๓ ขวบ + ๓๔ วัน...ศุกร์ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เมื่อคืนปะป๊าเล่านิทานเรื่องไมโลภาค 3 ตอนไปเจอแม่มดใจดี ขอพรวิเศษ เล่าจบก็ถาม
เด็กจิ๋วว่า ถ้าเป็นหนูล่ะ ขอพรวิเศษได้ 1 ข้อ หนูจะขออะไร เด็กจิ๋วตอบว่า “หนูขอปะป๊าที่
ไม่แก่”...ดูเหมือนจะเครียดเรื่องปะป๊าแก่มาก ปะป๊าต้องบอกว่า หนูยังไม่ต้องไปคิดหรอก
เรื่องปะป๊าแก่ เพราะมันอีกนานนานมาก
...ตอนกลางคืนเด็กจิ๋วชอบกลับหัว เอาหัวมาทางปลายเตียง คุณแม่จับกลับ เดี๋ยวก็กลับ
มาอีก ทุกคืนกลับไปมาอยู่หลายรอบ ช่วงนี้ไม่ค่อยปีนขึ้นมาบนที่นอนใหญ่ทุกคืนแบบแต่
ก่อนแต่ก็ยังมีบ้าง ตอนนี้สงสัยว่าเป็นเพราะแอร์ร้อนไปหรือเปล่า ตั้งแต่มีเด็กจิ๋ว คุณแม่ก็
ปรับแอร์ไปที่ 26 คือตอนเด็กๆต้องร้อนๆอ่ะถูกแล้ว แต่นี่โตแล้วนะ ควรจะปรับกลับมา 25
ตั้งนานแล้ว
...ทุกเช้าจะต้องมาเสียเวลาต่อรองกับเด็กจิ๋วเรื่องหมีหมี จะเอาหมีหมีลงไปออฟฟิตทุกวัน
เราก็ไม่ยอมทุกวัน บางทีก็ต้องแลกกับเฟอเรโร่ หรือการดูการ์ตูน วันนี้แลกกันการที่ปะป๊า
จะไม่ออกไปลูกค้า ซึ่งเด็กจิ๋วยังไม่รู้ทันว่าที่จริงมันไม่เกี่ยว ยังไงวันนี้ปะป๊าก็ไม่ต้องไปหา
ลูกค้าอยู่แล้ว เหตุผลของเด็กจิ๋วที่ใช้ในการเจรจาส่วนใหญ่ก็คือ “แต่หมีหมีเค้ายิ้มแย้มนะ”
ยิ้มแย้มอะไร ยิ้มแย้มแล้วทำไม ไม่เข้าใจเด็กจิ๋วอ่ะ
...เด็กจิ๋วปีนมานั่งตักปะป๊าที่โต๊ะทำงาน ดูรูปใน iframe ไปเรื่อยๆ พอถึงรูปที่มีหมีหมี ก็
ร้องโวยวาย “หนูจะหาหมีหมี หนูจะหาหมีหมี”...แล้วก็ดราม่าหนัก ร้องไห้ใหญ่โต
๓ ขวบ + ๓๕ วัน...เสาร์ ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เมื่อคืน ปะป๊าพาเด็กจิ๋วเข้าห้องโฮม ก็สงสัย ใครเอากะละมังอาบน้ำเด็กน้อยมาไว้ใน
ห้องโฮมเนี่ยะ มีหมอนวางอยู่ข้างใน 2 ใบ ท่าทางจะเอามาเล่นทำเตียงนอน พอปะป๊า
แกล้งถามเด็กจิ๋วว่าใครเอามาเล่นเนี่ยะ เด็กจิ๋วก็รีบตอบว่า “อี๊ป้อม หนูบอกอี๊ป้อมแล้ว
ว่าอย่าเล่น กะละมังต้องเอาไว้อาบน้ำ อี๊ป้อมไม่เชื่อให้หนูลงไปเลย”...อ้าว แบบนี้ปะป๊า
ต้องทำโทษตีใครเนี่ยะ เด็กจิ๋วบอก “อี๊ป้อม”...มั่นใจมาก
...คุณแม่เปิด MV เพลงโอ้ละหนอมายเลิฟของพี่เบิร์ดให้เด็กจิ๋วดู เด็กจิ๋วจ้องดูนิ่ง สักพัก
บอกว่า “คุณแม่ เค้าร้องไม่เป็นเหรอ”...เป็นดิ่ นี่พี่เบิร์ดเลยนะ เด็กจิ๋วหาว่าพี่เบิร์ดร้องไม่
เหมือนแล้วใครจะเหมือน สงสัยติดนิสัยชอบแปลงเพลงอ่ะดิ เวลาปะป๊าร้องเพลง ก็ชอบ
แปลงเนื้อ แบบฮามาก อย่างเช่น “พักสายตาเถอะนะคนไม่ดี หลับลงตรงโน้น ที่ที่มีแต่เรา
5 คน ผ่านเรื่องราวผ่าวเตียง...”
...ตอนเย็นชวนอาโกว เจ๊น่า เฮียโรไปกินชาบูกัน ร้านนี้ใจดีมาก เด็กจิ๋วฟรี เฮียโรกับเจ๊น่า
เสียแค่ครึ่งราคา เฮียโรไม่กินอะไรเลย มัวแต่เล่นเกมส์ เด็กจิ๋วยังกินเยอะกว่า กินพวกไก่
ทอด ปูอัด ข้าวห่อสาหร่ายหน้าไข่กุ้ง
...ตอนดึกพาเด็กจิ๋วเข้านอน ปะป๊ารู้สึกว่าอาหารที่กินไปเมื่อเย็น มันมาจ่ออยู่คอหอยแล้ว
เลยไม่กล้านอน กลัวเป็นกราไหลย้อน ซึ่งปกติตอนพาเด็กจิ๋วเข้านอน เราต้องกอดกันหอม
แก้มกัน วันนี้เด็กจิ๋วจับได้ว่าปะป๊าไม่ยอมนอนใกล้ๆ ทำเอาเด็กจิ๋วงอนจนได้ บีบน้ำตาไหล
แล้วบอกว่า “ปะป๊าไม่ยอมกอดน้องพริม ไปเลย ไม่ต้องมากอดเลย ไปประชุมแล้วไปกอด
ลูกค้าเลย...ไปกอดสัตว์ประหลาดให้...”...อารมณ์งอนสุดขีด แต่คำพูดที่ออกมาจากปาก
เด็กจิ๋วนั้นมาชวนฮาซะเหลือเกิน
๓ ขวบ + ๓๖ วัน...อาทิตย์ ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เมื่อคืนปะป๊านอนตี 4 พอตอนเช้า 7 โมง เด็กจิ๋วก็มาเรียกแล้ว บอกว่า “ปะป๊า ขอกินนม
หน่อย เอา 2 กล่องเลยนะ”...ปะป๊าเลยไปหยิบมาให้ 2 กล่อง ดูดปู๊ดๆเข้าไปหมดอย่างรวด
เร็ว แล้วบอกว่า “ปะป๊า น้องพริมขอกินอีกได้ไม๊”...ปะป๊าเลยชวนกันไปห้องครัวเลยดีกว่า
เพราะดูท่าทางแล้วจะยาว สุดท้ายกินนมเข้าไป 3 กล่องครึ่ง คงหิวจัด เพราะเมื่อคืนมัวแต่
ดราม่าใส่ปะป๊าอยู่ ลืมกินนมไป
...ตอนเช้าเปิดการ์ตูนเรื่องเจ้าหญิงเทียน่าให้เด็กจิ๋วดู ต้องเตรียมความพร้อมก่อนจะไปเจอ
ตัวจริงที่ Disney on ice ปะป๊าว่าเรื่องนี้ไม่ค่อยสนุกนะ เด็กจิ๋วดูจบแล้วไม่เห็นเล่นเป็นเจ้า
หญิงเทียน่าเหมือนทุกครั้งที่ดูการ์ตูนเรื่องอื่นๆเลย
...คุณแม่โทรตามพี่โนพี่โน่มาเล่นที่บ้าน เพราะอาทิตย์ที่แล้วไปเล่นด้วยกันแล้วติดใจ เด็ก
ทุกคนก็ต่างร้องขอว่าอยากจะมาเล่นด้วยกันอีก ขนาดพี่โน่ที่โดนเด็กจิ๋วแกล้งทุกครั้ง ก็ยัง
บอกว่าอยากเล่นกับเด็กจิ๋ว
...ผู้หญิงพาเด็กๆมาตอนเที่ยง เลยพากันออกไปกินข้าวที่ฟูจิ ให้เด็กๆ 3 คนนั่งฝั่งหนึ่ง แล้ว
ผู้ใหญ่ 3 คน นั่งอีกฝั่งหนึ่ง เด็กจิ๋วกินเรียบร้อยใช้ได้ ไม่ค่อยก่อเรื่อง กินเข้าไปเยอะเกินหน้า
