกเลข ๘๘
อาจารย์จิ๋วแม่นนะ ที่ใบ้ว่า ๒๘ ก็หมายถึง ๘ สองตัว อาจารย์จิ๋วใบ้มาดีแล้ว แต่อี๊ป้อมอ่ะ
ตีความผิดเอง ถูกกินอีกละ


วันที่ ๕๓๔ ... ศุกร์ ๑๗ มิถุนายน ๒๕๕๔

ช่วงนี้เด็กจิ๋วชอบเดินมาหาปะป๊าที่โต๊ะทำงาน ให้อุ้มอุ้ม แล้วก็ให้เปิดรูปสัตว์ในคอมพิวเตอร์
ให้ดู ปะป๊าก็ Search จาก Google นั่นแหล่ะ มีรูปสัตว์ทุกตัวที่เด็กจิ๋วต้องการ ทุกครั้งเด็กจิ๋ว
จะขอยีราฟเป็นตัวแรก ตามมาด้วยวัว คือยีราฟกับวัวจะชอบมากที่สุด ที่เหลือก็จะสลับกันไป
มา ได้แก่ ช้าง ม้า นก แล้วก็อื่นๆ และที่สำคัญคือเวลาดูสัตว์ทุกตัวทุกครั้ง จะพูดว่ากลัวกลัว
แต่ปิดก็ไม่ได้จะดูเรื่อยๆ
ตอนกลางวันเด็กจิ๋วเล่นขายของอยู่ในออฟฟิต เอาถ้วยกาแฟใส่แคนตาลูปแล้วกิน อันนี้ไม่
แปลกเท่าไหร่ แต่ที่แปลกคือเด็กจิ๋วเอาถ้วยกาแฟไปป้อนหมีจิ๋วด้วย รู้จักเล่นแบบนี้แล้วอ่ะ
หรือไม่ก็คิดว่าหมีจิ๋วจะกินได้จริงๆ
ตอนเย็นพาเด็กจิ๋วไปโฮมโปร ระหว่างปะป๊ากำลังเลือกซื้อของอยู่ ก็ได้ยินใครตะโกนเรียก
อู๋อู๋ อ้าว! เด็กจิ๋วนั้นเอง ทำไมไม่เรียกว่าปะป๊าแล้วอ่ะ เรียกชื่อกันเลยเหรอ
ตอนเย็นปะป๊าต้องดำนาที่ออฟฟิตยาวถึงเที่ยงคืน ขึ้นมาหาเด็กจิ๋ว เจอเด็กจิ๋วนอนเล่นอยู่
ยังไม่หลับอีก ที่ไม่ยอมหลับเป็นเพราะมีอึ๊แล้วก็รอปะป๊าด้วย กว่าจะหลับก็ตีหนึ่ง


วันที่ ๕๓๕ ... เสาร์ ๑๘ มิถุนายน ๒๕๕๔
 
ตื่นสายเลยวันนี้ เกือบ ๑๑ โมงได้ กินข้าวกันเสร็จก็พาเด็กจิ๋วไปหาอากงอาม่าที่ราชบุรี
วันจันทร์เป็นวันเกิดอากงด้วย ให้เด็กจิ๋วไป Happy Birthday ล่วงหน้า วันนี้รถติดมากๆ
ติดตั้งแต่กรุงเทพฯไปจนถึงราชบุรี เด็กจิ๋วหิวข้าวกรี๊ดๆในรถ กว่าจะไปถึงก็เกือบบ่าย ๒
แต่พอไปถึงบ้าน เด็กจิ๋วดันไม่กินข้าว วิ่งเล่นไปมา พอตอนเย็นไปกินข้าวกันที่ร้านลอย
แก้ว นั่งกันในห้องส่วนตัว เด็กจิ๋วก็เดินเล่นไปมารอบห้อง ชอบเดินไปสะดุดขาก้าวอี้ล้ม
แล้วก็ชอบไปซุกผ้าม่านเล่น ถ้าเป็นผ้าม่านที่บ้านก็ยังพอว่า แต่ผ้าม่านที่ร้านอาหารมัน
สกปรกมากอ่ะเด็กจิ๋ว กลับมาบ้านคุณแม่เห็นเด็กจิ๋วมีผื่นขึ้นที่หน้า เลยสงสัยว่าเป็นจาก
ที่ไปคลุกผ้าม่านมานี่แหล่ะ ตอนที่กินข้าวกันอยู่ที่ร้านอาหาร อากงพาเด็กจิ๋วออกไปเดิน
เล่นนอกห้อง สักพักได้ยินเสียงเด็กกรี๊ดดังมาก อี๊ป้อมกับอาม่าตกใจรีบวิ่งออกไปดู นึก
ว่าหลานเป็นอะไร ปรากฎว่าอากงให้เล่นกับพี่เดียว กรี๊ดชอบใจ พี่เดียวทำอะไรแปลกๆ
อากงบอกว่าให้หลานได้กรี๊ดระบายบ้าง


