วันศุกร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2553

เดือนที่ 4

วันที่ ๙๑ ... จันทร์ ๒๙ มีนาคม ๒๕๕๓

สุขสันต์วันเกิดครบรอบ ๓ เดือนนะ พริมา ขอให้เป็นเด็กดี เลิกกรี๊ด เชื่อฟังพ่อแม่ สั่งให้หลับก็ต้องหลับนะ เข้าใจไม๊

เมื่อเช้าพริมาร้องปลุกแต่เช้า นึกว่าหิว ก็ไปชงนมมาให้ แต่กลับไม่ยอมกินนอนยิ้มไปยิ้มมาอย่างเดียว เอานมยัดปากก็ดุนออกมาแล้วก็ยิ้ม เหมือนว่าจะรีบตื่นมาให้ปะป๊าพาไปเล่นในสวนอ่ะ วันก่อนก็เป็นแบบนี้

วันนี้คุณแม่ซื้อของขวัญวันเกิดให้หนูด้วยนะ เป็นชิงช้าไกวอัตโนมัติ โห เพิ่งรู้ว่ามีแบบนี้ด้วย ใส่ถ่าน แล้วกดให้มันไกวเอง


วันที่ ๙๒ ... อังคาร ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๓


ชิงช้าไม่ค่อย work เลย พริมาไม่ค่อยชอบ

พี่จาน่ากับพี่ไจโรเปิดเทอมแล้วไปเรียนซัมเมอร์ เลยไม่มีใครมาช่วยปั่นของเล่นให้พริมาเลย

ช่วงนี้ให้กินนม ๕ ออนซ์แล้วยอดรวมต่อวันลดลง เพราะวันหนึงกินแค่ ๕ มื้อเอง เมื่อก่อนช่วงดึกถึงหัวค่ำปะป๊าจะอยู่เวรเลี้ยงจนตี ๒ แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว เพราะบางทีนั่งรอถึงเช้า พริมาก็ไม่ยอมตื่นมากิน ตอนนี้เลยช่วยกันเลี้ยง แล้วก็ไปนอนพร้อมกัน

คุณแม่บอกว่าพริมาดูผอมลง...จริงเหรอ?


วันที่ ๙๓ ... พุธ ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๓


ขำอ่ะ ตอนเย็นอุ้มขึ้นไปนอนเตียง พริมาก็ทำท่าเกร็ง ยกกำปั้นขึ้นมา ๒ ข้าง แล้วก็หลับไปในท่านั้นเป็นชั่วโมง เหมือนสตาฟพริมาไว้เลย ไม่เมื่อยหรือไงเนี่ย

ตอนค่ำพริมาอ้วกพุ่งกระจายเลอะเต็มบ้านเลย นี่ไม่ได้อ้วกพุ่งมานานแล้วนะ ปะป๊าคาดว่าเป็นเพราะก่อนกินนม คุณแม่ทำทารุณเด็กจนร้องจ๊ากๆ พอร้องมาก ลมเข้าท้อง แล้วกินนมเข้าไป มันก็เลยพุ่งออก
อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อเรียบร้อย ยังไม่สะใจ อ้วกออกมาอีกรอบ

พริมา วันนี้เค้าเอานม DG ที่หนูอยากกินมาส่งแล้วนะ สั่งซื้อยกลัง ปกติกระป๋องล่ะ ๗๐๐ กว่าบาท เหลือ ๕๕๐ เอง แต่ซื้อนมทีเป็นหมื่นเลยอ่ะ มิน่าเค้าถึงชอบไปขโมยตามห้างกัน


วันที่ ๙๔ ... พฤหัส ๑ เมษายน ๒๕๕๓


พริมาตั้งนาฬิกาปลุกส่วนตัวอีกแล้ว ประมาณ ๘ โมง ก็จะร้องจ๊ากๆ วันนี้ปะป๊ารู้ทัน ไม่ชงนมให้แล้ว จับไปนั่งเล่นในสวน ก็ลั้นลากันไปเหมือนเคย

กลางวันพริมาเบ่งอึ๊จนร้องไห้เลย อึ๊ออกมากแข็งมาก บอกแล้วว่าให้กินผักบ้าง อึ๊ไป ๓ รอบติดเลย

ชิงช้าอัตโนมัตินี่ก็สามารถเหวี่ยงพริมาจนสลบได้ ถึงนั่งแล้วไม่ลั้นลามาก แต่เอาไว้น็อคพริมาก็โออ่ะ


วันที่ ๙๕ ... ศุกร์ ๒ เมษายน ๒๕๕๓


พริมาขี้บ่นอ่ะ เดี๋ยวนี้ไม่ได้ดังใจก็จะบ่น ไม่ร้องงอแงเหมือนก่อน แต่จะบ่นเป็นภาษาแมว ฟังไม่รู้เรื่องหรอก แต่รู้ว่าบ่นอ่ะ ขี้บ่นเหมือนใคร?