เกินตาพี่โนพี่โน่มาก เสร็จแล้วก็ไปช็อปปิ้งต่อที่ Top เด็กจิ๋วนั่งรถเข็นให้พี่โนเข็นเดินไปมา
พี่โนก็ใจดีมากๆยอมตามใจน้องทุกอย่าง
...กลับมาบ้านมาเล่นกันต่อ เล่นทั้งดาดฟ้า ห้องโฮม ดูการ์ตูน ดูเหมือนพี่ๆจะชอบดาดฟ้า
มากที่สุด ตบท้ายด้วยกินพิซซ่ามื้อเย็นก่อนกลับบ้านกัน ตอนจะกลับ พี่โนกับพี่โน่มีงอแง
เล็กน้อยไม่ยอมจะกลับ เด็กจิ๋วต้องพาลงไปส่งที่รถ ตอนจะขึ้นรถ เด็กจิ๋วก็ไม่ยอมเหมือนกัน
จะไปกับพี่ๆด้วย โชคดีเจอเจ๊น่าพอดี เลยเบี่ยงเบนมาเล่นกับเจ๊น่าแทน
๓ ขวบ + ๓๗ วัน...จันทร์ ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เอาอีกแล้วเด็กจิ๋ว เช้านี้มาปลุกปะป๊าตั้งแต่ 7 โมงกว่าอีกแล้ว บอกว่าจะกินนม ปะป๊า
เลยต้องตื่น พาเด็กจิ๋วไปห้องครัว พอเปิดตู้เย็น เห็นโยเกิร์ต ก็บอกว่าไม่กินนม จะกินเกิร์ต
เราก็หยิบให้กิน ไปนั่งกินกันตรงบ่อปลา แต่เหมือนว่าไม่ได้หิวจริงๆ กินไปได้หน่อยก็หันไป
คว้าอาหารปลามา บอกว่าขอใช้มือได้ไม๊ ปะป๊าบอกว่าไม่ได้ ต้องเทใส่ฝา ว่าแล้วก็ทำหน้า
โหดใส่ เด็กจิ๋วก็อ้อนขอใช้มือ เอามือค่อยๆล้วงไปในกระป๋องแล้วบอกว่า “ใช้มือนะ ใช้มือ
นะ”...ว่าแล้วก็ใช้ 2 มือล้วงลงไปคนอาหารปลาเล่นไปมา จนปะป๊าวีน บอกให้หยุดแล้วพา
ไปล้างมือ ระหว่างล้างอยู่ ก็เริ่มโวยวาย บอกว่า “ไม่ล้าง ไม่ล้าง”...แล้วก็ร้องไห้ อาละวาด
หนัก ไม่รู้เป็นไร ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว กลับมาอาละลาดหนักอีกเหรอ อาการนี้หยุดไปตั้งนาน
แล้วนะ หรือว่าช่วงนี้ให้ดูการ์ตูนเยอะ หรือว่าช่วงนี้ใกล้ชิดเจ๊น่ามากเลยติดมา
...พอเด็กจิ๋วลงมาพี่ออฟฟิตก็เล่าให้อี๊ป้อมฟัง เล่าให้อี๊ตุ๋มฟัง แบบนี้ทุกทีแหล่ะ ชอบแฉว่า
ตัวเองทำอะไรไม่ดีมา
...อี๊ป้อมซื้อสตรอเบอรีมาฝากจากเชียงใหม่ เด็กจิ๋วกินเข้าไปแล้วทำหน้าตลกมาก บอกว่า
“เปรี้ยว” แล้วหันไปหยิบลูกใหม่มากัด “เปรี้ยว” หยิบลูกใหม่อีก กัดไป 4 ลูก เปรี้ยวหมดทั้ง
4 ลูก
...ช่วงนี้ชอบเล่นเกมส์กับเจ๊น่าเฮียโร เกมส์สุดฮิตคือ เกมส์ขัดคำสั่ง ให้เด็ก 3 คนยืนเรียงกัน
แล้วให้ทำขัดคำสั่งของปะป๊า เช่น สั่งนั่ง ก็ต้องยืน สั่งยืนก็ต้องนั่ง สั่งหัวเราะต้องร้องไห้ ทำ
ตรงข้ามกับที่เราสั่ง มีตอนหนึ่ง ปะป๊าบอกว่าจะเล่นเกมส์ขัดคำสั่งนะ อ้าวเด็กทุกคนยืนขึ้น
ก่อน พี่ๆก็ยืนขึ้น standby ส่วนเด็กจิ๋วไม่ยอมยืน ปะป๊าก็บอกว่า ยืนขึ้นก่อนเด็กจิ๋ว จะได้
เล่นไง ยืนขึ้น ยืนขึ้น บอกไปตั้งหลายที เด็กจิ๋วทำหน้างงมาก แล้วพูดว่า ก็หนูเล่นเกมส์อยู่
ไง อ๋อ เด็กจิ๋วคิดว่าเริ่มเล่นแล้ว พอเราสั่งให้ยืนก็เลยนั่ง เริ่มเล่นเร็วไปหน่อย
...ตอนกลางคืนก็พากันมาเล่นเกมส์ขัดคำสั่งต่อบนห้องโฮม เด็กจิ๋วพัฒนาการเร็วมาก ครั้ง
นี้ทำได้เร็วกว่าพี่ๆอีก อาโกวยังชมเลยว่าเก่งมาก มันยากเหมือนกันนะ เพราะต้องประมวล
ผลก่อนจะทำ แต่เด็กจิ๋วเก่งเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว อย่างเช่นร้องเพลงแปลงกับปะป๊า “พักสาย
ตาเถอะนะคนไม่ดี หลับลงตรงโน้น ที่ที่มีแต่เรา 5 คน”...คิดได้ไง
...เสร็จแล้วก็เล่นเกมส์พูดคำต่อกัน เริ่มที่หมวดสีก่อน เด็กจิ๋วเริ่ม “สีเหลือง”...พี่ๆก็เล่นต่อ
กันไปเรื่อย พอหลังๆเด็กจิ๋วพูดไม่ถูก แต่ไม่ยอมแพ้ เลยพูดสีมั่วออกมา “สีเหลืองปะคำปะ
ค่ำ”...ฮามาก แล้วก็มีหมวดสัตว์เลื้อยคลาน เด็กจิ๋วพูดออกมาว่า “จรเข้”...เก่งมาก แล้วพี่
พี่ก็พูดตัวนั้นตัวนี้ พอเด็กจิ๋วจนมุมคิดต่อไม่ออก ก็เลยบอกไปว่า “หมีหมี”...ทุกคนก็โวยว่า
ผิด หมีหมีไม่ใช่สัตว์เลื้อยคลาน เด็กจิ๋วก็เลยกระโดดลงไปที่พื้น นอนคว่ำ แล้วทำตัวกะดึบ
กะดึบ บอกว่า “หมีหมี เค้าไม่มีขา”...อันนี้ฮาหงายเก๋งกันทุกคนเลย
๓ ขวบ + ๓๘ วัน...อังคาร ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เวลาเด็กจิ๋ววิ่งเข้าห้องปะป๊ามา บางทีปะป๊าชอบแกล้งไปแอบใต้โต๊ะ เด็กจิ๋วก็จะรู้ วิ่งอ้อม
มาจ๊ะเอ๋แล้วนอนกอดกันใต้โต๊ะ วันนี้วิ่งเข้ามาแล้วปะป๊าไม่ลงไปแอบ เด็กจิ๋วเลยงอน บอกว่า
ทำไมปะป๊าไม่แอบ เลยต้องให้วิ่งออกไปใหม่ ให้ปะป๊าลงไปแอบก่อนแล้วถึงค่อยกลับเข้ามา
ใหม่ วันนี้เป็นหลายรอบแล้ว นี่คงคิดว่าปะป๊าต้อง standby พร้อมเล่นแอบกันหนูทุกครั้งหรือ
ไงเนี่ยะ
...คุณแม่เอาตัว Token ให้เด็กจิ๋วเล่น ปะป๊าเลยหลอกว่ามันเป็นกุญแจรถ พาไปเปิดรถเล่น
ให้เด็กจิ๋วกดปุ่ม โดยที่ปะป๊าแอบเอามือล้วงกระเป๋าไปกดรีโมทจริงด้วย เด็กจิ๋วตกใจใหญ่อ่ะ
พอกดแล้วรถร้องปิ๊ดๆ ไปถามคุณแม่ว่า “คุณแม่ หนูกดรีโมทเปิดรถได้จริงๆเหรอ”
...ตอนกลางคืนดูหนังเกาหลีกับปะป๊า เนื่องจากว่ามันพูดภาษาเกาหลีกัน ปะป๊าจึงมีหน้าที่