วันที่ ๕๓๖ ... อาทิตย์ ๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๔

นอนดึกตื่นสายต่อเนื่องมาหลายวันแล้ว เมื่อคืนก็นอนเที่ยงคืน เช้านี้ตื่น ๑๐ โมง มันจะ
รวนไปเรื่อยๆ ฉะนั้นวันนี้ต้องหักดิบ ไม่ยอมให้นอนกลางวัน ที่จริงก็ไม่ได้ตั้งใจหรอกแต่
ตอนกลางวันกล่อมเท่าไหร่เด็กจิ๋วก็ไม่ยอมหลับ ง่วงก็ง่วง มีกล่อมหลับไปได้ไม่กี่นาที
ก็ตื่นขึ้นมาเล่นต่ออีก ตอนเย็นๆเลยพาออกไปโลตัส คือเป็นการถ่วงเวลาไว้ ถ้าออกไป
เที่ยวแบบนี้จะได้ไม่หลับ กลัวว่าถ้าอยู่บ้านแล้วจะเผลอหลับไปตอนเย็น คราวนี้ซวยกัน
แน่ เพราะกลางคืนก็จะไม่นอนแล้ว ไปโลตัสวันนี้ก็เหมือนทุกที เด็กจิ๋วยังคงแผลงฤทธิ์
ได้ ถึงแม้ว่าจะง่วงมาก วันนี้ไปรื้อผักโขมโยนลงพื้นห้างเลย เป็นผักแบบไม่ได้อยู่ในถุง
ด้วย แล้วก็ไปหยิบกำหล่ำ ผักกาด จะเอามาให้เรา วุ่นวายไปหมด


วันที่ ๕๓๗ ... จันทร์ ๒๐ มิถุนายน ๒๕๕๔
 
เมื่อวานให้เด็กจิ๋วนอนตั้งแต่ทุ่มหนึ่ง เพราะไม่ได้นอนกลางวัน เช้านี้เลยตื่นเช้าหน่อย
แปดโมงก็ตื่นแล้ว วันนี้เด็กจิ๋วเล่นถ้วยน้ำชาอีกแล้ว เอาแคนตาลูบใส่แล้วทำเป็นดื่มๆ
มีเสียงด้วย ฟื้ดดดด เสร็จแล้วก็เอาไปป้อนให้หมีจิ๋ว ฟื้ดดดดดด ขำมาก
ตอนเย็นปะป๊าอาบน้ำให้เด็กจิ๋วเหมือนทุกวัน แต่วันนี้เด็กจิ๋วเพี้ยนจัด พอปะป๊าตัดน้ำ
ราดหัวเด็กจิ๋ว เด็กจิ๋วคงคิดว่าปะป๊าสาดน้ำเล่นด้วย เลยยืนแล้วเอามือกวักน้ำสาดใส่
ปะป๊าบ้าง แต่ทำไม่ค่อยเป็นเลยออกมาแบบขำขำ แล้วก็คึกจัดมากกระโดดไปมาใน
อ่าง แล้วมาข่วนที่ตัวปะป๊าเป็นแผลยาวตั้งแต่คอไปถึงสะดือ แสบมากนะเด็กจิ๋ว ต้อง
ให้คุณแม่จับไปตัดเล็บโดยด่วน
เดี๋ยวนี้เวลาเด็กจิ๋วเล่นทำอาหาร หรือเล่นขายของ จะต้องมีหมีจิ๋วนั่งอยู่ข้างๆเสมอ รู้
สึกว่าจินตนาการเริ่มบรรเจิดขึ้นเรื่อยๆ นอกจากจะป้อนขนม กับป้อนน้ำแคนตาลูบให้
หมีจิ๋วแล้ว วันนี้เล่นไปเล่นมาก็อุ้มหมีจิ๋วขึ้นมาจุ๊บจมูกทีหนึ่ง
ตอนหัวค่ำ เด็กจิ๋วอาบน้ำเสร็จแล้ว คุณแม่กำลังจะจับแต่งตัว แต่เด็กจิ๋วดันวิ่งหนีไปมุม
ห้องแล้วก็ฉี่ออกมา ฉี่เสร็จไม่พอ ดันวิ่งหนีฉี่ตัวเอง ลื่นล้มอีก


