
น้องพริม เด็กหญิง พริมา พงษ์ศิริปรีดา
เกิดวันอังคารที่ ๒๙ ธันวาคม ๒๕๕๒
เวลา ๘ โมง ๕๑ นาที
น้ำหนัก ๒.๙ โล
ส่วนสูง ๔๙ เซนโรงพยาบาลวิภาวดี
วันที่ ๒ พุธ ๓๐ ธันวาคม ๒๕๕๒
คุณแม่ได้อุ้มน้องพริมเป็นครั้งแรก
หลังจากที่ได้แต่นอนดู VDO ที่ปะป๊าถ่ายมา
ทำหน้ายิ้ม กรุ้มกริ่ม
ตั้งแต่เกิด น้องพริม
ดูจะซน และมีพลังมาก
ชอบดิ้นหลุดจากผ้าห่อตัว
และเอามือข่วนหน้าตัวเอง
ได้แผลหลายแผลเลย
วันที่ ๔ ศุกร์ ๑ มกราคม ๒๕๕๓
ได้กลับบ้านแล้ว
เป็นของขวัญปีใหม่ที่ทุกคนรอคอย
วันแรกยังเลี้ยงกันไม่ค่อยเป็น
น้องพริมร้องตลอดเวลา
มึนกันเลยทีเดียว
ให้นอนในตะกร้าที่อาม่าทำให้
วันที่ ๕ เสาร์ ๒ มกราคม ๒๕๕๓
เริ่มเข้าใจน้องพริมแล้ว
ที่ร้องก็จะมี ๒ อย่าง คือ หิว กับอึ๊
เด็กทารก นอนตลอดเวลา
ตื่นเฉพาะตอนกินนม
ผม...ของพ่อ
ตา...ของแม่
จมูก...พอจะมีดั้งกับเค้าบ้าง
ปาก...เล็กมาก
แก้ม...แทบปริ
น้องพริม ทำหน้าตลก
เริ่มวางแผนการเลี้ยงน้องพริม
ปะป๊าจะเลี้ยงช่วงหัวค่ำ ถึงตี ๒
แล้วป้อนนมพาเข้านอน จะตื่นอีกทีก็ตี ๕
คุณแม่จะได้นอนยาวเต็มอิ่ม
และไม่มีใครต้องลุกมากลางดึก
แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ไม่ค่อยเป็นไปตามแผน
เพราะน้องพริมไม่ยอมทำตามตารางของปะป๊า
ต้องห่อตัวตอนนอนทุกครั้ง
ไม่งั้นจะผวา แล้วตื่น
รูปนี้ น้องพริมนอนบน High Chair
ซึ่งส่วนใหญ่จะใช้นอนฟังเพลง ช่วงหัวค่ำ
หรือไม่ก็นอนฟังเสียงน้ำในสวน
เดี๋ยวโตหน่อยจะใช้เป็นเก้าอี้สำหรับหม่ำข้าว
วันนี้ไปพบคุณหมอ
เพื่อตรวจสุขภาพ ครบ ๑ สัปดาห์
น้องพริมให้ความร่วมมืออย่างดี
ไม่ร้องเลย หลับอย่างเดียว
น้องพริมชอบสวนของปะป๊ามาก
เวลาร้องงอแงแล้วพาเข้าสวน
จะหยุดร้องทันที
ไม่แน่ใจว่าชอบเสียงน้ำ
หรือชอบอากาศปลอดโปร่ง
หรือชอบร้อนๆ
ถ่ายคู่กับอาม่า
อาม่า เห่อหลานคนแรกมาก
ให้อากงขับรถมาจากราชบุรี
มาหาน้องพริมสองสามวันที
รูปนี้ น้องพริมทำหน้าเหมือนเด็กโตแล้ว
คอตั้งเชียว (ความจริง แม่เอามือจับไว้)
น้องพริมเป็นเด็กที่คอแข็งเร็วมาก
สัปดาห์ที่ ๒ ก็ยกหัวได้แล้ว
นอนยิ้มเชียว
เขาว่าเด็กอายุเท่านี้ ยังยิ้มโดยไม่มีสาเหตู
นอนๆอยู่ดีๆ ก็ยิ้มซะเฉยๆ
น้องพริมชอบบิดขี้เกียจ
บิดจนหน้าแดงแทบจะระเบิด
ส่งเสียงดังอีกต่างหาก
น้องพริมไม่ยอมดูดนมแม่เลย
ต้องใช้วิธีปั๊มใส่ขวดให้ดูด
เล่นเอาแม่เครียดไปเลย
วันนี้แม่ลูกเลยพากันไปโรงเรียนสอนดูดนม
ที่คลินิกนมแม่ สถาบันสุขภาพเด็กมหาราชินี
รูปนี้ถ่ายตอนเช้าก่อนไป ลั้ลลากันดี
ขากลับมา น้ำตานองหน้าทั้งแม่และลูก
วันนี้ความจริงต้องไปโรงเรียนดูดนมอีก
แต่แม่เครียดจัด สงสารลูก เลยขอพักหนึ่งวัน
ผ้าห่มผืนนี้ ราคา ๕๐ บาท
ทำได้ไงอ่ะ เนื้อดีด้วย
