วันที่ ๓๒ ... ศุกร์ ๒๙ มกราคม ๒๕๕๓วันนี้ น้องพริมครบเดือน
อากง อาม่ามีทำพิธีไหว้เจ้าที่
ให้พวกอี๊ๆมาตัดผม
แล้วพาน้องพริมไปโกนผมที่ร้าน
น้องพริมชอบมาก คงเพลิน
ไม่งอแงเลย
วันที่ ๓๓ ... เสาร์ ๓๐ มกราคม ๒๕๕๓ เหม่งน้อย เขาทำอะไรลงไปกับหนู รู้เรื่องมั้งไม๊
น้องพริมโกนผมแล้ว น่าตาเปลี่ยนไป
ทำไม ดูอ๊วนอ้วนขึ้นละลูก
วันที่ ๓๔ ... อาทิตย์ ๓๑ มกราคม ๒๕๕๓เตียงน้องพริม น่านอนมาก
ออกแบบและตกแต่งโดยปะป๊า
มีติดกล้องเบบี้ มอนิเตอร์ด้วย
ได้ไอเดียมาจาก ช่องถ่ายทอดสดหลินปิง
วันที่ ๓๕ ... จันทร์ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓
รูปนี้ น้องพริมโดนปะป๊าแกล้งอีกแล้ว
วันนี้มีพี่ดวงมาทำอยู่ไฟให้คุณแม่ที่บ้าน
ให้อี๊ไก่มาช่วยดูหลานช่วงกลางวัน
ตอนดึก คุณแม่จอมโหดจับน้องพริมล้างจมูก
โดยฉีดน้ำเกลือเข้าจมูกลูก ทิ้งไว้ซักพักขี้มูกแข็งที่ติดอยู่ในจมูกก็จะละลายหลุดออกมา
น้องพริมร้องจ๊ากๆ เลย
วันที่ ๓๖ ... อังคาร ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ วันนี้ดีใจมาก น้องพริมยอมดูดนมคุณแม่แล้ว
ดูได้นานต่อเนื่อง แล้วก็หลายมื้อ
แต่ ... ดูดมื้อหนึง เกือบชั่วโมง (นามไปไม๊ลูก)
แล้วก็ไม่อิ่ม งอแง จนคุณแม่ไม่ได้นอนทั้งคืน
เอ ... ปั๊มใส่ขวดแล้วให้ดูดแบบเก่า ดีกว่าไม๊อ่ะ
วันที่ ๓๗ ... พุธ ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ หลังจากทำอยู่ไฟได้ ๒ วัน คุณแม่เริ่มบ่น
ตอนนวดก็สบายดีอ่ะ แต่ตอนเข้าเตาอบนี่ ...
แต่ก็ยอมทำต่อให้ครบ ๗ วันนะ เพราะจ่ายเงินไปแล้ว
วันนี้อาเฮีย อาเจ๊ มาแกล้งน้องพริมกันใหญ่
น้องพริมก็ชอบนะ ยิ้มเชียว
วันที่ ๓๘ ... พฤหัส ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ วันนี้ ปะป๊ากับคุณแม่ทิ้งน้องพริมไปเที่ยว
ไปซื้อของเด็กที่งาน Baby Best Buy
ให้อาม่ามาช่วยเลี้ยงน้องพริมแทน ๑ วัน
วันนี้น้องพริมทำอาม่าแทบช็อค
สงสัยให้กินนมเยอะเกิน
เลยพุ่งออกทั้งทางปากและจมูก อาม่าเห็น ตกใจใหญ่เลย
ให้อาม่ามาช่วยเลี้ยงน้องพริมแทน ๑ วัน
วันนี้น้องพริมทำอาม่าแทบช็อค
สงสัยให้กินนมเยอะเกิน
เลยพุ่งออกทั้งทางปากและจมูก อาม่าเห็น ตกใจใหญ่เลย
วันที่ ๓๙ ... ศุกร์ ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ ตอนนี้เปลี่ยนกลับมากินนมแพะอีกแล้ว DG1
เพราะ NAN HA กินแล้วชอบอ๊อก (เดาเอาเอง)
ตัวนมผงละลายยากและชอบจับตัวเป็นลิ่มๆ
รสชาติไม่ค่อยละเมียดด้วย น้องพริมเค้าเรื่องมาก
วันที่ ๔๐ ... เสาร์ ๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓
ตอนนี้น้องพริมกินนมมื้อล่ะ ๔ ออนซ์แล้ว
แล้วก็ให้ลองดูดนมแม่ เป็นระยะๆ
ก็พอยอมดูดอะนะ
แต่พอดูดเสร็จก็ไม่อิ่ม แล้วก็งอแงมาก
ต้องให้กินนมชงตามอีก ๔ ออนซ์
งงอ่ะ ... ปะป๊าเดาว่าดูดนมแม่คงใช้พลังงานเยอะมาก
นมที่ดูดไปก็ถูกใช้เป็นพลังงานในการดูดหมด
วันที่ ๔๑ ... อาทิตย์ ๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓เพิ่งรู้ว่าน้องพริมชอบเพลงนิทานหิ่งห้อย ของเฉลียงมาก
ร้องให้ฟังทีไร อมยิ้มทุกทีเลย
ส่วนใหญ่ เพลงที่ชอบร้องให้น้องพริมฟัง...