วันที่ ๕๓๘ ... อังคาร ๒๑ มิถุนายน ๒๕๕๔

 เช้าวันนี้เอาอีกแล้ว ปีนไปหยิบหมีพูที่ชอบบอกว่ากลัวกลัวมากอดไว้แน่นเลย เอาหน้า
ซบไปมาเหมือนรักมาก แต่ปากก็พูดว่ากลัวกลัว แล้วตอนจะออกจากห้องนอนก็อุ้มติด
มือมาไม่ยอมปล่อย กลัวของหนู คืออะไรอ่ะเด็กจิ๋ว
อาจารย์จิ๋วงวดที่แล้วบอก ๒๘ โดนกินเรียบ งวดนี้บอก ๘๒ ถ้าบอกแบบนี้เดี๋ยวมันก็มี
ถูกสักงวดแหล่ะ
ตอนกลางวันเด็กจิ๋วนอนไปได้ครึ่งชั่วโมงเอง อี๊ป้อมบอกว่าเป็นเพราะไปวางเค้าลงเบาะ
พอรู้ตัวก็โมโห อาละวาด แล้วไม่ยอมนอนต่ออีก คือทุกวันนี้ช่วงกลางวัน ปะป๊ากับคุณ
แม่จะออกไปกินข้าวข้างนอกกัน ทิ้งเด็กจิ๋วให้อี๊ป้อมเป็นคนพานอน ปกติจะอุ้มหลับนั่น
แหล่ะ มีเคยวางนอนกลางวันได้พักหนึ่ง แต่เดี๋ยวนี้ก็ไม่ยอมอีกแล้ว
เวลาที่เด็กจิ๋วอยู่ออฟฟิต บางทีอี๊ๆก็พาไปเล่น ถ้าอี๊ตุ๋มกับอี๊นกพาไปเมื่อไหร่ ต้องหาน้ำ
แข็งให้กินทุกที เด็กจิ๋วอ่ะชอบ แต่คุณแม่ไม่อยากให้กิน ยิ่งช่วงนี้เป็นเหมือนหัวเลี้ยวหัว
ต่อว่าจะป่วยหรือไม่ป่วยดี คุณแม่ก็เริ่มเริ่มจะเป็น แต่กินไวตามินซีดักไว้ก่อน เด็กจิ๋วก็
มีน้ำมูกมากเมื่อวาน ตอนแรกคิดว่าจะไม่รอด แต่วันนี้ก็ยังสบายดีอยู่ คือเหมือนช่วงนี้
ร่างกายกำลังต่อสู้กับเชื้อโรคอยู่
เด็กจิ๋วจะรู้จักพี่พี่ทุกคนในออฟฟิต แต่วันนี้เจอพี่ต้อ แล้วไม่รู้จัก ถามว่าชื่ออะไรก็ตอบ
ไม่ได้ เป็นเพราะพี่ต้อไม่ค่อยมาเล่นกับเด็กจิ๋วเลย เวลามาออฟฟิตก็จะขึ้นไปอยู่ชั้นบน
เด็กจิ๋วเลยไม่ค่อยได้เจอ


