วันศุกร์ที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

เด็กจิ๋ว@The Chill, เกาะช้าง

ครั้งนี้เด็กจิ๋วจะได้ไปเกาะเป็นครั้งแรกในชีวิต น่าตื่นเต้นมาก ทริปนี้ไม่ได้ไปฟรีอีกแล้ว เสียเงินเอง จองเอาไว้ในงานท่องเที่ยวนานแล้ว เพิ่งได้ไปเพราะกว่าจะรอเด็กจิ๋วป่วย ปะป๊าป่วย คุณแม่ผ่ามือ น้ำท่วมเกาะ
ออกเดินทาง ๘ โมง ตั้ง GPS หาปลายทางเป็นรีสอร์ไม่เจอ แต่เจอร้านก๋วยเตี๋ยวหน้ารีสอร์ท ก็โอเค GPS เก่งมาก รู้ว่าต้องพาไปท่าเรือแล้วต่อเรือไปปลายทางได้อย่างถูกต้อง ก่อน ออกเดินทาง ปะป๊ารีบไปทำของเล่นให้เด็กจิ๋ว เป็นโฟมตัดเป็นรูปทรงต่างๆ ๔ แบบ พร้อมกับเจาะรู กะว่าเอาไว้หลอกล่อเด็กจิ๋วระหว่างทริป เดี๋ยวดูกันว่าของเล่นปะป๊าใช้การได้ดีไม๊
ทริปนี้เน้นถ่ายวีดีโอเพราะปะป๊ากำลังเห่อกล้องใหม่
ไปถึงท่าเรือเฟอร์รี่ประมาณเที่ยงกว่าๆ ใครจะไปท่าเรือต้องระวัง มีท่าปลอมมาหลอกล่อระหว่างทางบอกว่าเร็วกว่า แต่ที่จริงไกลกว่านะ โชคดีได้ขึ้นเรือเป็นคันสุดท้าย ค่าเรือไปกลับทั้งหมด ๔๕๐ บาท ถามเค้าว่าคิดค่าเด็กจิ๋วไม๊ เค้าบอกว่าแถมให้ฟรี เรือที่นี่ลำไม่ใหญ่นะ จุรถได้แค่ ๒๐ กว่าคันเอง ไม่เหมือนเรือที่ไปเกาะสมุย เด็กจิ๋วขึ้นเรือก็กินนมทันที เสร็จแล้วก็เดินลั้นลาสำรวจเรือ ได้ปั๊บเดียว แค่ ๒๐ นาทีก็ถึงเกาะแล้ว รวดเร็วมาก
จากท่าเรือไปที่พักประมาณ ๒๐ โล ทางลาดชันเล็กน้อย รถคันนี้เพิ่งเคยเอาขึ้นเขาครั้งแรก ก็ทำได้ดีใช้ได้ ระหว่างทางยังมีล่องรอยทางขาดจากน้ำป่าเมื่อ ๒ อาทิตย์ที่แล้ว
แวะร้านก๋วยเตี๋ยวเป่าปาก เป็นก๋วยเตี๋ยวหมูตุ๋น ปะป๊าว่าอร่อยเลย
The Chill เป็นรีสอร์ทใหญ่เหมือนกัน มีห้อง ๗-๘๐ ห้องได้ มีสระว่ายน้ำ ๓ สระ สระตื้น สระลึก
และสระรวมริมทะเล ว่ายแล้วเกือบตกทะเลเลย
ห้องพักของเราเป็นแบบ Pool Access ส่วนน้ำลึก
ห้องน้ำที่นี่เล็ก มึด แล้วก็ไม่มีอ่างอาบน้ำ ก็อกน้ำพิการ น้ำอุ่นควบคุมไม่ได้ แต่เตียงกับหมอนก็ดีใช้ได้ เตียงนอนเป็นแบบ ๕ ฟุต ๒ เตียง เอาไงล่ะ จะนอนยังไง ปกติถ้าไม่ได้เตียงใหญ่ ก็จะย้ายเตียงมาต่อกัน แต่เตียงที่นี่เลื่อนไม่ได้ ก็เลยให้คุณแม่นอนกับเด็กจิ๋ว แล้วปะป๊านอนคนเดียว คืนแรกก็พอไหว เหนื่อยๆ ก็หลับไปได้ แต่คืนที่ ๒ ต้องไปนอนเบียดกัน ๓ คนเตียงเดียวกัน เพราะปะป๊ากลัวผีหลอก

เด็กจิ๋วนอนหลับแป๊บหนึงก็พาไปกินข้าวเย็นริมทะเล
อากาศกำลังดีเลย ฟ้าใสระดับ ๗ เด็กจิ๋วเล่นเฟสไทม์กับพี่ๆที่ออฟฟิตกันใหญ่เลย