คุณแม่รู้แล้วว่าทำไมพริมาชอบฟังเพลงของเจ๊โอ (เจ๊โอ=Sarah Brightman พริมาเรียกว่าเจ๊โอเพราะ
เวลาเจ๊ร้องเพลงแล้วชอบทำปากโอ) ก็ตาม User Manual คู่มือการเลี้ยงพริมา บอกไว้ว่าเด็กชอบฟังเสียงสูง ก็เจ๊โอนี่แหล่ะเสียงสูงที่สุดในโลกแล้ว


วันที่ ๙๖ ... เสาร์ ๓ เมษายน ๒๕๕๓


ตอนกลางวันพริมาจะไม่ยอมให้วางนอนเลย ต้องให้คนอุ้มไว้ตลอด ถ้าอุ้มอยู่ก็หลับได้เป็นชั่วโมง แต่ถ้าวางนอนเมื่อไหร่ ไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็กรี๊ดแล้ว ลองดูทั้งคว่ำ หงาย ตะแถง เปไกว ถุงนอน ก็ไม่สำเร็จ ยกให้อี๊ป้อมเป็นมืออุ้ม เพราะอึดมากอุ้มได้ทั้งวันเรียกอี๊ป้อมว่าว่าเตียงส่วนตัวของพริมา

วันนี้พริมาโดนมดกัดอีกแล้ว เป็นตุ่มแดงใหญ่มาก พริมาตัวเล็กเลยทำให้ตุ่มใหญ่มาก ดูเป็นแผลฉกรรจ์ เดาว่ามดกัดพริมาที่ห้องนอนเหมือนเดิม ที่จริงก็นอนด้วยกันหมด ทำไมพริมาโดนคนเดียว มดมันคงว่าพริมาอร่อยกว่า


วันที่ ๙๗ ... อาทิตย์ ๔ เมษายน ๒๕๕๓


๒-๓ วันนี้ พริมาอ้วกพุ่งอีกแล้ว จะเป็นเพราะกินเยอะไป ก็ไม่น่าใช่นะ เพราะเมื่อก่อนกินเยอะ กินเสร็จแล้วอ้วก แต่อันนี้กินไปเป็นชั่วโมงแล้วค่อยอ้วก กำลังคิดอยู่ว่าจะลดนมเป็น ๔ ออนซ์ดีไม๊
มีอีกอย่างที่เดาไว้ คือพริมาชอบเอามือยัดปาก อาจจะเป็นการล้วงคอตัวเองจนอ้วกก็ได้


วันที่ ๙๘ ... จันทร์ ๕ เมษายน ๒๕๕๓


วันนี้ เหมือนเคย พริมาตื่นแต่เช้า จะให้ปะป๊าพาไปเล่น แต่วันนี้ปะป๊านอนสลบอยู่ไม่ยอมลุก คุณแม่เล่าว่าอุ้มพริมาอยู่ พริมาก็ตะโกนเรียกแล้วจะโผตัวไปหาปะป๊าคุณแม่ก็เลยต้องถีบปะป๊าจนตื่นให้ ปฏิบัติหน้าที่

เช้านี้ปะป๊าลักไก่ จับพริมานั่งเล่นในห้องโฮมฯ เลยเพิ่งค้นพบวิธีหลอกล่อพริมาแบบใหม่ เปิด Screen Server ตู้ปลาทะเลให้ดู พริมาชอบมาก หัวเราะเอิ๊กอ๊ากใหญ่เลย พริมาบอกว่าสวยกว่าตู้จริงอีก

กลางวันพาออกไปขับรถเล่น พริมาไม่ได้นั่ง Car Seat มา ๒ อาทิตย์ ปรากฎว่านั่งไม่ได้แล้ว ตัวใหญ่ขึ้นมาก ต้องเอาที่รองหัวออก กับปรับสายรัดใหม่ถึงจะได้
วันนี้ขับรถทั่วเมือง ตามหากระเบื้องแค่ ๗ แผ่น ร้อนมาก พริมาหลับตลอด คงเพลียแดด กลับมาบ้านก็ยังสลบได้ต่อเนื่องไม่มีกรี๊ดเลย...เย้++
พริมา...เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปตากแดดใหม่นะ


วันที่ ๙๙ ... อังคาร ๖ เมษายน ๒๕๕๓


เมื่อเช้าร้องเรียกปะป๊าตั้งแต่ยังไม่ ๗ โมงเลยนะ วันนี้เป็นวันหยุดจักรีนะ พริมา จะตื่นเช้าไปไหน
ทั้งวัน ไม่ได้ทำอะไร ไม่ได้ไปไหน เลี้ยงพริมาอย่างเดียว เวลาก็ผ่านไปหมดวันเร็วมาก
คุณแม่เริ่มสงสัยว่า เอ...เมื่อก่อน ตอนที่พริมายังไม่มา วันหยุด เราทำอะไรกัน ทำไมเดี๋ยวนี้...