แปลให้เด็กจิ๋วฟังตลอดเวลา วันนี้ดูต่อจากเมื่อวาน ปะป๊าก็เล่าต่อว่าคนนี้เป็นแม่นางเอกยัง
งั้นยังงี้ เด็กจิ๋วบอกว่า “ยุนฮี ไง”...แม่เค้าชื่อยุนฮี ปะป๊างงว่าเด็กจิ๋วรู้ได้ไง เพราะเวลาเราเล่า
ก็ไม่เคยพูดชื่อ ปะป๊าเองยังจำชื่อตัวละครแต่ละตัวไม่ได้เลย หรือว่าเด็กจิ๋วฟังที่เค้าพูดกันใน
ละคร ซึ่งมันเป็นภาษาเกาหลีนะ จะเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ คือเก่งเรื่องรู้ว่าชื่ออะไรแล้ว ก็ยัง
เก่งที่สามารถจำจากเมื่อวานมาพูดได้ด้วย
...มีอีกตอนหนึ่ง ปะป๊าเล่าให้คุณแม่ฟังว่า พระเอกขับรถ Lanrover Evoque ด้วย เด็กจิ๋วหัน
มาจ้องหน้าปะป๊าด้วยความงุนงง จ้องอยู่นาน ปะป๊าเห็นผิดปกติเลยถามว่า เด็กจิ๋ว หนูปวด
อึ๊เหรอ เด็กจิ๋วตอบว่า “ไม่ใช่ ก็ปะป๊าพูดไม่เพราะ”...ปะป๊าพูดอะไร เด็กจิ๋วตอบ “ก็ปะป๊าพูด
คำว่า อี ไม่เพราะ”...เด็กจิ๋วอ่ะ ไปเป็นกองเซนเซอร์ได้เลย จับผิดรายละเอียดเก่งจัง อย่างซิม
บ้า ก็ทีหนึ่งแล้ว ตอนนั้นจะพูดชื่อ ซิมบ้า ก็ไม่กล้าพูด บอกว่า “ซิมมม... เอ่อ คุณแม่ไม่ให้พูด”
บางทีเราคุยผ่านๆพูดไปเรื่อยๆ ถ้ามีคำไม่เพราะหลุดมานิดเดียว เด็กจิ๋วจะรู้ทันที
๓ ขวบ + ๓๙ วัน...พุธ ๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เมื่อคืนเจ๊น่ากับเฮียโรขึ้นมาเล่นบนห้องอีก ขึ้นมาตอนดึกมากแล้ว ติดใจที่เล่นเกมส์กันเมื่อ
วันก่อน คราวนี้เล่น โด เร มี ให้แต่ละคนแทนตัวโน๊ตแล้วให้ยกมือเวลาปะป๊าบอกโน๊ตแต่ละตัว
เกมส์นี้ เด็กจิ๋วไม่ไหว เล่นมั่วซั่วจนเจ๊น่าโมโห
...อี๊ป้อมมาฟ้องว่าช่วงนี้เลิกอาการตี ข่วนแล้ว แต่มีอาการใหม่โผล่มาคือชอบถุยน้ำลาย ถุยใส่
อี๊ป้อม ถุยใส่เฮียโร คุณแม่เลยว่า ห้ามถุย ต่อไปนี้ถ้าถุยอีก คุณแม่จะตี หนูถุยได้แค่ตอนเดียว
คือตอนไหนคะ คือคุณแม่จะให้ตอบว่าตอนแปรงฟันเพราะต้องบ้วนน้ำ แต่คำตอบของเด็กจิ๋ว
ทำเอาช็อควงการมากๆ เด็กจิ๋วตอบว่า “ตอนคุณแม่ไม่อยู่”...นี่ไม่ได้กวนนะ ตอบแบบหน้าตา
จริงจังมาก คิดว่าถุยตอนคุณแม่ไม่อยู่จะได้ไม่โดนตีไง
...วันนี้เล่นเกมส์พูดคำต่อกันอีก เด็กจิ๋วเก่งมาก หมวดสี สามารถพูดชื่อสีได้ 3 สี โดยไม่ซ้ำกับ
พี่ๆเลย มาถึงตอนหลังๆเริ่มซ้ำกับเจ๊น่า ปะป๊าเลยบอกว่าอย่าให้ซ้ำกับเจ๊น่าดิ่ เด็กจิ๋วถามต่อว่า
“ให้ตอบซ้ำกับเฮียโรเหรอ”...อันนี้ก็ไม่ได้กวน คิดยังงี้จริงๆ พอเล่นไปถึงหมวดสัตว์ทะเล เด็กจิ๋ว
ก็พูด ปลาฉลาม ปลานีโม หลังจากนั้นก็หมดมุก ตัวอื่นๆพี่ๆก็พูดไปหมดแล้ว ไม่รู้จะพูดอะไรดี
ปะป๊าเลยต้องช่วยใบ้ให้ ปลาอะไรที่หนูรู้จักล่ะ พูดออกมา เด็กจิ๋วคิดนิดหนึ่งแล้วบอกว่า “ปา
ป๊า”...ฮาหงายท้องกันทั้งห้อง
...มีเกมส์หนึ่งเป็นเกมส์ใบ้คำ ปะป๊าใบ้โดยอธิบายไปเรื่อยๆ แล้วให้เด็กๆแย่งกันตอบ ถึงคำทาย
ที่ว่า เป็นชื่อคน หล่อมากกกกก พี่ๆรีบแย่งทายกันใหญ่ว่า ปะป๊า เด็กจิ๋วก็ตอบว่าปะป๊าเหมือน
กันแต่ตอบช้ากว่าพี่พี่ พอรู้ตัวว่าแย่งตอบไม่ทัน ก็ร้องไห้โฮ บอกว่า “นี่ปะป๊าของหนูนะ”...แล้วก็
วิ่งหนีไปงอน สุดท้ายต้องบอกให้พี่ๆอย่าตอบ แล้วทายคำถามเดิมใหม่ เด็กจิ๋วตอบได้ชนะถึงจะ
ยอม
...กินสาหร่ายรสต้มยำกุ้งกัน ปะป๊ากับเจ๊น่าก็พยายามโอเวอร์แอ็คติ้ง บอกว่าเผ็ดมาก เผ็ดมาก
เด็กจิ๋วกินไม่ได้ หลอกไปหลอกมา ปะป๊าพูดว่า โอ๊ย เผ็ดจะตายอยู่แล้ว เด็กจิ๋วปล่อนโฮ วิ่งโผมา
กอดปะป๊าแล้วบอกว่า “น้องพริมไม่อยากให้ปะป๊าตาย”...โห ลูกรัก ปะป๊าแค่พูดเปรียบเทียบอ่ะ
ยังไม่ตายวันนี้หรอก เด็กจิ๋วกลัวจริง ร้องไห้น้ำตาไหลออกมาเลย
๓ ขวบ + ๔๐ วัน...พฤหัส ๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เมื่อคืนพี่ๆขึ้นมาเล่นอีกแล้ว คราวนี้อาโกวร่วมเล่นเกมส์ด้วย เด็กจิ๋วเก่งแบบเกินคาดมากๆอ่ะ
หรือเพราะเป็นลูกเรา เราเลยเข้าข้างเป็นพิเศษ ให้พูดสิ่งของที่อยู่ในห้องครัว สิ่งของที่อยู่ในห้อง
น้ำ ก็เล่นกับเค้าได้หมดเลย สังเกตว่าเด็กจิ๋วจะพูดคำไม่ซ้ำกับของคนอื่นเลย แสดงว่าช่างสังเกต
รู้จักฟังคนอื่นพูดแล้วจำ แต่เวลาตัวเองติดก็จะใส่จินตนาการเข้าไปแก้ปัญหาเฉพาะหน้า อย่าง
ในห้องน้ำ พอรอบหลังๆเริ่มหมดมุกแล้ว เจ๊น่าเลยบอกว่าเส้นผมของไจโรที่ติดอยู่ในท่อน้ำ เด็กจิ๋ว
ก็บอกว่า เส้นผมของปะป๊าที่ติดอยู่ในท่อน้ำ หรืออย่างตอนให้พูดชื่อตัวละครในการ์ตูน พอเจ็น่า
พูดว่านีโม เด็กจิ๋วก็ต่อว่า พ่อนีโม่ แต่ถ้าคิดไม่ออกจริงๆก็จะใช้มุกเดิม “สปาตาคำปะค่ำ”
...เรื่องการอึ๊ของเด็กจิ๋ว ช่วงนี้สามารถนั่งชักโครกได้เก่งแล้ว แต่ก็ยังติดปัญหาเดิมคือเวลาปวดก็
ไม่ยอมบอก เราต้องสังเกตเอง ถ้าเห็นว่าเริ่มมีอาการก็จะรีบพาไปนั่ง แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่ทัน อึ๊ราด