ปะป๊าจะร้องเพลง Classic
คุณแม่ร้องเพลงสากล
ส่วนอี๊ป้อมร้องเพลง ทุยจ๋า
ช่วงหัวค่ำ ปะป๊าจะจับน้องพริมใส่ถุงนอน น่าจะชอบนะ
วันที่ ๔๒ ... จันทร์ ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓เย้ วันนี้อยู่ไฟเป็นวันสุดท้ายแล้ว ดีใจมาก
วันนี้น้องพริมอ้วกอีกแล้ว แบบกินนมเสร็จ
ก็พุ่งอั๊กๆๆ ออกมาหมดเลย
ต้องไปอาบน้ำใหม่ทั้งพ่อทั้งลูก
เป็นหลายครั้งแล้วช่วงนี้ ไม่รู้เป็นไง
แล้วเป็นเฉพาะตอนกะดึกของปะป๊าด้วยดิ่
สรุป ... ที่เปลี่ยนเป็นนมแพะก็ไม่เกี่ยว
ถ้างั้นอาจเป็นเพราะยาของอาม่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ลองเลิกยาดู
วันที่ ๔๓ ... อังคาร ๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓น้องพริมช่วงนี้ ยิ้มทั้งวันเลย
เอะอะ อะไรก็ยิ้ม ใครคุยด้วยก็ยิ้ม
ใครร้องเพลงให้ฟังก็ยิ้ม
เค้าว่า พอเด็ก ๒ เดือน ก็จะเริ่มยิ้มแบบมีความหมาย
เราว่าตอนนี้ น้องพริมก็ยิ้มเพราะอารมณ์ดีนะ
ไม่ได้ละเมอยิ้มเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
วันนี้ลองเลิกยาดูแล้ว ก็ยังไม่อ้วกนะ แค่มีแว่ะๆ
แต่กลับไปเป็นอาการแรกเริ่ม คือไม่เรอ ก็เป็นสาเหตุที่ให้กินยานี่แหล่ะ
ไม่เรอ ไม่ตด ก็เลยนอนไม่สบายตัว อิ๊อ๊ะตลอดทั้งคืนเลย
เอาไงดีอ่ะ
วันที่ ๔๕ ... พฤหัส ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓วันนี้พาน้องพริมไปหาหมออีกแล้ว
กังวลเรื่องต่อมน้ำตา สงสัยว่าทำไมไม่หายซะที
แล้ววันนี้เริ่มบวมๆด้วย
คุณหมอก็บอกเหมือนเดิม ให้นวดหัวตาไปเรื่อยๆ ยังไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
วันนี้ลองเปลี่ยนจากหมอ สุกัลยา เป็นหมอ ดารารัตน์ ดู เพราะป้าหญิงแนะนำ
ก็เหมือนจะดีกว่านะ อธิบายซะยาวเชียว
วันที่ ๔๖ ... ศุกร์ ๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ วันนี้ตาน้องพริมดีขึ้นเยอะเลย นวดถูกวิธีแล้ว
วันนี้้ อากงกับอาม่าราชบุรีมาอีกแล้ว
มาทำพิธีปลุกเสกอะไรซักอย่าง
วันที่ ๔๗ ... เสาร์ ๑๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ ตอนนี้ อาม่ากับคุณหมอทะเลาะกันอยู่
คุณหมมอไม่ยอมให้กินยาจีน แต่อาม่ายืนยันว่ากินกันมาทั้งตระกูลไม่เห็นเป็นไร
แต่นี่หยุดยาที่ว่ามา ๒ วันแล้ว อาการย่ำแย่เหมือนกัน
คือพอตกดึก (ช่วงเวรปะป๊าเลี้ยงพอดี) น้องพริมจะไม่ยอมนอน
งอแงตลอด เหมือนหิวนมเกินพิกัด ให้กินก็อ้วกอีก ไม่ให้กินก็ร้องดิ้นพรากๆ
แต่พอตี ๓ ช่วงเวรคุณแม่ ก็จะน็อคถึงเช้า (อ้าว!)
