Baan Phunarin, Khao Yai
ครอบครัว วันนี้เลยวางแผนออกจากบ้านแต่เช้า ๗ โมงไปถึง Palio ๙ โมง ก่อนเปิดชั่วโมงนึง
หันมา
the moon เป็นร้านขายพวกเฟรนช์ฟราย หอมทอด ชีสทอด แล้วมีราด dip เป็นพวกซอสเนื้อราด
มาด้วย ร้านนี้อี๊ป้อมเป็นคนบุกเบิกกินเป็นคนแรก แต่วันนี้ร้านปิดเนื่องจากทาสีประตูอยู่
ส่วนอีกร้านเป็นร้านพายที่อร่อยที่สุดในโลก วันนี้ของหมดมีแต่พายเนื้อ ปะป๊าลองแล้วอร่อยที่สุด
ในโลกจริงๆ พายเนื้อหอมใหญ่ เสิร์ฟพร้อมกับเกรวี่เนื้อและสลัดผักแบบญี่ปุ่น คุณแม่ไม่ยอม
อยากกินพายไก่บ้าง คนขายบอกว่ากำลังเดินทางมาจากกรุงเทพฯ พวกเราเลยไปเดินเล่นกันก่อน
ให้คุณแม่ขยับตัวไปมา เด็กจิ๋วก็ไปคว้าเทียนก้อนโตหล่นลงพื้น...บุบ...คุณแม่เลยต้องซื้อไป เอาไว้
จุดตอนเข้าพรรษาได้
ตอนนั่งรถออกมา คุณแม่สังเกตุเห็นเหงือกล่างเด็กจิ๋วเริ่มมีขาวๆโผล่ออกมาให้เห็นแล้ว ดีใจกัน
ใหญ่เลย สงสัยที่วันนี้เด็กจิ๋วหน้าบึ้งตลอด เป็นเพราะหงุดหงิดฟันขึ้นหรือเปล่า นี่ยังดีนะ เพราะ
ได้ข่าวว่าเด็กคนอื่นจะงอแง แล้วก็บางคนเป็นไข้เลย
GPS งงเลย เพราะตำแหน่ง GPS ที่รีสอร์ทให้มา มันอยู่บนเขาซึ่งไม่มีถนนในแผนที่เข้าไปถึง
โชคดีคุณแม่อ่านรีวิวมาแล้ว รู้ว่ามันจะลึกแบบนี้ มีคนเคยมาแล้วโวยวายขับรถออกมา กลัวว่าหลง
เข้าป่า
เข้าบริเวณรีสอร์ทแล้ว หา lobby ไม่เจอ เจอแต่พวกคนสวน ให้เค้าพาเข้าบ้านพักเลย เออ ก็ดีไม่
ต้องมีพิธีการ ว่าแต่เค้ารู้ได้ไงว่าเราเป็นใครพักห้องไหน
ซึ่งทั้งรีสอร์ทมีบ้านแค่ ๓ หลัง อีกหลังคือบ้านพวงแสด
บ้านร่มไม้เป็นหลังใหญ่มี ๔ ห้อง เราพักห้องชั้น ๒ ตรงโถงกลางมีที่นั่งเล่นเห็นวิวกว้างดี
รีสอร์ทนี้คือทั้งเขาเล็กๆลูกหนึ่งเลย ด้านบนยอดเขาเป็นบ้านของเจ้าของ ซึ่งตัวเจ้าของเป็นคน
ดูแลรีสอร์ทเอง ต้นไม้ที่นี่มีต้นแปลกๆไม่เคยเห็นเยอะเลย
สไตล์ตามเทรนด์รีสอร์ทแถวนี้ ไม่เหมือนบ้านพักที่สร้างไว้นานแล้ว จะเป็นแบบเชยสุดฤทธิ์
จากที่ดาดฟ้าร้านอาหารจะมองเห็นวิวพระอาทิตย์ตกได้
ด้วยราคาที่พัก ๒,๒๐๐ บาท เราได้อาหารเย็น กับอาหารเช้าฟรีด้วย
มีปลากระพงฉ่าน้ำปลา อร่อยกว่าร้านอาหารทั่วไปในกรุงเทพ
ต้มยำทะเล รสชาติโอเคแต่เราชอบหวานกว่านี้
ผัดผักกุ้งสด อร่อยมาก
ยำวุ้นเส้นหมูทะเล เครื่องเต็ม แต่รสจืด อันนี้ไม่ว่ากันเพราะยำมาเป็นชั่วโมงกว่าเราจะได้กินกัน
กลับเข้าบ้านพักแล้วก็เริ่มนอนกันแต่หัวค่ำเลย เพราะไม่มีอะไรจะทำ หลับกันได้ปั๊บ มีเสียงเอะอะ
โวยวายจากเพื่อนข้างห้อง เป็นครอบครัวใหญ่เข้ามาพัก มีเด็กเล็กมาด้วย เสียงที่ทำลายโสต
ประสาทที่สุดก็คือเสียงรองเท้าปี๊บปี๊บของเด็กน้อย ไม่รู้จะเดินปี๊บๆกันทั้งคืนหรือไง เด็กจิ๋วนอน
หลับแล้วก็มีตื่นอยู่หลายที จนปะป๊าต้องออกไปเจรจาสงบศึกในที่สุด
ปะป๊าเลยเอาผ้าห่มมาคลุมมุ้งให้เด็กจิ๋ว เหมือนสุ่มไก่เลย
จุดชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ดีที่สุดคือหน้าบ้านอมรเบิกฟ้า ปะป๊าก็เลยไปขอยึดพื้นที่เค้าถ่ายรุป พอดี
เจ้าของห้องได้เจอ ทักทายกันไว้แล้วตั้งแต่เมื่อวาน
เดียวคือไม่มีแอร์ ถ้าสิงหาฯนอนแบบไม่แอร์จะเป็นไง?
ภูเขาเลย ไม่ว่าจะอยู่จุดไหนของรีสอร์ทก็จะได้ยินอย่างชัดเจน
ไส้กรอก อร่อยมาก ปะป๊ากินไป ๓ จานด้วยความเกรงใจ ส่วนเด็กจิ๋วก็ได้กินข้าวต้มกับเค้าด้วย
ชอบมากเลย
ค่อยมีอะไร ไร่องุ่นก็ไม่สวย ที่ Primo สวยกว่าเยอะ
ต่อด้วยสวนปลูกหน้าวัว อันนี้รันทดสุดๆ หน้าวัวที่ปลูกก็มีแต่แบบธรรมดา ไม่มีแบบสวยๆ แล้วก็
ร้อนมาก จำไม่ได้ว่าเคยไปที่ไหน หน้าวัวแปลกๆสวยมาก ไม่รู้ที่เมืองไทยหรือต่างประเทศ
เยอะ ที่ร้านพยายามทำเป็นที่เที่ยว มีที่พัก ไร่ทานตะวัน เลี้ยงแกะ แต่ดูๆแล้วไม่ดีสักกะอย่าง
กลางป่า ประมาณเจ้าของรวยมากมาอยู่ชิวๆเปิดร้านชิวๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น