กางเกงในเกือบทุกวันเลย
...ตอนนี้พยายามสอนตัว ABC อยู่ ตอนนี้ได้ครึ่งหนึ่งแล้ว รู้สึกเป็นห่วงว่าเวลาสอนอะไรเป็นวิชา
การจะไม่ค่อยสนใจ สอนไปได้หน่อยก็จะหันเหไปหาของกิน แบบนี้สมาธิสั้นหรือเปล่า แต่ถ้าให้
เล่นเกมส์กับพี่ๆจะมีสมาธิดี จินตนาการดี ความจำดี หัวไว ฉลาดมาก
๓ ขวบ + ๔๑ วัน...ศุกร์ ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...พี่สาคลอดลูกวันนี้แล้ว ทำงานถึงเมื่อวานซืน เข้าโรงพยาบาลตั้งแต่เมื่อวานแต่เพิ่งคลอดวันนี้
เรียกว่าทำงานถึงนาทีสุดท้ายเลย แต่หลังจากนี้จะหายไป 5 เดือน คุณแม่วางแผนจะมารีดผ้า
เอง ปะป๊าไม่เชื่อว่าจะทำได้ เดี๋ยวต้องคอยดู กลัวรีดๆอยู่แล้วเด็กจิ๋วมาช่วยรีดด้วยอ่ะยุ่งเลย
...วันนี้เล่นเกมส์ถายคำ เล่นกับเด็กจิ๋วคนเดียวนี่แหล่ะ ต้องมีของรางวัลแลก ถายถูกครบ5 ข้อ
จะได้นมอัดเม็ด 1 เม็ด อย่างเช่นให้บอกของที่อยู่ในครัวมา 5 อย่าง ของที่อยู่ในห้องนอนมา 5
อย่าง สัตว์ที่อยู่ในทะเล 5 อย่าง สัตว์ที่บินได้ 5 อย่าง เด็กจิ๋วสามารถทายได้หมดเลย พูดไม่ซ้ำ
แล้วใช้ความคิด คิดว่ามีอะไรบ้างตามโจทย์ รู้สึกทึ่งกับสัตว์ที่บินได้ของเด็กจิ๋ว มีโอ้ผีเสื้อ แมงปอ
เต่าทอง แมลง นก
...เนื่องจากว่าพี่สาไม่อยู่ อี๊ป้อมเลยต้องขึ้นไปทำความสะอาดข้างบนห้องแทน วันนี้ช่วงบ่าย
เลยให้เด็กจิ๋วลงมาอยู่ที่ออฟฟิต บอกให้สัญญาว่าจะเป็นเด็กดี ไม่ออกไปกวนพี่ๆ ยอมเล่นคน
เดียวให้ปะป๊านั่งทำงาน ซึ่งเราก็รู้อยู่แล้วล่ะว่าทำไม่ได้หรอก ตั้งแต่เริ่มมาตรการ เด็กจิ๋วก็เอา
แล้ว อ้อนปะป๊าว่า “หนูเหงา”...ทำเสียงอ่อย ทำหน้าน่าสงสาร ก็เลยต้องเล่นกับเด็กจิ๋วทั้งวัน
จะพอมีเวลาได้ทำงานบ้างก็คือ ให้เด็กจิ๋วมานั่งข้างๆปะป๊าดูวีดีโอตอนเด็กๆ เปิดหน้าจอด้าน
ซ้ายให้ดู ส่วนปะป๊าก็ทำงานบนจอครึ่งขวา
...คุณแม่ถามว่าเมื่อไหร่เด็กจิ๋วจะไปตัดผมซะที เด็กจิ๋วอิดออด แล้วถามว่า “มันจะเจ๊บไม๊อ่ะ”
อ๋อ กลัวเจ็บด้วยเหรอ มิน่าล่ะ วันก่อนรู้ว่าคุณแม่ไปตัดผมก็ถามว่า เจ็บไม๊
...วันนี้เด็กจิ๋วฉี่ลงชักโครกได้ ดีใจวิ่งมาบอกปะป๊าใหญ่เลย แล้วก็ขอดูการ์ตูน robocar ปะป๊า
ก็ยอมให้ดูตอนหนึ่ง พอเด็กจิ๋วดูจบก็ปิด ipad เรียบร้อย ไม่งอแงขอเพิ่ม เป็นเด็กดีมาก ตอน
หลังมาเล่นเกมส์ใน ipad กันต่อ ยังพูดต่อว่า ดู robo ไม่ได้แล้ว ต้องไปฉี่ลงชักโครกอีกทีหนึ่ง
ก่อนถึงจะดูได้
...ตอนนี้เด็กจิ๋วชอบดูการ์ตูน Robo car poli มาก เด็กจิ๋วไปหาเจอโดยบังเอิญ มีวันหนึ่ง นั่งดู
youtube อยู่ คลิ๊กเลือกคลิปไปมาเอง แล้วก็มาเจอตัวนี้เลยชอบใหญ่ วันหลังมาบอกให้คุณ
แม่หาให้หน่อย คุณแม่ก็ไม่รู้จะหาไง เพราะเรื่องอะไรก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเป็นการ์ตูนเกี่ยวกับรถ และ
เป็นภาษาเกาหลี ก็เลยหาจนเจอมาได้ รู้สึกว่าจะเป็นการ์ตูนดังเรื่องหนึ่ง
...เด็กจิ๋วไปก่อกวนพี่ๆที่ออฟฟิต ปะป๊าเลยบอกว่ากลับเข้าห้องปะป๊าเดี๋ยวนี้ อย่าไปกวนพี่ๆ
เด็กจิ๋วบอกว่า “พี่เคนไม่ได้ทำงาน”...ซึ่งก็จริงด้วย พี่เคนกำลังแอบงีบอยู่พอดี แบบนี้พี่เคนก็
เครียดเลยดิ่ โดนเด็กจิ๋วจับผิด วันก่อนก็บอกพี่เพลงไม่ทำงานทีหนึ่งแล้ว
๓ ขวบ + ๔๒ วัน...เสาร์ ๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...ตอนเช้าไปเซนปิ่นกัน เอา iphone5 ของปะป๊าที่เพิ่งซื้อมาเมื่อวานซืนไปซ่อม แต่ปรากฎ
ว่าเครื่องไม่เป็นไร มีปัญหาที่ wifi ที่บ้านเราเอง เสร็จแล้วก็พากันไปเยี่ยมพี่สา เพราะเพิ่ง
คลอดลูกเมื่อวานนี้เอง ปะป๊าขับรถวนกับเด็กจิ๋ว ให้คุณแม่กับอี๊ป้อมรับหน้าที่ไปเยี่ยมแทน
สาเหตุเพราะไม่มีที่จอดรถ ต้องขับวน แล้วก็ไม่อยากให้เด็กจิ๋วเข้าไปด้วย กลัวไปได้รับเชื้อ
โรคกลับมา ตอนแรกเด็กจิ๋วก็โวยวายอยากจะไปหาน้องด้วย แต่เราหลอกว่าโรงพยาบาล
ที่นี่เป็นแบบโหดนะ ไม่เหมือนที่วิภาวดี ถ้าเข้าไปจะต้องโดนคุณหมอจับตรวจทันที เอาไม๊
เด็กจิ๋วเลยเปลี่ยนใจยอมอยู่กับปะป๊าในรถดีกว่า เด็กจิ๋วเป็นเด็กดี นั่งนิ่งเงียบ ปะป๊ายังชม
เลยว่าเป็นเด็กดี พอคุณแม่มาถึงเพิ่งรู้ความจริงว่าที่นิ่งเงียบอยู่เป็นเพราะกำลังเบ่งอึ๊นั่น
เอง
๓ ขวบ + ๔๓ วัน...อาทิตย์ ๑๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...ตอนเช้าเจ๊นิวเจ๊แนนมาเล่นด้วย พากันนั่งเล่นในห้องโฮม เล่นกับแบบสงบเรียบร้อยมากๆ
งงว่าทำไมเล่นกันเจ๊นิวเจ๊แนนต้องเรียบร้อยด้วย ไม่เหมือนเล่นกับพี่ๆคนอื่นเลย
...วันนี้อากงอาม่าราชบุรีมาหา พากันขึ้นไปเล่นที่ดาดฟ้า เด็กจิ๋วเล่นกับอากงหัวเราะหงาย
เก๋งกันเลย เล่นทำอาหารขาย แล้วก็เล่นขับเรือ บอกอากงว่า “น้องพริมจะขับเรือไปอเมริกา