สรุปสาเหตุอาการอ้วกของพริมาได้แล้ว น่าจะเป็นเพราะล้วงคอตัวเอง ก็สังเกตว่าเวลาเอามือยัดปากตัวเอง
บางจังหวะ ถ้ายื่นนิ้วออกมา ก็จะแว่ะๆ แล้วก็อ้วกพุ่ง เป็นวิธีลดความอ้วนที่ผิดนะพริมา สงสัยวันนั้นพาไปนั่งส่องกระจก พริมาได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของตัวเองแล้วเสียใจ เลยลดความอ้วนด้วยการล้วงคอตัวเอง


วันที่ ๑๐๐ ... พุธ ๗ เมษายน ๒๕๕๓


วันนี้พริมาได้มาใช้ชีวิตอยู่บนโลกครบ ๑๐๐ วันแล้ว อาม่าบอกว่าวันนี้ห้ามออกจากบ้าน เพราะ ... ไม่รู้
ก็โบราณเค้าว่ากันต่อๆมา ก็ต้องทำตาม

เดี๋ยวนี้ พริมาเก่งขึ้นมาก ช่วงตั้งแต่ประมาณ ๓ ทุ่ม จนถึงเช้าเลย พริมาจะรู้ว่าเป็นกลางคืน นอนหลับได้ยาว เฉลี่ย ๕-๖ ชั่วโมง นานสุดก็ ๘.๕ ชั่วโมง ไม่เหมือนตอนเดือนกว่าที่ ... อย่าไปพูดถึงเลย
แต่ช่วงกลางวันยังต้องปรับปรุงอยู่นะ ไม่ยอมนอนเอง ต้องใช้เตียงมนุษย์ (ฟังดูน่ากลัวมาก เหมือนหนังผี)
แล้วก็ตอนเช้า จะปลุกปะป๊าให้พาไปเล่น ก็ขอซัก ๗-๘ โมงก็ดี นี่เมื่อเช้าเอาตั้งแต่ ๖ โมง เช้าไปไม๊


วันที่ ๑๐๑ ... พฤหัส ๘ เมษายน ๒๕๕๓


อาม่าสั่งห้ามพริมาออกจากบ้านอีกแล้ว เพราะอาม่านับ ๑๐๐ ได้เป็นวันนี้ เราก็บอกว่าใช้ MS Project นับต้องเป็นเมื่อวาน อาม่าก็งงๆ บอกว่ายังไงก็ห้ามออกอยู่ดี
เดี๋ยววันนี้ต้องไปส่งอาม่าใหญ่กลับอเมริกาด้วย อาม่าใหญ่อยากเจอพริมา ก็เลยอดเจอ

ปกติทุกเช้าให้พริมานั่งดูเฟิร์นลูกไก่สีทองในสวน เทคนิคคือเอาพัดลมจ่อเป่าให้มันไหวๆ พริมาชอบมากเป็นเหมือนโมบายธรรมชาติ สามารถนั่งดูได้นานๆ แต่ ๒ วันนี้นั่งได้ไม่นานแล้ว เพราะอากาศร้อนมาก นั่งไปได้ครึ่งชั่วโมง พริมาก็จะร้องจับขึ้นมากหลังเปียกเลย
ตลอดบ่ายโดนฟั๊ดไปหลายปาก เลยไม่ได้นอนทั้งวัน


วันที่ ๑๐๒ ... ศุกร์ ๙ เมษายน ๒๕๕๓


วันนี้พาพริมาไปกินอาหารเวียตนาม ร้านญวนยี พริมาก็ลั้นลาไปตามประสาเด็กชอบเที่ยว แต่อาหารไม่ผ่าน สู้ร้าน ลองดู ร้านประจำของปะป๊าไม่ได้ ร้านลองดูนี้กินมาตั้งแต่ตอนเป็นนักเรียน อร่อยที่สุดในโลก

ช่วงนี้อากงไปผ่าต้อตามา เลยอดอุ้มพริมา ๑ เดือน แต่ก็อุ้มพริมาไปให้อากงคุยเล่นด้วยเป็นพักๆ พริมาเนี่ยเป็นเด็กอัธยาศัยดีมาก ชอบอ้อแอ้กับหัวเราะเวลามีคนมาคุยด้วย เวลาออกไปข้างนอกเจอคนแปลกหน้าก็ชอบไปคุยกับเค้า


วันที่ ๑๐๓ ... เสาร์ ๑๐ เมษายน ๒๕๕๓


สนามเด็กเล่นของพริมา เป็นไปตามคาด ยังไม่เสร็จซะที ตอนนี้ได้แต่เฝ้าดูพยากรณ์อากาศ ถ้าฝนตกต้องเตรียมขึ้นไปวิดน้ำ ไม่งั้นน้ำท่วมบ้าน
เวลาช่างทำงาน เสียงดังมาก เพราะทุบตึกกัน พริมาสามารถนอนนิ่งเฉย แบบนี้เรียกว่าหลับลึก แต่ถ้าหลับตื้น แค่เราขยับตัว พริมาก็ตื่นมาวีนทันที