อาการแบบนี้เหมือนเป็นโคลิก หมอก็ให้กิน AirX แต่ก็ไม่เห็นช่วยเลย
วันที่ ๔๘ ... อาทิตย์ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ วันนี้เป็นวันตรุษจีน หาชุดแดงไม่ได้ มีแต่ชมพูก็โอ เพราะเป็นวันวาเลนไทน์ด้วย
เมื่อคืนยังอาการย่ำแย่เหมือนเดิม หาข้อมูลในเว็ปแล้ว
แบบนี้ไม่ได้เป็นโคลิค ถ้าโคลิคจะร้องต่อเนื่องแล้วทุรนทุรายกว่านี้
อันนี้ เค้าว่ากันว่าเป็นอาการที่ไม่รู้สาเหตุ เดี๋ยว ๓ เดือนก็จะหายเอง แล้วก็เป็นกันหลายคนนะ
เมื่อบ่าย อี๊ป้อมจับน้องพริมนอนคว่ำ เป็นครั้งแรกของน้องพริมเลย
เพราะปกติปะป๊ากับคุณแม่ใจไม่ถึง กลัวน้องพริมหายใจไม่ออก
แต่นี่ก็เหมือนเค้าชอบนะ นอนหลับสนิทเลย มีไถตัวไปมาเล็กน้อย
วันที่ ๔๙ ... จันทร์ ๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ เมื่อคืนอดใจไม่ไหวแอบเอายาจีนของอาม่าให้น้องพริมกิน "ชิกอี่ซั่ว"
โห ยาอะไร มันดีจริงๆ กินแล้วก็ทั้งเรอ ทั้งตด ทั้งอึ๊ แล้วก็หลับปุ๋ยยาวสบายทั้งคืน
ทำไงดี กินดีหรือไม่กินดีอ่ะ ยาจีน ???
วันนี้คุณพริมา ไปทำงานที่บริษัท Praxis เป็นวันแรก ตำแหน่งผู้ช่วยปะป๊า
แต่ ทำผิดกฎบริษัทนะลูก แอบหลับในเวลางานทั้งวันเลย
คุณแม่ลาคลอดครบกำหนดแล้ว เลยจะพาน้องพริมไปเลี้ยงกันที่ Office ทุกวัน
วันนี้ก็ผ่านไปด้วยดีนะ ไม่กรี๊ดลั่นออฟฟิตก็ถือว่าใช้ได้
วันที่ ๕๐ ... อังคาร ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓เมื่อคืนไม่ได้กินยา อาการก็กำเริบอีกแล้ว
ตั้งแต่เย็น คุณแม่กับปะป๊าผลัดกันอุ้มน้องพริม ต่อเนื่อง ๘ ชั่วโมง
ทำยังไงก็ไม่หลับไม่นอน อุ้มแล้วก็ต้องร้องเพลง เดินไปเดินมา โยกตัวเต้นไปเรื่อยๆ
อุ้มๆไปปะป๊าหลับไปทั้งยืน ก้มมามอง แทบช็อค น้องพริมลืมตาโพรง เบ่งตาโตใส่ แล้วก็หาเพลงมาร้องจนหมดโลกแล้ว เริ่มๆก็เพลงทั่วไป เพลงสากล เพลงไทย เพลงคลาสิค
เริ่มเปลี่ยนมาเพลงจีน เพลงญี่ปุ่น เออ...ได้ผล เหมือนเค้าเบื่อง่ายอ่ะไม่ชอบเพลงซ้ำ
แต่ซักพัก เพลงจีน ญี่ปุ่นก็เอาไม่อยู่ ยืมเพลงทุยจ๋าของอี๊ป้อมมาใช้ก็ไม่ได้
ปะป๊าเลยใช้เพลงมึนงงงวยของธิเบต เออ..น้องพริมชอบ จ้องมองด้วยความสนใจ แล้วทำหน้างงๆ
สุดท้ายเปลี่ยนเป็นท่องบทสวดมนต์ สวดให้ศีลให้พรแทน ก็ยังได้เรตติ้งดีอยู่ แต่ไม่หลับนะ แค่ไม่กรี๊ด
เกือบตีสองแล้ว ปะป๊าอยู่ๆก็คิดขึ้นมาได้ว่า เอ...ทำไมต้องร้องเพลงกล่อมเค้าด้วยอ่ะ
เค้าอยากฟังเราร้องหรือเป่า หรือแค่อยากอยู่แบบสงบเงียบๆ
....พอคิดได้ หยุดร้องเพลง...ก็สลบกันไปทั้งพ่อทั้งลูก จนเช้า