ไปจับปลาฉลามดุๆมาให้อากงกิน”...งง ทำไมรู้จักอเมริกา
...เด็กจิ๋วเล่นลอยกระทงอยู่คนเดียว นั่งอธิษฐานว่า “ขอให้อากงอาม่าสุขภาพแข็งแรง เป็น
เด็กดีนะลูก ขอให้อาม่าเป็นราพันเซล อากงเป็นยูจิน”...พอเข้ามาในห้องโฮม อี๊ป้อมก็ถาม
ว่าเด็กจิ๋ว หนูอธิษฐานว่าอะไร เด็กจิ๋วบอกว่า “ขอให้อากงอาม่าสุขภาพอ่อนแอ”...ทำไมถึง
รู้ว่าอ่อนแอตรงข้ามกับแข็งแรงล่ะ
๓ ขวบ + ๔๔ วัน...จันทร์ ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เด็กจิ๋วอ่ะ เดี๋ยวนี้ชอบตื่นแต่เช้ามาปลุกปะป๊าทุกวันเลย ตั้งแต่เช้ามึดก็มาเรียกแล้ว
บอกว่า “ปะป๊า โพเรโร่”...แล้วก็นอนหลับต่อไป คือเหมือนๆจะละเมอ
...วันนี้เด็กจิ๋วรู้งานมากลงไปหาอี๊ๆที่ข้างล่างแต่เช้า อี๊ป้อมเตรียมส้มไว้ ให้เด็กจิ๋วถือส้ม
ไปซินเจียอยู่อี่ ซินนี้ฮั่วไช้ อี๊ตุ๋มอี๊นกอี๊กบ ก็ได้แตะเอียมาคนละ 100
...ตอนกลางวันพยายามหลอกล่อให้เด็กจิ๋วขึ้นไปข้างบน ลองทุกวิถีทาง ทั้งไปหาหมีหมี
เดี๋ยวจะให้สติกเกอร์ จะให้ช็อกโกแล็ต ยังไงๆก็ไม่สำเร็จ เด็กจิ๋วจะอยู่กับปะป๊า จนในที่
สุดอี๊ป้อมหลอกว่า ขึ้นไปทำความสะอาดกัน เดี๋ยวให้เด็กจิ๋วถือไม้กวาดอันหนึ่ง เด็กจิ๋ว
ได้ยินก็ดีใจรีบวิ่งขึ้นไปทันที
๓ ขวบ + ๔๕ วัน...อังคาร ๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...วันนี้ปะป๊าประชุมทั้งวัน ตอนเย็นยังประชุมที่ออฟฟิตอีก คุณแม่ต้องพาเด็กจิ๋วไปอาบ
น้ำแล้วพาเข้านอน เด็กจิ๋วคิดถึงปะป๊ามาก ชี้ไปที่รูปปะป๊าที่หัวเตียงแล้วบอกว่า “หนูจะ
เอาปะป๊าแบบนี้ แบบนี้”...ปะป๊าขึ้นมาทันเด็กจิ๋วยังไม่หลับ คิดถึงมาก กอดกันจนหลับ
ไปเลย ก่อนหลับยังสัญญาว่า พรุ่งนี้ปะป๊าจะอยู่กับเด็กจิ๋วทั้งวัน ไม่ไปประชุมแล้ว
...ปะป๊าเล่านิทานเรื่อง วินชิว เป็นเทพเจ้าสายลม เป่าลมเย็นให้คนบนโลก แต่มีเด็กคน
หนึ่งมาด่าท่านวินชิวว่าเป่าลมทำไม หนูหนาว ตั้งแต่นั้นมา ท่านวินชิวเลยเสียใจ ไม่ยอม
เป่าลมเย็นอีกต่อไป...แล้วก็มีเรื่องราวของเชอรี่มาช่วยกอบกู้โลกไว้ได้...ตอนจบ ปะป๊าก็
ถามว่า นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอะไร เด็กจิ๋วตอบว่า “เราไม่ควรจะว่าคน”...ถูกต้อง เก่งที่
สุด แสดงว่าฟังนิทานปะป๊าแล้วคิดตามได้
...คุณแม่ฟ้องว่าเด็กจิ๋วฉีกทิชชูเล่น ปะป๊าเลยถามว่า เด็กจิ๋วหนูทำจริงๆเหรอ เด็กจิ๋วบอก
ว่า “เปล่า หนูทำเล่นๆ”...เออ ฉีกทิชชูเล่นจริงๆด้วย
๓ ขวบ + ๔๖ วัน...พุธ ๑๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...วันนี้ปะป๊าขนเลโก้ลงมาเล่นที่ออฟฟิต เคยเล่นกันนานแล้วแต่เหมือนเด็กจิ๋วยังเล็กไป
มาวันนี้เล่นเก่งเลย ต่อเป็น robo car poli คือมันไม่เหมือนหรอก แต่เด็กจิ๋วก็สนุกแล้ว
ส่วนปะป๊าต่อเป็นเอเลี่ยนใจดี เอามาสู้กัน ในที่สุดก็กลับใจเป็นเพื่อนกันจับมารวมร่าง
กัน จังหวะที่รวมตัวนั่นแหล่ะ ปล่อยโฮ บีบน้ำตาออกมา “น้องพริมไม่อยากรวมร่าง”
...ก่อนที่พี่สาจะไปคลอด เคยมาหลอกเด็กจิ๋วว่า ตั้งชื่อให้น้องหน่อย เด็กจิ๋วก็ตั้งให้นะ
บอกไปว่า “ชื่อฟอร์จูน”...เหตุผลก็เพราะว่าวันนั้นเพิ่งไปฟอร์จูนกลับมา พี่สารีบมาเล่า
ให้คุณแม่ฟัง หน้าตาดีใจใหญ่เลย บอกว่าน้องพริมตั้งชื่อให้น้องแล้ว ชื่อฟอร์จูน อันนั้น
ก็เป็นเหตุการณฮาๆกันในอดีต วันนี้พี่สาโทรมาบอกว่าตั้งชื่อให้น้องแล้ว ชื่อว่า ฟอร์จูน
!!!!!! ตลกแล้ว พี่สาบ้าจี้ตั้งชื่อน้องตามที่เด็กจิ๋วบอกจริงๆ แต่คุณแม่เคยพูดเล่นกับพี่
สาไปว่า ชื่อฟอร์จูนที่เด็กจิ๋วตั้งก็ดีนะ มีความหมายว่า โชคชะตา ซึ่งลูกพี่สานอกจาก
จะชื่อเล่นว่าฟอร์จูนแล้ว ยังมีชื่อจริงว่า โชคชะตา ด้วย เอากันเข้าไป
...อี๊ป้อมโทรคุยกับพี่สา เด็กจิ๋วแย่งพูด ตะโกนถามว่า “พี่สากลับมายัง พี่สากินข้าวยัง”
คุยกับพี่สาเยอะกว่าเวลาให้คุยกับอาม่าอีก
๓ ขวบ + ๔๗ วัน...พฤหัส ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เมื่อวันก่อนอยู่ดีๆก็มาบอกว่าอยากกินยาคาราเมล มารบเร้าหลายครั้ง คุณแม่เลยให้
แตะๆปากไปทีหนึ่ง ติดใจมาก วันนี้มาขอกินอีก ร้องโวยวายจะกินให้ได้ ทีเมื่อก่อนบอก
ว่าไม่ขม อร่อย ทำยังไงก็ไม่ยอมกิน มาตอนนี้เกิดอยากกินขึ้นมาซะนี่
...เด็กจิ๋วโทรคุยกับลูกค้า “ค่ะ ได้ค่ะ ได้เลยค่ะ ปะป๊าไปแล้ว จ่ายเงินมาเลยนะคะ ให้ห้า
ร้อยเก้าเก้าบาทเหรอคะ”
...เด็กจิ๋วเล่นโทรศัพท์ออฟฟิตของปะป๊า พูดภาษาเกาหลีไปมา สักพัก บอกคุณแม่ว่า “มี
เสียงคนอยู่ในนี่ด้วยอ่ะ”...คุณแม่เอามาฟัง ปรากฎว่าเด็กจิ๋วโทรไปติดบริษัทเอเทรียม สง
สัยว่าจะไปโดนปุ่ม redial
๓ ขวบ + ๔๘ วัน...ศุกร์ ๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เมื่อคืนกลางดึก เด็กจิ๋วลุกขึ้นมาอาละวาดโวยวาย เป็นเพราะแอร์เสีย นอนร้อนมาก