เมื่อคืนพริมาหลับยาว ๘ ชั่วโมงอีกแล้ว ตื่นมากินนมไป ๓ ออนซ์ แล้วก็หลับต่ออีก สงสัยได้วิธีลดความอ้วนแบบใหม่ ไม่ต้องล้วงคอแล้ว


วันที่ ๑๐๔ ... อาทิตย์ ๑๑ เมษายน ๒๕๕๓


วันนี้คุณแม่อุตริจริงๆ ไปอ่านคู่มือการเลี้ยงพริมา เค้าบอกว่าอย่าใส่ pampers ตลอด ให้ใส่ผ้าอ้อมบ้าง คุณแม่ก็เลยลองของ จัดการพับผ้าอ้อมใส่ให้พริมา แล้วก็จากไป ปล่อยให้ปะป๊าเลี้ยงพริมาตามชะตากรรม ปะป๊าก็อุ้มพริมาลั้นลาไปเรื่อยๆ อยู่ๆก็รู้สึกร้อนท้องว่าบๆ โห พริมาฉี่ออกมาทะลักเปียกเสื้อ ลามมาถึงปะป๊าเลย แล้วก็ร้องจ๊ากๆ คงรำคราญ ต้องเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อใหม่


วันที่ ๑๐๕ ... จันทร์ ๑๒ เมษายน ๒๕๕๓


เมื่อคืนพริมาหลับยาว ๘ ชั่วโมงอีกแล้ว เป็นแบบนี้หลายวันแล้วนะ พ่อแม่ภูมิใจในตัวหนูมากนะ

ปกติส่งหนังสือผ้าที่หนูชื่นชอบให้ หนูก็จะยิ้มชอบใจ เอาไปเปิดอ่าน แต่เดี๋ยวนี้จะเอาไปกินซะแล้ว ส่งอะไรให้ก็จะกินลูกเดียวเลย เค้าว่าเด็กจะทดสอบด้วยการเลีย เมื่อกี้ก็เอาพี่โซฟีไปกินอีก โหดร้ายมาก

ช่วงหัวค่ำปกติจะให้พริมานอนหลับในห้องโฮม เพราะคุณแม่กับปะป๊าจะดูหนัง เล่นเน็ตไปเรื่อย แต่จะทำอะไรต้องเงียบสุดขีดนะ ดูหนังก็ต้องใส่หูฟัง เวลาคุยกันก็กระซิบ เดินก็ต้องย่องๆ เมื่อกี้ปะป๊าหาของต้องใช้ไฟฉายส่อง แล้วก็ค่อยๆย่อง ค่อยๆแง้มลิ้นชัก เออ เหมือนขโมยขึ้นบ้านตัวเองเลย 


วันที่ ๑๐๖ ... อังคาร ๑๓ เมษายน ๒๕๕๓


วันนี้เป็นสงกรานต์ครั้งแรกในชีวิตของพริมา ปะป๊าเลยพาหนูไปเล่นน้ำที่ราชบุรี เสียดายปะป๊าไม่มีรถกระบะ ไม่งั้นจะจับพริมานั่งท้ายไปสาดน้ำเล่นนี่เลยได้แต่นั่งในรถให้คนอื่นเค้า สาดใส่

ก่อนไปราชบุรี แวะกินอาหารทะเลร้านเจ๊แดงแม่กลอง มีอากง อาม่า อาแป่ะ อาอี๊ อาอึ้ม อาเฮีย กับอาเจ๊ ไปกัน ๑๒ คน ร้านนี้เป็นร้านเดียวที่ปะป๊าแพ้การแข่งขันกระทะเหล็ก ของที่นี่เค้าเน้นสด และใหญ่ ปลากระพงตัวใหญ่เท่าพริมา (จริงๆไม่ได้อำ) เวลาเสิร์ฟต้องแบ่งมา ๑/๔ ตัว กินกันได้ ๑๒ คน ร้านนี้ กินกันมา ๒๐ กว่าปีแล้ว ตั้งแต่ยังมีแค่ ๑๐ โต๊ะตอนนี้มี ๑๐๐ โต๊ะ ยอดขายวันๆหนึ่งได้เกิน ๑ ล้าน ร้านใหญ่ขึ้นแต่รสชาติเหมือนเดิม คนเยอะเหมือนเดิม ถ้าไปกินสาย ก็มีเหยีบกันตายได้ แล้วกินยังไม่เสร็จดีก็จะโดนไล่ที่ วันนี้ยังดีกินเสร็จพอดี เมื่อก่อนโดนไล่ให้ลุก ปากยังคาบปูอยู่เลย

ขากลับจากราชบุรี พริมาก็หลับได้ดีมาตลอดทาง พอเข้ากรุงเทพฯ สงสัยรถเริ่มวิ่งช้า พริมาก็กรี๊ดลั่นรถ วันนี้พริมาร้องไห้เยอะที่สุดในชีวิตเลย น้ำตาหยดเป็นเม็ดๆ มีสะอื้น แล้วทำหน้าตาน่าสงสารมาก (ที่จริงแล้ว ก็หนูร้องไห้เอง ไม่มีใครทำอะไรซะหน่อย)