วันที่ ๕๑ ... พุธ ๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓เมื่อคืนสถานการณ์ยังเหมือนเดิม
คือน้องพริมจะงอแงตั้งแต่เย็น พอเกือบๆตีสอง ก็จะสลบน็อคไปเฉยๆ
เหมือนเค้าตั้งเวลา Shut down ตัวเองไว้
คุณแม่กับปะป๊าทำใจได้แล้ว ถ้าน้องพริมจะเอาอย่างนี้ก็ได้ จะให้ปะป๊าอุ้มถึงตีสองทุกวันก็ยอม
... จำได้ว่าวันแรกๆ อาม่ามาเตือนว่าระวังลูกติดมือนะ อย่าอุ้มมาก ต้องฝึกให้นอนเอง
คุณแม่กับปะป๊า บอกว่า ไม่เป็นไร ลูกเรา จะติดมือเราก็ไม่เห็นเป็นไร
... เอ่อ ... ตอนนี้ขอถอนคำพูดได้ไม๊อ่ะ
วันนี้อากง อาม่า และอี๊ไก่ มาอีกแล้ว คิดถึงหลาน เอาแตะเอียมาให้ด้วย
โครงการก่อสร้างสนามเด็กเล่นของน้องพริม เซ็นต์สัญญาแล้ว
ปะป๊าเนรมิตพื้นที่ดาดฟ้า 80 ตารางเมตรให้เป็นสนามเด็กเล่น
ของน้องพริม โฮไอ ไจโร น้องแนน จาน่า หนูนิว และปะป๊าด้วย ... คงจะมันส์น่าดู
เดี๋ยวจะมาเริ่มงานวันศุกร์นี้แล้ว ๒ เดือนก็น่าจะเสร็จ (จริงเหรอ)
วันที่ ๕๒ ... พฤหัส ๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ คุณพริมา ทำผิดกฎระเบียบบริษัทอีกแล้วนะ
นอกจากชอบหลับในเวลางานแล้ว วันนี้ลากิจยังไม่โทรแจ้งฝ่ายบุคคลเลย
อย่าลืมไปกรอกใบลาด้วยนะ เขียนหนังสือไม่เป็นก็ให้คุณแม่กรอกให้ แล้วแป่ะโป้ง
เอาให้ปะป๊าเซ็นต์ แล้วยื่นฝ่ายบุคคลด้วยนะลูก
ตอนนี้ปะป๊าเริ่มปรับสภาพเข้าที่แล้ว
สามารถอุ้มน้องพริมพร้อมกับทำกิจวัตรต่างๆ ลดน้ำต้นไม้ ดูหนัง หรือใช้คอมพิวเตอร์ไปด้วยได้
สามารถใช้เท้าเลื่อนเมาส์แล้วหัวแม่โป้งคลิ๊กได้อย่างคล่องแคล่วว่องไว จิ้มคีย์บอร์ดก็ได้
เพราะอุ้มน้องพริมอยู่ต้องเคลื่อนไหวร่างกายไปด้วย ไม่สามารถนั่งลงได้เลย
วันที่ ๕๓ ... ศุกร์ ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ ช่วงนี้ นม ๔ ออนซ์เอาน้องพริมไม่อยู่แล้ว ต้องเพิ่มเป็น ๕ ออนซ์
ตอนแรกปะป๊ากะว่าพอน้องพริมโต จะส่งประกวดนางสาวไทยซะหน่อย
ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว ไปลงแข่งแชมป์กินจุแทนแล้วกัน
วันนี้ช่างเริ่มเข้ามาทำสนามเด็กเล่นของน้องพริมแล้ว
อึกทึกเล็กน้อย แต่น้องพริมก็ไม่กรี๊ด
บนเนื้อที่ ๘๐ ตารางเมตร ประกอบไปด้วย สวนสนุกกลางแจ้ง สวนสนุกในร่ม
สวนน้ำ ชิงช้าสวรรค์ สระว่ายน้ำส่วนตัว ห้องเล่นเกมส์และกิจกรรมสันทนาการ
ห้องปฏิบัติธรรม สถานีศึกษาธรรมชาติ ห้องชมภาพยนต์ (โอเว่อเล็กน้อย แต่ก็ประมาณนี้แหล่ะ)
วันที่ ๕๔ ... เสาร์ ๒๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ เมื่อคืนน้องพริมแกล้งปะป๊ากลับเหรอลูก อุ้มๆอยู่ก็สงสัยว่าเหม็นอะไร