ไม่ถึงกับไม่มีความเย็นนะ คือเย็นๆหยุดๆ ถ้านอนต่อก็หงุดหงิด เดี๋ยวเด็กจิ๋วต้องลุกมา
อาละวาดอีกหลายรอบแน่ๆ เลยพากันอพยพไปนอนห้องโฮม นอนปวดหลังกันปะป๊า
กับคุณแม่ ส่วนเด็กจิ๋วไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าย้ายมานอนห้องโฮม
...ตอนกลางวันพาเด็กจิ๋วไปกินบุฟเฟ่ที่ร่มไทร บันยันทรี วันนี้เด็กจิ๋วเป็นเด็กดีมาก เวลา
เจอพี่ๆพนักงาน ก็ยกมือไหว้สวยงาม “สวัสดีค่ะ”...ทำเองโดยไม่ต้องสั่ง เวลาพี่เค้าเดิน
ผ่านก็ยิ้มแย้มให้เค้า จนพี่เค้าชอบใจ อุ้มเด็กจิ๋วไปตักหนมเค้ก เด็กจิ๋วก็ยอมไปกับเค้าแต่
โดยดี ไม่สนใจพ่อแม่ แบบนี้เห็นแก่กิน ถ้าตัวโกงมาจับไปโดยเอาหนมมาล่อ จะเสร็จไม๊
เนี่ยะ วันนี้เด็กจิ๋วกินไปเยอะแยะหลายขนานเหมือนกัน คุ้มมากๆโดยยังไม่ต้องเสียตัง
...นึกว่าแอร์เสีย อุตส่าห์รีบโทรตามช่างตู่มาด่วน ช่างตู่ก็ใจดีลัดคิวสุดฤทธ์ รีบมาดูให้ทัน
ที มาถึงบ่ายๆ ดูแป๊บเดียว ปรากฎว่าไม่ได้เสีย เป็นเพราะอี๊ป้อมไม่เอาฟิวเตอร์ไปล้าง รู้
สึกอายเหมือนกันนะ ช่างตู่ต้องคิดว่าบ้านนี้เป็นพวกเสร่อแน่ๆ เรียกช่างแอร์มาซ่อมโดย
ที่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฟิวเตอร์ตันเท่านั้นเอง พอช่างตู่รู้ว่าจะมาบ้านเราก็ไปรับน้ำผึ้งมาเล่น
กับเด็กจิ๋วด้วยกัน วันนี้เล่นกันดีมาก เมื่อวานซืนที่น้ำผึ้งมา ก็เล่นกันดีเหมือนกัน เด็กจิ๋ว
ชอบน้ำผึ้งมาก เราถามว่าชอบเพราะอะไร เด็กจิ๋วบอกว่า “ชอบเพราะน้ำผึ้งเค้าเหงื่อแตก”
ว่าแล้วก็ขำใหญ่ เหตุผลประหลาดดี ไม่เคยเห็นคนเหงื่อแตกหรือไง แต่น้องน้ำผึ้งเค้าเป็น
ผมหยักศก พอเหงื่อแตกแล้วผมมันจะมาแปะหน้าเป็นก้นหอยวงๆ วันนี้เด็กจิ๋วเอาของเล่น
มาให้เพื่อนเล่นหลายอย่าง เอาหมีหมีสุดรักมาให้น้ำผึ้งด้วย บอกว่าให้ยืมกอดทีหนึ่ง แล้ว
ต้องคืนนะ น้ำผึ้งก็ไม่สนใจ เด็กจิ๋วเลยงอนไปแป๊บหนึ่ง ส่งท้ายด้วยการชนแก้วช็อกโกแล็ต
ปั่นของปะป๊า ทำให้เด็กๆคนละแก้ว
๓ ขวบ + ๔๙ วัน...เสาร์ ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...ตอนเช้าไปคอนโดพี่โฮไอกัน นัดอากงราชบุรีมาติดผ้าม่านให้ ที่คอนโดวุ่นวายน่าดู เพราะ
ยังมีช่างมาเก็บงานอยู่ มีอากงกับพี่ชายติดผ้าม่าน เด็กๆก็เล่นกันวุ่ยวาย พวกผู้ใหญ่ก็เดิน
ไปเดินมาเต็มห้อง พอมาถึงคอนโดได้ไม่นาน พี่โฮไอชวนเด็กจิ๋วออกไป 7-11 ได้หนมติดมือ
กลับมานั่งกินกันในห้องนอน วันนี้เด็กจิ๋วเล่นกับพี่โฮไอได้ดี ไม่ก่อเหตุ มีผลัดกันงอนไปงอน
มาหลายรอบ แต่ไม่มีโน้มตัวหรือทำร้ายแบบครั้งก่อนๆ
...วันนี้ลงเล่นอ่างอาบน้ำตามปกติ แต่ปกติทุกวันจะเปิดน้ำวน วันนี้ปะป๊าลองเปิด Air pump
ดู คือตอนเล็กๆ เด็กจิ๋วจะกลัวมากเพราะมันเสียงดังแล้วก็มีลมพ่นขึ้นมาจากพื้นอ่าง คงจะ
ตกใจ แต่วันนี้ชอบมาก บอกว่าต่อไปนี้ให้เปิดแต่ตัวพ่นลม ไม่เอาน้ำวนแล้ว
๓ ขวบ + ๕๐ วัน...อาทิตย์ ๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...วันนี้อยู่บ้านกันทั้งวัน ตื่นแต่เช้า เด็กจิ๋วก็มาปลุกปะป๊าให้พาไปดูการ์ตูนตามเคย คือจะรู้
ด้วยว่าวันนี้เป็นวันหยุด ถ้าวันธรรมดา 9 โมงก็ไม่ยอมตื่น แต่ถ้ารู้ว่าเป็นวันหยุดอ่ะ ปลุกตั้ง
แต่ 8 โมงทุกทีเลย วันนี้ดูเรื่องบาร์บี้ หลังๆเลือกการ์ตูนให้ดูยากมาก เพราะเด็กจิ๋วบอกว่าจะ
เอาเรื่องที่ไม่มีตัวร้าย ไม่ชอบตัวร้าย ที่คิดออกก็คือนีโม่กับ cars แต่ก็มั่วนิ่มเปิดบาร์บี้ให้ดูก็
ไม่รู้หรอกว่ามีตัวโกงหรือเปล่า แต่ปรากฎว่ามีตัวโกงจริงๆด้วย พอตัวโกงออกมา เด็กจิ๋วก็ทำ
ท่าจะเลิกดูแล้ว ขอเปลี่ยนเรื่อง เราต้องกด fwd ข้ามไปให้
...ดูการ์ตูนเสร็จก็มากินหนม ทำอาหาร กินข้าว ไปนอนดูหนังกันต่อ เกลือกกลิ้งกันไปมาอยู่
ระหว่างห้องโฮมกับห้องครัวทั้งวัน พอตอนเย็นๆ เด็กจิ๋วบอกว่าอยากกินแตงโม เราบอกว่า
ไม่มี ก็เลยขอเปลี่ยนเป็นแคนตาลูป ของแบบนี้ไม่ได้มีให้กินเมื่อไหร่ก็ได้นะ เด็กจิ๋วเป็นคนที่
ชอบกินผลไม้มาก วันนี้ไม่ได้กินผลไม้เลย
...ตอนค่ำ อาบน้ำเสร็จ พาเข้าห้องนอนปกติ ระหว่างกำลังกล่อมให้นอนอยู่ เด็กจิ๋วเกิดคิด
อะไรก็ไม่รู้ งอแงบอกว่าจะไปนอนกับอี๊ป้อม ไม่นอนกับปะป๊ากับคุณแม่แล้ว เราขู่ว่าถ้าไปก็
ห้ามกลับมานะ เด็กจิ๋วก็ไปโดยไม่สนใจพ่อแม่เลย ปะป๊ากับคุณแม่ไปนอนดูหนังไทยจนจบ
เรื่องไป เด็กจิ๋วก็ยังไม่ขึ้นมาอีก ในที่สุดคุณแม่ต้องลงไปง้อ เด็กจิ๋วยังคงลั้นลาเล่นโน้นนี่อยู่
เลย ไม่ยอมนอน ตื่นก็เช้า กลางวันก็ไม่นอน ตอนกลางคืนจะไม่นอนอีก
๓ ขวบ + ๕๑ วัน...จันทร์ ๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...ตั้งแต่ปะป๊าได้ iphone5 มาใหม่ ชีวิตก็เริ่มเปลี่ยนไป ตอนนี้ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเด็กจิ๋วด้วย 5D