วันที่ ๑๐๗ ... พุธ ๑๔ เมษายน ๒๕๕๓

วันนี้ปะป๊าทำซุปข้นกุ้ง พริมาเดินผ่านมาเห็นก็หยุดดู ทำลิ้นเลียแพร่บๆ ดีดดิ้นแล้วจะโผไปกินให้ได้ เป็นไปได้เหรอ ที่เด็ก ๓ เดือนจะอยากกินอาหารแล้วเดี๋ยวต้องเช็คคู่มือดูหน่อย หรือแค่อยากจะเล่น

ตอนเย็นพาไปเล่นน้ำที่บ้านลัดดารมย์ ปะป๊าก็กระโดดเล่นน้ำครึ้นเครงกับ เจ๊จาน่า เฮียไจโร เจ๊นิว เจ๊แนน
พริมายังลงไม่ได้ เลยได้แต่ยืนดูขอบสระ คุณแม่บอกว่าพริมาดีดดิ้นใหญ่เลย ถีบแขนถีบขาแบบอยากจะเล่นด้วยลั้นลามากเลยพริมา วันนี้ไม่งอแง หัวเราะเอิีกอั๊กตลอด กลับบ้านก็นอนสลบสไลถึงเช้า ทำลายสถิติโลกอีกแล้ว ๑๐.๕ ชั่วโมง


วันที่ ๑๐๘ ... พฤหัส ๑๕ เมษายน ๒๕๕๓


ทุุกเช้าเวลาพริมาตื่นขึ้นมาเจอหน้าคุณแม่กับปะป๊า ก็จะยิ้มหวานให้ เป็นแบบนี้ทุกวัน ตอนนี้อยากรู้ว่า พริมาจำหน้าพ่อแม่ตัวเองได้แล้วยัง เพราะเจอใครคุยเล่นด้วยหน่อยก็ยิ้มให้เหมือนกัน ที่บ้านกับที่ออฟฟิศมีคนเล่นกับหนูเยอะแยะ ก็ส่งยิ้มไปทั่ว

ช่วงนี้ผมของพริมาเริ่มขึ้นกระจายเต็มหัวบ้าง แต่ก็ยังไม่เยอะ ดูแล้วก็ยังเป็นโมฮอกอยู่ดี ผมที่ขึ้นมาหลังจากโกนหัว จะแข็งๆ ไม่เหมือนของคุณแม่กับปะป๊า แต่ปะป๊าก็ชอบนะ เอาไว้เกาคางปะป๊าได้ดีเวลาอุ้มหนูอยู่


วันที่ ๑๐๙ ... ศุกร์ ๑๖ เมษายน ๒๕๕๓


เดี๋ยวนี้พริมาปลุกปะป๊า ๖ โมงกว่าทุกวันเลย ปะป๊าก็งัวๆเงียๆ พาออกไปเล่น ตอนนี้ set up เป็นสถานีๆไว้ เพราะพริมาจะเบื่อง่าย เบื่อแล้ว ก็ต้องรีบเปลี่ยนสถานีทันที
สถานีที่ ๑ นั่งตักปะป๊าดูเต่ากับปลา ลั้นลามาก ตีแขน ตีขา จะโผตัวกระโดดลงไปให้ได้เลย
สถานีที่ ๒ นั่งชิงชาไกวอัตโนมัติ ดูต้นไม้สถานี้นี้จะอยู่ได้นานหน่อย เพราะจะเพลินมาก ปะป๊าสามารถไปรดน้ำ กินอาหารเช้าได้เลย แต่ก็ต้องคอยมาจ๊ะเอ๋เป็นระยะๆ
สถานีที่ ๓ นอนดูโมบาย หมีพู ก็จะตีแขนตีขา ชอบใจ แต่อยู่ได้ไม่นาน ไม่เกิน ๑๐ นาที ก็จะร้อง คงเพราะร้อน ต้องรีบพาไปสถานีต่อไป
สถานีที่ ๔ อันนี้ลั้นลาทั้งพ่อทั้งลูก พาเข้าห้องโฮมฯ เย็นหน่อย จับนั่งโซฟาพิงหลังตรง ดู Screen Saver ตู้ปลาทะเล พริมาจะยิ้มแล้วจ้องมองแบบอยู่ในภวังค์ บางทีก็สลับกับให้อ่านหนังสือเรื่องฉันรักสัตว์ พริมาชอบกินมาก
สถานีที่ ๕ จับนอนหงายเล่น Play Gym Rain Forest อันนี้บางทีก็เล่นได้นาน บางทีก็เบื่อเร็ว แล้วแต่อารมณ์เค้า

กลางวันพาพริมาไปกินข้าวนอกบ้านกับพี่ตุ๋ม พริมาอารมณ์ดีหัวเราะเอิ๊กๆแบบมีเสียงดังแบบผู้ใหญ่เลย ปกติแค่หัวเราะแบบเสียงแมว