วันที่ ๕๓๙ ... พุธ ๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๔
ทุกทุกวัน อาม่าราชบุรีจะ Face time มาคุยกับเด็กจิ๋ววันละไม่ต่ำกว่า ๒ ครั้ง บางทีก็ ๔
ถึง ๕ ครั้งเลย แต่คุยทีไร เด็กจิ๋วก็จะเล่นตัวไม่ยอมคุยด้วย ทำเป็นไม่สนใจ อาม่าถาม
อะไรก็ไม่ตอบ ไม่มองหน้าด้วย แต่พอเลิกคุย ปิด Face time ปั๊บ เด็กจิ๋วก็จะเรียกหา
อาม่าอาม่า ทุกครั้งไป เคยแบบแกล้งด้วย แกล้งให้อาม่าเงียบ ทำเป็นว่าวางสายไปแล้ว
เด็กจิ๋วก็เรียกหาอาม่าอาม่าจริงด้วย แต่แกล้งได้ครั้งเดียว ทำอีกก็ไม่หลงกลแล้ว รู้สึกว่า
เด็กจิ๋วฉลาดมาก คุณแม่เคยบอกว่าเด็กจิ๋วรู้จักวางแผนแล้ว บางทีชอบวิ่งมาบอกว่า มีอึ๊
มีอึ๊ เหมือนจะหลอกให้คุณแม่อุ้มออกไปจากห้อง เพราะอาการอยากออกไปเที่ยวยังมี
อยู่ และเป็นตลอดเวลา อย่างเห็นใครจะเดินออกจากห้อง หรือออกจากออฟฟิตก็จะวิ่ง
ตามทันที มีแบบคว้าหมวกมาใส่เองด้วย แล้วก็เรียกหารองเท้า บอกว่า ใส่ใส่
ไม่ใช่แค่อากงอาม่าราชบุรีนะ อากงอาม่าที่บ้านนี้ก็เหมือนกัน เด็กจิ๋วไม่ยอมให้อุ้ม ไม่
ยอมให้จับตัวด้วย พอมาจับก็จะสบัดหลุดวิ่งหนีไป วันนี้คุณแม่จะหลอกให้เด็กจิ๋วไปอยู่
บ้านอาม่า เพราะอยู่ที่นี่ก็เสียงดัง พี่พี่ไม่ได้ทำงานกัน บอกให้เด็กจิ๋วเอาของไปให้อาม่า
หน่อย เด็กจิ๋วก็ถือเดินไปบ้านอาม่า เอาไปยื่นให้อาม่าตามคำสั่ง แต่พอให้ปั๊บก็รีบวิ่งหนี
กลับบ้านมา เดินขึ้นบันไดมาเองด้วย เรื่องเดินขึ้นบันได เดี๋ยวนี้เด็กจิ๋วเดินขึ้นบันไดคล่อง
มาก ขึ้นจากชั้น ๑ ไปชั้น ๒ ได้อย่างคล่องแคล่ว ไม่ต้องจับเลย บางทีคุณแม่อุ้มเด็กจิ๋ว
ขึ้นห้องตอนเย็นๆ อุ้มไม่ไหวก็ปล่อยให้เด็กจิ๋วเดินขึ้นไปเองได้
เมื่อคืนคุณแม่อ่านคู่มือการเลี้ยงเด็กจิ๋ว เจอเค้าเขียนไว้ว่า เด็กวัยขวบครึ่งจะขี้กลัว แม่น
มากๆ ใช่จริงๆด้วย แต่เด็กจิ๋วกลัวเว่อร์เกินเด็กทั่วไปหรือเปล่า เค้าว่าเดี๋ยวก็จะหายไปเอง