ขี้ !!! ลามขึ้นมาถึงหลังเลย ปะป๊ารีบโยนน้องพริมทิ้งแล้วไปตามคุณแม่มาจัดการ
ปะป๊าไม่ชอบเล่นอึ๊เหมือนหนูนะลูก ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีก
ที่จริงเป็นเพราะว่า pampers มันเล็ก New Born ใส่ไม่ได้แล้ว ต้องใส่ Size S
New Born ยังเหลือ เต็มห่อใหญ่เลย เอาไปให้ใครดี
ขวดนมก็เหมือนกัน มีขวด ๔ ออนซ์ตั้ง ๖ ขวด ตอนนี้ใช้ไม่ได้แล้วต้องซื้อขวดใหญ่
ก็ไม่เคยมีลูกมาก่อนนี่ เลยไม่รู้ว่าต้องซื้อแค่ไหน
ช่วงนี้เวลาอุ้มน้องพริม ไม่ต้องร้องเพลงแล้ว เค้าเบื่อ
ถ้าไม่ท่องบทสวดมนต์ ก็ต้องเล่านิทานหรือคุยกับเค้าไปเรื่อยๆ
วันสองวันนี้ อ้อแอ้เป็นเรื่องเป็นราว ...แหม ทำเหมือนว่าคุยกันรู้เรื่องเลยนะน้องพริม
คุณแม่ชอบเล่านิทาน พวกการ์ตูน Disney
ส่วนปะป๊าบอกว่าจะเล่าให้เหนื่อยทำไม เค้ายังฟังไม่ออก ก็เลยใช้วิธีพูดมั่วไปเรื่อยๆ
แต่เคล็ดลับ คือต้องดัดเสียงแหลมๆ สูงๆ เพราะน้องพริมเค้าติดมาจากอี๊ป้อม
ก็อี๊ป้อมเล่นกล่อมเค้าด้วยเพลงนิทานหิ่งห้อย แต่ร้องเป็นสุนทราภรณ์อ่ะ
วันที่ ๕๕ ... อาทิตย์ ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ น้องพริมตอนนี้ร้องไห้ได้ ๒ ประโยคแล้ว
ประโยคแรก "คุณแม่/ปะป๊า หนูหิวนม"
ประโยคที่สอง "เอานมหนูคืนมา"
ประโยคหลังนี่เสียงจะน่าเอนดูกว่าหน่อย และไม่โวกเวกเหมือนประโยคแรก
น้องพริม วันนี้ปะป๊าขึ้นไปทำสนามเด็กเล่นให้หนู โดนผึ้งต่อยเข้าโรงบาลเลยนะ
หนูไม่เห็นสนใจปะป๊าเลย นอนหลับลูกเดียว
วันนี้เลยให้อาม่ากับอี๊ป้อมอาบน้ำให้น้องพริม
เห็นบอกว่าน้องพริมทำหน้างงไปงงมา ว่าทำไมวันนี้ไม่ได้ช่างประจำ
วันที่ ๕๖ ... จันทร์ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ หลังจากโดนผึ้งต่อย เช้าวันนี้ผึ้งหายไปหมดแล้ว
เพราะเมื่อคืนลมแรง พัดต้นไม้ล้ม รังผึ้งระเบิด
แต่...ผึ้งมันทิ้งหน่วยพลีชีพไว้ตัวหนึ่งเฝ้าอยู่ในรองเท้าปะป๊า
พอปะป๊าใส่รองเท้า ก็โดนมันต่อยอีกแล้ว ... มันจะแค้นอะไรกันนักกันหนา
คราวนี้รู้วิธี รีบรีดพิษออก และโดนที่เท้าด้วยมั้ง เลยไม่เป็นอะไรมาก
วันที่ ๕๗ ... อังคาร ๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ชุดของน้องพริมเริ่มทยอยใส่ไม่ได้ไปวันละตัวสองตัว
วันนี้เอาชุด ๓ เดือนมาลอง ก็ดันใส่ได้อีก
ต้องรีบไปรื้อชุด ๓ เดือนออกมาใส่แล้ว
บางชุดซื้อมายังไม่เคยใส่เลย พอจะเอามาใส่ก็คับไปแล้ว
จะโตไวไปไหนเนี่ยลูก
วันนี้ลองซื้อ pampers ของ Huggies มาใช้
เพราะเค้าบอกว่าเหมาะสำหรับเด็กขาใหญ่ ... เอ่อ...