เสร็จแล้วก็พาไปเดินเล่นริมทะเลกัน เด็กจิ๋วไม่สนใจทะเลเลย คงเคยเห็นหลายครั้งแล้ว แต่สนใจ
หมาที่เดินเล่นริมทะเล พร้อมกับตะโกนเรียก เป้ เป้... เด็กจิ๋วคงคิดว่าหมาทั่วโลกชื่อเป้หมดอ่ะ
สระว่ายน้ำริมทะเลตอนพระอาทิตย์ตกสวยงาม คุณแม่คิดถึงอูเบง ที่ที่พระอาทิตย์ตกสวยสุดในโลก
เด็กจิ๋วคึกจัดมาก กระโจนใส่คุณแม่แล้วก็แกล้งเป่าบรื๋อๆตามแขนตามขา เราก็จะจั๊กจี้ เด็กจิ๋วก็จะ
ชอบใจ แกล้งต่อเรื่อยๆ ไม่เลิก แบบเมามันมาก ตั้งใจแกล้งจริงจังเลย ปกติเด็กจิ๋วก็ชอบแกล้งปะ
ป๊ากับคุณแม่แบบนี้เป็นประจำ แต่วันนี้เหมือนจะเมายาบ้า อาการหนัก กระโดดมาเป่าแล้วก็กลิ้งลง
ไปนอนสลบพักหนึง แล้วก็กระโดดมาเป่าอีก เล่นแบบนี้อยู่นานกว่าจะหมดแรงหลับไป
พอค่ำๆก็พาเด็กจิ๋วไปห้องอาหาร อยู่ริมทะเล คราวนี้ถึงตาปะป๊ากับคุณแม่กินบ้าง เราได้แถม
อาหารค่ำ กับอาหารกลางวันอีกหนึ่งมื้อด้วย อาหารค่ำก็อร่อยมาก ปะป๊าติดใจหอยเชล
ย่างกระเทียม ขอเมนูมาเลยจะสั่งเพิ่ม แต่เปลี่ยนใจเพราะราคาแพงมาก พนักงานที่นี่ใจดีพยายาม
จะอาสามาอุ้มเด็กจิ๋วให้ แต่เราเกรงใจ เด็กจิ๋วทำหน้าตาตลกเล่นกับพนักงานใหญ่เลย
เหมือนเด็กจิ๋วจะป่วยเลยอ่ะ ตอนเย็นพาไปนั่งตากลมริมทะเลนานไปหรือเปล่า ตัวอุ่นๆ คุณแม่ก็ไม่
ได้เตรียมยาอะไรมา กลัวอยู่อย่างเดียวคือตอนเด็กจิ๋วป่วยแล้วต้องป้อนยานี่... เลยพากันออกไปซื้อ
ยาเตรียมไว้ ได้ยากลับมาแต่ไม่เหมือนที่เคยใช้ ลังเลว่าจะให้กินดีไม๊ โทรไปถามที่วิภาวดี เค้าก็ว่า
กินได้ แต่คุณแม่ดันไปอ่านสรรพคุณข้างกล่องเลยไม่กล้าให้กิน ก็ข้างกล่องเขียนว่าเป็นยาสำหรับ
เด็กอายุไม่เกิน ๒ ขวบ หลังจากกินยาแล้วจะมีอาการง่วง ประสาทหลอน ห้ามขับรถหรือทำงาน
อุตสาหกรรมหนัก ห้ามหญิงมีครรภ์กิน เราไม่แน่ใจว่าจิ๋วตั้งครรภ์อยู่หรือเปล่าเลยไม่กล้าให้กิน
ตื่นนอนตอนเช้าอากาศหนาว ดีใจ เด็กจิ๋วได้ใส่เสื้อกันหนาวแล้ว แต่ตื่นกันสายมาก ว่าจะออกไป
เดินเล่นริมทะเลตอนเช้าซะหน่อย ก็อด เพราะแดดแรงแล้ว
โชคดีเด็กจิ๋วไม่ได้ป่วยจริง ไม่งั้นต้องใช้บริการยาที่เมื่อคืนไปซื้อมา
แต่ เด็กจิ๋วตื่นมาพร้อมกันตุ่มยุงกัด ๓ ตุ่ม โดนตอนนอนแน่ๆ ก่อนนอนยังไม่มีเลย เคยอ่านรีวิวของที่นี่ก่อนมา มีฝรั่งมาบอกว่ายุงเยอะ เราก็ว่าฝรั่งคงเว่อร์ ยุงก็มีกันทั่วประเทศ เป็นไงล่ะตอนนี้ ยุงเยอะสมคำร่ำลือ
อาหารเช้าที่นี่ไม่ได้เป็นบุฟเฟ่ต์ แต่ให้สั่งกี่อย่างกี่จานก็ได้ มีให้เลือกชุดอาหารเช้ากับพวกข้าวต้ม