วันที่ ๕๔๐ ... พฤหัส ๒๓ มิถุนายน ๒๕๕๔


เมื่อวานคุณแม่ใส่เสื้อใหม่ เด็กจิ๋วเดินมาจ้องมองแล้วบอกว่า เสื้อเสื้อ คือเด็กจิ๋วคงจะรับรู้
ได้ว่ามีความผิดปกติที่เสื้อคุณแม่ แต่ไม่แน่ใจนะว่าเค้าจะเข้าใจว่าเป็นเสื้อใหม่หรือเปล่า
ตอนนั้นก็มีทีหนึ่งที่คุณแม่กับปะป๊าไปทำผมมา เด็กจิ๋วก็จ้องมองที่ผมแล้วบอกว่า ผมผม
เหมือนกัน
เวลาอยู่ออฟฟิต เด็กจิ๋วชอบไปจูงมือพี่ๆเข้ามาเล่นในห้องทำงานปะป๊า อย่างวันนี้ก็ไปจูง
พี่พีทเข้ามาจับนั่งเล่นทำอาหารด้วยกัน ตักขนมป้อนพี่พีทกินด้วย ของเล่นไม้ชุดทำครัว
นี่เวิร์คมาก เด็กจิ๋วนั่งเล่นได้ทุกวันไม่เบื่อ เดี๋ยวนี้รู้จักหยิบที่นวดแป้งมาไถไปไถมาแล้ว
พูดว่า นวดนวด รู้จักกินแบบปลอมๆ รู้จักป้อนตุ๊กตาทุกตัวแล้วบอกว่า อร่อยอร่อย วันนี้
ปะป๊าบอกว่า เด็กจิ๋วทำไข่ต้มให้กินหน่อย เด็กจิ๋วก็รีบหันไปคว้ากระทะมา (ที่จริงควรจะ
หยิบหม้อมานะเด็กจิ๋ว แต่ก็ไม่เป็นไร) แต่ยังไม่เก่งพอที่จะรู้ว่าต้องไปหยิบไข่มาใส่แล้ว
เอาไปตั้งเตา ก็พยายามสอนอยู่แต่ยังทำไม่เป็น
ตอนเที่ยง ปะป๊ากับคุณแม่ไปร้านของเล่นไม้ที่เป็นโกดัง ซื้อของเล่นให้นาโน ดีโน่ แล้ว
ก็ได้ของเล่นเด็กจิ๋วมาอีก ๒ ชิ้น เป็นผลไม้หั่นๆ กับเกมส์จับคู่ภาพเสริมปัญญา
เดี๋ยววันเสาร์นี้เด็กจิ๋วจะได้ไปเที่ยวอีกแล้วนะ ไปคีรีมายากับพี่โน พี่โน่ เพิ่งจองเมื่อวาน
เอง กระทันหันมาก แต่ที่จริงนัดกันว่าจะไปนานเป็นปีแล้วล่ะ แต่พอจะไปก็ปุ๊บปั๊บไปเลย
น้าหญิงขอราคาพิเศษมาให้ได้ด้วย