ลูกเราต้องเป็นพันธุ์ขาวอวบเหมือนคุณแม่แน่ๆ
แต่ใช้แล้วดีกว่า mamy poko ไม๊ อันนี้ก็ไม่รู้
ไม่เห็นน้องพริมเค้าว่าอะไรนี่ ถามเค้า เค้าก็ไม่พูด
วันที่ ๕๘ ... พุธ ๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ สองสามวันนี้ น้องพริมมีพฤติกรรมการกินนมที่ประหลาดมาก
คือพอดูดนมไปได้ซักพัก ก็จะดิ้นทุรนทุราย ร้องอึ๋งๆ
ส่ายหน้าหนีไปมา แล้วก็เอามือปัดขวดนมออก
เหมือนกับว่าเอานมมายัดปากหนูทำไม หนูไม่อยากกิน
แต่พอเอาออกก็จะร้องเรียกหานมอีก
เดี๋ยวถ่ายวีดีโอไว้ พอหนูโตพูดได้แล้วช่วยบอกหน่อยว่าคิดอะไรอยู่
วันที่ ๕๙ ... พฤหัส ๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ วันนี้ปะป๊าโกรธน้องพริม ๑ วันนะ
ก็เมื่อคืนพอป้อนนมเสร็จ ปะป๊าก็ให้น้องพริมนอนพุงเหมือนเคย
เผลหลับไปปั๊บเดียว น้องพริมแว่ะทะลักออกมาประมาณ ๑ ลิตร
ท่วมตัวปะป๊าเต็มไปหมด น้องพริมที่นอนทับอยู่ก็ละเลงอ้วกเล่นซะเพลิน
เลอะไปทั้งตัว เต็มหน้าเต็มจมูก
ต้องพากันไปอาบน้ำใหม่ทั้งพ่อทั้งลูกอีก
หน้าเหม็นอ้วกข้ามวันยังไม่หายเลย
แต่ยกโทษให้ก็ได้ เพราะพอหลังจากอ้วกเสร็จ
น้องพริมก็นอนยาว ๕ ชั่วโมงรวดถึงเช้า
วันที่ ๖๐ ... ศุกร์ ๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ น้องพริม เมื่อคืนหนูกับปะป๊าฟังเพลงของพี่ Maxim
แล้วเต้นรำกันมีความสุขมากเลยนะ หนูอะชอบพี่เค้านะ
ถึงพี่เค้าจะบ้าๆบอๆแต่ก็เล่น piano เก่งมากเลยใช่ม้า
คุณแม่มาบอกให้ปิดเพลง เพราะมันดึกหนูอยากนอนเงียบๆ
แต่ปิดแล้วหนูก็ร้องอ่ะ ต้องกลับมาเปิดฟังใหม่ จนหลับ
วันนี้คุณแม่กับปะป๊าพาน้องพริมไปเที่ยวงาน Homework Expo ที่ Bitec
เป็นวันแรกที่พาออกงานเลยนะ น้องพริมไม่ยอมนั่งรถเข็นเลย
แต่กับเป้อุ้มนี่ชอบมาก บรรยากาศในงานเรียกได้ว่ารันทดพอสมควร
เพราะใน Hall เสียงดังแบบบางทีเราพูดกันยังต้องตะโกน
แอร์ก็เปิดแรงซะขนลุก โดยเฉพาะเวลาเดินผ่านชอยที่ขายพัดลม
ถุงเท้าน้องพริมก็โดนวิ่งราวไปตั้งแต่เริ่มเข้างาน
แล้วก็ยังมีพวกแฟนคลับที่เข้ามากรี๊ดและเขี่ยแก้มเล่น...เอ่อ...