วันที่ ๑๑๐ ... เสาร์ ๑๗ เมษายน ๒๕๕๓


วันนี้ปะป๊าอาบน้ำไป ๓ รอบ ไม่ใช่เพราะร้อนนะ แต่โดนพริมาอ้วกใส่ ต้องอาบน้ำกันใหม่ทั้งพ่อ ทั้งลูก แบบเสื้อผ้าของปะป๊ากับพริมาหมดแล้ว ซักไม่ทันกันเลยทีเดียว เดาว่าน่าจะเป็นเพราะทฤษฎีการเลี้ยงพริมาแบบใหม่ที่ปะป๊าคิดค้นขึ้น คือถ้าพริมาตื่นเมื่อไหร่ ก็ให้จับเล่นให้หนัก เอาแบบให้เหนื่อยอ่อนเพลียกันเลย แล้วเวลาหลับจะได้สลบหลับได้นานๆ วันนี้ สงสัยเล่นหนักไปหน่อย เลยอ้วกเลย


วันที่ ๑๑๑ ... อาทิตย์ ๑๘ เมษายน ๒๕๕๓

เดี๋ยวนี้นม ๕ ออนซ์ จะเอาพริมาไม่ค่อยอยู่แล้วนะ กินเสร็จทีไรก็จะร้องแบบเอาอีก เอาอีก
วันก่อนลองให้กิน ๖ ออนซ์ ก็ซัดเรียบเลย
วันนี้อาม่าแกล้งพริมา จับวางไว้ แล้วไปซ่อนแอบ จะดูว่าพริมาอยู่คนเดียวแล้วจะร้องไห้ไม๊ ก็ร้องซิ จ๊ากๆเลย หลังจากนั้นพริมาก็งอนอาม่า ไม่ให้อาม่าอุ้มอีกเลย


วันที่ ๑๑๒ ... จันทร์ ๑๙ เมษายน ๒๕๕๓


เมื่อกี้ปะป๊าฮัดเจ่ย พริมากำลังกินนมอย่างเพลิดเพลินก็สะดุ้งสุดขีด แล้วก็ร้องจ๊ากๆเลย

ไม่ได้จับพริมานอนพุงปะป๊ามานานแล้ว เพราะมีอดีตฝังใจ ตั้งแต่วันนั้นที่นอนแล้วอ้วกพุ่งครั้งยิ่งใหญ่
เมื่อวานลองดู โอโห ตัวพริมาโตขึ้นตั้งเยอะ นอนแล้วเต็มตัวปะป๊าเลย น้ำหนักก็เยอะ ปะป๊ารู้สึกจุกๆที่ลิ้นปี่ แล้วผมพริมาก็แข็งมาแทงคอปะป๊าเลือดอาบเลย ต้องเอาผ้าอ้อมมาแปะหัวรองไว้


วันที่ ๑๑๓ ... อังคาร ๒๐ เมษายน ๒๕๕๓


เดี๋ยวนี้เวลาจับพริมานั่งตักหรือนั่งเก้าอี้ก็ตาม ถ้าพริมาเริ่มเบื่อหรือไม่พอใจก็จะดิ้นแถกๆ เมื่อวานก็ดิ้นจนตกเก้าอี้เด้งดึ๋งเลย โตขึ้นอย่าไปแผลงฤทธิ์ดิ้นแถกๆกลางห้างนะ ปะป๊าวิ่งหนีเลยด้วย

วันนี้ได้ของเล่นใหม่พริมาอีก ๓ ชิ้น เป็นหนังสือผ้ากับบล็อกตัวต่อผ้า น่ารักมาก


วันที่ ๑๑๔ ... พุธ ๒๑ เมษายน ๒๕๕๓

ตอนนี้ให้กินนมมื้อละ ๕ ออนซ์ ช่วงกลางวัน จะอยู่ได้เฉลี่ย ๔-๕ ชั่วโมง แต่ถ้าเป็นช่วงกลางคืน จะอยู่ได้ ๘-๑๐ ชั่วโมงเลย ให้กินนมแพะเป็นหลัก นมแม่ปั้มได้ครั้งละออนซ์กว่า รวมกันได้วันละมื้อ มีถอดใจจะเลิกปั้มแล้ว แต่มีอ่านเจอ เค้าบอกว่าได้กินนมแม่วันละจิ๊ด ก็มีภูมิต้านทานแล้วก็เลยปั้มกันต่อไป


วันที่ ๑๑๕ ... พฤหัส ๒๒ เมษายน ๒๕๕๓

พริมาเด็กจิ๋ว นอกจากจะร้องเสียงแมวแล้ว วันนี้นั่งฝนเล็บเล่นเหมือนแมวด้วย เอาเล็บครูดกับโซฟาหนัง แคร่กๆ อย่างเพลิดเพลิน พริมาเล็บยาวเร็วมาก ตัดก็ยากเย็นเหลือเกิน