วันที่ ๕๔๑ ... ศุกร์ ๒๔ มิถุนายน ๒๕๕๔
 
เมื่อวานเย็นปะป๊าทำงานดึกตีหนึ่ง ให้คุณแม่ดูแลเด็กจิ๋วไป เด็กจิ๋วกว่าจะหลับได้ก็ห้าทุ่ม
ไม่รู้ว่ารอปะป๊าหรือเปล่า หรือไม่ก็คึกจัด ง่วงแต่ไม่ยอมนอน กล่อมหลับไปแล้ว ก็ตื่นขึ้น
มาหัวเราะ เหมือนกับจะแกล้งคุณแม่ สุดท้ายคุณแม่ต้องใช้ท่าไม้ตาย คือแกล้งตาย
คุณแม่พยายามสอนเด็กจิ๋วเรื่องสี แต่แรกเลยเด็กจิ๋วจะรู้จักแต่สีม่วง ของทุกอย่างในชีวิต
ก็จะเป็นสีม่วงหมด มีอยู่วันหนึ่ง ปะป๊าพยายามสอนสีเขียวเพิ่มให้ กะว่าสอนเพิ่มทีละสีน่า
จะเวิร์ค แต่ปรากฎว่าเด็กจิ๋วดันลืมสีม่วงไป ตอนนี้ของทุกอย่างในชีวิตเปลี่ยนเป็นสีเขียว
หมด ถามว่านี่สีอะไร นั่นสีอะไร ก็จะได้คำตอบเป็น เขียววววว... เมื่อวานคุณแม่ลองสอน
เพิ่มอีกสีคือสีชมพู หยิบลูกบอลสีชมพูมาให้แล้วก็สอนว่านี่สีชมพู แล้วเปลี่ยนไปหยิบลูก
บอลสีเขียวขึ้นมาแล้วบอกว่านี่สีเขียว พอสอนเสร็จแล้ว คุณแม่หยิบลูกบอลสีชมพูขึ้นมา
แล้วถามว่าสีอะไร เด็กจิ๋วก็ตอบว่า ชะฟูชะฟู ก็โอเคแหล่ะ เปลี่ยนเป็นสีเขียวก็ทายถูกว่า
สีเขียว สลับบอลสองสีไปมาเด็กจิ๋วก็ทายถูกหมดเลย คุณแม่ดีใจมากที่เด็กจิ๋วเริ่มรู้จักสี
ชะฟูแล้ว แต่พอลองไปหยิบลูกบอลสีส้มมาทาย เด็กจิ๋วก็ตอบว่าสี ชะฟู หยิบบอลสีอื่นๆ
มาทายก็บอกว่าสี ชะฟู หมด คราวนี้สีเขียวก็หายไปอีก กลายเป็นว่ามั่วเละเทะไปแล้วอ่ะ


วันที่ ๕๔๒-๕๔๓ ... เสาร์ ๒๕-อาทิตย์ ๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๔
เด็กจิ๋วไปเที่ยวเขาใหญ่กับบ้านน้าหญิง --> เด็กจิ๋ว@Kirimaya, Khao Yai


วันที่ ๕๔๔ ... จันทร์ ๒๗ มิถุนายน ๒๕๕๔


เช้านี้ลืมตาขึ้นมาปั๊บ ยังไม่พูดพร่ำทำเพลงก็ปีนที่กั้นเตียงข้ามไปซุกตัวอยู่ในซอกทันที
ส่อแววคึกจัดหลังจากกลับจากเที่ยวอีกแล้ว พอจับบแต่งตัวเสร็จก็พูดเลย พริมเที่ยวพริม
เที่ยว พอพาลงมาที่ออฟฟิต เห็นชุดของเล่นทำครัว รีบวิ่งเข้าไปหาแล้วบอกปะป๊าว่า เปิด
เปิด เหมือนคิดถึงของเล่นเค้า วันนี้เด็กจิ๋วพูดตลอดเวลาว่า จำได้โน่ จำได้โน่ หมายความ
ว่าจำพี่นาโนกับดีโน่ได้ ส่วนน้าหญิงก็บอกว่าพี่นาโนคิดถึงเด็กจิ๋วมาก ส่วนดีโน่นี่ไม่คิดถึง
หรอกเพราะว่ากลัวเด็กจิ๋วจนร้องจ๊ากจ๊าก
ตอนเด็กจิ๋วนั่งเล่นอยู่ในห้องทำงานปะป๊า อยู่ๆปะป๊าก็ได้ยินเสียงคุณแม่ร้องจ๊าก ดังมาก
ปรากฎว่าเด็กจิ๋วไปกัดกินพุงคุณแม่ คงมันเขี้ยวมาก กัดแบบห้อเลือดไปเลย
ตอนนี้บัตรเครดิตคุณแม่หายไปใบหนึ่ง ยังหาไม่เจอ โทษเด็กจิ๋วไว้ก่อนแหล่ะ ต้องอายัด
บัตรไว้ก่อน


วันที่ ๕๔๕ ... อังคาร ๒๘ มิถุนายน ๒๕๕๔

 