(ไม่ว่ากัน เพราะปะป๊าก็ชอบเขี่ยเล่นเหมือนกัน)
แต่...น้องพริมนอนหลับในเป้อุ้มแบบสลบเหมือดไม่รู้สึกตัว
ปะป๊าต้องจับมาเขย่าเป็นระยะๆว่ายังอยู่ดีเปล่า
ไม่เห็นเหมือนตอนอยู่ในบ้านเลยอ่ะ แบบนี้เรียกว่าเด็กชอบเที่ยวนะ
วันที่ ๖๑ ... เสาร์ ๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ หลังจากค้นพบว่าน้องพริมเป็นเด็กชอบเที่ยว
วันนี้ก็เลยพาไปเดินสายโชว์ตัวตามห้างอีก
ใส่เป้อุ้มห้อยต่องแต่งอันโปรดของหนูนั่นแหล่ะ
วันนี้ไม่สลบหลับไหลแบบเมื่อวาน แต่ก็ลั้นลาดี
แต่...ห้ามหยุดเดิน ถ้าหยุดเดินเมื่อไหร่ กรี๊ดลั่นห้างกันเลยทีเดียว
ปะป๊าจะหยุดดูของก็ต้องเดินวนรอบบูธ ตอนจ่ายตังก็เดินวนรอบแคชเชียร์
คนแถวนั้นเค้าก็มึนงงซิ ว่า...คุณจะเดินไปไหนเนี่ย
เรื่องกระแส ก็ได้รับการตอบรับดีมาก ผู้คนแตกตื่นให้ความสนใจกันเยอะ
คนส่วนใหญ่มักจะทักประมาณว่า... "โห!!! ดูแก้มเค้าซิ"
มีพนักงานห้างกลุ่มหนึ่ง เห็นน้องพริมแล้วกรูกันเข้ามา
ชี้ชวนกันดูเหมือนเป็นของแปลก แล้วพูดว่า "โห!!! โครตอ้วนเลย"
...เอ่อ...ปะป๊าก็ไม่ได้ปกป้องหนูนะ เพราะมันก็จริงของเค้าอ่ะ
วันที่ ๖๒ ... อาทิตย์ ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ วันนี้ พริมา มาออดอ้อนปะป๊าอีกแล้วว่าอยากออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกอีก
ปะป๊าก็เลยใจอ่อน วันนี้พาไปหาพี่ไจโรกับจาน่าที่บ้านลัดดารมย์
เวลาพริมานั่งรถ ก็ให้ความร่วมมือนั่ง Car seat ดีนะ
แต่...รู้แล้วว่าทำไมเมืองไทยไม่นิยม Car seat
เพราะเมืองไทยรถติด ถ้ารถเคลื่อนที่ พริมาก็จะเคลิบเคลิ้มดี
โดยเฉพาะเวลาปะป๊าซึ่งข้ามสะพาน เหมือนนั่งรถไฟเหาะตีลังกายิ่งชอบใหญ่
แต่รถหยุดเมื่อไหร่...ก็กรี๊ดลั่นทันที ผ่านไฟแดงแต่ละแยกก็ลุ้นกันทั้งคัน
สามสี่วันที่ผ่านมา น้องพริมชอบอ้วกพุ่ง เป็นช่วงหัวค่ำตอนปะป๊าเลี้ยงทุกที
คุณแม่ก็ประนามว่าปะป๊าป้อนไม่ดี วันนี้ก็เลยให้คุณแม่ลองป้อนช่วงหัวค่ำดู
เป็นไงล่ะ น้องพริมอ้วกพุ่งปี๊ด ๒ เมตร ออกทั้งปากทั้งจมูก แย่กว่าปะป๊าอีก
เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปหาหมอฉีดวัคซีน ๒ เดือน จะลองถามหมอดู
แต่อ่านคู่มือแล้ว เค้าบอกว่า เป็นปกตินิสัยของเด็กบางคน
เดี๋ยว ๓ เดือนก็จะหายเอง