เมื่อคืนมื้อดึกตอนตี ๔ พริมากินนมเสร็จก็ไม่ยอมหลับเหมือนทุกที คุณแม่ก็เลยจับให้นอนเล่น แล้วก็เผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีเห็นพริมานอนหลับไปแล้ว นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่พริมาหลับได้เอง ปกติต้องหลับคาอกทุกครั้ง


วันนี้พริมาได้ไปกินข้าวที่ร้าน Anna Cafe นะอาหารแพงมากๆ แต่ก็อร่อยดี พริมาก็สั่งนมมากินเหมือนเดิม แล้วก็นั่งรถเข็นวิ่งทั่วร้าน ลั้นลามากเหมือนเดิม


วันที่ ๑๑๖ ... ศุกร์ ๒๓ เมษายน ๒๕๕๓

เดี๋ยวนี้ พริมาอุ้มยากขึ้น เพราะเวลางอแงจะดิ้นแรงๆ เอาหัวฟาดไปมา แล้วก็ชอบเกร็งขาแข็งๆไม่ให้อุ้ม
แล้วก็อาบน้ำพริมายากมาก เวลาสระผมก็จะส่ายหัวไปมา แชมพูก็จะเลอะหน้าไปหมด ไม่เข้าใจว่าส่ายไปมาคือรำคาญ หรือเล่น หรืออะไรกันแน่ แล้วปกติห่อตัวอยู่เวลาสระผม เดี๋ยวนี้พริมาจะต้องดิ้นจนเอามือหลุดออกมาจากผ้าได้ทุกครั้ง แล้วก็มาข่วนปะป๊า เจ็บนะพริมา แต่พอลงน้ำได้ก็จะยิ้มลั้นลาเกินเหตุ ถีบแขนถีบขาใหญ่

เมื่อคืนปะป๊าฝันว่า พริมาไปแข่งตีแบดได้ชนะเลิศ แล้วเอาเงินรางวัลไปซื้อปลามาให้ปะป๊า แต่ที่จริงพริมาซื้อมาดูเองต่างหาก เพราะพริมาชอบปลามาก


วันที่ ๑๑๗ ... เสาร์ ๒๔ เมษายน ๒๕๕๓


เช้านี้ปะป๊าตื่น ๖ โมงเลย แต่พริมายังไม่ตื่น ก็เลยไปแกล้งพริมาเป็นการแก้แค้น พริมาก็ไม่ยอมตื่นอยู่ดี ปะป๊าก็เลยนอนเฝ้าดูว่าตอนที่พริมาลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วจะยิ้มให้ไม๊ ...
นอนรอไปจน ๘ โมงพริมาถึงตื่น ทีวันนี้ปะป๊าตื่นก่อน พริมาก็ตื่นสาย ทีปกติปลุกปะป๊าตั้งแต่ ๖ โมงกว่าเลยนะ พริมา
ใกล้ๆพริมาจะตื่น ก็จะมีกระสับกระส่าย เอามือปัดไปปัดมา แล้วก็ดูดมืออย่างรุนแรง วันก่อนทำปากจ๊วบๆเหมือนฝันว่ากำลังกินนมอยู่แน่เลย พอพริมาลืมตามาเจอปะป๊านอนจ่อหน้าอยู่ติดเลย พริมาก็ยิ้มให้ทันที ยิ้มเหมือนเป็นมารยาท แล้วก็หลับหูหลับตา
พอจับมานั่งดูตู้ปลาอิเล็กทรอนิกส์ พริมาก็ลั้นลามาก คุยเอิ๊กอ๊ากกับปลาใหญ่ จ้องๆ ยิ้มๆอยู่ก็หัวเราะ แล้วก็อ้อแอ้เหมือนคุยกับปลารู้เรื่อง เหมือนคนบ้าเลย

วันนี้พาพริมาไปเที่ยวงาน BIG&BIH ปีนี้จัดที่ BiTec บางนา ก็ลั้นลาดี มีงอแงบ้าง แต่พาวิ่งๆก็หยุดเหมือนเคย ให้นั่งรถเข็นสลับกับใส่เป้อุ้ม ขากลับแวะไปบ้านน้าเอ๋ พริมาคิดว่าน้าเอ๋เป็นตุ๊กตาหมีที่ปะป๊าซื้อให้ก็เลยเล่นใหญ่เลย ชอบใจหัวเราะเอิ๊กอ๊าก น้าเอ๋ซื้อของฝากมาเป็นชุดผู้ดีอังกฤษหลายชุดเลย แต่ส่วนใหญ่เป็น size ๔ โล แต่น้องพริมาเราปาเข้าไป ๗ โลแล้ว แต่จะลองยัดๆดูน่าจะพอใส่ได้ครั้งสองครั้ง เสียดายไม่งั้นก็เก็บไว้ให้น้องของพริมา ถึงได้น้องชายก็ใส่ได้ เป็นชุดกระโปรงแนว vintage เพราะปะป๊าว่าเด็กทารกจะชายหรือหญิงก็เหมือนๆกันนะ ยังมีคนมาถามเลยว่าพริมาเป็นหญิงหรือชาย