วันนี้เด็กจิ๋วก็ยังคงพูด จำได้โน่ จำได้โน่ คุณแม่บอกว่าเค้าไม่เข้าใจความหมายหรอก แค่
เป็นคำพูดติดปากพูดไปเล่นๆ แต่พูดทั้งวันเลยนะเนี่ยะ ขำมาก เวลาที่เด็กจิ๋วแหงนหน้ามา
ชนหน้าเราแล้วพูด จำได้โน่จำได้โน่ แบบว่าให้เราสนใจฟังเค้าพูดหน่อย
ช่วงนี้เด็กจิ๋วยังคงฮิตไม่เลิก การที่ชอบปีนมานั่งตักปะป๊าแล้วให้ปะป๊าเปิดรูปสัตว์ต่างๆให้ดู
ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เด็กจิ๋วขอดูตัวหนึ่งที่ปะป๊าไม่รู้ว่าเป็นตัวอะไร คือ ด้าด้า วันนี้ขออีก ไป
ถามคุณแม่ดู คุณแม่บอกว่า แพนด้าไง พอเปิดแพนด้าให้ เด็กจิ๋วตอบว่า ใช่ใช่ อันนี้ยังพอ
เข้าใจได้ แต่ดูไปดูมาก็ขออีก ว่าวว่าว อันนี้อะไรอ่ะ เปิดรูปว่าวให้ดูก็ไม่ใช่ คุณแม่ต้องมา
เฉลยว่า มันคือรูปปราสาทดิสนีย์ พอปะป๊าเปิดให้ดู เด็กจิ๋วก็รีบบอกว่า ใช่ใช่ อันนี้ยากมาก
นะเด็กจิ๋ว คุณแม่บอกว่า เวลาดูการ์ตูนกันใน iPad มันจะต้องเริ่มเรื่องด้วยไตเติ้ลเป็นภาพ
ปราสาทดิสนี่ย์ แล้วพอมีพลุยิงออกมา คุณแม่ก็จะร้อง Wow นั่นแหล่ะ หลังจากนั้นเด็กจิ๋ว
ก็จะเรียกว่า ว่าวว่าว


วันที่ ๕๔๖ ... พุธ ๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๔

สุขสันต์วันเกิดครบขวบครึ่ง ตอนเช้าปะป๊ากับคุณแม่ร้อง Happy Birthday ให้เด็กจิ๋ว ชอบ
มากหัวเราะใหญ่เลย บอกว่า อีกอีก วันนี้วันเกิดก็ต้องไปฉีดวัคซีน บอกเด็กจิ๋วว่าไปฉีดยา
เด็กจิ๋วก็ชี้ที่ก้นแล้วบอกว่าเจ็บเจ็บ แต่ไม่แสดงอาการว่ากลัวนะ ไปชั่งน้ำหนักได้ ๑๐.๗ โล
ส่วนสูง ๗๘ คุณหมอบอกว่าต่ำกว่าเกณฑ์อีกนิดหน่อย ต้อง ๑๑/๘๐ แต่ก็ดีขึ้นเยอะ เพราะ
ครั้งที่แล้วน้ำหนักต่ำกว่ามาตรฐานไปเยอะ แต่คุณแม่แอบกระซิบว่า เป็นเพราะวันนี้เด็กจิ๋ว
ใส่ชุดหนัก เป็นเอี้ยมยีนส์ น่าจะเพิ่มมาได้ขีดสองขีด ที่จริงอาจจะไม่ถึง ๑๐.๗ ตอนนั่งรถ
กลับมาบ้าน เด็กจิ๋วง่วงมาก เพราะเมื่อเช้าดันตื่นมาตั้งแต่ ๗ โมง สงสัยจะเห่อว่าเป็นวันเกิด
นั่งอยู่ในรถก็ทำขยี้ตา แล้วบอกว่า ปิดไพปิดไพ เราก็งงเลย จะปิดยังไงเนี่ยะกลางวันแสกๆ
เวลาเด็กจิ๋วล้มหรือไปทำอะไรให้ตัวเองบาดเจ็บ จะชอบพูดว่า เจ็บไม๊เจ็บไม๊ คือเป็นคำพูด
ที่เราถามเค้า แล้วเค้าก็จำมาพูด โดยยังไม่เข้าใจความหมายว่าเป็นประโยคคำถาม แต่ช่วง
นี้เด็กจิ๋วโดนอะไรนิดหน่อยก็จะบอกว่าเจ็บเจ็บทุกทีเลย อยากให้เราเป่าพ่วงหาย
ตอนเย็นเด็กจิ๋วไปเล่นกับจาน่าไจโร ไปยืนเกาะๆอยู่ที่โน๊ดบุ๊คของอาโกว อยู่ดีๆก็วิ่งหน้าตั้ง
มาหาปะป๊า บอกว่า เจ็บเจ็บ จาน่าบอกว่าโน๊ตบุ๊คเครื่องนี้มันชอบไฟดูด สงสัยเด็กจิ๋วโดนไฟ
ดูดเข้าไปแล้ว
ตอนที่ปะป๊าอุ้มเด็กจิ๋วขึ้นบ้าน เด็กจิ๋วดิ้นๆบอกว่า เองเอง หมายถึงเค้าอยากจะเดินเอง ก็เป็น
แบบนี้บ่อยๆ แต่วันนี้ เด็กจิ๋วสามารถเดินขึ้นบันไดแบบไม่ต้องคลานได้แล้ว คือเราจูงมือไว้
แล้วเด็กจิ๋วก็โหนมือเรา เดินก้าวขึ้นไปทีละขั้นได้เลย เก่งมาก 