ข้าวผัด แล้วก็พวกน้ำผลไม้กับหนมปัง อาหารที่นี่อร่อย สั่งแล้วได้อย่างต้องการ ไม่มีกั๊ก
วันนี้ฟ้าใส แดดแรงเลย
ตอนสายๆก็ออกไปตลุยรอบเกาะกัน
ไปจุดชมวิว ขับเลยที่พักไปไม่กี่โลเอง
งงว่าเกาะช้างเกี่ยวอะไรกับจรวด ทำไมไม่ทำตู้ไปรษณีย์เป็นรูปช้าง
เสร็จแล้วก็ไปตลาดชาวเลกัน คุณแม่จับเด็กจิ๋วใส่เป้อุ้ม เด็กจิ๋วก็ทำหน้าตาน่ารัก
ที่นี่ก็ทำเป็นแหล่งท่องเที่ยวประมาณหมู่บ้านชาวประมง แต่ของที่ขายกัน นอกจากเปลือกหอยที่
มาจากทะเลแล้ว ของอื่นๆก็น่าจะมาจากจตุจักร ของหลายอย่างก็ไม่ได้เกี่ยวกับชาวประมงเลย แต่
เค้าคงเน้นขายฝรั่ง เพราะบนเกาะช้างนี่นักท่องเที่ยวต่างชาติเยอะกว่าคนไทย
เด็กจิ๋วเจริญหูเจริญตามาก แบบนี้แหล่ะที่เด็กจิ๋วต้องการ มีของให้ดูให้จับเยอะแยะเลย
ในหมู่บ้านนี้มีร้านอาหารทะเลเยอะเลย ไม่รู้จะเข้าร้านไหนก็เลือกมั่วๆไปร้านหนึง ติดใจหอยเชล
ย่างกระเทียมเมื่อคืนมาก ร้านแถวนี้มีเมนูนี้ทุกร้าน ทำไมตั้งแต่เกิดไม่เห็นเคยกินเลยอ่ะ ร้านที่เรา
เลือกมั่วๆไปก็อร่อยดี
กลับที่พัก เตรียมเด็กจิ๋วลงเล่นน้ำ วันนี้เด็กจิ๋วใส่บิกินนี่ใหม่ด้วย ทำใจกันอยู่นานเพราะน้ำเย็นมาก
เปลี่ยนใจแล้ว ให้นั่งกินหนมในเรือยางดีกว่า กลัวเด็กจิ๋วลงน้ำแล้วป่วยจริง
วิธีการเล่นของเด็กจิ๋วคือหยิบของมาปล่อยลงน้ำ แล้วดูมันลอยไป สนุกมาก
คุณแม่บอกว่าสระรวมอุ่นกว่าสระหน้าห้อง ก็เลยลองเอาเด็กจิ๋วเปลี่ยนเรือยางเป็นแบบเปียกครึ่ง
ตัวไปเล่นที่สระรวม เด็กจิ๋วลั้นลาสุดขีดอ่ะ ตีน้ำกระเด็กเปียกไปหมด
อาทิตย์นี้แขกเข้าพักน้อยมาก ไม่เกิน ๕ ห้องได้ สงสัยยังกลัวน้ำท่วมกันอยู่ พวกเราเลยชิวกันได้
เต็มที่ เด็กจิ๋วมีความสุขกับการกินขนมสุดโปรดริมทะเลมาก
เช้าวันสุดท้าย ปะป๊าตื่นไปถ่ายรูปริมทะเลตั้งแต่ ๖ โมงกว่า รออยู่ตั้งนานเด็กจิ๋วก็ไม่ตามมาซะที
กว่าคุณแม่จะอุ้มเด็กจิ๋วออกมาก็ ๗.๓๐ วันนี้ฟ้าปิดมากๆไม่มีแดด เด็กจิ๋วเลยนั่งเล่นริมทะเลได้นาน
เห็นเมื่อวานเด็กจิ๋วเล่นน้ำแล้วชอบใจมาก วันนี้คุณแม่เลยพาลงอีกที น้ำอุ่นกว่าเมื่อวาน
เรือยางลำนี้ซื้อมาตั้งนานแล้ว แต่ยังใช้ไม่ได้เพราะเด็กจิ๋วเล็กเกินไป เพิ่งใช้ได้ครั้งนี้แหล่ะ เด็กจิ๋ว
ชอบมากเลย
เด็กจิ๋วลั้นลา แล้วก็คึกจัดตลอดทริป รู้สึกว่าเด็กจิ๋วมีความสุขมากที่ได้ไปเที่ยว เดี๋ยวอาทิตย์หน้าก็
ได้ไปหัวหินอีกแล้ว แลกที่พักฟรีเอาไว้ ไม่รู้จะเลื่อนไปยังไงแล้ว เลื่อนไปก็ไปชนกับทริปอื่นอีก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น