คุณแม่พาน้องพริมไปโรงเรียนดูดนมอีกแล้ว
แต่ต่อไปไม่ไปแล้วหละ เพราะสงสารน้องพริม
โดนบังคับให้ดูดนมแม่ ร้องจ๊ากๆ
รูปนี้เผยโฉมหน้าที่แท้จริงของน้องพริม
เห็นแก้มมาก่อนเลย
ปะป๊าชอบเรียกว่า แชมป์กินจุ
อยู่ดีๆ ก็มีผื่นเม็ดๆ ขึ้นที่หน้าน้องพริมเต็มไปหมด
ปะป๊า หาว่าแม่เลี้ยงไม่ดี หน้าลูกผื่นขึ้น
คุณแม่ชอบให้น้องพริมใส่ชุด Body Suit
ไม่ชอบชุดแบบผูกๆ เพราะหลุดง่าย
ส่วนใหญ่จะซื้อจากโบ้เบ้ ตัวละ ๕๐ บาท
ไปซื้อช่วงก่อนคลอด ซื้อเตรียมไว้จน ๑ ขวบ
ตอนนี้มีประมาณ ๖๐ ชุดได้
ผื่นที่หน้าน้องพริมไม่ดีขึ้นเลย กลับมีมากขึ้นเรื่อยๆ
ปะป๊ากับแม่เลยพาไปหาหมอ
หมอบอกว่าไม่เป็นไร แค่เป็นผื่นต่อมเหงื่อ
หมอไม่เก็บเงินแม่ด้วย ดีจัง
เดี่ยวนี้ น้องพริมชอบให้อุ้มท่านี้
ถ้าอุ้มท่านอนแล้วร้องงอแง
ชอบฟังเพลงแล้วให้ปะป๊าพาเต้นรำ
ชอบฟังเพลง Classic ด้วย
ศิลปินที่น้องพริมชื่นชอบได้แก่
Andre Bocelli, Sarah Brightman แล้วก็พี่ Yanni
ตอนแรกๆ ไม่ค่อยได้ใส่ถุงมือให้
เพราะกลัวจะขัดต่อพัฒนาการของนิ้ว
แต่หมอของน้องพริมบอกว่าควรใส่
ในเดือนแรก ไม่งั้นข่วนหน้าตาพังหมด
เราก็เลยพบกันครึ่งทาง ใส่ให้ตอนนึกได้
น้องพริมมีของเล่นเยอะเลย
เป็นความชอบสวนตัวของปะป๊ากับคุณแม่
หัวหอมเชียว
น้องพริม ใช้สบู่กับแชมพูยี่ห้อ Seba Med
ติดใจเพราะที่โรงบาลให้มาลองใช้
ช่วงนี้ อาม่าหายามาให้น้องพริมกิน
ยาเทพนิมิตร น่าตาเหมือนถ่าน
เอามาฝนกับน้ำแล้วยัด (ต้องยัดจริงๆ) ใส่ปาก
สรรพคุณช่วยคลายเคลียด ไม่งอแง
หลังจากลองยามาวัน สองวัน
ก็พบว่า น้องเรอง่ายขึ้น และตดเหม็นมาก
(เกี่ยวกับยาไม๊อ่ะ)
แต่มีอาการแถมมา คือชอบอ๊อก
เออ... ใช้ยาต่อดีไม๊อ่ะ
ทุกเช้าจะเปิดหน้าต่างให้น้องพริมอาบแดด
เพื่อรับวิตามิน D
ปะป๊าก็ชอบจับน้องมาถ่ายแบบ
รูปนี้เหมือนทำท่า อาโนเนะ
แต่ที่จริงกำลังรำคาญอยู่
เพิ่งค้นพบท่าใหม่
ให้นอนพุงปะป๊า
ชอบมาก หลับสบาย
ตอนนี้ ลองเปลี่ยนจากนมแพะ มาเป็น NAN HA1
เพราะคุณหมอบอกว่า นมแพะก็มีโปรตีนชนิดเดียวกับนมวัว
ถ้าจะป้องกันการแพ้นมวัว ให้ใช้นมสูตร HA
ก็ดีนะ เพราะถูกกว่านมแพะ
ตะกร้าอาม่านี้ น่าขายลิขสิทธิ์ให้ Mother Care
ดีจริง --> Specification...
เบาะปรับระดับสูง ต่ำ เอียงหัวท้ายได้
พื้นเบาะ ปรับนุ่มแข็งได้ตามต้องการ
มีมุ้งครอบแบบถอดเก็บได้
แถมตุ๊กตาห้อย ๑ ตัว
นอนแล้วรู้สึกอบอุ่น หลับสบาย
มีระบบรักษาความปลอดภัย ป้องกันปะป๊านอนทับ
เคลื่อนย้ายได้สะดวก ไม่ขัดจังหวะในการนอน
ภาพนี้เราเรียกกันว่า เดี้ยง
คือน้องพริมเข้า mode Shut Down ตัวเอง
หลับสนิท เขย่ายังไงก็ไม่ตื่น
ปะป๊า มีวิธีทดสอบว่าเดี้ยงจริงไม๊ ...
ยกแขนน้องพริมแล้วปล่อยทิ้งดิ่ง ๓ ครั้ง
ถ้าไม่ขัดขืน ก็แสดงว่าเดี้ยงจริง