วันที่ ๕๔๗ ... พฤหัส ๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๔

เช้านี้เด็กจิ๋วเป็นอะไรไม่รู้ ตื่นมาตั้งแต่ ๖ โมงเช้า ตอนแรกคุณแม่เห็นแล้วก็ใช้แผนแกล้งตาย
เด็กจิ๋วพยายามส่งยิ้มหวานให้คุณแม่ แบบอ้อนวอนว่าพาหนูไปเล่นหน่อย แต่เหมือนว่าเด็กจิ๋ว
จะเกรงใจนะ พอเห็นคุณแม่หลับก็ไม่กล้าเรียกต่อ ได้แต่ดิ้นไปดิ้นมา จนในที่สุดคงทนไม่ไหว
แล้ว อยู่ดีๆก็เด้งตัวขึ้นมายืนตรง แล้วก็วิ่งข้ามคุณแม่มาหาปะป๊า มาปลุกให้พาไปเล่น ปะป๊าก็
ง่วงมากแต่ก็ต้องพาเด็กจิ๋วออกมาเล่นที่บ่อปลา เด็กจิ๋วยังคงชอบไปหยิบกระปุกอาหารปลามา
ส่งให้ปะป๊าเปิดเทให้ปลากิน เดี๋ยวนี้ไม่โยนทั้งกระป๋องลงไปในน้ำแล้ว แต่ก็มีหลายทีพยายาม
จะหย่อนหมีหมีลงไปนะ ไม่รู้จะหย่อนจริงหรือแกล้ง
ตอนบ่ายๆปะป๊ากับคุณแม่ไปทำเรื่องต่างด้าวให้พี่สา พี่สาไม่มีนามสกุล ปะป๊าเลยตั้งนามสกุล
ให้คือ พริมา เอาชื่อเด็กจิ๋วไปตั้งนี่แหล่ะ ขำดี
วันนี้เหมือนเด็กจิ๋วจะป่วยจะป่วยยังไงไม่รู้ ตัวเริ่มร้อนนิดๆ มีน้ำมูกหน่อยๆ กะว่าจะให้กินยาดัก
ไว้ก่อนแต่พอสายๆก็ร่าเริงดี น้ำมูกก็ไม่มี แต่ตัวอุ่นๆ เลยยังไม่ให้กินยา ตัวอุ่นอุ่นนี่อาจจะเป็น
เพราะวัคซีนที่ไปฉีดมาเมื่อวาน แต่ถ้าจะป่วยจริงก็ไม่แปลก เพราะเฮียไจโรก็เป็นหวัด อาม่าก็
เป็น อาโกวก็เป็น แล้วเมื่อวานนี้เฮียโรยังมาแอบจุ๊บแก้มเด็กจิ๋วไปตั้งหลายที อาม่าก็จุ๊บด้วย