ทุกวันแล้ว หันมาถ่ายด้วย iphone ทั้งภาพนิ่งและภาพวีดีโอ แต่ 5D ก็ยังถ่ายอยู่เรื่อยๆแต่คง
จะไม่ทุกวันแล้ว เพราะตั้งแต่ก่อนเด็กจิ๋วเกิด ปะป๊าก็ตั้งใจว่าจะถ่ายรูปเด็กจิ๋วทุกวันวันละรูป
เป็นเวลา 1 ปี แต่นี่ก็ 3 ปีกว่าเข้าไปแล้ว น่าจะพอได้แล้ว ที่ถ่ายๆไปตอนนี้ก็ดองไว้เต็มเครื่อง
ทำยังไงก็ไม่สามารถทำรูปได้ทัน
...ปะป๊าโหลดเกมส์ใน iphone มาเยอะมาก เลือกแต่เกมส์สำหรับเด็กจิ๋วโดยเฉพาะ คิดว่าถ้า
เล่นเหล่านี้แล้วน่าจะฉลาด เก่งขึ้น เพราะเป็นเกมส์เสริมทักษะทั้งนั้น พวก puzzle ต่างๆ ตอน
นี้คุณแม่ใช้ Apple id ของ ปะป๊ามาใส่ ipad เพื่อโหลดเกมส์ที่ปะป๊าเลือกไว้มาใส่ใน ipad ให้
เหมือนกัน ตอนนี้เด็กจิ๋วเลยสามารถเล่นเกมส์อยู่คนเดียวได้เป็นชั่วโมง เลือกเกมส์เอง หาวิธี
เล่นเอง รู้สึกว่าเก่งมาก บางเกมส์ก็ชอบมากขอให้คุณแม่ซื้อเพิ่ม มีหลงกลซื้อให้ไปทีหนึ่ง 60
บาท ซื้อมาแล้วก็เล่นทีเดียว พอผ่านก็เลิกเล่น แบบนี้ทีหลังไม่ซื้อแล้วล่ะ
๓ ขวบ + ๕๒ วัน...อังคาร ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...ตอนบ่ายต้องไปทำธุรกรรมเกี่ยวกับ passport และ visa ให้อากงอาม่า เรื่องยุ่งเหมือนกัน
ไปโน่นนี่หลายรอบ ล่าสุดวันนี้ไปรับเล่ม passport พร้อมกับไปทำ visa วันนี้เด็กจิ๋วไม่ได้มา
ด้วย ปะป๊ากับคุณแม่เลยลั้นลากันมาก ไปแวะตลาดหลังการบินไทยด้วย ได้โมเดลชุดเรื่อง
Brave แล้วก็ชุดว่ายน้ำของเด็กจิ๋ว เป็นแบบแขนยาวขายาว มีหมวกแก็ปแบบมีผ้าคลุมปิด
คอด้วย ตั้งใจซื้อสำหรับเตรียมไปเกาะตราชัยโดยเฉพาะ เป็นของแท้ ชุดละ 1,300 บาท รู้สึก
ว่าแพงจัง แต่ก็ยอมเพราะเสียดายหน้าเด็กจิ๋วมาก ช่วงนี้ไม่ได้เที่ยวมาเดือนกว่า รู้สึกว่าหน้า
ขาวดีจัง เดี๋ยวก็ต้องไปตากแดดที่เกาะอีก ตัวดำอีกแน่ๆ
...ตอนกลางคืนหลังกินนมเสร็จ แกล้งบอกเด็กจิ๋วว่าแข่งกินน้ำกัน ใครกินเยอะสุดชนะ เด็กจิ๋ว
บ้าจี้กินเข้าไปเยอะมาก ห้ามก็ไม่ยอม พอกินเสร็จก็เรอเอิ๊กออกมาเสียงดัง
๓ ขวบ + ๕๓ วัน...พุธ ๒๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...อย่างที่บอกว่าเด็กจิ๋วจะรู้ว่าวันไหนเป็นวันหยุด ถ้าเป็นวันหยุดก็จะตื่นแต่เช้ามาปลุกปะป๊า
ให้พาไปดูการ์ตูนจอใหญ่ ส่วนวันธรรมดา ถ้าคืนไหนสัญญาไว้ว่าให้รีบนอนแล้วเดี๋ยวตอนเช้า
ปะป๊าจะพาไปกินโฟเรโล่ อย่างเช่นเมื่อคืนเป็นต้น เช้านี้มาปลุกตั้งแต่ยังไม่แปดโมง ให้พาไป
กินโฟเรโล่หน่อย ตัวเองก็งัวเงียนะเพิ่งจะลืมตายังไม่ตื่นเต็มตาเลย ส่วนปะป๊าก็ยังไม่อยากลุก
จากเตียง บอกว่าขอนอนต่ออีก 5 นาที เด็กจิ๋วก็จะตื้อ ตื้อไปสักพักก็จะเงียบไปเหมือนงัวเงียๆ
หลับไปต่อ แต่ปั๊บเดียวก็ตื่นมาเรียกอีก คุณแม่บอกว่าเป็นโรค Extream เหมือนปะป๊าไม่มีผิด
...ช่วงนี้ดู Robocar Poli บ่อยมาก ติดมาก ชอบมาก เล่นบทบาทสมมุติทุกวัน เด็กจิ๋วเป็น poli
ปะป๊าเป็น heli ส่วนคุณแม่เป็น Ambo มีตอนหลังให้อี๊ป้อมเป็นรถตู้ ส่วนพี่เมล์ให้เป็นรถเมล์
เมื่อคืนมีคิดกันเพิ่มอีก ให้โฮไอเป็นรถไฟซ็อต เจ๊น่าเป็นรถโรงเรียน เฮียโรเป็นรถดับเพลิง เล่น
ตลอดทั้งวันมาหลายวันแล้ว ถ้าบางทีเผลอเรียกชื่อเด็กจิ๋ว หรือเรียกตัวเองว่าปะป๊า เด็กจิ๋วก็
จะโกรธทันที ต้องเรียก poli heli ambo มันมีข้อดีตรงที่ต้องมีสติเหมือนกัน อย่างคุณแม่หลุด
ประจำ เด็กจิ๋วจะมีสติดี เรียกถูกต้องไม่มีหลุด
...ตอนเย็นพาไปเซนลาดกัน วันนี้เป็นเด็กดี เชื่อฟัง ไม่วิ่งหนีหาย แต่มีตอนจะกลับบ้าน ปะป๊า
ปวดฉี่ขอไปเข้าห้องน้ำ เด็กจิ๋วกรี๊ดลั่นห้างอาละวาด คนมองกันใหญ่เลย วันนี้คุณแม่ได้ชุดว่าย
น้ำมาเหมือนกัน หลังจากซื้อให้เด็กจิ๋วไปแล้ววันก่อน ส่วนเด็กจิ๋วได้โฟมฝึกลอยตัวมาอีกอัน
...ตอนอยู่ที่ห้าง ปะป๊าเล่นวิ่งไล่จับกับเด็กจิ๋ว วิ่งตั้งแต่ฝั่งหนึ่งของห้าง ไปอีกฝั่งของห้าง เด็กจิ๋ว
สนุกมาก วิ่งไปหัวเราะไป จนใกล้จะถึงอีกฝั่งก็หยุด ไอไอ แล้วก็อ้วกออกมากลางห้าง ไส้กรอก
ที่เพิ่งกินไปออกมาเพียบเลย ปะป๊ารีบพาเด็กจิ๋วออกจากที่เกิดเหตุเพราะกลัวจะไปเหยียบเละ
เทะ ทิ้งคุณแม่เช็ดอยู่คนเดียว คุณแม่โวยวายใหญ่ บอกว่าไม่มาช่วยกันยืนบังหน่อยเลย อาย
นะเนี่ยะ
๓ ขวบ + ๕๔ วัน...พฤหัส ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...สองวันมานี้เด็กจิ๋วมีน้ำมูกตอนเช้า ตอนแรกคิดว่าจะป่วยซะแล้ว แต่พอให้กินยามื้อเช้าไป
ตอนบ่ายๆก็หายป่วย ที่ตลกมาก็คือตั้งแต่วันก่อนที่อยู่ดีๆก็มาบอกว่าอยากกินยาคาราเมล
วันนั้นไม่ได้ป่วยแต่เอาให้กินไปหน่อยก็ชอบมาก พอวันนี้ป่วยจริงมีน้ำมูกถึงแม้จะไม่ได้ไอ ก็