วันที่ ๑๑๘ ... อาทิตย์ ๒๕ เมษายน ๒๕๕๓


วันนี้พริมาปลุกปะป๊า ๖ โมง แก้แคนคืนเหรอ
เมื่อวานที่ไปงาน BIG ปะป๊าซื้อกล่องใส่ของเล่นพริมา ๘ ใบ เป็นกล่องพลาสติกใสฝาสีๆ ไว้ใส่ของเล่นพริมาโดยเฉพาะ แล้วเดี๋ยวจะวางเรียงบนตู้เก็บของเล่นที่พี่แหลมกำลังทำอยู่

วันนี้อาม่ามาจากราชบุรีอีกแล้ว มาถึงเห็นพริมาหลับอยู่ก็แกล้งจนพริมาตื่น หลังจากนั้น พริมาก็ไม่ยอมเล่นกับอาม่าเลยทั้งวัน


วันที่ ๑๑๙ ... จันทร์ ๒๖ เมษายน ๒๕๕๓


เมื่อคืนให้พริมานอนกลาง เพราะปะป๊าอยากนอนเล่นกับพริมา ตอนเช้าก็ร้องเรียกปะป๊าตั้งแต่ ๖ โมงอีกแล้ว พริมาดูดมืออย่างเมามัน ปะป๊าก็ไม่ยอมลุกซะที พริมาเลยเอามือมายัดปากปะป๊า แบบว่าอร่อยนะ ปะป๊าลองดูดดูไม๊ น้ำลายเต็มหน้าเลยนะ พริมา 

ตอนตี ๑ พริมาตื่นมากินนม เสร็จแล้วไม่ยอมนอน คุณแม่ทั้งอุ้ม ทั้งกล่อมทุกวิถีทางก็ไม่สำเร็จ กว่าจะนอนหลับได้ก็ตี ๔ เลย โชคดีปะป๊าหลับไหลไม่รู้เรื่อง นี่ขนาดนอนข้างพริมาแล้วนะ หนูร้องเมื่อไหร่ ปะป๊าไม่เห็นได้ยินเลย


วันที่ ๑๒๐ ... อังคาร ๒๗ เมษายน ๒๕๕๓


ตอนเย็นพาพริมาไปเที่ยวโรงพยาบาลพญาไท พาอากง อาม่า พี่ไจโร พี่จาน่าไปเยี่ยมอาเตี๋ย กลับมาบ้าน เจอว่าต้นเฟิร์นลูกไก่สีทองที่พริมาโปรดปรานมาก ต้องรีบตื่นมาดูแต่เช้าตรู่ทุกวัน โดนช่างหนึ่งทำหัก ต้นนี้ยิ่งแพงอยู่ด้วย แล้วก็ทั้งต้นมีอยู่กิ่งเดียว แบบนี้พริมาจะดูอะไรตอนเช้าละนี่ แต่ช่างหนึ่งก็รู้สึกสำนึกผิดนะ ด้วยการเอาเทปพันสายไฟ พันกิ่งแปะไว้ให้ ... เออ (ต้นไม้ไม่เหมือนสายไฟนะช่างหนึ่ง)
แล้วก็รีบอาบน้ำ ห่อตัวพริมาเสร็จ อุ้มขึ้นมา อยู่ๆ พริมาก็หัวเราะก๊ากๆ...ขำอะไรอ่ะ...เดี๋ยวนี้ชักจะเป็นบ่อยแล้ว ชอบหัวเราะก๊ากๆตอนมีคนมาเล่น แต่บางที หัวเราะอยู่ดีๆก็ร้องไห้ออกมาเฉยเลย


วันที่ ๑๒๑ ... พุธ ๒๘ เมษายน ๒๕๕๓


เมื่อคืนนอนจ้องหน้าพริมาตอนหลับ สังเกตดูพฤติกรรมเด็กอารมณ์ศิลปิน เออ...นอนๆอยู่ก็ยิ้มขึ้นมาเฉยๆ ที่จริงเคยเจอแบบนี้บ่อยๆ ฝันดีหรือกล้ามเนื้อกระตุกก็ไม่รู้ อยากรู้ว่าเด็กทารกฝันเป็นแล้วยังอ่ะ ถามใครดี

ตอนเช้าคุณแม่เล่าว่าพริมาตื่นมากินนมตอนตี ๔ แล้วก็ไม่ยอมนอนหลับ พยายามร้องเรียกปะป๊าให้มาเล่นด้วย คุณแม่จับหันหลังให้ปะป๊า พริมาก็ยังพยายามแหงะคอหันไปเรียกปะป๊าให้ได้ พริมา ตี ๔ เนี่ยนะ เรียกยังไงปะป๊าก็ไม่ตื่นหรอก คุณแม่หมดแรงก็สลบ ทิ้งพริมาให้นอนเล่นไปซักพัก พริมาก็สามารถหลับเองได้อีกเป็นครั้งที่ ๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น