ให้กินยาคาราเมลแก้ไอไปให้สมอยาก แล้วตามด้วยยาแก้แพ้ เราก็บอกว่าอร่อยเหมือนกัน
ให้ลองกินดู ทีแรกเด็กจิ๋วกินไปคำหนึ่งแล้วไม่เอาบอกว่าไม่อร่อย แต่พอคุณแม่คยั้นคยอนิด
หน่อย ใช้ช้อนป้อน เด็กจิ๋วก็ค่อยๆกินคำละนิดคำละนิดจนหมด เก่งมากๆ กินยาได้เองแล้ว
...ตอนเย็นปะป๊ากับคุณแม่หนีไปเดินงานท่องเที่ยว ได้ที่พักวิลล่ามาร็อคมาที่เดียว ทีแรกจะ
จอง centara grand mirage ที่พัทยาด้วย แต่ยังจองไม่ได้ เพราะน้าหญิงกำลังจองให้อยู่
เพราะจะไปกับพี่โนพี่โน่
๓ ขวบ + ๕๕ วัน...ศุกร์ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...จะไปภูเก็ตเย็นนี้แล้วคุณแม่ยังไม่ได้จัดกระเป๋าเลย เช้านี้คุณแม่เลยลางานไปจัด เด็กจิ๋วก็
อยู่ช่วยคุณแม่ด้วย ไม่ยอมลงมากับปะป๊า
...เด็กจิ๋วรู้ว่าคุณแม่กลัวหนู ก็จะชอบแกล้งคุณแม่ บางทีก็เรียก “คุณแม่ น้องพริมชอบหนู”
แล้วก็เอาหน้าไปชนๆกับรูปหนูที่อยู่ในแผ่น ก.ไก่ – ฮ.นกฮูก แต่บางทีก็มีเห็นใจคุณแม่บ้างนะ
อย่างเวลาที่คุณแม่ไม่กล้าไปห้องครัวคนเดียว เด็กจิ๋วก็จะบอกว่า “คุณแม่ ไม่มีหนูหรอก ไม่
ต้องกลัว”...ส่วนวันนี้ อยู่ดีๆก็ถามคุณแม่ว่า “คุณแม่กลัวรถไม๊”...คุณแม่บอกว่าไม่กลัว ถาม
ทำไม “ถ้าไม่กลัว งั้นมาดูน้องพริมเล่นเกมได้”...ใครจะกลัวรูปรถเนี่ยะเด็กจิ๋ว ถามจริงหรือจะ
แกล้งแหย่คุณแม่เนี่ยะ
๓ ขวบ + ๕๖-๕๘ วัน...เสาร์ ๒๓ – จันทร์ ๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เด็กจิ๋วไปภูเก็ตครั้งที่ 3 แล้ว --> N’Prim@Phuket 2013
๓ ขวบ + ๕๙ วัน...อังคาร ๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...วันนี้พาเด็กจิ๋วไปรับวัคซีนไข้หวัดใหญ่ ก่อนจะเจอคุณหมอก็ซักซ้อมกันอย่างดี บอกว่า
เจอคุณหมอก็ให้บอกว่าหนูไม่ได้ป่วย คุณแม่ป่วย ให้ตรวจคุณแม่ เด็กจิ๋วเชื่อฟังดีมาก ตั้ง
แต่เข้าโรงพยาบาลไป เจอหน้าพยาบาลทุกคนก็พูดแบบนี้หมด พอเจอคุณหมอตัวจริง ก็
รีบพูดเหมือนกัน “คุณหมอคะ ตรวจคุณแม่ก่อนเลยค่ะ คุณแม่ไม่สบาย”...เดี๋ยวกล้ามาก
บอกให้พูดอะไรก็ไม่เขินแบบเมื่อก่อนแล้ว แต่คุณหมอไม่ฟังเด็กจิ๋ว พุ่งตัวมาตรวจเด็กจิ๋ว
ใหญ่ ตอนฟังปอดก็ลั้นลาดี บอกให้ยิ้มก็ยิ้ม แต่พอเริ่มจะส่องหูนี่แหล่ะ เด็กจิ๋วกรี๊ดลั่นไม่
ยอมเลย ต้องช่วยกันจับยึดไว้ จนถึงตอนฉีดยา คราวที่แล้วโดนไปยังงงๆอยู่เพราะว่าคุณ
หมอทำเร็วมาก แต่คราวนี้ร้องไห้ต่อเนื่องมาตั้งแต่ตอนส่องหู ตอนฉีดยาเลยกรี๊ดหนักเข้า
ไปอีก พอเสร็จสิ้น เด็กจิ๋วได้ไวตามิน C กับสติ๊กเกอร์มาแผงหนึ่ง รีบหวัดดีคุณหมอ แล้ว
หนีออกจากห้องทันที ถามเด็กจิ๋วว่าทำไมต้องร้องไห้ด้วย ไม่เห็นจะเจ็บเลย เด็กจิ๋วบอก
ว่า “หนูซึมไปหน่อย”...เข้าใจความหมายของคำว่าซึมไม๊เนี่ยะ
...ออกจากโรงพยาบาล เราไปแวะที่อตก.ก่อน ซื้อของเยอะแยะ เด็กจิ๋วไม่ยอมเดินเองอ่ะ
ต้องให้ปะป๊าอุ้ม มีทีหนึ่งระหว่างเลือกซื้อของอยู่ เราก็ปล่อยให้ยืนปั๊บเดียว กรี๊ดลั่นกลาง
ตลาด ต้องรีบเข้าไปอุ้มแทบไม่ทัน ตอนนี้ไม่คิดจะฝึกนิสัยกลางตลาดหรอก ยอมอุ้มโดย
ดีแล้วค่อยมาสอนทีหลัง
๓ ขวบ + ๖๐ วัน...พุธ ๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...เมื่อวานดื้อมากๆเลย อาละวาดไปหลายรอบ ตอนกลางวันปะป๊ากลับมาจากไปหาลูก
ค้า แทนที่จะวิ่งเข้ามากอด ก็ยืนดูการ์ตูนเฉยไม่สนใจ แล้วตอนเย็นก็อาละวาดใส่คุณแม่
ใส่อี๊ป้อม ใส่ปะป๊าตอนอาบน้ำด้วย ปะป๊าเลยจัดไปชุดหนึ่ง ทำโกรธ บอกว่าต่อไปนี้จะไม่
ให้เป็นลูบรักแล้ว จะไม่ทำอาหารอร่อยให้กิน จะไม่พาไปเที่ยว จะไม่เล่นด้วย จะไม่ให้ดู
การ์ตูน จะไม่โหลดเกมส์ให้เล่น โกรธไปสักพัก เด็กจิ๋วก็กลับตัวเป็นเด็กดี
...เมื่อวานที่ดื้อๆก็คุยกันว่าสงสัยเป็นเพราะดูการ์ตูนเยอะเกิน ตอนไปเที่ยวนี่ให้ดูตลอด
เมื่อวานก็ให้ดู ปะป๊าเลยสั่งให้ลบทิ้งให้หมด ที่จริงแล้วแค่เอาไปซ่อนไว้ ย้ายกลุ่มไปใหม่
ให้เด็กจิ๋วหาไม่เจอ แต่วันนี้ปะป๊ากลับมาจากหาลูกค้า ก็เห็นเด็กจิ๋วนั่งดูการ์ตูนอีกแล้ว
คุณแม่นี่แหล่ะ เปิดให้เด็กจิ๋วดูเรื่อยเลย
๓ ขวบ + ๖๑ วัน...พฤหัส ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
...ตอนบ่ายเด็กจิ๋วนอนหลับ ไม่ได้นอนกลางวันมานานเป็นเดือนๆแล้ว นอนกอดหมีหมี
แล้วดันฉี่ราดเพราะไม่ได้ใส่เป้อร์ หมีหมีเปียกฉี่ต้องเอาไปซัก กว่าจะซัก อบ ยัดไส้ ตอน
เด็กจิ๋วเข้านอนก็ยังไม่เสร็จ เด็กจิ๋วลงแดงมากๆ อยากกอดหมีหมี พยายามเอาตัวอื่นๆ
มากอด ก็หงุดหงิด ดูรู้เลยว่าอยากกอดหมีหมีมาก จนเที่ยงคืนพอเริ่มจะเคลิ้มๆหน่อย ก็
สะดุ้มตัวขึ้นมาหาหมีหมี กว่าหมีหมีจะเสร็จก็ตีหนึ่งถึงจะนอนกอดหมีหมีหลับไปได้อย่าง
มีความสุข
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น